ด้วยเหตุนี้ ความทรงจำของเหตุการณ์ก็สิ้นสุดลง เมื่อมองไปที่เจอรัลด์ ทิวลิปก็บอกได้เลยว่าเขากำลังครุ่นคิดอยู่ แน่นอนว่าเจอรัลด์เองไม่ได้ตื่นเต้นมากเกินไปเกี่ยวกับความจริงที่ว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนงามคนนั้นอย่างฉับพลันดังนั้นเขาก็กำลังคิดถึงการปฏิบัติจริงของการดำเนินการต่อไปด้วยกัน พูดตามตรง ทิวลิปได้ลงมืออย่างดีในแง่ของความก้าวหน้าของแผนการของเขา ท้ายที่สุดแล้ว ตราบใดที่เขาสามารถแอบเข้าไปในตระกูลโยเวลล์ได้ เขาก็จะสามารถหยุดวิถีชีวิตเร่ร่อนของเขาได้อย่างน้อยก็สักระยะหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ปัญหาหลักก็ยังคงมีอยู่ ทำไมเขาถึงต้องแต่งงานกับผู้หญิงแปลกหน้าเช่นนี้ เพียงเพื่อให้บรรลุผลนั้นด้วยล่ะ? แต่คำถามที่ดีกว่านั้นคือ ทางเลือกของการกระทำของเขาจะตอบคำถามของมีล่าในภายหลังได้หรือไม่? “งั้นเอานี้ไหม? ฮ่าฮ่า! อย่างที่คุณรู้ การแต่งงานจะเป็นเวลาเพียงหนึ่งปีเท่านั้น เมื่อปีนั้นมาถึง คุณจะต้องหย่ากับเธอ! ถึงอย่างนั้นตระกูลโยเวลล์จะเสนอเงินจำนวนมหาศาลให้คุณอย่างแน่นอน เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น ฉันไม่เห็นว่าจะมีผลเสียที่คุณจะไม่เห็นด้วยเลยนะ! ท้ายที่สุดแล้ว ไม่เพียงคุณจะมีกินมีใช้ไปทั้งชาติเมื่
ร่องรอยของความไม่พอใจสามารถได้ยินได้ในน้ำเสียงของผู้ชายคนนั้น ขณะที่เขาชี้ไปที่เจอรัลด์ “แน่นอน! นี่คือสามีของฉัน เจอรัลด์!” จูเลียตตอบกลับขณะที่เธอคล้องแขนเจอรัลด์ “เจอรัลด์ นี่คาแวน เพื่อนร่วมชั้นของฉันจากต่างมหาวิทยาลัย!” จูเลียตกล่าวเสริม ขณะที่เธอแนะนำเขาให้ผู้ชายคนนั้น “ยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบคุณนะครับ!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขายื่นมือออกไปตามมารยาทที่จูเลียตสอนเขาก่อนหน้านี้ “ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในใจของเธอ…แม้ว่าเธอจะเลิกกับเขาแล้ว เธอก็แค่หาคนอื่นนอกเหนือจากผู้ชายคนนี้ได้อย่างง่ายดาย…” คาแวนพึมพำ เมื่อสังเกตเห็นสายตาที่กำลังเตือนของจูเลียต คาแวนจึงหยุดพูด มันชัดเจนว่าคาแวนเป็นหนึ่งในผู้ที่ตามจีบจูเลียต นั่นจึงอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงเมินเฉยการจับมือของเจอรัลด์ไปโดยสิ้นเชิงเช่นกัน คาแวนไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่ปฏิบัติกับเจอรัลด์แบบนั้น เพื่อนร่วมชั้นชายคนอื่นของจูเลียตก็ยิงสายตาที่ไม่เป็นมิตรให้เขาอย่างไม่แพ้กัน โดยปฏิเสธที่จะพูดอะไรกับเจอรัลด์เลยทั้งสิ้น แม้แต่เพื่อนร่วมชั้นหญิงของเธอก็กำลังจ้องเจอรัลด์อย่างดูถูกเป็นครั้งคราว ราวกับว่าพวกเขาทุกคนกำลังสงส
