แชร์

บทที่ 193

ผู้แต่ง: โมเนโต้
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
ไคลีร้องไห้ในขณะที่เธอกำลังอธิบาย

เซเลน่าลูบหัวไคลีอย่างแผ่วเบา "เด็กดี อย่าร้องไห้นะคะ ไม่ร้องไห้นะ!"

หลังจากปลอบใจไคลีแล้ว เซเลน่าก็ลุกขึ้น ใบหน้าของเธอดูเยือกเย็นในชั่วพริบตา "ราเชล ลินด์เซย์ เธอไปไกลเกินไปแล้ว! ลูกเธอล้มเอง และเธอจะมาโทษลูกสาวฉันเหรอ? นอกจากนี้ ไคลีไม่ใช่เด็กสวะ ไม่ใช่เด็กไม่มีพ่อ เธอมีพ่อ!”

"เธอเป็นเด็กนอกคอก เป็นเด็กไม่มีพ่อ แม่บอกอย่างนั้น เด็กที่ไม่มีพ่อคือเด็กสวะ!”

"พ่อของเธอตายในสงคราม ถ้าเธอไม่ใช่ลูกของไอ้สวะ แล้วจะเป็นอะไร?"

ลูกชายของราเชลไม่ยอมฟัง เขาเริ่มตะโกนโหวกเหวก

"ใครบอกว่าเธอไม่มีพ่อ? เขาเป็นพ่อของเธอ เขาเพิ่งกลับมาจากสงคราม"

นี่เป็นครั้งแรกที่เฟนด์เห็นเซเลน่าอาละวาดแบบนี้ ลูกสาวคือโลกทั้งใบของเธอ เธอสามารถทนอดทนต่อการทะเลาะเบาะแว้งเล็ก ๆ ระหว่างเด็ก ๆ ได้ แต่เมื่ออีกฝ่ายเป็นผู้ใหญ่ที่ผลักไคลีอย่างไม่มีเหตุผล นั่นทำให้เธอไม่สามารถทนได้

"ใครจะไปรู้ว่าลูกสาวเธอโกหกหรือเปล่า อีกอย่างฉันจะรู้ได้ไงว่าเขาเป็นพ่อแท้ ๆ ของลูกสาวเธอ"

แม้ว่าราเชลจะรู้สึกผิดเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงยืนหยัดต่อไป แม้ว่าเธอจะทำผิดก็ตาม

"เธอต้องขอโทษลูกสาวฉันทันที ไม่งั้นฉั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 194

    “อ๊ากก!”ดีแลนรู้สึกว่ากระดูกของตัวเองเกือบแตก และส่งเสียงร้องอันน่ารังเกียจออกมา ความเจ็บปวดนี้ทําให้เส้นเลือดดําที่หน้าผากของเขาพุ่งโผล่ออกมา ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้น“ไอ้ลูกหมา! แกรู้ไหมฉันเป็นใคร? ฉันเป็นผู้จัดการโรงงาน มีลูกน้องเป็นพันกว่าคน แกกล้าทำร้ายฉันเหรอ?" เขากัดฟันตะคอกใส่เฟนด์“คุณผู้ปกครอง ได้โปรดอย่าทะเลาะกันเลย เราค่อย ๆ คุยกันดี ๆ นะคะ!”ทั้งครูและครูใหญ่ของโรงเรียนอนุบาลต่างตกใจไปตาม ๆ กัน พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดการทะเลาะวิวาทกันในวันลงทะเบียน"ผู้จัดการโรงงาน? ฉันไม่สนว่าแกจะเป็นผู้จัดการคนไหน และฉันจะไม่ยอมให้แกรังแกลูกสาวและเมียของฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะโทรไปสั่งปิดโรงงานของแก!” เฟนด์หัวเราะเกอนเข้าไปผลักเขาดีแลนดูรูปร่างใหญ่ แต่ค่อยข้างอ่อนแอ เฟนด์ไม่ได้ใช้แรงมากนัก แต่สุดท้ายเขาก็ล้มฟุบลงไปนอนหงายกับพื้น"โอ๊ย!"ดีแลนร้อง จากนั้นเขาพยายามประคับประคองตัวเองลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก และนวดบริเวณบั้นท้ายของเขา"คุณมันไร้ค่า คุณจะมาแพ้ให้กับคนผอมขี้โรคแบบนี้ได้ยังไง!"เมื่อเห็นสามีตัวเองพึ่งพาไม่ได้ ราเชลยิ่งรู้สึกหงุดหงิด"ฮึ เจ้าหนู แกกล้ารอฉันอยู่ที่น

