ตอนนี้เจอรัลด์หงุดหงิดเกินกว่าจะพูดได้ แผนการในตอนแรกที่จะใช้ประโยชน์จากงานเลี้ยงวันเกิดเฟนเดอร์สัน เพื่อช่วยเควต้าตอนนี้จึงตกอยู่ในความเสี่ยง เมื่อคิดว่าเขาจะพบทั้งอลิซและซาเวียพร้อมกัน! จึงมีปัญหาที่คาดไม่ถึงมากมายกำลังผุดขึ้นมาในเวลาเดียวกัน ถ้าหญิงสาวคนใดคนหนึ่งจำเขาได้ล่ะ สถานการณ์ก็จะเริ่มแย่ลงอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์เพิ่งทำแก้วไวน์แตกและผู้คนมากมายก็มองมายังทิศทางของเขากันแล้ว! ให้ตายเถอะ! เจอรัลด์กลัวมากจนเขาก้มหน้าลงทันที และเริ่มเก็บเศษแก้วที่แตกออกจากบนพื้น “…เอ๋?” ในขณะที่เจอรัลด์จัดการเก็บกวาดให้เรียบร้อยอย่างรวดเร็วและรีบหนีไป เขาก็ดูเหมือนจะไปดึงดูดความสนใจของหญิงสาวอีกคนเช่นกัน หญิงสาวที่ว่านั้นกำลังยืนอยู่ข้างแจสมิน เป็นมินดี้นั่นเอง! ‘…ทำไมชายหนุ่มคนนั้นถึงดูคล้ายกันมากกับเจอรัลด์ล่ะ? นี่ไม่สมเหตุสมผลใด ๆ เลย! ทำไมผู้ชายเซ่อ ๆ คนนั้นถึงจะอยู่ที่นี่ในงานเลี้ยงวันเกิดของเฟนเดอร์สันด้วยล่ะ?’ มินดี้คิดกับตัวเอง ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ดังนั้นมินดี้จึงเริ่มตามเขาไปอย่างลับ ๆ ล่อ ๆ “นั่นเป็นสถานการณ์ที่เสี่ยงจริง ๆ!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาถอนหา
เมื่อเห็นว่ามินดี้แต่งตัวดีมากแค่ไหน คนดังคนนั้นจึงรู้ได้ทันทีว่าเธอเป็นสมาชิกของตระกูลเฟนเดอร์สัน เช่นนั้นแทนที่จะทำตัวอวดดีต่อไป เธอจึงยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นมา “สาวน้อยคนสวย โปรดอย่าเข้าใจฉันผิดเลยค่ะ แต่ชายหนุ่มคนนี้ก็เป็นแค่คนรับจ้างทำงานที่ทำงานง่าย ๆ ให้พวกเราเอง!” “คนรับจ้างทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ งั้นเหรอ? นายไร้ค่าขนาดนั้นเลยเหรอ? กำลังเกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่เนี่ย เจอรัลด์?” เธอรู้ถึงความจริงที่ว่าเขาเป็นทายาทร่ำรวยที่ทรงเกียรติ ดังนั้นทำไมเขาถึงจะจำเป็นต้องรับใช้และทำงานง่าย ๆ ให้คนดังพวกนี้ด้วยล่ะ? “ฉันจะ…อธิบายทุกอย่งให้เธอฟังในอนาคตละกัน! สำหรับตอนนี้ ฉันจำเป็นต้องใช้ห้องน้ำจริง ๆ ดังนั้นฉันจะขอตัวก่อนล่ะ!” เจอรัลด์รู้สึกได้ว่าหัวของเขากำลังจะระเบิด! ถ้าเขาเอาแต่ชักช้าอยู่ที่นี่ แผนการของเซร่าก็จะล้มเหลวเพราะเขาอย่างแน่นอน! “หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!” ทั้งมินดี้และคนดังคนนั้นตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน มินดี้บอกได้เลยว่าเจอรัลด์กำลังปิดบังบางอย่างจากเธอ และเธอก็ไม่ใช่คนที่ชอบถูกเก็บความลับไว้ ยิ่งเขาอยากจะจากไปมากเท่าไหร่ เธอยิ่งปฏิเสธที่จะปล่อยเขาไปมากขึ้นเท่านั้น ค
