พวกเขาพูดว่าเวลาตัวเองมีค่านักมีค่าหนา แต่สุดท้ายก็แค่จะไปงานเลี้ยงตอนเที่ยง?ภรรยาของตัวเองวุ่นจนหัวหมุนเพราะเรื่องบริษัท กว่าจะหาเวลามาถ่ายรูปแต่งงานได้ทำไมต้องยอมหลีกทางให้พวกเขาด้วย?เวลาของใครไม่สำคัญบ้าง?สิ้นเสียง ทุกคนก็หันมามองเย่เฟิงคนของร้านชุดแต่งงานดูมีท่าทีลำบากใจอย่างเห็นได้ชัดส่วนทีมงานถ่ายละครและผู้จัดการฉางต่างมีสายตาไม่เป็นมิตร“คุณผู้ชายคนนี้ คุณไม่รู้จักคุณเจียงรุ่ยฉีเหรอ? คุณเจียงน่ะเป็นดาราดังระดับแถวหน้าของประเทศนะ เธอไม่มีเวลามารอหรอก ขอให้พวกคุณช่วยให้ความร่วมมือด้วย!”ผู้จัดการจุดชมวิวขมวดคิ้ว พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเจียงรุ่ยฉี ดาราสาวที่ดังเปรี้ยงปร้างในช่วงไม่กี่ปีมานี้!เพราะใบหน้าของเธอมีความงดงามแบบคลาสสิก พอแต่งหน้าและแต่งตัวแบบโบราณแล้ว ยิ่งดูมีออร่าดั่งเซียนน้อยเธอเล่นละครแนวพีเรียดเซียนจอมยุทธ์มาหลายเรื่อง และทุกเรื่องก็ดังเป็นพลุแตก!ส่วนชายหนุ่มหล่อที่มีท่าทีหยิ่งผยองคนนั้นคือหลี่เฉิงหนาน ดาราหน้าใหม่สายบู๊ที่เพิ่งเริ่มมีชื่อเสียงในช่วงนี้ตั้งแต่เดบิวต์มา เขาก็ใช้ภาพลักษณ์ว่าเล่นบู๊จริงมาเป็นจุดขายในตอนนี้ ใบหน้าคมสวยของหลีเอียนก
"รุ่ยฉีเป็นคนดังคนโปรดของคุณชายถง พวกคุณอย่าหาเรื่องดีกว่า!"หลี่เฉิงหนาน ดาราบู๊หนุ่มกล่าวด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันแม้ว่าเขาจะตะลึงในความงามของหลีเอียน แต่เขาก็ยังคงอยู่ข้างเจียงรุ่ยฉีช่วงนี้ เขากำลังตามจีบอีกฝ่ายอยู่ด้วยถ้าเขาสามารถเอาชนะใจเจียงรุ่ยฉีได้ เขาก็จะใช้กระแสของเธอ ทำให้ตัวเองโด่งดังขึ้น"พอเถอะ พื้นเพของคุณเจียงไม่ใช่สิ่งที่พวกคุณจะไปยุ่งด้วยได้ รีบไปเถอะ อย่าหาเรื่องดีกว่า!"ผู้จัดการจุดชมวิวกล่าวด้วยท่าทีเบื่อหน่าย พลางโบกมือไล่"คุณเย่ คุณหลี หรือว่า...เราจะยอมถอยไปก่อนดีไหมครับ?"ผู้จัดการร้านชุดแต่งงานพูดเกลี้ยกล่อม"ฮึ รู้ตัวหน่อยก็ไสหัวออกไปซะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีหน้าตาแล้วใครๆ จะต้องตามใจ!"เจียงรุ่ยฉีเชิดคางขึ้น กล่าวอย่างหยิ่งผยอง พร้อมจ้องหลีเอียนด้วยสายตาเย้ยหยันความอิจฉาริษยาของผู้หญิง ทำให้เธอเต็มไปด้วยความเป็นศัตรูต่อหลีเอียนเมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลีเอียนก็โกรธจนตัวสั่นเล็กน้อยทั้งที่อีกฝ่ายเป็นฝ่ายมาบุกรุกแท้ๆ แต่ในปากของดาราสาวคนนี้ กลับกลายเป็นว่าตนเป็นฝ่ายมาสร้างปัญหาเสียเองเย่เฟิงจับมือหลีเอียน ดึงเธอมาไว้ข้างหลังเขา ใบหน้าของเขาเย็นชาราวน้
