เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1009
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1010
ในท้ายที่สุด เคเลปก็เคาะแก้วไวน์ของเขาเบา ๆ โดยบ่งบอกให้แซนเดอร์คุยกับเจอรัลด์ อย่างไรก็ตาม แซนเดอร์ก็ค่อนข้างไม่เต็มใจที่จะทำแบบนั้น ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าเขาจะมองเจอรัลด์มากแค่ไหนก็ตาม คนหนุ่มคนนั้นก็ยังคงดูเหมือนเป็นคนธรรมดาทั่วไป เมื่อรู้ว่าเขาจะต้องขอร้องคนธรรมดาสำหรับความช่วยเหลือ แน่นอนว่ามันทำให้แซนเดอร์ค่อนข้างลำบากใจ ขณะที่เขาครุ่นคิดว่าจะทำอะไรต่อ ก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาขณะที่ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ซึ่งนั่งอยู่ข้างแซนเดอร์ กระแทกแก้วไวน์ของเขาลงบนโต๊ะ จากนั้นผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้น “ผมไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าอะไรคือแรงจูงใจเบื้องหลังมื้ออาหารของวันนี้ ประธานเลิฟเวลล์ คุณกำลังพยายามที่จะให้ความบันเทิงใครกันแน่?” มันชัดเจนว่าคำถามของชายวัยกลางคนคนนั้นหมายถึงเจอรัลด์โดยตรง ซึ่งนั่งอยู่ตรงที่นั่งอันทรงเกียรติตลอดเวลามานี้ แม้คน ๆ นั้นรู้สึกรำคาญกับข้อเท็จจริงนั้น แต่ความรำคาญใจของเขาก็เพิ่มเป็นสองเท่าตั้งแต่ที่เขารู้ว่าแซนเดอร์กำลังพยายามที่จะทำให้เจอรัลด์พอใจเช่นกัน “ฮึ่ม! งานเลี้ยงวันนี้ถูกจัดขึ้นเพราะพวกเราเชิญคุณคลอฟอร์ดมาที่นี่ได้สำเร็จไงล่ะ!” เคเลปตอบกลับด้วยรอยยิ้มจาง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1011
“…อะไรกัน?” ธีโอตกใจสุดขีดกับสิ่งที่เขาเพิ่งเห็น นั่นคือสิ่งเดียวที่เขาสามารถพึมพำออกมาขณะที่เขาลุกขึ้นยืนทันที คนอื่นต่างก็รู้สึกช็อกไม่แพ้กัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งพนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่หลังประตู ในขณะที่พร้อมจะเสิร์ฟอาหารจานต่อไป เมื่อทั้งหมดนั้นเกิดขึ้น แซนเดอร์เองก็มีเหตุมีผลแล้วในตอนนี้ แม้ในตอนแรกเขาให้ความมั่นใจตัวเองแล้วว่าเจอรัลด์เป็นเพียงแค่ชายหนุ่มธรรมดาทั่วไปโดยไม่มีความสามารถที่แท้จริงใด ๆ อย่างแน่นอนหรอก ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาคิดผิดอย่างไร เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วเขาจะสามารถทุบประตูไม้พังเป็นเสี่ยง ๆ ได้ด้วยผักใบเดียวนั้นล่ะก็! เขาต้องฝ่าฟันการฝึกฝนมากแค่ไหนถึงแข็งแกร่งได้ขนาดนี้?! บรรยากาศในห้องเริ่มตรึงเครียดมากขึ้นในแต่ละวินาที โดยรู้สึกถูกกดกันอย่างชัดเจน ธีโอที่ในเวลานี้เหงื่อแตกพลั่ก พึมพำกับตัวเอง “มีคนที่สร้างความเจ็บปวดให้ผู้อื่นได้ด้วยเพียงการใช้ผักใบเดียวจริง ๆ” เพื่อพยายามทำให้สถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจอย่างท่วมท้นผ่อนคลายลง หนึ่งในผู้คนจากตระกูลเลิฟเวลล์ ที่ยืนอยู่ด้านข้างตลอดเวลามานี้ ยิ้มและกล่าวขึ้นมา “น นายท่านซาบินสกี้ ผมไม่ค่อยได้ยิน…คุณช่วยกล่า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1012
