Share
บทที่ 1720
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1721
“นายน้อยอาเธอร์ ผมคิดว่าเราควรค่อย ๆ ค้นหาสิ่งของล้ำค่าไปนะ ดังคำกล่าวที่ว่า ‘แมวตายเพราะความอยากรู้อยากเห็นของมัน’ มันไม่มีอะไรน่าดูหรอก!” เฮนดริกเสริมคำเอลล่า เพื่อพยายามปรามไม่ให้อาเธอร์ออกไปยังพื้นที่นั้นอย่างชัดเจน“ฮ่าฮ่า! นายน้อยเฮนดริก พอฉันได้ยินคุณพูดอย่างนั้นความอยากรู้อยากเห็นและความต้องการดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นก็ยิ่งสูงขึ้นอีก ทุกคนไปกันเถอะ! เราจะค้นหาสมบัติกันเมื่อเราบินไปที่นั่น ไปค้นหาให้ทั่ว ๆ เราอาจได้รับหญ้าวิญญาณระหว่างทางด้วยการทำเช่นนั้น!” อาเธอร์หัวเราะและโบกมือบินออกไปคนอื่น ๆ ก็บินกระจายกันออกไป พวกเขาเรียงแถวเป็นแนวขนานและบินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆชายหนุ่มที่มากับเอลล่าและคนอื่น ๆ เกาศีรษะขณะพูดกับเฮนดริก “ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน พี่เฮนดริก ป่ามันดูแตกต่างไปจากเดิมมากทีเดียว!”“เฮ้อ… มันต่าง… ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงเชียวล่ะ!” เฮนดริกไม่ต้องการอธิบายมากเกินไป เขาถอนหายใจและบินขึ้นไปให้ทันคนอื่น ๆ“พี่ชาย ฉันควรแอบนำทุกคนไปและไปสลายการต่อสู้ข้างหน้านั่นก่อนดีไหม?” เอลล่ากล่าวกับเฮนดริก หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วโดยไม่คาดคิด เฮนดริกส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มแห้ง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1722
“ฮ่าฮ่า… มันยังเร็วเกินไป! เรามาคุยกันหลังจากที่เราฆ่าคนพวกนี้แล้วเถอะ!” ทอมหัวเราะเสียงดังและชี้ไปที่เฮเลน่าขณะที่เขาพูด “การจะปล่อยผู้หญิงคนนั้นตายแบบนี้มันมันน่าเสียดายออก ส่งเธอมาให้ผม ผู้หญิงคนนี้ดื้อจริง ๆ!”“ฮ่าฮ่า! ฉัน…เข้าใจสิ่งที่คุณหมายถึง!” ผู้อาวุโสหัวเราะคิกคักกับคำพูดของทอม จะปล่อยให้คนสวยเช่นนี้ที่จะตายไปแบบนั้นได้อย่างไร น่าเสียดายตายชักไม่ใช่แค่ทอมเท่านั้น แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังมีความคิดเช่นนั้นกับเฮเลน่า วืด!ด้วยเหตุนี้ ทอมจึงกะพริบตาให้เฮเลน่าขณะที่เขาฟันคนหลายคนภายในไม่กี่พริบตา “จุ๊ จุ๊ จุ๊! ใครจะไปรู้ว่าบนแผ่นดินใหญ่จะมีสาวงามเช่นนี้ด้วย ดูจากลักษณะแล้วคุณน่าจะอยู่ในวัยสามสิบ ฮ่าฮ่า… ผมชอบผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่อย่างคุณ!”เฮเลน่ายิ้มอย่างเย็นชาเมื่อสังเกตเห็นการแสดงออกที่เปิดหมดเปลือกของทอม “คุณไม่ได้ทำเช่นนี้เพราะคุณมีคนมากกว่าเหรอ? ถ้าวันนี้ฉันจะต้องตาย ฉันก็จะดึงคุณลงนรกไปพร้อมกับฉัน!”เธอกำดาบซึ่งเต็มไปด้วยพลังฉีสีทองอ่อน เรียวนิ้วกระชับรอบดาบขณะที่พูด จากนั้นเธอก็โบกดาบไปข้างหน้าอาเธอร์และคนอื่น ๆ มาถึงป่าใกล้ ๆ กันแล้ว พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในป่าและมองไปข
