เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1573
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1574
เด้ด แอนนี่จากไปแล้ว แต่เจอรัลด์ยังมีชีวิตอยู่ และไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย... ยิ่งแดริลคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดใจ ขณะที่เขาเริ่มรู้สึกเวียนหัวและมีเลือดไหลหยดลงมาจากมุมปากของเขา ชายที่กำลังจะตายยังคงชี้ไปที่เจอรัลด์และทำได้เพียงพึมพำด้วยความไม่เชื่ออย่างยิ่งว่า “แก… แก… เด้ด… แอนนี่ของฉัน…!” เขาเอามือทาบอก ขณะที่เขายังคงพึมพำกับตัวเองต่อไป มันเกือบจะเหมือนว่าแดริลได้สูญเสียจิตวิญญาณของเขาไปโดยสิ้นเชิง… ไม่เพียงแค่นั้น แต่ตอนนี้เขาดูแก่กว่าที่เคยเป็นมาก ความเยาว์วัยบนใบหน้าของเขาและผมสีขาวเป็นประกายได้หายไปหมดแล้ว… ชายชรากัดฟันแน่น ขณะที่เขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อจ้องมองเจอรัลด์ต่อไป ชายชรารู้อยู่ลึก ๆ ในใจว่าไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้อีกต่อไปแล้ว ในทางกลับกัน เจอรัลด์กลับดูค่อนข้างสดชื่นเมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้แดริลมากขึ้น เจอรัลด์พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบว่า “ก่อนที่คุณจะตาย ผมมีอะไรอยากจะบอกคุณ แดริล” "…มีอะไร…?" “ในระหว่างการต่อสู้ครั้งแรกของเรา ผมใช้พลังลมปราณที่จำเป็นของผมไปประมาณยี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น…” “…แก…แกว่าอะไรนะ…?!” ชายชราที่อ่อนแอพึมพำ ในขณ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1575
ในขณะที่ฝุ่นผงจำนวนมากยังคงลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ ร่องเหวลึกก็ได้ก่อตัวขึ้นอย่างชัดเจนใต้หอคอย… อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจมากที่สุด ไม่สิ ความประหลาดใจของพวกเขาเกิดจากการที่แสงหลากสีพุ่งออกมาจากภายในหุบเหวนั้น! ด้วยแสงไฟระยิบระยับที่ส่องสว่างท่ามกลางท้องฟ้าที่มืดมิด มันทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนมีขุมทรัพย์ที่ยังคงรอคอยการค้นพบอยู่ที่นั่น… อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ไม่ได้เคลื่อนไหว ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปสำรวจมันใกล้ ๆ ท้ายที่สุด หลังจากได้เห็นการต่อสู้ที่อันตรายถึงชีวิตด้วยตาของพวกเขาเอง พวกเขาทั้งหมดล้วนกังวลว่าราชาแห่งทิศเหนือจะลงเอยด้วยการฆ่าพวกเขา หากพวกเขาไม่ทันระวังตัว... ในทางกลับกัน แดริลก็ถูกสมาชิกคลอฟอร์ดคนอื่นนำตัวออกไปจากสถานที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว... อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาหันไปเห็นแสงหลากสี ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที ในขณะที่เขาตะโกน “…ไม่… ไม่…!” ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครได้ยินเสียงร้องของเขา… ในทางกลับกัน มันเหมือนกับว่าเขากำลังพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะหยุดบางสิ่งบางอย่างเอาไว้… ในขณะเดียวกัน ผู้นำวิญญาณก็กำลังเดินเข้าไปหาเจอรัลด์ โดยดวงตาของเขานั้นจับ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1576
เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว ปรากฏว่ามีคนอีกหลายคนที่สามารถบรรลุอาณาจักรแห่งร่างอมตะได้... อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานั้น ผู้คนต่างก็ไม่เชื่อเรื่องการมีอยู่ของราชาแห่งจักระระดับเก้า ดังนั้นจึงไม่มีใครเชื่อเรื่องการมีอยู่ของนักปราชญ์เช่นกัน สาเหตุหลักเกิดมาจากวิญญาณศักดิ์สิทธิ์บนโลกที่ลดจำนวนลงในตอนนั้น เนื่องจากเหตุการณ์นั้น ไม่เพียงความวุ่นวายครั้งใหญ่หลวงระหว่างสวรรค์และโลกจะเกิดขึ้นเท่านั้น แต่ภัยพิบัติต่าง ๆ ยังเกิดขึ้นค่อนข้างบ่อยอีกด้วย ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งหมดนี้ก่อให้เกิดการล่มสลายของยุคของผู้ฝึกฝนที่ยิ่งใหญ่… ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด มีไม่กี่คนที่โชคดีพอที่จะพบว่าโลกข้างในนั้นกลวง เมื่อตระหนักว่ามีโลกอีกโลกหนึ่งคั่นอยู่ระหว่างเปลือกโลกและแกนกลางของโลก ผู้ที่พบวิธีหลบหนีจากที่นั่นสามารถเอาชีวิตรอดจากหายนะครั้งใหญ่ได้... ในโลกอีกใบหนึ่ง แกนโลกเปรียบเสมือนแหล่งพลังงานไม่ต่างจากดวงอาทิตย์ หลังจากนั้น ไม่เพียงแต่พวกเขาจะเอาชีวิตรอดได้เท่านั้น แต่พวกเขายังสร้างอารยธรรมใหม่ขึ้นที่นั่นได้สำเร็จอีกด้วย! และแม้ว่าอารยธรรมนั้นจะยังคงอยู่จนถึงปัจจุบัน แต่ก็ไม่มีใครสามารถฝึกฝนจนบรรลุถึงจุดสูงสุดอย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1577
“บนแผนที่นั้นมีอะไรเหรอครับ ท่านอาจารย์” ผู้นำวิญญาณถาม เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเจอรัลด์ “…นี่เป็นแผนที่แรกจากสองแผนที่ แผนที่อันนี้แสดงทางเข้าสู่จาเอลตรา…! สำหรับอีกอันหนึ่ง ดูเหมือนว่ามันจะแสดงมิติที่แยกจากทั้งโลกและจาเอลตรา… ตามบันทึกนี้ เราอาจจะพบพรีโมโคโรสได้ที่นั่น!” เจอรัลด์อธิบาย การตามหาพรีโมโคโรสในทุกวันนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการพยายามมองหาเม็ดทรายที่มีลักษณะพิเศษในทะเลทรายอันกว้างใหญ่... ด้วยความช่วยเหลือจากแดริลและทุกคน ตอนนี้พวกเขาได้ข้อมูลแล้วว่าจะมองหาต้นไม้ชนิดนี้ได้จากที่ไหน! แม้ว่าเขาจะตื่นเต้น แต่เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสมเพชแดริล ท้ายที่สุด ชายชราคนนั้นก็ได้วางแผนอย่างถี่ถ้วนมาโดยตลอด… เขาคงไม่คาดคิดมาก่อนว่าทุกหยาดเหงื่อที่เขาได้ทุ่มเทลงไป จะกลายมาเป็นรางวัลของคนอื่นในที่สุด… จากสิ่งที่เจอรัลด์สามารถสันนิษฐานได้ แดริลต้องการใช้วิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังของเจอรัลด์เป็นฐานในการฝึกฝนในระดับที่สูงขึ้น หลังจากนั้น เขาจะพยายามตามหาพรีโมโคโรสเพื่อเอามาปรุงยาเม็ดให้ตัวเอง และเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนแล้ว แดริลจะต้องก้าวเข้าสู่อาณาจักรแห่งนักป
