Share
บทที่ 1640
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1641
“ขั้นที่สองของระดับเทพขั้นสูงสุด? แมทธิวทำไมเราไม่ร่วมมือกันต่อสู้กับเขากันล่ะ?” โจเอลคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และเสนอความเห็น “สู้กับเขาเหรอ? ไม่ไหวหรอก! ถึงอีกฝ่ายจะอยู่ในขั้นที่หนึ่งของเทพสูงสุดระดับหนึ่งเท่านั้น แต่ช่องว่างระหว่างระดับเทพแท้จริงกับระดับเทพสูงสุดนั้นห่างชั้นกันเกินไป! ต่อให้เราสามคนผนึกกำลังกัน ก็ไม่มีทางสู้เขาได้! ถึงจะมีแนชมาร่วมต่อสู้กับเราด้วย เราก็ยังเอาชนะเขาไม่ได้!” ใบหน้าของแมทธิวแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมและมืดมน เขากัดฟันพูดเพียงไม่กี่คำ “ถ้าอย่างนั้นเราหนีกันดีกว่า!” หลังจากพูดจบ เขาหมุนตัวไปรอบ ๆ และบินออกไปทันที เขารีบออกจากที่เกิดเหตุไปสู่ท้องฟ้าอันไกลโพ้น “คิดจะหนีจากฉันไปงั้นเหรอ? มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก!” ชายศีรษะล้านบินตามแมทธิวไปทันที เขาอัดพลังฉีเข้าไปในค้อนยักษ์ ค้อนยักษ์ส่องประกายแวววาวราวกับเพชร และเขาเหวี่ยงค้อนออกไปในระยะไกล ในพริบตา พลังอันน่าสะพรึงกลัวของพลังฉีก็ถูกส่งออกไป พลังฉีนั้นมีสีทองจาง ๆ ตู้ม! แมทธิวซึ่งบินห่างออกไปหลายไมล์แล้ว ถูกการโจมตีนั้นทำลายและระเบิดในทันที "บ้าอะไรวะนั่น? เร็วเกินไปแล้ว!” เมื่อได้เห็นความเร็
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1642
“พี่ชายที่เคารพรักของผม ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย! ผมจะให้ทุกสิ่งที่ผมมีในแหวนยุทธ! ตกลงรึเปล่า?" โจเอลละล่ำละลักด้วยความหวาดกลัว ใบหน้าของเขาซีดเซียว หลังจากครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว เขาก็คุกเข่าลงบนพื้นต่อหน้าชายศีรษะล้าน และร้องขอความเมตตา น้ำเสียงของเขาฟังดูตื่นตระหนก “พี่ชายที่เคารพรักของผม มันไม่ง่ายเลยกว่าที่ผมจะมาถึงระดับพลังยุทธในปัจจุบันของตัวเอง และเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อทำให้คุณขุ่นเคือง แต่เรามาเพราะความอยากรู้อยากเห็นก็เท่านั้น เรากำลังพยายามค้นหาว่าจะมีนักสู้ที่แข็งแกร่งในระดับเทพสูงสุดหรือไม่ ถ้าคุณไม่ว่าอะไร เราจะไปจากที่นี่ทันที ตกลงไหม? เราจะออกจากที่นี้ไปได้อย่างไรหรือ?” “ฮึ่ม! ออกไปจากที่นี่เหรอ? ตายที่นี่ไม่ดีกว่ารึ? อีกอย่าง ถ้าฉันอนุญาตให้นายออกไป ก็จะมีคนที่รู้เรื่องของที่นี่มากขึ้น!” ชายหัวล้านตะคอกอย่างเย็นชา เขายกค้อนยักษ์ขึ้นและเหวี่ยงไปทางโจเอลด้วยพลังฉี โจเอลพูดไม่ออกกับพฤติกรรมของชายศีรษะล้าน ในเวลาเดียวกัน ความกลัวก็วิ่งพล่านไปทั่วร่าง ทว่ามีบางอย่างผุดขึ้นในหัวของเขาอย่างรวดเร็วและดวงตาของเขาเป็นประกาย “เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน! ถ้าคุณปล่อยผมไป ผมจะบอกคุณ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1643
