เมื่อเห็นผู้คนมากมายรออยู่ที่นี่ ความโกรธและความหนาวเหน็บก็แวบผ่านในดวงตาของหลีเอียน เธอรู้ดีว่าคนส่วนใหญ่เหล่านี้มาที่นี่เพื่อรอดูเรื่องตลกของเย่เฟิงและตัวเธอเองอย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นเช่นนั้น!ท่ามกลางฝูงชนของคนตระกูลหลี หลีเทียนหยาง สวีเพ่ยเพ่ย และหลีหย่วนน้องชายของเธอก็อยู่ด้วยพวกเขาต่างมีท่าทีเคร่งเครียดและเป็นห่วง ในใจยังคงอยู่ข้างตน"โอ้โห คนเยอะขนาดนี้เลยเหรอ? คนตระกูลหลีไม่มีอะไรทำกันหรือไง?"ในขณะนี้ เย่เฟิงก็กวาดสายตามองไปที่ฝูงชน และถามอย่างเยาะเย้ย"ไม่เป็นไรหรอก คนเราต้องรักษาคำพูด! ในเมื่อฉันพนันกับนายแล้ว แม้ว่าจะยุ่งแค่ไหน ฉันก็ต้องหาเวลามาชื่นชมเสียงหมาหอนของนายหน่อยสิ”หลีถิงพูดด้วยท่าทีล้อเลียน และสะบัดสิ่งที่อยู่ในมือให้ดู ปรากฏว่ามันคือโซ่สำหรับสุนัข"อ้อ อีกอย่าง ตอนเห่าอย่าลืมใส่โซ่นี้นะ จะได้ดูเหมือนจริง ฮ่าๆๆๆ"ลูกสาวคนรองของตระกูลหลี หัวเราะคิกคักอย่างยั่วยุและเต็มไปด้วยการดูถูกผู้คนที่เหลือก็พากันหัวเราะเยาะเย่เฟิงอย่างสนุกสนานเช่นกัน"ถ้างั้นเธอเตรียมเรียกพ่อหรือยังล่ะ?"เย่เฟิงถามด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกเมื่อได้ยินเช่นนั้น หลีถิงช
ฉันพูดจริงนะ! เย่เฟิงเรียกประธานเซียวแห่งคณะกรรมการตรวจสอบของธนาคารมา แล้วผู้จัดการลวีก็ยอมปลดล็อกบัญชีให้แต่โดยดี!”หลีเอียนกัดฟันพูดเมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้อาวุโสหลีเยาะเย้ย “ประธานเซียวฉางเหอ? เอียนเอ๋อร์ ตอนนี้เธอถึงขั้นพูดโกหกแล้วเหรอ? ประธานเซียวเป็นใคร เย่เฟิงเป็นใครถึงจะไปขอให้เขามาได้?”“เรื่องจริงนะคะ!”หลีเอียนพยายามแก้ต่าง“พี่คะ พี่คบกับไอ้หน้าขาวคนนี้จนกลายเป็นพวกโกหกไปแล้ว!”หลีถิงเย้ย“นั่นน่ะสิ คุณหนูเอียน คุณจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ!”“หลานเอ้ย รีบเลิกกับผู้ชายคนนี้ซะ อยู่ใกล้สิ่งไหน เราก็จะเป็นสิ่งนั้น นี่เราเริ่มจะกลายเป็นคนชอบโกหกแล้ว!”“ประธานเซียวไม่มีทางมาหรอก ถึงแม้ว่าเป็นหน้าเป็นตาของผู้อาวุโส เขาก็ไม่ให้ความสำคัญหรอก!”“เย่เฟิงจะมีหน้ามีตามากกว่าผู้อาวุโสอีกเหรอ?”คนในตระกูลหลีต่างแสดงสีหน้าเหยียดหยาม ไม่มีใครเชื่อ“อีกไม่นานพวกคุณก็จะรู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่! หวังว่าคนบางคนอย่าแพ้แล้วไม่ยอมรับก็พอ”เย่เฟิงหันไปมองหลีถิงด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“ไอ้เวร ฝันไปเถอะ! มีแต่ในฝันเท่านั้นแหละถึงจะโกหกตัวเองได้!”หลีถิงสบถพร้อมถุยน้ำลายใส่หลังจากได้ยินดังนั้