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 195

    "โอ้ ฉันกล้าอยู่แล้ว แต่ทําไมฉันต้องรอแกพาคนมาตีฉัน"เฟนด์หัวเราะ และตอบตรง ๆ"หึ แกก็แค่กลัว แล้วกำลังจะหนี ถ้าแกไม่กลัว แกจะหนีไปทำไม?”ดีแลนไม่เชื่อ เอามือขวางประตูไว้"แกคิดว่าผมอยากไปรึเปล่า? เพราะเมียของฉันต้องการให้ฉันไป มันยากที่จะมีเวลาพาเมียและลูกไปช้อปปิ้ง ฉันจะมาเสียเวลากับคนอย่างแกเพื่ออะไร”เฟนด์ยักไหล่ อย่างไม่สนใจคนตัวอ้วนที่อยู่ตรงหน้าเลยสักนิดอย่างไรก็ตาม จังหวะนั้น รถตู้หลายคันแล่นผ่านหน้าประตูโรงเรียนอนุบาล และมาหยุดจอดที่หน้าประตูโรงเรียนอนุบาลเมื่อเห็นหน้าลูกน้องของเขามาถึง สีหน้าของดีแลนกลายเป็นความปลื้มปริ่ม "ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ ไอ้หนู สายไปแล้ว คนของฉันมาถึงแล้ว!""สุดยอดมาก!"ราเชลเมื่อเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งไปหาผู้ชายของเธอทันที และพูดว่า "ไอ้สารเลว แกอยากให้ฉันขอโทษใช่ไหม? ถุย! ถ้าไม่ใช่เพราะฉันกลัวแกก่อนหน้านี้ ฉันจะไม่มีวันขอโทษ ฉันจะบอกให้แกรู้ไว้เลย วันนี้แหละเป็นวันตายของพวกแก”เฟนด์รีบส่งไคบีให้กับเซเลน่า แล้วยิ้มให้ “เฮ้อ ดูเหมือนว่าฉันจะต้องมอบความหวาดกลัวให้กับพวกแกสินะ ไม่อย่างนั้นพวกแกก็จะไม่พึงพอใจเป็นอันขาด”"เอาชนะมันให้ได้! บ้าจริง ทํายังไงก

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 196

    "เป็นไปไม่ได้ แม่คุณดูไม่เหมือนคนที่จะฆ่าตัวตายได้เพราะโกรธ!"เฟนด์ทำหน้าบอกบุญไม่รับ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้จักฟีโอน่า แต่ไม่กี่วันมานี้ เขารู้จักเธอเป็นอย่างดี ฟีโอน่าชอบเงิน เธอชอบมันมากคนแบบนั้นจะมาฆ่าตัวตายเพราะบันดาลโทสะได้อย่างไรเซเลน่าก็ตกใจเหมือนกัน "ที่รัก เราจะทํายังไงดี เงิน 3.8 ล้านเหรียญ! พ่อแม่ฉันเก็บมันไว้ในถุงใบใหญ่ พร้อมที่จะเอาไปฝากไว้ที่ธนาคาร คาดไม่ถึง พออยู่หน้าประตูธนาคาร ก็ถูกโจรขี่จักรยานยนต์สองคนดักปล้นไป!ได้ยินแบบนี้ เฟนด์ถึงกับหายใจเข้าลึก ๆ 3.8 ล้าน เป็นเงินก้อนใหญ่แต่กลับมาโดนเอาไปแบบนี้ถ้ามันเป็นเรื่องอื่น ฟีโอน่าคงไม่ฆ่าตัวตาย อย่างไรก็ตาม เงินจํานวนดังกล่าวมีความเป็นไปได้สูงสําหรับคนที่รักเงินอย่างฟีโอน่า"มันเป็นเรื่องยากที่เราจะได้มีเงินแบบนั้น แม่ฉันยังคิดที่จะหาเวลาหาบ้านด้วยซ้ำ ใครจะไปรู้ หน้าธนาคาร พวกเขาจะ...อารมณ์ของเซเลน่าก็เดือดพล่านทันที เงินจํานวนมากนั้นหมดไปอย่างรวดเร็ว แม้แต่ภายในใจของเธอก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่ โดยเฉพาะตอนนี้เธอต้องการเงินอย่างมาก"เซเลน่า ไม่ต้องห่วงหรอก แม้จะไม่ใช่เงินมาก แต่เงินของผม ก็จะไม่ถูกคนเอาไปง่าย ๆ แบบนี้

