Share
บทที่ 1283
Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1284
ด้วยความงุนงงกับเรื่องราวที่ดาเนียลล่าเปิดเผยออกมา วีนัสพูดไม่ออก เธอรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดเธอมองดาเนียลล่าก่อนที่จะพูดว่า "น้องสาม พี่...พี่เพิ่งพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ไป พี่จะกลับคำที่เพิ่งพูดออกไปได้ยังไง ถ้าทำอย่างนั้น พี่ใหญ่ของเราจะไม่เกลียดพี่เพราะเรื่องนี้เหรอ? น้องน่ะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบากและยากที่จะหลุดพ้นไปได้!""แต่…แต่…" ดาเนียลล่ารู้สึกสับสน ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์หมดความอดทนจึงตะโกนออกมาว่า "เฮ้ เฮ้ เฮ้! พวกเธอสองคนคุยอะไรกันอยู่ตรงนั้น?" "ไม่...ไม่มีอะไร" วีนัสยิ้มอย่างกระดากอายและเดินไปรวมกับพวกเขาพร้อมดาเนียลล่า "นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ คุณเป็นสุภาพบุรุษรูปหล่อและเป็นถึงนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ คุณกลัวว่าจะไม่มีผู้หญิงสวย ๆ มาชอบเหรอ? ฉันมั่นใจว่ายังมีสาวสวยอีกมายมากที่อยากจะแต่งงานกับคุณ!"ดาเนียลล่าเห็นด้วยทันที "ใช่แล้ว นายน้อยลำดับที่สอง! คุณยังเป็นอัจฉริยะในการปรุงโอสถและมีพลังต่อสู้สูง ฉันมั่นใจว่าผู้หญิงสวย ๆ หลายคนคงชอบคุณมาก ทำไมต้องมามองพี่ใหญ่ของฉันด้วย?"นายน้อยลำดับที่สองของตร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1285
สีหน้าของเฮเลน่าบึ้งตึงขณะที่กอดแขนของเฟนด์ไว้แล้วพูดว่า "นี่...ไม่เพียงพอที่จะพิสูจน์มันได้เหรอ? แล้วจะให้ฉันพิสูจน์ยังไงล่ะ ในเมื่อเราสองคนอยู่ข้างทางแบบนี้?"เธอคาดหวังว่าสุดท้ายแล้วนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์จะยอมเชื่อ "ฮ่าฮ่า! คุณมอบตัวให้เขาแล้วไม่ใช่เหรอ? คุณสองคนกล้าจูบกันบนถนนไหม? ถ้าคุณทำไม่ได้ แสดงว่าคุณกำลังโกหกผมอยู่!"นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์เริ่มโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่เขาพูดอย่างเหยียดหยามว่า "เฮเลน่า คาเบลโล ผมเป็นถึงนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ ถ้าคุณกล้าล้อเล่นกับผม ผมจะไปสู่ของคุณจากพ่อของคุณด้วยตัวเองในพรุ่งนี้ มันคงจะดีที่สุดถ้าตระกูลที่มีอำนาจของเราสามารถเกี่ยงดองกันได้ แต่ถ้าหากคุณไม่ยินยอม ผมจะให้พ่อของผมทำลายตระกูลคาเบลโลทั้งหมด ฮึ่ม!""คุณ..." เฮเลน่าหน้าแดงด้วยความโกรธ ไม่คิดว่านายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์จะหัวรุนแรงขนาดนี้ ถึงกับเอาชีวิตของคนในตระกูลคาเบลโลทั้งหมดนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์เอามือไขว้หลังขณะที่เขาประกาศออกมาอย่างเย่อหยิ่งว่า "ทำไม?" คุณไม่กล้าเหรอ? ฮ่าฮ่า! ถ้าอย่างนั้น หมายความว่าเธอกำลังล้อเล่นกับผมงั้นสิ ผม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1286