บอดี้การ์ดของเจียงรุ่ยฉี แต่ละคนแสดงสีหน้าดุดัน ขยับเข้าล้อมเย่เฟิงหลี่เฉิงหนาน ดาราหนุ่มบู๊ กลับมาตั้งสติได้ จากนั้นจ้องเย่เฟิงด้วยสายตาเยือกเย็นรัศมีความดุดันแผ่ซ่านออกมาจากตัวเขา!แม้ว่าเขาจะพูดว่าตัวเองมีวิชาบู๊จริงๆ ซึ่งในความเป็นจริงก็ไม่ใช่เรื่องปลอมแต่เขาก็เป็นเพียงนักบู๊สายพลังภายในขั้นปลายเท่านั้นแน่นอน สำหรับฝีมือระดับนี้ การรับมือกับคนธรรมดา หรือแม้กระทั่งทหารพิเศษทั่วไป ก็นับว่าเพียงพอแล้ว!ดังนั้น หลี่เฉิงหนานจึงมีความมั่นใจในตัวเองสูงเสมอ และเชื่อว่าตนเองคือยอดฝีมือที่แท้จริง"พวกนายถอยไป ให้เฉิงหนานช่วยฉันสั่งสอนหมอนี่!"เจียงรุ่ยฉีแสดงแววตาคุณเล่ห์ พลางสั่งบอดี้การ์ดของเธอจากนั้น เธอพูดกับหลี่เฉิงหนานว่า "เฉิงหนาน คุณต้องช่วยจัดงานหมอนั่นให้ฉันนะ!"ต้องยอมรับว่าดาราสาวคนนี้มีชั้นเชิงไม่น้อย!ถ้าให้บอดี้การ์ดของเธอเองลงมือ แล้วทำให้เย่เฟิงเป็นอะไรขึ้นมา ไม่แน่ อาจทำให้เธอเสียชื่อเสียงได้แต่ถ้าให้หลี่เฉิงหนานเป็นคนลงมือ เรื่องนี้ก็จะไม่เกี่ยวข้องกับเธออย่างมาก หากเรื่องราวนี้หลุดออกไป สื่อก็จะเขียนว่า หลี่เฉิงหนานโกรธจัดเพราะเธอ จึงสั่งสอนคนให้!หลี่
ฟิ้วๆๆ...วินาทีต่อมา แสงสะท้อนจากคมดาบวาววับ พวกผู้บุกรุกที่ไม่ได้รับเชิญต่างชักดาบออกจากฝักทันใดนั้น บรรยากาศแห่งการสังหารก็ปกคลุมทั่วทั้งสถานที่!"ทุกคน ยกมือขึ้น! คุกเข่าลงกับพื้น!""ไม่อย่างนั้น...ตาย!"หัวหน้ากลุ่มนินจาตะโกนด้วยภาษาเยียนเซียที่แข็งกระด้างทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความตกใจ สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวฉั๊วะ!ในขณะที่พวกเขากำลังลังเลและสับสน แสงดาบที่เยือกเย็นพลันวาบผ่านหัวหน้านินจายกดาบขึ้นแล้วฟันลงอย่างไร้ความปรานี หัวของคนในกองถ่ายคนหนึ่งถูกตัดกระเด็นทันที!เลือดพุ่งกระจายออกมาเป็นสาย!"อ๊ากก!""ฆ่าคนแล้ว!"เมื่อเห็นภาพนั้น เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นทันทีทุกคนต่างตระหนักได้ทันทีว่าดาบโค้งที่อยู่ในมือของคนพวกนี้ ไม่ใช่อุปกรณ์ประกอบฉากมันคืออาวุธสังหารที่แท้จริง ซึ่งคมกริบจนตัดเหล็กได้ราวกับตัดกระดาษ!"หุบปาก! ทำตามที่ฉันบอก!""ยกมือขึ้น คุกเข่า!"หัวหน้านินจาตะคอกเสียงดุดันทันทีที่คำพูดนั้นสิ้นสุด เสียงกรีดร้องและความวุ่นวายก็เงียบลงทันที ทุกคนต่างตกใจจนหน้าซีดเผือด พากันยกมือขึ้นและคุกเข่าลงไม่มีใครสงสัยเลยว่า หากพวกเขาไม่ทำตาม สิ่งท
เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ทุกคนต่างสูดลมหายใจลึกด้วยความตกตะลึงความเด็ดขาดและรุนแรงของเย่เฟิง ทำให้ทุกคนใจหายแม้แต่หลีเอียนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา สีหน้าก็ยังเปลี่ยนไปเล็กน้อย!"%¥……&!""*(¥#)……"ในวินาทีถัดมา นินจาชุดดำที่ตั้งสติได้ ต่างพากันส่งเสียงโกรธเกรี้ยวในภาษาญี่ปุ่น แล้วพุ่งเข้าหาเย่เฟิงพร้อมกันแต่ละคนปล่อยกลิ่นอายสังหารที่รุนแรงออกมา!