ในทางกลับกัน คาแวนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวของเขา ขณะที่เขายิ้มขบขันแกมเหน็บแนม มนุษย์ทุกคนมีขีดจำกัดในการดื่มแอลกอฮอล์กัน และแน่นอนเขาจะทำให้เจอรัลด์ดื่มจนเกินกว่าขีดจำกัดของเขา จริงตามคำพูดของเขา ครอบครัวของเพื่อนร่วมชั้นของเขาเป็นเจ้าของโรงกลั่นไวน์องุ่นจริง คาแวนมั่นใจว่าเขาจะสามารถทำลายเจอรัลด์ได้อย่างสิ้นเชิง เนื่องจากเพื่อนร่วมขั้นของเขา ซึ่งเขาถือว่าเป็นพี่น้องของเขา และพ่อของเขาทั้งคู่ต้านแอลกอฮอล์ได้กันดีมาก อันที่จริงหลังจากการตรวจสุขภาพของพวกเขา ก็เห็นได้ชัดว่าร่างกายของพวกเขาได้รับเอนไซน์ทำลายแอลกอฮอล์มากกว่าเมื่อเทียบกับคนปกติทั่วไป! ครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นเพื่อนร่วมชั้นของเขาดื่มเหล้าที่มีเปอร์เซ็นต์สูงมากไปทั้งหมดเจ็ดขวด อย่างต่อเนื่องติด ๆ กัน ก่อนจะถึงขีดกำจัดของเขาในที่สุด แอลกอฮอล์ทั้งเจ็ดขวดเลยนะ! เช่นนั้นในใจคาแวนจึงรู้สึกว่าเจอรัลด์คงจะเลือดออกจากกระเพราะของเขาไปนานแล้ว ก่อนที่เพื่อนร่วมชั้นของเขาจะทันได้เมามากเกินไปด้วยซ้ำ ตอนนี้ที่พวกเขาทุกคนพร้อมแล้ว กฎก็ง่าย ๆ ผู้เข้าร่วมทั้งห้าคน รวมเจอรัลด์ คาแวน เพื่อนร่วมชั้นอื่นอีกสองคน และเพื่อนเจ้าของโรงกลั่นเหล้าอง
หลังจากพูดไปแบบนั้น จูเลียตก็ขมวดคิ้วก่อนจะพูดเสริม “…รู้อะไรไหม? ฉันไม่สนอะไรอีกต่อไปแล้ว เธอสามารถทำอะไรก็ตามที่เธอต้องการจะทำ ใช่ไหมล่ะ?” ด้วยเหตุนั้น จูเลียตจึงขับรถกลับบ้านกัน เมื่อกลับมาถึงบ้าน พวกเขาทั้งคู่ก็ได้รับการต้อนรับด้วยภาพของผู้หญิงที่ดูมีเสน่ห์คนหนึ่ง กำลังนั่งอยู่บนโซฟา ทันทีที่เธอเห็นเจอรัลด์และจูเลียต เธอก็ลุกขึ้นทันทีและชี้ไปที่เจอรัลด์ก่อนจะพูดขึ้นมา “งั้นเขาคือเจอรัลด์ใช่ไหม? คนอย่างเขามีสิทธิ์อะไรที่ต้องเข้ามาในตระกูลโยเวลล์?” แน่นอนผู้หญิงที่เพิ่งดูหมิ่นเจอรัลด์ไป คือแม่ของจูเลียตซึ่งมีชื่อว่าไฮดี้ ไฮดี้ได้รับแจ้งเกี่ยวกับการแต่งงานของลูกสาวของเธอ ในขณะที่เธอยังคงอยู่ต่างประเทศ ทันทีที่เธอรู้ว่าจูเลียตแต่งงานกับผู้ชายโง่เง่าบางคน เธอจึงโมโหมากในทันที! อย่างไรก็ตามเมื่อเธอตื่นขึ้น เธอจึงจองตั๋วกลับบ้านในทันที ทั้งหมดนั้นก็นำมาสู่เหตุการณ์ปัจจุบันนี้ “นั่นไม่เกี่ยวอะไรกับแม่ การแต่งงานของหนูกับเขาเป็นเรื่องส่วนตัวที่ไม่ต้องการให้แม่ต้องมายุ่ง!” จูเลียตโต้กลับ “แกพูดว่าไม่ต้องการให้แม่ยุ่งงั้นเหรอ? บอกมาสิ จูเลียต แกกำลังคิดอะไรอยู่ในหัวของแกกันแน่