เมื่อมื้ออาหารของพวกเขาสิ้นสุดลง เจอรัลด์ก็ออกจากโรงแรมไปด้วยกันกับแซนเดอร์และคนอื่น ๆ เมื่อมาถึงตรงทางเข้าของโรงแรม พวกเขาก็ได้รับการทักทายโดยพ่อบ้านคนหนึ่งที่พูดขึ้นมาฉับพลัน “คนจากตระกูลหลงในยานเคนต้องการมาเยี่ยมคุณครับ ประธานเลิฟเวลล์” “ตระกูลหลงงั้นเหรอ? ฮึ่ม! พวกเขามาเยี่ยมฉันด้วยเหตุผลอะไรล่ะ? พวกเขาส่งใครมาเป็นตัวแทนของพวกเขากัน?” แซนเดอร์ที่เห็นได้ชัดว่ามั่นใจมากขึ้นแล้วในตอนนี้ที่เจอรัลด์ตกลงที่จะช่วยเหลือเขาตอบกลับ “พวกเขาส่งคุณหญิงสองของตระกูลหลงมาครับ! ในเวลานี้เธอกำลังรอพบคุณอยู่และเธอก็ยังนำของขวัญดี ๆ มากมายมาด้วยเพื่อฉลองความสำเร็จของงานแลกเปลี่ยนสมบัติ!” พ่อบ้านอธิบาย เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย คุณหญิงสองของตระกูลหลงงั้นเหรอ? อาจเป็น…? “ตัวแทนของตระกูลหลงมีนามสกุลว่ายอร์คหรือเปล่าครับ เป็นไปได้ไหม?” ในการตอบสนอง พ่อบ้านยิ้มทันทีก่อนจะพูดขึ้น “ใช่ครับ ใช่เลย!” เช่นนั้นก็เป็นซาเวียจริง ๆ! ด้วยเหตุผลบางอย่าง เจอรัลด์รู้สึกค่อนข้างแปลก ๆ ทันทีที่เขาได้ยินว่าซาเวียอยู่ที่นี่ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ไม่ได้พบเธอมานานกว่าหนึ่งปีแล้วตอนนี้แ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1013
“อ่า งั้นกลับกลายเป็นว่าคุณมีแขกที่ค่อนข้างพิเศษที่นี่ในวันนี้สินะคะ! ฉันขอโทษด้วยที่ทำให้คุณใช้เวลาพอสมควร…อย่างไรก็ดี ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าใครคือแขกที่คุณมอบมอบเคารพให้เขาอย่างสูงเช่นนี้ ประธานเลิฟเวลล์ ท้ายที่สุดแล้ว คุณเองก็เป็นคนมีอำนาจและทรงอิทธิพลมากคนหนึ่งนะคะ!” ซาเวียกล่าวขณะที่เธอยิ้มพร้อมกับลูบจับผมของเธอให้ตรง “ฮ่าฮ่า! เนื่องจากงานแลกเปลี่ยนสมบัติกำลังดำเนินการอยู่ ในเวลานี้จึงมีแขกพิเศษคนอื่นมากมายเหลือเกินในจังหวัดโลแกน! แม้กระนั้น แขกพิเศษที่อยู่กับผมตอนนี้นั้นแตกต่างไปจากคนอื่น ๆ เล็กน้อย…ยังไงซะ ทำไมพวกเราไม่หารือกันเรื่องอื่นในตอนนี้ล่ะครับ? ไม่ต้องกังวลไป ผมจะหาเวลาอ่านข้อเสนอความร่วมมืออย่างละเอียดแน่นอน จริง ๆ แล้ว เนื่องจากงานจะยังไม่สิ้นสุดลงจนกว่าอีกสองสามวันข้างหน้า ทำไมคุณไม่อยู่ที่นี่ในระหว่างนี้ล่ะครับ คุณยอร์ค? เมื่องานแลกเปลี่ยนสมบัติจบลง พวกเราก็จะเจรจาต่อรองว่าเรื่องต่าง ๆ จะเป็นไปยังไงกันอย่างเป็นทางการ คุณคิดว่าไงครับ?” “จะเป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ ประธานเลิฟเวลล์” ซาเวียตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ที่เหลือของวันก็ค่อนข้างธรรมดา และวันต่อมาก็มาถึงในไม่ช้า เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1014
