“โอกาสอย่างนั้นเหรอ? คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เฟลตันที่ยังคงนอนอยู่กับพื้น ก่อนจะตบมือ“เอาแบบนี้ ถ้าวันนี้แกปล่อยฉันไป ฉันจะบอกคุณย่าไม่ให้มาสร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คนที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดแห่งนี้! ถ้าแกไม่ทำตามนี้ล่ะก็... คุณย่าจะต้องทำให้เกิดการนองเลือดขึ้นที่นี่แน่นอน!” เฟลตันตอบ“ผมไม่มั่นใจว่าอะไรทำให้คุณเข้าใจผิดแบบนี้ แต่ผมแค่บอกลีโอไม่ให้ฆ่าคุณทันที เพราะการปล่อยให้คุณตายแบบนี้ จะทำให้คุณย่าของคุณเจ็บปวดทรมานน้อยเกินไป แบบนั้นคงจะน่าสมเพชน่าดู!” เจอรัลด์เยาะเย้ยพลางยิ้มออกมาทันทีที่เขาเห็นรอยยิ้มน่ากลัวของเจอรัลด์ เฟลตัลก็รู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขา หรือบางทีแม้กระทั่งจิตวิญญาณของเขา ยังเยือกแข็งไปด้วยวินาทีต่อมา เขาพูดขึ้นตะกุกตะกัก “...กะ แกหมายความว่ายังไง...?” “เชื่อผมเถอะ ถ้าผมบอกว่า ผมคิดว่าผมจะจัดการกับคุณยังไงตลอดการเดินทางมาที่นี่ แต่สุดท้ายแล้ว ผมก็คิดได้ว่าคุณยังคงมีประโยชน์กับผมอยู่บ้าง เพราะแบบนี้ ผมถึงยอมให้คุณตายง่าย ๆ ไม่ได้ยังไงล่ะ! ยังไงก็ตาม ไปทำความสะอาดที่เกิดเหตุก่อนลีโอ! นายทิ้งเด็กนี่เอาไว้กับฉัน!” เจอรั
“พูดตรง ๆ ความคิดนี้ฟังดูไม่เลวเหมือนกัน! นอกจากนี้ ผมยังอยากจะถามคำถามอื่นคุณอีกหลายข้อ... ถ้าคุณตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา ผมจะลองคิดทบทวนที่จะไม่วางยาพิษคุณ!” เจอรัลด์พูดเยาะเย้ย“คะ คุณถามผมได้ทุกอย่าง! ผมสาบานว่าผมจะตอบอย่างตรงไปตรงมาเท่าที่ผมรู้คำตอบเรื่องที่ถาม! เพียงได้โปรด ไว้ชีวิตผมด้วย...!” เฟลตันอ้อนวอน ในตอนนี้เขาไม่อาจคิดถึงเรื่องอื่นได้ นอกเสียจากการเอาชีวิตรอด ถึงอย่างไรก็ตาม ขณะที่ในตอนแรกเขาวางแผนจะใช้อำนาจของคุณย่าทำให้เจอรัลด์หวาดกลัว แต่เจอรัลด์กลับไม่มีท่าทีสะทกสะท้านกับการข่มขู่ของเขาเลย ยิ่งไปกว่านั้น เฟลตัลยังรู้สึกหวาดผวากับคาถาที่เจอรัลด์เพิ่งเสกขึ้น! วิชาของไอ้สารเลวนั่นช่างน่ากลัวและโหดเหี้ยมเกินไป!ในขณะที่เฟลตันภาวนาให้ในตอนนี้ เขาแค่ได้เล่นงานเจอรัลด์ให้อ่วม เขารู้ดีว่าใครมีอำนาจในตอนนี้ นั่นคือเหตุผลที่เขาเริ่มสอนเจอรัลด์อย่างจริงจัง ถึงการใช้วิธีลับของทั้งเด้ด แอนนี่ และเด้ด แอนนี่ มาเธอร์ นอกจากนี้เขายังมั่นใจว่า ได้ตอบทุกคำถามของเจอรัลด์ตามความจริงมากที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วเมื่อเจอรัลด์ถามคำตอบเสร็จสิ้นแล้ว เฟลตันจึงจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเจอรัลด
“มากันเถอะเจ้าหนุ่ม! ฉันจะโยนแกเข้าไปในห้องใต้ดินเอง!” ลีโอพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา ก่อนจะยกเฟลตันขึ้นมาด้วยมือข้างเดียวตัวเขาในตอนนี้เฟลตันรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเป็นเพียงลูกไก่ตัวเล็ก ๆ ที่ไม่กล้าแม้แต่ต่อสู้หรือโต้กลับในทางด้านของเจอรัลด์ ซูริได้ติดต่อกับโรซี่ในช่วงเที่ยง โดยบอกเธอว่ามีคนต้องการพบเธอเพราะโรซี่เชื่อใจซูริมาก เธอจึงตกลงที่จะพบเจอรัลด์ ถึงแม้ว่าตารางงานของเธอจะยุ่งมากก็ตามด้วยเหตุนี้เจอรัลด์ ซูริ และเซตจึงมุ่งหน้าไปที่บริษัทในเมืองเคอร์ตันที่โรซี่อยู่ในตอนนี้เมื่อได้พบเธอ เจอรัลด์รู้สึกได้ว่าโรซี่มีออร่าที่แผ่กระจายออกมาอย่างรุนแรง ดังที่เขาคาดไว้ว่าเธอมี หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือเธอมีเรือนร่างที่สมบูรณ์แบบในชุดสีขาวพอดีตัวอย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเมื่อทั้งสามคนยืนอยู่ต่อหน้าเธอ หญิงสาวผิวขาวและสะสวย ซึ่งดูท่าทางเหมือนจะเป็นประธานที่อายุราวยี่สิบเจ็ดปีก็พูดขึ้น “คุณคือคุณคลอฟอร์ดใช่ไหม? ซูริบอกว่าคุณตามหาฉัน มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอคะ?”“ยินดีที่ได้พบคุณครับประธานสโลว์ ผมตรงเข้าประเด็นเลยนะ อย่างที่พูดมาผมอยากให้คุณไปสถานที่แห่งหนึ่งกับผม ยิ่งไปกว่านั้น ผมอยากจะขอยืม
“ฉันก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน ถึงอย่างไรก็ตาม ฉันมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการคุณคลอฟอร์ด นอกจากนี้ฉันเกรงว่าจะให้ความช่วยเหลือตามที่คุณขอร้องไม่ได้ ตอนนี้ฉันคงต้องขอตัวก่อน ฉันต้องไปดูแลคุณแม่เดี๋ยวนี้!” โรซาลีกล่าวพูดตามตรง ถ้าไม่ใช่ซูริที่เป็นคนพาเจอรัลด์มาวันนี้ โรซี่คงสั่งให้คนไล่เขาออกไปแล้ว เพื่อเธอจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลากับเขามากถึงขนาดนี้ตั้งแต่แรก!“ผมขอให้คุณพิจารณาข้อเสนอของผมใหม่นะครับ ประธานสโลว์ ถึงอย่างไรก็ตาม ผมได้ยื่นเสนอที่เอื้อต่อคุณมากนะ และคุณจะได้รับเงินก้อนโตโดยไม่ต้องทำอะไรมากมาย เพื่อให้ข้อตกลงนี้น่าสนใจมากยิ่งขึ้น ผมจะรักษาอาการป่วยของแม่คุณให้ด้วย หากคุณยอมรับข้อเสนอของผม!” เจอรัลด์ตอบกลับ“ใช่แล้ว ประธานสโลว์ ! เขาทำได้!” ซูริพูดเสริมขึ้นแท้ที่จริงแล้ว ซูริพยายามอย่างเต็มที่ที่จะแนะนำเจอรัลด์กับโรซี่ เพราะเธออยากให้เขาช่วยรักษาแม่ของโรซี่ เพราะซูริรู้เรื่องค่ารักษาอาการป่วยของแม่โรซี่มาโดยตลอดยิ่งไปกว่านั้น ซูริมั่นใจว่าเจอรัลด์ช่วยได้ เพราะเธอเคยได้มีโอกาสได้เห็นฝีมือการใช้เวทมนต์เยียวยารักษาของเจอรัลด์เมื่อครั้งที่เขาทำการรักษาให้กับคุณปู่ของเธอ หลังจากท
