เย่เฟิงคิดมาตลอดว่า เขาไม่มีความรู้สึกพิเศษอะไรกับหลีเอียนเขาเชื่อมาตลอดว่าตัวเองสนใจแค่นั่วนั่วเท่านั้นแต่ตอนนี้เย่เฟิงกลับพบว่า ตัวเองคิดผิด!มนุษย์ย่อมไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ไร้หัวใจสักหน่อยเมื่อได้ใช้ชีวิตแต่งงานหลอกๆ กับหลีเอียนมาตลอดช่วงเวลานี้ เขาก็ค่อยๆ ตกหลุมรักเธอโดยไม่รู้ตัวหากเป็นเพียงข้อตกลงทางธุรกิจ เขาจะทำเพื่อเธอมากมายขนาดนั้นได้ยังไง? เหอะๆ…แต่ดูเหมือนตอนนี้ ทุกสิ่งที่เขาทำไป จะดูโง่เขลามากจริงๆ!เหมือนกับสิ่งที่เขาเคยทำเพื่อโจวชิ้งไม่มีผิด!“ผู้หญิงนี่นะ ฮึๆ…” เย่เฟิงยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอีกรอบ รอยยิ้มเยาะปรากฏบนริมฝีปากทันใดนั้น เขารู้สึกเหมือนมีคนมาแตะไหล่ของเขาหันไปมองกลับเป็นลูกชายตระกูลซ่ง ซ่งหย่งไถ่“คุณซ่ง? บังเอิญจังนะครับ?”เย่เฟิงหัวเราะพร้อมพูดออกมาอย่างไม่ชัดเจนเพราะไม่ได้ขับไล่แอลกอฮอล์ออกไปด้วยกำลังภายใน ตอนนี้เย่เฟิงจึงเริ่มพูดจาไม่ค่อยชัดแล้ว…“คุณเย่ ผมมีบางอย่างจะให้คุณดู ตามผมมาครับ!”ซ่งหย่งไถ่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ดูอะไร? ไม่อยากดู”เย่เฟิงโบกมืออย่างเบื่อหน่าย“เกี่ยวกับภรรยาของคุณ คุณหลีเอียน”ซ่งหย่งไถ่สีหน้าจริงจังไ
เย่เฟิงสลัดความเมาออกไปได้ในทันที!ซ่งมู่เสวี่ยและหญิงสาวคนอื่นๆ ในห้องควบคุมรู้สึกได้ถึงสายตาอันดุดันของเย่เฟิง ซึ่งทำให้พวกเธอถึงกับตัวสั่นมันเหมือนกับว่ามีคมดาบเล็งมาที่ตัวเอง“นี่! จะโหดไปทำไม? พวกเราไม่ได้เป็นคนถ่ายคลิปนี้สักหน่อย!” ซ่งมู่เสวี่ยพูดอย่างไม่พอใจเจ้าหมอนี่ ดูเหมือนจะใส่ใจเมียของเขามาเลยแฮะ“มาจากไหน?”เย่เฟิงถามเสียงเย็นชาที่ปราศจากอาการมึนเมาซ่งมู่เสวี่ยส่งสัญญาณให้หญิงสาวคนหนึ่งในห้อง อีกฝ่ายจึงอธิบายเรื่องราวให้เย่เฟิงฟังที่แท้ห้องควบคุมนี้เชื่อมต่อกับโปรเจกเตอร์ที่ห้องจัดเลี้ยง ในงานสัมมนาสินค้าวันนี้จะมีนักธุรกิจชื่อดังขึ้นบรรยายรวมถึงเถียนอวี่เซวียน ประธานบริษัทเทคโนโลยีชีวภาพโม๋ตูนักธุรกิจเหล่านี้จะส่งไฟล์ข้อมูลที่ต้องการฉายบนหน้าจอไปเก็บไว้ที่ฝ่ายควบคุมล่วงหน้าแล้วจึงใช้งานโปรเจกเตอร์จากเวทีในงานได้ตามต้องการในขณะตรวจสอบเอกสารเหล่านั้น ฝ่ายควบคุมพบวิดีโอที่เถียนอวี่เซวียนบันทึกไว้ในระบบก่อนงานจะเริ่มขึ้น“ไอ้สารเลวนั่น!”เย่เฟิงฟังจบ สีหน้าก็เปลี่ยนไปมาพร้อมขบกรามแน่นทันใดนั้น เขาสะดุ้งขึ้นมาและนึกบางอย่างออก“แย่แล้ว! หลีเอียนกำล