ทั้งพื้นที่เหมือนอุณหภูมิลดลงจนถึงจุดเยือกแข็งเพราะแรงกดดันนั้น!"แผ่นดินผืนนี้ ไม่ใช่ที่ที่พวกญี่ปุ่นจะมาทำร้ายผู้คนได้อีกแล้ว!""ฆ่า!"ใบหน้าคมคายของเย่เฟิงเต็มไปด้วยความเย็นชาและมุ่งมั่นเขาตะโกนเสียงกร้าว พร้อมกับโอบหลีเอียนไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะกระโดดพุ่งออกไปด้วยความเร็ว!ฟิ้ว!ดาบซามูไรเล่มหนึ่งฟันเข้ามา เย่เฟิงยกมือขึ้นตอบโต้ทันทีฝ่ายตรงข้ามยังไม่ทันได้ตอบสนอง ข้อมือของเขาก็ถูกเย่เฟิงบีบจนแตก ดาบหลุดออกจากมือทันทีเย่เฟิงคว้าดาบจากมืออีกฝ่าย ก่อนจะเตะเข่าเข้าจุดอ่อน!เสียงกระดูกแตกดังขึ้นพร้อมกับเสียงดาบเสียบเข้ากับร่างนินจาชุดดำคนนี้กลายเป็นศพในพริบตา ถูกตรึงไว้กับพื้นด้วยดาบในท่าคุกเข่า!จากนั้น การสังหารที่น่าหวาดหวั
การต่อสู้ที่ดุเดือด ใกล้แค่ปลายจมูก!ทว่าอ้อมกอดของเย่เฟิง กลับราวกับอีกโลกหนึ่งเมื่อออกจากอ้อมกอดนั้น ก็เหมือนหลุดไปยังนรกอเวจี!แต่เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา ก็เหมือนอยู่ในอ่าวที่สงบสุข!ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด รอบข้างก็กลับมาสงบอีกครั้ง หลีเอียนรู้สึกว่าตัวเองถูกวางลงบนพื้นวินาทีถัดมา ดวงตาคู่งามของเธอก็หรี่ต่ำลงด้วยความตกตะลึง!ในอีกทิศทางหนึ่ง ทุกคนต่างเผยสีหน้าตื่นตระหนกตกใจอย่างรุนแรงเพียงเห็นว่าเหล่านินจาชุดดำทั้งหลาย ได้กลายเป็นศพไปแล้ว ณ ขณะนี้!ท่าทางการตายของพวกเขาแทบจะเหมือนกันทั้งหมด!หัวเข่าแตกเป็นเสี่ยง ขาทั้งสองบิดเบี้ยวไปในทิศทางตรงข้าม คุกเข่าอยู่ตรงนั้น พร้อมกับดาบซามูไรที่ปักลงจากกระหม่อมทะลุลงพื้น!มองไปกราดเดียว ก็พบร่างที่คุกเข่าถูกปักตรึงเต็มพื้นไปหมด!ซี๊ด…เสียงสูดลมหายใจเย็นดังขึ้นระงมเจียงรุ่ยฉี หลี่เฉิงหนาน ทีมงานกองถ่าย ตัวประกอบ และทีมงานร้านชุดแต่งงาน ทุกคนต่างรู้สึกเหมือนจิตวิญญาณสั่นสะท้าน!ยกเว้นเจียงรุ่ยฉีที่ยังคงเกลียดชังเย่เฟิง ในขณะที่ผู้หญิงคนอื่นๆ ที่อยู่ตรงนั้น ต่างเผยแววตาเคารพและชื่นชมเมื่อมองไปยังร่างสูงเด่นที่อยู่ในทิศ
ริมทะเลสาบในหุบเขาแห่งนี้ บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร!แม้แต่คนธรรมดาที่อยู่ห่างออกไปไกล ยังสามารถรับรู้ถึงจิตสังหารที่น่าสะพรึงระหว่างเย่เฟิงกับโอดะ ชินเก็น!พลังอันมหาศาลคล้ายจับต้องได้ พวยพุ่งออกมาจากโอดะ ชินเก็น กดดันเข้าหาเย่เฟิงเมื่อสะสมพลังถึงขีดสุด เขาก็ส่งเสียงคำราม ดึงดาบคู่จากหลังออกมา กลายร่างเป็นเงาวูบพุ่งเข้าหาเย่เฟิง!เย่เฟิงแค่นเสียงเย็น ย่ำเท้าไปข้างหน้าโดยไม่หวาดหวั่น ปะทะเข้าไปอย่างกล้าหาญดวงตาเป็นประกาย เผยให้เห็นจิตวิญญาณนักสู้ที่พลุ่งพล่าน!