“ไม่เลย” เจอรัลด์ตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบถึงแม้ว่าเมอาอยากจะพูดคุยกับเขามากกว่านั้นเพื่อแสดงความห่วงใย แต่เธอก็พูดอะไรไม่ออก เพราะก่อนหน้านั้น เธอได้เคยพูดจาดูถูกเจอรัลด์สารพัด แถมยังบอกว่าเขาจะสร้างปัญหาให้พวกเธออีกด้วย!หากจะให้ชัดเจนกว่านั้นก็คือ เธอไม่เคยพูดคุยกับเขาแบบจริงจังตั้งแต่เจอกันที่มหาวิทยาลัยแล้ว แม้กระทั่งตอนที่นัดรวมตัวกันอีกครั้งที่บาร์แห่งหนึ่งหลังจากเรียนจบได้หลายปี ซึ่งตอนนั้นเมอาก็รู้แล้วว่าเขาได้กลายเป็นคนที่รวยมาก ตอนที่พวกเขายังอยู่ที่เมืองซอลฟอร์ด เธอต้องยอมรับว่า ไม่ค่อยได้พูดคุยกับเขาเท่าไรนักนอกจากนั้นแล้ว เมอาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหัวใจเต้นแรง ในขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าเจอรัลด์คนใหม่คนนี้ เธอพูดได้จากใจจริงของเธอเลยว่า เธอรู้สึกชื่นชมและเคารพนับถือเขาเป็นอย่างมากเจอรัลด์เองไม่ได้รู้สึกอยากจะแสดงความเก่งกล้าต่อหน้าเมอาสักเท่าไร เพราะเขาไม่ได้ต้องการความชื่นชมและความเคารพนับถือของเธอ เพื่อมาเติมเต็มความต้องการของเขาเมื่อเขาสลัดความคิดนั้นออกไป เจอรัลด์ก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ เขาหันไปมองรถที่จอดไกลออกไป และเห็นหญิงสาวทั้งสองคนยังคงนอนตัวสั่นอยู่บนเบาะหลังร
เจอรัลด์ไม่ได้คาดคิดเลยว่า โนแอลจะมีท่าทีต่อเขาตามที่เอเดนได้พูดเอาไว้ทุกถ้อยคำ เอเดนยังบอกกับเขาอีกว่า เจ้าหญิงอย่างพวกเธอมักจะชอบเล่นเกมแมวไล่จับหนูเป็นที่สุดพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ พวกเธอชอบให้คนตามจีบ พวกเธอจะยิ่งรู้สึกพึงพอใจ เมื่อคนที่พวกเธอชอบทำเหมือนจะมีใจให้ด้วยเหตุนั้น เอเดนจึงเดาเอาไว้ว่า ถึงแม้ว่าเจอรัลด์จะช่วยชีวิตโนแอลเอาไว้ในวันนี้ เธอก็จะยังไม่ใช้โอกาสนี้ในการให้เบอร์เขาโดยตรง อย่างมากที่สุด เธอก็แค่พูดคุยกับเขาก่อนจะจากไป และแน่นอน เธอจะไม่กลับโดยทันที เธอจะทำลีลาสักพัก เพื่อรอให้เจอรัลด์เอ่ยปากขอให้เธออยู่ต่อนั่นคือเหตุผลว่าทำไมการจีบนางฟ้าจึงดูเป็นเรื่องที่ยากเย็นนัก เพราะพวกเธอสนุกกับขั้นตอนที่ซับซ้อนในการจีบ และชอบให้ถูกตามตื๊อนั่นเองทั้งนี้ทั้งนั้น การกระทำทุกอย่างของโนแอลช่างใกล้เคียงกับสิ่งที่เอเดนได้คาดเดาเอาไว้ เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์จึงพูดตามคำพูดที่เขาได้เตี๊ยมกับเอเดนเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้วก่อนอื่น เขาพยักหน้าให้เธอด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะตอบว่า “จริงสิ พวกเธอได้รับบาดเจ็บกันมาทั้งคู่ ถ้าอย่างนั้น ก็รีบกลับไปพักผ่อนกันให้เต็มที่นะ ฉันก็ต้องกลับ
