ความซื่อเขาในตอนนั้นทำให้เขารู้สึกค่อนข้างรำคาญตอนนี้ที่การเลี้ยงดูที่ผิดแปลกของเขาได้สิ้นสุดลงไปแล้วและเขาได้ใช้จ่ายเงินจำนวนมาก พี่สาวของเขาก็ยังคงดุว่าเขาอยู่ดี!เจอรัลด์รู้สึกว่าชีวิตของเขาค่อนข้างดราม่า เกือบจะเหมือนราวกับว่ามันคือความฝันหนึ่ง“เฮ้ พี่ได้เช็คการทำธุรกรรมของบัตรนาย นายจ่ายเงินไปทั้งหมดแล้ว! ฮ่า ฮ่า ดีมาก! ฉันได้ยินจากแซคว่านายปรับปรุงตัวขึ้นอย่างมาก นายยังเรียนรู้ที่จะใช้เงินทุนของบริษัทเราไปลงทุนในบริษัทขนาดเล็กด้วย! พี่ได้ตรวจสอบประวัติของบริษัทที่นายได้ช่วยเหลือไว้แล้ว นายตกหลุมรักเด็กสาวคนนั้นใช่ไหม? นายกำลังหาน้องสะใภ้ให้พี่อยู่หรือเปล่า?” เจสสิก้าถามอย่างขี้เล่นมันเป็นเรื่องจริงที่เจอรัลด์ติดต่อกับมีล่า ในช่วงสองสาววันก่อนที่ผ่านมาและพวกเขาก็ชื่นชอบกันและกันมากขึ้นเรื่อย ๆ มีล่าคุยกับเขาเกือบจะทุกเรื่อง และเขามีความสุขมากที่ได้คุยเกี่ยวกับเรื่องอะไรก็ตามกับเธออย่างไรก็ตาม ยิ่งพวกเขาเข้าใกล้กันมากเท่าไหร่ เจอรัลด์ก็ยิ่งลังเลที่จะเริ่มก้าวแรกในการไล่ตามจีบเธอเขาไม่คาดว่าพี่สาวของเขาจพรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย!” เจอรัลด์พูดขึ้
เจอรัลด์รู้สึกประหลาดใจอย่างแท้จริงเมื่อเขาเห็นซาเวียทำงานเป็นพนักงานเสริฟ์ในวิลล่าไม่น่าแปลกใจที่เธอหายตัวไปหลายวันมานี้ กลับกลายเป็นว่าเธอมาที่นี่เองอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์มีความสุขกับซาเวียเขาควรจะวางมันได้อย่างไร...ถึงแม้ว่าซาเวียจะยังคงเป็นศัตรูกับเขา เธอไม่ได้ล้มลงและยังได้หางานทำหลังจากเหตุการณ์นั้น ทำงานอย่างหนักเพื่อให้ได้เงินมาเมื่อเทียบกับผลที่ตามมาอื่น ๆ เจอรัลด์ชอบที่จะเห็นเธอเป็นเช่นนี้มากกว่า“เจอรัลด์ ทำไมนายมาที่นี่? สถานที่นี้เป็นที่ที่นายสามารถไปมาได้อย่างอิสระงั้นเหรอ? ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!” ซาเวียพูดอย่างเย็นชา“เฮ้ ซาเวีย! เธอรู้จักชายคนนี้ใช่ไหม?”พนักงานเสริฟ์สองสามคนอายุประมาณเจอรัลด์เดินมาและยืนข้าง ๆ ซาเวียพวกเธออยู่ชั้นปีสุดท้าย คล้ายกับซาเวีย และกำลังจะเริ่มฝึกงาน ดังนั้น พวกเธอต้องการทำงานในวิลล่าเพื่อหารายได้พวกเธอได้ยินว่าพวกเธอจะได้พบกับผู้คนที่มีชื่อดังมากมายที่นี่ แต่พวกเธอทั้งหมดสับสนงุนงงเมื่อได้เห็นเจอรัลด์ชายคนนี้ไม่ได้แต่งตัวเหมือนกับชายคนรวยรุ่นที่สองเหล่านั้น ดังนั้น พวกเธอสังสัยว่าชายคนนี้แค่อยากออกมาดูโลกในวิลล่ามรกฏระเบียบหลายอย