“ฟัน!”โอดะ ชินเก็นแสยะยิ้มอย่างดุร้าย ดาบคู่ฟันตัดผ่านอากาศ มุ่งหน้าเข้าสู่เย่เฟิงในลักษณะฟันไขว้!ท่าทางราวกับจะตัดเย่เฟิงออกเป็นสี่ส่วน!หวือ!ในชั่วพริบตา พลังมังกรอันแข็งแกร่งพวยพุ่งออกมาจากร่างของเย่เฟิง ก่อตัวเป็นพลังป้องกันแน่นหนาภายนอกร่างกายของเขาอากาศรอบตัวเย่เฟิงดูเหมือนบิดเบี้ยวตามไปด้วยในพริบตา เย่เฟิงพุ่งตรงเข้าสู่ดาบไขว้ของโอดะ ชินเก็นอย่างไม่หยุดยั้งเคร้ง! เคร้ง! เคร้ง…ในวินาทีนั้นเอง ม่านตาของโอดะ ชินเก็นที่เต็มไปด้วยความมั่นใจหดลง!ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้ายและโหดเหี้ยม กลับถูกแทน
หลี่เฉิงหนานโบกมือปฏิเสธไม่หยุดก่อนหน้านี้เขายังทำหน้าหยิ่งผยอง พูดจาท้าทายว่าจะประลองกับเย่เฟิง แต่ตอนนี้กลับดูเหมือนจะร้องไห้อย่างไรอย่างนั้น พูดออกมาพร้อมปากที่สั่นระริกเขาไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเย่เฟิงตรงๆ ด้วยซ้ำ!เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนกวาดตามองไปรอบๆผู้จัดการฉางจากจุดชมวิวหดคอด้วยความกลัว รู้สึกขาสั่นจนแทบทรงตัวไม่อยู่ดาราสาวเจียงรุ่ยฉีเบือนสายตาไปทางอื่น ไม่กล้าสบตากับเย่เฟิง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความลังเลและสับสนวี๊วอ…วี๊วอ…วี๊วอ…ในขณะนั้นเอง เสียงไซเรนตำรวจดังขึ้นอย่างเร่งรีบวินาทีต่อมา รถตำรวจของหน่วยปราบปรามหลายคัน พร้อมรถพยาบาลอีกหลายคันก็มาถึงที่เกิดเหตุ!หลังจากที่หัวหน้าทีมลงจากรถ แล้วเห็นภาพเบื้องหน้า เขาก็ตกตะลึงจนหน้าถอดสี!“ทุกคนอย่าขยับ! ยกมือขึ้น!”หัวหน้าทีมควักปืนออกมา พร้อมตะโกนสั่งเสียงดังเจ้าหน้าที่คนอื่นที่ลงจากรถตามมา ก็ตกใจเช่นกันเมื่อเห็นศพที่คุกเข่าเรียงรายกันเต็มพื้น พวกเขาก็รีบชักปืนออกมาทันทีเย่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อย ก่อนยอมยกมือขึ้นอย่างร่วมมือคนอื่นๆ ก็ยกมือขึ้นตาม…“พาตัวทุกคนไป!”หัวหน้าทีมสั่งเสียงเย็นชา พร้อมพาคนทั้งหมดท
นอกวงล้อม!ร่างสี่ร่างปรากฏขึ้นตรงหน้าเย่เฟิง!หรือจะพูดให้ถูกต้องคือ เย่เฟิงเพียงร่างเดียว ยืนขวางหน้าร่างทั้งสี่นั่นเขากำลังหยุดพวกมันจากการมุ่งหน้าไปยังค่ายพักในบรรดาร่างทั้งสี่ มีสองคนที่มีใบหน้าแบบชาวเอเชีย พวกเขาเป็นยอดฝีมือจากประเทศญี่ปุ่นอีกสองคนมีผมหยิก ผิวขาว และดวงตาลึกโหล พวกเขาเป็นชาวตะวันตกหลังจากทาคุโนะ ซากิ และโอดะ ชินเก็น สองยอดฝีมือจากประเทศญี่ปุ่นได้เดินทางมายังเยียนเซียแล้วขาดการติดต่อครั้งนี้ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายในการชิงตัวเสิ่นจี่ ฝ่ายประเทศญี่ปุ่นไม่เพียงแค่ส่งองค์กรนักฆ่าและยอดฝีมือจากประเทศตัวเองมาเท่านั้น