LOGINShare
บทที่ 353
Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 354
ฟิ้วๆๆ...วินาทีต่อมา แสงสะท้อนจากคมดาบวาววับ พวกผู้บุกรุกที่ไม่ได้รับเชิญต่างชักดาบออกจากฝักทันใดนั้น บรรยากาศแห่งการสังหารก็ปกคลุมทั่วทั้งสถานที่!"ทุกคน ยกมือขึ้น! คุกเข่าลงกับพื้น!""ไม่อย่างนั้น...ตาย!"หัวหน้ากลุ่มนินจาตะโกนด้วยภาษาเยียนเซียที่แข็งกระด้างทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความตกใจ สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวฉั๊วะ!ในขณะที่พวกเขากำลังลังเลและสับสน แสงดาบที่เยือกเย็นพลันวาบผ่านหัวหน้านินจายกดาบขึ้นแล้วฟันลงอย่างไร้ความปรานี หัวของคนในกองถ่ายคนหนึ่งถูกตัดกระเด็นทันที!เลือดพุ่งกระจายออกมาเป็นสาย!"อ๊ากก!""ฆ่าคนแล้ว!"เมื่อเห็นภาพนั้น เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นทันทีทุกคนต่างตระหนักได้ทันทีว่าดาบโค้งที่อยู่ในมือของคนพวกนี้ ไม่ใช่อุปกรณ์ประกอบฉากมันคืออาวุธสังหารที่แท้จริง ซึ่งคมกริบจนตัดเหล็กได้ราวกับตัดกระดาษ!"หุบปาก! ทำตามที่ฉันบอก!""ยกมือขึ้น คุกเข่า!"หัวหน้านินจาตะคอกเสียงดุดันทันทีที่คำพูดนั้นสิ้นสุด เสียงกรีดร้องและความวุ่นวายก็เงียบลงทันที ทุกคนต่างตกใจจนหน้าซีดเผือด พากันยกมือขึ้นและคุกเข่าลงไม่มีใครสงสัยเลยว่า หากพวกเขาไม่ทำตาม สิ่งท
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 355
เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ทุกคนต่างสูดลมหายใจลึกด้วยความตกตะลึงความเด็ดขาดและรุนแรงของเย่เฟิง ทำให้ทุกคนใจหายแม้แต่หลีเอียนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา สีหน้าก็ยังเปลี่ยนไปเล็กน้อย!"%￥……&！""*(￥#)……"ในวินาทีถัดมา นินจาชุดดำที่ตั้งสติได้ ต่างพากันส่งเสียงโกรธเกรี้ยวในภาษาญี่ปุ่น แล้วพุ่งเข้าหาเย่เฟิงพร้อมกันแต่ละคนปล่อยกลิ่นอายสังหารที่รุนแรงออกมา!ทั้งพื้นที่เหมือนอุณหภูมิลดลงจนถึงจุดเยือกแข็งเพราะแรงกดดันนั้น!"แผ่นดินผืนนี้ ไม่ใช่ที่ที่พวกญี่ปุ่นจะมาทำร้ายผู้คนได้อีกแล้ว!""ฆ่า!"ใบหน้าคมคายของเย่เฟิงเต็มไปด้วยความเย็นชาและมุ่งมั่นเขาตะโกนเสียงกร้าว พร้อมกับโอบหลีเอียนไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะกระโดดพุ่งออกไปด้วยความเร็ว!ฟิ้ว!ดาบซามูไรเล่มหนึ่งฟันเข้ามา เย่เฟิงยกมือขึ้นตอบโต้ทันทีฝ่ายตรงข้ามยังไม่ทันได้ตอบสนอง ข้อมือของเขาก็ถูกเย่เฟิงบีบจนแตก ดาบหลุดออกจากมือทันทีเย่เฟิงคว้าดาบจากมืออีกฝ่าย ก่อนจะเตะเข่าเข้าจุดอ่อน!เสียงกระดูกแตกดังขึ้นพร้อมกับเสียงดาบเสียบเข้ากับร่างนินจาชุดดำคนนี้กลายเป็นศพในพริบตา ถูกตรึงไว้กับพื้นด้วยดาบในท่าคุกเข่า!จากนั้น การสังหารที่น่าหวาดหวั
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 356