ถุย ถุย ถุย! เฮเลน่าถ่มน้ำลายสองสามครั้งทันทีหลังจากที่นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ออกไป เธอรู้สึกขยะแขยงจนต้องถุยน้ำลายและเช็ดปากหลายครั้ง“ฮ่าฮ่า! คุณหนูลำดับที่หนึ่ง คุณนี่ช่างสุดจริง ๆ ยอมเสียจูบแรกเพื่อใส่ร้ายผม!”เฟนด์หัวเราะเบา ๆ อยู่ข้าง ๆ “นี่คือหายนะของการพยายามทำร้ายคนอื่น! แล้วก็ อย่าลืมนะว่าครั้งนี้ผมเป็นคนช่วยคุณไว้ คุณเป็นหนี้บุญคุณผม!” เฟนด์พูดเสริมเฮเลน่าจ้องหน้าเฟนด์อย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อได้ยินคำพูดของเขา “จากที่ฉันเห็น คุณกำลังเอาเปรียบฉันนะ! คุณยังกล้าพูดว่าฉันเป็นหนี้บุญคุณของคุณอีกเหรอ?”“จุ๊ จุ๊ จุ๊ ถ้าไม่ใช่เพราะผม นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์คงพาคนของเขาไปตระกูลคาเบลโลเพื่อสู่ขอคุณแต่งงานแล้ว คุณก็ควรจะขอบคุณผมที่ช่วยคุณจากเขาไม่ใช่เหรอ? เฟนด์เย้ยหยันอย่างเย็นชา ในสายตาของเฟนด์ เธอช่างสร้างปัญหาให้ตัวเองถึงอย่างนั้นเขาก็นึกอะไรบางขึ้นมาอย่างได้อย่างรวดเร็วแล้วหันหน้าไปเผชิญหน้ากับดาเนียลล่าที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเขา ตอนนี้ดาเนียลล่าเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความเกลียดชัง ใบหน้าของเธอจมลงไปในเหวที่ลึกที่สุดและเธอคงไม่มีความสุขไปกว่านี้อีกแล้ว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1287
“อืมม แต่ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น แม้ว่าตระกูลฮันท์จะแข็งแกร่ง แต่ตระกูลคาเบลโลก็ไม่ได้อ่อนแอเหมือนกัน ดังนั้นผมเชื่อว่าหากตระกูลฮันต์โจมตีตระกูลคาเบลโล พวกเขาก็จะต้องสูญเสียอย่างใหญ่หลวงเช่นกัน และถ้าเกิดการสูญเสียมากเกินไป มันอาจทำให้ตำแหน่งอันดับหนึ่งในแปดตระกูลลึกลับของพวกเขาต้องตกอยู่ในอันตราย!”เฟนด์พูดขึ้นหลังจากใช้ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไรก็ตาม เฮเลน่ากลอกตามองการวิเคราะห์ของเฟนด์ “นั่นเป็นเพราะว่าคุณไม่รู้จักนายใหญ่ฮันท์เลย หัวหน้าตระกูลฮันต์เป็นคนมีอำนาจและเจ้ากี้เจ้าการ เพียงแค่เขายังไม่บรรรลุระดับเทพสูงสุด หากจะมีใครสักคนบนโลกที่สามารถทะลวงผ่านไประดับเทพสูงสุดได้ คน ๆ นั้นก็คงเป็นนายใหญ่ฮันท์ที่อยู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงมาหลายปีแล้ว ความสามารถในการต่อสู้ของเขาไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ระดับพลังยุทธของเขาเทียบเท่ากับผู้ฝึกยุทธสองหรือสามคนที่มีความสามารถในการต่อสู้อยู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง”“เขาแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?”คำพูดของเฮเลน่าทำให้เฟนด์ตกตะลึงอยู่ในใจ มิน่าล่ะ นายน้อยลำดับที่สองของตระกลูฮันท์ถึงได้ทะนงตนและหยิ่งยโสโอหังนัก เฟนด์ไม่ได้คาดไว้จริง ๆ ว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1288