แต่ยังจ้างยอดฝีมือระดับโลกด้วยเงินจำนวนมหาศาลชายร่างผอมสูงจากประเทศญี่ปุ่นที่ยืนอยู่ทางซ้ายสุด มีสีหน้าซีดแดงเล็กน้อย และดูเหมือนร่างกายกำลังสั่นสะเทือนจากภายในเมื่อครู่เขาได้ปะทะกับเย่เฟิงไปแล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่มาของแรงระเบิดและพลังงานที่กระจายไปทั่วทั้งสี่คน ยืนเผชิญหน้ากับเย่เฟิงด้วยแรงกดดันแม้ใบหน้าจะยังเต็มไปด้วยความมั่นใจ แต่ลึกๆ แล้วก็แฝงไปด้วยความระวังเมื่ออยู่ในระดับยอดฝีมือเช่นนี้ พวกเขาจะไม่ประมาทศัตรูคนใดเด็ดขาดยิ่งไป
ตูม!เสียงระเบิดดังสนั่นจนพื้นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ทุกคนรอบบริเวณรู้สึกได้ถึงการสั่นไหวของพื้นนักรบในชุดดำที่พุ่งเข้าไปล้อมเย่เฟิง ถูกแรงระเบิดส่งตัวลอยขึ้นกลางอากาศร่างของพวกเขาระเบิดออก!หมอกเลือดฟุ้งกระจายไปทั่ว แขนขาที่ขาดกระเด็นปลิวไปคนละทิศทางเย่เฟิงยืนอยู่ตรงกลาง พื้นดินแตกร้าวเป็นใยแมงมุมกว้างใหญ่พลังดินสะเทือนโลกที่เขาใช้ก่อนหน้านี้ ได้ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มกำลังในครั้งนี้ครั้งนี้ต่างจากครั้งเมื่อเผชิญหน้ากับยอดฝีมือตระกูลหลี เพราะครั้งนี้ เย่เฟิงไม่ยั้งมือเย่เฟิงเหยียบลงบนพื้นดิน และสังหารนักรบชุดดำกว่าร้อยชีวิตในพริบตา!พื้นที่รอบตัวเขาโล่งว่าง เหมือนมีช่องว่างใหญ่เปิดขึ้นกลางกองทัพศัตรูเขาเปรียบเสมือนมังกรร้ายที่บุกเข้าสู่ฝูงแกะ ฉีกทำลายศัตรูจนพินาศทั้งศัตรูและฝ่ายเดียวกันต่างมองภาพนี้ด้วยความตกตะลึงในวินาทีต่อมา ขวัญกำลังใจของฝ่ายเย่เฟิงก็พุ่งสูงขึ้นทุกคนรู้สึกถึงกระแสเลือดในตัวที่พลุ่งพล่านปัง ปัง ปัง!การยิงของฝ่ายเย่เฟิงดุเดือดขึ้นหลายเท่าตัวนักรบที่โดนศัตรูล้อมอยู่ต่างตะโกนลั่น ก่อนเปลี่ยนไปใช้ดาบปลายปืน และเปิดฉากต่อสู้ระยะประชิดกับ
ผลวิจัยไบโอเทคของหยุนเจิงในครั้งนี้ ดูเหมือนจะเป็นความสำเร็จที่ก้าวล้ำอย่างมากเพราะหลังจากที่ทาคุโนะ ซากิ และโอดะ ชินเก็นปรากฏตัว ในระหว่างการคุ้มกันนักโทษครั้งนี้ ก็ได้มีนักรบฝีมือเยี่ยมจากประเทศญี่ปุ่นกลุ่มใหญ่อีกกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นเพื่อจู่โจมหน่วยควบคุมตัวการต่อสู้ที่ดุเดือดปะทุขึ้นในภูเขาอย่างฉับพลันเสียงปืน เสียงตะโกน และเสียงกรีดร้องดังขึ้นไม่หยุด!หน่วยปฏิบัติการดาบมังกรและทหารเขตรักษาความปลอดภัย ต่อสู้กับศัตรูจากต่างแดนอย่างดุเดือดในขณะเดียวกัน ในอีกทิศทางหนึ่งเย่เฟิงเหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกกักขังมานาน และตอนนี้มันได้ปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ แทบจะรอก่อให้เกิดพายุครั้งใหญ่ไม่ไหวแล้วอย่างไรอย่างนั้น!