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1723
“คนเหล่านี้ไม่ใช่คนจากทั้งสองฝ่ายงั้นเหรอ?” เจ้าอ้วนขมวดคิ้ว แต่แล้วเขาก็ยิ้ม “เป็นไปไม่ได้หรอกพวกเขาย่อมมาจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอย่างแน่นอน! ฝ่ายหนึ่งอาจเป็นสมาชิกของกองกำลังภาคี และอีกฝ่ายคงเป็นสมาชิกของกองกำลังปฏิภาคี เดาว่าเร็ว ๆ นี้คงจะมีความขัดแย้งกันเกิดขึ้นนั่นแหละ!”นั่นฟังดูสมเหตุสมผลสำหรับอาเธอร์เช่นกัน เขาพยักหน้าและพูดว่า “ฟังดูสมเหตุสมผลนะ เพราะทั้ง กองกำลังภาคี และกองกำลังปฏิภาคีต่างก็มีกองกำลังจำนวนมาก ถือว่าเข้าใจได้หากเราจะไม่สามารถจำรูปลักษณ์ของป้ายห้อยเอลของพวกเขาได้ แต่ฉันแน่ใจว่าฝ่ายหนึ่งคือกองกำลังภาคี ในขณะที่อีกฝ่ายเป็นสมาชิกของกองกำลังปฏิภาคี ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ย่อมเกิดความขัดแย้งครั้งใหญ่ขึ้นได้”“ใช่ ใช่ ใช่… ฉันว่าต้องใช่แน่!” เอลล่าเห็นด้วยอย่างจริงจังและพยักหน้ารัว ๆ ราวลูกเจี๊ยบกำลังจิกข้าว เธอกลัวว่าอาเธอร์และคนอื่น ๆ จะรู้ว่าคนเหล่านี้มาจากดินแดนรกร้าง“ฉลาดมาก นายน้อยอาเธอร์ ผมว่ามันต้องใช่แน่ ๆ!” เฮนดริคยังเช็ดเหงื่อเย็น ๆ ของเขาด้วย แต่นั่นดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นเมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันค่อนข้างยากสำหรับคนปกติที่จะคิดถึงเรื่องนั้น และโลกที
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1724
“อั่ก!” เฮเลน่าถลาถอยหลังไป หลังจากที่เธออาเจียนเป็นเลือดใบหน้าของเธอซีดลง อนิจจา เธอสู้กับทอมไม่ได้ เธอไม่แม้แต่จะทันได้ปัดป้องในตอนที่เขาโจมตีเธอในระยะประชิดขณะที่เธอเกือบจะล้มลงกับพื้น ร่างสองร่างก็พุ่งเข้ามาหาเธออย่างว่องไว ร่างหนึ่งกอดเอวเธอไว้แล้วค่อย ๆ พามาลงมาที่พื้นผู้ชายที่อุ้มเธอเป็นคนแปลกหน้าและดูหล่อเหลามาก ต่างจากผู้ชายที่ดูบึกบึนอย่างเฟนด์ ผู้ชายคนนี้มีความหล่อแบบคนหน้าสวยเล็กน้อยมันทำให้เธอค่อนข้างจะใจเต้นในขณะที่เขารั้งเธอไว้กับร่างของเขาขณะที่เธอจ้องมองชายตรงหน้าด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีเล็กน้อย เฮเลน่าก็ตระหนักถึงสถานการณ์ของเธอและเตือนเขาอย่างเร่งด่วนว่า “ข… ขอบคุณที่ช่วยฉัน นายน้อย แต่พวกเขามีกันมากเกินไป และคุณคงสู้กับพวกเขาไม่ไหวหรอก หนีเร็วเข้า! สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ!”“ไม่… ไม่เป็นไร ให้ฉันช่วยคุณเถอะ!" เฮนดริกยิ้มอาย และเกาหัวอย่างเคอะเขิน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นหญิงสาวผู้งดงามเช่นนี้ และมันทำให้เขารู้สึกงงงวยมากพอ ๆ กับที่เขารู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกเมื่อเห็นเธอได้รับบาดเจ็บ ตอนนั้นเองที่เขาพุ่งไปข้างหน้าและคว้าเธอไว้แนบกายอาเธอร์ซึ่งช