ตอนนี้ เธอต้องการระบายความแค้นใจภายในทั้งหมดที่เธอต่อเขานายเจอรัลด์ ไม่มีความหมายใด ๆ! มีอะไรให้น่าภูมิใจขนาดนี้กัน!“ฮึ่ม นายไอ้คนขี้แพ้ ไปให้พ้น ถ้านายไม่ออกไปเดี๋ยวนี้ ฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!”หญิงสาวสองสามคนพูดขึ้นอย่างเย็นชา “นี่ไม่ใช่ที่...อา! ซาเวีย ดูนั่น! คุณมาที่นี่!”จู่ ๆ พวกเธอก็ชี้ไปที่ประตูอย่างตื่นเต้นขณะกำลังเยาะเย้ยเจอรัลด์อยู่รถยนต์คันหรูได้หยุดอยู่ตรงประตู และชายหนุ่มที่หล่าเหลาในชุดสูทสีน้ำเงินก็ลงจากรถมาเขาเดินมาด้วยความมั่นใจพร้อมกับมือข้างหนึ่งสอดไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขา“คุณเบล!” พนักงานเสริฟ์สองสามคนโบกมือไปให้เขาอย่างมีความสุขในทางตรงกันข้าม ซาเวียกลายเป็นสงบเสงี่ยมและทำตัวเช่นหญิงที่สง่างาม“ซาเวีย พวกเธอยุ่งกันอยู่...” เบลเข้ามาหาและยิ้มให้“ไม่ค่ะ พวกเราไม่ได้ยุ่ง คุณเบล พวกเรากำลังหยุดไอ้ขี้แพ้จากการเข้าไปด้านในในกรณีที่เขารบกวนพ่อของคุณและคุณอื่น ๆ ที่กำลังประชุมอยู่ด้านใน!” เธอยืนข้าง ๆ เบลขณะที่เธอพูดสำหรับเบล เขากอดเอวของซาเวียเบา ๆ และมองไปที่เจอรัลด์ที่กำลังยืนอยู่ด้านข้าง“นายมาจากไหน? นี่ไม่ใช่สถานที่ที่นายสามารถเข้
“นายบ้าหรือเปล่า? ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ทั้งหมดจะเป็นของนายได้อย่างไร? ทำไมนายไม่ไปสวรรค์ ถ้างั้น?”พวกผู้หญิงกำลังมองเจอรัลด์ราวกับว่าพวกเธอกำลังมองคนโง่อยู่สำหรับเบล เขากำลังหัวเราะอย่างหนักมากเนื่องจากคำพูดของเจอรัลด์ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่เหรอ? ชายคนนี้พูดว่ามันเป็นของครอบครัวของเขาเจอรัลด์ยิ้มอย่างขมขื่น ขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นเป็นสายเรียกจากแซค“คุณเจอรัลด์ คุณมาถึงหรือยังครับ?”“ถึงแล้ว แซค ผมอยู่ข้างหน้าห้องโถง” เจอรัลด์พูดขึ้น“อ่า! โอเค โอเค คุณแฮร์ริสัน และคุณเฮนเดอร์สันจากสำนักงานการศึกษาอยู่กับผม พวกเรากำลังเดินทางไปพบกับคุณที่นั่นเดี๋ยวนี้ครับ! พวกเขาอยากจะเห็นคุณมานานแล้วหลังจากได้ยินว่าคุณกำลังจะลงทุนในโครงการสวัสดิการสาธารณะรวมถึงโครงการเชิงพาณิชย์ด้วย”“เอ่อ...โอเค!” เจอรัลด์ไม่คาดคิดว่าผู้อำนวยการจะมาเร็วขนาดนี้ และเขาวางสายโทรศัพท์หลังจากเขาพูดเสร็จในทางตรงกันข้าม เบลและคนอื่น ๆ กำลังมองเจอรัลด์ด้วยความประหลาดใจ“ไอ้ขี้แพ้คนนี้กำลังทำตัวราวกับว่าเขาร่ำรวย โอ้มายก๊อด! เขายังโทรหาคุณแซคอย่างสนิทสนมด้วย คนที่ไม่รู้ความจริงอาจคิดว่าเขาสนิทกับ
