เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 370
บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 371
"อะไรนะ? นายก็มีหยางหยวนตันด้วยเหรอ? ทำไม? คราวก่อนซื้อไปแล้วไม่กล้ากินเหรอ?”"เลยคิดจะเอามาขายให้ฉัน เพื่อเอากำไร?"คุณชายหวังพูดพลางยิ้มเยาะ ก่อนจะหันไปทางเจียงหว่านด้วยสายตาดูถูก "เจียงหว่าน นี่เธอไปหาพ่อค้าคนกลางมาหรือไง? ฮ่าๆๆ ดูสิ หมอนี่สิ"พูดจบ เขาหันไปหัวเราะใส่เย่เฟิง "โอเค งั้นนายเอาหยางหยวนตันของนางมาให้ฉันดูหน่อย ถ้าเป็นของแท้ ฉันให้ยี่สิบห้าล้านเลย!""ยี่สิบห้าล้าน?"เย่เฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าแปลกใจเขาตั้งราคายานี้กับหลี่ชื่อไว้ที่ห้าล้านบาทต่อเม็ด แต่ตอนนี้กลับถูกเสนอที่ราคายี่สิบห้าล้าน?แถมยังเป็นราคาที่คุณชายหวังแจ้งด้วย เกรงว่ายังมีช่องว่างในการต่อรองราคาอีกและเท่าที่ฟังจากโทรศัพท์ของคุณชายหวังเมื่อครู่ เย่เฟิงได้ยินว่าหลี่ชื่อเปิดประมูลขายด้วยงั้นเหรอ?เย่เฟิงไม่ได้คิดมากในตอนนั้น เขาเพียงพูดว่า "รอเดี๋ยว" แล้วเดินไปที่รถ เขาเปิดท้ายรถ และหยิบขวดยาใบหนึ่งออกมาในขวดนั้นมีเม็ดยาอยู่ประมาณสิบกว่าเม็ด"พ่อคะ เราจะไปกันตอนไหนเหรอคะ? นั่วนั่วหิวแล้ว!"นั่วนั่วที่รออยู่ในรถ บ่นด้วยท่าทางงอนๆ"อีกแป๊บนะลูก นั่วนั่วรออีกนิดได้ไหม?"เย่เฟิงยิ้มพูดยิ้มๆ"
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 372
ถ้าเขาสามารถซื้อขวดในมือเย่เฟิงได้ นอกจากจะเก็บไว้กินเองแล้ว ถ้าขายต่อก็จะได้กำไรมหาศาล"ไม่ต้องถึงสี่ร้อยล้านหรอก นายให้ฉันสองร้อยห้าสิบล้านก็พอ แต่ฉันมีเงื่อนไขเพิ่มเติม ถ้าไม่ตกลง เฮอะ! อย่าหวังว่าจะได้ไปแม้แต่เม็ดเดียว!"เย่เฟิงพูดพลางส่ายหัวคุณชายหวังรีบพยักหน้า "ได้! ได้! มีเงื่อนไขอะไรบอกมาได้เลย ขอแค่ฉันทำได้ ไม่มีปัญหาแน่นอน!"เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันไปมองเจียงหว่าน "เจียงหว่าน เธอพูดสิ เธออยากได้เงื่อนไขอะไร?""ห๊ะ? ฉันเหรอ?"เจียงหว่านชะงักไปเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ"ใช่ พูดมาเลย ไม่ต้องเกรงใจ"เย่เฟิงส่งยิ้มให้เธอ พร้อมพยักหน้าอย่างมั่นใจเจียงหว่านมองเย่เฟิงด้วยสายตาซับซ้อนและรู้สึกซาบซึ้ง ก่อนจะหยุดคิดฟุ้งซ่านและพูดออกมาวินาทีต่อมา เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหันไปทางคุณชายหวัง "คุณชายหวัง ต่อไป ฉันอยากทำงานในบริษัทอย่างสงบสุข ไม่ต้องถูกคุกคามหรือถูกรบกวนจากใครอีก!"เมื่อได้ยินเช่นนั้น คุณชายหวังก็เข้าใจในทันทีแม้ในใจจะเต็มไปด้วยความเสียดายและความโลภ แต่เขาก็ยังมองเจียงหว่านด้วยสายตาหยาบโลน เขาพยักหน้า"ได้! ฉันเข้าใจแล้ว! เธอวางใจได้เลย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 373
