MasukShare
บทที่ 406
Bab terkait
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 407
คำตอบของผู้อาวุโสหลี ทำให้เย่เฟิงและครอบครัวของหลีเอียนชะงักไป“แม่ ทำไมท่านถึงทำแบบนี้? อยู่ ๆ ทำไมถึงกลับคำพูด?”“เอาชีวิตแม่อะไรกัน พวกเราแค่อยากกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล และขอสิทธิ์ที่เป็นของเราคืนเท่านั้นเอง”“ถ้าไม่ใช่เสี่ยวเย่ ท่านคงถูกครอบครัวเจ้ารองวางแผนฆ่าไปแล้ว! ตอนนี้พวกเรามีข้อเรียกร้องเล็กน้อย แต่ท่านกลับปฏิเสธพวกเรา?”สวีเพ่ยเพ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเดือดดาลเนื่องจากพวกเธอถูกขับออกจากตระกูลหลี หลีเทียนหยางและสวีเพ่ยเพ่ย จึงถูกถอดจากตำแหน่งในบริษัทตระกูลหลี และต้องใช้ชีวิตอยู่บ้านโดยไม่มีอะไรทำสำหรับพวกเขา การเรียกหุ้นคืนและกลับไปทำงานในบริษัทไม่ใช่แค่เรื่องเงิน แต่ยังเป็นเรื่องของการมีสิ่งให้ทำในชีวิตด้วยทั้งสองไม่ขาดแคลนเงิน แต่อายุพวกเขาเยอะแล้ว ว่างอยู่อย่างนี้จะเป็นบ้าเอาได้“หึ! สิทธิ์ของพวกเธอ? อะไรคือสิทธิ์ของพวกเธอ?”“ออกไป! พวกเธอไม่ใช่คนของตระกูลหลีอีกต่อไปแล้ว สักบาทของตระกูลหลีก็ไม่มีสิทธิ์เป็นของพวกเธอ!”“พวกเธอมีบริษัทยาของตัวเองไม่ใช่เหรอ? ฮึ!”ผู้อาวุโสหลีพูดด้วยเสียงเย็นชาและหัวเราะเยาะคำพูดนี้ทำให้หลีเอียนและครอบครัวรู้สึกโมโหอย่างมาก“คุ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 408
“ไอ้คนแก่บ้า! ฉันอยากจะตบเธอสักทีจริง ๆ!”สวีเพ่ยเพ่ยโกรธจนหน้าแดงและพูดด้วยเสียงโมโห“เพ่ยเพ่ย คุณพูดอะไรน่ะ? นั่นแม่ของเรา…”หลีเทียนหยางขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดของภรรยา“นั่นแม่ของคุณ ไม่ใช่แม่ของเรา! ฉันไม่ยอมรับผู้หญิงคนนี้เป็นแม่สามี! ฉันโกรธจนแทบคลั่งแล้ว!”สวีเพ่ยเพ่ยพูดด้วยฟันที่ขบแน่นหลีเทียนหยางหดคอด้วยความเกรงใจ แสดงให้เห็นด้านที่กลัวภรรยาที่สำคัญคือเขารู้สึกผิดจนไม่รู้ว่าจะช่วยพูดแทนผู้อาวุโสหลีได้อย่างไรครั้งนี้แม่ของเขาทำเกินไปจริงๆ จนถึงขั้นเรียกได้ว่าต่ำช้า"แม่ ใจเย็นๆ เถอะ! ตระกูลหลีถ้าขาดบ้านเราไป นั่นก็คือความสูญเสียของพวกเขาเอง"หลีหย่วนเองก็ได้แต่ยิ้มขื่นพยายามปลอบใจเย่เฟิงที่นั่งขับรถอยู่ด้านหน้าเอ่ยขึ้นมาบ้าง "แม่ ครั้งนี้เป็นความผิดพลาดของผมเอง ผมไม่คาดคิดว่าผู้อาวุโสจะทำแบบนี้! ครั้งหน้า! ถ้ามีโอกาส ผมสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก!"ตอนท้ายเสียงของเย่เฟิงแฝงไว้ด้วยความเย็นเยียบหากรู้ล่วงหน้าว่าจะเป็นเช่นนี้ เขาคงไม่ปล่อยให้จู้ชิวหนานมีโอกาสเปิดเผยวิธีแก้ไขแน่นอนต้องจัดการให้เด็ดขาด บีบให้ผู้อาวุโสหลีคายทุกอย่างที่เก็บไว้ ไม่
