Share
บทที่ 1782
Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1783
ทันใดนั้น ศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดก็วิ่งออกจากป่ากันหลายคน เขาตามหาหัวหน้าเผ่าและเหล่าผู้อาวุโสทันทีผู้อาวุโสลำดับที่สองยิ้มราบเรียบและถามเหล่าศิษย์ด้วยท่าทีสบาย ๆ ว่า “เกิดอะไรขึ้น? พวกนายออกมาพักผ่อนกันงั้นหรือ?”พวกเขาอาจจะเหนื่อยล้าจากการสังหารพวกที่มาจากดินแดนรกร้างมาทั้งวัน ถึงได้พากันออกมาเพื่อพักผ่อนศิษย์ชราที่อยู่ในขั้นที่สามของระดับเทพสูงสุด พยายามกลั้นหายใจหอบก่อนจะตอบว่า “ไม่ใช่อย่างนั้น หัวหน้าเผ่าและเหล่าผู้อาวุโส ผมมีบางอย่างที่จะรายงาน เราสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เราจึงวิ่งออกไปดู!”“แล้วมันยังไงล่ะ?” ผู้อาวุโสหนึ่งขมวดคิ้ว กวาดสายตามองไปยังเหล่าศิษย์จากนั้นชายชราก็พูดว่า “เรา… เราพบว่าคนของเราเสียชีวิตหลังจากต่อสู้กับคนนอกพวกนั้นไปจำนวนมาก ไม่คิดเลยว่าเราจะได้เห็นศิษย์ในขั้นที่สามของระดับเทพสูงสุดเสียชีวิตในสนามรบถึงสามคน นอกจากนี้ยังมีศิษย์ในขั้นที่หนึ่งและสองของระดับเทพสูงสุดของเราเสียชีวิตอีกหลายร้อยคนท่ามกลางศพของคนนอกที่มีเพียงร้อยกว่า ๆ ถึงอย่างนั้นพวกคนนอกที่ตายไปก็ไม่มีใครอยู่ในระดับเทพสูงสุดเลยสักคน!”"อะไรนะ?!" เอ็ดเวิร์ดและคนอื่น ๆ ตกใจสุดขีดเม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1784
ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งมองไปที่เอ็ดเวิร์ดอย่างเคร่งขรึม “หัวหน้าเผ่า ตอนนี้เราควรทำยังไงดี? เราไม่รู้ว่ากองทัพทั้งเก้าส่งคนไปมากน้อยแค่ไหน และความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาเป็นอย่างไร ดูท่าว่าเราควรจะส่งศิษย์ของเราที่อยู่ในขั้นที่ห้า เจ็ด และแปดในระดับเทพสูงสุดเข้าไปในป่า”เอ็ดเวิร์ดคิดก่อนจะพูดว่า “อย่าห่วงไปเลย ผมรู้จักผู้ชายคนนั้นดีอยู่ ออสติน ดราโกน่ะมีนิสัยประหลาดไม่เหมือนใคร เขาจะไม่ส่งปรมาจารย์ที่ทรงพลังเข้าไปในป่าเยอะขนาดนั้นหรอก สิ่งที่เขาจะทำมากที่สุดคือ การส่งคนในขั้นที่ห้าหรือหกของระดับเทพสูงสุดเข้าไปเท่านั้น ถ้าเขาคิดที่จะต่อต้านเราอย่างไม่คิดชีวิตขึ้นมา นั่นก็ไม่ต่างอะไรกันรนหาที่ตาย!”ผู้อาวุโสลำดับที่สองพยักหน้าและพูดเห็นด้วย “สิ่งที่หัวหน้าเผ่าพูดนั้นถูกต้อง ถ้าพวกเขาส่งยอดฝีมือมาที่นี่ พวกเขาคงนำคนพวกนั้นมาต่อสู้กับเรา พวกเขาต้องส่งคนบางคนที่มีความสามารถในการต่อสู้ระดับกลางและช่วยคนพวกนั้นฆ่าคนของเราก็เท่านั้น ถ้าเป็นกรณีนั้น พวกเขาก็จะถือว่าตัวเองได้ช่วยเหลือคนนอกพวกนั้นแล้ว หลังจากนั้นพวกเขาจะสามารถอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นต่อกองกำลังปฏิภาคีได้ แต่ถ้าพวกเขาวางเฉย พวกเข
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1785