หลีเทียนหยาง สวีเพ่ยเพ่ยและหลีหย่วนต่างก็มองหลีถิงด้วยความโกรธเช่นกัน+คำพูดของอีกฝ่ายน่าเกลียดชะมัด!ดูถูกเย่เฟิงไม่พอ แม้แต่หลีเอียนก็เหยียดหยามไปด้วย?“พูดว่าไงนะ?”เย่เฟิงถามชัดถ้อยชัดคำ“ทำไม? ไม่ใช่เหรอ? เย่เฟิง นายเองก็ถือเป็นผู้ชายคนหนึ่ง เพียงแค่จะขอให้คนอื่นช่วย นายถึงกับให้ภรรยาของตัวเองไปนอนกับคนอื่นเลยเหรอ!”“ต้องเป็นเพราะหลีเอียนไปนอนกับผู้จัดการลวีแน่ๆ อีกฝ่ายเขาถึง…”หลีถิงจะยอมเรียกเย่เฟิงว่าพ่อได้ยังไง ดังนั้นเธอจึงพูดจาพร่ำเพรื่อไม่หยุดปากเพียะ!แต่เมื่อเธอกล่าวจบ เสียงตบอันดังชัดเจนก็ดังขึ้นเห็นเพียงสวีเพ่ยเพ่ยปั้นหน้าเย็นชา ในตาเต็มไปด้วยความโกรธหลีเอียนเป็นลูกสาวของเธอ อีกฝ่ายพูดจาดูถูกลูกสาวของเธอแบบนี้ สวีเพ่ยเพ่ยจะทนไหวได้ยังไงหลีเทียนหยางเองก็มองหลานสาวด้วยสีหน้านิ่งขรึม จากนั้นหันไปมองภรรยาของตัวเองแล้วไม่พูดอะไร“คุณ…คุณตีฉันเหรอ? ตีฉันทำไม? หลีเอียนกล้าทำ แต่ไม่กล้ารับเหรอ?”หลีถิงเอามือปิดหน้า แล้วพูดเสียงแหลม“สวีเพ่ยเพ่ย เธอกล้าตบหน้าลูกสาวฉันเหรอ? ฉัน…”หลีเทียนกังเห็นดังนั้นก็โกรธจนหน้าแดง แล้วเดินไปจะลงมือกับสวีเพ่ยเพ่ยพี่สะใภ้ของต
“…”หลายคนในตระกูลหลีที่เคยอิจฉาหลีเอียนอยู่แล้ว ต่างก็ร่วมใส่ร้ายเธอไปด้วย"แม่คะ แม่พูดเกินไปหรือเปล่า? เอียนเอ๋อร์ทำตามที่ตกลงกับตระกูล แถมทำให้บัญชีของบริษัทถูกปลดล็อก แต่ตระกูลกลับไม่ปกป้องเธอ ซ้ำยังจะไล่เธอออกจากตระกูลอีก? ทำไมกัน?"สวีเพ่ยเพ่ยถามด้วยความโกรธ"ทำไมงั้นเหรอ? เพราะฉันเป็นหัวหน้าของตระกูลนี้! ถ้าเธอไม่อยากอยู่ในตระกูลนี้ ก็ไสหัวออกจากตระกูลหลีซะ!"ผู้อาวุโสหลีพูดกับลูกสะใภ้คนโตอย่างไม่เกรงใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น สวีเพ่ยเพ่ยก็โมโหจนปากสั่นหลีเทียนหยางก็แสดงสีหน้าไม่พอใจสุดขีด "แม่ครับ แม่จะไล่ผมออกจากตระกูลด้วยใช่ไหมครับ?"เหอะๆ ทั้งภรรยาและลูกสาวของตนถูกไล่ออกจากตระกูลหมด?นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน?"ไอ้คนไร้ประโยชน์! แม้แต่ภรรยากับลูกสาวของตัวเองก็จัดการไม่ได้! ถ้าแกไม่สามารถเกลี้ยกล่อมหลีเอียนให้แต่งงานกับคุณชายฉู่ได้ แกก็ไสหัวไปซะ!"ผู้อาวุโสหลีพูดอย่างเย็นชา"ถ้างั้น ผมก็จะไม่อยู่ในตระกูลนี้แล้ว! คุณย่า คุณย่าลำเอียงเกินไปแล้ว!"หลีหย่วนหน้าแดง และพูดออกมาด้วยความโกรธผู้อาวุโสหลีมองไปที่หลานชายของตนด้วยสีหน้าเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกว่า "