ชายศีรษะล้านหลบไปด้านข้าง จากนั้นเขาก็หันศีรษะกลับไปมองดูสิ่งที่อยู่ข้างหลัง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและตกตะลึง หากเขาไม่รู้สึกถึงอันตรายที่อยู่ข้างหลังและช้ากว่านี้แม้สักครึ่งนาที ร่างกายของเขาคงถูกแยกออกเป็นสองส่วนและเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน เลือดทะลักออกมาจากไหล่ และเพียงชั่วครู่ ใบหน้าของชายศีรษะล้านก็ซีดลง เขาหยิบโอสถห้ามเลือดออกมาและกลืนมันลงไปทันที เลือดของเขาออกช้าลง แต่ถึงกระนั้น อาการบาดเจ็บที่เฟนด์ทำให้เขานั้นก็นับว่าหนักหนามาก “ฟะ…เฟนด์!” โจเอลหายใจเข้าเฮือกใหญ่ขณะที่เขามองไปที่เฟนด์ ไม่นึกเลยว่าเฟนด์จะปรากฏตัวในขณะนี้และยังลอบโจมตีชายศีรษะล้านด้วย “เฟนด์!” เซเลน่าหันศีรษะไปมอง เขาคือเฟนด์นั่นเอง! ดวงตาของเธอเบิกโพลง ปลายจมูกของเธอขึ้นสี เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจและมีความสุข เมื่อครู่ที่ผ่านมา เธอยังคิดว่าเธอกับแนชกำลังจะตายและจะไม่ได้เจอเฟนด์อีก ทว่าเฟนด์ทำให้เธอต้องประหลาดใจไปกับการปรากฏตัวและยังลอบโจมตีชายศีรษะล้านร่างใหญ่คนนั้น ทั้งยังสร้างบาดแผลฉกรรจ์ให้กับเขา “เขาตอบสนองค่อนข้างเร็วว่าไหม? ผมใช้การโจมตีที่เร็วที่สุดของตัวเองแล้ว แต่เขากลับ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1644
ชายศีรษะล้านสูญเสียแขนข้างหนึ่งไปทำให้เขาไม่สะดวกจะถือค้อนยักษ์เช่นนี้ ทว่าเขาก็ไม่อาจจะชะล่าใจได้ การโจมตีของค้อนยักษ์แทรกผ่านอากาศ ก่อนมุ่งตรงไปที่เฟนด์และให้ความรู้สึกกดดันอย่างมาก "ฮึ่ม!" เฟนด์ส่งเสียงในลำคออย่างเย็นชาขณะโจมตีออกไป เขากำดาบในมือแน่นและถ่ายพลังฉีเข้าไปฟาดฟันกับค้อนยักษ์ ฟุ่บ! ทันใดนั้น พลังฉีอันน่าสะพรึงกลัวก็พุ่งฟาดฟันค้อนยักษ์ของฝ่ายตรงข้ามอย่างแรง เสียงระเบิดดังอึกทึกขึ้นในขณะที่การโจมตีอันทรงพลังของทั้งสองปะทะกัน โจเอลยืนดูเหตุการณ์อยู่ข้าง ๆ ด้วยความประหลาดใจ หัวใจของเขาแทบจะหล่นลงไปที่ตาตุ่ม หากเฟนด์ตัดหัวชายศีรษะล้านคนนี้ได้สำเร็จ เฟนด์คงจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน แม้ว่าชายศีรษะล้านจะทรงพลัง แต่ตอนนี้เขาก็ได้รับบาดเจ็บ เมื่อเทียบกับการโจมตีด้วยสองมือ การใช้มือเดียวเหวี่ยงค้อนใส่เฟนด์นั้นแตกต่างกันมาก นอกจากนี้ แม้ว่าเฟนด์จะไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับชายศีรษะล้าน เขาก็ยังสามารถทำให้อีกฝ่ายช้าลงได้ นั่นจะไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเฟนด์ที่จะทำเช่นนั้น เพราะเขาเองก็เป็นนักสู้ที่ทรงพลัง หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ระดมพลังฉีของเขา และพุ่งตรงไปในระ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1645