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 197

    เฟนด์ควักบุหรี่ออกจากกระเป๋า และเริ่มสูบบุหรี่ ยังคงเป็นบุหรี่ทรายขาวราคาถูกที่สุด และรสชาติที่คุ้นเคยพอ ๆ กันหลังจากสูดลมหายใจลึก ๆ เฟนด์ก็ตอบในที่สุดว่า "ดังนั้นมันจึงหมายความว่า ซีน่าเก่งเรื่องการหลอกลวง เธอแค่แต่งเนื้อแต่งตัวให้ดูไร้เดียงสาต่อหน้าน้องชายของคุณ แต่เธอก็แอบไปมีผู้ชายคนอื่น? นอกจากนี้ น้องชายคุณก็ยังรักเธอมาก คุณไม่ยอมบอกน้องขายของคุณเพราะรู้ว่า ต่อให้บอกเขา เขาก็ไม่เชื่อคุณหรอก”เซเลน่าพยักหน้า "เรื่องมันเป็นแบบนี้ ตามนิสัยของน้องชายฉัน ถ้าบอกเขาไปแล้ว เขาจะอาละวาดด้วยซ้ำไป ฉันพยายามบอกใบ้เขาหลายครั้ง บอกเขาว่าซีน่าไม่ใช่คนที่ควรแต่งงาน แลขอให้เขาคิดใหม่! สุดท้ายเขาก็ไม่ได้กลับบ้านเลย ไปคลุกอยู่กับซีน่าที่ร้านอินเตอร์เน็ต คาเฟ่ ทั้งวันทั้งคืน!”คราวนั้น เซเลน่าก็หันไปมองเฟนด์อีกครั้ง "นอกจากนี้ น้องชายฉันต้องการเงินจ่ายค่าเน็ต เขาจะมาถามฉันหรือแม่ของคุณตลอด ถ้าเราไม่มีเงินให้เขา เขาก็จะตะโกนใส่เราว่า ต้อง”โทษคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ เขาอาจจะยังเป็นนายน้อยเทย์เลอร์อยู่ และยังมีเงินค่าขนมอีกเดือนละหลายหมื่นเหรียญ”พอได้ยินแบบนี้ เฟนดฟืก็รู้สึกโกรธพอสมควร หลายปีที่ผ่า

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 198

    ”เธอพูดเอง เธอพูดแล้ว ฉันไม่สนใจหรอก ถ้าเธอไม่สามารถเรียกเอาเงินคืนมาให้ฉันได้ เธอต้องให้จ่ายให้ฉัน 3.8 ล้าน!” ได้ยินคำตอบของเฟนด์ ฟีโอน่ารีบลุกขึ้นจับคอเสื้อของเฟนด์ แล้เรียกร้องอย่างไม่มีเหตุผล"แม่คะ ไม่ใช่เฟนด์ที่เอาเงินของแม่ไป แม่ทำแบบนี้ได้ยังไง? เขาสามารถช่วยแม่ได้มากที่สุด เพื่อดูว่าเขาจะหาได้หรือเปล่า ต่อให้เขาหาเงินมาไม่ได้ แม่ก็ไม่สามารถขอเงินจากเขาได้ใช่ไหม?”เซเลน่าพูดไม่ออก แม่ของเธอเองช่างไร้เหตุผลเกินกว่าจะพูดได้ แม่เธอหวังจะพึ่งเฟนด์ให้รับผิดชอบเรื่องนี้"ฉันไม่สนใจ เขาคือคนที่อ้างว่าจะต้องเอาเงินนั้นมาคืน!”ฟีโอน่าไม่ปล่อยเฟนด์ไป"แน่นอนอยู่แล้ว ถ้าผมหามันไม่เจอ แม่ก็มาเอาไปจากผมได้เลย!"เฟนด์พูดอะไรไม่ออกในขณะที่ขยับมือหล่อน "แม่ไม่ต้องห่วง คุณเป็นแม่ของเซเลน่า ดังนั้นก็เหมือนแม่ของผม ผมจะไม่ปล่อยให้เงินหายไปแบบนี้!"“แน่นอน!”ในที่สุดฟีโอน่าก็หยุดร้องไห้ และยิ้มออกมา จากนั้นเธอก็ถามเฟนด์ว่า "ทําหน้าที่ให้ดีที่สุด กำหนดเส้นตายมาให้ฉัน ฉันคงไม่ต้องรอไปตลอดใช่ไหม? เธอเอากลับมาได้ภายในหนึ่งอาทิตย์ใช่ไหม?”"แม่คะ มันจะง่ายดายแบบนั้นได้ยังไง? แม่คิดว่าเรากําลังเ

