“…นั่น นั่นมันอะไรน่ะ…?!” แบรดลี่ย์ตะโกนด้วยสีหน้าที่ตื่นตระหนกสุดขีด เขาจ้องมองเจอรัลด์ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เพราะไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น แบรดลีย์เป็นคนที่มีพละกำลังมหาศาลอยู่แล้ว เมื่อคิดเช่นนั้นแล้ว คนธรรมดาอย่างเจอรัลด์ ซึ่งดูจะเด็กกว่าเซมัสเสียด้วยซ้ำ จะทำให้เขาหยุดการถูกโจมตีเมื่อสักครู่นี้ได้อย่างไร? หากเขาไม่เห็นการโจมตีอย่างกระทันหันของเจอรัลด์เมื่อไม่กี่วินาทีก่อน เขาคงไม่เชื่อว่าเด็กหนุ่มจะมีความสามารถมากมายถึงเพียงนี้! แต่นี่มันช่างไร้เหตุผลสิ้นดี ขณะที่แบรดลีย์กำลังตกใจและหวาดกลัว และพยายามทำความเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เฮอร์เชลก็ได้แต่ขมวดคิ้ว เมื่อเขาหันไปมองน้องชายของเขา ในตอนนี้ ทางด้านของรูเพิร์ท เฟลอร์ และคนอื่น ๆ จากคิงวัลลีย์ ต่างก็รู้สึกว่าพวกเขาเริ่มมีความหวังในที่สุด หลังจากที่ถูกคนเหล่านั้นผลักดันให้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังก่อนหน้านี้ ไม่มีใครคาดคิดเลยว่าเขาจะมีพละกำลังที่ร้ายกาจเช่นนี้… เมื่อคิดย้อนกลับไปตอนที่ทุกคนยังไม่รู้ว่าเขาเป็นคนที่มีฝีมือในการต่อสู้ ก็นับว่ายังโชคดีที่พวกเขาไม่ได้ทำให้เจอรัลด์รู้สึกขุ่นเคืองใจมากจนเกินไป… ทันใดนั้
รูเพิร์ทขมวดคิ้ว ขณะที่เขาพูดแบบนั้นออกไป โดยธรรมชาติแล้ว เขาคงไม่มีทางเต็มใจที่จะแบ่งทรัพย์สินของเขาให้ใครง่าย ๆ อย่างแน่นอน แต่หากเขายังต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป อย่างน้อยเขาก็ต้องพยายามเจรจาต่อรอง เจอรัลด์จับจ้องไปที่รูเพิร์ท และตอบเพียงสั้นๆ ว่า “หนึ่งในสาม!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าผู้อาวุโสก็หันไปมองหน้ากันด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ตอนนี้รูเพิร์ทก็เหมือนคนที่มีมีดจ่ออยู่ที่คอ ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่เขาควรจะพยายามต่อรองกับเจอรัลด์อีกต่อไป จากสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในขณะนี้ ผู้อาวุโสทุกคนเห็นว่ามันมีความเป็นไปได้สูงที่รูเพิร์ทอาจจะต้องสูญเสียหุบเขาทั้งหมดให้กับเจอรัลด์ เมื่อทุกอย่างจบลง รูเพิร์ทหายใจเข้าลึก เขายังไม่เต็มใจที่จะตอบตกลงเช่นนั้น เขากล่าวว่า “ได้โปรดอย่าเอาเปรียบเราทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเรากำลังตกที่นั่งลำบากเลยพ่อหนุ่ม! เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน! ฉันจะมอบหนึ่งในห้าของหุบเขาให้ตามที่นายเคยขอมาก่อนหน้านี้! ตกลงไหม?” “ครึ่งหนึ่งของคิงวัลเลย์! ไม่น้อยไปกว่านี้ ถ้าคุณยังต้องการให้ผมช่วยคุณจริง!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้ม รูเพิร์ทเข่าทรุดลงกับพื้นทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เขาตกอยู่ใ