ขณะที่ฮิโระเข้ามาใกล้เจอรัลด์มาก แต่เจอรัลด์แค่เพียงยกมือขึ้น แล้วใช้หลังมือตบหน้าฮิโระ ทั้งที่เจอรัลด์ไม่ได้ใช่เรี่ยวแรงมากมายนัก แค่ใช้กำลังแรงเฉื่อยจากการยกมือขึ้นตบฮิโระเท่านั้น ก็ทำให้ฮิโระหมุนค้างอยู่ในอากาศถึงสองรอบ ก่อนจะตกลงมาบนโต๊ะกาแฟ ซึ่งทำให้โต๊ะแตกเป็นเสี่ยง ๆ!ตอนนี้แก้มของเขาบวมเป่ง ขณะที่เขาถ่มฟันที่หักหลายซี่ออกมา ในตอนนั้นเองเขาถึงได้รู้สึกตัวว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้น ฮิโระทั้งตกใจและสับสนเกินกว่าจะรับไหวคน ๆ นี้แข็งแกร่งแบบนี้มาตลอดเลยอย่างนั้นหรือ?! ฮิโระไม่อาจต้านทานการโจมตีที่กะทันหันและทรงพลังจนคาดไม่ถึงได้แม้แต่น้อย! เป็นแบบนี้ได้อย่างไร?!มาถึงตอนนี้ ไททัสรู้สึกตกใจมาก จนเขาทำได้เพียงกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวาดกลัว ขณะที่เขาเดินถอยหลังไปแม้แต่โรซี่ก็รู้สึกได้ว่าเปลือกตาของเธอกำลังกระตุกอยู่ ตอนนี้ความสามารถของเจอรัลด์ได้ปรากฏออกมาชัดเจนแล้ว และมันเกินกว่าที่เธอคาดการณ์เอาไว้มาก“...กะ แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันเป็นผู้นำของกลุ่มแคฟฟิน!” ไททัสพูดขึ้นเสียงดัง เมื่อเขาได้สติกลับคืนมา“กลุ่มแคฟฟินนี้ กลุ่มแคฟฟินนั้น... ผมชักจะเริ่มสับสนกับสิ่งที่คุณพูดมาซะแล้ว! น
คงไม่มีใครเชื่อคำพูดของเจอรัลด์ หากพวกเขาไม่ได้ยินคำพูดของเขากับหูตัวเองถึงอย่างนั้น แม้ว่าโรซี่จะได้ฟังข้อเสนอของเขาอย่างชัดเจนอยู่แล้วในเวลานี้ และรู้ว่าเช็คพิเศษนั้นเป็นเรื่องจริง แต่เธอก็ยังรู้สึกกังวลว่าเจอรัลด์จะแค่คุยโวถึงเธอจะไม่รู้ว่าเขาทำอย่างไรถึงได้เช็คนั้นมา แต่โรซี่อยากรู้ว่าเขาจะเต็มใจจ่ายเงินให้เธอจริง ๆ หรือเปล่า ถ้าเธอเขียนจำนวนเงินห้าพันล้านดอลลาร์ลงไปในเช็ค ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่โรซี่ไม่กล้าแม้แต่จะเขียนลงไปในตอนนั้นไททัสเองก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง“ผ่านมาแล้วสองนาที คุณคิดออกหรือยัง? ถ้าคิดออกแล้ว งั้นก็เอาเลย กรอกจำนวนเงินตามที่คุณต้องการลงไปในเช็คเลย” เจอรัลด์พูดเสริมพร้อมเผยยิ้มออกมาจาง ๆ“คุณเป็นคนยื่นข้อเสนอนี้ถูกไหม? ฉันกรอกจำนวนเงินที่ฉันต้องการลงไปในเช็คเท่าไรก็ได้ใช่ไหม? ไม่มีการมาเอาคืนนะ?” โรซี่บ่นพึมพำด้วยความรำคาญ“ก็ตามที่ผมพูดไป เท่าไหร่ก็ได้ตามที่คุณอยากได้เลย!”“...ได้! คุณรวยนักใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นฉันจะเขียนลงไปในเช็คห้าพันล้านดอลลาร์!” โรซี่บอก ทั้งที่ยังคงคิดว่าเจอรัลด์แค่คุยโว้ไปอย่างนั้นในใจของเธอ เธออยากรู้ว่าเขาดูละครโทรทัศน์มากเกินไป
