LOGINShare
บทที่ 20
Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 21
เย่เฟิงขอให้อาเปาไปโรงพยาบาลก่อน และจัดการเรื่องออกจากโรงพยาบาลให้กับนั่วนั่วจากนั้นพาเจ้าตัวเล็กไปด้วยและมุ่งหน้าไปที่บ้านซ่งด้วยกันวันนี้มีเรื่องเกิดขึ้น ลูกสาวมีเรื่องต้องเข้าโรงพยาบาลเขาเลยไม่ค่อยสบายใจนั่วนั่วดีใจมากเมื่อได้ยินว่าพ่อจะพาไปบ้านคนอื่นในฐานะแขกจริงๆเด็กอายุ 5 ขวบควรเข้าเรียนอนุบาลแล้ว แต่เนื่องจากอากา รป่วยของนั่วนั่ว จึงไม่มีโอกาสได้เรียนเลยดังนั้นนั่วนั่วจึงมักจะเหงามากและหวังว่าจะได้พบปะผู้คนมากขึ้นพอถึงบ้านซ่งก็เห็นเพียงแค่ชายชราสองคนนั่งตรงข้ามกันในลานบ้านและกำลังเล่นหมากรุกกันอยู่ฝั่งขวาของซ่งเหล่าเย๋ หยวนหยวนเด็กน้อยหน้าตาน่ารักกำลังกอดตุ๊กตาบาร์บี้และมองดูปู่ของเขาเล่นหมากรุกชายชราอีกคนสวมหน้ากากสีน้ำเงิน ดูท่าทีแปลกๆ มีหญิงสาววัยยี่สิบคนนึงยืนอยู่ด้านหลังเขามีรูปร่างหน้าตาที่มีเสน่ห์และมีหุ่นสวยใช่ได้เลยทีเดียวหลังจากที่เย่เฟิงเข้ามา เขาก็มองไปที่ชายชราที่สวมหน้ากากอยู่สองสามครั้ง จากนั้นก็ล้มลงบนตัวเด็กสาวคนนั้นหลังจากจ้องมองกันสักพัก สีหน้าของเขาก็แปลกไป"ดูอะไรห้ะ?"เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของเย่เฟิง จู่ๆ หญิงสาวก็เลิกคิ้วขึ้นและดุด่าเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 22
เมื่อมองไปรอบๆ เขาเห็นหลิงเอ๋อจ้องมองไปที่เย่เฟิงด้วยความโกรธ ราวกับว่ากำลังมองพวกอันธพาลหรือพวกคนโกหก"ดูสมองฉันสิ ฉันลืมแนะนำให้พวกนายรู้จักไปเลย เหล่าเป่ย หลิงเอ๋อ นี่คือหมอเย่เฟิง ต้องขอบคุณหมอเย่ที่ทำหายให้ฉันหายป่วยในวันนั้น ไม่เช่นนั้นข้าคงไม่มีชีวิตรอดถรอดมาถึงทุกวันนี้!แม้แต่หมอซุนก็ยังเคารพหมอเย่เป็นอย่างสูงเลยนะนี่ เล่าเป่ย บางทีนายอาจให้หมอเย่ตรวจโรคให้ได้นะ บางทีอาจจะ... "“ที่ข้าเป็นมันคืออาการบาดเจ็บ ไม่ใช่โรค ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้หรอกและอีกอย่าง ถึงแม้จะรักษาได้ ฉันก็ไม่รักษาหรอก นี่เทียบเท่ากับเหรียเลยนะเหรียญรางวัลของฉันเลยนะ!"เป่ยเหล่าโบกมืออย่างไม่เห็นด้วยและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง:"อีกอย่าง ฉันไม่เคยเห็นหมอมหัศจรรย์ที่อายุน้อยขนาดนี้มาก่อนเลย"ขณะที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่าเขาเต็มไปด้วยความสงสัยเกี่ยวกับเย่เฟิง“เหรียญรางวัลงั้นหรอ?”เย่เฟิงมองไปที่เหล่าเป่ยและเลิกคิ้วขึ้น"ใช่! ปีนั้นได้สู้รบกับศัตรูต่างชาติ เหล่าเป่ยได้รับบาดเจ็บ สำหรับพวกเราแล้ว อาการบาดเจ็บเหล่านี้เปรียบเสมือนเหรียญรางวัล และความดีความชอบ! แต่น่าเสียดาย ตรงที่เหล่าเป่ยได้รับบาดเจ็
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 23