แน่นอนว่าเฟนด์ไม่ได้ฝึกบ่มเพาะพลังยุทธ แต่เลือกที่จะบ่มเพาะโอสถชั้นกลางระดับสามในช่วงเวลากลางคืนแทน เขาหยิบส่วนผสมและหม้อหลอมโอสถออกมาเนื่องจากอัตราความสำเร็จมีความสำคัญอย่างยิ่ง เฟนด์จึงไม่มีความคิดที่จะลองบ่มเพาะโอสถชั้นกลางระดับสามสูตรอื่น ๆ เขากำลังบ่มเพาะโอสถที่เขาเคยบ่มเพาะสำเร็จไปก่อนหน้านี้กลุ่มของพวกเขารวมทั้งเมโลดี้ต้องการโอสถทั้งหมดเจ็ดเม็ด ถือเป็นแรงกดดันอย่างมากสำหรับเฟนด์เฟนด์บ่มเพาะโอสถด้วยส่วนผสมแปดชุดอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งคืน และเขาประสบความสำเร็จสามครั้ง ส่งผลให้ตอนนี้เขาได้รับโอสถชั้นกลางระดับสามมาสามเม็ดแล้วถือได้ว่าอัตราความสำเร็จนั้นน่าประทับใจทีเดียว“ฮึ่ม!” เมื่อถึงเวลากลางวันเฟนด์ก็ลุกขึ้นยืนและถอนหายใจอย่างหนัก “ดูเหมือนว่าผมจะเชี่ยวชาญขึ้นกว่าครั้งที่แล้ว คืนนี้ผมจะบ่มเพาะโอสถเพิ่มอีกสี่เม็ด แล้วเราจะมีมันคนละหนึ่งเม็ด พลังยุทธของเราจะเพิ่มขึ้นมากอย่างแน่นอน ถ้าเราตั้งใจทะลวงไปด้วยกัน!” “ฮ่าฮ่า… หมายความว่าเราจะสามารถขวางคนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย!” อเล็กซานเดอร์หัวเราะและพูดว่า “ในบรรดาศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดที่เราฆ่าไปเมื่อวานนี้ คนที่มีพลังยุทธส
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1786
“เห้ย! ตรงนั้นมีถ้ำ แถมยังมีคนอยู่ตรงนั้นหลายคนด้วย ฮ่าฮ่า… ดูเหมือนว่าเมื่อคืนนี้คนพวกนี้จะซ่อนตัวอยู่ในถ้ำนี่!” ทันใดนั้นเองศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดร่วมโหลก็ได้พบเฟนด์และคนอื่น ๆ พวกเขาบินเข้าหาอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าในทันที“จุ๊ จุ๊…ไม่เลวเลยนี่ เราได้พบพวกเขาถึงเจ็ดคน มีสาวสวยอยู่ในหมู่พวกเขาอีกต่างหาก ถึงแม้ว่าใบหน้าของเธอจะถูกปกปิดไว้ แต่ฉันแน่ใจว่าเธอจะต้องเป็นผู้หญิงที่สวยแน่!” ศิษย์อีกคนของเผ่ากระหายเลือดพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า“ฮ่าฮ่า… ศิษย์น้อง ดูนายสิ! ทุกครั้งที่นายเห็นผู้หญิงสวย นายก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ทุกที ถ้ายังไม่เลิกเป็นเช่นนี้ สักวันหนึ่งนายอาจตายด้วยน้ำมือผู้หญิงเอานะ!” ชายชราคนหนึ่งเริ่มหัวเราะเสียงดังเฟนด์มองไปที่คนเหล่านี้ก่อนที่รอยยิ้มอันอ่อนโยนจะปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา “ผู้ที่มีพลังยุทธสูงสุดนั้นอยู่แค่เพียงขั้นที่สามในระดับเทพสูงสุด ส่วนพวกที่เหลืออีกเกินครึ่งอยู่ในระดับเทพแท้จริงเท่านั้น จุ๊ จุ๊… พวกคุณมีกันน้อยเกินไปเพราะมีคนที่อยู่ในระดับเทพสูงสุดเพียงห้าคนเท่านั้น ถ้าคุณมีกันมากกว่านี้ก็คงจะดีกว่า!”มุมปากของชายชรากระตุกไม่หยุดเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1787
