เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 570
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 571
"ฮึ! ดูแกสิ พยายามเบียดมาข้างหน้าหน้าแบบนั้น!” แซนดริลลาเย้ยหยัน ขณะที่เธอเห็นเจอรัลด์ถูกผลักไปทางด้านหลังอีกครั้ง“ให้ตายเถอะ!” เจอรัลด์คิดกับตัวเอง เขาไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้เลย!“เฮ้ เจอรัลด์? บางทีนายควรดูจากตรงนี้ ฉันหมายถึงดูดาราทั้งหมดนะ!” โลลิต้าแนะนำขณะที่เธอพูดอย่างนั้น แขกคนสุดท้ายก็มาถึงงานฉลอง ในห้องประชุม แซคเองก็อยู่บนเวทีแล้ว ขอบคุณแขกที่มาร่วมงานทุกคน ทันใดนั้นโทรศัพท์ของแซคก็เริ่มดังขึ้น และทุกคนก็เงียบไป แม้จะมีผู้คนมากมายในห้องประชุมกลางแจ้ง แต่ก็เงียบจนได้ยินเสียงเข็มหมุดหล่น “หลายชั่วโมงแล้ว… ใครคือ คุณคลอฟอร์ด? ทำไมเรายังไม่เห็นเขาเลย” “บางทีเขาอาจจะไม่มา? แต่มันเป็นไปไม่ได้ใช่ไหมครับ”“หรือเขาอาจจะอยู่ข้างในแล้ว! และเขาแค่ไม่อยากเปิดเผยตัวตน” "ฮะ? หมายความว่าเราจะไม่สามารถพบเขาได้งั้นเหรอ?” หญิงสาวบางคนพูดอย่างผิดหวัง สาว ๆ ต่างอยากเห็นหน้าตาของมหาเศรษฐีพันล้าน มากกว่าแค่เห็นเอเดนและโยเอล การที่รู้ว่าคุณคลอฟอร์ดหน้าตาเป็นอย่างไร เป็นเป้าหมายหลักของพวกเขา ตั้งแต่วินาทีที่พวกเขารู้ว่างานฉลองนี้จัดขึ้นเพื่อใคร“บ้าจริง ทำไมคุณคลอฟอร์ดถึงยังไม่แ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 572
วิลลี่คิดมาตลอดว่าเจอรัลด์เป็นแค่คนรู้จักเท่านั้น เขาไม่เคยคิดว่าเจอรัลด์จะมาได้ไกลขนาดนี้ ด้วยเหตุนี้เขาถึงดูถูกเจอรัลด์อยู่เสมอในอดีต วิลลี่พยายามหลีกเลี่ยงเขาทุกทางเท่าที่จะทำได้เพียงแค่ป้องกันไม่ให้เจอรัลด์ขอความช่วยเหลือจากเขา อย่างไรก็ตาม บุคคลที่มีชื่อเสียงเหล่านี้เรียกเขาว่าคุณคลอฟอร์ด คุณคลอฟอร์ดผู้ลึกลับแห่งเมย์เบอร์รี่ กลายเป็นเจอรัลด์ในตอนนี้!ข้อเท็จจริงนี้คือ… วิลลี่กลืนน้ำลายอย่างแรง จิตใจของเขาว่างเปล่า และคิดถึงถึงสถานการณ์นั้นคล้ายกับการตบหน้าเขาอย่างแรง เขาตกใจจนมุมปากกระตุก เลลาเองก็เอามือปิดปากทั้งสองข้างเธอดูตกใจพอ ๆ กับพ่อของเธอ ไม่ต่างกันเลยกับครอบครัววินเทอร์ที่ทุกคนดูตกใจกับตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์ อย่างไรก็ตาม ลูกสาวสองคนของแว็กซ์แฮมดูอาการแย่ที่สุด พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเจอรัลด์คือ คุณคลอฟอร์ดตัวจริงไม่แปลกใจเลยที่เขารวยมาก! ทั้งหมดนี้หมายความว่าอย่างไร?! “คุณคลอฟอร์ด! คุณดูดีมาก!” ผู้หญิงสองสามคนตะโกนมาหาเขา เจอรัลด์ไม่สนใจต่อเสียงโห่ร้องชื่นชมเขาก่อนจะหันไปหาโลลิต้า และคุณลุงคุณป้าวินเทอร์ที่ยังคงตะลึงกับการเปิดเผยตัวตนของเจอรัลด์ เขา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 573