นั่วนั่วกับหยวนหยวนกำลังเล่นด้วยกัน และอาเปาถูกทิ้งให้ดูแลเด็กน้อยทั้งสองขณะที่คนอื่นๆ เข้าไปในบ้านตามคำขอของเย่เฟิง ผู้อาวุโสซ่งสั่งให้มีคนส่งเข็มเงินมาคู่หนึ่งเป่ยเหล่านอนลงและถอดหน้ากากออกก่อนที่จะ"เปิดเผย"เย่เฟิง เขาก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีหลังจากถอดหน้ากากออก ท่านผู้อาวุโสซ่งก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะเทือนใจเมื่อเห็นใบหน้าของเพื่อนเก่าของเขาแม้แต่หลิงเอ๋อที่อยู่เคียงข้างเขาตลอดทั้งปีก็ยังรู้สึกหนาวสั่นและเป็นทุกข์! !ยังไงสะ เป่ยเหล่าก็ไม่ยอมให้หลานสาวเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเขาได้อย่างง่ายดายเขาเองก็รู้ดีว่ามันน่ากลัวแค่ไหน!ใบหน้าของเป่ยเหล่าบิดเบี้ยวไปหมด! ดั้งจมูกเอียงไปทางซ้าย และคางเอียงไปทางขวา แม้กระทั่งฟันก็บิดเบี้ยวไปหมดมีรอยแผลเป็นกลมๆ ที่น่าตกใจคือแก้มทั้งสองข้างมีรอย!ใบหน้าที่เกินกว่าจะจดจำและไม่อาจทนมองดูได้!หลิฃเอ๋อร์ปิดปากของเธอและในดวงตาของเธอค่อยมีน้ำตาเมื่อเห็นปู่ของเธอแบบนี้ เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งหากมีใครสามารถรักษาคุณปู่ได้จริงๆ ไม่เพียงแต่จะเปลื้องผ้าให้ดูให้ไปนอนด้วยก็ย่อมได้แต่ยังไงก็ตามเธอก็ไม่เชื่อว่าคนโกหกที่ชื่อเย่คนนี้จะท
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 24
แม้ว่าเขาจะไม่เคยได้ยินวิธีการดังกล่าวมาก่อน แต่ในฐานะนักรบ เป่ยเหล่าก็เข้าใจดีว่ามันน่าเหลือเชื่อแค่ไหน!หลิงเอ๋อร์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอไม่คาดคิดว่าปู่จะช่วยคนโกหกคนนี้ตำหนิเธอในขณะนี้ เย่เฟิงพูดอย่างจริงจัง:"วีระบุรุษเก่าได้โปรดอย่าพูดเลย และห้ามลงมือใด ๆ !""โอ้! โอเค! โอเค!"เป่ยเหล่าพูดอยู่เสมอว่าเขาไม่อยากรักษา โดยบอกว่าใบหน้านี้ที่ผิดปกติ เป็นสิ่งที่เขาภาคภูมิใจแต่ในความเป็นจริงมีเพียงเขาเองเท่านั้นที่รู้ว่าคำพูดเหล่านี้เป็นเพียงการปลอบใจตัวเองในความสิ้นหวังทำไมเขาถึงไม่อยากถอดหน้ากากล่ะ? ทำไมถึงไม่อยากเห็นแสงสว่างอีกครั้ง?หลังจากหลายปีมานี้ เขาก็ยอมแพ้อย่างสมบูรณ์แล้วอย่างไรก็ตามในเวลานี้ เย่เฟิงยอมทำให้เขาเห็นแสงสว่างที่ริบหรี่!ดังนั้นเป่ยเหล่าซึ่งมีนิสัยไม่มีเหตุผลจึงตกลงเหมือนเด็กดีแล้วก็ผิดปากพร้อมนั่งอย่างนิ่งเฉยหลังจากนั้น ขณะที่เย่เฟิงค่อย ๆ แทงเข็มเข้าไปทีละเข็ม ฉากที่น่าอัศจรรย์ก็ปรากฏขึ้น!ประการแรกรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเป่ยเหล่าจางลง จากนั้นใบหน้าที่บิดเบี้ยวจะค่อยๆ รีเซ็ตจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าพลังมังกรในร่างกายของเย่เฟิงนั้นอ่อนโยน แต่เมื่อมัน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 25