เขาเพียงลำพังสามารถฆ่านินจาที่ใช้วิชาดินกลุ่มหนึ่งจนหมดสิ้น ก่อนจะพุ่งเข้าสู่กลุ่มนักรบซามูไรที่ถือดาบและโล่“บากะ!”“ฆ่ามัน!”“หั่นมันเป็นชิ้นๆ!”เหล่าซามูไรจากประเทศญี่ปุ่นชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นชายคนเดียวพุ่งเข้ามาจากนั้นสีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นดุดัน เต็มไปด้วยความกระหายเลือดในเสี้ยววินาที ดาบซามูไรมากกว่าสิบเล่มฟันผ่านอากาศ พุ่งใส่เย่เฟิงอย่างรวดเร็ว
กลุ่มนักรบในชุดดำ โผล่ออกมาจากทุกทิศทาง!พวกเขามือถือดาบซามูไรในมือและโล่กันกระสุนอีกข้าง ค่อยๆ บีบวงล้อมเข้ามา ปิดล้อมค่ายพักชั่วคราวไว้แน่นบรรยากาศรอบบริเวณเต็มไปด้วยความมุ่งร้ายและกลิ่นอายสังหาร!“ศัตรูบุก! เตรียมพร้อมสู้!”“คุ้มกันเสิ่นจี่! ห้ามให้มีข้อผิดพลาดเด็ดขาด!”สีหน้าของฉินเจิ้นเปลี่ยนพลางตะโกนเสียงดังปัง! ปัง! ปัง!ต้องยอมรับว่าหน่วยปฏิบัติการดาบมังกรมีความสามารถในการรบที่ยอดเยี่ยม พวกเขาตอบสนองได้รวดเร็วทันทีเสียงปืนเริ่มดังขึ้น!ลั่วกันหยุนและเหล่าทหารเขตรักษาความปลอดภัยก็เข้าสู่สถานะเตรียมรบอย่างรวดเร็วการปะทะที่ดุเดือดเริ่มต้นขึ้นโดยไม่มีคำพูดใดๆในขณะเดียวกัน เย่เฟิงพุ่งเข้าหานักรบในชุดดำกลุ่มหนึ่งดวงตาสีแดงก่ำของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ ความเศร้า... และความตื่นเต้นเล็กน้อย“ขอบใจพวกแกมากที่โผล่มาในเวลานี้!”เย่เฟิงแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว พลังสังหารที่พุ่งออกมาจากตัวเขาเข้มข้นจนทำให้บรรยากาศรอบข้างเย็นยะเยือกตูม!ในชั่วพริบตา หมัดของเขาซัดใส่นินจาคนหนึ่งอีกฝ่ายเพิ่งจะยกดาบขึ้นเตรียมรับมือ แต่แรงมหาศาลจากหมัดของเย่เฟิงพุ่งใส่หน้าอกจนเขาลอยกระเด็นออกไป
“ขอบคุณเธอและอาจารย์ของเธอมากที่พยายามช่วยพวกเขาในตอนนั้น!”“ฉันต้องขอโทษสำหรับการกระทำของฉันเมื่อกี้ด้วย”เสียงของเย่เฟิงเต็มไปด้วยความหม่นหมอง หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังเดินออกจากหุบเขาโดยไม่เหลียวกลับมามอง"ฟู่ว..."หลานเขอซีมองเขาเดินจากไป แล้วถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจรักษาระยะห่าง แล้วเดินตามเย่เฟิงกลับไปยังค่ายพักชั่วคราวในใจเธอรู้สึกโชคดี ที่เย่เฟิงไม่ได้เสียสติจนฆ่าเธอในตอนนั้นเมื่อเห็นเย่เฟิงสวมสร้อยหยกไว้ที่คอ หลานเขอซีเองก็ไม่กล้าขอคืนเธอคิดว่า ชายหญิงที่ตายไปนั้นคงมีความสัมพันธ์พิเศษกับเขาบางทีอาจเป็นญาติสายตรงก็ได้!แน่นอนว่า หลานเขอซีไม่มีความกล้าพอที่จะถามเย่เฟิงเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอรู้ดีว่าตอนนี้เขาไม่ควรได้รับการกระตุ้นเพิ่มอีกแต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าใจเรื่องนี้เมื่อเย่เฟิงเดินกลับมาที่ค่ายพักด้วยสีหน้าเย็นชา เสียงหัวเราะเยาะก็ดังขึ้นทันที“โอ้ กลับมาแล้วเหรอ?”“ทำไมสีหน้าตาดูไม่ดีเลยล่ะ! หรือว่าโดนฉางหูตบหน้าไปหลายที? ฮ่าๆๆ...”สมาชิกหน่วยดาบมังกรคนหนึ่งพูดขึ้น พร้อมหัวเราะเยาะเมื่อเห็นเย่เฟิงเดินกลับมาในสภาพอารมณ
