เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 80
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 81
“ควินตัน พวกเธอรู้จักกันได้อย่างไร? ดูเธอสิ เธอกำลังถือของมามากมาย! เข้ามาและนั่งที่นี่”แม่ของมีล่าคือ เฮเลน สมิธ และเธอคือรองประธานของบริษัทของพวกเขาดังนั้น เธอมีเครือข่ายทางสังคมที่กว้างขวางถึงแม้ควินตันจะมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องอื้อฉาวที่น่าเกลียดเมื่อหลายวันก่อนจากการกระทำที่ผิดศิลธรรมของเขา คุณนายสมิธก็ตระหนักดีถึงศักยภาพของครอบครัวของเขา นอกจากนี้ มันเป็นเรื่องที่รับได้สำหรับชายหนุ่มที่บางครั้งจะประพฤติตนผิดไปบ้างในชีวิตของเขาที่สำคัญกว่านี้ ตระกูลซิเกอร์ได้ขยายธุรกิจของพวกเขาในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ พวกเขาจะขึ้นสู่อำนาจในไม่ช้าถ้าบริษัทของเธอได้รับความช่วยเหลือจาดตระกูลซิเกอร์ครั้งนี้ ก็หมายความว่าวิกฤตของพวกเขาจะถูกคลี่คลายไปไม่ใช่หรือ? เมื่อได้ยินคำถามของคุณนายสมิธ ควินตันมองเจอรัลด์ด้วยสายตาที่โกรธแลพูดว่า “แน่นอน ผมรู้จักเขา! เขาเป็นตัวละครที่โด่งดังในมหาวิทยาลัย!”เมื่อนึกถึงเจอรัลด์ก็อยู่ในช่วงเวลาที่น่าอับอายไม่กี่ครั้งสุดท้ายของเขา ความเกลียดชังของควินตันที่มีต่อเจอรัลด์ก็เริ่มมากขึ้นหลังจากได้กล่าวคำพูดที่เย็นชาเหล่านั้นไป ควินตันก็นั่งลงบนเบาะหลักของโซฟา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 82
ไคล์ยิ้มเยาะ“ฮะ เขากำลังคิดที่จะนำเงินที่เขาถูกลอตเตอรี่ทั้งหมดออกมาใช่ไหม? ฉันพนันได้เลยว่ามันคงไม่พอหรอก”“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นคนเช่นนี้!”เมื่อฟังคำเยาะเย้ยของพวกเขา เจอรัลด์ก็มีสิ่งเร้าให้เปิดเผยตัวตนของเขาอย่างไรก็ตาม เขาสงบลงอย่างรวดเร็ว เพราะเมื่อเขาทำแบบนั้น เขาจะไม่มีวันได้ใช้ชีวิตเหมือนเดิมอีก เขาจะไม่มีวันสามารถเรียนจบอย่างสงบสุขได้ และเขาคงจะถูกบังคับให้ลาออกไปนี่เป็นเพราะว่าพ่อของเขาจะไม่ปล่อยให้เขาต้องตัวคนเดียวอยู่ในมหาวิทยาลัยหากเป็นเช่นนั้น ชีวิตของเขาคงจะหยุดชะงักอย่างสิ้นเชิง และเจอรัลด์ไม่ต้องการให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นเขาแต่อยากจะปรับปรุงตัวเองตามความพร้อมของเขา เขาพอใจตราบเท่าที่เขาไม่ได้ขาดแคลนเงินเจอรัลด์ถอนหายใจ จากนั้น เขาก็พูดว่า “ใช่ ผมมีเรียนในภายหลัง ผมควรจะลาไปก่อน ถ้างั้น”เจอรัลด์ยืนขึ้นและจากไป“เจอรัลด์” มีล่าไล่ตามทันเขาเธอรู้สึกแย่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เธอ ณ จุดหนึ่ง ได้ดูถูกเจอรัลด์เมื่อเขาพูดถึงอดีตของเขาเธอเสียใจอย่างแท้จริง“ทำไมฉันไม่คิดจากมุมมองของเจอรัลด์? ใครจะเต็มใจทำแบบนั้นหากเขาไม่มีเงินเลย? นอกจากนี้ เจอรัลด์