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 409
“เอ่อ...”เย่เฟิงมองโทรศัพท์ที่ถูกวางสายไป ใบหน้าเต็มไปด้วยความมืดมนในเวลานั้นเอง เขารู้สึกได้ถึงสายตาคมกริบจากด้านข้างที่พุ่งตรงมาทางเขา!“ใครเหรอคะ? ที่รัก?”หลีเอียนยิ้มอย่างมีเสน่ห์ แต่รอยยิ้มนั้นกลับทำให้เย่เฟิงรู้สึกใจหวิว“แค่กๆ... เพื่อนคนหนึ่งน่ะ”เย่เฟิงตอบด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อย“เพื่อน? เพื่อนผู้หญิงใช่ไหม?”หลีเอียนถามพลางหัวเราะเบาๆ มือเล็กๆ ของเธอคว้าหูของเย่เฟิงไว้แล้ว“ใช่! เอ่อ ไม่! ไม่ใช่! เป็นเพื่อนผู้หญิง! แค่เพื่อนธรรมดา!”เย่เฟิงยิ้มแหยๆ ตอบ“เหรอ? เพื่อนธรรมดา?”หลีเอียนหรี่ตามองอย่างสงสัย“ใช่ ก็แค่เพื่อนร่วมชั้นเก่า” เย่เฟิงรีบอธิบายหลีเอียนส่งเสียงฮึเบาๆ “เพื่อนร่วมชั้นเก่า หรือแฟนเก่า?”“เกี่ยวอะไรล่ะ! ถ้าเป็นแฟนเก่าจริงๆ ผมจะกล้ารับโทรศัพท์ต่อหน้าคุณไหม? คุณว่าไหม?”เย่เฟิงเหงื่อแตกพลั่กเมื่อได้ยินเช่นนั้น หลีเอียนจ้องเย่เฟิง “ใครจะไปรู้ล่ะ? เผื่อคุณไม่แคร์ฉันไง ก็เลยไม่กลัวว่าฉันจะรู้”เย่เฟิงได้ยินดังนั้น ถึงกับหน้าตาเศร้าสลด “ที่รัก! ผมแคร์คุณไหม คุณรู้สึกไม่ได้จริงๆ เหรอ? ถ้าคุณพูดแบบนี้ ผมคงเสียใจมากเลยนะ!”บอสสาวสวยส่งเสียง “อื
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 410
ตอนนั้นคุณบอกว่า ให้พามาให้คุณตรวจดูได้ คำพูดนี้ยังใช้ได้อยู่ไหม?”เย่เฟิงพยักหน้าตอบ “แน่นอน!”เมื่อหลิงเอ๋อร์ได้ยิน ก็หันไปมองเป่ยเหล่าด้วยสีหน้าที่ลังเลก่อนจะพูดว่า “งั้นฉันจะติดต่อเขา ให้เขามาที่นี่ในสองสามวันนี้ดีไหม?”“ได้สิ!”เย่เฟิงตอบรับด้วยรอยยิ้มหลังจากออกมาจากสวนจักรพรรดิ...หลิงเอ๋อร์และเป่ยเหล่านั่งอยู่ในรถ ทั้งคู่ยังคงมีสีหน้าที่ลังเล“คุณปู่ ให้พี่เทียนหลงมาที่นี่ จะไม่เกิดปัญหาอะไรใช่ไหมคะ?”หลิงเอ๋อร์ถามด้วยความไม่มั่นใจช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ในหยุนเฉิง พวกเขาย่อมรู้เรื่องราวบางอย่าง“ไม่มีปัญหา! ไอ้เทียนหลงเจ้าลูกกระต่ายมันเชื่อฟังฉันที่สุด! มีฉันคอยประสานอยู่ตรงกลาง และถ้าเย่เฟิงสามารถรักษามันได้ ฉันเชื่อว่าความขัดแย้งระหว่างเขากับเย่เฟิงจะต้องคลี่คลายลงได้ส่วนเย่เฟิงก็ดูไม่ใช่คนใจแคบอะไรความบาดหมางระหว่างเขากับเทียนหลงยังไม่ถึงขั้นตายกันไปข้างหนึ่ง!”