การต่อสู้ที่ดุเดือด ใกล้แค่ปลายจมูก!ทว่าอ้อมกอดของเย่เฟิง กลับราวกับอีกโลกหนึ่งเมื่อออกจากอ้อมกอดนั้น ก็เหมือนหลุดไปยังนรกอเวจี!แต่เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา ก็เหมือนอยู่ในอ่าวที่สงบสุข!ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด รอบข้างก็กลับมาสงบอีกครั้ง หลีเอียนรู้สึกว่าตัวเองถูกวางลงบนพื้นวินาทีถัดมา ดวงตาคู่งามของเธอก็หรี่ต่ำลงด้วยความตกตะลึง!ในอีกทิศทางหนึ่ง ทุกคนต่างเผยสีหน้าตื่นตระหนกตกใจอย่างรุนแรงเพียงเห็นว่าเหล่านินจาชุดดำทั้งหลาย ได้กลายเป็นศพไปแล้ว ณ ขณะนี้!ท่าทางการตายของพวกเขาแทบจะเหมือนกันทั้งหมด!หัวเข่าแตกเป็นเสี่ยง ขาทั้งสองบิดเบี้ยวไปในทิศทางตรงข้าม คุกเข่าอยู่ตรงนั้น พร้อมกับดาบซามูไรที่ปักลงจากกระหม่อมทะลุลงพื้น!มองไปกราดเดียว ก็พบร่างที่คุกเข่าถูกปักตรึงเต็มพื้นไปหมด!ซี๊ด…เสียงสูดลมหายใจเย็นดังขึ้นระงมเจียงรุ่ยฉี หลี่เฉิงหนาน ทีมงานกองถ่าย ตัวประกอบ และทีมงานร้านชุดแต่งงาน ทุกคนต่างรู้สึกเหมือนจิตวิญญาณสั่นสะท้าน!ยกเว้นเจียงรุ่ยฉีที่ยังคงเกลียดชังเย่เฟิง ในขณะที่ผู้หญิงคนอื่นๆ ที่อยู่ตรงนั้น ต่างเผยแววตาเคารพและชื่นชมเมื่อมองไปยังร่างสูงเด่นที่อยู่ในทิศ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 357
ริมทะเลสาบในหุบเขาแห่งนี้ บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร!แม้แต่คนธรรมดาที่อยู่ห่างออกไปไกล ยังสามารถรับรู้ถึงจิตสังหารที่น่าสะพรึงระหว่างเย่เฟิงกับโอดะ ชินเก็น!พลังอันมหาศาลคล้ายจับต้องได้ พวยพุ่งออกมาจากโอดะ ชินเก็น กดดันเข้าหาเย่เฟิงเมื่อสะสมพลังถึงขีดสุด เขาก็ส่งเสียงคำราม ดึงดาบคู่จากหลังออกมา กลายร่างเป็นเงาวูบพุ่งเข้าหาเย่เฟิง!เย่เฟิงแค่นเสียงเย็น ย่ำเท้าไปข้างหน้าโดยไม่หวาดหวั่น ปะทะเข้าไปอย่างกล้าหาญดวงตาเป็นประกาย เผยให้เห็นจิตวิญญาณนักสู้ที่พลุ่งพล่าน!“ฟัน!”โอดะ ชินเก็นแสยะยิ้มอย่างดุร้าย ดาบคู่ฟันตัดผ่านอากาศ มุ่งหน้าเข้าสู่เย่เฟิงในลักษณะฟันไขว้!ท่าทางราวกับจะตัดเย่เฟิงออกเป็นสี่ส่วน!หวือ!ในชั่วพริบตา พลังมังกรอันแข็งแกร่งพวยพุ่งออกมาจากร่างของเย่เฟิง ก่อตัวเป็นพลังป้องกันแน่นหนาภายนอกร่างกายของเขาอากาศรอบตัวเย่เฟิงดูเหมือนบิดเบี้ยวตามไปด้วยในพริบตา เย่เฟิงพุ่งตรงเข้าสู่ดาบไขว้ของโอดะ ชินเก็นอย่างไม่หยุดยั้งเคร้ง! เคร้ง! เคร้ง…ในวินาทีนั้นเอง ม่านตาของโอดะ ชินเก็นที่เต็มไปด้วยความมั่นใจหดลง!ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้ายและโหดเหี้ยม กลับถูกแทน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 358
หลี่เฉิงหนานโบกมือปฏิเสธไม่หยุดก่อนหน้านี้เขายังทำหน้าหยิ่งผยอง พูดจาท้าทายว่าจะประลองกับเย่เฟิง แต่ตอนนี้กลับดูเหมือนจะร้องไห้อย่างไรอย่างนั้น พูดออกมาพร้อมปากที่สั่นระริกเขาไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเย่เฟิงตรงๆ ด้วยซ้ำ!เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนกวาดตามองไปรอบๆผู้จัดการฉางจากจุดชมวิวหดคอด้วยความกลัว รู้สึกขาสั่นจนแทบทรงตัวไม่อยู่ดาราสาวเจียงรุ่ยฉีเบือนสายตาไปทางอื่น ไม่กล้าสบตากับเย่เฟิง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความลังเลและสับสนวี๊วอ…วี๊วอ…วี๊วอ…ในขณะนั้นเอง เสียงไซเรนตำรวจดังขึ้นอย่างเร่งรีบวินาทีต่อมา รถตำรวจของหน่วยปราบปรามหลายคัน พร้อมรถพยาบาลอีกหลายคันก็มาถึงที่เกิดเหตุ!