“"ที่รัก ก็แค่ถูกไล่ออกจากตระกูลหลีเท่านั้นเอง? เชื่อผม ผมจะอยู่เคียงข้างคุณ และเราจะกลับมาอีกครั้ง ทำให้คุณย่าของคุณ และคนในตระกูลหลีต้องเสียใจ"เย่เฟิงพูดขึ้นเมื่อเห็นหลีเอียนในสภาพเช่นนี้ เขารู้สึกแน่นในอกเล็กน้อยหลีเอียนส่ายหัว ดวงตาที่งดงามจ้องมองเย่เฟิงอย่างเหม่อลอย "เย่เฟิง สายสัมพันธ์ในครอบครัวมันเปราะบางขนาดนี้เลยเหรอ? ทั้งๆ ที่เป็นครอบครัวเดียวกัน แต่ทำไมถึงต้องทะเลาะกันด้วย?"เย่เฟิงได้ยินเช่นนั้น เขาส่ายหัวและตอบอย่างจริงจัง "ไม่ใช่แน่นอน! ดูสิ พ่อแม่คุณ แม้จะถูกไล่ออกจากตระกูลพร้อมกับคุณ แต่พวกเขาก็ไม่บ่นอะไรสักคำ ส่วนอาหย่วนเองก็ยืนเคียงข้างคุณตลอด"เมื่อพูดถึงตรงนี้ ใบหน้าของเย่เฟิงก็แสดงรอยยิ้มแบบถากถาง "ลองคิดถึงผม กับนั่วนั่วสิ คุณมีความสุขมากกว่าเราแค่ไหน?"เมื่อได้ยินคำนี้ หลีเอียนก็ตะลึงเล็กน้อย มองชายตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนใช่สิ เย่เฟิงถูกภรรยาของเขาทรยศนั่วนั่วก็ถูกแม่แท้ๆ ของเธอทอดทิ้งอย่างไร้ความปรานีแต่ก่อนสำหรับหลีเอียนแล้ว เรื่องเหล่านี้ก็เป็นแค่ ‘ข้อมูล’ ที่เธอเคยสืบรู้เกี่ยวกับเย่เฟิงเท่านั้นเธอซึ่งเป็นคุณหนูใหญ่จากตระกูลหลีที่ไม่เคยเ
เดิมทีวังหมิงจูไม่ค่อยอยากขายเท่าไหร่ แต่พอได้ยินราคานี้แล้ว เขาก็ตอบตกลงทันที “เรียบร้อย! เขาบอกว่าจะมาทำเรื่องให้เสร็จในช่วงบ่ายนี้ ถึงตอนนั้นใช้ชื่อคุณเป็นเจ้าของเลยนะ”เย่เฟิงพูดหลังจากวางสาย"อืม..."หลีเอียนพยักหน้าเล็กน้อย ในใจคิดอยากจะบอกว่าเอาเงินที่ซื้อโรงงานนี้ให้เธอเลยดีกว่า แต่เมื่อคิดไปคิดมา เธอก็กลืนคำพูดนั้นลงไป "ช่างมันเถอะ ดูเหมือนว่าตอนนี้หมอนี่ดูจะมีเงินเยอะมาก แถมยังช่วยตนมาตั้งหลายครั้งแล้วด้วยยังไงก็ได้ประโยชน์มาหลายครั้งแล้ว ได้ประโยชน์แบบนี้ต่อไปเดี๋ยวก็คงชินเองแหละมั้ง…ในขณะนั้นเอง มีรถ Audi A6 คันหนึ่งขับเข้ามาจอดใกล้ๆ กับที่พวกเขายืนอยู่ "อ้าว นี่มันพี่เฟิงไม่ใช่เหรอ? มาทำอะไรที่นี่เหรอครับ?"ชายหนุ่มคนหนึ่งลงมาจากรถแล้วถามเย่เฟิงด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ถัดจากนั้น ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งสวมถุงน่องลายตาข่ายพร้อมกระโปรงสั้นลงมาจากที่นั่งข้างคนขับ แล้วมองเย่เฟิงด้วยสายตาเย้ยหยันเช่นเดียวกัน"โอ้ นี่มันบอสไม่ใช่เหรอ? โอ๊ะ! ไม่สิ ต้องเรียกว่า อดีตบอสต่างหาก!" "ได้ข่าวว่า ตอนนี้จนขนาดต้องขายไตแล้วเหรอ? แหมๆๆ..."เมื่อเห็นชายหญิงคู่นี้ สีหน้าของเย่เ
เมื่อหลีเอียนพูดคำนี้ออกไป เจียอี้และจางเสี่ยวหลานก็แสดงท่าทีไม่สนใจเจียอี้หัวเราะเยาะ "เย่เฟิง นายบอกคนอื่นเขาว่านายซื้อโรงงานนี้คืนมาแล้วเหรอ? นายนี่มันไม่จริงใจเลยนะ ใช้ทุกวิถีทางในการหลอกผู้หญิง!" "ใครๆ ก็รู้ว่านายจนมากจนไม่เหลืออะไรแล้ว ภรรยาของนายยังทิ้งนายไปอยู่กับผู้ชายคนอื่น คนจนแบบนายจะซื้อโรงงานคืนมาได้ยังไง?"