เป่ยเหล่าส่ายหัวตอบหลิงเอ๋อร์พยักหน้า “เข้าใจค่ะ งั้นหนูจะโทรหาพี่เทียนหลงเดี๋ยวนี้”“อืม! แต่ยังไม่ต้องบอกว่าฝ่ายตรงข้ามคือเย่เฟิง รอให้เจอกันก่อนค่อยพูด”เป่ยเหล่ากำชับ“ทราบแล้วค่ะ!”หลิงเอ๋อร์ถ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 411
ฉู่เทียนหลงรู้จักนิสัยของคุณปู่ตัวเองดี ทุกคำพูดของเขาเปรียบเสมือนตะปูที่ตอกลงไปแน่นหนาเมื่อคุณปู่บอกว่ามีโอกาสถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ก็หมายความว่าโอกาสแทบจะแน่นอนแล้ว!ฉู่เทียนหลงรู้สึกว่าความเจ็บปวดที่หลอกหลอนเขามาหลายปี ในที่สุดก็กำลังจะได้รับการเยียวยาดังนั้น เขาจึงแทบรอไม่ไหวอีกต่อไป!ตอนแรกเขายังคิดจะให้ตระกูลลวีช่วยเล่นกลยุทธ์เล็กๆ น้อยๆ เพื่อปลุกปั่นความสัมพันธ์ระหว่างหลีเอียนและเย่เฟิง แล้วค่อยลงมือจัดการไอ้หน้าขาวนั้นแต่ตอนนี้ เขาหมดความอดทนแล้ว อยากจะไปหยุนเฉิงเพื่อฆ่าเย่เฟิงทันที และเอาหลีเอียนมาเป็นของตนเขาต้องการให้หลังจากที่ฟื้นพลังความเป็นชายแล้ว หลีเอียนจะต้องนอนอยู่ใต้ร่างของเขา ยอมศิโรราบทุกอย่าง!แต่ในตอนนั้นเอง ฉู่เซียวที่ยืนอยู่ข้างๆ กลับยิ้มขมขื่นก่อนพูดขึ้นมา “คุณชายฉู่ ผมได้ยินมาว่าเย่เฟิงสามารถฆ่ายอดฝีมือระดับพลังมืดทมิฬได้ในพริบตา ไม่แน่ว่าเขาอาจเป็นระดับพลังแปรสภาพก็ได้!ถ้าผมไปทำเรื่องนี้ อาจไม่สำเร็จก็ได้!”ฉู่เทียนหลงได้ยินดังนั้น ดวงตาเย็นชาขึ้นทันที “หมายความว่าไง? กลัวเหรอ?”ฉู่เซียวส่ายหัว “ผมทำงานเพื่อคุณชาย ถึงตายก็ไม่กลัว! แต่ถ้าผมล้มเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 412
เย่เฟิงหรี่ตาเล็กน้อย เมื่อมองกลุ่มทหารตรงหน้า พบว่ามีผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงต้นอยู่หนึ่งคน และยอดฝีมือระดับพลังมืดทมิฬอีกหลายคนนอกจากนี้ ระดับพลังของคนอื่นๆ ก็ยังอยู่ในขั้นหมิงจิ้นหรือสูงกว่าพูดง่ายๆ คือ กลุ่มคนเหล่านี้ไม่เพียงมีพลังฝีมือโดดเด่น แต่ยังมีความชำนาญทางการทหารสูงมากกองกำลังแบบนี้ หากนำไปใช้ในการต่อสู้ ย่อมทรงพลังอย่างน่าตกใจจากตราสัญลักษณ์บนบ่าของพวกเขา เย่เฟิงก็สังเกตได้ทันทีว่าพวกเขาไม่ได้เป็นคนของผู้บัญชาการมู่ แต่เป็นทหารจากเขตทหารเทียนตูเมื่อเย่เฟิงลงจากรถ เขาเดินตรงไปหาผู้บัญชาการมู่ที่กำลังยืนรออยู่ผู้บัญชาการมู่พยักหน้าให้และพูดขึ้น “คุณเย่ มาแล้วเหรอ? ผมขอแนะนำ นี่คือหัวหน้าฉินเจิ้นจากหน่วยปฏิบัติการพิเศษดาบมังกรแห่งเขตทหารเทียนตู!”