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 199

    ”เย่ เย่ เยี่ยมมาก! หนูไม่เคยไปสวนสนุกเลย!"ไคลีตื่นเต้นมาก"ไคลี ถ้าหนูหอมแก้มพ่อ พ่อจะพาลูกไปเที่ยวสวนสัตว์ปิดท้าย หลังจากที่เราไปสวนสนุกกันด้วย ดีไหม?”เฟนด์ลูบศีรษะน้อย ๆ ของไคลี“ดีเลย! เยี่ยมมาก! เราก็ไปสวนสัตว์ได้เหมือนกัน หนูก็ไม่เคยไปสวนสัตว์!"ไคลีรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเธอตั้งใจหอมเบา ๆ ไปที่แก้มของเฟนด์เฟนด์รู้สึกว่าหัวใจเขาสั่นอยู่พักหนึ่ง นั่นเป็นครั้งแรกที่ลูกสาวเขาหอมเขาแบบนั้น มันเป็นความรู้สึกที่มีเพียงพ่อเท่านั้นที่จะได้สัมผัสผ่านมาห้าปีแล้ว ตั้งแต่ไคลีเกิด เธอขาดความรักจากพ่อ เขาทําได้แค่ชดเชยให้กับสองแม่ลูกเท่านั้น"เราจะไปจริง ๆ เหรอ?"ภาพที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทําให้หัวใจของเซเลน่า เธอสั่นไหวไปด้วย เธอตกอยู่ในภวังค์ขึ้นมาทันที เฟนด์อาจจะชอบอวดดี แต่เขาเป็นพ่อที่ดี และเป็นสามีที่ดีจริง ๆจริง ๆ แล้ว ให้เธอรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ใกล้เขา แม้เขาจะสร้างปัญหาอยู่ตลอดเวลา แต่ความรู้สึกนี้ก็ยังแข็งแกร่ง"แน่นอน! ผมสัญญากับลูกไว้แล้ว เธอหอมผมแล้วด้วย ในฐานะพ่อ ผมจะผิดสัญญาได้อย่างไร?"เฟนด์อารมณ์ดี"แต่คุณสัญญากับแม่ว่าจะตามหาเงิน 3.8 ล้านเหรียญ ถึงขนาดบอกว่าให้จ