เจนและพนักงานที่มีประสบการณ์คนอื่น ๆ กำลังยุ่งอยู่กับการทานอาหารค่ำเมื่อครู่ ดังนั้น เธอเพิ่งจะมาถึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เจนก็ตบหน้าซาเวียอย่างเย็นชา“ไปยืนอยู่ข้างหลังเดี๋ยวนี้!”ถึงแม้ว่าจะรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ทำงานในวิลล่า แต่ก็ต้องเข้าใจกฏต่าง ๆ ขณะที่ทำงานที่นี่ด้วย!ตบนี้ทำให้ซาเวียตะลึงงันไปจริงเหรอ?!เธอรู้แค่ว่าเธอไม่ได้กำลังฝันไปเมื่อเธอรู้สึกได้ถึงความเจ็บที่ใบหน้าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริง!เจอรัลด์ไม่ได้โกหก เขาคือทายาทรุ่นที่สองที่ร่ำรวยอย่างแท้จริง ยูริและเบลทั้งคู่ไม่ใช่คูแข่งของเขาเลย!เขาเป็นเจ้าของย่านการค้า ซึ่งหมายความว่าเขาคือชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่หรือแม้แต่ในโลกด้วยซ้ำซาเวียรู้สึกเจ็บปวด นั่นหมายความว่าถ้าเธอไม่ได้เลิกรากับเจอรัลด์ ตอนนี้เธอคงจะเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยแล้ว?!เธอคงจะร่ำรวยอย่างแน่นอนเพราะเจอรัลด์รักเธอมาก!“คุณเจอรัลด์ หลังจากเข้าไปในสำนักงาน ผมจะแนะนำพวกเขาให้กับคุณทีละคน...”แซค ไลล์ แสดงท่าทาง และเจอรัลด์แค่พยักหน้าจากนั้นเขาเหลือบมองไปที่ซาเวียที่ตกตะลึงอยู่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรมากหลังจากได้มองกลับไปที่เธอ“เอาล่ะ
เจอรัลด์หันกลับมาและมองซาเวียอย่างเฉยเมย “ซาเวีย แน่นอนที่ฉันไม่เคยลืมสิ่งเหล่านั้นที่เธอพูด แท้จริงแล้ว มันเป็นเพราะว่าเธอที่ทำให้ฉันรู้สึกมีความหวังในชีวิตในช่วงเวลานั้น เธอรู้ไหม? ฉันเต็มใจที่จะให้ทุกสิ่งทุกอย่างกับเธอในตอนนั้น อย่างไรก็ตาม เป็นเพราะเธอที่เลิกรากับฉันไป พูดตรง ๆ นะ ฉันยังเจ็บปวดกับมันอยู่จนถึงตอนนี้ ฉันแค่หวังว่าเธอจะสบายดีเสมอ และคงจะเหมือนเดิมในอนาคตข้างหน้า เธอควรจะดำเนินชีวิตของเธอต่อไปนะ!”มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้วที่เขาจะกลับไปคบกันกับซาเวียหลังจากที่ได้ประสบกับสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา!มันไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน และเขาหมายความอย่างที่พูดด้วยใจจริงในที่สุดซาเวียก็สงบลงหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น และหน้าของเธอก็เริ่มแดงขึ้นครั้งหนึ่ง มีชายที่รักเธอมากเหลือเกินและเต็มใจที่จะสละทุกสิ่งอย่างเพื่อเธอได้อนิจจัง เธอต้องการแสวงหาความสะดวกสบายแม้แต่ตอนนี้ ซาเวียไม่กล้าที่จะพูดว่าเธอเคยรักเจอรัลด์อย่างสุดใจในตอนนั้น เธอแค่ต้องการจะหาเด็กหนุ่มสักคนที่เต็มใจจะชอบเธอภายหลัง เธอเห็นเด็กสาวหลายคน แม้แต่คนที่ไม่ได้สวยเหมือนกับเธอ ก็พบว่ามีแฟนหนุ่มที่หล่อ