จากนั้นผู้บัญชาการมู่หันไปทางชายร่างสูงใหญ่ในชุดเครื่องแบบ “หัวหน้าฉิน นี่คือคุณเย่เฟิง เป็นผู้ช่วยพิเศษที่ผมเชิญมา หวังว่าครั้งนี้ เราจะร่วมมือกันอย่างราบรื่น ในการคุ้มกันเสิ่นจี่สายลับคนนี้ไปยังเทียนตูได้สำเร็จ!”“สวัสดีครับ หัวหน้าฉิน! ยินดีที่ได้ร่วมงาน!”เย่เฟิงยิ้มและยื่นมือไปทักทายแต่ฉินเจิ้นกลับมองเย่
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 413
ฉินเจิ้นพุ่งเข้าใส่เย่เฟิงทันที พร้อมออกหมัดตรงพุ่งไปที่ใบหน้าของเขา แรงลมจากหมัดนั้นเฉียบคมจนเกิดเสียงฝ่าอากาศพลังของเขาอยู่ในระดับ พลังมืดทมิฬช่วงปลาย อีกเพียงนิดเดียวก็จะทะลุถึงระดับพลังแปรสภาพเย่เฟิงสังเกตเห็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วว่า คนที่แข็งแกร่งที่สุดในหน่วยปฏิบัติการดาบมังกร กลับไม่ใช่ฉินเจิ้นหัวหน้าหน่วยแต่เป็นหญิงสาวที่มีใบหน้างดงามโดดเด่นในกลุ่ม!ฟึ่บ!เมื่อเผชิญหน้ากับหมัดของฉินเจิ้น เย่เฟิงเพียงเอนหัวหลบเบาๆ ก็พ้นจากการโจมตี“หัวหน้า สู้เขา!”“ทำให้เขารู้ว่า หน่วยปฏิบัติการดาบมังกรของเรานั้นเก่งขนาดไหน!”“ยอดฝีมือ? ข้าว่าคงเป็นยอดฝีมือด้านปากมากกว่า ฮ่าๆ...”เหล่าทหารจากหน่วยดาบมังกรส่งเสียงเชียร์อย่างสนุกสนาน“พี่เย่ สู้เขา!”“ให้ตายสิ พวกนี้มันหยิ่งกันเกินไปแล้ว พี่เย่ สั่งสอนมันหน่อย!”“…”ลั่วกันหยุนและทหารจากเขตรักษาความปลอดภัยฝั่งหยุนเฉิงก็เชียร์เย่เฟิงอย่างแข็งขันตั้งแต่ที่หน่วยปฏิบัติการดาบมังกรมาถึง พวกเขาแสดงความเย่อหยิ่ง ไม่ใส่ใจคนจากเขตรักษาความปลอดภัยหยุนเฉิงเลยเหล่าทหารฝั่งหยุนเฉิงต่างหวังว่า เย่เฟิงจะสามารถดับความเย่อหยิ่งของพวกเขาได้“
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 414
เย่เฟิงแค่นเสียงเยาะ “นายแน่ใจเหรอ?”“มาเลย!”ฉินเจิ้นคำรามเสียงดัง ก่อนพุ่งตัวเข้าหาเย่เฟิงเขาใช้ท่าเทียนซานเค่าจากหมัดแปดสุดยอด ท่าที่โดดเด่นด้วยการโจมตีใกล้ตัวที่ทรงพลัง ใช้แรงทั้งหมดในร่างกายพุ่งชนศัตรูหากโดนโจมตี ท่าที่รุนแรงนี้อาจทำให้ศัตรูได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงขั้นอวัยวะภายในเสียหาย!เย่เฟิงเพียงแค่นเสียงเย็นชา ก่อนดึงตัวเข้าสู่ท่ารับมือ พร้อมพุ่งเข้าหาฉินเจิ้นโดยใช้ท่าเดียวกัน“พี่เย่ ระวัง!”