“ให้ตายเถอะ! นั่นมัน Lamborghini Reventon! รถนั้นมีราคามากกว่า 200 ล้าน!” ทุกคนอุทานด้วยความตกใจ ในขณะนั้น เซียนนาและเซโน่ ก็ก้าวออกมาจากรถ จากนั้น เซโน่ก็โยนกุญแจรถไปให้เจอรัลด์ก่อนจะพูดว่า “นี่เพื่อน! ฉันพามันมาแล้ว ที่นายบอกฉัน!” เจอรัลด์ได้ขอความช่วยเหลือจากเซโน่เมื่อสองวันก่อน เนื่องจากเขาไม่มีรถในบริเวณนี้ และเขายังต้องการรูปแบบการคมนาคมขนส่ง เขาจึงบอกให้เซโน่ เอารถมาเจอรัลด์ยิ้ม ขณะที่เขาตบไหล่เซโน่ จากนั้นพวกเขาก็เข้าไปในห้องประชุมด้วยกัน“รถคันนั้นเป็นของคุณคลอฟอร์ดเหรอ?!” ทุกคนพูดด้วยน้ำเสียงอิจฉา หลังจากถ่ายรูปไปมากมายในที่สุดงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้น ตามที่แซคบอกไว้ว่าการฉลองครั้งนี้ยิ่งใหญ่น้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่พี่สาวของเจอรัลด์เป็นเจ้าภาพในตอนนั้นเจอรัลด์ไม่ปฏิเสธในการยอมรับความจริงข้อนั้นเพราะพี่สาวของเขาเช่าทั้งเกาะเพื่อฉลองวันเกิดของเธอ! นั่นเกินคาดมากเกินไปแม้ว่าจะเป็นวันเกิดของเธอ! งานเลี้ยงดำเนินต่อไปจนถึงประมาณบ่ายสามโมงเย็นแม้ว่า กีย่าสัญญาว่าจะมางานเลี้ยง แต่สุดท้ายเธอก็ไม่มา หลังจากที่เจอรัลด์พยายามโทรหาเธอหลายครั้ง ในที่สุดเธอก็
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 574
วิลลี่รู้ว่าเจอรัลด์จงใจให้เขารอนานขนาดนั้น เพราะเขาก็เคยทำให้เจอรัลด์ผ่านการรอคอยที่ยาวนานเช่นเดียวกันในอดีตในขณะที่สิ่งนี้กำลังเกิดขึ้น โรลล์รอยซ์ แฟนทอม กำลังเคลื่อนไปตามถนนของยานเคน ดูเหมือนว่าจะมุ่งหน้าไปยังเมย์เบอร์รี่ หญิงสาวผู้มั่งคั่งและมีสไตล์นั่งอยู่ที่ท้ายรถ ถ้าพูดตามตรงว่า “ผู้หญิง” ก็จะเป็นการพูดเกินจริง เพราะเธอดูเหมือนหญิงสาวที่จบใหม่จากมหาวิทยาลัย “เราถึงที่นั่นหรือยัง?” หญิงสาวถามขณะที่เธอลืมตาขึ้นช้า ๆ เธอจดจ่ออยู่กับวิวนอกหน้าต่างรถ“เราใกล้จะถึงเมืองเมย์เบอร์รี่แล้วครับ คุณผู้หญิง!” คนขับรถตอบ “บอกรถที่อยู่ข้างหลังเราตามให้ทัน!” หญิงสาวสั่งเมื่อได้ยินเช่นนั้น คนขับรถก็ทำตามที่เธอสั่งโดยส่งคำสั่งผ่านเครื่องรับส่งวิทยุ ด้านหลังรถแฟนทอม มีรถมายบัคประมาณ 20 คันตามมาอย่างติด ๆ รถคันอื่นบนท้องถนนต้องหลีกทางให้กับรถที่ดูแพงกลุ่มนี้“เมืองเมย์เบอร์รี่และมหาวิทยาลัย เมย์เบอร์รี่... เป็นสถานที่สองแห่งที่ถูกทอดทิ้ง ซึ่งฉันต้องทนต่อการดูหมิ่นและความอัปยศอดสู…เฮอะ ในที่สุดฉันก็กลับมาแล้ว” หญิงสาวกล่าว ขณะที่เธอระลึกถึงและกำหมัดแน่น เธอกำแน่นจนที่เล็บยาวเกือบจิกผิว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 575
