เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1421
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1422
ช่างเป็นความรู้สึกที่น่าทึ่งจริง ๆ… “…ถึงแม้นายจะทุบตีฉัน ก็ได้โปรดปล่อยฉันไปหลังจากที่ทำเสร็จแล้วเถอะนะ…!” เจอรัลด์ในอดีตอ้อนวอน เนื่องจากซาเวียอันเป็นที่รักของเขาได้เลิกรากับเขาไปแล้ว ดูเหมือนว่าเขาไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว… และแม้ว่าคนอื่นจะด่าว่าหรือทุบตีเขา เขาก็สู้กลับหรือปกป้องตัวเองไม่ได้อยู่ดี! "โอ้ พระเจ้า!" เจอรัลด์ในอนาคตพึมพำ เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองในอดีตจะเป็นคนแบบนี้ ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เจอรัลด์จึงสะกิดจุดฝังเข็มบนร่างของเจอรัลด์ในอดีตของเขาเพื่อทำให้เขาหุบปาก แน่นอนว่าเขาได้หมดสติไปในทันทีหลังจากนั้น! “นายกำลังจะได้พบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของโชคชะตาในเร็ว ๆ นี้ เพื่อน... ฉันหวังว่านายจะไม่เป็นคนไร้ประโยชน์เหมือนในอดีตอีกต่อไป หลังจากที่ฉันเปลี่ยนแปลงไปแล้ว! นายเป็นผู้ชายหรือเปล่า? งั้นก็เริ่มทำตัวให้เหมือนผู้ชายได้แล้ว!” เจอรัลด์พึมพำกับตัวเอง ในขณะที่เขายกร่างอดีตของตัวเองขึ้นมา รอยยิ้มอันบิดเบี้ยวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา แผนการของเขาคือการซ่อนตัวตนในอดีตของเขาให้ดี และเมื่อเขาทำได้แล้ว เขาก็จะลบความทรงจำของเจอรัลด์ในอดีตเกี่ยวกับเหตุกา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1423
เมื่อหันกลับมา เจอรัลด์ก็เห็นหญิงสาวรูปร่างสูงสง่า และแต่งตัวดียืนอยู่ตรงหน้าเขา อย่างไรก็ตาม เด็กสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้ากลุ่มคนเหล่านั้นกลับทำให้เจอรัลด์ถึงกับน้ำตาคลอเบ้าในทันที เธอคือมิล่า! ขณะที่เขาเริ่มหายใจถี่ขึ้น เจอรัลด์ก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อชั่วโมงที่แล้วเขารู้สึกกังวลและหดหู่ใจอย่างมาก แม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่เขาต้องการพบกับมิล่า แต่เขาก็ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะแสดงอารมณ์แบบไหนเมื่อเขามายืนอยู่ต่อหน้าเธอในที่สุด เนื่องจากเขายังคิดไม่ออกว่าจะจัดการกับอารมณ์ของตัวเองอย่างไร ทันใดนั้นมิล่าก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา และทำให้จิตใจของเขาว่างเปล่าในทันที แม้ว่าตอนนี้เขาจะจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ว่างเปล่า แต่เขาก็ยังจำได้ขึ้นใจว่าเธอช่างงดงาม น่ารัก น่าเอ็นดู และเป็นคนที่มีจิตใจดีงามเพียงใด! ในขณะที่สายตาและการแสดงออกของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักที่มีต่อเธอ มิล่าเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์กำลังจ้องมองมาที่เธอ แม้ว่าความกลัวจะเป็นปฏิกิริยาตอบสนองของเธอในตอนแรก แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะสังเกตเห็นว่ามีอารมณ์บางอย่างที่อธิบายไม่ได้สะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา เด็ก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1424
ในอดีตตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาได้พบกับมิล่า และแม้กระทั่งหลังจากที่พวกเขาได้คบกันแล้ว ความรักของพวกเขาก็ยังคงชัดเจนและเรียบง่ายอยู่เสมอ แม้เขาจะกลายเป็นเด็กหนุ่มที่มั่งคั่งในเวลาต่อมา แต่เขาก็ไม่เคยรู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องทำอะไรเกินตัวหรือฟุ่มเฟือยเพื่อเธอ เพราะท้ายที่สุดแล้ว เจอรัลด์ในอดีตก็รู้สึกว่าสิ่งเดียวที่สำคัญที่สุดคือความรักที่ทั้งคู่มีให้กันอย่างลึกซึ้ง จนกระทั่งในเวลาต่อมา เจอรัลด์ก็เข้าใจในที่สุดว่า ต่อให้คนสองคนจะรักกันอย่างลึกซึ้งมากแค่ไหน แต่ความโรแมนติกก็ยังจำเป็นอยู่เสมอสำหรับคู่รักทุกคู่ เมื่อถึงเวลาที่เขาเริ่มตระหนักได้และต้องการที่จะเริ่มเอาอกเอาใจเธอ มันก็สายเกินไปเสียแล้ว เมื่อคิดได้เช่นนั้น ตอนนี้เขามีโอกาสได้ย้อนกลับไปในอดีตอีกครั้ง เจอรัลด์ต้องการชดเชยให้กับความผิดพลาดที่เขาเคยทำไว้ทั้งหมด เขาต้องการมอบความโรแมนติกที่หรูหราฟุ่มเฟือยที่สุดให้กับเธอ เขาอยากจะทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก! แม้ว่านี่จะเป็นสิ่งที่เขาเพ้อฝัน แต่เขากลับตัดสินใจที่จะไม่กลับไปที่มหาวิทยาลัยในตอนนี้ เขารู้ว่ามันจะเป็นการดีที่สุดที่เขาจะไม่ไล่ตามมิล่าอีกต่อไป อย่างน้อยก็
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1425
“เดี๋ยวก่อน! นายคิดว่านายกำลังจะไปไหน นายคิดว่าที่นี่คือสถานที่ที่นายจะเข้าออกเมื่อไหร่ก็ได้ตามอำเภอใจอย่างนั้นเหรอ?!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตะโกน ขณะที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกหลายคน ซึ่งทุกคนมีสีหน้าจริงจังและเคร่งขรึม กำลังแกว่งกระบองไฟฟ้าไปมาเพื่อข่มขู่เจอรัลด์ เจอรัลด์ถูกหยุดทันทีเมื่อเขาพยายามจะเข้าไปในวิลล่า และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอกภัยทุกคนก็มีท่าทีที่พร้อมจะจัดการกับเจอรัลด์โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย หากเขายังคงพยายามบุกเข้าไปข้างใน "…หืม? ที่รัก ดูนั่นสิคะ! เจ้าเด็กน่ารังเกียจคนนั่นกำลังพยายามจะบุกเข้าไปในสถานที่ที่มีเกียรติอย่างเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้น! เขาน่าจะดูสารรูปตัวเองให้ดีก่อนที่จะทำอะไรแบบนั้น!” ผู้หญิงคนหนึ่งเย้ยหยันเจอรัลด์ ขณะที่จับแขนสามีของเธอเอาไว้ ทั้งคู่แสดงสีหน้าเหยียดหยามไม่ต่างกัน ขณะที่กำลังมองดูเขา ในขณะที่เขาได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็ไม่ได้ให้ความสนใจอะไรกับพวกเขามากนัก อย่างไรก็ตาม มันน่าจะถึงเวลาที่แซคจะออกเดินทางมาพบเขาแล้ว เจอรัลด์ไม่มีท่าทีรีบร้อน เขาถอยหลังหนึ่งก้าวก่อนจะยืนรออย่างเงียบสงบ ผู้หญิงคนนั้นถอนสายตาที่เหยียดหย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1426