ผู้จัดการเฝิงถูกตบจนหัวมึนตึบ แว่นตากระเด็นไปไกล สภาพดูไม่จืดเลยทีเดียว"คุณชายหวัง! คุณ...คุณ..."แต่คุณชายหวังไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย สำหรับเขาแล้ว ผู้จัดการเฝิงก็แค่หมาตัวหนึ่ง"อะไร? จะพูดอะไรอีก? คิดว่าตัวเองเป็นใคร? คิดว่าฉันให้หน้าแล้วเหรอ? ไปส่องกระจกดูเงาตัวเองซะบ้าง!""ไสหัวไปซะ! ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ห้ามกลับมาที่บริษัทอีก!"คุณชายหวังชี้หน้าด่าผู้จัดการเฝิงผู้จัดการเฝิงถึงกับอึ้งไป ดวงตาเบิกกว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าและหมดหวังในวินาทีนั้นเอง เขาหันไปมองเจียงหว่าน ก่อนจะยิ้มอย่างอ้อนวอน "เสี่ยวหว่าน ฉันดูแลเธอมาก็ไม่น้อย ช่วยพูดให้ฉันหน่อยสิ บอกคุณชายหวังว่าอย่าไล่ฉันออกเลย..."เพี้ยะ!เสียงตบดังลั่นอีกครั้งคราวนี้เป็นเจียงหว่านที่เหวี่ยงแขนฟาดหน้าเขาเต็มแรง"ไอ้คนแซ่เฝิง แกรู้ไหมว่าตัวเองน่ารังเกียจแค่ไหน? ไสหัวไปซะ!"ผู้จัดการเฝิงจ้องเธอตาเขม็ง มือกุมแก้ม ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ"นังผู้หญิงไร้ค่า! กล้าตบฉันเหรอ! แม่ง...""แกจะทำอะไรนะ? เด็กๆ ซัดไอ้เวรนี่ให้เละเป็นโจ๊กแทนคุณเจียงหว่านสุดสวยของเราซะ!"คุณชายหวังหันไปสั่งลูกน้องด้วยน้ำเสียงดุดันทั
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 374
สี่ล้านบาท ถ้าเธอตั้งใจทำงานไปเรื่อยๆ สักหลายปี เธอน่าจะหาเงินมาคืนได้แต่หนี้บุญคุณนี้ ทำให้เจียงหว่านรู้สึกอึดอัดจนไม่รู้จะทำอย่างไรดีเย่เฟิงได้ยินเธอพูดแบบนั้น เขายักไหล่แล้วยิ้มบางๆ "ยานั่น สำหรับฉันมันไม่ได้มีค่าอะไรขนาดนั้นหรอก อีกอย่าง ระหว่างเราสองคนยังต้องมาพูดเรื่องบุญคุณอะไรกันด้วยเหรอ? ตอนเรียน เธอยังทนคำซุบซิบนินทาแล้วคอยช่วยฉันอยู่เลย ฉันยังจำบุญคุณนั้นได้นะเขาเรียกว่า หยดน้ำตอบแทนด้วยน้ำพุ ใช่ไหม? อ้อ ภาษาอังกฤษเขาพูดกันยังไงนะ?"เย่เฟิงทำท่าคิดหนัก ก่อนจะพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มทะเล้น "อ้อ! ใช่แล้ว! You ติ๊กๆๆ me, I ซู่ซ่าๆ You ใช่ไหม?""ฮ่าๆๆ!"เจียงหว่านได้ยินก็กลั้นหัวเราะไม่อยู่ "แหม ภาษาอังกฤษนายก็ยังห่วยเหมือนเดิมเลยนะ!"คำพูดตลกของเย่เฟิงทำให้บรรยากาศผ่อนคลายลง เจียงหว่านไม่รู้สึกอึดอัดหรือเกรงใจเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไปแต่ในขณะที่เธอมองเย่เฟิง ดวงตาของเธอกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกซับซ้อนและแฝงความน้อยใจที่โรงเรียนตอนนั้น นายคิดว่ามันเป็นแค่ข่าวลือเหรอ?นายไม่รู้เลยใช่ไหมว่าฉันเคยชอบนายจริงๆ!เจียงหว่านพาเย่เฟิงและนั่วนั่วไปกินกุ้งมังกรเล็กเผาด้วยฐานะข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 375