เจอรัลด์เองก็กำลังสงสัยสิ่งเดียวกัน มันดูราวกับว่าความขัดแย้งบางอย่างกำลังเกิดขึ้น ทุกอย่างดูเหมือนดำเนินไปด้วยดีก่อนหน้านี้ แล้วสิ่งต่าง ๆ ลงเอยแบบนี้ไปได้ยังไงกัน? ขณะที่เจอรัลด์จ้องมองเหตุการณ์ด้วยความงงงวย เขาก็เห็นผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังคุกเข่าอยู่ในฝูงชน สมาชิกของตระกูลที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเฟนเดอร์สันก็ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความเดือดดาล และแม้แต่ท่านเฟนเดอร์สันเองก็มีสีหน้าน่ากลัวบนใบหน้าของเขา “เป็นเธอ! สาวใช้ของบาปหนาคนนั้นจากตอนนั้น! รีบบอกพวกเรามาว่าเซร่าอยู่ที่ไหน! ถ้าเธอพูดความจริง พวกเราจะพิจารณาในการไว้ชีวิตเธอ!” “จำไว้นะ! ตระกูลคลอฟอร์ดและเฟนเดอร์สันทะเลาะกันครั้งใหญ่ในตอนนั้นก็เพราะเธอ! พวกเราตระกูลในเครือ เป็นคนที่ทนทุกข์กับการสูญเสียมากที่สุด เพราะการต่อสู้นั้น! ลูกชายที่น่าสงสารที่เติบโตขึ้นมาในความวุ่นวายเช่นนี้ก็เพราะเธอ! ท่านเฟนเดอร์สัน ถ้าเธอกำลังซ่อนเซร่าไว้ที่ไหนก็ตาม พวกเราต้องการให้เธอส่งหล่อนมาให้พวกเราซะ!” “ถูกต้อง! มอบเธอมา เพื่อที่พวกเราจะได้ให้คำอธิบายต่อตระกูลของพวกเรา!” สมาชิกตระกูลในเครือมากมายตอนนี้กำลังรวมตัวรอบ ๆ ท่านเฟนเดอร์สันก
มันชัดเจนว่าเซร่ามีอำนาจมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเทียบกับพ่อของแจสมินในตอนนั้น แม้ว่าทรัพย์สินของเซร่าจะถูกแบ่งเป็นสัดส่วนเท่า ๆ กันในหมู่ตระกูลในเครือตอนนี้ก็ตาม มันก็จะไม่เป็นเรื่องง่ายเหมือนกับที่ตระกูลจะสามารถได้รับความเท่าเทียมกันกับตระกูลเฟนเดอร์สันอีกต่อไป นี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำไมโนอาและยาเอล ตั้งใจให้เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลามานี้ “พวกคุณทั้งหมดฝันต่อไปเถอะ…” แจสมินกล่าวอย่างฉุนเฉียว “หลีกไปก่อนแจสมิน หนูไม่จำเป็นต้องเข้ามาเกี่ยวข้องในเรื่องนี้!” ไบรสันกล่าว ด้วยสีหน้าหมดหวังบนใบหน้าของเขา เธอไม่กล้าขัดคำพูดของปู่ของเธอ เธอจึงไปยืนด้านข้างทันที จากนั้นไบรสันก็เริ่มเจรจาต่อรองกับโนอาเป็นการส่วนตัว ในขณะที่เรื่องนี้กำลังเกิดขึ้น ทันใดนั้นมินดี้ก็เริ่มตะโกนขึ้นมา “แจสมิน ตรงนี้!” ด้วยการขมวดคิ้ว จากนั้นแจสมินก็เดินไปหามินดี้ก่อนจะตระหนักได้ว่าใครอยู่กับเธอ ด้วยความประหลาดใจของเธอ เจอรัลด์อยู่ที่นี่! “ทำไมนายอยู่ที่นี่ล่ะ?” “อย่าไปสนใจเขาในตอนนี้เลย ที่สำคัญกว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นที่นี่กันเนี่ย? ตระกูลในเครือกำลังพยายามขัดขืนต่อพวกเราใช่ไหม?” มินดี้ถาม ขณะที่เธอรีบ