"หลิงเอ๋อร์ยินดีที่จะยอมรับความพ่ายแพ้! ฉันและปู่ซ่ง ขอตัวลาไปก่อน"เป่ยเหล่ามองดูหลานสาวของเขาอย่างลึกซึ้ง สวมหน้ากากอีกครั้งแล้วเดินออกไปไม่ใช่ว่าเขาทำเพื่อตัวเองถึงขั้นว่าจะขายหลานสาวของตัวเองหรอกแต่หลิงเอ๋อร์ได้เดิมพันกับเย่เฟิง และเป็นเรื่องปกติที่ต้องรักษาคำพูดนอกจากนี้เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรือที่หมอเทวดาเย่สนใจหลานสาวของเขา?“นายเย่ดูเหมือนจะเป็นคนตรงไปตรงมานะ ฮ่าฮ่า...”ซ่งเหล่าเย๋พูดอย่างคลุมเครือแล้วเดินตามเธอออกไปแต่ในใจของเขา เขากำลังคิดที่จะแนะนำสาวสวยในวัยที่เหมาะสมจากตระกูลซ่งให้กับเย่เฟิงหมอเทวดาเย่มักในกามไหม?มักในกามก็ดี!เมื่อคุณต้องการทำความรู้จักกับใครสักคน คุณกลัวที่สุดว่าอีกฝ่ายจะไม่มีความปรารถนาหรือความต้องการใดๆเมื่อเห็นปู่ของเธอและคนในตระกูลซ่งออกไป หลิงเอ๋อร์ก็ยืนอยู่ที่นั่นอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาววินาทีต่อมา ดวงตาคู่หนึ่งจ้องมองไปที่เย่เฟิงด้วยสีหน้าราวกับว่าเขาอยากจะกินใครสักคน“คุณมีลูกแล้วแต่คุณกลับหยาบคายและไร้ยางอายมาก !”เธอกัดฟันสาปแช่ง“ผู้ชายก็เป็นเด็กไปจนตาย เธอไม่รู้หรือ?”เย่เฟิงยิ้มและถาม"คุณ……"ใบหน้าของหลิงเอ๋อร์เปลี่ยนเป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 26
ในความทรงจำของเขา นอกเหนือจากวิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน คัมภีร์จักรพรรดิมังกร และวิชาการแอบมองนภามังกร ยังมีเรื่องอื่นๆ อีกในนั้น มีท่าออกกำลังกายที่เหมาะกับผู้หญิงมากมาย"จริงหรือ?"หลังจากคำพูดจบลง ดวงตาที่สวยงามของหลิงเอ๋อร์ก็สว่างขึ้นเย่เฟิงพยักหน้า“ตกลง ฉันจะเชื่อคุณสักครั้ง! ถ้าคุณกล้าโกหกฉัน ฉันจะฆ่าคุณ!”“เอาเบอร์โทรศัพท์ของคุณมา!”หลิงเอ๋อร์กัดริมฝีปากของเธอและแสร้งพูดด้วยความดุร้าย……เมื่อเย่เฟิงออกจากตระกูลซ่ง ก็เป็นเวลาสองทุ่มแล้วซ่งเหล่าเย๋ยืนกรานที่จะให้เขาและนั่วนั่วทานอาหารเย็นก่อน แล้วค่อยให้อาเปาไปส่งเย่เฟิงที่บ้านน่าเสียดายที่เย่เฟิงค้นหาหญ้าไขกระดูกมังกรในห้องยาของตระกูลซ่งแต่ไม่พบอย่างไรก็ตาม ตอนนี้นั่วนั่วยังอาการดีอยู่และยังไม่รีบร้อนผ่านไปอีกสองวัน!ในช่วงสองวันที่ผ่านมา ก็ช่วยนั่วนั่วลงทะเบียนเรียนแล้วซึ่งได้รับการช่วยเหลือตระกูลซ่ง ทำให้ได้เรียนโรงเรียนอนุบาลเดียวกันกับหยวนหยวนเด็กน้อยทั้งสองมีช่วงเวลาที่ดีในวันนั้นเมื่อรู้ว่าเธอสามารถไปโรงเรียนและเล่นกับเด็กๆ มากมายได้ ช่วงสองวันนี้นั่วนั่วคงมีความสุขมากเช้าวันนี้ หลังจากที
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 27
เย่เฟิงจ้องไปที่เหลียงน่าน่า ซึ่งทำให้เลขาคนสวยโกรธทันทีดูถูกเกินไปแล้ว!เหลียงน่าน่ารู้สึกรังเกียจที่ถูกขยะแบบนี้แทะโลมเธอด้วยสายตาหากอีกฝ่ายเป็นชายหนุ่มที่มีอนาคตหรือลูกเศรษฐี หรือแม้ว่าเขาจะเป็นคนแก่ แต่เขามีหน้ามีตา แบบนั้นจะมองก็มองไปเถอะเหลียงน่าน่าอาจจะกระพริบตาส่งซิกกลับไปบ้างแต่ในขณะนี้เขาเป็นแค่ลูกเขยหุ่นเชิดที่ไร้ประโยชน์จ้องมองไปที่ความอวบอึ๋มของเธอ!เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ข้างๆเขาก็ถอนหายใจ:"ไร้ยางอายจริงๆ!"พนักงานที่เดินผ่านไปตอนนี้ชี้ไปที่เย่เฟิง"เกิดอะไรขึ้น?"“ผู้ชายคนนั้นบอกว่าเขาเป็นสามีของคุณหลี!”“คุณหลีมีคู่หมั้นคนใหม่แล้วหรอ?”“คู่หมั้นอะไรกันล่ะ ก็แค่หมาตัวหนึ่งเท่านั้น! ฮ่าๆ…”"น่าเสียดายจริงๆบอกว่าเป็นคู่หมั้นของคุณหลีแต่ฉันเกรงว่าแม้แต่ปลายนิ้วของคุณหลีคงแตะไม่ได้ด้วยซ้ำ!"“ดูเขาสิ คงหิวมากสินะ ละสายตาจากเลขาเหลียงไม่ได้เลย!”"จุ๊จุ๊..."เมื่อฟังความคิดเห็นอันไม่พึงประสงค์เหล่านี้ ใบหน้าของเย่เฟิงก็มืดมนวินาทีต่อมา เขาพูดกับเหลียงน่าน่าที่ยังคงดูถูกเขาด้วยคำพูดว่า"เลขาเหลียง ผมมาที่บริษัทเพราะเจ้านายของพวกคุณประธานหลีสั่งให้ผ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 28
เหลียงน่าน่าตื่นตระหนกเต็มที่! เย่เฟิงเยาะเย้ยและยื่นมือออกเพื่อดึงเหลียงน่าน่า:"เลขาเหลียง โปรดหลีกทางด้วย!" เหลียงน่าน่าสะดุ้งและพยายามดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง เธอขวางประตูสุดกำลังทั้งหมด "คุณเย่ มันไม่ใช่กงการของฉัน! เครื่องดักฟังอันนี้ไม่ใช่ของฉัน คุณจะกล่าวหาฉันอย่างไม่ยุติธรรมไม่ได้!” เธอพิงประตูเพื่อกันไม่ให้เย่เฟิงออกไป และพูดด้วยเสียงคล้ายจะร้องไห้ของเธอ “บอกผมไปมันก็ไม่มีประโยชน์หรอก! ให้ประธานหลีตัดสินใจด้วยตัวเองเถอะ ว่าเครื่องดักฟังนั้นเป็นของคุณหรือไม่” เย่เฟิงกล่าวอย่างไม่แสดงออก พูดจบเขาก็ยื่นมือออกอีกครั้งเพื่อดึงเหลียงน่าน่าออกไป เหลียงน่าน่าคว้าเย่เฟิงด้วยมือทั้งสอง จากนั้นจึงคุกเข่าลงต่อหน้าเย่เฟิงเสียงดังลั่น "คุณเย่ ฉันขอร้องคุณอย่าบอกประธานหลีเลย! ฉันขอร้องล่ะ!" “ตราบใดที่คุณไม่พูดอะไร ฉันจะทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง!” ขณะที่พูด เลขาสาวสวยก็คว้ามือของเย่เฟิงแล้วยัดเข้าไปที่เสื้อของเธอ ดวงตาของกลมโตคู่หนึ่งกระพริบตาอย่างสิ้นหวังส่งไปที่เย่เฟิงสองสามครั้ง มันเต็มไปด้วยเสน่ห์ เย่เฟิงเยาะเย้ยและเหวี่ยงมือออกไป:"ไปให้พ้น! ประธานหลีคือภรรยาของฉัน คุณเ
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 399
“ผมคือหลิวฉาง หัวหน้าสถานีตำรวจประจำเขตเป่ยเจีย หยุนเฉิง! คุณทำอะไรลงไป ผมว่าคุณควรสารภาพเดี๋ยวนี้ดีกว่า!”สารวัตรหลิวกล่าวด้วยเสียงเรียบเย็น สีหน้าดูเคร่งขรึม เย็นชา และแฝงไปด้วยอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวเย่เฟิงส่ายหน้า: “ฉันไม่ได้ทำอะไร จะสารภาพอะไรล่ะ?”หลีเทียนกังฮึดฮัด ยก“หลักฐาน”ขึ้นมา แล้วชี้ไปที่แม่บ้าน “เย่เฟิง วันนี้มีทั้งพยานและหลักฐาน แม้ว่าแกจะแก้ตัวก็ไร้ประโยชน์! ฉันบอกแกนะ แกหนีความผิดไม่พ้นแกรักษาแม่ฉันเพียงไม่กี่วัน แม่ฉันก็กลายเป็นแบบนี้ เหมือนตายทั้งเป็น!ตอนนี้พาแม่ฉันไปตรวจ ก็จะพบสารอาเซนิกเกินค่ามาตรฐานอย่างแน่นอน นี่เป็นฝีมือแก!”หลีถิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเกลียดชัง: “เย่เฟิง ตอนนี้เรามีทั้งพยานและหลักฐาน แกหนีไม่รอดหรอก! หรือว่าจะไม่พาไปตรวจร่างกายให้ย่าฉันดู ว่าตรงกับหลักฐานหรือไม่?”“น้องชายสาม น้องชายพี่ และน้องสาว พวกคุณทุกคนเห็นในวันนั้น เย่เฟิงเป็นคนรับรักษาคุณย่า! ตอนนี้คุณย่าเป็นแบบนี้ เขาควรจะรับผิดชอบใช่หรือไม่?” หลีเยว่ผิงตะโกนอย่างเสียงดังลุงสาม ลุงสี่ และน้าของหลีเอียนพยักหน้าเบาๆ มองเย่เฟิงด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรตอนนี้มีพยาน และนำเศษยาออกมาด้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 398
“สารวัตรหลิว วันนี้คุณต้องช่วยให้ความยุติธรรม จับกุมคนร้ายให้ได้!”เจ้าหน้าที่สวมเครื่องแบบรูปร่างอ้วนท้วมคนหนึ่งพยักหน้า: “คุณหลี สบายใจได้ ถ้ามีหลักฐานเพียงพอ ผมรับประกันว่าจะทวงความยุติธรรมให้ผู้อาวุโสหลีและตระกูลหลี และจะลงโทษคนร้ายอย่างสมควร!”ในขณะนั้น หลายคนต่างก็มองดูสารวัตรหลิวและเจ้าหน้าที่สวมเครื่องแบบหลายคน แล้วก็เริ่มสงสัยในใจ!ดูเหมือนว่า ครอบครัวคุณชายสอง เตรียมการมาอย่างรอบคอบ!ถึงกับเรียกเจ้าหน้าที่จากสถานีตำรวจมาด้วย?เมื่อมองดูสารวัตรหลิวและลูกน้องของเขา หลายคนก็เริ่มสงสัยในใจ“มาแล้ว! ครอบครัวพี่ชายใหญ่แล้ว!”ในขณะนั้น ลุงคนที่สี่มองไปทางประตูทางเข้า แล้วตะโกนขึ้นมา“ครอบครัวพี่ชายใหญ่มาแล้ว!”“พวกเขายังกล้ามาจริงๆ นะ?”“พวกเขาคงไม่รู้หรอกว่า วันนี้ สิ่งที่รอพวกเขาอยู่ คืออะไร”ทุกคนต่างก็มองด้วยสายตาแปลกประหลาดและไม่เป็นมิตร มองครอบครัวพี่ชายใหญ่ราวกับมองผู้กระทำผิดในวินาทีต่อมา: ทุกคนก็เปิดทางให้เมื่อรู้สึกถึงบรรยากาศราวกับกำลังพิพากษาอาชญากร: หลีเทียนหยาง สวีเพ่ยเพ่ย รวมถึงหลีเอียนและหลีหย่วนพี่น้อง ต่างก็รู้สึกประหม่ามีเพียงเย่เฟิงเท่านั้นที่ดูส
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 397
“ไม่! ไม่! ถึงผมกล้าขนาดไหน ผมก็ไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก!”จู้ชิวหนานส่ายหัว พูดด้วยสีหน้าหวาดกลัว“อย่างนั้นก็ดี! คืนนี้สองทุ่ม ตระกูลหลีจะจัดประชุมตระกูล จำไว้ให้ดี ต้องไปให้ถึง!”เย่เฟิงฮึดฮัด แล้วก็ตบไหล่ลูกศิษย์หนุ่ม สั่งเสียทั้งสองคนพอพูดจบ ก็จากไป!หลังจากที่เย่เฟิงไปไกลแล้ว ดวงตาของลูกศิษย์หนุ่มก็เป็นประกายแวบหนึ่ง“อาจารย์ พวกเราจะไปช่วยเขาเป็นพยานจริงๆ เหรอครับ? หรือว่าพวกเราจะหนีไปดีกว่าครับ? กลับไปโม๋ตู ด้วยอิทธิพลของพวกเราในโม๋ตู ไม่เชื่อหรอกว่าเขายังจะกล้าตามไปฆ่าพวกเราที่โม๋ตูถึงตอนนั้น คนที่ตายอาจจะเป็นเขาก็ได้”จู้ชิวหนานหัวเราะเยาะ: “หนีเหรอ? ทำไมต้องหนี? ฉันมีแผนอยู่แล้ว”ขณะพูด ดวงตาของเขาก็แวบแววร้ายกาจเปลี่ยนใจเหรอ?เด็กน้อย แกยังอ่อนหัดอยู่มาก!แกคิดว่าจะขู่ฉันได้งั้นเหรอ?ถึงเวลานั้น ฉันจะทำให้แกกับหลีเทียนกังอึ้งไปเลย!พวกแกทะเลาะกัน ฉันก็รอเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ฮ่าๆๆ………ค่ำคืนนั้น ที่บ้านเก่าตระกูลหลี!เห็นได้ชัดว่าในลานบ้านกว้างใหญ่ ผู้คนมากมายรวมตัวกันอยู่สมาชิกตระกูลหลี ไม่ว่าจะเป็นสายตรงหรือสายรอง วันนี้มารวมตัวกันหมด!ผู้อาวุโสหลีนั่งอย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 396