เสียงประหลาดใจและยินดีดังขึ้นในขณะเดียวกันมาจากชายวัยกลางคนที่ลุกยืนขึ้นทันทีที่เขาเห็นเธอ “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ คุณลุง!” ซาเวียตอบกลับพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย “ฮึ่ม! ก็เหมือนอย่างที่พวกเขาพูด ตอนที่เธอยากจน ไม่มีใครมากมองหาเธอหรอก แม้ว่าเธอจะอาศัยอยู่ในเมืองพลุกพล่าน! แต่เมื่อเธอร่ำรวย ถึงแม้แต่ญาติห่าง ๆ ที่สุดก็จะมาพบเธอ แม้ว่าเธออาศัยอยู่ในกลางป่าก็ตาม! ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าคำกล่าวนี้ใช้ได้กับญาติบางคนของฉันที่บังเอิญได้ยินว่าไซออนของฉันได้รับการเลื่อนตำแหน่งหรือไม่!” ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวหนึ่งพูดเยาะเย้ย ก่อนจะส่งยิ้มเย็นชาให้ขณะที่เธอยังคงแกะส้มต่อไป เมื่อได้ยินแบบนั้น ชายหญิงคนอื่นหลายคนที่อยู่ในห้องก็ผลัดกันจ้องไปที่ซาเวียอย่างดูถูก “มันก็นานขนาดนี้แล้ว แต่วิธีการพูดของคุณก็ยังไม่เคยเปลี่ยน ไปเลยใช่ไหม คุณป้า? ตอนนี้ที่ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นี่ก็เป็นสถานที่ที่คุณเยาะเย้ยฉันและทำให้แม่ของฉันอับอายขายหน้าอย่างมากในตอนนั้นเช่นกัน ใช่ไหม?” ซาเวียตอบกลับด้วยรอยยิ้ม เมื่อกระแอมในลำคอ จากนั้นลุงใหญ่ก็ถามด้วยน้ำเสียงกังวล “อย่าพูดเกี่ยวกับอดีตตอนนี้เลย…ยังไงซะ ฉันจำได้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1015
“…ซ ซาเวีย…พ พวกเราผิดไปแล้วที่ปฏิบัติกับเธอแบบนั้นในตอนนั้น! ขอร้องล่ะ มีเงินมากมายเกินไปที่นี่! มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเราจะได้จำนวนเงินที่แน่นอนได้!” ป้าสองที่ไม่ได้โง่ เธอพูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก เธอรู้เป็นอย่างดีว่าซาเวียกลับมาแก้แค้นเธอในที่สุด เธอจึงขอร้องเพื่อให้หลุดจากการทรมานที่จวนจะใกล้เกิดขึ้น “นับมัน อย่าให้ฉันต้องพูดเป็นครั้งที่สาม!” ซาเวียพูดเยาะเย้ย ขณะที่ป้าสองเริ่มร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวในทันที เมื่อไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอื่น เธอจึงนั่งลงยอง ๆ และเริ่มนับธนบัตรดอลลาร์ทีละใบ “จำไว้ ฉันต้องการจำนวนเงินที่แน่นอน! แค่นี้! อีกครั้งนะ เงินนี้จะเป็นของคุณก็ต่อเมื่อคุณได้จำนวนเงินสุดท้ายที่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม ถ้าได้จำนวนเงินผิดล่ะก็ งั้นคุณก็นับมันต่อไปตลอดกาลก็แล้วกัน!” ซาเวียพูดเสริมด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปด้านข้าง และดื่มน้ำที่ลูกน้องของเธอเอามาให้เธอ ในเวลาเดียวกัน คนหนุ่มที่สวมหมวกแก๊ปก็ขมวดคิ้วภายใต้หน้ากากของเขา ขณะที่เธอยังคงสังเกการกระทำของซาเวียจากมุมไกล ๆ ต่อไป เขาเพิ่งเริ่มเข้ามาอยู่ในระยะที่ได้ยินเสียง แต่เมื่อคิดว่าสิ่งแรกที่เขาจะได้ยินก็คือคำสั่งท
