Share

บทที่ 4 คืนแห่งความสุข nc

แบมบี๋เดินไปอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาด นี่ก็เป็นเวลาประมาณสามทุ่มกว่าแล้ว พรุ่งนี้ที่ไร่มีประชุมงานประจำปีของไร่ชา จะจัดขึ้นในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้านี้ ส่วนรายละเอียดคงต้องประชุมกันอีกที

"ง่วงจัง"

เธอเอ่ยออกมาพร้อมกับเดินไปนั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง หยิบครีมบำรุงผิวมาละเลงลงบนตัว ก่อนจะชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาจากข้างนอกห้องนอน

"ใครคะ"

แบมบี๋วางของทุกอย่างลงก่อนจะรีบเดินไปเปิดประตูหน้าห้องนอน ที่ไร่แห่งนี้มีโฮมสเตย์ประมาณ 88 หลัง คาเฟ่อีก 1 ร้าน ซึ่งอยู่ในความดูแลของเธอทั้งหมด จากเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่กลายมาเป็นคุณหนูของไร่ภูริช มีเงินทองมากมายไม่เคยขาดมือ

แอ๊ดดดด

"อ๊ะ แดดดี้!"

เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจที่ชายหนุ่มเข้ามาในห้องนอนของเธอยามวิกาลแบบนี้ แสงไฟอ่อน ๆ ส่องสว่างกระทบใบหน้าของทั้งคู่ พ่อเลี้ยงภูริชกระโจนเข้ามาใกล้หญิงสาวก่อนจะสวมกอดเอวเล็กเอาไว้หลวม ๆ ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดใกล้ หัวใจของพวกเขาทั้งสองคนเต้นแรงจนอีกฝ่ายรู้สึกได้ ปลายจมูกของชายหนุ่มสัมผัสกับปลายจมูกของเธอ จนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกันแบบชัดเจน

"ขอนอนด้วยสิ"

"งื้อ นอนได้ยังไงคะ คือแบม..."

ใบหน้าหล่อเหลาคลอเคลียกับแก้มนวล และก่อนที่เธอจะได้ปฏิเสธก็ถูกริมฝีปากหนาประกบกับริมฝีปากของเธออย่างอ่อนโยน ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปอย่างเชื่องช้าและอ่อนโยน ความร้อนจากริมฝีปากทำให้หญิงสาวแทบลืมหายใจ

"อื้อ"

เธอร้องครางออกมาในลำคอ รู้สึกร้อนรุ่มในกายอย่างประหลาด มือหนาโอบรอบเอวคนรักเอาไว้แน่น ก่อนจะพยายามดันตัวของเขาออกเนื่องจากเธอเริ่มหายใจไม่ค่อยออก

"หายใจไม่ออกค่ะ"

"พี่รักหนูนะบี๋"

เขาใช้นิ้วเรียวเกลี่ยปอยผมของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน จ้องมองสบตาหวานหยาดเยิ้มจนแบมบี๋รู้สึกเขินหลบสายตา

"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ พี่จะอยู่เคียงข้างบี๋ไม่ห่างไปไหน"

เขาให้สัญญาว่าจะรักและดูแลเธอตลอดไป คำพูดของชายหนุ่มมันให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

"เพราะฉะนั้นเป็นของพี่นะบี๋"

"คะ... เดี๋ยวนะคะหนูกำลังซึ้งเลย สรุปว่าที่พูดมาทั้งหมดคือ..."

ใบหน้าเจ้าเล่ห์ยิ้มร้ายอย่างไม่ปิดบัง อายุปูนนี้แล้วจะมาพูดจาอ้อมไปมาทำไมมันเสียเวลา ว่ากันตรง ๆ แบบนี้แหละจะได้จบ

"เป็นเมียพี่เถอะคืนนี้"

"แดดดี้!"

เธออ้าปากค้างอย่างตกใจ ใครจะคิดว่าพ่อเลี้ยงภูริชจะพูดความต้องการของตัวเองออกมาตรงขนาดนี้

"นะ ๆ หนูก็รู้ว่าพี่ของขาดมานาน อยากปลดปล่อย"

"แดดดี้พูดอะไรเนี่ย"

เขาไม่รอช้ารีบอุ้มหญิงสาวไปนั่งลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ แสงไฟอ่อน ๆ จากโคมไฟที่กระจายอยู่ภายในห้องเพิ่มบรรยากาศให้อารมณ์มันเคลิ้มไป

"จะทำอะไรคะ"

ตัวเองก็ไม่เคยมีความสัมพันธ์กับชายใดมาก่อน ถึงไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงบ้าง แต่อย่างไรเธอก็พร้อมจะเรียนรู้ไปกับเขา พ่อเลี้ยงภูริชเอื้อมมือแตะแก้มนวลอย่างหลงใหล ค่อย ๆ โน้มตัวลงไปซุกไซ้ที่ซอกคอของเธอ ใช้ริมฝีปากสัมผัสเข้าไปอย่างนุ่มนวล เริ่มจากการจูบแผ่วเบาที่บริเวณฐานของคอ ก่อนจะลากไล่ริมฝีปากลงไปยังเนินไหล่