ปัง!แต่ในขณะนั้น เห็นเงาของคนคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้านหน้ารถของพวกเขา ขวางทางนักฆ่าเอาไว้“เย่…เย่เฟิง?”จู้ชิวหนานเห็นอีกฝ่าย จึงแสดงสีหน้าประหลาดใจ“เย่เฟิง ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!”จู้ชิวหนานลดกระจกลง ตะโกนเสียงดัง: “ถ้าคุณช่วยผม ผมจะช่วยคุณกล่าวโทษหลีเทียนกัง! ไอ้สารเลวนั่น เขามาฆ่าผมเพื่อปิดปากจริงๆ!”เย่เฟิงหันมามองเขา พูดเสียงเคร่งเครียด: “นี่คุณพูดเองนะ!”“สบายใจได้! สบายใจได้! ศัตรูของศัตรูก็คือมิตร หลีเทียนกังจะฆ่าผม ต่อไปนี้ผมจะช่วยคุณแน่นอน”จู้ชิวหนานพูดอย่างมั่นใจ“ใช่! ใช่ พวกเราสามารถเป็นพยานให้คุณได้!”ลูกศิษย์หนุ่มก็พูดเสียงดังด้วยความรีบร้อนในขณะนั้น เห็นนักฆ่าหลายคน จ้องมองเย่เฟิงด้วยสายตาที่โหดเหี้ยมหัวหน้าพูดเสียงเย็นชา: “ไอ้หนุ่ม ถ้าไม่อยากตาย ก็ไปให้พ้น! อย่ามายุ่งเรื่องของคนอื่น!”“ขอโทษนะ พวกเขามีประโยชน์ต่อผม! ผมก็อยากจะบอกคุณเหมือนกัน ถ้าไม่อยากตาย ก็ไปให้พ้น!”เย่เฟิงส่ายหัว เตือนอย่างเรียบเฉย"แม่งเอ้ย! ยุคนี้ยังมีคนหาตายอยู่!""ไป! ฆ่าเขาก่อน แล้วจัดการคนในรถ!"นักฆ่าที่เป็นผู้นำหัวเราะเยาะและยกมือสั่งในวินาทีนั้น นักฆ่าหลายคนไม่พูดพล่ามทำ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 395
ถึงแม้ว่าจู้ชิวหนานจะตกใจอยู่ภายในใจ แต่เขาก็จะไม่ยอมรับอย่างเด็ดขาดเห็นได้จากใบหน้าที่เขาแสดงสีหน้าเยาะเย้ย พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้ว่า: “คุณเย่ ต้องบอกเลยว่าจินตนาการของคุณนั้นค่อนข้างจะหลากหลาย แต่ขออภัย ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเท่านั้น ไม่มีหลักฐานใดๆ!ในใบสั่งยาของผมก่อนหน้านี้ ก็ไม่มีเนื้อเป็ดแห้งทุกอย่าง เป็นเพียงจินตนาการของคุณเท่านั้น! ถ้าไม่มีอะไรแล้ว กรุณาไปได้เลย ไม่งั้นผมจะแจ้งตำรวจ กล่าวหาคุณบุกรุกบ้านผม!”“ไม่ยอมรับงั้นเหรอ?”เย่เฟิงหัวเราะเยาะ แล้วก็มองหมอเทวดาจู้: “หมอเทวดาจู้ คุณเคยคิดบ้างไหมว่า หลังจากที่คุณช่วยครอบครัวของหลีเทียนกังฆ่าผู้อาวุโสหลี พวกเขาจะทำอย่างไรกับคุณ?เรื่องนี้แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ปิดบังเอาไว้ และคุณก็รู้เรื่องมากเกินไปคุณคิดว่าพวกเขาฆ่าผู้อาวุโสหลีได้ พวกเขาจะปล่อยคุณไปเหรอ?”เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของหมอเทวดาจู้ก็ฉายแววร้ายกาจ แต่เขาก็ยังหัวเราะเยาะ: “เย่เฟิง ผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณกำลังพูดอะไร! ผมช่วยครอบครัวหลีเทียนกังฆ่าคน เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเอง!”“มันเป็นความจริงหรือเปล่า ตัวคุณเองก็รู้ดีที่สุด! ผมดูแล้วว่าวันนี้หน้าผ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 394