จางเสี่ยวหลานพูดเย้ยหยัน หลีเอียนขมวดคิ้วพลางหันไปถามเย่เฟิง "พวกเขาเป็นใครเหรอ?" เย่เฟิงไม่เคยเล่าเรื่องเพื่อนและลูกน้องพวกนี้ให้หลีเอียนฟังมาก่อน"ก็แค่พวกคนไร้ค่าน่ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก"เย่เฟิงตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา ไม่อยากแนะนำเจียอี้และจางเสี่ยวหลาน เพียงแค่หันไปมองเจียอี้ด้วยสายตาเย็นชา "เจียอี้ นายคบกับจางเสี่ยวหลานแล้วเหรอ? นายไม่รู้สึกผิดต่อภรรยาที่คลอดลูกทั้งสองคนให้นายเลยหรือไง?" เจียอี้แต่งงานแล้ว และภรรยาของเขายังคลอดลูกสาวสองคนให้เขาด้วยแต่ตอนนี้เขากับจางเสี่ยวหลานกลับมีท่าทีที่แสดงให้เห็นว่าพวกเขากำลังคบหากัน "แม่มึงสิ! ฉันกับเสี่ยวหลานก็แค่เพื่อนร่วมงานกันเฉยๆ คนชั้นต่ำอย่างนายไม่มีสิทธิ์มาพูด!"เจียอี้หน้าแดงเล็กน้อย ก่อนจะโกรธแล
"ถึงจะคลานเข้าไปทำงาน คุณก็ไม่มีโอกาสแล้วล่ะ"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "อุ๊ย ยังจะเสแสร้งอีก?"เจียอี้เย้ยหยัน แต่ทันใดนั้น รถเบนซ์รุ่น C-Class ก็แล่นเข้ามาอย่างรวดเร็วและจอดลงข้างๆ พวกเขา จากนั้นไม่นาน ผู้ชายวัยกลางคนรูปร่างท้วมดูน่าเชื่อถือคนหนึ่งก็ลงมาจากรถ "เถ้าแก่เย่ ขอโทษที่ให้รอนานนะ!" หลังจากที่วังหมิงจูลงจากรถ เขาก็เดินเข้าไปหาเย่เฟิงและยื่นบุหรี่หรูให้ด้วยความเคารพเย่เฟิงโบกมือเบาๆ "ไม่นานเท่าไหร่ พี่วังมาถึงไวดีนะครับ" "ฮ่าๆ…พอคุณโทรมา ผมก็รีบออกจากบ้านเลย!"วังหมิงจูพูดหัวเราะ ทันใดนั้น เขาถึงจะสังเกตเห็นเจียอี้และจางเสี่ยวหลานที่ยืนอยู่ข้างๆ "อ้าว เสี่ยวเจีย คุณจาง พวกคุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ? มาทักทายเถ้าแก่เย่กันเหรอ? หรือว่าพวกคุณเองก็รู้ว่าเถ้าแก่เย่จะกลับมาบริหารที่นี่ใหม่อีกครั้งน่ะ? ฮ่าๆ…”ในตอนนั้นเอง สีหน้าของเจียอี้และจางเสี่ยวหลานก็แข็งทื่อไปทันทีใบหน้าของทั้งคู่เปลี่ยนสีอย่างรวดเร็ว "บะ...บอส คุณพูดอะไรนะครับ?"เจียอี้พูดติดๆ ขัดๆ ด้วยความตกตะลึง"นี่ อย่าเรียกผมว่าบอสเลย อีกไม่นานผมก็ไม่ใช่เจ้านายของพวกคุณแล้ว เถ้าแก่เย่
เจียงรุ่ยฉีได้ยินคำพูดของมู่จ้าน ในใจเธอหล่นวูบ หน้าซีดเผือดด้วยความหวาดกลัวแต่เธอยังคงดื้อดึง กล่าวด้วยเสียงแหลมสูงว่า “ฉัน...ฉันไม่รู้ว่ามือสังหารเหล่านั้นจะจับฉันหรือเปล่า แต่ฉันเห็นเย่เฟิงฆ่าคน!มันอาจเป็นไปได้ว่าฉันเห็นภาพหลอนไปเอง เพราะก่อนหน้านี้เย่เฟิงตบหน้าฉัน! ดูสิคะ...เขาเป็นคนรุนแรง ฆ่ามือสังหารไปตั้งมากมาย อาจจะเผลอฆ่าคนในกองถ่ายโดยไม่ตั้งใจก็ได้!ฉันอาจจะมองผิด แต่ฉันไม่ได้ใส่ร้าย...ไม่จริงๆ!”แม้ถึงตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้ก็ยังไม่สำนึกในตอนนั้นเอง เธอเหลือบเห็นถงซวี่เย่ที่เดินเข้ามา ดวงตาของเธอสว่างวาบทันที“คุณชายถง! ช่วยฉันด้วย!”“คุณชายถง คุณต้องช่วยฉันนะคะ!”