เย่เฟิงคว้าหัวไหล่ของหลานเขอซีไว้แน่น "พิธีฝังศพแห่งฟ้า? ทำไมต้องพิธีฝังศพแห่งฟ้า? ทำไม? พวกเธอมีสิทธิ์อะไรที่จะจัดการศพของพวกเขาแบบนั้น? ฮะ?"พิธีฝังศพแห่งฟ้า?ถ้างั้นพ่อแม่ของเขาก็คงไม่เหลือแม้กระดูกแล้วน่ะสิ!!หลานเขอซีมองเย่เฟิงที่ดูเหมือนจะเสียสติ หัวใจของเธอเต้นระรัว กลัวว่าเขาจะฆ่าเธอในทันที"ในวัฒนธรรมของพวกเราพิธีฝังศพแห่งฟ้า คือการให้เกียรติอันสูงสุดแก่ผู้เสียชีวิต มันหมายถึงการที่วิญญาณไม่มีวันสูญสิ้น และจะวนเวียนในวัฏจักรของการเกิดใหม่""อาจารย์ของฉันทำด้วยความหวังดี!"เย่เฟิงจ้องมองหลานเขอซีโดยไม่พูดอะไรเป็นเวลานาน ในที่สุดเขาก็ปล่อยเธอออกจากมือตุบ!ร่างของเย่เฟิงเซเล็กน้อย ก่อนจะทรุดเข่าลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรงพ่อแม่ของเขา...ตายแล้วเหรอ?ได้ยังไงกัน? ตายได้ยังไงกัน?หลายปีที่ผ่านมา เย่เฟิงยังคงมีความหวังเล็กๆ ว่าพ่อแม่ของเขาอาจยังมีชีวิตอยู่ แม้ว่าความหวังนั้นจะริบหรี่เพียงใดแต่เมื่อได้ยินคำตอบนี้จากปากของหลานเขอซี เย่เฟิงก็เหมือนถูกไฟฟ้าช็อตสามสิบล้านโวลด์รู้สึกว่าความหวังหลายปีมานี้ได้พังทลายลงในชั่วพริบตายิ่งไปกว่านั้น จากที่หลานเขอซีเล่า พ่อแม่ของ
หลานเขอซีสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของเย่เฟิงในตอนนี้ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันทีผู้ชายที่เมื่อครู่ยังทำตัวสนิทสนม พูดจาเล่นหัว เหมือนสุนัขตัวเล็กๆ ตอนนี้กลับกลายเป็นหมาป่าดุร้ายตัวหนึ่ง!"นายเป็นบ้าอะไร? ทำไมฉันต้องบอกนายด้วย?"หลานเขอซีขมวดคิ้ว ถามกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชาปัง!สิ้นเสียง เย่เฟิงกระทืบเท้ากับพื้น ก่อนพุ่งเข้าหาหลานเขอซีหลานเขอซีหน้าซีดเผือด เธอชูนิ้วขึ้นทำท่าดาบ แล้วโจมตีไปที่หน้าอกของเย่เฟิงในชั่วพริบตา พลังระดับแปรสภาพขั้นต้นของเธอปะทุออกมาเต็มที่ การโจมตีของเธอรุนแรงและรวดเร็วแม้แต่นิ้วมือของเธอที่พุ่งผ่านอากาศยังส่งเสียงหวีดหวิวแต่เย่เฟิงกลับมองการโจมตีของเธอด้วยสายตาไม่ยี่หระเพี๊ยะ!เสียงฝ่ามือดังขึ้น เย่เฟิงฟาดมือตบการโจมตีของหลานเขอซีออกไปอย่างง่ายดายจากนั้นมือใหญ่ของเขาก็คว้าคอของหลานเขอซี และยกตัวเธอขึ้นจากพื้น"สร้อยหยกเส้นนี้มาจากไหน?""บอกมา! ไม่อย่างนั้น ฉันจะทำให้เธอมีชีวิตอยู่ไม่สู้ตาย!!"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและเต็มไปด้วยความน่ากลัวใบหน้าสวยของหลานเขอซีเริ่มแดงก่ำจากการขาดอากาศ เธอมองเย่เฟิงด้วยความตกใจและหวาดกลัวเย่เฟิงในตอนนี้ไร้
