บทที่ 1501

ซีลอน ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างหน้า เริ่มสงสัยขึ้นมาทันที เมื่อเขาเห็นว่าเจอรัลด์อายุน้อยเพียงใด

ท้ายที่สุด แม้ว่าลูกชายของเขาจะเรียกเจอรัลด์ว่า 'อาจารย์' ตลอดเวลา แต่ซีลอนก็มองชายหนุ่มคนนั้นเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากคนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น ลูกชายของเขาอาจเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า…?

แต่ถึงแม้ว่าซีลอนจะคิดเช่นนั้น แต่เขายังคงจับมือทักทายกับเจอรัลด์อย่างเป็นมิตรเพื่อแสดงความขอบคุณ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้พูดคุยกับเจอรัลด์ไม่นาน ซีลอน ซึ่งเป็นผู้อาวุโสของครอบครัว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดูถูกเขาอยู่บ้างเล็กน้อย

หลังจากที่ทุกคนทานอาหารเสร็จแล้ว ซีลอนก็พาเจอรัลด์ อาจารย์คนใหม่ของตระกูล และทุกคนไปเดินเล่นรอบคฤหาสน์

ในระหว่างมื้ออาหาร ซีลอนได้พูดถึงหินขนาดใหญ่ และแข็งแรงที่เรียกว่าเซคเทอไรท์ และเห็นได้ชัดว่าเขากระตือรือร้นที่จะแสดงมันให้ทุกคนได้เห็น

เมื่อพวกเขาเดินมาถึงหินก้อนดังกล่าว ซีลอนก็หัวเราะออกมา ก่อนจะประกาศว่า “นี่คือ หินเซคเทอไรท์ที่ผมพูดถึง น้องชายเจอรัลด์! อย่างที่ผมบอก มันเป็นหินที่แข็งที่สุดในบรรดาสวรรค์และโลก! ด้วยเหตุนี้ ผมจึงนำมันติดตัวไปด้วยทุกที่ ไม่ว่าจะย้ายไปอยู