บทที่ 2147

มุมปากของบรู๊คสั่นสะท้าน “คุณคิดว่าศิษย์พี่เฟนด์กำลังคิดจะทำอะไร? เขาคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งกว่าโอลิเวอร์จริง ๆ เหรอ?”

โนเอลส่ายหน้า ไม่รู้ว่าจะตอบคนที่ถามอย่างไร เขาจ้องมองไปยังแผ่นหลังของเฟนด์และหายใจเข้าลึก ๆ “ใครจะไปรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขามั่นใจในทุกอย่างเสมอ แต่คราวนี้ฉันกลับรู้สึกเหมือนเขากำลังอวดตัวเอง โอลิเวอร์อยู่อันดับที่แปดในบรรดาศิษย์ภายในซึ่งอยู่ในระหว่างการแข่งขันเพื่อคัดเลือกให้ได้เป็นศิษย์ที่ถูกเลือกเรารับมือกับคนอย่างเขาไม่ได้หรอก ฉันเองก็ไม่ได้สงสัยในพรสวรรค์ของเฟนด์ แต่เขาเพิ่งจะได้ฝึกเมื่อไม่นานมานี้เองและเขาก็เป็นแค่…”

ทันใดนั้นเขาก็หยุดชั่วคราว จากนั้นความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัวของเขา “เขาทะลวงระดับพลังยุทธไปได้แล้ว!” เขาตะโกนเสียงแหบ เขากำลังจะจบประโยคก่อนหน้านี้ด้วยคำว่า 'ขั้นแรกของระดับแรกกำเนิด' แต่ก็พบว่าเฟนด์ได้ทะลวงไปสู่ขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดแล้วหลังจากอ่านระดับการบ่มเพาะของเขา

บรู๊คมองไปที่เฟนด์อย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า “พี่เฟนด์ทะลวงระดับพลังยุทธไปได้แล้วจริง ๆ! แต่เป็นไปได้ยังไง? เมื่อสิบวันก่อนเขายังอยู่ในขั้นแรกของระดับแรกกำเนิดอยู่เลย!”

โนเอล