สำหรับร่างเงาเนี่ย การเป็นเจ้าของดาบไททันนั้นหมายความว่าเขาเพิ่งได้รับพลังอันมากมายมหาศาล เนื่องจากความสามารถของดาบแห่งอำนาจ ที่จะละลายร่างของใครก็ตามที่ถูกฆ่าได้อย่างสมบูรณ์ ไม่เพียงแต่ร่างเงาจะสามารถสังหารคนได้ในพริบตาเท่านั้น แม้แต่กระดูกหรือเลือดของเหยื่อเหล่านั้นไม่อาจหลงเหลืออยู่ด้วยซ้ำ! มันเป็นอาวุธที่น่ากลัวจริงๆ… เมื่อเห็นว่าร่างเงานั้นถือดาบได้สำเร็จ ผู้เฒ่าฮิวจ์ก็เดินไปหาเขาก่อนจะพูดว่า "ในเมื่อตอนนี้นายได้รับดาบแห่งอำนาจแล้ว นายต้องอย่าลืมรักษาสัญญาที่จะให้ฉันดูแลเมืองเลือดมังกรล่ะ หลังจากที่นายพิชิตที่นั่นได้แล้ว” แน่นอนว่าผู้เฒ่าฮิวจ์ไม่ได้นำบุคคลลึกลับเหล่านี้มาที่นี่ด้วยความเมตตาแต่อย่างใด ความจริงก็คือ เขาเพียงทำเช่นนั้นเพื่อที่เขาจะได้เป็นผู้นำสูงสุดของเมืองเลือดมังกร ในตอนที่ร่างเงาได้รับพลังของดาบ สำหรับสาเหตุที่เขาอนุญาตให้เจอรัลด์ได้รับดาบฟิชกัทไปก่อนนั้น ก็เพื่อที่จะให้พวกเขาสามารถดึงดาบไททันออกมาได้ตั้งแต่แรก กล่าวกันตามตรงก็คือ ดาบฟิชกัททำหน้าที่เป็นผนึกที่ป้องกันไม่ให้ดาบไททันถูกปลดปล่อยออกมาได้ นั่นหมายความว่าดาบไททันจะหลุดออกจากผนึกได้ก็ต่อเมื่อดาบฟิ
คืนนั้น ความโกลาหลเกิดขึ้นภายในเมืองเลือดมังกร สหภาพฮัลเกอโรอิกถูกกวาดล้างลงจนสิ้น และไทเกอร์ซึ่งเป็นผู้นำของสหภาพก็พบกับจุดจบอันน่าสยดสยองแขนขาของเขาถูกเชือดเฉือนออกจากร่างกายจนหมด แน่นอนว่าข่าวดังกล่าวสร้างความหวาดกลัวให้กับผู้คนในเมือง ไม่เพียงเท่านั้นยังลุกลามถึงกองกำลังหลัก ๆ ทั้งหมดที่นั่นด้วย... เมื่อเวลาเช้ามาถึง เจอรัลด์และคนอื่น ๆ กำลังพักผ่อนอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลซอร์น แต่ทันใดนั้น พวกเขาก็ได้รับการสัญญาณเตือน เมื่อมีหลายชีวิตเข้ามาใกล้พวกเขาอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นพวกเขาจึงรีบตระเตรียมอาวุธ ก่อนจะได้เห็นร่างเงาดำลงมาจากท้องฟ้า ตามมาด้วยชายชุดดำอีกหลายคน “…พวกเขาทั้งแข็งแกร่งและมีเจตนาร้าย เจอรัลด์ระวังตัวด้วย…!" จูโน่กระซิบ เจอรัลด์เองก็ตระหนักดีถึงเรื่องนี้ แม้ว่าเขาจะเพียงพยักหน้าตอบ แต่จากที่เขาเห็น เจ้าของร่างเงาปล่อยไอสังหารรุนแรงออกมาไม่น้อย อย่างน้อยเขาก็น่าจะเข้าสู่ระดับที่สามของอาณาจักรอวาตาร์เข้าไปแล้ว… หลังจากชะงักไปชั่วครู่ เจอรัลด์ก็กระแอมก่อนจะถามว่า “…คุณเป็นใคร? มาที่นี่ทำไม?” เจอรัลด์รู้สึกว่าเขาไม่เคยเจอบุคคลนี้มาก่อน ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสงสัยว
“อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำสอง! ส่งดาบฟิชกัทมา แล้วฉันจะไว้ชีวิตนาย! ไม่อย่างนั้นพวกนายทุกคนจะได้ลิ้มรสดาบไททัน!” ร่างเงาเริ่มข่มขู่อีก แน่นอนว่าเจอรัลด์ย่อมไม่ยอมมอบมันให้อีกฝ่ายโดยง่าย อย่างไรเสียดาบฟิชกัทก็เป็นหนึ่งในสิบดาบศักดิ์สิทธิ์โบราณ ไม่ง่ายเลยที่เขาจะได้รับมันมา เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางยอมแพ้ง่าย ๆ กล่าวกันตามตรง เจอรัลด์ยังรู้สึกว่าร่างเงานั้นไม่แข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะเขาได้ ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงนึกสงสัยว่าเขาจะได้รับดาบไททันหรือไม่หลังจากเอาชนะอีกฝ่ายได้แล้ว... เมื่อคิดได้เช่นนั้น เจอรัลด์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตะโกนขึ้นว่า “ทุกคน หาที่หลบภัยก่อน! ฉันจะจัดการกับเขาเอง!” ไม่ว่าอย่างไร จูโน่และคนอื่น ๆ ต่างก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของร่างเงา ด้วยเหตุนี้ การที่พวกเขารั้งอยู่ที่นี่ก็มีแต่จะทำให้พวกเขาถูกฆ่าเท่านั้น แปลว่าพวกเขาเป็นเพียงภาระในสถานการณ์ดังกล่าว พรรคพวกของเจอรัลด์จึงทำได้เพียงแลกเปลี่ยนสายตากัน ก่อนที่จะพยักหน้าและรีบออกไป เมื่อเจอรัลด์แน่ใจว่าพวกเขาจากไปแล้ว เขาก็หันไปเผชิญหน้ากับร่างเงา ก่อนที่จะประกาศออกไปว่า "ผมขอเสนอให้เราดวลกันให้ตายไปข้างหนึ่ง! แค่เราสอง
เมื่อร่างเงานั้นตายไปแล้ว คนของเขาก็มองหน้ากันทันที ก่อนจะหลบหนีออกจากพื้นที่ไป! ในเมื่อผู้เป็นนายของพวกเขาตายไปแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่พวกเขาจะอยู่ที่นั่นอีกต่อไป เมื่อตระหนักว่ามีสัญลักษณ์บางอย่างอยู่ในขี้เถ้าของร่างเงานั้น เจอรัลด์จึงหยิบมันขึ้นมาเพื่อดูว่ามีอะไรเขียนไว้บนนั้น... คำว่า 'นิกายวิญญาณ' ได้รับการแกะสลักไว้อย่างประณีตบนป้ายประจำตัว และเจอรัลด์ทำได้เพียงเลิกคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นเช่นนั้น นิกายวิญญาณอาจเป็นองค์กรลึกลับแบบไหน…? ความคิดของเขาหยุดชะงักลง เมื่อจู่ ๆ เขาก็ได้ยินโนริตะโกนออกมาว่า “เจอรัลด์!” เขาหันกลับมาเห็นเหล่าสหายวิ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว เมื่อมาหยุดอยู่ตรงหน้าเจอรัลด์ได้ โนริก็ถามด้วยน้ำเสียงกังวลว่า “มันเป็นยังไงบ้าง เจอรัลด์? ได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?” เจอรัลด์เพียงยิ้มตอบพูดว่า “ไม่ต้องห่วง ฉันสบายดี!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนริและคนอื่น ๆ ก็โล่งใจทันที สำหรับพวกเขา ตราบใดที่เจอรัลด์ไม่เป็นอะไร ทุกอย่างในโลกนี้ก็ไม่เป็นอะไรไปด้วย... เมื่อสิ่งต่าง ๆ คลี่คลายลง เจอรัลด์ก็หันไปมองดาบไททันที่ลอยอยู่ในอากาศอย่างน่ากลัว... ขณะที่เดินไปหามัน