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลี่เทียนกังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าช้าๆ: “ที่รัก เธอพูดถูก! เรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ หมอเทวดาจู้รู้มากเกินไป ต้องกำจัดเขา!”พอพูดจบ เขาก็ฮึดฮัด แล้วโทรออก“หลี่แปด จัดการหมอเทวดาจู้!”“ครั้งนี้ เธออย่าลงมือเอง เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกเปิดเผย จ้างมือสังหารไปทำ!”……บ่ายวันนั้น ที่คลินิกจู้คังช่วงนี้หมอเทวดาจู้พักอยู่ที่นี่ และบางครั้งก็มาตรวจคนไข้ด้วยตัวเองตอนนี้เขาอยู่บนห้องชั้นบน แพทย์หญิงสวยที่สวยงามคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนตัวเขา ใส่น้ำนันนวดที่บริเวณไตให้เขาแพทย์หญิงสวยคนนั้น เป็น “ลูกศิษย์” ของเขา แต่ความสัมพันธ์ที่สกปรกนั้น ทุกคนต่างก็เข้าใจดี“ฮ่าๆ หมอเทวดาจู้มีความสุขจริงๆ ด้วย!”เสียงเยาะเย้ย ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันหมอเทวดาจู้ที่นอนอยู่ก็ตกใจขึ้น แพทย์หญิงสวยที่อยู่บนหลังเขาก็ร้องเสียงหลงปรากฏว่า มีคนเข้ามาในห้อง โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้ตัวมาก่อน“เย่... เย่เฟิง? คุณเข้ามาได้ยังไง? คุณจะทำอะไร?”เมื่อหมอเทวดาจู้เห็นคนที่มา ก็ถามด้วยสีหน้าที่สงสัย“อย่าตึงเครียดขนาดนั้นสิ”เย่เฟิงหัวเราะ แล้วมองไปที่แพทย์หญิงสวยดวงตาของหมอเทวดาจู้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 393
ผู้อาวุโสหลีได้ประกาศแล้ว ว่าจะจัดการประชุมตระกูล ในเวลาสองทุ่ม วันนี้!สมาชิกตระกูลหลี่ทุกคน ต้องเข้าร่วม!แม้กระทั่ง ลูกชายคนโตที่ถูกไล่ออกจากตระกูล ก็ได้รับการแจ้งให้ทราบด้วยแรกเริ่ม สวีเพ่ยเพ่ยไม่อยากเข้าร่วม แต่หลังจากที่หลีเทียนหยางบอกเรื่องที่เย่เฟิงพูดกับเขาในวันนั้น แม่ยายก็ประกาศทันทีว่าจะไป“กลับไปที่ตระกูลหลี่อีกครั้ง? และให้เธอเป็นหัวหน้าตระกูลเหรอ? เสี่ยวเย่พูดอย่างนั้นหรือ?”“ดี งั้นฉันต้องไป! ฉันเชื่อว่าลูกเขยจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง!”สวีเพ่ยเพ่ยพูดหลีเทียนหยางเบ้ปากแรกเริ่ม สวีเพ่ยเพ่ยคัดค้านเรื่องที่ลูกสาวไปคบกับ “ลูกเขย” คนนี้มากกว่าเขาด้วยซ้ำแต่ตอนนี้...นี่ถือว่าเป็นการที่แม่ยายมองลูกเขย ยิ่งมองยิ่งถูกใจใช่ไหม?“ไปเถอะ! ไม่ว่ายังไง ก็ลองไปดูนายหญิงอีกครั้ง! เฮ้อ...”หลีเทียนหยางพยักหน้า เมื่อนึกถึงสภาพที่อ่อนแอและป่วยของแม่ ในครั้งที่แล้ว เขารู้สึกไม่สบายใจเขาไม่ได้คิดที่จะเป็นหัวหน้าตระกูลหลี่คนต่อไป เพียงแค่ต้องการกลับไปที่ตระกูลก็พอถ้าหากสามารถได้รับหุ้นของตระกูลกลับคืนมาเท่าที่ควรจะเป็นของเขา เขาก็พอใจแล้วและในขณะเดียวกันครอบครัวของหลี่เทีย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 392