สายตาของเขาจ้องอย่างเย็นชาไปที่ผู้ชายคนนั้น ขณะที่เขาถามคำถามนั้น ด้วยหูที่เฉียบแหลมของเขา เจอรัลด์สามารถได้ยินว่าคน ๆ นั้นหายใจอย่างไรจากจุดที่เขายืนอยู่ ตามสิ่งนั้นอย่างเดียว เจอรัลด์ก็บอกได้แล้วว่านี่คือบุคคลที่ไม่ธรรมดาคนหนึ่ง เนื่องจากร่างนั้นไม่ตอบกลับ เจอรัลด์จึงกำลังพิจารณาก้าวต่อไปของเขา เมื่อทันใดนั้น มีแสงวูบวาบเคลื่อนไปมาตรงหน้าเขา สิ่งต่อมาที่เขารู้ ผู้ชายที่แต่งกายคล้ายคลึงกันอีกสี่คนอื่น ๆ ก็กระโดดออกมาจากที่ไหนไม่รู้ และตอนนี้พวกเขาทั้งหมดก็กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา! ก็เหมือนบุคคลนั้นที่เขาไล่ตามมาในตอนแรก ร่างในชุดฮู้ดคนใหม่ทั้งสี่คนดูเหมือนจะมีทักษะและความสามารถสูงเกินกว่าสิ่งที่เขามีอยู่ในตอนนี้ ‘อาจเป็นพวกโมเดลหรือเปล่า?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง “มีสองเหตุผลที่ทำไมพวกเราถึงเรียกเธอออกมาในวันนี้ เจอรัลด์!” ผู้ชายที่นำเจอรัลด์ไปที่นั่นประกาศออกมา จากน้ำเสียงของเขา เจอรัลด์ก็เดาได้ว่าบุคคลภายใต้ฮู้ดนั้นเป็นคนสูงวัยคนหนึ่ง “พูดมาสิ” “ก่อนเรื่องนั้น ฉันหวังว่าเธอจะตระหนักดีว่าชื่อของตระกูลคลอฟอร์ดถูกส่งต่อกันมานานหลายปีมากแล้ว และมีความเกี่ยวข้องอย่างกว้างขวางกั
จากนั้นไฮดี้ก็พูดต่อไป “ตลอดที่ฉันไม่อยู่ ฉันได้ติดต่อกองกำลังที่ทรงอำนาจอย่างมากหลาย ๆ กลุ่มจากประเทศต่าง ๆ ตามที่คาดไว้ พวกเขาทั้งหมดกระตือรือร้นกันมากที่จะซื้อราชาโสม! พวกเธอน่าจะได้เห็นราคาที่พวกเขาเสนอให้เรานะ!” “แต่แม่ไม่ได้พูดว่าราคาไม่ใช่ปัญหาหรอกเหรอ? ท้ายที่สุดแล้ว การปล่อยมันออกไปจากมือของเราก็น่าจะเป็นสิ่งสำคัญแรก เพราะเรื่องทั้งหมดที่ราชาโสมนำมาสู่ครอบครัวของเราก็คือปัญหาทั้งนั้น! มีจำนวนกองกำลังที่ทรงอำนาจจำนวนหนึ่งคอบจับตามองพวกเราเอาไว้อยู่แล้วก็เพราะมัน! ทำไมแม่ถึงยังคงติดต่อผู้ซื้อมากมายขนาดนี้ แทนที่จะกำจัดมันออกไปให้เร็วล่ะ?” ทิวลิปตอบกลับด้วยความประหลาดใจ “เหอะ! ยัยเด็กโง่…แกไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังพยายามจะทำให้บรรลุผลอะไร? การติดต่อกับผู้ซื้อต่างถิ่นเพิ่มเติมจะเป็นผลต่อครอบครัวของเราในระยะยาวอย่างแน่นอน! คิดดูนะ เมื่อผู้ซื้อตระหนักได้ว่ากองกำลังอื่น ๆ ก็กำลังวางแผนที่จะซื้อราชาโสมเช่นกัน พวกเขาทุกคนก็จะลงเอยด้วยการต่อสู้กันเพราะมันในท้ายที่สุด ด้วยการที่กองกำลังต่างชาติแต่ละกลุ่มทรงอำนาจมากขนาดนั้น กองกำลังกลุ่มเล็กในเมืองเฮฟเวินลี ที่กำลังเพ่งเล็งสมุนไพรนี้ ก็