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ยังคงยิ้มอย่างขมขื่น เมื่อคิดย้อนกลับไป เขารู้สึกว่าตอนนั้นเขายังเด็กและไร้เดียงสาเกินไป ซาเวียรู้สึกไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดกับสีหน้าหน้าที่เฉยเมยของเขา เธอจึงตัดสินใจถามเขาว่า “…นายหมายความว่าอย่างไรเจอรัลด์?” “ฉันก็หมายความตามที่ฉันพูดนั่นแหละ!” เจอรัลด์ตอบ "…นาย…! ไอ้คนโง่น่าสมเพช! ฉันจะบอกให้นายรู้ไว้เลยว่า ฉันแอบชอบยูริมานานแล้ว! นายมันก็แค่คนอนาถา ได้ยินไหม! คนโง่เท่านั้นที่จะสนใจคนอย่างนาย!” ซาเวียทำหน้าบึ้งตึง “นายจะโทษฉันไม่ได้หรอกนะที่ชอบเขา! ถ้าจะต้องโทษใคร นายควรจะโทษตัวเองดีกว่าที่ทำตัวน่าผิดหวัง และให้ในสิ่งที่ฉันต้องการไม่ได้! นายรู้ไหมว่านอกจากเขาจะมีปัญญาซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมและเครื่องสำอางแพง ๆ ให้ฉันได้แล้ว การที่ฉันได้คบกับยูริยังทำให้ฉันสามารถเข้าถึงเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้น ได้อีกด้วย! แล้วนายล่ะ เคยทำอะไรให้ฉันได้บ้าง นายมันก็แค่ไอ้คนไร้น้ำยา!” ซาเวียกล่าวเสริม และยังคงทำหน้าบึ้งตึง ประเด็นหลักนั้นอาจจะเป็นเพราะความอับอายที่อยู่ในใจของเธอนั่นเอง “…ผู้ชายคนนี้เป็นใคร ยูริ? เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเธอเหรอ” ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1427
"…อะไรนะ? แกบอกว่าแกเป็นใครนะ?” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกล่าวด้วยสีหน้าประหลาดใจ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขา ผู้ซึ่งเป็นคนอนาถาจะกล้าอ้างว่าเขาคือคุณคลอฟอร์ด! แม้ว่าเขาจะไม่เชื่อในคำพูดของเจอรัลด์ด้วยการตัดสินจากรูปร่างหน้าตาของเขาเพียงอย่างเดียว แต่เจ้าหน้าที่คนนั้นก็ต้องช็อกสุดชีวิตเมื่อเห็นแววตาที่น่ากลัวของเด็กหนุ่ม ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ให้ความสนใจกับเจอรัลด์มากนัก แต่หลังจากที่ได้เห็นแววตาตอนที่เจอรัลด์กำลังจ้องมองมาที่เขา เจ้าหน้าที่ก็สัมผัสได้ถึงรัศมีพลังที่แข็งแกร่งจากเด็กหนุ่มในทันที ด้วยพละกำลังอันมหาศาล บวกกับความรู้สึกกดดันที่สะท้อนออกมาจากตัวของเขา เจ้าหน้าที่คนนั้นถึงกับตกตะลึงและรู้สึกหนาวเหน็บจนแผ่นหลังของเขาเย็นยะเยือก เขารู้สึกกดดันมากขึ้นเรื่อย ๆ จนเกือบจะเชื่อคำกล่าวอ้างของเจอรัลด์ แม้แต่ซาเวียและเพื่อนของเธอทุกคนก็ยังรู้สึกตกใจเมื่อได้ยินเจอรัลด์พูดเช่นนั้น หลังจากนั้นไม่นาน ซาเวียก็หัวเราะออกมาก่อนจะพูดว่า “ฉันได้ยินผิดไปหรือเปล่า? นายบอกว่านายเป็นใครนะ? ฮ่าฮ่า!” ในตอนแรก ซาเวียคิดแต่เพียงว่าเจอรัลด์กำลังจะถูกทำร้าย แต่เธอไม่คาดคิดมาก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1428