และแน่นอน เจอรัลด์รู้ดีว่าเขาคือชายคนเดียวในใจของมิล่า และเธอคงไม่มีวันปฏิบัติต่อชายคนอื่นเหมือนที่เธอทำกับเขา…เมื่อเขาสลัดความคิดในหัวออกไป เขาก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า เหลือเวลาอีกแค่สามวันเท่านั้นก็จะถึงช่วงกลางเดือนแล้ว เมื่อคิดได้เช่นนั้น มันก็ยากที่เขาจะไม่รู้สึกวิตกกังวลอะไรเขาจำเป็นจะต้องคุยเรื่องนี้กับเอเดนในคืนนี้อย่างน้อยในตอนนี้ เขาก็เริ่มต้นทุกอย่างเอาไว้ดีแล้ว เขาแค่ต้องนัดเจอกันเพื่อพูดคุยถึงแผนต่อไปเท่านั้นเอง…“รู้ไหมโนแอล ฉันว่าเจอรัลด์เขาไม่ได้สนใจในตัวเธอจริง ๆ หรอก… ลองคิดดูสิ เธออุตส่าห์บอกกับเขาว่า เธออยากจะเรียนศิลปะการป้องกันตัว แต่เขาก็ดันเอาเบอร์ของคนอื่นมาให้อีก!” ยูลิสาพูดในเวลาต่อมา“แล้วเขาทำอะไรผิดเหรอ? และฉันเองก็อยากจะเรียนการต่อสู้เพื่อป้องกันตัวจริง ๆ รู้ไหม? เธอไม่เห็นหรอกเหรอว่าเขาดูมีฝีมือและกล้าหาญขนาดไหน ตอนที่ช่วยเหลือเรา? ยิ่งคิดถึงเรื่องนั้นมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งรู้สึกมากขึ้นว่า เจอรัลด์ยังมีอีกด้านที่เราไม่รู้จัก… ช่างน่าค้นหาจริง ๆ!” โนแอลตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ในขณะที่กำลังยิ้มไปด้วย“... โอ้? นี่หมายความว่า… เธอตกหลุมรักเจอรัลด์เข้า
ในวันต่อมาถึงแม้ว่าครอบครัวของโนแอลจะกำลังเผชิญกับปัญหาทางด้านการเงิน แต่พวกเขาก็ยังให้ความสำคัญกับการจัดงานฉลองวันเกิดครบยี่สิบปีให้กับเธอ ท้ายที่สุดแล้ว การที่โนแอลได้ฉลองวันเกิดของเธออย่างมีความสุข ก็ถือเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขามันจึงอธิบายได้ว่า เหตุใดงานเลี้ยงฉลองเล็ก ๆ ภายในครอบครัว ถึงได้กลายมาเป็นงานเลี้ยงรวมญาติที่ใหญ่โตไปได้สถานที่จัดงานคือห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ในโรงแรมลองธอร์น อินเตอร์เนชั่นแนล ที่พ่อและแม่ของโนแอลได้จองเอาไว้ มันสามารถรองรับคนได้ถึงสามสิบคนในกลุ่มคนสามสิบคนที่ถูกเชิญมา ประกอบไปด้วยสมาชิกในครอบครัวของโนแอล เพื่อนร่วมชั้นของเธอ ลูกพี่ลูกน้อง และญาติอีกหลายคน รวมถึงคุณลุงคนโต และน้าชายของเธอด้วย พวกเขาตั้งใจจะทำให้งานนี้มีบรรยากาศที่รื่นเริงที่สุด เพื่อเป็นการกำจัดโชคร้ายให้ออกไปจากชีวิตของพวกเขา“พี่สะใภ้และพี่รอง! พวกพี่โชคดีมากที่มีลูกสาวที่น่ารักอย่างโนแอล! เธอเป็นเด็กที่นิสัยดี! พวกพี่และลูกสาวจะต้องมีชีวิตที่มีความสุขในอนาคตอย่างแน่นอน!” น้าสะใภ้ของโนแอลพูดพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า“มีความสุขเหรอ? ยังมีเรื่องอะไรที่จะทำให้พวกเรามีความสุขไ