ถึงแม้ผู้บัญชาการมู่จะมีตำแหน่งสูง แต่ในความคิดของเจียงรุ่ยฉี ถงฟากรุ๊ปที่เป็นกลุ่มธุรกิจใหญ่ที่สุดในมณฑล ต้องมีอิทธิพลมากกว่าแน่นอนตราบใดที่คุณชายถงยืนอยู่ข้างเธอ ผู้บัญชาการเขตรักษาความปลอดภัยในเมืองเล็กๆ นี้ก็คงต้องเกรงใจแต่ในวินาทีถัดมา สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เจียงรุ่ยฉีแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองถงซวี่เย่ไม่ได้สนใจเธอเลย ใบหน้าของเขาดูไม่พอใจอย่างยิ่ง ก่อนจะหันไปหาเย่เฟิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึก
เย่เฟิงกัดฟันแน่นด้วยความโกรธในใจเขาแทบอยากจะเดินไปตบหน้าเจียงรุ่ยฉีอีกหลายครั้ง“ขอโทษนะคะ แต่ที่ฉันเห็นคือคุณฆ่าเขา! ส่วนคนอื่นจะเห็นยังไงฉันไม่รู้ บางทีพวกเขาอาจจะกลัวคุณ เพราะเห็นคุณฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยมก็ได้!แต่ฉัน เจียงรุ่ยฉี จะไม่ยอมกลัวพลังอำนาจของคุณเด็ดขาด!”เจียงรุ่ยฉีพูดพร้อมกับยักไหล่ จากนั้นก็ลูบหน้าผากของตัวเองด้วยท่าทางเหมือนเวียนหัว “แน่นอน มันก็อาจจะเป็นไปได้ว่า ตอนนั้นสถานการณ์มันตึงเครียดเกินไป ฉันเลยตกใจจนเห็นภาพหลอนไปเอง!เพราะฉันถูกคุณตบ จนตอนนี้หัวฉันยังมึนอยู่เลยไม่ว่าจะยังไง ฉันก็แค่พูดในสิ่งที่ฉันเห็นออกมาก็เท่านั้น!”เย่เฟิงได้ยินดังนั้ ก็มองเธอด้วยแววตาโกรธจัด “เธอ...”เจียงรุ่ยฉียิ้มอย่างได้ใจ เมื่อเห็นเย่เฟิงโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้ เธอรู้สึกสะใจยิ่งนักกล้าตบฉันเหรอ?เดี๋ยวเจ๊จะทำให้นายไม่มีทางหนีเลยคอยดู!ต่อให้จะเก่งแค่ไหน ฆ่ามือสังหารได้กี่คนแล้วยังไง?ก็ไม่มีทางสู้กับกฎหมายหรืออำนาจรัฐได้อยู่ดี!ปัง!ในตอนนั้นเอง เสียงดังสนั่นเกิดขึ้นประตูห้องสอบปากคำถูกเตะเปิดออกจากด้านนอกผู้ช่วยไช่ลดเท้าลงยืนตัวตรงอยู่ข้างประตูผู้บัญชาการมู่ เดินเข้
ถงซวี่เย่ที่เพิ่งมาถึง รับรู้แค่ว่ากองถ่ายถูกโจมตีโดยมือสังหาร แต่ยังไม่รู้รายละเอียดยิ่งไม่รู้ด้วยว่า เย่เฟิงกับหลีเอียนก็เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วยเมื่อเห็นหลีเอียน เขาก็แสดงความประหลาดใจออกมา“ฉันต้องอยู่ที่นี่อยู่แล้ว เรื่องครั้งนี้ทั้งฉันกับเย่เฟิงก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย”หลีเอียนพยักหน้าและพูด“พี่เย่กับพี่สะใภ้ก็อยู่ด้วย? แล้วพี่เย่ล่ะ? อยู่ไหน?”ถงซวี่เย่ได้ยินดังนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไป พลางมองหาคนในกลุ่มนอกจากเห็นเหล่าทหารที่ติดอาวุธและผู้บัญชาการมู่แล้ว เขาก็ไม่เห็นเย่เฟิงเลยในขณะเดียวกัน บทสนทนาระหว่างถงซวี่เย่กับหลีเอียน ทำให้คนในกองถ่ายแสดงความประหลาดใจออกมาคุณชายถง ถึงกับสุภาพกับภรรยาของคุณเย่ขนาดนี้เลยเหรอ?แถมเรียกเธอว่าพี่สะใภ้อีก?ก่อนหน้านี้ ตอนเย่เฟิงพูดว่าจะโทรหาคุณชายถง หลายคนยังคิดว่าเขาพูดเล่นแต่ตอนนี้ ดูเหมือนเขาจะรู้จักคุณชายถงจริงๆและดูจากท่าทีของคุณชายถงแล้ว ความสัมพันธ์ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ!!หลี่เฉิงหนานที่แอบอยู่ด้านหลัง เช็ดเหงื่อเย็นพลางพยายามซ่อนตัวเมื่อคิดถึงการไม่เคารพเย่เฟิงและหลีเอียนก่อนหน้านี้ เขารู้สึกกังวลอย่างยิ่ง กลัวว