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1725
"โจมตีเลย!" พรรคพวกของทอมรีบโจมตีทันทีตามคำสั่งของเขาตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!เสียงผู้คนปะทะกันดังขึ้นอีกครั้ง“ฮ่าฮ่า… พวกคุณคงอยากจะตายมากสินะ จัดให้ตามที่ขอ !” เฮนดริกตระหนักว่าอาเธอร์ต้องการทำตัวเท่ต่อหน้าเฮเลน่า และเขาไม่อยากน้อยหน้า เขาซึ่งไม่เคยชอบที่จะเป็นจุดสนใจก็พุ่งไปหาทอม พลังฉีพุ่งออกมาจากกำปั้นของเขา และเขาก็เหวี่ยงกำปั้นใส่ทอมอย่างรุนแรง"ไอ้หมอนี่...!" ทอมแทบจะกระอักเลือดเมื่อเห็นอาเธอร์ลงมือก่อนที่เขาจะทันได้ตั้งตัว นอกจากนี้เขายังตระหนักว่าเฮนดริกเองก็ต้องการอวดฝีมือต่อหน้าสาวงามอีกด้วย ไม่เช่นนั้นเขาก็คงไม่ออกหน้าเช่นนี้ท่าทางของทอมดูตกตะลึงเมื่อเขานึกถึงบางสิ่ง 'ไม่ได้การแล้ว การโจมตีของเขารวดเร็วเหลือเชื่อ!'ทว่าเขาไม่มีเวลาได้ประเมินมันเนื่องจากกำปั้นของคู่ต่อสู้มาปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา ขณะที่เขากำหมัดแน่น เขากระตุ้นพลังฉีในร่างกายอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเหวี่ยงเข้าหากำปั้นของเฮนดริกรอยยิ้มแปลก ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฮนดริกราวกับว่าเขาคาดไว้ตั้งแต่เริ่มต้น เขาเอียงตัวเล็กน้อยและหมัดของเขาก็กระแทกเข้ากับหน้าอกของทอม“เป็น…เป็นไปไม่ได้!” ทอมไม่เคยคิดว่าคู่ต่อสู้ของเขา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1726
ผู้อาวุโสจากตระกูลคาเบลโล บินไปหาเฮเลน่าและยืนอยู่ข้างเธอ เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ “คุณหนูลำดับที่หนึ่ง ดูเหมือนจะมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับคนเหล่านี้ พวกเขาทรงพลังเกินไป!”เฮเลน่าพยักหน้า “ใช่ ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น คนหนุ่มสาวกลุ่มนี้เป็นปรมาจารย์ในระดับเทพสูงสุด และพวกเขาแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ ฉันสงสัยว่าพวกเขาอาจเป็นคนพื้นเมืองของที่นี่ มีเฉพาะคนจากพื้นที่นี้เท่านั้นที่สามารถบรรลุระดับเทพสูงสุดได้ตั้งแต่อายุยังน้อย เนื่องจากพวกเขาสามารถใช้ทรัพยากรที่มีอยู่มากมายและทุกสิ่งที่มีอยู่ในพื้นที่นี้ได้!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นผู้อาวุโสรู้สึกหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด เขาพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะสงบสติอารมณ์และพูดกับเฮเลน่าว่า “ทำไมพวกเขาถึงเต็มใจมาช่วยเราล่ะ? พวกเขาช่วยเราเพราะเราถูกคู่ต่อสู้รังแกโดยเห็นว่าเราด้อยกว่าเขาหรือ? คนในนี้ไม่ได้ต่อต้านที่พวกเราเข้ามาในบริเวณนี้หรือ?”เฮเลน่าประหลาดใจไม่ต่างกัน เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “ฉันก็ไม่แน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน ทำไมผู้คนจากพื้นที่นี้ถึงยินดีช่วยเรา?”ผู้อาวุโสมองเฮเลน่าอย่างใกล้ชิด และสีหน้าแปล