ในที่สุด เย่เฟิงก็เข้าใจแล้วว่า ทำไมเจียงหว่านถึงต้องยืมเงินจากเขาที่แท้แม่ของเธอป่วยและต้องเข้ารับการผ่าตัด?หลังจากที่เย่เฟิงเคยผ่านประสบการณ์อันเลวร้ายในตอนที่นั่วนั่วป่วยหนัก รวมถึงได้สัมผัสกับความใจดำของผู้คน เขาจึงไม่ลังเลที่จะยื่นมือช่วยเจียงหว่านอีกครั้งในเวลานี้ เจียงหว่านเองก็ดูเหมือนคนที่กำลังสับสนและสิ้นหวังแม้ในใจจะรู้สึกเกรงใจ แต่ครั้งนี้เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธความช่วยเหลือจากเย่เฟิงบนรถ เย่เฟิงถามเจียงหว่านถึงอาการป่วยของแม่เธอ และรายละเอียดของโรคเจียงหว่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเล่าให้เขาฟัง"ไม่ต้องห่วงนะ อาการของคุณน้า ฉันรักษาได้! เธออย่ากังวลไปเลย"หลังจากได้ฟัง เย่เฟิงก็ยิ้มบางๆ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจเจียงหว่านเหลือบมองเขาด้วยสายตาแปลกใจ แต่ในใจไม่ได้คาดหวังอะไรเย่เฟิงรักษาโรคได้ด้วยเหรอ? เธอไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยเธอคิดในใจว่าเย่เฟิงอาจแค่พูดปลอบเธอเท่านั้นเย่เฟิงขับรถด้วยความรวดเร็ว ตามที่เจียงหว่านบอกทาง จนมาถึงอพาร์ตเมนต์ระดับกลางแห่งหนึ่งเดิมทีบ้านของเจียงหว่านเคยมีฐานะค่อนข้างดี พ่อของเธอเคยทำงานในหน่วยงานราชการ ส่วนแม่เปิดร้านขาย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 376
เจียงหยางถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะมองเย่เฟิงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร "นายเป็นพ่อคนแล้ว ทำไมถึงไร้ยางอายขนาดนี้? แกไปหลอกลวงพี่สาวฉันได้ยังไง?"เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เย่เฟิงก็ขมวดคิ้วทันที ส่วนนั่วนั่วก็แสดงสีหน้ารู้สึกผิดและเสียใจเจียงหว่านกระทืบเท้า "พูดอะไรกันน่ะ! ฉัน…ฉันกับเย่เฟิงเป็นแค่เพื่อนกันธรรมดาเท่านั้น!""เพื่อนธรรมดาอะไรล่ะ? ก็เห็นชัดๆ ว่าหมอนั่นสนใจแกเพราะแกสวย คิดอยากจีบแกไม่ใช่เหรอ?""นังเด็กโง่ เพื่อเงินสี่ล้าน อย่าให้ผู้ชายที่มีลูกติดมาหลอกได้สิ!"แม่เจียงพูดด้วยความโมโหในความคิดของเธอ ลูกสาวควรได้แต่งงานกับคนที่ดีกว่านี้แต่ถ้าตอนนี้ยังไปพัวพันกับผู้ชายที่มีลูกแล้ว แล้วข่าวแพร่ออกไป ชื่อเสียงของลูกสาวคงพังแน่ๆในวินาทีถัดมา ใบหน้าของแม่เจียงก็กลายเป็นสีแดงก่ำอย่างกะทันหัน เธอทุบหน้าอกด้านซ้ายของตัวเองอย่างแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดท่าทางของเธอดูน่ากลัวทีเดียว!"ที่รัก คุณเป็นอะไร?""แม่!""แม่!"พ่อเจียงและเจียงหว่านกับเจียงหยางต่างตะโกนด้วยความตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเย่เฟิงรีบขยับเข้าไปใกล้ ใบหน้าเคร่งขรึม "หลบไป!""นายจะทำอะไร?"เจียงหยางถ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 377
นั่วนั่วที่เห็นว่ามีคนดูถูกพ่อของตัวเอง ก็แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาทันทีเจียงหยางและพ่อเจียงอ้าปากเหมือนจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะไม่ต่อล้อต่อเถียงกับเด็กแต่ในใจของพวกเขา ยังเต็มไปด้วยความดูแคลนและไม่ไว้วางใจเย่เฟิงอยู่ดีเพียงแต่สถานการณ์ของแม่เจียงดูเหมือนจะดีขึ้นจริง พวกเขาจึงไม่หยุดห้ามแต่ในใจคิดว่าเย่เฟิงคงมีทักษะการปฐมพยาบาลเบื้องต้นที่ช่วยบรรเทาอาการของแม่เจียงได้เท่านั้นผ่านไปสักพัก...