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 200

    ในพื้นที่สังเกตเสือ มีเสือไซบีเรียดุร้ายสองตัว อยู่บริเวณกลางสะพานหินมีนักท่องเที่ยวจํานวนมากยืนอยู่บนสะพานหิน เห็นเสือในระยะกระชั้นชิด ใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปข้างกันมีป้ายประกาศเตือนไม่ให้เล่น หรือปีนข้ามไปเกิดเหตุเด็กชายอายุประมาณเจ็ดถึงแปดขวบ พลัดตกลงไปข้างใน ขณะที่กำลังกระโดดขึ้นไปบนราวกั้น“อ๊ายย! ใครก็ได้ช่วยลูกชายฉันที!"หญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง ร้องไห้ให้คนช่วยด้วยความตกใจ“ฮืออ! ฮือออ! แม่ครับบ"ผิวหนังที่น่องของเด็กชายฉีกขาดและมีเลือดออกอย่างไรก็ตาม บาดแผลไม่รุนแรงมากนักน่าเสียดายที่เสือไซบีเรียทั้งสองตัวนั้น เป็นสัตว์กินเนื้อที่ดุร้าย เมื่อได้กลิ่นคาวเลือด เสือที่นอนอยู่บนพื้น ก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นและค่อย ๆ เข้าไปใกล้เด็กน้อย"เร็ว ๆ ไปเรียกพนักงานของสวนสัตว์มา!""โธ่… เราจะทําอะไรได้ เสือสองตัวมาแล้ว พระเจ้า เด็กนั่นกําลังตกอยู่ในอันตราย!”"แม่ของเธอกําลังทําอะไรอยู่ ลูกชายของเธอนั้นซนจนได้เรื่อง ไปเล่นอยู่บนราวกั้น แต่เธอกลับไม่ทันสังเกต ประมาทเลินเล่อ…”ผู้คนบนสะพานหินเริ่มพูดคุยกัน แต่ไม่มีใครรู้ว่าควรทําอย่างไร"จะทําอย่างไร ทํายังไงดี? และใครจะช่วยลูกชายของฉ

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 201

    “โอ้ พระเจ้า มีคนกระโดดลงมาจริง ๆ เหรอ?""นี่เขาไม่กลัวตายเลยเหรอ? มีเสือโคร่งซีบีเรียสองตัวอยู่ตรงหน้าเขา!""เขากระโดดจากที่สูงขนาดนี้ ทําไมถึงไม่เป็นอะไรเลย เด็กนั่นจะเป็นจอมยุทธ์หรือเปล่า?""10 ล้านเหรียญ มีคนยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อเงิน 10 ล้าน!! อย่างไรก็ตาม เสือโคร่งไซบีเรียนที่โตเต็มวัยสองตัว เด็กนั่นฆ่าตัวตายแท้ ๆ!”มีนักท่องเที่ยวสุมหัวกันสนทนาเรื่องนี้เป็นอย่างมากเซเลน่าอุ้มไคลีวิ่งขึ้นสะพานไปด้วย ไคลีเห็นเฟนด์กระโดดลงไป เหมือนเธอรู้สึกได้ว่ามันอันตราย เธอตะโกนออกมาอย่างรีบร้อนว่า “แม่คะ นั่นพ่อนี่ พ่อกระโดดลงไป!”เซเลน่าก็กังวลเหมือนกัน นั่นคือเสือ ไม่ใช่มนุษย์ มันมีตั้งสองตัว ดูจากหน้าตาแล้วเสือดูหิวโหยกันหมด นัยน์ตาของพวกมันเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า"ไม่ต้องห่วงนะไคลี พ่อจะไม่เป็นไร พ่อเป็นฮีโร่ เขาไปช่วยคน!"แม้เซเลน่าจะเป็นห่วงมาก แต่เธอก็พยายามปลอบใจไคลีที่อยู่ในอ้อมแขน"ขอบคุณ ขอบคุณมาก ถ้าคุณช่วยชีวิตลูกชายฉัน ฉันยินดีจะจ่ายให้คุณ 10 ล้าน ฉันมีเงินจริง ๆ ไม่สิ ฉันจะจ่ายให้คุณ 50 ล้าน!"หญิงวัยกลางคนนั้น เธอร้องไห้ไม่หยุดบนสะพานตอนนี้มีคนลงไปช่วยลูกเธอแล้ว อารมณ์ของเธ