ศิษย์หญิงที่ดูแคลนเฟนด์ตกใจจนอ้าปากค้างหลังจากที่เธอเห็นฉากนี้ เธอไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเธอ"หนีเร็ว! ระดับพลังยุทธของผู้ชายคนนั้นเทียบได้กับนักสู้ขั้นที่ห้าหรือหกของระดับเทพสูงสุดเชียวนะ บ้าไปแล้ว! ทำไมในป่าแห่งนี้ถึงได้มีผู้ที่มีพลังยุทธสูงส่งถึงขนาดนี้ได้ล่ะ!” ชายอีกคนที่อยู่ในขั้นที่สามของระดับเทพสูงสุดตะโกนด้วยความตกใจในทันทีและหันหลังเตรียมจะหลบหนีถึงอย่างนั้นเฟนด์ก็เคลื่อนเข้าหาเขาอย่างรวดเร็วดุจเงา เขายังไม่ได้ขยับไปไหนแต่เฟนด์ปรากฏตัวต่อหน้าชายคนนั้นและโจมตีเขาในทันทีวิ้ง วิ้ง วิ้ง!ในเวลาเดียวกัน แนชและคนอื่น ๆ ก็เริ่มพุ่งตัวไปข้างหน้า พวกเขาพุ่งไปข้างหน้ากันทีละคน เหล่าศิษย์ร่วมโหลไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาจึงถูกฆ่าตายภายในไม่กี่วินาที“เมื่อคืนเราเดินทางเข้ามาในป่าค่อนข้างลึก ก่อนที่เราจะหลบซ่อนตัวเพื่อฝึกยุทธ ไม่คาดคิดเลยว่าคนพวกนี้จะล่วงล้ำเข้ามาในป่าได้ไกลถึงขนาดนี้”เฟนด์พูดในขณะที่เขากำลังตรวจสอบแหวนยุทธของอีกฝ่ายหลังจากที่เขาฆ่าคนเหล่านั้นลงได้"ใช่ เพราะฉะนั้นคนพวกนี้อาจจะยังไม่รู้เกี่ยวกับสถานการณ์ในป่านี้แน่ชัดนัก” แนชพยักหน้าหลังจากเก็บของร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1788
ในปัจจุบันแรนดัลล์ได้ทะลวงเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงแล้ว และเขาก็อยู่ห่างจากขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดเพียงขั้นเดียว เฟนด์จำได้ว่าในตอนที่เขาเข้ามาในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ แรนดัลล์อยู่ในขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงเท่านั้น เขาใช้เวลาไม่นานก็สามารถก้าวเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงได้แล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เฟนด์ประหลาดใจที่สุดคือ การที่หัวหน้าตระกูลแลงคาสเตอร์รวมถึงผู้อาวุโสอีกหลายคนยังคงอยู่ที่ขั้นสูงสุดระดับเทพแท้จริง ยังไม่มีใครทะลวงไปถึงระดับเทพสูงสุดได้แม้แต่คนเดียว โชคดีที่พวกที่ไล่ล่าพวกเขาไม่ได้มีพลังยุทธสูงนัก พวกเขามีจำนวนคนน้อยกว่าและในกลุ่มของพวกเขา ก็มีเพียงสองคนเท่านั้นที่เป็นนักสู้ในระดับเทพสูงสุด ดังนั้นแรนดัลล์และคนของเขาจึงสามารถต้านทานอยู่ได้ชั่วขณะหนึ่ง “แม่งเอ๊ย! ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เราต้องเดือดร้อนแน่! เราไม่สามารถเอาชนะนักสู้ในระดับเทพสูงสุดสองคนนั้นได้เลย! อย่างมากที่สุดเราก็สามารถฆ่านักสู้ในระดับเทพแท้จริงและในระดับกึ่งเทพเท่านั้น!” หลังจากผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งใช้ทักษะการต่อสู้ เขาก็หันหน้าไปมองเชลบี้ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “นายหญิงแลงคาสเตอร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1789