ยิ่งไปกว่านั้น การที่คนธรรมดาทั่วไปจะหยิบยื่นเช็คเงินสดให้กับใครสักคน อีกทั้งยังบอกเขาอีกให้เขากรอกตัวเลขลงไปมากเท่าไรก็ได้ตามที่ต้องการ... เขาต้องร่ำรวยแค่ไหนกันถึงได้พูดแบบนั้นออกมาได้เมื่อรู้ว่าก่อนหน้านี้เขาเกินทำให้ชายผู้แข็งแกร่งผู้นี้ต้องขุ่นเคือง ในตอนนี้ไททัสจึงรู้สึกเหมือนกำลังจะตายจริง ๆถึงอย่างนั้นก็ตาม แม้ว่าเจอรัลด์จะแค่เมินเฉยต่อไททัส ขณะที่มือของเขาจับลูกบิดประตู ทันใดนั้นเองเขาก็ได้ยินเสียงใครอีกคนร้องเรียกดังขึ้นจากด้านหลัง “พี่ชาย!”นั่นคือฮิโระ และชายที่ได้รับบาดเจ็บที่พยายามลุกขึ้นยืนให้ได้ ในที่สุดก็ล้มลงกับโซฟา ก่อนจะพูดเสริมขึ้น “ผม... ผมใช้พละกำลังทั้งหมดที่ผมมีต่อสู้กับคุณก่อนหน้านี้ เพราะคิดว่าคุณคงไม่อาจต้านทานการโจมตีของผมได้... แต่เมื่อสักครู่นี้คุณทรงพลังมากเหลือเกิน...! บอกผมทีเถอะพี่ชาย ก่อนหน้านี้คุณใช้พละกำลังกับผมไปเท่าไรกัน...?”เมื่อหันกลับไปมองฮิโระอย่างไม่สนใจนัก เจอรัลด์เพียงตอบกลับไป “พละกำลังเหรอ...? ผมแทบไม่ได้ใช้เลย! บอกตามตรงว่าผมแค่โบกมือเท่านั้นเอง!”“...อะไรนะ?!” ฮิโระอุทานออกมาด้วยความตกใจ ขณะที่เจอรัลด์เดินออกจากประตูไปโดยไม่ได้
“...เขาเป็นใครเหรอคะ...?” ยูเมะเอ่ยถาม แววตาของเธอเปลี่ยนเป็นจริงจังนับตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอได้พบกับเขา ยูเมะบอกได้เลยว่าเจอรัลด์ไม่ใช่คนธรรมดา แม้จะเป็นเรื่องจริงที่เจอรัลด์เป็นทายาทของตระกูลที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลมากที่สุดในโลกก็ตาม คุณย่าของเธอก็คงไม่ต้องคิดหาวิธีมากมาย และวางกับดักเพียงเพื่อจับเขาถ้าเขาเป็นเพียงคนธรรมดาเท่านั้น ให้ตายเถอะ คุณย่าของเธอกลับเลือกที่จะร่วมมือกับประตูมิติแห่งการพิพากษา เพื่อจัดการกับเจอรัลด์!สิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่างทำให้เกิดคำถามขึ้น แม้ว่าจะเป็นเรื่องจริงที่การฝึกของเจอรัลด์ในตอนนี้นั้นได้เหนือกว่าเพื่อนของเขาไปมาก แต่มีความเป็นไปได้มากว่าอีเร็ตจะจัดการกับเขาได้ง่ายที่สุด หรือกล่าวเป็นนัยคือ ไม่มีความจำเป็นที่พวกประตูมิติแห่งการพิพากษาซึ่งมีความแข็งแกร่งกว่า เมื่อเทียบกับครอบครัวของยูเมะแล้ว จะต้องมาร่วมมือกับพวกกันเทอร์เพียงเพื่อจัดการเจอรัลด์ เพราะท้ายที่สุดแล้ว จำเป็นด้วยหรือที่จะต้องรวมพลังกัน หากทั้งสองฝ่ายต่างมีความสามารถมากพอที่จะจับตัวเขาได้เอง?ด้วยเหตุนี้ จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคำพูดของอีเร็ตถึงทำให้ยูเมะอยากรู้อีเร็ตพยักหน้ารับจากนั้นจึ