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 83
“เจอรัลด์ มานี่!”เมื่อเจอรัลด์ไปถึงหอพักที่ซาเวียอาศัยอยู่ ก็มีนักเรียนทั้งชายและหญิงแออัดกันเต็มไปหมดตำรวจอยู่ที่นั่น แคส แซนดร้า ก็อยู่ที่นั่นด้วย ในฐานะที่เป็นตัวแทนชั้นเรียนของยูริมันยุ่งเหยิงวุ่นวายท่ามกลางกลุ่มคนเจอรัลด์เห็น ฮาร์เปอร์กำลังโบกมือให้เขา ดังนั้นเขาจึงเดินไปที่เขาจากนั้น เขาเห็นซาเวียกับยูริพวกเขาต้องมีการทะเลาะต่อสู้ที่ดุเดือด ตัดสินจากรอยตบบนแก้มของซาเวียและผมที่ยุ่งเหยิงของเธอ เธอกำลังตะโกนและร้องไห้ในเวลาเดียวกันสำหรับยูริ เขากำลังถูกตำรวจจับ ใส่กุญแจมือไว้ ใบหน้าของเขาซีดเซียว เขาต้องรู้สึกกลัวมากหนึ่งในตำรวจกำลังสัมภาษณ์ตัวแทนชั้นเรียน“เกิดอะไรขึ้น?” เจอรัลด์ถามขึ้น“เกิดอะไรขึ้น!? แม่ง! เจอรัลด์ นายสงสัยว่ายูริกลายเป็นคนรวยได้อย่างไรตั้งแต่วันนั้น ใช่ไหม? ให้ทายว่าเกิดอะไรขึ้น? เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ใจถึง ฉันจะบอกนายนะ อย่างแรกเขายืมเงิน 100,000 ดอลลาร์มาจากบริษัทการกู้ยืมออนไลน์สำหรับเจ็ดวัน หลังจากเจ็ดวัน เนื่องจากอัตราดอกเบี้ยสูง เขาต้องจ่ายคืน 500,000 ดอลลาร์! ต้องมีการดำเนินการของกล่องดำของผู้บริโภคเบื้องหลังเรื่องนี้ และจากนั้น มันดูเหมื
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 84
‘คราวนี้จะมีอะไรอีก? ฉันควรจะทำยังไง?!’เงิน 100,000 ดอลลาร์ไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ! เธอไม่สามารถหามันมาได้มากขนาดนั้นถึงแม้เธอจะขายร่างกายของเธอเองก็ตามซาเวียคุกเข่าบนพื้นและร้องไห้ออกมาทันทีทันใดในขณะเดียวกันเดียวกันนี้ เจอรัลด์ได้กลับมาที่หอพักของเขาด้วยความสับสน เขาต้องการจะงีบหลับสักหน่อย แต่ก็ไม่สามารถทำได้เขารู้สึกเจ็บปวดเมื่อเขานึกถึงรอยตบบนใบหน้าของซาเวียถ้าซาเวียยังอยู่กับเขาอย่างเช่นเมื่อก่อน เธอจะสามารถได้ทุกอย่างที่เธอต้องการถ้าเธอถูกรังแก แน่นอนเขาจะแก้แค้นให้เธอแต่อย่างตลกร้าย เธอทรยศเขาเธอโกหกเขา เธอบอกเขาว่าเธอต้องการเวลาเพื่อเคลียร์ใจ แต่เธอได้เริ่มคบกับผู้ชายอีกคนภายในเวลาเพียงสามวันเจอรัลด์ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้ แต่เขาจะไม่มีวันลืมมันได้ล้มตัวนอนบนเตียง นึงถึงเรื่องราวในอดีตเกี่ยวกับสิ่งดี ๆ ของซาเวียตลอดจนวิธีที่เธอได้เยาะเย้ยเขา ครึ่งชั่วโมงผ่านไปโดยที่เขาไม่ทันได้สังเกตทันทีทันใดนั้น โทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นอีกครั้งเป็นสายจากมีล่า“นายอยู่ไหน เจอรัลด์? มาที่บ้านฉันเร็ว ๆ อาหารได้เสริฟ์แล้ว พวกเรากำลังจัดปาร์ตี้กัน!”มีล่าดูเหมือนค่อนข้างตื่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 85