“เรียบร้อยแล้ว!”เย่เฟิงถอนเข็มเงินออกจากข้อมือของแม่เจียง ก่อนจะใช้พลังลมปราณในการฆ่าเชื้อและเก็บเข็มกลับไป“ที่รัก รู้สึกยังไงบ้าง?”พ่อเจียงถามภรรยาด้วยความกังวลแม่เจียงที่ตอนนี้ใบหน้าเปล่งปลั่งขึ้นเล็กน้อย ส่ายหัวและตอบว่า “ไม่เป็นอะไรแล้ว! ฉันไม่เคยรู้สึกสบายแบบนี้มาก่อนเลย”พูดจบ เธอก็หันไปมองเย่เฟิงด้วยสายตาที่อ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย “พ่อหนุ่ม มีทักษะการปฐมพยาบาลจริงๆ ฉันรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย!”ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม่เจียงไม่เคยรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นได้ทรงพลังแบบนี้มาก่อน“ไม่ใช่แค่บรรเทา แต่โรคหัวใจของคุณน้าหายแล้วต่างหาก! พรุ่งนี้ไปตรวจที่โรงพยาบาลได้เลย”เย่เฟิงพูดด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 378
“เฮียปาเท่านั้นเหรอที่คู่ควรกับพี่สาวนาย? เด็กน้อย นายมีความคิดที่ผิดเพี้ยนไปหน่อยนะ แถมยังเอาคนไร้ค่ามาเป็นไอดอลอีก?”ใช่ เย่เฟิงได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกว่าเจียงหยางไร้เดียงสาและเด็กเกินไป…เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเจียงหยางเปลี่ยนไปทันที เขาตะโกนด้วยความโกรธ “นายว่าอะไรนะ? นายกล้าด่าเฮียปาว่าเป็นคนไร้ค่าเหรอ? นายอยากตายหรือไง? ถ้าคำพูดนี้หลุดออกไปข้างนอก นายโดนตัดแขนตัดขาแน่!”พูดจบ เจียงหยางรีบหันไปบอกพี่สาว “พี่ อยู่ห่างจากไอ้คนบ้านี่เลยนะ อย่าให้มันมาพัวพันกับครอบครัวเรา!”พ่อและแม่เจียงเองก็จ้องเย่เฟิงด้วยสายตาเย็นชา “พ่อหนุ่ม รู้จักคำว่าหายนะเกิดจากปากไหม? กินอะไรก็ได้ แต่อย่าพูดอะไรสะเพร่า เฮียปาน่ะอิทธิพลขนาดไหน นายไม่รู้หรือไง?”เจียงหว่านเองก็ดึงแขนเย่เฟิงเบาๆ “เย่เฟิง เรื่องพวกนี้พูดในบ้านยังพอได้ แต่ข้างนอกอย่าพูดแบบนี้อีกนะ!”แม้เธอจะเคยเห็นเฮียเฉวียนทำตัวเคารพเย่เฟิงมาก แต่เฮียเฉวียนเป็นแค่ลูกน้องของเย่เฟิงในโกลด์เดนรอยัลเท่านั้นแต่เฮียปาไม่เหมือนกัน!เขาเป็นนักเลงตัวจริงในหยุนเฉิง และเป็นคนที่โหดมาก!มีข่าวว่าไม่นานมานี้ เขายึดอำนาจจากหัวหน้าแก๊งอีกคนมาได้โด
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 389
คืนนั้น เย่เฟิงนอนไม่หลับทั้งคืน!เขาค้นคว้าความทรงจำในสมองอย่างละเอียดถี่ถ้วน รวมถึงวิธีการต่างๆ แม้กระทั่งวิธีการที่ผิดปกติหวังเพียงแค่ จะหาทางออก!แต่ก็ไร้ผลดังนั้นเขาจึงออกไปที่ลานบ้าน ฝึกฝนวิชาลับอย่างบ้าคลั่งเย่เฟิงรู้ว่า ไม่ว่าจะเป็น “วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน” หรือ “คัมภีร์จักรพรรดิมังกร” หรือ “วิชาการแอบมองนภามังกร” ในสมองของเขานั้น ถูกปลดปล่อยออกมาเพียงบางส่วนเท่านั้นขั้นสูงกว่านั้น จะค่อยๆ ได้รับรู้เมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้น!