เมื่อเห็นเช่นนั้น คนที่อยู่ในที่นั้นต่างสะดุ้งและรีบโบกมือ“พะ...พวกเราไม่ได้ทำ!”“เหล่าไคจะถูกคุณเย่ฆ่าได้ยังไง? ฉันเห็นกับตาชัดๆ ว่าฆาตกรคือมือสังหารคนแรกที่เป็นหัวหน้าพวกนั้น เขาเป็นคนฆ่าเหล่าไค!”“ใช่! ฉันเป็นพยานให้คุณเย่ได้!”“คุณเย่เป็นฮีโร่ เขาช่วยพวกเราไว้ จะฆ่าคนบริสุทธิ์ได้ยังไง? เหล่าไคถูกมือสังหารญี่ปุ่นฆ่าต่างหาก!”“พวกเราเป็นพยานให้คุณเย่ได้!”“คนที่กล่าวหาคุณเย่ไม่ใช่ฉันแน่!”“ใครมันใจร้ายกล้าโกหกแบบนี้?”เหล่าทีมงานกองถ่าย นักแสดง ตัวประกอบ และทีมงานร้านชุดแต่งงาน รวมถึงผู้จัดการจุดชมวิว ต่างช่วยกันพูดด้วยความโกรธโดยเฉพาะนักแสดงหญิงและตัวประกอบหญิง พวกเธอพูดเสียงดังเป็นพิเศษ ราวกับการได้ยินว่ามีคนใส่ร้ายเย่เฟิงทำให้พวกเธอโกรธไปด้วยตอนนี้เกือบทุกคนกลายเป็นแฟนคลับของเย่เฟิง เต็มไปด้วยความเคารพและชื่นชมต่อผู้ชายที่เหมือนเทพเจ้าสงครามคนนี้หลีเอียนเห็นภาพนี้ ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา รีบขอบคุณพวกเขาอย่างจริงใจ “ขอบคุณค่ะ! ขอบคุณที่ทุกคนยอมเป็นพยานให้เย่เฟิง!”“ไม่เป็นไรค่ะ เราก็แค่พูดความจริง ถ้าไม่มีคุณเย่ พวกเราอาจจะตกอยู่ในเงื้อมมือของพวกมือสังหารไปแล้ว! เราไ
เย่เฟิงตะโกนด้วยความโกรธ “พาเธอมาสิ! ผมจะเผชิญหน้ากับเธอ! เธอกำลังแก้แค้นส่วนตัว และใส่ร้ายผมอย่างไร้เหตุผลอยู่!”เมื่อเขาพูดจบ ชายผมเทาก็ลังเลเล็กน้อย ก่อนตอบด้วยเสียงเรียบว่า “ผมจะถ่ายทอดความต้องการของคุณให้คุณเจียงรุ่ยฉี ถ้าเธอยินดี ผมจะจัดให้พวกคุณได้เผชิญหน้ากัน!”หลังจากพูดจบ ชายผมเทาก็ออกจากห้องสอบปากคำไป!ในขณะเดียวกันอีกฝั่งหนึ่งคนอื่นๆ ที่ให้ปากคำเสร็จแล้ว ส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในลานของหน่วยปราบปราม ยังไม่ได้กลับไปหลีเอียนก็อยู่ในกลุ่มนั้นด้วย!เธอแสดงความกังวลออกมา มองไปรอบๆ แต่อย่างไรก็ไม่เห็นเย่เฟิงออกมาสักทีวินาทีต่อมา หลีเอียนคว้าแขนเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง ถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนว่า “ขอโทษนะคะ คุณเย่เฟิงทำไมยังไม่ออกมา? เขาไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”เจ้าหน้าที่คนนั้นส่ายหัว “ขอโทษครับ มีคนกล่าวหาว่าคุณเย่ฆ่าผู้บริสุทธิ์ เรากำลังสอบสวนอยู่”เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของหลีเอียนก็เปลี่ยนไปทันที “เย่เฟิงจะฆ่าคนบริสุทธิ์ได้ยังไง? ใครกล่าวหา? คนคนนั้นตาบอดหรือไง?”เธอมองไปรอบๆ ด้วยสายตาอันแหลมคม แต่ก็ไม่เห็นเจียงรุ่ยฉีอยู่ในกลุ่มนั้นนั่นทำให้หลีเอียนนึกถึงบางสิ่ง ก่อนพูดด้วยควา