หลานเขอซีเข้ามาเป็นสมาชิกของหน่วยปฏิบัติการดาบมังกรด้วยวิธีนี้เธอมาจากสำนักลึกลับที่ชื่อสำนักก๋าเจียในเขตฉาง ซึ่งมีวิถีการฝึกฝนเฉพาะตัวแม้จะร่วมเดินทางไปกับทหาร เธอก็ไม่เคยละทิ้งการฝึกฝนตอนนี้ ในบรรยากาศของภูเขาที่สงบและบริสุทธิ์ หลานเขอซีหาที่นั่งเงียบๆ เพื่อทำสมาธิเส้นผมยาวของเธอสยายลงเบาๆ ให้ความรู้สึกสง่างามและบริสุทธิ์ใบหน้าด้านข้างที่งดงามดุจภาพวาดของเธอ ทำให้ใครเห็นก็หลงใหลแต่ในวินาทีต่อมา คิ้วของหลานเขอซีก็ขมวดเข้าหากัน สายตาเย็นชาจ้องมองไปยังทิศทางหนึ่ง"น่ารำคาญจริงๆ!"หลานเขอซีลุกขึ้นยืน มองเย่เฟิงที่เดินตามมา เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาเธอคิดว่าเย่เฟิงเป็นแค่ผู้ชายเจ้าชู้ที่หวังลวนลามเธอแต่ครั้งนี้ ใบหน้าของเย่เฟิงไร้ซึ่งรอยยิ้มเหมือนตอนที่เข้ามาทักสายตาของเขากลับดูแข็งกร้าว เย็นชา และจ้องมองเธออย่างไม่ลดละเย่เฟิงเดินตรงไปที่หลานเขอซี โดยไม่พูดอะไร เขายื่นมือไปคว้าที่คอเสื้อของเธอทันทีเพี๊ยะ!เสียงฝ่ามือดังขึ้นอย่างชัดเจนหลานเขอซีตบหน้าเย่เฟิงเต็มแรงเธอยกมือขึ้นปิดคอเสื้อของตัวเอง สายตาเต็มไปด้วยความโกรธ และแฝงไปด้วยความดุดัน"ไอ้เลว!""แกกล้าดี
“ให้ช่วยไหม?”หลังจากที่มาถึง เย่เฟิงก็ถามฉางหูยิ้มๆหลานเขอซีหรือก็คือฉางหูอึ้งไปสักพัก แล้วหันไปมองค้อนใส่เย่เฟิงพลางส่ายหัวอย่างไร้อารมณ์ “ไม่ต้อง!”เบื้องลึกสายตาของเธอแฝงไปด้วยความรำคาญรู้สึกแย่ต่อพฤติกรรมเข้ามาทักทายแบบนี้ของเย่เฟิง“เธอชื่ออะไร? ได้ข่าวว่ามาจากเขตฉางเหรอ? มาจากสำนักไหนล่ะ?”เย่เฟิงกลับไม่สนใจ เอ่ยถามด้วยสีหน้า ‘ไร้ยางอาย’“ไม่มีอะไรต้องบอกนาย!”หลานเขอซีขมวดคิ้ว กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาขณะนั้นเอง ฉินเจิ้นนำทีมสมาชิกหน่วยปฏิบัติการดาบมังกรเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเคร่งเครียด“ไอ้เย่ ทำอะไรน่ะ?”ฉินเจิ้นตบไหล่เย่เฟิงอย่างแรง และถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจแม่งเอ๊ย! กล้ามาจีบฉางหูงั้นเหรอ?สมแล้วที่เป็นคนนอก ไม่มีมารยาท!สายตาของเหล่าสมาชิกหน่วยปฏิบัติการดาบมังกรที่มองเย่เฟิง เต็มไปด้วยความไม่พอใจและดูถูกเหมือนพวกเขากำลังมองคนเจ้าชู้ที่ไม่มีอะไรดีไปกว่าผู้ชายลามก“ก็แค่พูดคุยกันในฐานะเพื่อนร่วมทีม มันผิดตรงไหน? ฉันได้ยินมาว่าฉางหูเป็นสมาชิกเสริมเหมือนกัน เราก็ถือว่ามีพรหมลิขิตต่อกัน จริงไหม?”เย่เฟิงพูดพร้อมรอยยิ้ม“พรหมลิขิต? แม่งพูดได้ไม่อายปาก!”“ฉันจ