บทล่าสุด

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2455

    ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2454

    ผู้อาวุโสฮอร์สท์กระแอมเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดต่อ “หลังจากที่เธอบ่มเพาะโอสถได้สำเร็จแล้ว ให้นำโอสถมาให้ฉันตรวจสอบ พวกเธอจะมีเวลาในการทดสอบทั้งสิ้นแปดชั่วโมง ถ้าเธอไม่สามารถบ่มเพาะโอสถได้ภายในแปดชั่วโมง ก็จะแปลว่าไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้นอย่าได้ช้าเกินไป”พวกเขาทั้งสามพยักหน้าแทบจะพร้อมกัน หลังจากผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้คำแนะนำแล้ว เขาก็จัดให้มีคนงานสองสามคนคอยเป็นคนตรวจ มีผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรผิดพลาดหลังจากนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็หันกลับมาและไปหาผู้สอบคนอื่น ๆ รูดี้หรี่ตาลง ขณะที่เขาเหลือบมองเฟนด์และพูดว่า "ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการบ่มเพาะโอสถระดับหกคือขั้นตอนสุดท้าย แต่ขั้นตอนแรกก็ไม่ง่ายเช่นกัน ถ้านายรู้ว่าทำไม่ได้ ก็อย่าทำให้ต้องสิ้นเปลืองวัตถุดิบเลย ของพวกนี้ล้วนมีราคาค่างวด ต่อให้นายจะขายตัวเองเป็นทาสก็ยังไม่พอให้ซื้อของพวกนี้!”เฟนด์ถอนหายใจออกเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเบื่อเกินกว่าจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนนั้นและทุกสิ่งที่จะออกมาจากปากเขา ถึงโต้ตอบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2453

    เกรย์สันหรี่ตาลงขณะที่เขามองเฟนด์ด้วยความโกรธเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ดูเหมือนว่าวันนี้ นายจะมาที่นี่เพื่อหาเรื่องขายหน้าให้กับตัวเองเท่านั้น"หลังจากพูดจบเกรย์สันก็หันหลังกลับและเงียบไป เสียงความขัดแย้งหยุดลง และทุกคนรอบ ๆ ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันผู้อาวุโสฮอร์สท์มองเฟนด์อย่างมีความหมาย ราวกับว่าเขามองเฟนด์ในมุมมองที่ต่างออกไป ทันใดนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็อยากรู้เรื่องของเฟนด์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะนั้นเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนได้จับกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็โบกมือแล้วพูดว่า "มากับฉัน!"ทุกคนติดตามผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปเป็นกลุ่ม ๆ ผู้อาวุโสฮอร์สท์เข้าไปในเรือวิญญาณ ภายในเรือเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรีบร้อนพวกเขาเดินตามหลังผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปอย่างใกล้ชิด เดินลัดเลาะไปตามทางก่อนจะมาถึงห้องกว้างขวางในที่สุด ห้องกว้างขวางมากจนเรียกได้ว่าห้องโถงเลยทีเดียวทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงรังสีของโอสถที่หนาแน่นรอบ ๆ บรรยากาศ พื้นที่ในห้องนี้ใหญ่เกินพอสำหรับพวกเขาแปดสิบคนเฟนด์ประเมินสถานการณ์เล็กน้อย ห้องนี้ใหญ่พอที่จะรองรับคน

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2452

    พวกเขาถาโถมข้อกล่าวหาและดูหมิ่นมามากเกินไป ถึงเขาจะไม่อยากโต้เถียงกับคนพวกนี้ แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ อยู่วันยันค่ำเขามองเข้าไปในดวงตาของรูดี้ซึ่งเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ราวกับเขาเป็นเพียงแมลงในสายตาของรูดี้เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วนายได้ยินเสียงสุนัขที่เห่าดังที่สุดแล้วหรือยังล่ะ?”คำพูดเหล่านั้นสามารถเยาะเย้ยทุกคนที่นั่นได้สำเร็จ เขาเปรียบเทียบกิลเบิร์ตกับสุนัขและเย้ยหยันทุกคนที่ฟังสุนัขตัวนั้นเห่า มันทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปกิลเบิร์ตเกือบจะลืมความโกรธของตัวเองไปแล้ว เขาไม่อยากจะเชื่ออะไรด้วยซ้ำว่าเฟนด์จะสามารถขจัดคำดูถูกดูแคลนทั้งหมดลงได้ แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นกิลเบิร์ตหันกลับมาจ้องมองเฟนด์ด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธเขาอยากจะตะโกนกลับแต่ถูกรองเหรัญญิกปรามไว้ "ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบแล้วสินะ!"ประโยคนั้นเพียงประโยคเดียวก็ทำให้กิลเบิร์ตไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก กิลเบิร์ตตระหนักได้แล้วว่าเขาได้ทำให้รองเหรัญญิกขุ่นเคืองอย่างหนักหากเขายังคงยืนกรานที่จะต่อปากต่อคำกับเฟนด์ รองเหรัญญิกอาจจะดึงเขาออกไปจริง ๆ แล้วเขาจะ