หลี่เฉิงหนานโบกมือปฏิเสธไม่หยุดก่อนหน้านี้เขายังทำหน้าหยิ่งผยอง พูดจาท้าทายว่าจะประลองกับเย่เฟิง แต่ตอนนี้กลับดูเหมือนจะร้องไห้อย่างไรอย่างนั้น พูดออกมาพร้อมปากที่สั่นระริกเขาไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเย่เฟิงตรงๆ ด้วยซ้ำ!เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนกวาดตามองไปรอบๆผู้จัดการฉางจากจุดชมวิวหดคอด้วยความกลัว รู้สึกขาสั่นจนแทบทรงตัวไม่อยู่ดาราสาวเจียงรุ่ยฉีเบือนสายตาไปทางอื่น ไม่กล้าสบตากับเย่เฟิง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความลังเลและสับสนวี๊วอ…วี๊วอ…วี๊วอ…ในขณะนั้นเอง เสียงไซเรนตำรวจดังขึ้นอย่างเร่งรีบวินาทีต่อมา รถตำรวจของหน่วยปราบปรามหลายคัน พร้อมรถพยาบาลอีกหลายคันก็มาถึงที่เกิดเหตุ!หลังจากที่หัวหน้าทีมลงจากรถ แล้วเห็นภาพเบื้องหน้า เขาก็ตกตะลึงจนหน้าถอดสี!“ทุกคนอย่าขยับ! ยกมือขึ้น!”หัวหน้าทีมควักปืนออกมา พร้อมตะโกนสั่งเสียงดังเจ้าหน้าที่คนอื่นที่ลงจากรถตามมา ก็ตกใจเช่นกันเมื่อเห็นศพที่คุกเข่าเรียงรายกันเต็มพื้น พวกเขาก็รีบชักปืนออกมาทันทีเย่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อย ก่อนยอมยกมือขึ้นอย่างร่วมมือคนอื่นๆ ก็ยกมือขึ้นตาม…“พาตัวทุกคนไป!”หัวหน้าทีมสั่งเสียงเย็นชา พร้อมพาคนทั้งหมดท
ริมทะเลสาบในหุบเขาแห่งนี้ บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร!แม้แต่คนธรรมดาที่อยู่ห่างออกไปไกล ยังสามารถรับรู้ถึงจิตสังหารที่น่าสะพรึงระหว่างเย่เฟิงกับโอดะ ชินเก็น!พลังอันมหาศาลคล้ายจับต้องได้ พวยพุ่งออกมาจากโอดะ ชินเก็น กดดันเข้าหาเย่เฟิงเมื่อสะสมพลังถึงขีดสุด เขาก็ส่งเสียงคำราม ดึงดาบคู่จากหลังออกมา กลายร่างเป็นเงาวูบพุ่งเข้าหาเย่เฟิง!เย่เฟิงแค่นเสียงเย็น ย่ำเท้าไปข้างหน้าโดยไม่หวาดหวั่น ปะทะเข้าไปอย่างกล้าหาญดวงตาเป็นประกาย เผยให้เห็นจิตวิญญาณนักสู้ที่พลุ่งพล่าน!“ฟัน!”โอดะ ชินเก็นแสยะยิ้มอย่างดุร้าย ดาบคู่ฟันตัดผ่านอากาศ มุ่งหน้าเข้าสู่เย่เฟิงในลักษณะฟันไขว้!ท่าทางราวกับจะตัดเย่เฟิงออกเป็นสี่ส่วน!หวือ!ในชั่วพริบตา พลังมังกรอันแข็งแกร่งพวยพุ่งออกมาจากร่างของเย่เฟิง ก่อตัวเป็นพลังป้องกันแน่นหนาภายนอกร่างกายของเขาอากาศรอบตัวเย่เฟิงดูเหมือนบิดเบี้ยวตามไปด้วยในพริบตา เย่เฟิงพุ่งตรงเข้าสู่ดาบไขว้ของโอดะ ชินเก็นอย่างไม่หยุดยั้งเคร้ง! เคร้ง! เคร้ง…ในวินาทีนั้นเอง ม่านตาของโอดะ ชินเก็นที่เต็มไปด้วยความมั่นใจหดลง!ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้ายและโหดเหี้ยม กลับถูกแทน