เมื่อได้ยินคำสั่งของโนอา ผู้ชายสองสามคนก็ก้าวมาข้าวหน้า โดยลากผู้หญิงคนหนึ่งมาด้วย หัวของเธอก้มลงและปากของเธอก็ถูกปิดไว้แน่น อย่างไรก็ตามรูปลักษณ์ของเธออย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นถึงกับช็อกไปตาม ๆ กันแล้ว “เธอ…เธอดูเหมือนหล่อนเป๊ะเลยนะ!” “ถูกต้อง! ฉันเกือบจะคิดว่าเธอคือ เซร่าเวอร์ชั่นเด็กน้อยเสียอีก!” “พวกเราทุกคนถูกหลอก! ท่านเฟนเดอร์สันต้องรู้ว่าเซร่าอยู่ที่ไหนมานานแล้ว! แต่เขาทิ้งให้พวกเราตระกูลในเครือทั้งหมดอยู่ในที่มืดโดยตั้งใจ!” ในขณะที่ผู้ชมเริ่มถกกันเสียงดัง เควต้าเองก็มีสีหน้าย่ำแย่อย่างมากบนใบหน้าของเธอ ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ถูกทำร้ายร่างกาย และร่างกายของเธอก็รู้สึกอ่อนแรงอย่างมากในเวลานี้ “เป็น…เป็นลูกสาวของคุณอาจริง ๆ! ดังนั้นกลายเป็นว่าคุณปู่เจอลูกสาวของคุณอาแล้วสินะ!” แจสมินกล่าว “เควต้า!” ไบรสันตะโกนขึ้นมา ด้วยสีหน้าเข้มงวดบนใบหน้าของเขา เดิมทีเขาได้จัดเตรียมคนให้ส่งเควต้าไปอย่างลับ ๆ เช้านั้น แต่เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าจะมีลูกสมุนทำงานให้กับตระกูลชุยเลอร์! เหตุการณ์ปัจจุบันนี้จึงเป็นผลของมัน “เช่นนั้น ท่านเฟนเดอร์สัน ตอนนี้พวกเราทุกคน
ดังนั้นนั่นคือเหตุผลที่ทำไมคุณอาเฟนเดอร์สันถึงปฏิบัติต่อเธออย่างรักใคร่ขนาดนั้นก่อนหน้านี้สินะ! เธอคือแม่ที่เธอเฝ้าตามหามาตลอดเวลานี้อย่างแท้จริงใช่ไหม? อารมณ์ที่ยากจะอธิบายนิด ๆ ตอนนี้กำลังก่อตัวขึ้นในใจของเควต้า เธอไม่รู้ว่าเธอควรเรียกเธอว่าอา หรือแม่ของเธออีกต่อไปด้วยซ้ำ! “ตอนนี้ทุกอย่างก็สมเหตุสมผลแล้ว! ไม่แปลกที่พวกเราไม่สามารถหาเบาะแสใด ๆ เกี่ยวกับคุณอาได้ แม้หลังจากการสืบสวนมานานขนาดนี้ก็ตาม!” แจสมินกล่าว “เฮ้ นี่ไม่ใช่การรวมตัวกันของครอบครัวนะ เข้าใจไหม? เนื่องจากในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะแสดงตัวออกมาแล้ว เธอไม่ควรให้คำอธิบายที่เหมาะสมกับพวกเราสำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในตอนนั้นหน่อยเหรอ เซร่า? ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราก็ค้นหาเธอมานานถึงยี่สิบปีแล้วตอนนี้และพวกเราก็เสียเวลาและทรัพยากรไปมากพอแล้ว เพียงเพื่อจะตามหาเธอ!” โนอาตอบกลับอย่างเย็นชา “ฉันรู้ดีถึงสิ่งที่นายพูดนะ โนอา ชุยเลอร์ ไม่มีความจำเป็นสำหรับนายที่จะขู่กรรโชกตระกูลเฟนเดอร์สันต่อไปเลย ฉันจะพูดมันอย่างชัด ๆ และดัง ๆ ในตอนนี้ ทรัพย์สินและที่ดินที่ฉันถืออยู่จะไม่มีวันไปถึงนายและตระกูลในเครือคนไหน ๆ ทั้งนั้น! และเนื่อ