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1016
ซาเวียดิ้นรนด้วยแรงทั้งหมดที่เธอทำได้ และจัดการหลุดพ้นได้ชั่วคราว ทันทีทันใดหลังจากนั้น เธอก็ดึงกริชออกมาจากไหนไม่รู้! “อย่าขยับเข้ามาใกล้! คนของฉันอยู่ใกล้ ๆ นี้! วิธีที่นายพูด ฉันมั่นใจว่าพวกนายตามฉันมาได้สักพักหนึ่งแล้วสินะ!” ซาเวียเตือน ขณะที่เธอโบกกริชในมือไปมา “โปรดเชื่อใจพวกเราเถอะ คุณยอร์ค เจ้านายของเราสนใจที่จะทำงานกับคุณอย่างแท้จริง! นอกจากนี้ คุณก็จะได้รับอย่างอื่นตอบแทนเช่นกันนะครับ!” คนต่างชาติกล่าวอย่างมุ่งร้าย ขณะที่เขาเริ่มเดินไปหาเธอ ขณะที่ความอกสั่นขวัญหายของซาเวียพู่งขึ้นสุดขีด เธอก็ได้ยินเสียงกระซิบบางอย่างพูดขึ้นมา “ขว้างกริชออกไป!” แม้ไม่มีใครอื่นดูเหมือนจะได้ยินมัน แต่ซาเวียก็รู้สึกว่าจำเป็นต้องทำตามคำสั่งนั้น เป็นผลให้ เธอปากริชไปทางชาวต่างชาติทันที! คนต่างชาติเองกำลังหัวเราะพร้อมกับส่ายหัวของพวกเขากันก่อนที่เธอจะปามันออกไป เมื่อกริชออกจากมือของมือเธอไปแล้ว เขาก็พูดได้ครึ่งทางว่า “คุณซาเวีย หยุดแกว่งสิ่งนั้นไปมาเถอะ! นั่นค่อนข้างหยาบคายนะครับ คุณรู้” ประโยคของเขาถูกตัดให้สั้นเมื่อกริช ที่เขามั่นใจว่าเขาสามารถจัดการหลบได้อย่างง่ายดาย เมื่อพิจารณาว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1017
ฮาเวนช็อกสุด ๆ ที่เขาเขาอยู่ที่นั่น ตามปกติแล้วเธอก็จำเขาได้เพราะเขาเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างน่าสนใจคนหนึ่ง เมื่อพวกเขาพบกันเป็นครั้งแรกบนรถไฟ ด้วยความไม่เชื่อ เธอจึงเปิดประตูหลักด้วยความพยายามที่จะยืนยันว่าเธอเห็นเขาจริง ๆ หรือไม่ แม้กระนั้น เธอก็ทำได้เพียงแค่เห็นด้านหลังของ ‘เจอรัลด์’ แวบ ๆ เท่านั้นเนื่องจากเขาก้าวเข้าไปในรถแล้ว ก่อนที่พ่อของเธอจะปิดประตูด้านหลังเขา “เจอรัลด์!” ฮาเวนตะโกนขึ้น ขณะที่รถขับจากไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่สามารถได้ยินเสียงร้องของเธอได้เลย เมื่อเกาหลังหัวของเธอ เธอก็สงสัยว่ามันเป็นแค่จินตนาการของเธอเองหรือเปล่า ยังไงซะ ทำไมเขาถึงจะมาอยู่ในบ้านของเธอได้ล่ะ? ยิ่งไปกว่านั้น พ่อของเธอก็จะไม่เปิดประตูรถให้ใครบางคนอย่างเขาเป็นการส่วนตัวอย่างแน่นอน! “มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า ฮาเวน?” ซารีนาถาม ขณะที่เธอและควินตินเดินมาหาเธอ “เธอจะไม่มีทางเดาได้แน่ว่าฉันเห็นใคร พี่สาว!” “ใครล่ะ?” “ฉันเห็นเจอรัลด์!” “และนี่คือใครล่ะ เจอรัลด์คนนี้?” ซารีนาถามพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย “เธอลืมไปแล้วเหรอ? เขาคือผู้ชายที่พวกเราพบในรถไฟไง!” “ผู้ชายที่น่ารังเกียคนนั้นเหรอ? เธอยังค
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