เย่เฟิงได้ยินดังนั้น จึงแสดงสีหน้าผิดหวัง: “ก็ได้ ช่วยฉันดูด้วย!”“ครับ!”หลี่ชื่อตอบรับหลังจากให้หลี่ชื่อไปแล้ว เย่เฟิงก็ได้รับโทรศัพท์จากหมายเลขที่ไม่รู้จักลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็รับสาย“ใครครับ?”ปลายสาย มีเสียงแหบพร่า: “ฉัน คุณยายของหลีเอียน!”“อ้อ? ผู้อาวุโสหลี?”เย่เฟิงตกใจ แล้วถามด้วยความหมายลึกซึ้งเขารู้ ว่าอีกฝ่ายต้องติดต่อเขามาแน่ตอนนี้ ก็เป็นเช่นนั้น...“ผม เย่เฟิง คำพูดของคุณยังใช้ได้อยู่ไหม?”ผู้อาวุโสหลีถามด้วยเสียงแหบพร่า“คำพูดอะไร?”เย่เฟิงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ปลายสายนั้น เงียบไปนาน แล้วพูดด้วยเสียงเคร่งเครียด: “ฉันอยากมีชีวิตอยู่! ไม่อยากตาย!”“ฮ่าๆ เข้าใจแล้ว! งั้นผมจะไปหาคุณ”เย่เฟิงหัวเราะ แล้ววางสายในเช้าวันนั้น เมื่อเย่เฟิงไปพบกับผู้อาวุโสหลี เธอดูซูบผอมและอ่อนแอมากดูเหมือนว่า เธอจะสิ้นใจได้ทุกเมื่อเย่เฟิงรู้ว่า เนื่องจากผู้อาวุโสหลีอายุมากแล้ว รวมทั้งร่างกายก็เสื่อมโทรมลงมาก ถึงแม้ว่าหมอเทวดาจู้จะหยุดให้ยารักษาที่ทำให้ “พลังชีวิตลดลง” ผู้อาวุโสหลีก็คงอยู่ได้ไม่นานแล้วสามวัน!ถ้าไม่ทำอะไรเลย ผู้อาวุโสหลีก็จะอยู่ได้อีกสามวัน!นี่คือกา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 391
“จี้หยกชิ้นนี้อยู่กับพ่อของฉัน ฉันหาเขาไม่เจอเลย! จะทำอย่างไร มีวิธีอื่นไหม?”เย่เฟิงถามด้วยเสียงเคร่งเครียดถ้าหากเป็นคำสาปจริงๆ ไม่ต้องพูดถึงว่าจี้หยกมังกรไม่ได้ผล ถึงจะได้ผลก็สายไปแล้ว!จี้หยกชิ้นนั้น ถูกดูดซึมเข้าไปในร่างกายของเขาไปแล้ว!เย่อินเสวียนได้ยินคำตอบของเย่เฟิง ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายออกมาที่จริงแล้ว เธอสงสัยมาตลอดว่าเย่เฟิงไม่ได้พูดความจริงกับเธอ จึงอยากจะลองถามเย่เฟิง เพื่อให้เขาเอาจี้หยกมังกรไปให้ลูกสาวแต่ไม่คิดว่า เขายังพูดแบบนี้ดูเหมือนว่าจี้หยกจะอยู่กับพ่อของเขาจริงๆ?เย่อินเสวียนดูเหมือนจะหมดความสนใจที่จะพูดคุยกับเย่เฟิงอีก จึงส่ายหัว: “ไม่มีแล้ว! เว้นแต่...”“เว้นแต่ว่ายังไง?”เย่เฟิงถามอย่างเสียงดังเย่อินเสวียนมองเย่เฟิง ดวงตาของเธอมีแววเยาะเย้ย: “เว้นแต่ คุณจะไปที่สกุลเย่แห่งพลังอันล้ำลึกจากอดีตกาล และให้หัวหน้าตระกูลเย่เป็นคนแก้คำสาปให้ลูกสาวของคุณ! แต่ฉันสามารถบอกคุณได้ว่า นี่แทบจะเป็นไปไม่ได้”เท่าที่ฉันรู้ คุณปู่ของคุณในสมัยนั้น เป็นคนทรยศตระกูลเย่ ถ้าเธอไปที่สกุลเย่แห่งพลังอันล้ำลึกจากอดีตกาล พวกเขาก็จะฆ่าคุณอย่างไม่ลังเล และไม่มีทางที่จะช่
