แชร์
บทที่ 1610
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1611
ในกลางดึกคืนนั้น ภายในคฤหาสน์ลับในยานัม ขณะที่เจอรัลด์และครอบครัวของเขารับประทานอาหารพร้อมทั้งพูดคุยกันอย่างเพลิดเพลิน แม้แต่โยเอล ซึ่งแม่ของเจอรัลด์ที่คอยสนับสนุนอยู่ก็พบว่าตัวเองยิ้มออกเพราะปลื้มปิติที่ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง นานมากแล้วจริง ๆ จากครั้งสุดท้ายที่พวกเขาอยู่ด้วยกันแบบนี้... ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ดูเหมือนจะไม่มีความสุขเท่าที่ควร ท้ายที่สุดแล้ว โยเอลผู้น่าสงสารก็ยังคงถูกควักลูกตาแถมลิ้นของเขาก็ขาด! ขาของพ่อแม่ใช้การไม่ได้แล้วด้วยเช่นกัน และสำหรับพี่สาวของเขา… เขานึกไม่ออกเลยว่าระหว่างที่เธอรอเขา เธอต้องประสบกับความทุกข์ทรมานมากมายเพียงใด… สำหรับเจอรัลด์แล้ว ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะเขาไม่ได้พยายามปกป้องครอบครัวอย่างเต็มที่ เมื่อคิดแบบนั้น เขาจึงโทษตัวเองที่ทำให้พวกเขาต้องทุกข์ทรมาน และความรู้สึกผิดทั้งหมดนั้นก็ทำให้ตัวเขารู้สึกไม่มีความสุขเอาเสียเลย... ถ้าเพียงแต่เขาระมัดระวังมากกว่านี้อีกสักนิด โยเอลจะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติ และสามารถมีความสุขเหมือนคนทั่วไปอย่างแน่นอน…โยเอลได้พยายามอย่างแข็งขันที่จะปกป้องครอบครัวของเขา และผลที่ตามมาก็คือการที่เขาลงเอยด้วยสภาพเช่นนี
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1612
แม้ว่าเงานั้นจะรวดเร็วมาก แต่เจอรัลด์ก็ยังมองเห็นมันได้ผ่านหางตาของเขา… เมื่อตระหนักว่าพวกเขาไม่ได้อยู่กันเพียงลำพัง เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าคนหรือสิ่งของที่เคลื่อนไหวอยู่นั้นไม่ได้มาดี เขาไม่อยากให้เจสสิก้าหรือพ่อแม่รับรู้การปรากฏตัวของร่างเงาดังกล่าว เพราะพวกเขาอาจกังวลหรือรู้สึกกลัว เจอรัลด์จึงรีบพูดว่า “ฉันว่าตอนนี้มันเริ่มจะดึกเกินไปสักหน่อยแล้วใช่ไหม เธอควรรีบไปพักผ่อนได้แล้ว!" “ฉันก็ว่างั้น… นายเองก็อย่าอยู่จนดึกเกินไปล่ะ เจอรัลด์!” เจสสิก้าตอบ ในขณะที่เธอยิ้มอย่างอบอุ่นก่อนจะกลับเข้าไปในคฤหาสน์ เมื่อเขาแน่ใจว่าเธอเข้าไปที่ด้านในแล้ว เจอรัลด์ก็กระโจนออกจากคฤหาสน์ทันที และมุ่งหน้าไปยังจุดที่เขาสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของเงาร่างนั้นครั้งสุดท้าย เมื่อมาถึงจุดนั้น เจอรัลด์ก็หยุดเคลื่อนไหว ก่อนที่เขาจะเปิดใช้ญาณทิพย์ของเขาเพื่อสแกนพื้นที่ทันที... หลังจากยืนนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเจอรัลด์ก็เงยหน้าขึ้นมองต้นไม้ที่อยู่รายล้อมเขา ก่อนจะตะโกนว่า “ออกมาได้แล้ว! ฉันรู้ว่านายอยู่แถวนี้!” เกือบจะในทันทีหลังจากนั้น เสียงใบไม้กรอบแกรบก็ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่เงาดังกล่าวจะพุ่งออกม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1613