ในตอนแรก แซคคิดว่าแม้เจอรัลด์จะรู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเขาด้วยตัวเอง แต่เขาคงจะต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะปรับตัวกับชีวิตใหม่ได้ เพราะถึงอย่างไร คุณคลอฟอร์ดก็ถูกเลี้ยงดูมาอย่างยากจนตั้งแต่วันที่เขาลืมตาดูโลก! ด้วยเหตุนี้ แซคจึงเตรียมใจเอาไว้ว่าเขาอาจจะต้องเผชิญหน้ากับคุณคลอฟอร์ดที่ค่อนข้างเขินอายและเป็นคนซื่อ แต่เมื่อเจอรัลด์มาอยู่ต่อหน้าเขาในตอนนี้ เขากลับไม่คาดคิดเลยว่าเจอรัลด์จะเป็นคนที่มีแรงผลักดันและกล้าหาญขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ยังมีรัศมีพลังที่ดูอึมครึมอยู่ล้อมรอบตัวเขาตลอดเวลา! แม้จะไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ใครเป็นพิเศษ แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้คนรอบข้างเจอรัลด์รู้สึกหายใจลำบาก “ถูกต้อง นอกจากนี้แล้ว ผมไม่ได้ต้องการแค่ให้คุณซื้อมันให้ผมเท่านั้น แต่ผมต้องการให้คุณจ้างทีมวิศวกรเพื่อเริ่มการขุดเจาะบนภูเขาโดยทันที มันมีก้อนหินขนาดใหญ่อยู่ข้างในภูเขานั้น ซึ่งมันเป็นก้อนหินที่มีประโยชน์มากสำหรับผม… และคุณจะมีเวลาเพียงหกวันเท่านั้นในการทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ คุณมีอะไรจะถามอีกไหม?” เจอรัลด์สั่ง “…ไม่ครับ… ผมจะทำตามคำสั่งของคุณทันที!” แซคตอบ แม้ว่าในตอนแรก เขาคิดที่จะถามเจอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1429
ทันทีที่เจอรัลด์พูดจบ ทุกคนที่อยู่ในห้องก็ถึงกับตะลึงงัน ไม่ว่าจะเป็นเพราะคำพูดของเขาฟังดูโรแมนติกหรืออะไรก็ตาม แต่ฉากนั้นเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ขึ้นในหมู่เพื่อนร่วมชั้นของมิล่า! บางคนถึงกับยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อบันทึกภาพเหตุการณ์นั้นเอาไว้! เมื่อใบหน้าของมิล่าเริ่มแดงขึ้นอย่างที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อน เจอรัลด์ซึ่งพูดจบแล้วก็หันหลังกลับ และเดินออกจากห้องเรียนไปในทันที เมื่อเธอมองตามเจอรัลด์ไป มิล่าก็รู้สึกถึงอารมณ์ที่อธิบายไม่ถูกซึ่งปะทุอยู่ภายในใจของเธอ… ความรู้สึกเหล่านี้มาจากไหนกันนะ…? เหตุการณ์ดังกล่าวกลายเป็นที่พูดถึงอย่างมากภายในรั้วมหาวิทยาลัย หลังจากที่คาบเรียนที่สองของมิล่าจบลง ท้ายที่สุดแล้ว ฉากที่คนยากไร้ที่น่าสมเพชพยายามไล่ตามเทพธิดาเป็นสิ่งที่มักจะเห็นได้ในภาพยนตร์เท่านั้น! นอกจากนั้นแล้ว การเคลื่อนไหวของเจอรัลด์ยังได้กระตุ้นความกล้าหาญในตัวของเด็กหนุ่มขี้อายที่ก่อนหน้านี้ไม่มีความกล้าที่จะจีบมิล่า และในขณะนี้ พวกเขาหลายคนกำลังยืนต่อแถวเพื่อมอบจดหมายรักให้กับเธอ! เมื่อรู้ว่าเธอไม่สามารถอยู่ในห้องเรียนได้อีกต่อไป มิล่าจึงตัดสินใ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