“เย่เฟิง…”หลีเอียนพึมพำเรียกชื่อของใครบางคนในขณะที่หมดหวังในช่วงเวลาแบบนี้ คนแรกที่เธอคิดถึงก็คือเย่เฟิง...แต่เขาจะมาได้ยังไง?เย่เฟิงคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอแอบมาพบเถียนอวี่เซวียน จะมาเจอเธอที่นี่ได้อย่างไร?เมื่อคิดได้เช่นนี้ ความสิ้นหวังและความอ่อนแอก็ถาโถมเข้ามาน้ำตาเริ่มไหลรินจากหางตา…“ยังคิดถึงไอ้ขี้แพ้นั่นอีกเหรอ? มันมีดีอะไร? ก็แค่ไอ้หนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งที่เธอไปเลือกมามาเท่านั้น!”ผมสู้มันไม่ได้ตรงไหน?นังแพศยาทำตัวสูงส่งอย่างคุณ อีกไม่นานคุณก็จะร้องขอให้ผมรักคุณดีๆ แล้ว!”เถียนอวี่เซวียนโกรธจนหน้าเหี้ยมเมื่อได้ยินชื่อเย่เฟิงที่หลีเอียนเรียก เขาพูดด้วยใบหน้าโหดเหี้ยม“เย่เฟิง…เย่เฟิง…”แม้หลีเอียนจะสิ้นหวัง เธอก็ยังพึมพำเรียกชื่อของเขา“ยังจะเรียกอีก! ถึงจะเรียกไป เขาก็ไม่มีทางมาช่วยเธอได้หรอก!ตัดใจซะเถอะ!”เถียนอวี่เซวียนตะคอกเสียงต่ำด้วยความขุ่นเคืองตูม!ทันใดนั้นก็มีเสียงดังลั่นขึ้นประตูห้องพักถูกเตะเปิดออกวินาทีต่อมา ก็มีเงาร่างหนึ่งพุ่งเข้ามา“ขอโทษที ฉันมาแล้ว!”หลังจากที่เย่เฟิงเข้ามาถึง เขาก็จ้องเถียนอวี่เซวียนแล้วพูดว่า“เย่เฟิง... เย่เฟิง..
“พ่อค่ะ โนโนะเจ็บมากเลย! โนโนะจะตายอยู่แล้ว...”“โนโนะไม่รักษาแล้วได้ไหม?”“โนโนะไม่อยากเจ็บปวดแบบนี้อีกแล้ว แล้วก็ไม่อยากให้พ่อต้องมาเสียเงินกับโนโนะแล้วด้วย”“พาโนโนะกลับบ้านหน่อยได้ไหม? โนโนะอยากกลับบ้าน…โนโนะอยากกลับบ้านจริง ๆ นะ…”ในห้องไอซียู มีคนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังนอนอยู่ที่นั่น ใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีความน่ารักจิ้มลิ้มแต่เดิมนั้นซีดเผือดไปหมด แต่กลับมีเลือดไหลออกจากปากและจมูกอยู่ตลอดเวลา มีจุดเลือดออกทั่วร่างกาย! !มือเล็ก ๆ ข้างหนึ่งพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายคว้ามือของเย่เฟิงเอาไว้ ดวงตาที่กลมโตของเธอแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวดและความคิดถึงอาวรณ์พ่อของเธอ!ดวงตาของเย่เฟิงแดงก่ำ เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจราวกับโดนเข็มทิ่มแทงอย่างไรอย่างนั้น ความเจ็บปวดนั้นเลวร้ายเสียยิ่งกว่าบาดแผลที่ถูกมีดแทงที่ไตด้านซ้ายของเขาเป็นร้อยเป็นพันเท่า“โนโนะลูกรัก พ่อจะหาทางรักษาลูกให้หายให้ได้ เมื่อลูกอาการดีขึ้นแล้ว พ่อจะพาโนโนะกลับบ้าน แล้วก็จะทำปีกไก่โค้กให้โนโนะด้วย โอเคไหม?”เย่เฟิงจับมือเล็ก ๆ ข้างนั้นเอาไว้ เขาพูดด้วยเสียงสะอื้น“พ่อโกหก โนโนะรู้ว่าไม่มีทางรักษาให้หายได้ พ่อเก็บเงินไว้เถอะ หากโนโนะตา