อาจถึงเวลานั้น เขาจะสามารถรักษาโรคของลูกสาวได้ และทำให้นั่วนั่วไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคภัยอีกต่อไปเวลาเที่ยงคืน โทรศัพท์ของเขาสั่นขึ้นเมื่อดูแล้ว เป็นวิดีโอที่ซ่งหย่งไท่ส่งมาในเวลานี้ เย่เฟิงรู้แล้วว่า เขาเข้าใจผิดกับตระกูลซ่งอาการของนั่วนั่ว น่าจะไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลซ่งเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เขารู้สึกผิดอย่างมากกับปฏิกิริยาและคำพูดของตนเองในตอนนั้นเมื่อเปิดดูวิดีโอ ปรากฏเป็นภาพของหยวนหยวนและนั่วนั่วกำลังเล่นกันเด็กหญิงทั้งสองกำลังเล่นอย่างสนุกสนาน นั่วนั่วก็ล้มลงไปกับพื้นอย่างกะทันหันเย่เฟิงถอนหายใจ แล้วโทรหาซ่งหย่งไท
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 388
นายท่านซ่งมองภรรยาของตนเอง แล้วถอนหายใจ สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรอีก……เย่เฟิงอุ้มนั่วนั่ววิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ตลอดทางก็พุ่งพลังมังกรเข้าไปในตัวนั่วนั่วไม่หยุดแต่ก็ไม่มีผลอะไรเลย!“นั่วนั่ว! นั่วนั่ว... อย่าทำให้พ่อตกใจสิ...”“เป็นอะไรไปเนี่ย?”“ใครทำอะไรกับลูก?”น้ำตาเย่เฟิงไหลออกมา เมื่อเห็นลูกสาวเป็นเช่นนี้ เขารู้สึกเหมือนฟ้าถล่มลงมา!นั่วนั่วตอนนี้ อยู่ในสภาพหมดสติแม้แต่ในขณะที่หมดสติ ใบหน้าเล็กๆ ก็ยังแสดงความเจ็บปวด นึกภาพออกว่านั่วนั่วกำลังทนทุกข์ทรมานขนาดไหนในฐานะพ่อ เย่เฟิงคงจะรู้สึกแย่มากแค่ไหน“พระเจ้า! ทำไม ทำไมถึงทำกับลูกสาวฉันแบบนี้?”“ลูกสาวฉันไม่เคยเป็นอะไรเลย! ทำไม? ทำไม?”ถ้าหากเขาสามารถแบกรับความทุกข์ทรมานนี้แทนลูกสาวได้ เย่เฟิงยินดีที่จะให้ความเจ็บปวดนี้ทวีคูณขึ้นร้อยเท่า และให้มันลงโทษเขาขอเพียงแค่นั่วนั่วมีสุขภาพแข็งแรงและมีชีวิตอยู่ต่อไปหลังจากกลับมา เย่เฟิงไม่สนใจคำถามของลุงหลิว วางนั่วนั่วลงบนโซฟาอย่างทะนุถนอม พูดว่า “อย่าขยับ” แล้วรีบวิ่งเข้าไปในครัวเริ่มต้นด้วยความหวังริบหรี่ ต้มยาสมุนไพรพลังมังกรไม่ได้ผลแล้ว เย่เฟิงหวังว่าตำรับยาบางอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 387
พลังอำมหิตที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ขยายออกมาจากตัวเย่เฟิงเมื่อเห็นนั่วนั่วกลายเป็นเช่นนี้ในบ้านตระกูลซ่ง เขาก็เหมือนสิงโตบ้า จ้องมองคนตระกูลซ่งด้วยสายตาที่ดุร้าย ราวกับว่าจะทำให้ทุกคนต้องเลือดตกยางออกได้ทุกเมื่อคนตระกูลซ่งต่างก็หน้าซีดเผือด หยวนหยวนยิ่งร้องไห้โฮออกมาด้วยความกลัว!"เสี่ยวเย่ พวกเราไม่รู้เหมือนกันว่านั่วนั่วเป็นอะไร เมื่อครู่ยังเล่นสนุกกับหยวนหยวน อยู่ดีๆ ก็เป็นแบบนี้ขึ้นมา"นายท่านซ่งอธิบาย"จะเป็นไปได้ยังไง? ลูกสาวฉันปกติดี พวกคุณไม่ได้ทำอะไร ทำไมนั่วนั่วถึงเป็นแบบนี้?""บอกมา! พวกคุณทำอะไร? ลงยาพิษหรือเปล่า? เอายาแก้พิษออกมา!"