ว่ากันว่าพรสวรรค์เรื่องศิลปะการต่อสู้ของนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์นั้นไม่ธรรมดา เขาสามารถดูดซับแก่นแท้ของเม็ดยาระดับสองได้ในครั้งเดียว เขาก้าวเข้าสู่ขั้นสุดท้ายของระดับเทพแท้จริงได้สำเร็จพรสวรรค์เช่นนี้หาได้ยาก ด้วยระดับพลังยุทธและความสามารถในการต่อสู้ในปัจจุบันของเขา ผู้อาวุโสหลายคนของตระกูลอื่นคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ไม่ต้องพูดถึงอัจฉริยะรุ่นใหม่เลย นอกจากนี้ ตระกูลฮันต์ยังมีเทคนิคการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมและมีอาวุธระดับสูงหลายอย่างวันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเฟนด์ซึ่งกลับมาที่โรงแรมกังวลว่านายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์จะสร้างปัญหาให้เขา อย่างไรก็ตาม ชายคนนี้ก็ยังค่อนข้างเชื่อถือได้และน่าจะรักษาสัญญาที่พูดว่าจะยังไม่ทำอะไรถึงอย่างนั้น ในเวลานี้ หัวหน้าตระกูลคาเบลโล อเล็กซานเดอร์ คาเบลโลก็ได้ยินข่าวลือบางอย่างจากข้างนอกเขาสั่งให้เฮเลน่าเข้ามาในห้องของเขาด้วยความโกรธ “เฮเลน่า ลูกมีเรื่องอะไรหรือเปล่า? ตอนที่พ่อเดินอยู่บนถนน พ่อได้ยินคนพูดกันว่า คุณหนูลำดับที่หนึ่งของตระกูลคาเบลโลจูบกับนายน้อยของตระกูลวู๊ด! คราวนี้ลูกต้องมีคำอธิบายดี ๆ ให้พ่อนะ!”เฮเลน่าพูดไม่ออก เธอไม่อยาก
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1289
“พ่อก็ไม่แน่ใจเกี่ยวกับระดับพลังยุทธของเฟนด์ ถ้าเขามีพลังยุทธสูงมันก็ไม่น่าจะง่ายขนาดนั้นที่จะฆ่าเขา” อเล็กซานเดอร์ตอบหลังจากใช้ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้“ดาเนียลล่าบอกว่าเฟนด์เข้าสู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น พรสวรรค์ของเขานั้นช่างพิเศษสุด ๆ!”ในตอนนี้ ความคิดของเฮเลน่าไหลกลับไปยังเหตุการณ์ที่เธอกับเฟนด์จูบกันบนถนน เธออดไม่ได้ที่จะหน้าแดงกับความคิดนี้ นั่นคือจูบแรกของเธอ เธอไม่คิดเลยวว่าจูบแรกของเธอจะถูกเฟนด์พรากไปแบบนั้นสิ่งเดียวที่ทำให้เฮเลน่าสบายใจก็คือเฟนด์หน้าตาดีเลยทีเดียว ถ้าเขาน่าเกลียดและไม่หล่อ เฮเลน่าคงอยากจะเอาหัวโขกกำแพง เพราะรู้สึกเหมือนสูญเสียสิ่งมีค่าไป“ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง? ระดับพลังยุทธของเขาไม่เลวเลย อืม ทำไมพ่อถึงรู้สึกว่าพรสวรรค์ของเขาแข็งแกร่งกว่าลูกมาก”อเล็กซานเดอร์ยิ้มอย่างขมขื่น “ในที่สุดตระกูลวู๊ดก็มีอัจฉริยะด้านศิลปะการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดา ถ้าพวกเขาก้าวหน้าแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ มันจะไม่แย่สำหรับเราเหรอ?”อเล็กซานเดอร์หยุดชะงักก่อนที่จะพูดต่อว่า “หากนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์สามารถเอาชนะและสังหารเฟนด์ในการแข่งขันได้ มันอาจจ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1290