"สวยจัง บี๋ของพี่สวยที่สุด"

ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบเบา ๆ ใกล้ใบหู ทำเอาหญิงสาวถึงจะขนกายลุกซู่แทบทนไม่ไหว

"อื้อ"

เธอหลับตาลงก่อนจะยิ้มออกมาเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสอันอ่อนโยน น้ำเสียงกระเส่าครางออกมาในลำคอ

พ่อเลี้ยงภูริชค่อย ๆ เลื่อนมือไปที่เนินอกของหญิงสาว ปลดกระดุมเสื้อในขณะที่ริมฝีปากยังคงจูบสลับระหว่างซอกคอกับเนินปทุมถัน ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวไปตามความปรารถนา บีบเคล้นอกอึ๋มอย่างเพลินมือ

"ชอบไหมแบบนี้"

"ค่ะ"

เธอยิ้มเขินออกมาอย่างไม่ปิดบัง ความรู้สึกในตอนนี้มันมีความสุขมากอย่างไม่สามารถบรรยายออกมาได้ มันเป็นสัมผัสที่อ่อนโยนและนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเคยได้รับมัน

"ได้แบมแล้วต้องรับผิดชอบนะคะ"

"แน่นอนอยู่แล้ว ทุกวันนี้มีอะไรพี่ก็ให้แบมหมด คงเหลือแค่ที่ดิน 100 ไร่ละมั้งที่ยังไม่ได้ยกให้"

และเมื่อชายหนุ่มพูดแบบนั้นหญิงสาวก็หลุดขำออกมาทันที ทั้งโฮมสเตย์และคาเฟ่เขาให้เป็นชื่อของเธอทุกอย่าง ไม่อยากจะคิดว่าอนาคตถ้าเกิดว่าเธอมีลูกให้เขา คงประเคนให้แทบทุกอย่าง

"ชิ"

"ไม่เอาไม่ต้องมาชวนคุย อยากทำอย่างอื่นแล้ว"

พูดจบเขาก็โน้มตัวเข้าไปใกล้ก่อนจะสวมกอดเอวหญิงสาวเอาไว้ จากนั้นก็ใช้ริมฝีปากดูดเม้มเม็ดทับทิมสีชมพู ใช้ลิ้นร้อนแตะลงไปก่อนจะระรัวลิ้นใส่จนหญิงสาวกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น

มือของชายหนุ่มค่อย ๆ เลื่อนไปสัมผัสผิวของหญิงคนรัก อยากจะจดจำทุกสัดส่วนก่อนจะใช้ริมฝีปากจูบลงไปตรงช่วงท้อง จนเธอรู้สึกเสียวท้องน้อยร่างกายเกร็งตัวไปหมด

เธอหลับตาลงปล่อยให้พ่อเลี้ยงภูริลากริมฝีปากไปทั่วตัว และเมื่อสองกายประสานกันแนบชิดแทบจะกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน แก่นกายความเป็นชายที่มันหลับใหลบัดนี้ผองโตเต็มที่พร้อมสำหรับการเข้าไปอยู่ในตัวของคนรักแล้ว

"พร้อมไหมคะ"

"พร้อมค่ะ"

เธอโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะล้มตัวนอนราบกับเตียง ชายหนุ่มขยับตัวลุกขึ้นยืนจ้องมองไปยังเรือนร่างอันสวยงามเชยชมให้สมปรารถนา ในขณะที่มือทั้งสองข้างกำลังจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด

"หนูสวยมากเลยรู้ไหม"

และเมื่อเสื้อผ้าอาภรณ์ที่เคยปกปิดร่างกายบัดนี้ร่วงลงพื้น ร่างกายเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าคนรัก และเมื่อเธอเห็นความเป็นชายขนาดใหญ่ชี้โด่อยู่ตรงหน้าก็ถึงกับกลืนน้ำลายดังอื่น

"ไม่เจ็บหรอกเชื่อพี่"

เขาขยับตัวขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวของเธอ ใช้ริมฝีปากลากไล่ตามตัวก่อนจะขยับเอวสอบแทรกเข้าไปใจกลางระหว่างขา ใช้มือซ้ายจับท่อนเอ็นถูไถไปมา รูดขึ้นลงก่อนจะจ่อส่วนหัวแตกปลายเข้าไปแตะตรงร่องรัก

"ซี๊ด! เสียวโคตร"

เพียงแค่ส่วนหัวแตกปลายแตะลงไปยังร่องสาวก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับเสียวซ่านจนแทบอดทนไม่ไหว แบมบี๋เองไม่อาจสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองได้อีกต่อไป รบเร้าอยากจะให้เขาทำให้เธอหายจากอาการทรมานนี้สักที

"หนูทรมานจังเลยค่ะ รู้สึกยังไงก็ไม่รู้"

"เดี๋ยวพี่จะทำให้หนูหายทรมานเอง..."

สวบ!

"อ๊ะ! จะ...เจ็บค่ะ อ้าส์~"

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status