“นั่นอาจเป็นรถของยูไรอาห์เหรอเปล่า?” ขณะนั้นฝูงชนจำนวนมากมารวมตัวกันที่ทางเข้า แม้ว่าเจอรัลด์ตัดสินใจที่จะไม่ปกปิดตัวตนของเขาไว้เป็นความลับอีกต่อไป แต่เขาก็ยังรู้สึกเขินอายที่มีคนเห็นเขามากมาย เป็นเรื่องยากสำหรับเจอรัลด์ที่จะปรับตัวให้เข้ากับความสนใจที่เขาได้รับอย่างกะทันหัน หลังจากให้ความคิดกับสถานการณ์แล้ว เขาตัดสินใจที่จะไม่ขับรถเข้าไปในมหาวิทยาลัย เขากลับรถไปและจอดรถไว้ในป่าเล็ก ๆ ใกล้ ๆ กับที่เขาเคยไปในตอนนั้น จากนั้นเขาก็เริ่มเดินไปที่วิทยาลัยของเขา“เจอรัลด์?” จู่ ๆ เจอรัลด์ก็ได้ยินชื่อของเขาถูกเรียกออกมา และเขาก็ตกใจเมื่อสังเกตเห็นหญิงสาวในเครื่องแบบร่างเล็กที่เรียกเขา หญิงสาวตกใจพอ ๆ กันเมื่อเธอเห็นเจอรัลด์เช่นกันผ่านไปครู่หนึ่ง เธอยิ้มเยาะก่อนจะพูดว่า “เฮ้ บังเอิญจริง ๆ เลยที่เรามาเจอกันที่นี่!” “เธอผ่านการสอบเข้ามหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ได้เหรอไม่?” เจอรัลด์ถามกลับ เขาไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่จริง ๆ“แน่นอน ฉันทำได้! อะไรนะ นายคิดว่าคนที่มีผลการเรียนแบบฉันไม่สามารถเข้ามหาวิทยาลัยนี้ได้เหรอ? ฮ่าฮ่า!” หญิงสาวพูดติดตลก ขณะที่เธอมองเจอรัลด์ต่อไปหญิงสาวที่ว่าไม่ใช่ใค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 576
เมื่อถึงเวลานั้น เจอรัลด์ก็กลับไปที่หอพักแล้วเมื่อฮาร์เปอร์และเบนจามินเห็นเขา พวกเขาก็รีบเข้าไปกอดเขาทันที “ยินดีต้อนรับการกลับมา เจอรัลด์!” เขายินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นพวกเขาเช่นกัน ในเวลาไม่นาน ทั้งสามคนก็เริ่มพูดคุย และถามไถ่กัน เจอรัลด์กลับไปที่มหาวิทยาลัยก่อนเพื่อไปพบฮาร์เปอร์และเบนจามิน เพราเขาต้องมุ่งหน้าไปที่บริษัทของเขา ขณะที่ทั้งสามคนยังคงสนทนากันต่อไป จู่ ๆ ประตูหอพักก็ถูกเปิดออกอย่างกะทันหันเจอรัลด์ตกใจ เมื่อเห็นผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคยยืนอยู่ที่ประตู “พี่!” เด็กหญิงตะโกนอย่างมีความสุข ขณะที่มองดูฮาร์เปอร์ “สวัสดีเบนจามิน! และนายต้องเป็นเจอรัลด์ใช่ไหมคะ?” “ใช่ฉันเอง ยินดีที่ได้รู้จัก! เธอคงเป็นน้องสาวของฮาร์เปอร์ใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม "ใช่แล้ว! ฉันชื่อโรแซนน์! นายหล่อมากเจอรัลด์!” โรแซนน์ตอบด้วยรอยยิ้ม “พูดถึงเรื่องนั้น พี่ชายของฉันบอกฉันว่าเขาจะพาฉันออกไปทานมื้อเที่ยงกับเพื่อนร่วมห้องคนใหม่ของพี่ นายจะไปกับเราด้วยเหรอเจอรัลด์?” คราวนี้โรแซนน์ถามดูเหมือนว่าฮาร์เปอร์พูดถึงเขากับน้องสาวของเขาค่อนข้างบ่อย “ฉันก็อยากทานมื้อเที่ยงด้วยกันนะ แต่ฉันไม่คิดว่า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 577