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1578
ใกล้กับเขตแดนของยานัมในปัจจุบัน สิ่งที่เคยเป็นหอคอยมังกรได้กลายมาเป็นอาคารที่มีลักษณะเหมือนปราสาท ทหารประจำการและผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งอีกสองสามคนกำลังคุ้มกันอาคารอย่างแน่นหนา ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะอยู่ในรัศมีหนึ่งร้อยไมล์จากพื้นที่แห่งนี้... ในพื้นที่ด้านในสุดของอาคาร จะเห็นทหารยามชราที่ดูน่าเกรงขามสิบคนยืนอยู่ทั้งสองด้านของทางเข้าที่นำไปสู่ถ้ำหินที่ดูลึกลับ… “ท่านอาจารย์ยังไม่ออกมาอีกเหรอ…?” ทหารยามคนหนึ่งกระซิบด้วยเสียงที่แผ่วเบา ในขณะเดียวกัน ทหารยามอีกคนหนึ่งก็เดินไปมาโดยเอามือไพล่หลังไว้ หลังจากนั้นไม่นาน จูเลียน ซึ่งเป็นหนึ่งในทหารยามก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มขณะที่เขาพูดว่า “คาร์ลอส คุณช่วยหยุดเดินไปมาสักทีจะได้ไหม? คุณทำให้ผมเวียนหัวไปหมดแล้ว!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายที่เหลืออีกแปดคนก็เริ่มหยอกล้อคาร์ลอสเช่นกัน ทหารยามอีกแปดคนเป็นผู้ฝึกฝนวิชาที่แข็งแกร่ง ซึ่งมาขอติดตามเจอรัลด์ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา และพวกเขาก็ไม่ใช่คนเพียงกลุ่มเดียวที่ทำเช่นนั้น พูดกันตามตรง มีผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งอีกมากมายที่ตัดสินใจเข้ามาขอเป็นผู้ติดตามของราชาแห่งทิศเหนือผู้นี้ จากที่กล่าวมา องค์กรของเขาได
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1579
ด้วยเสียงดัง 'ครืด' ในที่สุดประตูหินก็ถูกเปิดออกจนสุด และเจอรัลด์ก็ก้าวออกมา... แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของเขาจะไม่ได้เปลี่ยนไปมากนักในช่วงห้าปีที่ผ่านมา แต่อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ถ้าจะให้อธิบายตอนนี้ เขาเปล่งรัศมีที่ดูน่าเกรงขามกว่าเดิม "ท่านอาจารย์!" ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตะโกนเรียก ขณะที่พวกเขาโค้งคำนับด้วยสีหน้าที่ซาบซึ้ง เจอรัลด์พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หันไปมองมิล่าที่มีสีหน้าพึงพอใจ และเธอก็ไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้พูดว่า “ในที่สุดเธอก็กลับมาแล้ว เจอรัลด์…!” "ใช่ แต่ถึงกระนั้นฉันก็ต้องเร่งฝึกฝน มิฉะนั้น ฉันจะไม่สามารถรับมือกับการโจมตีซ้ำซากจากพวกองค์กรเจ้าแห่งการทำลายล้างและราชาแห่งจักระได้!” เจอรัลด์ตอบ “ตอนนี้ท่านกำลังมีรัศมีที่ดูไม่ธรรมดาเลย นายท่าน… เป็นไปได้หรือไม่ว่าท่านจะกลายเป็นราชาจักระระดับแปดไปแล้ว…?” คาร์ลอสถาม เขารู้สึกประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ที่เขาสัมผัสได้ในตัวเจอรัลด์ "ถูกต้องแล้ว ด้วยความช่วยเหลือของแหล่งที่มาของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ฉันสามารถบรรลุถึงระดับแปดได้เมื่อประมาณครึ่งปีก่อน น่าเศร้าที่ฉันไม่สามารถพัฒนาให้ไกลกว่านั้นไ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1580