มันเป็นถนนที่ใหญ่มาก แต่ก็ไม่มีอะไรเลยในสายตาของนายน้อยคลอฟอร์ดตระกูลคลอฟอร์ดนี้มีอำนาจเพียงใดกัน?!วิตนีย์และผู้หญิงที่เหลือคนอื่น ๆ ตกหลุมรักคุณคลอฟอร์ดอย่างทันที พวกเธอต้องการจะกลายมาเป็นแฟนสาวของเขามากแค่ไหน“แม้กระนั้น นายไม่ได้พูดเกินจริงใช่ไหม?”“ถ้าเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลเช่นนี้ พวกเราน่าจะเห็นพวกเขาในอินเตอร์เน็ตบ้าง!”พวกผู้หญิงสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ควินตันหัวเราะ “พวกนั้นที่เธอเห็นในสื่อออนไลน์ไม่ใช่เหล่าคนที่มีอำนาจมากที่สุด คิดดูสิ บริษัทจะดำรงอยู่ได้แบบไหนในเมื่อพวกเขาสนับสนุนบริษัทใหญ่ ๆ ทั้งหมดที่เธอรู้จักในสื่อออนไลน์? บริษัทที่มีอำนาจเช่นนี้ได้สนับสนุนอุตสาหกรรมใหญ่ ๆ มากมาย และครอบครัวที่พวกเราปกติไม่เคยได้ยินชื่อของพวกเขาได้ดำเนินการบริษัทต่าง ๆ เช่นนี้!!”“อืม มันสมเหตุสมผล”ตอนนี้พวกผู้หญิงเริ่มเชื่อแล้วกรี๊งงง!โทรศัพท์ดังขึ้นคุณนายสมิธหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เธอตกใจเมื่อเธอเห็นว่าเป็นสายเรียกเข้าจากที่ไหน “เป็นสายจากสำนักการพาณิชย์!”เฮเลนเริ่มรู้สึกกังวลใจพวกเขาจะยึดทรัพย์สินของพวกเขาหรือไม่? มันเป็นเรื่องจริงที่ว่าบริษัทของพวกเขาเกือบจะล้มละลายแ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 86
ความซื่อเขาในตอนนั้นทำให้เขารู้สึกค่อนข้างรำคาญตอนนี้ที่การเลี้ยงดูที่ผิดแปลกของเขาได้สิ้นสุดลงไปแล้วและเขาได้ใช้จ่ายเงินจำนวนมาก พี่สาวของเขาก็ยังคงดุว่าเขาอยู่ดี!เจอรัลด์รู้สึกว่าชีวิตของเขาค่อนข้างดราม่า เกือบจะเหมือนราวกับว่ามันคือความฝันหนึ่ง“เฮ้ พี่ได้เช็คการทำธุรกรรมของบัตรนาย นายจ่ายเงินไปทั้งหมดแล้ว! ฮ่า ฮ่า ดีมาก! ฉันได้ยินจากแซคว่านายปรับปรุงตัวขึ้นอย่างมาก นายยังเรียนรู้ที่จะใช้เงินทุนของบริษัทเราไปลงทุนในบริษัทขนาดเล็กด้วย! พี่ได้ตรวจสอบประวัติของบริษัทที่นายได้ช่วยเหลือไว้แล้ว นายตกหลุมรักเด็กสาวคนนั้นใช่ไหม? นายกำลังหาน้องสะใภ้ให้พี่อยู่หรือเปล่า?” เจสสิก้าถามอย่างขี้เล่นมันเป็นเรื่องจริงที่เจอรัลด์ติดต่อกับมีล่า ในช่วงสองสาววันก่อนที่ผ่านมาและพวกเขาก็ชื่นชอบกันและกันมากขึ้นเรื่อย ๆ มีล่าคุยกับเขาเกือบจะทุกเรื่อง และเขามีความสุขมากที่ได้คุยเกี่ยวกับเรื่องอะไรก็ตามกับเธออย่างไรก็ตาม ยิ่งพวกเขาเข้าใกล้กันมากเท่าไหร่ เจอรัลด์ก็ยิ่งลังเลที่จะเริ่มก้าวแรกในการไล่ตามจีบเธอเขาไม่คาดว่าพี่สาวของเขาจพรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย!” เจอรัลด์พูดขึ้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 87