“สวัสดีครับ คุณลุงแชดเวลส์ คุณป้าวาวเทอร์!” เด็กหนุ่มที่มีเสน่ห์เอ่ยทักพร้อมกับเดินเข้ามาหาทุกคน และเขาก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเพรสตันเพรสตันรู้สึกตื่นเต้นมาก ตั้งแต่เขาได้รับเชิญให้มาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของโนแอลดังนั้น เขาจึงใส่ใจเรื่องการแต่งตัวเป็นพิเศษ เพื่อแสดงให้ทุกคนรู้ว่าเขาเป็นลูกชายของตระกูลคนร่ำคนรวยและดูเหมือนว่าความพยายามของเขาจะเป็นผล เพราะตอนนี้ทุกคนในตระกูลแชดเวลส์ต่างพากันสรรเสริญเยินยอเขาไม่หยุด ด้วยเหตุนี้เอง เพรสตันจึงได้ใจ และแสดงท่าทีโอหังออกมาหลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็เชิญเพรสตันไปนั่งร่วมบนโต๊ะใหญ่ของงานอย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเอง เกรซี่ก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าลูกสาวของเธอไม่ได้อยู่แถวนั้นเสียด้วยซ้ำเธอหยุดพูดกับเพรสตันสักครู่หนึ่ง แล้วหันไปหาเพื่อนร่วมชั้นของโนแอล ก่อนจะถามว่า “ว่าแต่ว่าโนแอลกับยูลิสาหายไปไหนกันเหรอ? ฉันไม่เห็นพวกเธอสักพักแล้ว!”“เท่าที่พวกเราได้ยิน เธอสองคนลงไปชั้นล่างเพื่อไปรับใครบางคนอยู่ค่ะ!” เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งตอบ ในขณะที่คนอื่น ๆ ยังคงจิบน้ำผลไม้ในแก้วต่อ“พวกเธอทำไมนะ? เพรสตันก็มาถึงที่นี่แล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วพวกเธอยังต้อง
“ฉันขอปฏิเสธเธอนะ! เขาบอกฉันแล้วว่าวันนี้เขาจะมา! ฉันเก็บคำพูดทุกอย่างของเธอกลับไปคิดไตร่ตรองตั้งแต่วันก่อนแล้ว! นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงนัดเจอเขาตรงทางเข้าของโรงแรมไง!” โนแอลพูดด้วยความงดงามและเป็นคนที่ใส่ใจในรายละเอียดของเธอ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้คนจะมองโนแอลว่าเป็นนางฟ้าเหมือนที่ยูลิสาพูดก่อนหน้านั้น เธอคิดว่าเจอรัลด์คงไม่เคยก้าวเท้าเข้าไปในโรงแรมห้าดาวมาก่อนเป็นแน่ เธอจึงคิดว่าเขาจะต้องรู้สึกกดดัน และมีความรู้สึกลังเลที่จะเข้าในข้างในด้วยตัวเอง ด้วยเหตุนั้น เธอจึงบอกกับเจอรัลด์ให้มาเจอเธอที่ประตูทางเข้า เพื่อที่พวกเขาจะได้เดินเข้าไปในงานด้วยกัน!ถึงแม้ว่าพวกเขาจะนัดหมายเวลากันเอาไว้ตั้งแต่เก้าโมงเช้า ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบเก้าโมงสี่สิบเข้าไปแล้ว แต่เจอรัลด์ก็ยังไม่ปรากฏตัวแต่อย่างใด! ความจริงแล้ว เขาไม่แม้แต่จะอ่านข้อความของเธอในวอตส์แอปป์!ด้วยเหตุนั้น โนแอลจึงคิดว่าเจอรัลด์คงจะไม่มาร่วมงานวันเกิดของเธอแล้วเธอยังจำได้อีกว่า เจอรัลด์บอกว่าเขาต้องเตรียมของขวัญพิเศษชิ้นหนึ่งให้กับเพื่อนของเขา เพื่อนคนนั้นคือใคร? ใช่หญิงสาวคนสนิทของเขาหรือไม่? เป็นไม่ได้หรือไม่ว่าเจอรัลด์อ