เมื่อมองไปที่สีหน้าที่เปลี่ยนแปลงของเจอรัลด์ ผู้นำวิญญาณทำท่าเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะปิดปากของเขาเอาไว้ มิล่าเองก็ทำหน้าสลดเพราะรู้สึกผิด แม้ว่าการแสดงออกของพวกเขาแทบจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่เจอรัลด์ก็ยังสังเกตเห็นถึงความผิดปกติบางอย่าง “…แล้วพวกที่มาจากองค์กรเจ้าแห่งการทำลายล้างล่ะ? พวกเขามาสร้างปัญหาให้เราอีกหรือไม่?” เจอรัลด์ถาม “พวกเขาคอยตามรังควานเรามาตลอด! เราเริ่มชินกับพวกเขาเสียแล้ว!” "ผมเข้าใจแล้ว แล้วพ่อแม่กับน้องสาวของผมเป็นยังไงกันบ้าง?” เจอรัลด์ถามพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย “…เรื่อง…นั้น…” ผู้นำวิญญาณตอบ ในขณะที่ใบหน้าของเขาซีดลงเล็กน้อย… แม้แต่ผู้อาวุโสทั้งสิบก็ยังคงก้มหน้าต่อไป โดยไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจ... สำหรับมิล่า ไม่นานน้ำตาของเธอก็เริ่มไหลอาบแก้ม เจอรัลด์มองดู ขณะที่เธอเอามือขึ้นมาปิดปากด้วยความโศกเศร้า จากนั้นเขาก็คำรามว่า “เป็นอะไรกันไปหมด? เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา?” เมื่อได้ยินเช่นนั้น มิล่าก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น ในขณะที่ผู้อาวุโสทั้งสิบคนคุกเข่าลงพร้อมกัน ผู้นำวิญญาณกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะตอบว่า “…เมื่อประมาณหนึ่งปี
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1581
ในขณะเดียวกัน ที่ด้านหลังของภูเขาในวังซาคราโซลิสเจอรัลด์เคยเช่าคฤหาสน์ที่นี่เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยของมิล่าและครอบครัวของเขาด้วยเหตุนี้จึงได้รับการตั้งชื่อว่าคฤหาสน์คลอฟอร์ดภายในปีนี้ เจอรัลด์ได้กลั่นศิลาต้นกำเนิดในแหล่งกำเนิดวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ด้วยเขาวางแผนที่จะย้ายแหล่งวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดไปที่เกาะคลอฟอร์ดในนอร์ทเบย์เมื่อถึงตอนนั้น เขาจะสามารถฟื้นฟูกิจการของตระกูลคลอฟอร์ดได้ และวังซาคราโซลิสของเขาก็จะกลายเป็นสำนักงานใหญ่ไปด้วยแต่ถึงกระนั้น นี่ก็เป็นโครงการขนาดใหญ่ไม่น้อย ไม่อาจแล้วเสร็จภายในปีนี้เขาจึงสร้างคฤหาสน์หลังนี้เป็นบ้านพักชั่วคราวภายในคฤหาสน์ ชายร่างท้วมคนหนึ่งกำลังคลานอยู่บนพื้น เขาสูญเสียการมองเห็นและไม่สามารถพูดได้ ยิ่งกว่านั้น เส้นเอ็นที่ขาและมือของเขาก็ขาดหมดแล้วสิ่งนี้ทำให้ชีวิตของเขาลำบากอย่างยิ่งอีกด้านหนึ่ง พ่อแม่ของเจอรัลด์นั่งอยู่บนรถเข็นพวกเขากำลังสั่งให้คนรับใช้ช่วยชายร่างท้วมคนนั้นให้ยืนขึ้น"ระวังด้วย อย่าปล่อยให้โยเอลล้มไปเชียวล่ะ!”ดีแลนพูดด้วยความกังวลเป็นอย่างสูง “นายใหญ่ นายน้อยโยเอลดูเหมือนจะเขียนอะไรบางอย่างลงบนพื้น!” บ่าวรับ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