ในตอนนี้เมื่อเขาฟื้นขึ้นมาได้แล้ว โนริจึงพอหายใจหายคอได้โล่งขึ้น... เจอรัลด์พยักหน้าตอบช้า ๆ และพบว่าเขาแทบไม่มีแรงแม้แต่จะขยับตัวเลยด้วยซ้ำ ถึงกระนั้น ขณะที่เขารู้สึกอ่อนแอเป็นอย่างมาก เจอรัลด์ก็สามารถบอกได้ว่าเขาได้พัฒนาขึ้นอีกระดับอย่างน่าประหลาดใจแล้ว! นั่นก็แปลว่าตอนนี้เขาอยู่ในระดับที่สี่ของอาณาจักรอวาตาร์... หากเป็นเช่นนั้น ทำไมเขาถึงได้รู้สึกอ่อนแอมากขนาดนี้ทั้งที่พัฒนาขึ้น? ช่างน่าสงสัยจริง ๆ… ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็พบว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับดาบแห่งอำนาจอย่างแน่นอน นั่นเพราะก่อนที่เขาจะหมดสติไป เขาพอจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่า ไม่เพียงแต่พลังอันร้อนแรงของดาบไททันเท่านั้นที่พุ่งเข้าสู่ร่างกายของเขา แต่พลังของเขาเองก็ยังถูกบางสิ่งบางอย่างดูดกลืนอย่างต่อเนื่องอีกด้วย แต่ไม่ว่าอย่างไร ดาบแห่งอำนาจก็ถือเป็นอาวุธที่ทรงพลังอย่างแท้จริง... จริง ๆ แล้วมันมีพลังมากกว่าดาบฟิชกัทเสียด้วยซ้ำ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เหตุใดร่างเงาจึงไม่อาจสู้กับเจอรัลด์ได้ทั้งที่เขาถือมันอยู่? สิ่งที่เจอรัลด์บอกได้ คงเป็นเพราะเขาไม่ใช่ผู้ถูกลิขิตไว้ ด้วยเหตุนี้ ร่างเงาจึงไม่สามารถสืบทอดและ
“เรย์ นิกายวิญญาณคืออะไรกันแน่?” เจอรัลด์ถามอย่างสงสัยจากนั้นเรย์ก็เริ่มอธิบายอย่างละเอียดหลังจากฟังคำอธิบายแล้ว เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็เข้าใจได้ เห็นได้ชัดว่านิกายวิญญาณเป็นสถานที่ที่มีวิญญาณอาศัยอยู่ และเงาดำนั้นก็น่าจะเป็นสมาชิกของนิกายวิญญาณด้วยเช่นกัน“และฉันจะไปที่นั่นได้ยังไง?”หลังจากชะงักไปชั่วคราว เจอรัลด์ก็ถามอย่างกล้าหาญเรย์เบิกตากว้างและจ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจที่ได้ยินเช่นนั้น เขาไม่คิดเลยว่าเจอรัลด์จะมีความคิดนี้นิกายวิญญาณ ไม่ใช่สถานที่ที่ใครอยากจะเข้าก็เข้าไปได้ มันอยู่ในอาณาเขตของอาณาจักรวิญญาณ สถานที่สำหรับวิญญาณที่โดดเดี่ยวและวิญญาณป่าที่ถูกปกครองโดยราชันย์วิญญาณ“พี่เจอรัลด์ นิกายวิญญาณไม่ใช่สถานที่ที่ดี อย่าไปที่นั่นเลยจะดีกว่า!”เรย์เตือนเจอรัลด์อย่างจริงจัง“ไม่ต้องกังวลไปหรอกเรย์ เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับนิกายวิญญาณ ฉันก็คิดว่าฉันควรไปที่นั่นและตรวจสอบอะไรสักหน่อย!” เจอรัลด์ตบไหล่เขาแล้วพูดเหตุใดคนจากนิกายวิญญาณจึงมาที่ เมืองเลือดมังกรและพยายามแย่งชิงดาบศักดิ์สิทธิ์โบราณไป ความลึกลับนี้ทำให้เจอรัลด์สับสนมาก แล้วเขาต้องหาคำตอบเรื่องนี้ให้