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2451

    “สมองหมอนั่นจะต้องมีอะไรผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แค่เพราะไปยืนอยู่กลุ่มเดียวกัน? นั่นน่าจะตลกมากเกินไปหน่อยนะ…”“ฉันนึกว่าการทดสอบจะเข้มงวดและจริงจังเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำเอาฉันขำจนปวดท้องเลยล่ะ…”แอนดรูว์ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกอับอาย รองเหรัญญิกโกรธจนตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของกิลเบิร์ต เขานึกอยากจะพุ่งตัวไปไปตบกิลเบิร์ตสักสองสามครั้งกิลเบิร์ตเพิกเฉยต่อชื่อเสียงของวิมานโอสถอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด พวกเขาแทบอยากจะมุดดินหนี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่จะเป็นความอัปยศอดสูที่วิมานโอสถไม่อาจจำกัดทิ้งได้รองเหรัญญิกตะโกนออกไปว่า "หุบปากเดี๋ยวนี้! นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร ถ้าไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบ ก็ไสหัวไปซะ!"รองเหรัญญิกโกรธมาก ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สีหน้าของเขาดูอดสูอย่างไม่น่าเชื่อ เขายังคิดจะฆ่ากิลเบิร์ตให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ เมื่อถูกตำหนิเช่นนั้นก็ทำให้กิลเบิร์ตตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไปถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะถอนคำพูดเหล่านั้นกลับคืนมา เขากระแอมเบา ๆ ก่อนที่จะรีบหันศีรษะไปซ้ายทีขวาที อย่างไม่กล้

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2450

    ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ารองเหรัญญิกว่าโอสถระดับหกหมายถึงสิ่งใด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วิมานโอสถรับบัณฑิตมาจำนวนนับไม่ถ้วน แต่มีไม่มากนักที่จะได้กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกจริง ๆคอนสแตนซ์ยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่เขาเอ่ยถาม "รองเหรัญญิกคนนี้มีความสามารถหลากหลายจริง ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวิมานโอสถจะมีอัจฉริยะกับเขาด้วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย"ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก เขาต้องการอธิบายตัวเอง แต่ถ้าเขาบอกว่าเฟนด์ไม่สามารถสกัดโอสถระดับหกได้ และมีเพียงพรสวรรค์ในการสร้างอักขระทางยาเท่านั้น มันคงจะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ และทุกคนคงจะหัวเราะเยาะวิมานโอสถเป็นแน่แต่ถ้าเขายังคงดื้อรั้นต่อไป พอถึงเวลาต้องบ่มเพาะโอสถ เฟนด์ก็จะเปิดเผยความจริงข้อนั้นออกมา เมื่อนั้นความอัปยศอดสูก็จะยิ่งหนักข้อขึ้นเขาถึงกับมือสั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกกักขังอยู่ในกำแพงอีกสองด้าน ทุกคนคิดว่ารองเหรัญญิกกำลังวางแผนที่จะใช้ความเงียบเพื่อตอบคำถามเมื่อเห็นกับตาว่ารองเหรัญญิกไม่ตอบอะไรออกมาแต่ทว่าคอนสแตนซ์คล้ายกับจะไม่เ