ในขณะเดียวกัน เสียงของถ้วยที่แตกเป็นชิ้น ๆ สามารถได้ยินภายในคฤหาสน์อันห่างไกลของเมืองซันนีวา… ผู้ที่กระทำการด้วยความโกรธเกรี้ยวคือ ซากิ แควนท็อค ผู้นำตระกูลแควนท็อค... แม้จะมีคนในตระกูลแควนท็อคอีกหลายคนที่เห็นเหตุการณ์นี้ แต่พวกเขาทั้งหมดก็ได้แต่ก้มหน้าเงียบ ไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไร หรือไม่กล้าแม้แต่จะสบสายตากับซากิเขากลัวว่าอีกฝ่ายจะโกรธพวกเขาเข้า… “ไอ้สารเลวนั่น…! ฉันจะฉีกมันเป็นชิ้น ๆ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด…!” ซากิคำรามด้วยโทสะ ความโกรธเกรี้ยวสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา การฆ่าล้างตระกูลควอเตอร์เมนในจาเอลตราทำให้ตระกูลของเขาปั่นป่วนเป็นอย่างมาก ไม่คิดเลยว่าเจอรัลด์จะกล้าทำเรื่องแบบนี้จริง ๆ! “…พ่อ เราควรทำยังไงดี…?” ชอว์น แควนท็อค ชายวัยกลางคนซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของซากิถามด้วยน้ำเสียงระมัดระวัง ขณะที่เขาเดินไปหาซากิ "เอาอีกแล้วหรอ? ที่บอกว่าควรทำยังไงกันดีนี่หมายความว่ายังไง เราจะให้เจอรัลด์ได้ชดใช้ในสิ่งที่หมอนั่นทำอย่างแน่นอน!” ซากิตอบกลับ ดวงตาของเขามีประกายเย็นชา เมื่อดูจากสีหน้าท่าทางของเขาเพียงอย่างเดียว ก็เห็นได้ชัดว่าเขามีแผนการที่จะจัดการกับเจอรัลด์อยู่ในใจแล้ว... กลางดึกค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1614
ยามาซอนเย้ยหยันต่อท่าทีสบาย ๆ ของเจอรัลด์ ก่อนที่จะโต้กลับไปว่า "แม้ว่าตระกูลแควนท็อคจะไม่มาไล่ล่านายด้วยตัวเอง หลังจากที่นายได้ทำลายตระกูลควอเตอร์เมนลง แต่เราจะเป็นคนทำแทนพวกเขาเอง! เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เรามาที่นี่ก็เพื่อจบชีวิตของนาย ล้างแค้นให้กับการที่นายทำลายล้างตระกูลควอเตอร์เมน!” น้ำเสียงของยามาซอนเยือกเย็น และออร่าอันเกรี้ยวกราดที่เขาปล่อยออกมาก็ให้ความรู้สึกกดดันไม่น้อย "…อะไรนะ? พวกคุณมาที่นี่เพื่อล้างแค้นผมกันแค่สามคนเท่านั้นเองนะเหรอ?” เจอรัลด์ถามอย่างเหยียดหยาม ในขณะที่เขาสลับสายตาพินิจระหว่างทั้งสามคน “หนุ่มน้อย นายมันก็แค่ไอ้กระจอกคนหนึ่ง! พวกเราแค่สามคนก็สามารถจัดการปลิดชีพนายได้แล้ว!” ยามาซอนตอบโต้ด้วยเสียงหัวเราะ ก่อนที่นักฆ่าอย่างเขาจะเคลื่อนไหว! เวลาเพียงเสี้ยววินาทียามาซอนซึ่งอยู่ห่างออกไปพอสมควรก็มาปรากฏตัวต่อหน้าเจอรัลด์! นี่คือพลังที่คนจากอาณาจักรแห่งนักปราชญ์พึงมี! ถึงอย่างนั้น เจอรัลด์ก็เข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์แล้วเช่นกัน ดังนั้นเขาย่อมไม่ถูกยามาซอนจับเอาได้ง่ายๆ อย่างนั้น ทว่าเขาก็รู้ว่าเขาต้องเบี่ยงเบนความสนใจของทั้งสามคนให้ออกห่างจากคฤหาสน์ก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1615