เมื่อเข้าไปข้างใน เจอรัลด์ตระหนักได้ว่ามันเป็นคาสิโนขนาดใหญ่คาสิโนในนิกายวิญญาณแตกต่างไปจากคาสิโนในโลกมนุษย์“เรย์ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าพวกวิญญาณสัมผัสไม่ได้ถึงการมีอยู่ของฉันล่ะ”ทันใดนั้น เจอรัลด์ก็ค้นพบได้ถึงบางสิ่ง จึงเอ่ยถามกับเรย์เขารู้สึกได้ว่าเขาถูกมองผ่านไปอย่างสิ้นเชิง และวิญญาณที่อยู่รอบกายก็ไม่แม้แต่จะสังเกตเห็นเขาด้วยซ้ำ สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกแปลกยิ่งกว่านั้นการที่วิญญาณบางตนทะลุผ่านร่างกายของเขาไปเลยด้วยซ้ำ“ก็เพราะคุณไม่ใช่วิญญาณจริง ๆ น่ะสิ พวกเขาถึงได้ไม่เห็นคุณ ยิ่งไปกว่านั้นที่นี่ไม่อนุญาตให้มนุษย์เข้ามา!”เรย์อธิบายให้เจอรัลด์ฟังทันทีเมื่อเจอรัลด์ได้ยินเขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ซึ่งนั่นก็หมายความว่าตอนนี้เขาเป็นมนุษย์ล่องหน“เจอรัลด์ ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว คุณจะสามารถใช้การล่องหนที่คุณมีอยู่ช่วยผมเล่นพนันเพื่อที่เราจะได้มีเงินมาซื้อของดี ๆ ได้หรือเปล่า”เรย์แนะนำเจอรัลด์“เอาน่าเรย์ ไม่มีปัญหา คอยดูฉันเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน!”เจอรัลด์ตอบตกลงโดยไม่ต้องคิดให้มากความ นี่เป็นเรื่องที่ดีที่ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาจะได้เปรียบ ต่อมา เรย์ได้ให้เจอรัลด์ยืนอยู่ในตำแหน
"เดี๋ยว!"ก่อนที่เรย์จะก้าวไปอีกขั้น วิญญาณสองสามตนก็หยุดเขาไว้วิญญาณที่ยืนอยู่ตรงกลางเดินไปหาเรย์แล้วจ้องมองที่เขา “เล่นได้แล้วจะจากไปแบบนี้ไม่ได้”"ทำไมกัน? พวกนายไม่รู้จักวิธีเล่นเกมหรือไง? หรือว่าพวกนายไม่รู้จักแพ้กันแน่?”เรย์จ้องมองวิญญาณตอนนั้นอย่างเย็นชา เขาไม่คาดคิดว่าวิญญาณพวกนี้จะเหมือนกับมนุษย์ในโลกแห่งความเป็นจริง ที่ชอบเล่นสกปรกเพราะไม่รู้จักแพ้ ทั้งที่ตายไปแล้วเขาก็ยังคิดจะเล่นบทนักเลงอย่างนี้อยู่อีกหรือ สิ่งนี้ทำให้เรย์หงุดหงิดเป็นอย่างมาก"ฮะ! ฉันมีสองทางให้นายเลือก เล่นต่อไปจนกว่าจะหมดตัว หรือไม่ก็มอบทุกอย่างที่นายมีอยู่ในตอนนี้มาให้เราแล้วไสหัวไปซะ!”วิญญาณที่ยืนอยู่ตรงกลางเย้ยหยันและเตือนเรย์ด้วยสายตาคุกคามคล้ายว่าวิญญาณเหล่านั้นไม่คิดที่จะปล่อยเขาไปในเมื่อเรื่องไปเช่นนี้ เรย์จึงไม่คิดจะยอมอ่อนข้อให้“อย่างนั้นเหรอ? แล้วถ้าฉันไม่เลือกล่ะจะเป็นยังไง?”เรย์มองพวกเขาแล้วถามอีกครั้ง“ถ้าอย่างนั้น ก็อย่าหาว่าเราใจร้ายก็แล้วกัน!”วิญญาณที่อยู่ตรงกลางส่งเสียงร้องและส่งสัญญาณให้วิญญาณที่อยู่รอบตัวเขาหลังจากนั้น วิญญาณที่อยู่รอบ ๆ ก็พุ่งเข้าหาเรย์และเจอรัลด์