“ฮ่าฮ่า! รอดูเลยแล้วกัน!" เพราะว่าแนชดูสบายใจมาก เขาดูไม่กังวลเลยสักนิด เขายังหัวเราะและชี้ไปที่สนามรบและพูดอย่างสบาย ๆ เชลบี้หันตามไปมองในทันที สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำให้เธอตกใจ เช่นเดียวกับสมาชิกตระกูลแลงคาสเตอร์คนอื่น ๆ นักสู้ระดับเทพสูงสุดสองคนนั้นถูกเคนเนธและเวสตันฆ่าลงภายในไม่กี่นาที พวกเขาไม่อาจป้องกันตัวเองจากเคนเนธและเวสตันได้ด้วยซ้ำ “คุณพระคุณเจ้า! ตอนนี้พวกเขาอยู่ในระดับไหนกัน? ไม่ใช่แค่ขั้นหนึ่งหรอกใช่ไหม? พลังฉีของพวกเขาเป็นสีทอง! และหนาแน่นกว่าพลังฉีของอีกฝ่ายด้วย!” เชลบี้อ้าปากค้างอยู่ตรงนั้น เธอมองไปที่เฟนด์ด้วยสายตาคาดหวัง ยิ่งไปกว่านั้น ไททัส อเล็กซานเดอร์ และคนอื่น ๆ ต่างก็แข็งแกร่งและทรงพลังอย่างเหลือล้นเช่นกัน! เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นนักสู้ในระดับเทพสูงสุด! จากนั้นเฟนด์ก็ยิ้มอย่างอบอุ่นและตอบว่า “พวกเขาล้วนอยู่ในขั้นที่สามของระดับเทพสูงสุด เมโลดี้อยู่ในขั้นที่สอง ส่วนผมเป็นขั้นที่สี่ของระดับเทพสูงสุด” "อะไรนะ? คุณอยู่ในขั้นที่สี่ในระดับเทพสูงสุดแล้วหรือ?” เสียงแหลมสูงของเชลบี้ดังขึ้นในทันที ด้วยความตกใจและตื่นเต้นในตัวเธอถาโถมราวกับกระแสน้ำ พวกเขาม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1790
“ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ขอบคุณ นายน้อยเฟนด์!”เชลบี้พยักหน้า เธอรู้ดีถึงความรุนแรงของสถานการณ์ ช่องว่างระหว่างขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดกับขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงนั้นกว้างเกินไปไม่ใช่แค่ระดับการบ่มเพาะทั้งสองระดับจะต่างกันเท่านั้น แต่มีช่องว่างในแง่ของพลังยุทธมากเกินไปอีกด้วย ยิ่งกว่านั้นพลังฉีของคนที่อยู่ในขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดนั้นต่างออกไป เพราะมันบริสุทธิ์อย่างยิ่งและมีสีทองอร่าม การระเบิดพลังของพลังฉีที่ขั้นสูงสุดระดับเทพแท้จริงไม่อาจเทียบได้ “ที่นี่มีคนไม่น้อยเลย! พระเจ้า การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว ไม่นึกเลยว่าคนของเราจะตายมากมายแบบนี้!”ในขณะนั้นเองกลุ่มศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดก็เข้ามาเพิ่มอีกสี่หรือห้าร้อยคน และมีคนที่อยู่ในระดับเทพสูงสุดถึงสิบคน นอกจากนี้ยังมีผู้ที่อยู่ขั้นที่สองหรือสาม แถมตัวผู้นำยังอยู่ในขั้นที่ห้าของระดับเทพสูงสุดอีกด้วยเคนเนธและคนอื่น ๆ ที่รวบรวมสิ่งของที่ริบมาจากสงครามเสร็จแล้ว ก็มาหาเฟนด์และคนอื่น ๆ ทันที ทุกคนมองไปข้างหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง“พวกเขามีกันไม่น้อยเลย ดูเหมือนว่าจะมีคนที่ทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดอยู่หลายคน ไม่อย่างนั้น ศิษย์ในร
Latest chapter