เย่เฟิงตะโกนเสียงดังด้วยความโกรธ เหมือนกับเสียสติไปแล้วในตอนนี้นั่วนั่วมีพลังมืดปกคลุมทั่วตัว เย่เฟิงไม่รู้จะทำอย่างไร การส่งพลังมังกรก็ไม่ได้ผล เขาสับสนไปหมดแล้ว"เย่เฟิง อย่าใส่ร้ายป้ายสี! พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย!""ลูกสาวของคุณเป็นแบบนี้ พวกเราก็งงเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น"ซ่งมู่เสวี่ยดึงหยวนหยวนมาข้างกาย พูดด้วยความไม่พอใจ"ดี! ดี!"“พวกคุณอย่าได้ทำอะไรเลย ไม่งั้นถ้าลูกสาวฉันเป็นอะไรไป ฉันสาบานว่าจะฆ่าล้างตระกูลซ่งทั้งตระกูล!”เย่เฟ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 386
นั่วนั่วได้ยินดังนั้นจึงรีบหันไป พร้อมบ่นพึมพำว่า: "พ่อฉันไม่ใช่ตัวตลกอย่างจูปาเจี๋ยสักหน่อย พ่อฉันเป็นวีรบุรุษเก่งกาจอย่างซุนหงอคงต่างหาก!""อ้าว! พ่ออยู่ไหนล่ะ?"นั่วนั่วกระพริบตาปริบๆเธอยังไม่รู้ตัว ในขณะนั้นเอง หยวนหยวนก็แอบเข้ามาอย่างเงียบๆบนใบหน้ากลมๆ น่ารักของหยวนหยวน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แฝงอยู่ ขณะที่กำลังจะคว้าตัวนั่วนั่ว เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นปัง!จู่ๆ นั่วนั่วที่เมื่อกี้ยังดูปกติดี ก็ล้มลงไปกับพื้นอย่างกะทันหันตัวสั่นเทาอย่างรุนแรง ใบหน้าเล็กๆ เต็มไปด้วยความเจ็บปวดยิ่งกว่านั้น เลือดยังไหลออกมาจากปาก จมูก และหูของนั่วนั่วเหตุการณ์นี้ช่างน่าตกใจและไม่คาดฝันเหลือเกิน!หยวนหยวนตาโต หน้าซีดเผือด ร้องไห้เสียงดัง: "โอ๊ย!""นั่วนั่ว! นั่วนั่ว เป็นอะไรไปเนี่ย?""ฮือๆๆ...คุณปู่ทวด คุณยายทวด! นั่วนั่วเลือดออก!""ลุงรอง น้า! รีบมาเร็ว นั่วนั่วเป็นอะไรไปเนี่ย?""ฮือๆๆๆ..."หยวนหยวนร้องเสียงหลงหยวนหยวนเป็นหลานสาวของลูกชายคนโตของนายท่านซ่ง นั่นคือลูกสาวของพี่ชายคนโตของซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ยดังนั้นจึงเรียกซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ยว่าลุงรองและน้า...เจ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 385
ช่วงบ่าย เย่เฟิงอยู่ในห้องทำงานของหลีเอียน เขากำลังนวดศีรษะให้กับประธานสาวคนสวยหลีเอียนงานยุ่งมากในช่วงนี้ แต่ทุกครั้งที่เย่เฟิงมานวดให้ เธอก็พบว่าร่างกายรู้สึกสดชื่นขึ้นทันทีเธอรู้สึกได้ด้วยซ้ำว่า สุขภาพร่างกายของเธอดีขึ้นมากในช่วงที่ผ่านมาเย่เฟิงเหลือบมองนาฬิกา เขาคิดว่าคงได้เวลาไปรับนั่วนั่วที่โรงเรียนแล้ว แต่ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เป็นสายจากนายท่านซ่ง“เสี่ยวเย่ ตอนเย็นมีเวลามาที่บ้านฉันหน่อยไหม? มากินข้าวด้วยกัน”เสียงของนายท่านซ่งเต็มไปด้วยความเป็นมิตร“เอ่อ…ได้ครับ ในเมื่อท่านเชิญ ผมก็คงต้องไป”เย่เฟิงตอบรับ แม้จะประหลาดใจเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้ลังเลแม้ครั้งก่อนที่หลีหย่วนมีปัญหา ซ่งหย่งไท่จะแสดงท่าทีเหมือนจะฉวยโอกาสอยู่บ้างแต่เย่เฟิงไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาคิดมาก และไม่ได้มีความบาดหมางใด ๆ กับนายท่านซ่งตระกูลซ่งเคยช่วยเขาหลายครั้ง โดยเฉพาะในงานประชุมธุรกิจครั้งนั้น ถ้าไม่มีซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ย หลีเอียนคงโดนเถียนอวี่เซวียนใส่ร้ายจนเสียชื่อเสียงไปแล้วเย่เฟิงไม่ใช่คนใจแคบ และเขาจำบุญคุณของคนอื่นได้เสมอ“ดีเลย อาเปาไปรับหยวนหยวนที่โรงเรียนแล้ว เดี๋ย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 384