"อะไรนะ? คนไม่เป็นไร กำลังตื่นแล้วหรือ" ในโรงพยาบาลกลางคนขับรถของหลีเอียนอุทานด้วยความไม่เชื่อ "ผู้บาดเจ็บไม่เป็นไร ดูตอนนี้อาจจะบอบซ้ำนิดหน่อย" คุณหมอที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวพยักหน้า "มันจะเป็นไปได้ยังไง? หลังจากที่เขาถูกชน อาการเขาดูสาหัสมากแถมยังไหลเลือดมาก" คนขับมีสีหน้าตกตะลึง "คุณพูดไปแล้ว แค่มีอาการดูน่ากลัว" ความสงสัยแวบเข้ามาในดวงตาของหลีเอียน และหลังจากแน่ใจว่าคุณหมอไม่ได้ล้อเล่น เธอก็พูดเบา ๆ :" งั้นฉันจะไปหาเขา"" ประตูวอร์ดถูกผลักเปิดออก และหลีเอียนเห็นชายคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลด้วยใบหน้าที่งงงอ เย่เฟิงก็ไม่กล้าเชื่อเช่นกันว่า ตนยังมีชีวิตอยู่ และสภาพร่างกายเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ!! ในสมองมีข้อมูลยุ่งๆเยอะแยะ! วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน? คัมภีร์จักรพรรดิ์มังกร? วิชาการแอบมองภามังกร?...... ทุกอย่างนี้คือ......? และไตข้างซ้ายซึ่งแต่ก่อนปวดนิดหนึ่ง ก็พ่นความร้อนออกมาในเวลานี้แพร่กระจายไปยังแขนขาทำให้เขารู้สึกสบายมาก ขณะที่เขากําลังจะศึกษามันอย่างรอบคอบ หลีเอียนเดินข้ามา เย่เฟิงเงยหน้าขึ้นและแววตาแห่งความประหลาดใจก็แวบเข้ามาในดวงตาขอ
เอี๊ยด!ปากของเจ้าหย่งคังอ้ากว้างด้วยท่าทางไม่กล้าเชื่อพยาบาลข้างๆก็ตกตะลึงมองอย่างไม่เชื่อเป็นไปได้อย่างไร? จู่ๆ จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างไร?ฉ้อโกงศพ?"พ่อ......นั่นคุณพ่อเหรอ?""พ่ออย่าไป!"ในเวลานี้ นั่วนั่วลืมตาขึ้นด้วยความงุนงงเย่เฟิงออกไปเพื่อหาเงินมาก่อน ซึ่งทําให้เจ้าตัวเล็กเต็มไปด้วยความไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัดเธอแค่ต้องการเมีพ่ออยู่เคียงข้างก่อนที่ตนสิ้นชีวิต"นั่วนั่ว คุณตื่นแล้วจริงๆ!""พ่ออยู่ที่นี่พ่ออยู่กับนั่วนั่ว และไม่ไปไหน!"น้ําตาของเย่เฟิงไหลออกมาอย่างดุเดือด และเขาก็ร้องไห้ด้วยความดีใจ กระแสร้อนก็ไหลเข้าสู่ร่างของนั่วนั่วอย่างไม่นึกถึงชีวิตยิ่งขึ้นตื่นได้แล้ว!มันมีประโยชน์จริงๆ นั่วนั่วฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริงๆเย่เฟิงตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และความรู้สึกของการจากนรกสู่สวรรค์ทําให้เขาซึ่งเป็นผู้ชายร่างใหญ่ ก็ร้องไห้ออกมาดังๆจับมือเล็ก ๆ ของนั่วนั่วไว้แน่น ราวกับจับโลกทั้งใบ เขากลัวว่าทันทีที่เขาปล่อยทั้งหมดนี้จะกลายเป็นภาพลวงตาหากปราศจากประสบการณ์โดยตรง จะไม่มีใครรู้สึกถึงความปีติยินดีของการสูญเสีย และการฟื้นคืนชีพ ตลอดจนความทุกข์และความทุกข