“มันน่าทึ่งมาก! นายน้อยเฟนด์ขอบคุณมาก! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงไม่มีโอกาสบุกทะลวงไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงได้!”ระหว่างทางไปภูเขาโกเบ ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของตระกูลวู๊ด เคนเนธ วู๊ด พูดขอบคุณด้วยความดีใจสุด ๆ“ฮ่าฮ่า ด้วยความยินดี มันเพียงแค่ต้องใช้เวลาที่คุณจะทะลวงไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง พวกเราก็เป็นคนตระกูลวู๊ดเหมือนกัน ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก!”เฟนด์หัวเราะเบา ๆ และตอบอย่างไม่แยแสแนชซึ่งอยู่ข้าง ๆ เฟนด์เป็นกังวล ใบหน้าของเขาหม่นลง “เฟนด์ พ่อได้ยินมาว่าลูกทำให้นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ขุ่นเคือง อีกฝ่ายถึงกับขู่ว่าจะฆ่าลูกในการแข่งขัน ดังนั้นเมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น ลูกคุณต้องระวังตัวให้มากและให้ความสนใจกับคู่ต่อสู้อย่างเต็มที่!” แนชพูดกับเฟนด์เฟนด์พยักหน้าและยิ้ม “พ่อไม่ต้องกังวล ความสามารถในการต่อสู้และระดับพลังยุทธของผมไม่ได้ต่ำขนาดนั้น มันไม่ง่ายหรอกที่เขาจะฆ่าผม อีกอย่าง ผมยังมีอาวุธวิญญาณระดับสูงสุด จำได้ไหม? ถ้าผมสู้ไม่ไหว ผมจะหนี เขาไม่สามารถตามผมได้ทันหรอก”แนชรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินเฟนด์พูดอย่างนั้นและหัวเราะออกมา “โอ้ ลูกพูดถูก! พ่อเกือบลืมเรื่อง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1291
“นั่นสินะ สิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถทำได้คือ ทะลวงไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง หลังจากนั้น ฉันคงไปต่อไม่ไหวแล้ว ดังนั้นฉันจะรอเธอที่นั่นแล้วกัน เพราะยังไงซะ ระดับเทพสูงสุดอาจเป็นเพียงตำนาน มันเหลือเชื่อเกินไป มันเป็นตำนานที่สมบูรณ์แบบ หากมีหนทางที่จะไปสู่ระดับเทพสูงสุดจริง ๆ ฉันคิดว่าเราคงพบมันแล้ว!” “อืมมม…เกี่ยวกับระดับเทพสูงสุด ในเมื่อทุกคนพูดถึงเรื่องนี้ ผมคิดว่าบางทีมันอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้!”อย่างไรก็ตามเฟนด์ยิ้มและพูดขึ้น "เพียงแต่ว่าเส้นทางไปสู่ระดับเทพสูงสุดนั้นเป็นเรื่องยากมาก บางทีการเชื่อมต่อกับระดับเทพสูงสุดอาจขาดหายไประหว่างการล่มสลาย แต่ผมคิดว่าในอดีตระดับเทพสูงสุดนั้นมีอยู่จริง” เขาพูดเสริมขณะที่คนในตระกูลวู๊ดกำลังคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างมีความสุข พวกเขาก็มาถึงทางเข้าป่าตีนภูเขาโกเบ นอกป่ามีทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ หลายตระกูลได้มาถึงและรวมตัวกันที่ทุ่งหญ้า “ตระกูลวู๊ดมาแล้ว!” ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนพื้นหญ้าเห็นว่าตระกูลวู๊ดมาถึงแล้ว จึงรีบประกาศให้ตระกูลอื่น ๆ ทราบ "เฮ้! ฉันได้ยินมาว่า นายน้อยแลนซ์ วู๊ดตายไปแล้ว และแนช วู๊ด หัวหน้าตระกูลวู๊ดตัดสิน
Latest chapter