จางเฉิงเฟิงร้องเตือนด้วยความตกใจ“ไอ้บ้านี่บ้าไปแล้วหรือไง?”“จู่ๆ กลับไม่หลบ?”“ท่านี้ของหัวหน้าพวกเรา ต่อให้เป็นต้นไม้ใหญ่อายุนับร้อยปีก็ยังโดนพุ่งจนแหลก!”“เลียนแบบท่าของหัวหน้า? คิดว่าตัวเองจะทำได้เหมือนเหรอ ฮ่าๆ...”เหล่าทหารจากหน่วยดาบมังกรหัวเราะเยาะเย้ยเมื่อเห็นท่าทางของเย่เฟิง ดูเหมือนพยายามเลียนแบบ แต่ท่าทางของเขากลับดูเงอะงะและขาดความสมบูรณ์เย่เฟิงไม่เคยเรียนวิชาการต่อสู้มาก่อน ทักษะของเขามาจากการฝึก พลังมังกรเทพนิรันดร์ท่าเทียนซานเค่านี้ เขาเลียนแบบฉินเจิ้นมาทั้งนั้นดังนั้นการเลียนแบบท่าเทียนซานเค่า จึงดูเหมือนไม่ชำนาญนักทำให้หลายคนเผยสีหน้าเย้ยหยันและดูถ
Bab terbaru
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 490
ต่อมา เขาก็ไปดูสิ่งของในกล่องอื่นๆ สีหน้าแสดงออกถึงความประหลาดใจเป็นอย่างมากแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ปิดฝากล่อง สั่งให้ลูกน้องยกขึ้นรถ ขนของให้เย่เฟิงไปที่สวนจักรพรรดิแล้วสั่งให้เหล่าหยู ไปส่งเจียงหว่านกลับบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถของเย่เฟิง“พี่เขย ของพวกนี้มาจากไหน? คุณไปปล้นธนาคารมาเหรอ?”นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หลีหยวนถามอย่างตกตะลึงของในกล่องหลายใบนั้น มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านล้าน คุณชายหลีถึงกับงงไปเลย“พ่อของฉู่เทียนหลงให้เป็นของขวัญ!”เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆเมื่อได้ยินดังนั้น หลีหยวนก็แสดงสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่าต่อไป ฉู่เทียนหลงคงไม่กล้าคิดถึงพี่สาวผมอีกแล้ว!”พูดจบ เขามองไปที่พี่เขย ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนแรงและการเคารพก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉู่เทียนหลงจับตัวหลีเยี่ยน เขาก็ได้ยินมาจากหลีเอียนและเย่เฟิงตอนนี้เห็นว่าตระกูลฉู่ส่งของขวัญมาจริงๆ หลีหยวนก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงอยู่ตระกูลฉู่ ยอมจำนนต่อพี่เขยของเขาแล้วจริงๆ เหรอ?นี่มัน…สุดยอดมากจริงๆ!สำหรับตระกูลหลีทั้งตระกูล ตระกูลฉู่ที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกจัดการ?เพียงเพราะ พี่เขยคนเดียว!ณ เวลานี้ เย่เฟิงเปลี่ยนน้ำเสียง พูด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
