บทที่ 1030

ด้วยเหตุนั้น เขาก็หัวเราะออกมา แม้เขาตื่นเต้นที่พบแหล่งเลือด แต่เขาก็ประหลาดใจอย่างแท้จริงกับคำกล่าวของชายชรา

“แน่นอน! คุณทำให้ผมเสียเวลาและความพยายามอย่างมากเลย รู้ไหม? ผมทันคิด เนื่องจากผมบังเอิญได้พบคุณในขณะที่กำลังมองหาส่วนผสมสำคัญอย่างสุดท้ายสำหรับยาของผม ผมเชื่อว่าพวกเราทั้งคู่ถูกลิขิตให้พบกันที่นี่ แม้มันน่าเสียดายที่ผมไม่สามารถฆ่าคุณได้ในตอนนั้นในจังหวัดซอลฟอร์ด แต่ก็ดูเหมือนว่าคุณปรารถนาที่จะตายเพราะคุณพาตัวเองมาถึงที่ในคราวนี้! มันถึงเวลาซะทีที่พวกเราจะได้ชำระความแค้นและความคับข้องใจของพวกเราทั้งหมดในอดีตในวันนี้ คุณคลอฟอร์ด!” ชายชราตอบกลับ การเพ่งมองของเขาแข็งกระด้าง

“อ่า ใช่ คุณยังคงทำงานให้ชุยเลอร์ในตอนนั้นในจังหวัดซอลฟอร์ดถ้าผมจำไม่ผิด พวกเรายังไม่ได้เกลียดกันและกันในตอนนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่หลังจากเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น อย่างไรซะ ผมก็รู้สึกประหลาดใจที่คุณไม่แม้แต่จะอยู่ที่นั่น ตอนที่ผมกลับไปที่จังหวัดประมาณหกเดือนก่อน งั้นกลับกลายเป็นว่าคุณได้ย้ายมายังภูมิภาคทางเหนือเองสินะ!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาจ้องชายชรากลับ

ชายชราคนนี้มีใบหน้าทั้งสองซีกถูกระบายเป็นสีดำและสีขาวตามล