เขาไม่เคยคาดคิดว่าคุณเจอรัลด์ ที่เป็นชายมั่งคั่งระดับสูง จะเป็นคนที่เข้าถึงง่ายขนาดนี้มันแตกต่างมากจากสิ่งที่เขาได้จินตนาการไว้นอกจากนี้ หลังที่ได้เสนอความช่วยเหลือที่ดีให้กับเขาในครั้งนี้ในส่วนของเขา เจอรัลด์รู้ว่าเขายังไม่ค่อยเข้าสังคมมากนัก แต่เขาไม่ได้เร่งรีบ และเขารู้ว่ามันต้องใช้เวลา“คุณเจอรัลด์!”เจอรัลด์กำลังเตรียมจะจากไปหลังจากแขกทั้งหลายกลับไปกันแล้ว เขาต้องเข้าสอบในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นเขาต้องการที่จะกลับไปและทบทวนหนังสืออีกครั้งเจนกำลังเดินมาด้วยใบหน้าแดงก่ำในเวลานี้ เธอเพิ่งถูกตบไปก่อนหน้านี้ และมันค่อนข้างหน้าอายสำหรับเธอที่เผชิญหน้ากับเจอรัลด์ตอนนี้เจอรัลด์ก็รู้สึกเสียใจต่อเธอด้วยรุ่นพี่คนสวยคนนี้มักจะดุร้ายเสมอมา แม้แต่ครั้งที่แล้วเขาก็เกือบจะยอมแพ้!“ครับ? คุณต้องการอะไรหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถามขึ้น“มันเป็นแบบนี้ ฉันไม่มีการเปลี่ยนเวรในตอนบ่าย ดังนั้น ฉันกำลังจะกลับบ้านตอนนี้ คุณอยากจะให้ฉันไปส่งคุณที่มหาวิทยาลัยไหมเพราะพวกเรากำลังมุ่งไปในทางเดียวกันอยู่แล้ว?”เจนพยายามจะเข้าใกล้เจอรัลด์อย่างตั้งใจ นอกเหนือจากความรู้สึกเคารพที่มีต่อเจอรัลด์ เจนก็ยังกล้าท
เจอรัลด์เหลือบไปมองสีหน้าของเจนและตระหนักได้ว่าบางอย่างผิดปกติจากนั้นเขามองไปยังทิศทางที่เจนกำลังมองอยู่ และเขารู้สึกค่อนข้างประหลาดใจมีผู้ชายสองคนและผู้หญิงหนึ่งคน หนึ่งในผู้ชายดูเหมือนจะเป็นคนในสังคมชั้นสูง และรถมาเซราติได้จอดไว้อยู่ด้านหน้าของเขาเขากำลังพูดคุยกับชายหนุ่มอีกคนและหญิงสาว และด้วยความประหลาดใจของเจอรัลด์ เขาก็รู้จักทั้งชายหนุ่มและหญิงสาวเป็น แดนนี่ ซานเดอร์ จากชั้นเรียนเดียวกับเขาและ เจสลิน เลจ เพื่อนร่วมห้องของ อลิซ แบรดฟอร์ดให้ตายเถอะ! พวกเขากลายมาเป็นคู่รักกันตอนไหน?เจอรัลด์รู้สึกประหลาดใจนอกจากนี้ ดูเหมือนว่าเจนจะรู้จักพวกเขาด้วยชายคนนั้นเห็นพวกเขาและวิ่งมาทางรถของเจนอย่างรวดเร็วด้วยความตื่นเต้น“แม่ง! คุณเจอรัลด์ ฉันไม่ได้ว่าคุณ ฉันกำลังว่าชายคนนั้นลุค อีวานส์ ฉันไม่คาดคิดว่าเขาจะอยู่ที่นี่ เขาแค่จะไม่ไปไหน!” เจนค่อนข้างอารมณ์เสียแผนของเธอที่จะยั่วยวนเจอรัลด์กำลังไปได้ดี แต่น่าเสียดาย เธอพบกับลุคโดยบังเอิญในขณะนี้ในทางตรงกันข้าม เจอรัลด์ได้ทำความเข้าใจอย่างคร่าว ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ลุคต้องเป็นแฟนของเจน อย่างไรก็ตาม เจนไม่ได้ชอบเขาสิ่งที่เจอ