หลังจากกำจัดอีกสองคนออกไปแล้ว เจอรัลด์ก็เริ่มคิดถึงสิ่งที่ต้องทำต่อไป จากการเผชิญหน้าครั้งนี้เพียงครั้งเดียว เจอรัลด์ก็รู้ว่าเขาต้องมุ่งหน้าไปยังเมืองซันนีวาให้เร็วที่สุด เพื่อทำลายตระกูลแควนท็อคลงให้จงได้... หลังจากครุ่นคิดอีกเพียงเล็กน้อย เจอรัลด์ก็คว้าโทรศัพท์ออกมา และกดโทรออกไปยังหมายเลขของฮิวเบิร์ต ยังเกอร์ จากหน่วยมังกร... ไม่ว่าเขาจะทำอะไรต่อไป เขาก็ยังต้องการให้ใครสักคนมาจัดการกับศพเหล่านี้ก่อน ฮิวเบิร์ตไม่ปฏิเสธคำขอของเจอรัลด์อย่างแน่นอน และประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา คนของฮิวเบิร์ตก็มานำศพไป... เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาอย่างไม่พอใจ เมื่อเช้าก่อนที่ยามาซอนและลูกน้องของเขาจะมา เขายังได้อยู่อย่างสงบสุขอยู่เลยแท้ ๆ… แต่ก็ยังดีที่ครอบครัวของเขายังปลอดภัย ดังนั้นในเรื่องร้ายก็ยังมีเรื่องดี ๆ อยู่ ตอนนี้ปัญหาถูกจัดการแล้ว เจอรัลด์จึงรีบกลับไปที่คฤหาสน์ทันที... ในตอนที่เจอรัลด์กลับมาถึงเขาก็ตระหนักได้ว่าสมาชิกในครอบครัวของเขาตื่นกันแล้ว เนื่องจากมีคนรับใช้ที่ได้รับมอบหมายงานที่จำเป็นทั้งหมดภายในคฤหาสน์อยู่แล้ว ทุกคนในครอบครัวของเขาจึงนั่งแกร่วอยู่ในห้องพ่อแม่ของเข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1616
ประการแรกที่เขากลับไปที่นั่น ก็เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเจ้าเหนือหัวที่ชายในชุดดำได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้... ประการที่สอง เขาต้องการซื้อยันต์วิชาลับบางอย่าง ยันต์วิชาลับมีอยู่ทั่วไปในจาเอลตรา แต่ปกติแล้วพวกมันล้วนมีราคาค่อนข้างแพง ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือสิ่งที่เจอรัลด์ต้องการนั้นหายากยิ่งขึ้นไปอีก... ก่อนหน้านี้เจอรัลด์เคยคิดที่จะศึกษาวิธีสร้างยันต์พวกนี้มาก่อน หากได้ทำเช่นนั้น น่าจะสร้างประโยชน์ให้เขาได้ไม่น้อย ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ตระหนักดีว่าการสร้างยันต์เป็นทักษะที่ยากจะเชี่ยวชาญเป็นอย่างมาก ด้วยเวลาหรือพลังงานที่แทบไม่มีเหลือสำหรับเรื่องนั้น เจอรัลด์จึงได้แค่วาดหวังไว้ก่อน แต่หลังจากบินไปได้ประมาณหนึ่งชั่วโมง เจอรัลด์ก็มาถึงจาเอลตราอย่างราบรื่น นี่ถือเป็นครั้งที่สองแล้ว ที่เขามาถึงที่นี่ เจอรัลด์คุ้นเคยกับที่นี่ดีต่างจากครั้งก่อน ในความเป็นจริง เขาสามารถรวบรวมทิศทางได้อย่างไม่ยากนัก และสามารถไปยังสถานที่ที่เขาต้องการภายในเมืองได้อย่างสะดวกสบาย ในที่สุดเจอรัลด์ก็มาถึงคฤหาสน์ตระกูลซาห์นโดยใช้เวลาไม่นาน แน่นอน เขามาที่นี่เพื่อตามหาโนริ ซาห์น นั่นเอง โนริมีตระกูลซาห์
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1617