หลังจากที่หัวหน้าทีมลงจากรถ แล้วเห็นภาพเบื้องหน้า เขาก็ตกตะลึงจนหน้าถอดสี!“ทุกคนอย่าขยับ! ยกมือขึ้น!”หัวหน้าทีมควักปืนออกมา พร้อมตะโกนสั่งเสียงดังเจ้าหน้าที่คนอื่นที่ลงจากรถตามมา ก็ตกใจเช่นกันเมื่อเห็นศพที่คุกเข่าเรียงรายกันเต็มพื้น พวกเขาก็รีบชักปืนออกมาทันทีเย่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อย ก่อนยอมยกมือขึ้นอย่างร่วมมือคนอื่นๆ ก็ยกมือขึ้นตาม…“พาตัวทุกคนไป!”หัวหน้าทีมสั่งเสียงเย็นชา พร้อมพาคนทั้งหมดท
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 359
เย่เฟิงตะโกนด้วยความโกรธ “พาเธอมาสิ! ผมจะเผชิญหน้ากับเธอ! เธอกำลังแก้แค้นส่วนตัว และใส่ร้ายผมอย่างไร้เหตุผลอยู่!”เมื่อเขาพูดจบ ชายผมเทาก็ลังเลเล็กน้อย ก่อนตอบด้วยเสียงเรียบว่า “ผมจะถ่ายทอดความต้องการของคุณให้คุณเจียงรุ่ยฉี ถ้าเธอยินดี ผมจะจัดให้พวกคุณได้เผชิญหน้ากัน!”หลังจากพูดจบ ชายผมเทาก็ออกจากห้องสอบปากคำไป!ในขณะเดียวกันอีกฝั่งหนึ่งคนอื่นๆ ที่ให้ปากคำเสร็จแล้ว ส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในลานของหน่วยปราบปราม ยังไม่ได้กลับไปหลีเอียนก็อยู่ในกลุ่มนั้นด้วย!เธอแสดงความกังวลออกมา มองไปรอบๆ แต่อย่างไรก็ไม่เห็นเย่เฟิงออกมาสักทีวินาทีต่อมา หลีเอียนคว้าแขนเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง ถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนว่า “ขอโทษนะคะ คุณเย่เฟิงทำไมยังไม่ออกมา? เขาไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”เจ้าหน้าที่คนนั้นส่ายหัว “ขอโทษครับ มีคนกล่าวหาว่าคุณเย่ฆ่าผู้บริสุทธิ์ เรากำลังสอบสวนอยู่”เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของหลีเอียนก็เปลี่ยนไปทันที “เย่เฟิงจะฆ่าคนบริสุทธิ์ได้ยังไง? ใครกล่าวหา? คนคนนั้นตาบอดหรือไง?”เธอมองไปรอบๆ ด้วยสายตาอันแหลมคม แต่ก็ไม่เห็นเจียงรุ่ยฉีอยู่ในกลุ่มนั้นนั่นทำให้หลีเอียนนึกถึงบางสิ่ง ก่อนพูดด้วยควา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 360
เมื่อเห็นเช่นนั้น คนที่อยู่ในที่นั้นต่างสะดุ้งและรีบโบกมือ“พะ...พวกเราไม่ได้ทำ!”“เหล่าไคจะถูกคุณเย่ฆ่าได้ยังไง? ฉันเห็นกับตาชัดๆ ว่าฆาตกรคือมือสังหารคนแรกที่เป็นหัวหน้าพวกนั้น เขาเป็นคนฆ่าเหล่าไค!”“ใช่! ฉันเป็นพยานให้คุณเย่ได้!”“คุณเย่เป็นฮีโร่ เขาช่วยพวกเราไว้ จะฆ่าคนบริสุทธิ์ได้ยังไง? เหล่าไคถูกมือสังหารญี่ปุ่นฆ่าต่างหาก!”“พวกเราเป็นพยานให้คุณเย่ได้!”“คนที่กล่าวหาคุณเย่ไม่ใช่ฉันแน่!”“ใครมันใจร้ายกล้าโกหกแบบนี้?”เหล่าทีมงานกองถ่าย นักแสดง ตัวประกอบ และทีมงานร้านชุดแต่งงาน รวมถึงผู้จัดการจุดชมวิว ต่างช่วยกันพูดด้วยความโกรธโดยเฉพาะนักแสดงหญิงและตัวประกอบหญิง พวกเธอพูดเสียงดังเป็นพิเศษ ราวกับการได้ยินว่ามีคนใส่ร้ายเย่เฟิงทำให้พวกเธอโกรธไปด้วยตอนนี้เกือบทุกคนกลายเป็นแฟนคลับของเย่เฟิง เต็มไปด้วยความเคารพและชื่นชมต่อผู้ชายที่เหมือนเทพเจ้าสงครามคนนี้หลีเอียนเห็นภาพนี้ ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา รีบขอบคุณพวกเขาอย่างจริงใจ “ขอบคุณค่ะ! ขอบคุณที่ทุกคนยอมเป็นพยานให้เย่เฟิง!”“ไม่เป็นไรค่ะ เราก็แค่พูดความจริง ถ้าไม่มีคุณเย่ พวกเราอาจจะตกอยู่ในเงื้อมมือของพวกมือสังหารไปแล้ว! เราไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 361