“ในที่สุดเขาก็ตายเสียที!” เมื่อมองไปที่ซากศพบนพื้น ในที่สุดเฟนด์ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก หากเฟนด์ไม่แอบโจมตีอีกฝ่ายและทำให้เขาบาดเจ็ลอย่างรุนแรงก่อนการต่อสู้ เขาเกรงว่าการจะฆ่าชายศีรษะล้านคนนี้ลงได้คงไม่ใช่เรื่องง่าย หลังจากถอดแหวนยุทธของชายศีรษะล้านแล้วเฟนด์ก็หันหลังกลับและเดินไปหาเซเลน่าซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่ง ทว่าในขณะที่เขาก้าวขาออกไป ชายศีรษะล้านก็ลืมตาขึ้น รูปกะโหลกสีดำลอยออกมาจากร่างของชายศีรษะล้านและพุ่งตรงไปที่เฟนด์ ร่างกายของชายศีรษะล้านดีดดิ้นเล็กน้อย ทว่ากลับดูไร้ชีวิตชีวาโดยสิ้นเชิง “เฟนด์ ระวัง!” ทั้งเซเลน่าและแนชต่างตกตะลึงเมื่อเห็นกะโหลกสีดำเล็ก ๆ นั้น พวกเขาตะโกนเตือนเฟนด์ด้วยความตื่นตระหนกในทันที เฟนด์ไม่กล้าแม้แต่จะหันกลับไปมองขยับตัวหลบในพริบตา หลังจากที่เขาเบี่ยงไปด้านข้าง กะโหลกสีดำก็พุ่งไปข้างหน้าเร็วขึ้นและในชั่วพริบตาเดียวมันก็ไปปรากฏตรงหน้าเซเลน่า ก่อนที่เซเลน่าจะทันได้รู้สึกตัว กะโหลกสีดำเล็ก ๆ ก็พุ่งเข้าใส่แก้มซ้ายของเธอ ดวงตาของเซเลน่าเบิกกว้าง “อะไรกัน?” เฟนด์ตกตะลึง เขาไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร เขามองย้อนกลับไปที่ชายศีรษะล้านที่นอนไร้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1646
“มีวิธีแบบนั้นจริง ๆ เหรอ? ที่รัก คุณไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?” เมื่อได้ยินคำพูดของเฟนด์ รอยยิ้มอันขมขื่นฉาบอยู่บนใบหน้าของเซเลน่า เธอกลัวว่าเฟนด์จะโกหกเพื่อปลอบใจเธอ "อื้ม มันมีวิธีแก้คำสาปอยู่ เราต้องสร้างโอสถเม็ดขั้นกลางระดับสี่เพื่อถอนคำสาป และ…และเราต้องการของล้ำค่าจากเผ่าผลึกเมฆา” เฟนด์ยิ้มแห้ง ๆ และเพื่อให้เซเลน่าเชื่อคำพูดของเขา เขาจึงยื่นหนังสือให้เซเลน่าดูเนื้อหาที่เขียนในหนังสือ “โอสถเม็ดขั้นกลางระดับสี่… เราสามารถหาของสิ่งนี้ได้ภายในหนึ่งปีเหรอ? ยังมีเผ่าเผ่าผลึกเมฆาอีก เราไม่เคยได้ยินชื่อเผ่านี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ! พวกเขาจะยอมยกของล้ำค่าให้มาช่วยเราได้ยังไง? อีกอย่างชนพื้นเมืองที่นี่ต่างก็อดใจรอจะฆ่าพวกเราที่บุกรุกที่ทางของพวกเขาแทบไม่ไหว พวกเขาจะช่วยพวกเราได้ยังไง?!” คิ้วของเซเลน่าขมวดเข้าหากัน หัวใจของหล่นวูบไป “ไม่ต้องกังวลที่รัก ตราบใดที่ยังมีหนทาง เราก็ยังมีความหวัง และเราควรพยายามให้ถึงที่สุด!” เฟนด์จับมือและพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ก็ได้ มาดูกันเถอะว่าในแหวนยุทธของชายศีรษะล้านมีอะไรอีกบ้าง?!” เซเลน่าผงกศีรษะ จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่แหวนยุทธและเตือนเฟนด์
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1647