"โอ้พระเจ้า! เป็นเขาเองเหรอ? เรากำลังเดินไปพร้อมกับคุณคลอฟอร์ดแห่งเมืองเมย์เบอร์รี่จริง ๆ เหรอ?!” “ฮาร์เปอร์ นายไม่ได้หลอกเราใช่ไหม?” สาว ๆ หลายคนถามพร้อมกัน “ฉันจะได้อะไรจากการโกหกพวกเธอ? เจอรัลด์เป็นคนเก็บความลับ และเราเพิ่งค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเขาเมื่อไม่นานมานี้!” ฮาร์เปอร์ตอบ ขณะที่เขายิ้ม “ไม่น่าแปลกใจเลยที่ฉันรู้สึกว่าเจอรัลด์ดูมีเสน่ห์เกินไป ในขณะที่เราเดินด้วยกันก่อนหน้านี้! เพราะเขาคือ คุณคลอฟอร์ดจริง ๆ!” หลังจากนั้นทุกคนก็หัวเราะ และพูดคุยเกี่ยวกับเจอรัลด์ต่อไป ตอนนี้เขาเป็นหัวข้อสนทนาของพวกเธอ ฮาร์เปอร์วางแผนที่จะพาน้องสาวของเขา และเด็กผู้หญิงคนอื่น ๆ ไปรอบๆ มหาวิทยาลัยเพื่อแสดงให้พวกเขาเห็นว่าสถานที่ต่าง ๆ เช่น ห้องสมุดและสระว่ายน้ำอยู่ที่ไหน หลังจากนั้นพวกเขาจะถูกพาไปที่ศูนย์นิทรรศการวัฒนธรรมของมหาวิทยาลัยไม่นานก่อนที่สาว ๆ สองสามคนจะเดินต่อไปไม่ไหว เพราะมหาวิทยาลัยเมย์เบอรรี่นั้นค่อนข้างใหญ่โต "หยุด! ฉันไปต่อไม่ไหวแล้ว! ฉันต้องพักก่อน และหิวน้ำมาก!” สาว ๆ ต่างพากันร้องลั่น“เธอควรจะบอกก่อนหน้านี้ถ้าพวกเธอหิวน้ำน้ำ! ฉันจะได้ไปเอาเครื่องดื่มมาให้!” ฮาร์
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 578
“อะ อะไรนะ? ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?" โรแซนน์ตอบ ขณะที่เธอตัวสั่นด้วยความตกใจ “ตามฉันมา!” สาว ๆ กลุ่มนั้นก็วิ่งตามเธอไปทันที เมื่อพวกเขามาถึงที่เกิดเหตุ โรแซนน์เห็นทั้งฮาร์เปอร์ และเบนจามินมีเลือดออกเป็นจำนวนมากบนพื้น “พี่!” “โรแซนน์! พี่ไม่เป็นไรแต่คนพวกนั้น… พวกมันโหดเหี้ยมเกินไป!” แม้ว่าฮาร์เปอร์จะเคยชินกับการต่อสู้ แต่เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว ในขณะที่ฉากนั่นเล่นซ้ำในหัวของเขา เมื่อกลุ่มผู้ชายเริ่มทุบตีพวกเขา ทั้งคู่ก็พยายามโต้กลับโดยสัญชาติญาณ อย่างไรก็ตาม ดันเตสามารถยกพวกเขาได้ด้วยมือเดียว หลังจากถูกเตะอย่างรวดเร็วจากดันเต้ ฮาร์เปอร์รู้สึกว่าโลกของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำ เช่นเดียวกับเบนจามิน ทั้งคู่ไม่มีแม้แต่โอกาสโต้กลับ และทั้งคู่ก็ถูกทุบตีอย่างรุนแรง“ใครจะรับผิดชอบเรื่องนี้? ฉันจะโทรแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!” โรแซนน์ร้องออกมา ก่อนที่เธอจะได้โทร ฮาร์เปอร์จับมือเธอก่อน “โทรหาเจอรัลด์ พี่คิดว่าคนพวกนั้นตามหาเขา”“ฉะ ฉันจะโทร!” โรแซนน์ ได้ตอบกลับ ในขณะเดียวกัน การสนทนาเกิดขึ้นในที่จอดรถใต้ดินของร้านอาหาร“เจน เดี๋ยวนะ ไม่ ผมคิดว่าผมควรจะเรียกคุณว่าคุณซาร่าตอนนี้! ฮ่าฮ่
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