ผู้อาวุโสหลีมองบุตรชายคนรองด้วยสายตาลึกล้ำ แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชาแต่เธอก็ไม่ได้บอกหลีเทียนกังว่าเย่เฟิงไม่ได้มาเหยียบที่นี่เลยในช่วงนี้“เทียนกัง...แม่รู้สึกว่าตัวเองคงอยู่ได้อีกไม่นาน...อีกไม่กี่วันก็คงจะไปแล้ว...”ผู้อาวุโสหลีพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและอ่อนล้า“แม่! ไม่หรอกครับ ไม่จริง! แม่ต้องมีอายุยืนยาวแน่นอน!”หลีเทียนกังพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าสร้อยและกล่าวต่อ “แม่ต้องดูแลสุขภาพดีๆ นะครับ ถ้าแม่เป็นอะไรไป...ตระกูลหลีจะทำยังไง? แม่จากไป ตระกูลหลีก็จะไม่มีใครเป็นผู้นำแล้วนะครับ...”ขณะที่พูด เขาแอบชำเลืองมองผู้อาวุโสหลีด้วยแววตาคาดหวังยายแก่นี่ ใกล้ตายแล้วยังไม่ยอมเลือกผู้นำคนใหม่อีก…เช้าวันรุ่งขึ้นหลี่ชื่อเดินทางมาหาเย่เฟิงที่สวนจักรพรรดิ เพื่อรับหยางหยวนตันชุดใหม่ในห้องรับแขก เย่เฟิงนั่งทานอาหารเช้ากับนั่วนั่วอย่างสบายใจ ก่อนจะถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “อาชื่อ...ยาหมดแล้วเหรอ?”หลี่ชื่อพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ใช่ครับ หมดแล้ว! ขายดีสุดๆ เลยล่ะ”“หืม? ห้าล้านบาทต่อเม็ดยังขายดีขนาดนั้นเลยเหรอ?”เย่เฟิงยกถ้วยโจ๊กขึ้นจิบ พลางถามด้วยท่าทีไม
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 383
เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนส่ายหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ “เปล่าหรอก ฉันเข้าใจดี ฉันไม่มีทางดูถูกเธอหรอก”หลังผ่านประสบการณ์ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเย็นชาและความแปรปรวนของผู้คน เย่เฟิงได้มองโลกในแง่ที่เข้าใจมากขึ้นปฏิกิริยาของครอบครัวเจียงหว่าน เขาเข้าใจได้ทั้งหมด“อืม งั้นเรื่องเงินสี่ล้าน ฉันคืนให้นายนะ”เจียงหว่านพูดขึ้นตอนนี้เธอเริ่มเชื่อแล้วว่าที่เย่เฟิงบอกว่าโรคหัวใจของแม่เธอหายดีจริงๆ“ไม่ต้องรีบคืนหรอก เธอเก็บไว้ใช้ก่อนก็ได้ จะเอาไปซื้อบ้านใหม่เพื่อแยกตัวออกมาจากพ่อแม่และน้องชายก็ได้นะ”เย่เฟิงโบกมือสำหรับเย่เฟิง การตอบแทนผู้มีพระคุณที่เคยช่วยเหลือเขาในอดีต เป็นสิ่งที่เขาไม่ลังเลเลยที่จะทำเจียงหว่านเม้มริมฝีปาก ก่อนจะพูดแซวด้วยน้ำเสียงล้อเล่น “นี่นายคิดจะเลี้ยงดูฉันเหรอ?”“เอ่อ...ไม่! ไม่ใช่อย่างนั้น! คิดซะว่าฉันแค่ให้เธอยืมไปก่อน แล้วค่อยๆ คืนฉันก็ได้”เย่เฟิงเหงื่อแตก รีบโบกมือแก้ตัวกลัวเจียงหว่านจะเข้าใจตนผิดเมื่อได้ยินคำตอบนี้ เจียงหว่านก็แสร้งทำเป็นส่งเสียง “อ้อ” แล้วจ้องเย่เฟิงด้วยสายตาตัดพ้อเธอมองออกว่าเย่เฟิงไม่ได้ช่วยเธอเพราะหวังอะไรตอบแทน ไม่เหมือนผู้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 382
