บทที่ 1232

“สวัสดีครับ คุณลุงแชดเวลส์ คุณป้าวาวเทอร์!” เด็กหนุ่มที่มีเสน่ห์เอ่ยทักพร้อมกับเดินเข้ามาหาทุกคน และเขาก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเพรสตัน

เพรสตันรู้สึกตื่นเต้นมาก ตั้งแต่เขาได้รับเชิญให้มาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของโนแอล

ดังนั้น เขาจึงใส่ใจเรื่องการแต่งตัวเป็นพิเศษ เพื่อแสดงให้ทุกคนรู้ว่าเขาเป็นลูกชายของตระกูลคนร่ำคนรวย

และดูเหมือนว่าความพยายามของเขาจะเป็นผล เพราะตอนนี้ทุกคนในตระกูลแชดเวลส์ต่างพากันสรรเสริญเยินยอเขาไม่หยุด ด้วยเหตุนี้เอง เพรสตันจึงได้ใจ และแสดงท่าทีโอหังออกมา

หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็เชิญเพรสตันไปนั่งร่วมบนโต๊ะใหญ่ของงาน

อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเอง เกรซี่ก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าลูกสาวของเธอไม่ได้อยู่แถวนั้นเสียด้วยซ้ำ

เธอหยุดพูดกับเพรสตันสักครู่หนึ่ง แล้วหันไปหาเพื่อนร่วมชั้นของโนแอล ก่อนจะถามว่า “ว่าแต่ว่าโนแอลกับยูลิสาหายไปไหนกันเหรอ? ฉันไม่เห็นพวกเธอสักพักแล้ว!”

“เท่าที่พวกเราได้ยิน เธอสองคนลงไปชั้นล่างเพื่อไปรับใครบางคนอยู่ค่ะ!” เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งตอบ ในขณะที่คนอื่น ๆ ยังคงจิบน้ำผลไม้ในแก้วต่อ

“พวกเธอทำไมนะ? เพรสตันก็มาถึงที่นี่แล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วพวกเธอยังต้อง