“… พ พระเจ้า… นี่เขา… เขาเป็นมนุษย์หรือเทพกันแน่…?” แม้ว่าไมลส์จะอ้าปากค้างอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเรื่องภาพลักษณ์ของตัวเองสักเท่าไรในตอนนี้ เขาได้แต่ยืนตัวสั่น และพึมพำประโยคนั้นออกมา แม้แต่อาจารย์ทั้งสามคนก็ยังตกตะลึงเป็นอย่างมากกับสิ่งที่เห็น ท้ายที่สุด แม้ว่าแบรดลีย์จะมีพละกำลังที่มากกว่า เร็วกว่า และเก่งกว่าคนทั่วไป แต่ความสามารถของเขาก็ยังคาดเดาได้และเข้าใจได้ แต่ในทางกลับกัน พลังของเจอรัลด์ช่างเป็นอะไรที่ดูแตกต่างจากคนทั่วไปอย่างสิ้นเชิง เขาเพิ่งแยกแผ่นดิน และหินก้อนใหญ่ออกจากกันด้วยการโบกมือในอากาศเพียงครั้งเดียว! สิ่งที่เขาทำอยู่เหนือความคาดหมายของทุกคน! และหลายคนที่เห็นเหตุการณ์ก็คิดเช่นเดียวกัน หลังจากที่เงียบไปนาน อาจารย์หนึ่งในสามคน ที่จ้องมองรอยแยกบนพื้นตลอดเวลาก็บ่นพึมพำ “… นั่นไม่ใช่เทคนิคจากสรวงสวรรค์… แต่กลับกัน มันเป็นศิลปะการต่อสู้ที่แปลกประหลาด… มัน… มันคือวิชาจิตควบคุม…! ความจริงที่ว่าเด็กคนนั้นได้พิชิตอาณาจักรหมอกเพลิงแห่งเนบิวล่าแล้ว และยังสำเร็จวิชาพลังเทพเจ้าร้อยหมัดอีก มันก็คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าเขาสามารถฆ่าคนที่ยืนอยู่ห่างออกไปเป็นส
วินาทีที่เขาพูดจบ เจอรัลด์ก็เดินไปหาแบรดลีย์ ก่อนจะเอามือตบตามจุดต่าง ๆ ในตัวของเขาสองสามครั้ง “…เอาล่ะ ผมตัดจุดพลังลมปราณของเขาทั้งหมดแล้ว แม้ว่าเขาจะยังมีกำลังภายในเหลืออยู่ แต่เขาก็ไม่สามารถนำมันออกมาใช้ได้ในขณะนี้ ผมจะทิ้งเขาไว้ให้คุณก็แล้วกัน” เจอรัลด์กล่าว “ข ขอบคุณครับ อาจารย์คลอฟอร์ด! ผมทึ่งในความแข็งแกร่ง ความยิ่งใหญ่ และเทคนิคพิเศษของคุณจริง ๆ!” รูเพิร์ทพูดเยินยอ ขณะที่เขายืนอยู่ข้างเจอรัลด์ การที่ได้เห็นภาพชายวัยใกล้ห้าสิบพยายามอย่างเต็มที่ที่จะประจบประแจงคนที่อายุน้อยกว่ามาก ทำให้ทุกคนถึงกับหัวเราะเสียงดังออกมา แน่นอนว่าทัศนคติของเขาทั้งก่อนและหลัง จากที่เขาพบว่าเจอรัลด์แข็งแกร่งแค่ไหนนั้นต่างกันอย่างสิ้นเชิง อาจจะเรียกได้ว่ามันต่างกันถึงหนึ่งส่วนแปดสิบเลยก็ว่าได้! เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์เองก็ได้แต่ส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มแห้งสิ่งที่เจอรัลด์ไม่รู้ก็คือหลังจากที่เขาได้ประสบกับอารมณ์อันแปรปรวนในวันนี้ รูเพิร์ทก็เลิกคำนึงถึงศักดิ์ศรี และภาพลักษณ์ของตัวเองอีกต่อไป สิ่งที่เขาอยากทำตอนนี้คือ รู้จักตัวตนของเจอรัลด์ให้มากขึ้นกว่าเดิม และจะมีอะไรที่ดีไปกว่าการได้ประจบประแ