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2449

    เฟนด์เป็นคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ ขณะนั้นเขาดูคล้ายกับกำลังลังเลและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่รองเหรัญญิกพูดจบ ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็จ้องมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าดวงตาของเขาจะดูเป็นประกายมากขนาดไหน แต่เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงความเฉียบคมภายใน ราวกับว่าเขาจะถูกตัดสิทธิ์หากเขาไม่ขยับริมฝีปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ เขารีรอต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เดินไปยังพื้นที่ที่เขาวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ในตอนแรกเฟนด์ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครมากนัก เขาอาจจะเป็นคนสุดท้ายที่ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครจำเขาได้ ต่อให้เขาจะมาจากวิมานโอสถ แต่นอกจากคนที่เคยพบเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครขณะที่เขาเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกต่อไป ทุกคนก็เริ่มจ้องมองไปที่เขา ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังมุ่งหน้าไปทางใด“ผู้ชายคนนั้นคิดจะไปต่อหลังรูดี้หรือเปล่า? เขาคิดจะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกลั่นโอสถระดับหกด้วยหรือ?”“ก็คงเป็นแบบนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนโง่เง่าที่ไม่ทันได้ฟังกฎการตัดสินให้ดี ไม่งั้นคงไม่เดินไปแบบนั้นหรอก เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาเลย

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2448

    กิลเบิร์ตทำท่าราวกับกลืนแมลงวันเข้าไปสองสามตัว เขาคาดหวังว่ารองเหรัญญิกจะพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียอีก แต่กลับกลายเป็นว่ารองเหรัญญิกไม่ละสายตามามองเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียวรองเหรัญญิกฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฟนด์ราวกับว่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์มาที่นี่เพื่อเพิ่มจำนวนคนเท่านั้นแอนดรูว์มีสีหน้าขมขื่นเช่นกัน ในอดีตเขาขัดแย้งกับกิลเบิร์ตมามากมาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจพัฒนาไปในทางที่ดีได้แต่ต้องขอบคุณเฟนด์ที่ทำให้เขาสามารถวางเฉยต่อความแค้นทั้งหมดที่เคยมีได้แอนดรูว์พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน “รองเหรัญญิก ดูเหมือนคุณจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เฟนด์เลยนะ“แต่คุณก็น่าจะเตือนเฟนด์สักหน่อยว่าต่อให้เขาจะมีพรสวรรค์ค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ควรหยิ่งผยองเกินไป”แอนดรูว์โกรธมากในขณะนั้นและอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องเอ่ยคำดูแคลนที่สุดเช่นนั้นออกมากิลเบิร์ตกล่าวเสริมอย่างรีบร้อนทันที “แอนดรูว์พูดถูก แม้ว่าพรสวรรค์ของเฟนด์จะค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่ควรหยิ่งผยองนัก คำพูดพวกนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกคนทั้งสองเหยียบย่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเฟนด์ไม่ได้เอ่ยปากเลยสักคำ แล้วเขาจะเอาเวลา

  • มหาเทพ แห่ง สงคราม   บทที่ 2447

    ในตอนแรก คอนสแตนซ์และซีนย์เพียงยืนเคียงข้างกันโดยไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาต้องการปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปอย่างที่ควรจะเป็น แต่เมื่อว่าเกรย์สันและรูดี้เริ่มเถียงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็ถูกบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างพวกเขาถูกบีบให้ต้องแยกรูดี้และเกรย์สันออกจากกัน นั่นก็เพราะ การทะเลาะกันของเด็ก ๆ ควรจะมีขีดจำกัด เพราะหากมันเกินขีดจำกัดไปแล้ว นั่นจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่คือสิ่งที่รูดี้และเกรย์สันเองก็ไม่อยากเห็นเป็นเวลาเกือบสิบห้านาทีแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์นั่งบนเก้าอี้ ขณะมองดูการทะเลาะวิวาทและการพูดคุยกันอย่างเฉยเมย เมื่อหมดเวลาเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เสียงปรบมือดังขึ้นตอนที่เขาจะพูดว่า "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว ทุกคนต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเองยังไง”“ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกอะไรพวกนายทุกอย่างหรอกนะ ตอนนี้ก็แยกออกเป็นกลุ่มเสีย ผู้ที่ต้องการรวมอักขระทางยาจะยืนอยู่ทางทิศตะวันออก“ผู้ที่ต้องการแยกแยะวัสดุสามารถยืนอยู่ตรงกลางได้เลย และหากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยกันบ่มเพาะโอสถให้ไปยืนที่ทางทิศตะวันตก“ถึงอย่างนั้นฉันก็ต้องขอเตือนทุกคนก่อน หากทุกคนต้องการ

DMCA.com Protection Status