“คุณเย่...ไอ้หัวเขียวมันเป็นคนหลอกผมเองครับ!”“ขอร้องล่ะครับ ปล่อยผมไปเถอะ! ครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ...”“ผมสัญญาว่าจากนี้จะอยู่แบบสงบเสงี่ยม ไม่ทำเรื่องเลวๆ อีกแล้วครับ...”“ได้โปรดไว้ชีวิตผมเถอะครับ...ได้โปรดเถอะ...”เย่เฟิงจ้องมองเฮียปาด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะเย็นชา จากนั้นเขายกเท้าขึ้นถีบไปที่หว่างขาของเฮียปาอย่างแรง“อ๊ากกก!” เฮียปาร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด มือกุมจุดสำคัญเอาไว้ ร่างของเขาห่อตัวเหมือนกุ้ง ใบหน้าบิดเบี้ยว และดวงตาเบิกโพลงจนแทบถลนออกมา“คำสัญญาของนาย ฉันไม่เชื่อหรอก แค่นี้ก็สมควรแล้ว”“รอบนี้ฉันแค่ทำลายนาย แต่ถ้าฉันเจอนายทำเรื่องชั่วอีกล่ะก็ นายเตรียมตัวไปพบยมบาลได้เลย!”เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเฮียปาฝืนยิ้มที่ดูน่าเวทนาเสียยิ่งกว่าร้องไห้ “ครับ...ขอบคุณครับคุณเย่...ขอบคุณที่ไว้ชีวิตผม...”“พาคนของนาย แล้วก็ไอ้หัวเขียว ไปให้พ้นซะ!”เย่เฟิงโบกมือด้วยความรำคาญเพราะนั่วนั่วยังอยู่ข้างๆ เขาจึงเลือกที่จะไม่ฆ่าคนต่อหน้าลูก“ครับ...ครับ...”เฮียปากุมหว่างขาของตัวเองแน่น ก่อนจะลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลโดยมีลูกน้องช่วยพยุงจากนั้น พวกเขาก็ลากไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 381
เมื่อเห็นเฮียปาคุกเข่าก้มหัวขอชีวิตต่อหน้าเย่เฟิง โลกทั้งใบของเจียงหยางพลิกคว่ำในพริบตา!เฮียปา — ชายผู้ที่เป็นคนมีอิทธิพลและทรงอำนาจในหยุนเฉิงในสายตาของเขากับอีกคนหนึ่ง — ผู้ชายที่เขาเคยดูถูกเมื่อครู่ ว่าเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่มีลูกติดแต่ตอนนี้ คนที่เขายกย่องว่าเป็น "พี่ใหญ่" กลับคุกเข่าขอชีวิตจากชายคนนี้ที่เขาเคยดูถูก!ถ้าไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง เจียงหยางคงคิดว่าเย่เฟิงจ้างตัวปลอมมาแสดงละครแน่ๆเมื่อเห็นเฮียปากลัวจนฉี่ราดต่อหน้าผู้ชายที่พี่สาวเขาคบหา เจียงหยางรู้สึกว่าเลือดในกายเดือดพล่านด้วยความตื่นเต้น!ตื่นเต้นถึงขีดสุด!พี่ไปหาคนที่เก่งขนาดนี้ได้ยังไงเนี่ย!ส่วนเจียงหว่าน พ่อ และแม่เจียง ต่างก็ตกตะลึงไม่แพ้กันไม่แปลกใจเลยที่เย่เฟิงพูดว่าเฮียปาเป็นแค่พวกไร้ค่าดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องจริงเสียด้วย!ไอ้หัวเขียวและลูกน้องของเฮียปาหลายคน ต่างก็หน้าเสียและมึนงงไปหมด“เฮียปา! นี่มันเรื่องอะไรกันครับ?”“ไอ้หมอนี่เป็นใครกันแน่?”ไอ้หัวเขียวถามด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว ขณะจ้องมองเย่เฟิง“นี่พี่เขยฉันเอง ไอ้หัวเขียว มึงจบเห่แน่!”“มึงกล้าเอาพี่สาวกูไปขายให้เฮียปาเนี่ยนะ? พี่เขย