"คุณคลอฟอร์ด นี่คือยาเม็ดเลือดวัว และสมุนไพรที่คุณต้องการครับ!”ไม่นานคนใช้คนหนึ่งก็นำของทั้งหมดมามอบให้เจอรัลด์ด้วยท่าทีที่นอบน้อมเจอรัลด์ตรวจสอบทุกอย่างด้วยความระมัดระวังเหตุผลที่เจอรัลด์วางยารูเพิร์ทไม่ใช่เพราะเขาต้องการทำให้รูเพิร์ทหวาดกลัวเท่านั้นแต่เขาวางยารูเพิร์ทด้วยยาพิษลับชนิดหนึ่งถึงแม้ว่ารูเพิร์ทจะเป็นคนที่โลภมากและกลัวตาย แต่นอกจากยาสมุนไพรเชอริชครึ่งหนึ่งในคิงวัลเลย์แล้ว เขาก็ยังมีประโยชน์ต่อเจอรัลด์ในอีกหลายด้านเจอรัลด์ไม่จำเป็นที่จะต้องกลัวว่ารูเพิร์ทจะกลับคำพูดของเขาในอนาคต ตราบใดที่เขาสามารถใช้ยาพิษลับในการข่มขู่รูเพิร์ทได้หลังจากออกจากคิงวัลเลย์แล้ว เจอรัลด์ยังไม่ได้มุ่งหน้าไปที่บ้านของชายคนนั้นในทันทีตามข้อตกลงของเขากับลีโอ เขาได้เดินทางมาถึงถ้ำที่ลีโอซ่อนตัวอยู่ก่อนหน้านี้เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย เมื่อเขาเห็นภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้า เมื่อเขาเข้ามาในถ้ำลีโอใช้กองวัชพืชขวางทางเข้าถ้ำเอาไว้ และนั่งนิ่งอยู่ในนั้นโดยไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหน ไม่ต่างอะไรจากเด็กนักเรียนที่ทำผิดและถูกสั่งกักบริเวณ“นายท่าน! คุณกลับมาแล้ว!” ลีโอพูด ในขณะที่เข
จากนั้นเจอรัลด์ก็นั่งฟังเรื่องราวทั้งหมดที่ลีโออธิบายอย่างตั้งใจปรากฏว่าเมื่อครั้งที่ลีโอยังเด็กมาก เขาจำได้ว่าเขาเคยอาศัยอยู่บนเรือรบขนาดใหญ่ เขาจำไม่ได้ว่าตอนนั้นอายุเท่าไหร่ แต่เจอรัลด์เดาว่าเขาน่าจะมีอายุประมาณสามถึงสี่ขวบยิ่งไปกว่านั้น มีคนอีกหลายคนอาศัยอยู่บนเรือรบเหาะได้ลำนั้นด้วย และยังมีเด็ก ๆ มากมายที่มาเล่นกับเขาพวกเขาทั้งหมดถูกพาไปยังสถานที่แห่งหนึ่งที่มีคนดูแลเป็นพิเศษ และลีโอก็เติบโตที่นั่นลีโอได้รับการฝึกฝนมาหลากหลายรูปแบบ และเขาก็ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้หลายครั้งตั้งแต่ยังเป็นเด็กการต่อสู้คือสิ่งเดียวที่เขารู้จักยิ่งไปกว่านั้น ที่แห่งนั่นยังเต็มไปด้วยตำนานอันลึกลับ ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องราวของเทพเจ้าอีกด้วยสถานที่ที่พวกเขาอยู่นั้นมีรูปปั้นหินขนาดใหญ่สองอันตั้งอยู่ มันเป็นรูปปั้นของเทพเจ้า และผู้หญิงในชุดขาวพวกเขาเติบโตขึ้นภายใต้ตำนานแห่งเทพ“นี่นายหมายความว่า นายถูกเรือรบเหาะลำนั้นพาตัวไป? และร่างกายของนายก็ปลี่ยนไปจนกลายเป็นแบบนี้ตอนอยู่ที่นั่นน่ะเหรอ?” เจอรัลด์ถามด้วยความสงสัยเขารู้สึกราวกับว่า เขาเห็นประตูลึกลับที่นำไปสู่ประตูอีกบานหนึ่งที่ซ