“เข้าใจแล้วค่ะ แม่ แต่ไม่ใช่ว่ารอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป ค่อนข้างน่าลึกลับหรอกเหรอ? อย่าลืมว่าเขาสามารถผงาดขึ้นสู่ตำแหน่งในเมืองเฮฟเวินลีได้อย่างรวดเร็วมากเลยนะคะ! บอสคนนั้นต้องไม่ธรรมดาแน่! อีกอย่าง จากสิ่งที่หนูได้ยินมา เขาก็ไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วมในหลาย ๆ โอกาส… มันทำให้หนูสงสัยว่าบุคคลทรงอำนาจเช่นนี้จะอยากมาร่วมงานของครอบครัวเราตั้งแต่แรกจริง ๆ หรือไม่!” ทิวลิปกล่าว “เมื่อกลับมาที่ประเทศ หนูก็เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับรอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป เช่นกัน ข่าวลือบอกว่ารอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป เต็มไปด้วยผู้ใต้บัญชาที่ดุร้ายและแข็งแกร่งอย่างมาก พวกเขายังพูดว่าเจ้านายของกลุ่มนั้นเป็นชายหนุ่มอายุน้อยคนหนึ่ง ที่มีที่มาที่ไปคลุมเคลืออย่างมาก! แม่จะบังเอิญรู้อะไรรู้อะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกเขาหรือเปล่าคะ?” จูเลียตที่สงสัยมาสักพักแล้วในตอนนี้ถามขึ้นมา ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อคิดว่าเจ้านายคนนั้นของรอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป จริง ๆ แล้วอายุเท่ากันกับเธอ! จูเลียตจึงสนใจอย่างมากที่จะรู้ให้ได้ว่าจริง ๆ แล้วเขาหน้าตาเป็นยังไง เช่นเดียวกับวิธีที่เขาได้รับความสามารถที่เก่งกาจเช่นนี้จนถึงจุดที่ผู้คนเต็มใจที่จะยอมจำนนต่อเขาจร
“คุณต้องได้ยินผิดแล้วล่ะค่ะ! มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเป็นลูกเขยของฉัน!” ไฮดี้ตอบกลับอย่างทันที ขณะที่เธอแอบมองชายหนุ่มชาวญี่ปุ่นหกคนที่ยืนเงียบ ๆ อยู่ข้างหลังเมโกะ พวกเขาทั้งหมดมีสีหน้าไม่แยแสที่เห็นได้อย่างชัดเจนบนหน้าของพวกเขา เจอรัลด์เองก็มองไปที่ผู้ใต้บัญชาหกที่เมโกะพามาด้วยกันกับเธอ เมื่อรู้สึกได้ถึงออร่าที่ทรงพลัง เจอรัลด์ก็บอกได้เลยว่าพวกเขาทั้งหกคนเป็นผู้เชี่ยวชาญมีฝีมือ ผู้หญิงญี่ปุ่นคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปอย่างแน่นอน ที่จะต้องมีการ์ดที่มีสมรรถภาพสูงเช่นนี้อยู่เคียงข้างเธอ!ในขณะเดียวกัน คนกลุ่มขนาดใหญ่ก็กำลังมุ่งหน้ามาจากข้างล่างของวิลล่าภูเขา ในขณะที่กองกำลังอื่นมากมายก็กำลังเดินทางขึ้นมาตามถนนภูเขาแห่งนี้ แต่ทันทีที่พวกเขาสังเกตเห็นกลุ่มที่กำลังขึ้นมาด้านหลังพวกเขา กองกำลังอื่นจึงยืนอยู่ข้างถนนเพื่อเปิดทางให้พวกเขาในทันที “นายหญิง! คนจากรอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป อยู่ที่นี่แล้วครับ!” พ่อบ้านของไฮดี้ที่ยืนอยู่เคียงข้างเธอมาตลอดเวลาอุทานขึ้น เมื่อได้ยินแบบนั้น ไฮดี้จึงเตรียมท่าทางที่น่าเคารพมากที่สุดของเธอก่อนจะประกาศออกมา “ยินดีต้อนรับค่ะ รอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป!” ในตอนนั้