เฟนด์ยิ้มอย่างเสียไม่ได้ เขาหันไปหาเซเลน่าแล้วพูดว่า “เราต้องหาวิธีลบล้างคำสาปให้เซเลน่าโดยเร็วที่สุด ผมหวังว่าเวลาหนึ่งปีจะเพียงพอสำหรับเรา ตอนนี้เราต้องแข่งกับเวลาแล้ว!” “ที่รัก อย่ากดดันตัวเองเกินไป พยายามให้เต็มที่ก็พอ ต่อให้คุณจะทำไม่ได้ ฉันก็ไม่โทษคุณหรอก บางทีนี่อาจเป็นโชคชะตาของฉัน!” เซเลน่ากัดริมฝีปากล่างสีชมพูระเรื่อของตัวเองแล้วพูดกับเฟนด์ด้วยน้ำเสียงปลอบโยน "โชคชะตาเหรอ? ผมจะไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาแน่! ชายศีรษะล้านคนนี้เป็นคนทำแบบนี้กับคุณ และผมจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปอย่างแน่นอน! ถ้าผมแข็งแกร่งขึ้นเมื่อไหร่ ผมจะทำให้เผ่ากระหายเลือดเวรนี่ต้องชดใช้!” เฟนด์ตะโกนด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด เขากำหมัดแน่น ในอีกด้านหนึ่ง เมโลดี้ที่ได้กินโอสถที่เฟนด์มอบให้ ก็ฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บขึ้นเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะยังไม่หายดี แต่ก็สามารถลุกขึ้นยืนและเดินเหินได้บ้างแล้ว ผลการรักษาจากโอสถของเฟนด์นั้นเกินความคาดหมายของเธอ เธอไม่คิดเลยว่าผลการรักษาจะดีขนาดนี้ “เฮ้อ! เขาก็ออกไปนานมากแล้ว ทำไมยังไม่กลับมาอีก มีอันตรายเกิดขึ้นกับเขาหรือเปล่า? ไม่นะ! ถ้าเขาตาย แล้วตระกูลวู๊ดรู้ว่าฉันเป็นส่งเขาไปส
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1648
หัวหน้าผู้พิทักษ์ของตำหนักอินทรีทะยานพูด และกำลังจะเอื้อมมือไปปลดผ้าคลุมหน้าของเมโลดี้ เมโลดี้ตกใจกับพฤติกรรมของเขา เธอถอยหนีไปสองสามก้าวทันที เพื่อหลบมือสกปรกของอีกฝ่าย และตะโกนด้วยความโกรธว่า “คุณกล้าดียังไง?! ฉันเป็นถึงสตรีศักดิ์สิทธิ์ของตำหนักเทพยดา และจะขึ้นเป็นเจ้าตำหนักในอนาคต ผู้พิทักษ์แสนมัวหมองอย่างคุณกล้าดียังไงมาทำให้ฉันไม่พอใจ! คุณไม่รู้หรือว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ไม่อาจเปิดผ้าคลุมหน้าของเธอได้จนกว่าเธอจะได้กลายเป็นเจ้าตำหนัก” “ฮิ ฮิ ฮิ! แน่นอนว่าผมรู้! และผมรู้ว่าถ้าผ้าคลุมถูกเปิดออกก่อนที่คุณจะได้เป็นเจ้าตำหนัก คุณจะต้องฆ่าคนที่บังอาจแตะต้องมัน โอ้ใช่! การเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ของตำหนักก็หมายความว่าคุณไม่สามารถเพลิดเพลินไปกับความสัมพันธ์ที่แสนโรแมนติกได้ตลอดชีวิตใช่ไหม?” ชายวัยกลางคนหัวเราะอย่างชั่วร้าย เขาออกบิน ในชั่วพริบตา เขาก็มาปรากฏตัวที่ทางเข้าถ้ำและกั้นมันไว้ “แต่วันนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะต้องได้ดู 'ใบหน้าอันแสนศักดิ์สิทธิ์' ของคุณ! ผมอยากเห็นนักว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งตำหนักเทพยดาเป็นอย่างไร!” “คุณกล้าเหรอ?” ความโกรธแล่นผ่านไปทั่วร่างเมโลดี้ราวกับลาวาขณะ
Latest chapter