เขาพอจะดูออกว่า ในขณะที่คุนดรี้เป็นผู้หญิงที่ไม่สนใจเรื่องเงินทอง แต่โนแอลยังแสดงให้เห็นว่าเรื่องนั้นมีความสำคัญสำหรับเธออยู่บ้างเจอรัลด์จึงกลัวว่า ถ้าเธอรู้ว่าความจริงแล้วเจอรัลด์เป็นคนรวย เธอก็อาจจะไม่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองอีกต่อไป หากเป็นเช่นนั้นแล้ว ถึงเขาจะเอาหยดเลือดมาจากเธอได้ มันก็จะไม่สามารถใช้ประโยชน์อะไรได้เลย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ขับรถหรูของเขามาที่นี่ในวันนี้แม้แต่เอเดนเองก็ยังบอกกับเขาว่า เขาไม่จำเป็นจะต้องแสดงความร่ำรวยของเขาออกมาให้ใครเห็น เขาจึงขับรถธรรมดาที่มีราคาราว ๆ หนึ่งหมื่นดอลลาร์มาที่งานในวันนี้อนิจจา เขาไม่นึกไม่ฝันเลยว่าการจราจรบนถนนจะแน่นหนาตั้งแต่เช้าตรู่อย่างนี้!ในขณะที่รถของเขากำลังเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ รถคันที่อยู่ข้างหน้ารถของเขาก็เหยียบเบรกอย่างกระทันหัน! ส่งผลให้รถของเขาต้องเบรกตามไปด้วยถึงแม้ว่าเขาจะหลีกเลี่ยงการขับชนรถคันที่อยู่ข้างหน้าได้ แต่สักพักก็มีเสียงโครมครามดังตามหลังมา จนทำให้รถของเขาถึงกับโยกไปข้างหน้า!เป็นที่แน่ชัดว่า รถคันที่อยู่ข้างหลังรถของเขา คงจะเหยียบคันเร่งแทนที่จะเหยียบเบรกอย่างแน่นอน!เมื่อ
เมื่อเหล่าชายฉกรรจ์ร่างกายกำยำพากันรุมล้อมเจอรัลด์ และเตรียมพร้อมที่จะทำร้ายเขา เขาก็ดูออกทันทีว่ามันไม่ใช่ครั้งแรกที่แก๊งอันธพาลทำแบบนี้ผู้หญิงคนนั้นกำลังยืนรอให้พวกอันธพาลจับตัวเจอรัลด์เอาไว้ เพื่อที่เธอจะได้ตบหน้าเขาแรง ๆ สักทีสองที เพื่อระบายความโกรธแค้นในใจของเธอออกมาแต่แล้วทันทีที่พวกเขาพุ่งตัวเข้าหาเจอรัลด์ ทุกคนก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นเจอรัลด์เตะเข้าที่หน้าท้องของชายคนหนึ่ง ที่มีน้ำหนักราว ๆ หนึ่งร้อยยี่สิบกิโลกรัม จนร่างกระเด็นลอยออกไปใกลถึงยี่สิบเมตรเลยทีเดียว! ทุกคนได้แต่ทำตาโต เมื่อเห็นร่างใหญ่ของชายคนนั้นลอยไปกระแทกกับรถฮัมเมอร์ของชายวัยกลางที่จอดอยู่ ส่งผลให้กระจกรถแตกละเอียดไปทั่วทั้งคัน!ในขณะที่เศษกระจกกระจัดกระจายเต็มถนน ผู้หญิงคนนั้นก็ส่งเสียงร้องกรี๊ดออกมาดังลั่นด้วยความตกใจแม้แต่สามีของเธอเองก็ยังรู้สึกตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะทุกคนเข้าใจว่า เจอรัลด์ก็เป็นเพียงเด็กที่ยากจนคนหนึ่ง ใครจะไปคิดเล่าว่าเขาจะมีพลังที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้!เมื่อเห็นสภาพเพื่อนร่วมแก๊งของพวกเขาแล้ว อันธพาลที่เหลือก็ไม่มีใครกล้าที่จะขยับเขยื้อนร่างกายเลยแม้แต่คนเดียว ซึ่งพวกเ