ถงซวี่เย่ที่เพิ่งมาถึง รับรู้แค่ว่ากองถ่ายถูกโจมตีโดยมือสังหาร แต่ยังไม่รู้รายละเอียดยิ่งไม่รู้ด้วยว่า เย่เฟิงกับหลีเอียนก็เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วยเมื่อเห็นหลีเอียน เขาก็แสดงความประหลาดใจออกมา“ฉันต้องอยู่ที่นี่อยู่แล้ว เรื่องครั้งนี้ทั้งฉันกับเย่เฟิงก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย”หลีเอียนพยักหน้าและพูด“พี่เย่กับพี่สะใภ้ก็อยู่ด้วย? แล้วพี่เย่ล่ะ? อยู่ไหน?”ถงซวี่เย่ได้ยินดังนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไป พลางมองหาคนในกลุ่มนอกจากเห็นเหล่าทหารที่ติดอาวุธและผู้บัญชาการมู่แล้ว เขาก็ไม่เห็นเย่เฟิงเลยในขณะเดียวกัน บทสนทนาระหว่างถงซวี่เย่กับหลีเอียน ทำให้คนในกองถ่ายแสดงความประหลาดใจออกมาคุณชายถง ถึงกับสุภาพกับภรรยาของคุณเย่ขนาดนี้เลยเหรอ?แถมเรียกเธอว่าพี่สะใภ้อีก?ก่อนหน้านี้ ตอนเย่เฟิงพูดว่าจะโทรหาคุณชายถง หลายคนยังคิดว่าเขาพูดเล่นแต่ตอนนี้ ดูเหมือนเขาจะรู้จักคุณชายถงจริงๆและดูจากท่าทีของคุณชายถงแล้ว ความสัมพันธ์ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ!!หลี่เฉิงหนานที่แอบอยู่ด้านหลัง เช็ดเหงื่อเย็นพลางพยายามซ่อนตัวเมื่อคิดถึงการไม่เคารพเย่เฟิงและหลีเอียนก่อนหน้านี้ เขารู้สึกกังวลอย่างยิ่ง กลัวว
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 481
แน่นอน ฉู่อันเจียงจะไม่พูดมากกับหวังหยวนป้ายิ่งจะไม่บอกว่าตัวเองมาขอโทษให้คนอื่น อย่างนั้นจะเสียหน้าแค่บอกอีกฝ่ายว่า ตัวเองมาส่งของขวัญ!“อ๋อ? คุณฉู่จะส่งของขวัญให้ใครเหรอครับ? ฝ่ายนั้นเป็นชายหรือหญิง?”หวังหยวนป้าอึ้งไป แล้วถาม“ชาย แล้วไง? อีกฝ่ายเป็นใคร ผมต้องรายงานให้คุณฟังด้วยเหรอ?”ฉู่อันเจียงถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“ไม่ๆๆๆ แน่นอนว่าไม่…ฮ่าๆๆ!”หวังหยวนป้าหัวเราะแห้งๆหลังจากวางสายแล้ว ใบหน้าของเขาก็แสดงความประหลาดใจ ต่อมาคือสีหน้าที่ตื่นเต้นยิ่งขึ้น“พ่อ เป็นอะไรเหรอครับ?”หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องของพ่อ จึงถามด้วยความไม่เข้าใจหวังหยวนป้าหัวเราะว่า “รู้ไหม คุณฉู่มาส่งของขวัญให้คนอื่น!เชื่อหรือเปล่า?ด้วยสถานะของคุณฉู่ ถึงกับมาส่งของขวัญให้คนอื่นด้วยตัวเอง อีกฝ่าย…นั่นต้องเป็นบุคคลสำคัญขนาดไหน!”พูดพลาง ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น “แน่นอน ที่สำคัญที่สุดคือ บุคคลสำคัญคนนี้เป็นผู้ชาย! ฮ่าๆๆ เป็นผู้ชายก็ดี! เป็นผู้ชายก็ดี!คราวนี้ เราอาจจะได้รู้จักกับคนที่เจ๋งกว่านี้!”“ฮ่าๆ จริงเหรอครับ? คนที่ทำให้คุณฉู่ต้องมาส่งของขวัญเพื่อ