“ที่ที่นายเคยอยู่มันคือที่ไหนกันแน่ลีโอ? ดูเหมือนว่านายจะมาจากที่เดียวกันกับเทพเจ้าและผู้หญิงชุดขาว นายน่าจะเป็นหนึ่งในคนที่ซัน ลีก จับตัวไปจากโลก!” เจอรัลด์กล่าวหลังจากที่ได้แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน คำอธิบายทั้งหมดของลีโอก็ดูเหมือนจะสอดคล้องกับเบาะแสมากมายที่เจอรัลด์ได้รับมาจากภาพจิตรกรรมฝาผนัง พร้อมกับหลักฐานที่เขาได้รวบรวมมาจากราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร และพระราชวังใต้ดินในทะเลทรายเจอรัลด์เกือบจะมั่นใจแล้วว่าซัน ลีกได้จับตัวผู้คนมากมายจากโลกนี้ และลีโอเองก็เป็นเพียงหนึ่งในนั้นยิ่งไปกว่านั้น ซัน ลีก ต้องมีความเกี่ยวข้องกับผู้หญิงในชุดขาว และเทพเจ้าอย่างแน่นอนด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงมั่นใจว่าเขามาถูกทางแล้ว ควีนน่าเองก็น่าจะมาจากที่เดียวกัน แล้วถ้าเธอสามารถมีชีวิตอยู่รอดในร่างวิญญาณได้ มันก็ไม่สมเหตุสมผลเลยที่ผู้หญิงในชุดขาวจะทำแบบเดียวกับเธอไม่ได้ประสบการณ์ชีวิตในวัยเด็กของเชสเตอร์เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า ผู้หญิงในชุดขาวนั้นเคยมีความเคลื่อนไหวมาก่อนในขณะเดียวกัน ลีโอก็พูดว่า “สถานที่แห่งนั้นมีชื่อว่าจาเอลตรา มันแตกต่างจากที่นี่เป็นอย่างมาก แต่ก็มีความคล้ายคลึงกันประมาณเจ็ดสิบถึงแปด
“เรื่องคงจะเป็นอย่างนั้นสินะ! ในตอนแรกที่เขายังอยู่ที่พระราชวังใต้ดินในทะเลทราย บุคคลลึกลับได้บอกให้เขามองหาโลงศพของผู้หญิงในชุดขาว เพื่อที่จะได้ฝังพวกเขาไปพร้อม ๆ กัน ปรากฏว่าพวกเขาไม่ได้ทำการเคลื่อนย้ายศพของเธอ แต่กับเคลื่อนย้ายสติและจิตวิญญาณของเธอเท่านั้น!” ลีโอกล่าวในที่สุดเจอรัลด์ก็เข้าใจทุกอย่าง“ลีโอ นายรู้วิธีที่จะหาร่างที่เหมาะสมกับเธอได้หรือไม่? นายรู้วิธีดึงวิญญาณของเธอออกมาไหม?” เจอรัลด์ถามอย่างเร่งรีบ“ตำนานกล่าวว่า เธอก็เหมือนกับเทพ เธอผ่านการฝึกฝนทักษะวิชาท้องฟ้าพิโรธมาแล้ว ดังนั้นร่างกายของเธอจึงมีพลังลมปราณที่แข็งแกร่งดั่งฟ้าร้อง และวิญญาณของเธอก็เปลี่ยนไปตามพละกำลังของเธอเช่นกัน ดังนั้น คุณจะต้องตามหาคนที่มีความเชี่ยวชาญในการใช้วิชาท้องฟ้าพิโรธ เพื่อที่จะใช้ดวงตาเทพแห่งสายฟ้า เพื่อมองหาร่างที่เหมาะสมสำหรับเธอ หลังจากพบร่างที่ปรับให้เหมาะสมกับเธอได้แล้ว บุคคลนั้นควรปล่อยพลังลมปราณที่แข็งแกร่งออกมา และเมื่อเธอสัมผัสได้ถึงพลังนั้น เธอก็จะออกมาทันที!”“อย่างไรก็ตาม คุณคลอฟอร์ด มีไม่กี่คนที่สามารถใช้หรือฝึกฝนวิชาท้องฟ้าพิโรธได้ และผมเองก็ไม่รู้วิธีที่จะใช้มันเหมือนกั