การต่อสู้ที่ดุเดือด ใกล้แค่ปลายจมูก!ทว่าอ้อมกอดของเย่เฟิง กลับราวกับอีกโลกหนึ่งเมื่อออกจากอ้อมกอดนั้น ก็เหมือนหลุดไปยังนรกอเวจี!แต่เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา ก็เหมือนอยู่ในอ่าวที่สงบสุข!ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด รอบข้างก็กลับมาสงบอีกครั้ง หลีเอียนรู้สึกว่าตัวเองถูกวางลงบนพื้นวินาทีถัดมา ดวงตาคู่งามของเธอก็หรี่ต่ำลงด้วยความตกตะลึง!ในอีกทิศทางหนึ่ง ทุกคนต่างเผยสีหน้าตื่นตระหนกตกใจอย่างรุนแรงเพียงเห็นว่าเหล่านินจาชุดดำทั้งหลาย ได้กลายเป็นศพไปแล้ว ณ ขณะนี้!ท่าทางการตายของพวกเขาแทบจะเหมือนกันทั้งหมด!หัวเข่าแตกเป็นเสี่ยง ขาทั้งสองบิดเบี้ยวไปในทิศทางตรงข้าม คุกเข่าอยู่ตรงนั้น พร้อมกับดาบซามูไรที่ปักลงจากกระหม่อมทะลุลงพื้น!มองไปกราดเดียว ก็พบร่างที่คุกเข่าถูกปักตรึงเต็มพื้นไปหมด!ซี๊ด…เสียงสูดลมหายใจเย็นดังขึ้นระงมเจียงรุ่ยฉี หลี่เฉิงหนาน ทีมงานกองถ่าย ตัวประกอบ และทีมงานร้านชุดแต่งงาน ทุกคนต่างรู้สึกเหมือนจิตวิญญาณสั่นสะท้าน!ยกเว้นเจียงรุ่ยฉีที่ยังคงเกลียดชังเย่เฟิง ในขณะที่ผู้หญิงคนอื่นๆ ที่อยู่ตรงนั้น ต่างเผยแววตาเคารพและชื่นชมเมื่อมองไปยังร่างสูงเด่นที่อยู่ในทิศ
เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ทุกคนต่างสูดลมหายใจลึกด้วยความตกตะลึงความเด็ดขาดและรุนแรงของเย่เฟิง ทำให้ทุกคนใจหายแม้แต่หลีเอียนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา สีหน้าก็ยังเปลี่ยนไปเล็กน้อย!"%¥……&!""*(¥#)……"ในวินาทีถัดมา นินจาชุดดำที่ตั้งสติได้ ต่างพากันส่งเสียงโกรธเกรี้ยวในภาษาญี่ปุ่น แล้วพุ่งเข้าหาเย่เฟิงพร้อมกันแต่ละคนปล่อยกลิ่นอายสังหารที่รุนแรงออกมา!ทั้งพื้นที่เหมือนอุณหภูมิลดลงจนถึงจุดเยือกแข็งเพราะแรงกดดันนั้น!"แผ่นดินผืนนี้ ไม่ใช่ที่ที่พวกญี่ปุ่นจะมาทำร้ายผู้คนได้อีกแล้ว!""ฆ่า!"ใบหน้าคมคายของเย่เฟิงเต็มไปด้วยความเย็นชาและมุ่งมั่นเขาตะโกนเสียงกร้าว พร้อมกับโอบหลีเอียนไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะกระโดดพุ่งออกไปด้วยความเร็ว!ฟิ้ว!ดาบซามูไรเล่มหนึ่งฟันเข้ามา เย่เฟิงยกมือขึ้นตอบโต้ทันทีฝ่ายตรงข้ามยังไม่ทันได้ตอบสนอง ข้อมือของเขาก็ถูกเย่เฟิงบีบจนแตก ดาบหลุดออกจากมือทันทีเย่เฟิงคว้าดาบจากมืออีกฝ่าย ก่อนจะเตะเข่าเข้าจุดอ่อน!เสียงกระดูกแตกดังขึ้นพร้อมกับเสียงดาบเสียบเข้ากับร่างนินจาชุดดำคนนี้กลายเป็นศพในพริบตา ถูกตรึงไว้กับพื้นด้วยดาบในท่าคุกเข่า!จากนั้น การสังหารที่น่าหวาดหวั