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1727
หญิงวัยกลางคนที่อยู่ข้าง ๆ เขาพูดขึ้นด้วยความงุนงง “ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน คนที่เข้ามากับเรามาจากตระกูลลึกลับต่าง ๆ ไม่ก็เป็นสมาชิกของสี่ชนเผ่าโบราณ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสมาชิกของวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ตามเราเข้ามาในพื้นที่นี้ได้อย่างไร! แต่คนเหล่านี้มีระดับพลังยุทธสูงเช่นนี้ได้อย่างไรในเมื่อพวกเขายังเด็กกันอยู่? คุณรู้หรือไม่ว่าพวกเขามาจากตระกูลไหนไหน? พวกเขาเป็นอัจฉริยะจากชนเผ่าโบราณหรือเปล่า?”เฮเลน่าพูดไม่ออกในทันทีเมื่อสิ่งที่เธอกลัวที่สุดเกิดขึ้น ในขณะที่เธอตกอยู่ในห้วงความคิด เธอไม่สามารถปิดทุกคนได้ สิ่งเดียวที่เธอคิดได้คือการรีบนำคนอื่น ๆ จากไปแต่บางคนยังคงตั้งสมมติฐานต่อไป“คุณสองคนช่วยหยุดพูดจะได้ไหม?” เฮเลน่าโกรธจัดขณะจ้องมองสมาชิกสองคนจากตระกูลคาเบลโล เธอตำหนิพวกเขาในใจสำหรับความโง่เขลาและปากสว่างของพวกเขา มีความเป็นไปได้ว่าสิ่งที่พวกเขาพูดจะทำให้ทุกคนตายกันหมด“วิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์นี่หมายถึงอะไร? สี่ชนเผ่าโบราณและตระกูลลึกลับ? พวกคุณเข้ามาในพื้นที่นี้งั้นหรือ? พวกคุณมาจากไหนกัน?” อาเธอร์ขมวดคิ้วและทำหน้างุนงงสกายไม่พอใจกับความเอาใจใส่ของอาเธอร์มาตั้งแต่ไห
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1728
อาเธอร์ขมวดคิ้ว สีหน้าเคร่งขรึมนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย และเขาไม่อยู่ในสถานะที่จะตัดสินใจอะไรได้เขาพูดขึ้นหลังจากเงียบอยู่พักหนึ่ง “นั่นเป็นจำนวนที่มาก และแม้ว่าพวกคุณหลายคนจะเสียชีวิตไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นมากกว่าหลักร้อยหรือหลักพัน แต่ก็ยังถือว่ามีกันมากอยู่ดี ถ้ามีแค่พวกคุณ เราจะสามารถแจ้งหัวหน้าป้อมปราการและจะกระจายพวกคุณไปยังป้อมปราการทั้งเก้าแห่งได้ คนอื่นจะสังเกตเห็นได้ยาก เพราะเราจะบอกว่าพวกคุณจะมาร่วมงานกับเรา แต่วิธีนี้ใช้ไม่ได้กับพวกคุณหลายแสนคนหรอก”จากนั้นหลังจากที่เธอชั่งใจ สกายก็ดึงอาเธอร์ไปข้างหนึ่งทันทีเมื่อพวกเขาอยู่ห่างออกไประยะหนึ่ง สกายพูดกับอาเธอร์ว่า “นายน้อยอาเธอร์ ฉันคิดว่าเราควรฆ่าคนนับพันเหล่านี้ คนพวกนี้นี้บุกรุกเข้ามาและยังแย่งชิงทรัพยากรของเราไปอีก หลังจากที่เราฆ่าพวกเขาแล้ว เราก็สามารถนำทรัพยากรที่ได้รับมาจากพื้นที่นี้ด้วย เมื่อรวมกับทรัพยากรจากคนที่เราสังหารไปก่อนหน้า มันจะเป็นจำนวนที่มากพอสมควร ลองคิดดูสิ หลังจากอยู่ที่นี่นานกว่าสิบวันพวกเขาต้องรวบรวมสิ่งของมากมาย”ริมฝีปากของสกายกรีดเป็นรอยยิ้มก่อนที่เธอจะกล่าวเสริมว่า “หลังจากฆ่าพวกเขาแล้ว เราก็จะสา
Latest chapter