"ขอบคุณจริงๆ!"ภายนอกวอร์ดเย่เฟิงพูดกับหลีเอียนอย่างจริงจัง“ไม่เป็นไรตอนนี้คุณถือเป็นของฉันแล้ว”หลีเอียนกล่าวอย่างใจเย็น"อืม……"การแสดงออกของเย่เฟิงดูแปลกไปเล็กน้อยหลีเอียนเรียกได้ว่าเป็นเทพธิดาได้ คนที่ทั้งสวยทั้งรวยบอกว่าตนเป็นของเธอ ทำให้เย่เฟิงรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย... ...วินาทีต่อมา ดูเหมือนว่าหลีเอียนจะคิดว่าคำพูดเหล่านี้ดูเพ้อฝันไปเล็กน้อย เธอจึงเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า:"ยังไงก็ตาม คุณรู้จักทักษะทางการแพทย์ไหม? ลูกสาวของคุณเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวหรือเปล่า?"เธอได้ยินอย่างชัดเจนจากนอกประตูว่า ลูกสาวของเย่เฟิงดูเหมือนจะสูญเสียสัญญาณชีพ แต่สุดท้ายก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งและสภาพปัจจุบันก็ดูค่อนข้างดี!นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์เล็กน้อย!จากนั้นหลีเอียนจึงเกิดความคิด ขึ้นมา“รู้นิดหน่อย”เย่เฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า“ถ้าอย่างนั้นคุณก็จัดการกับสถานการณ์ของลูกสาวคุณ แล้วมาช่วยฉันด้วย!”ดวงตาที่สวยงามของหลีเอียนเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นต่อไปเย่เฟิงกลับไปที่วอร์ดและเกลี้ยกล่อมโนโนะให้นอนสักพักก่อนจะออกเดินทางอย่างระมัดระวังเนื่องจากมีความสัมพันธ์กับหลีเอียน ประธานหวงไ
“โธ่! ผมคิดว่าชีวิตคุณตกอยู่ในอันตราย!”เหรินลิควินโกรธอย่างสิ้นเชิงและพูดอย่างเคร่งขรึมดร. หลิวในเสื้อคลุมสีขาวก็เยาะเย้ย:"อาการของนายน้อยเหรินในโรงพยาบาลของเราคงที่มาก! นายน้อยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดไมอิลอยด์เรื้อรัง ตอนนี้เขาอยู่ในระยะเรื้อรัง ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไร!ไอ้หนู คุณมาที่นี่เพื่อหาเรื่องเหรอ?"“ผมไม่ได้บอกว่าเป็นเพราะลูคีเมียนะ! เด็กคนนี้ถูกพิศ!”เย่เฟิงอธิบายในเวลานี้ เขาเทพลังมังกรเข้าไปในดวงตา และเขาสามารถเห็นพิษสีน้ำเงินดำไหลอยู่ภายในร่างกายของเหลียงเหลียงอีกไม่นานก็จะบุกเข้ามาในหัวใจแล้ว!“ไอ้หนู คุณหมายความว่ายังไง?เป็นไปได้ไหมว่าโรงพยาบาลของเราจะวางยาพิษคนไข้!”ดร.หลิวยิ่งโกรธมากขึ้น โดยชี้ไปที่เย่เฟิงและถามอย่างดุเดือด“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น! อาหารบางชนิดก็เสริมกำลังกันเอง อาจไม่เป็นพิษในตัวเอง แต่หากกินรวมกันอาจถึงแก่ชีวิตได้!”เย่เฟิงส่ายหัว"ล้อเล่น เป็นไปได้ไหมที่สูตรของโรงพยาบาลเอกชนกว๋วต้องของเราจะทำผิดพลาดโง่ ๆ เช่นนี้ "ดร. หลิวพูดอย่างเหยียดหยามและมองไปที่หัวหน้าเหรินด้วยความไม่พอใจ:"เถ้าแก่เหริน คุณอยากฟังเรื่องไร้สาร