“…อะไรนะ? นายน้อย คุณคลอฟอร์ดวั้นเหรอ?” ตอนนี้ทุกคนสบสายตากันและกันด้วยความประหลาดใจ “ฉันไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำว่าตระกูลคลอฟอร์ดมีนายน้อยด้วย!” “เธอลืมไปแล้วเหรอว่านายน้อยของตระกูลคลอฟอร์ดถูกเลี้ยงดูอยู่ท่ามกลางคนธรรมดาทั่นไป? นั่นจึงทำให้มันแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่ใครก็ตามจะได้ข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับเขา! แม้แต่เฟนเดอร์สันก็ไม่รู้เกี่ยวกับเขามากนัก แม้หลังจากการสืบสวนไปมากมายในเรื่องนี้เมื่อตอนนั้น!” “เมื่อคิดว่านายน้อยของคลอฟอร์ดได้กลับไปยังตระกูลของเขาแล้วนั้น! ทำไมเขาถึงจะมาเพื่อมองหาเฟนเดอร์สันด้วยล่ะ? ช่างมีอำนาจและน่าประทับใจเสียจริง! มันคงไม่ไกลเกินจริงที่จะพูดว่าบางทีเขาก็เทียบเคียงได้กับดีแลนในสมัยนั้นนะ!” ขณะที่ผู้คนในกลุ่มคนยังคงพูดคุยในหมู่กันเองต่อไป แจสมินเองก็กำลังหายใจลำบาก ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ ในเวลานี้เธอกำลังเผชิญกับอารมณ์ที่อธิบายไม่ได้ในทุกรูปแบบ หลังจากการมาถึงของคุณคลอฟอร์ดได้ประกาศออกมา ก็ไม่มีตระกูลในเครือคนไหนที่กล้าจะก่อเรื่องต่อไป และก็เช่นเดียวกับตัวของตระกูลหลง “ยาเอล…ภูมิหลังของคุณคลอฟอร์ดแห่งนอร์เบย์นั้นเป็นยังไงเหรอ?” ซาเวียถาม ฟังดูค่อนข้า
“ใช่ ต้องเป็นเขาแน่!” ขณะที่ฝูงชนกลืนน้ำลายกันอึกใหญ่ โดยไม่กล้าพูดกันเสียงดังด้วยซ้ำ คนกลุ่มใหม่ก็เดินมาข้างหน้าจนกระทั่งพวกเขามาอยู่ตรงหน้าไบรสัน แต่ละคนในกลุ่มนั้นมีออร่าที่แข็งแกร่งพอ ๆ กัน “นั่นนายเหรอ ฟินน์?” ไบรสันถาม ขณะที่เขายิ้มให้ชายชราคนนั้น “ครับ ท่านเฟนเดอร์สัน มันก็นานแล้วนะครับตั้งแต่ที่พวกเราพบกันครั้งสุดท้าย! ผมเชื่อว่าคุณก็สบายดีตั้งแต่นั้นมา!” ฟินน์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ฉันสบายดี แต่หลายปีที่ผ่านมานี้…ก็ผ่านไปง่าย ๆ แบบนั้น! เมื่อคิดว่าเด็กหนุ่มที่เคยตัวติดแดริลไปทั่วตอนนี้ก็เป็นชายแก่ซะแล้ว…ถ้ามันไม่ใช่เพราะสายตาอันเฉียบแหลมที่ไม่เคยเปลี่ยนไปของนายล่ะก็ ฉันก็คงจะไม่สามารถจำนายได้เลย! มันนานมากมากเกินไปจริง ๆ” ไบรสันกล่าว น้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความเศร้า ขณะที่เขารำลึกถึงอดีต ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ย้อนกลับไปวันวาน ไบรสันและแดริลสนิทกันมากจนพวกเขายังถือกันและกันว่าเป็นพี่น้องกันด้วยซ้ำ ชายชราคนนั้นที่ตอนนี้ยืนอยู่ต่อหน้าเขามีชื่อว่าฟินน์ และเขาเคยเป็นลูกน้องของแดริล อย่างไรก็ตาม เวลาก็ไม่เคยรอใครและสิ่งต่าง ๆ ก็แตกต่างไปโดยสิ้นเชิงในตอนนี้ “นานแล้ว