ด้วยเหตุนี้เจอรัลด์จึงรีบดันร่างของหญิงสาวเอาให้ห่างจากตัวเขา โนริก็เลยถามด้วยความประหลาดใจกลับไปว่า “คุณกลับมาทำไม เจอรัลด์? แล้วทำไมไม่บอกฉันก่อนว่าคุณจะกลับมา?” “ฉันพยายามตามหาเธอแล้ว แต่ยามของเธอบอกฉันว่าเธอไม่อยู่! เพราะงั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อดูว่าตัวเองพอจะมีโชคได้เจอเธอบ้างหรือเปล่า!” เจอรัลด์อธิบาย เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนริก็ดีใจ ท้ายที่สุด เธอก็คิดถึงเจอรัลด์อย่างสุดซึ้งนับตั้งแต่พวกเขาแยกจากกัน ตั้งแต่นั้นเธอก็รู้สึกเบื่อหน่ายเป็นต้นมา ให้ดูด้วยตาก็จะเห็นได้ว่าโนริสนิทสนมกับเจอรัลด์เพียงใด ชายหนุ่มในชุดขาวจึงกระฟัดกระเฟียดใส่พวกเขาอย่างโกรธเกรี้ยว ก่อนจะถามว่า “โนริ หมอนี่ใครกัน?” โนริหันกลับมามองชายในชุดขาวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เขาเป็นแฟนฉันไงล่ะ จอห์นนี่ เลเกอร์! เพราะอย่างนั้นนายเลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะให้เขาจัดการนายซะ!” เจอรัลด์เองก็ได้แต่ขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินคำกล่าวอ้างของโนริ ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้คนอื่นเป็นเกราะกำบังมากเกินไป... “…ขอโทษทีนะ แต่ฉันไม่ใช่แฟนของเธอเสียหน่อย!” เจอรัลด์ปฏิเสธเพราะไม่อยากหาเหาใส่หัว เมื่อไ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1618
ในตอนนี้เขาหมายหัวเจอรัลด์เสียแล้ว จอห์นนี่ไม่แยแสคำถากถางของโนริอีกต่อไป แม้ว่าเจอรัลด์จะไม่ต้องการที่จะยุ่งเกี่ยวกับชายคนนี้มากนักในตอนแรก แต่หลังจากได้ยินคำขู่ของจอห์นนี่ เจอรัลด์จึงพบว่าในช่วงเวลานี้เป็นการดีที่จะได้สอนบทเรียนให้กับเด็กไม่รู้จักโต 'ดูเหมือนเขาจะหน้าหนา เหมือนพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา! เพราะเขาคงไม่ยอมถอยจนกว่าจะได้ทำตามใจ…’ “แน่ใจหรือว่าจะสู้กับฉันเพียงลำพัง?” เจอรัลด์ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ขณะที่เขาหันไปจ้องจอห์นนี่ “เลิกพูดเรื่องไร้สาระและยอมรับคำท้าได้แล้ว! รู้ไว้ซะด้วย ถ้าฉันชนะนาย นายจะต้องคลานออกไปจากเอิร์ธ แคปปิตอล ตลอดทาง!” จอห์นนี่เย้ยหยัน ขณะที่เขาจ้องกลับไปที่เจอรัลด์ “ตกลง แล้วถ้านายแพ้?” เจอรัลด์ถาม ในขณะที่เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "ฮึ! อย่างกับว่าฉันจะพ่ายแพ้ให้กับคนอย่างนาย!” จอห์นนี่เยาะเย้ยอย่างมั่นใจ เขาคิดว่าเจอรัลด์ไม่คู่ควรกับเขา ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ให้เกียรติอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย “มันไม่ใช่คำตอบของคำถามที่ฉันถาม เอาเป็นว่าถ้านายเกิดแพ้ขึ้นมา นายจะต้องให้เงินฉันหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ ตกลงหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถามหลังจากครุ่นค
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