เจอรัลด์รู้สึกประหลาดใจอย่างแท้จริงเมื่อเขาเห็นซาเวียทำงานเป็นพนักงานเสริฟ์ในวิลล่าไม่น่าแปลกใจที่เธอหายตัวไปหลายวันมานี้ กลับกลายเป็นว่าเธอมาที่นี่เองอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์มีความสุขกับซาเวียเขาควรจะวางมันได้อย่างไร...ถึงแม้ว่าซาเวียจะยังคงเป็นศัตรูกับเขา เธอไม่ได้ล้มลงและยังได้หางานทำหลังจากเหตุการณ์นั้น ทำงานอย่างหนักเพื่อให้ได้เงินมาเมื่อเทียบกับผลที่ตามมาอื่น ๆ เจอรัลด์ชอบที่จะเห็นเธอเป็นเช่นนี้มากกว่า“เจอรัลด์ ทำไมนายมาที่นี่? สถานที่นี้เป็นที่ที่นายสามารถไปมาได้อย่างอิสระงั้นเหรอ? ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!” ซาเวียพูดอย่างเย็นชา“เฮ้ ซาเวีย! เธอรู้จักชายคนนี้ใช่ไหม?”พนักงานเสริฟ์สองสามคนอายุประมาณเจอรัลด์เดินมาและยืนข้าง ๆ ซาเวียพวกเธออยู่ชั้นปีสุดท้าย คล้ายกับซาเวีย และกำลังจะเริ่มฝึกงาน ดังนั้น พวกเธอต้องการทำงานในวิลล่าเพื่อหารายได้พวกเธอได้ยินว่าพวกเธอจะได้พบกับผู้คนที่มีชื่อดังมากมายที่นี่ แต่พวกเธอทั้งหมดสับสนงุนงงเมื่อได้เห็นเจอรัลด์ชายคนนี้ไม่ได้แต่งตัวเหมือนกับชายคนรวยรุ่นที่สองเหล่านั้น ดังนั้น พวกเธอสังสัยว่าชายคนนี้แค่อยากออกมาดูโลกในวิลล่ามรกฏระเบียบหลายอย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 88
ตอนนี้ เธอต้องการระบายความแค้นใจภายในทั้งหมดที่เธอต่อเขานายเจอรัลด์ ไม่มีความหมายใด ๆ! มีอะไรให้น่าภูมิใจขนาดนี้กัน!“ฮึ่ม นายไอ้คนขี้แพ้ ไปให้พ้น ถ้านายไม่ออกไปเดี๋ยวนี้ ฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!”หญิงสาวสองสามคนพูดขึ้นอย่างเย็นชา “นี่ไม่ใช่ที่...อา! ซาเวีย ดูนั่น! คุณมาที่นี่!”จู่ ๆ พวกเธอก็ชี้ไปที่ประตูอย่างตื่นเต้นขณะกำลังเยาะเย้ยเจอรัลด์อยู่รถยนต์คันหรูได้หยุดอยู่ตรงประตู และชายหนุ่มที่หล่าเหลาในชุดสูทสีน้ำเงินก็ลงจากรถมาเขาเดินมาด้วยความมั่นใจพร้อมกับมือข้างหนึ่งสอดไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขา“คุณเบล!” พนักงานเสริฟ์สองสามคนโบกมือไปให้เขาอย่างมีความสุขในทางตรงกันข้าม ซาเวียกลายเป็นสงบเสงี่ยมและทำตัวเช่นหญิงที่สง่างาม“ซาเวีย พวกเธอยุ่งกันอยู่...” เบลเข้ามาหาและยิ้มให้“ไม่ค่ะ พวกเราไม่ได้ยุ่ง คุณเบล พวกเรากำลังหยุดไอ้ขี้แพ้จากการเข้าไปด้านในในกรณีที่เขารบกวนพ่อของคุณและคุณอื่น ๆ ที่กำลังประชุมอยู่ด้านใน!” เธอยืนข้าง ๆ เบลขณะที่เธอพูดสำหรับเบล เขากอดเอวของซาเวียเบา ๆ และมองไปที่เจอรัลด์ที่กำลังยืนอยู่ด้านข้าง“นายมาจากไหน? นี่ไม่ใช่สถานที่ที่นายสามารถเข้
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
