LOGINShare
บทที่ 885
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 886
หลินหว่านหรูตกตะลึงเช่นกัน เธอไม่อยากจะเชื่อสายตาของเธอเลย เทียนหยู่มีพลังขนาดนี้เหรอ แต่ในไม่ช้าเขาก็แสดงความตื่นเต้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต อย่างน้อยเย่เซวียนก็ไม่สามารถทำอะไรกับเทียนหยู่ได้เทียนหยู่พูดถูก เขาประเมินเขาต่ำไปเสมอ โดยเฉพาะวรยุทธ์ของเขา มันน่าทึ่งจริง ๆหลินจื่อตงชื่นชมเย่เทียนหยู่มาโดยตลอด และเขาก็ตื่นเต้นและเต้นอย่างมากในขณะนี้ เช่นเดียวกับหลิวเมิ่งคุณปู่ตระกูลหลิน แม่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ ตกตะลึง พวกเขารู้ว่าเย่เทียนหยู่รู้จักวรยุทธ์ แต่พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่ามันจะน่ากลัวขนาดนี้ แม้แต่คุณชายเย่ผู้อยู่ยงคงกระพันก็ยังถูกทุบตีแต่นี่เป็นไปไม่ได้เลย และมันผิดยิ่งกว่านั้นอีกคุณปู่ตระกูลหลินพูดอย่างกังวลทันที "เย่เทียนหยู่ คุณกำลังทำอะไรอยู่ อย่าปล่อยคุณชายเย่อย่างรวดเร็ว หากคุณกล้าทำร้ายคุณชายเย่เลย ตระกูลเย่จะไม่มีวันปล่อยคุณไป"เมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินแบบนั้น เขาก็หัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ก็อย่างที่คุณปู่ตระกูลหลินพูด ผมไม่ได้แค่บาดเจ็บเล็กน้อยแต่บาดเจ็บสาหัส”“สถานการณ์แบบนี้ตระกูลเย่ไม่มีทางปล่อยผมไปแน่นอน ในเมื่อเป็นแบบนั้น ผมก็ฆ่าทิ้งซะ เพราะยังไงตระกูลเย่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 887
อะไรนะเขาพูดอะไร!มันเป็นเพียงเทพเจ้าสงครามไม่ใช่หรือทุกคนตกตะลึง แต่ในไม่ช้าก็รู้สึกว่าเย่เทียนหยู่หยิ่งผยองอย่างยิ่งใช่ ตอนนี้เขาแข็งแกร่งมากแล้ว มีพลังมากกว่าคุณชายเย่ด้วยซ้ำ แต่เมื่อเทียบกับเทพเจ้าสงครามอาณาจักรมังกรที่มีชื่อเสียงระดับโลก เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรเลยไม่ต้องพูดถึงพวกเขา แม้แต่หลินหว่านหรูก็ยิ้มอย่างขมขื่นเทียนหยู่มีความมั่นใจมาโดยตลอด แต่คราวนี้เธอมั่นใจเกินไป เห็นได้ชัดว่าเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเย่เทียนหยู่สามารถแข่งขันกับเทพสงครามแห่งอาณาจักรมังกรได้แต่ไม่ว่าเย่เทียนหยูจะทำอะไรในเวลานี้ เธอก็ติดตามเขาไปโดยไม่ลังเลในทางกลับกัน คุณปู่ตระกูลหลินโกรธมากด้วยความวิตกกังวล เด็กคนนี้กำลังมองหาความตาย สิ่งสำคัญคือการลากครอบครัวหลินของเขาไปสู่จุดที่ไม่อาจหวนกลับได้เย่เซวียนยังสงสัยว่าเขากำลังมีอาการประสาทหลอน จะมีคนที่หยิ่งยโสในโลกนี้หรือไม่ ประเด็นสำคัญคือเขายังเด็กมากและเขายังใฝ่ฝันที่จะทัดเทียมกับเทพเจ้าสงครามของอาณาจักรมังกรแต่เขายังเข้าใจด้วยว่าแม้ว่าเย่เทียนหยู่จะยังเด็ก แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็น่ากลัวจริง ๆ เกินกว่าจินตนาการของเขา และเขามีแนวโน้มที่จะ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 888
การมีต้นกำเนิดในตระกูลเช่นตระกูลเย่ หากตันเถียนของเขาถูกทำลายและไม่สามารถฝึกฝนได้อีกต่อไป ชีวิตของเขาก็ถือว่าจบลงอย่างสมบูรณ์ และจะต้องทนทุกข์ทรมานจากความอัปยศอดสูไม่รู้จบการทำแบบนั้นจะทำให้เขาเจ็บมากกว่าการฆ่าเขาเสียอีกในขณะนี้ คุณปู่ตระกูลหลินมีความกังวลอย่างมากและตะโกนเสียงดัง "เย่เทียนหยู่ อย่าทำอะไรประมาท คุณชายเย่แตกต่างจากคนทั่วไป คุณทำอย่างนี้ไม่ได้!"เย่เทียนหยู่เหลือบมองมันและพูดอย่างใจเย็น "คุณปู่หลิน ถ้าเป็นเมื่อก่อน ข้าคงให้หน้าเจ้าบ้าง แต่ตอนนี้ ฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า แล้วทำไมข้าต้องฟังเจ้าด้วย"“ใช่ ตอนนี้คุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันแล้ว แต่เพื่อเห็นหน้าหว่านหรู โปรดปฏิบัติต่อมันเหมือนคุณปู่หลินขอร้องคุณและไม่เคยทำร้ายคุณเย่ โอเคมั้ย”“ไม่อย่างนั้นละก็ ตระกูลหลินจะถูกทำลาย!”“มันไม่ใช่กงการของฉัน ฉันไม่ได้มาจากตระกูลหลิน”“ส่วนหว่านหรู ไม่ต้องกังวล ฉันจะปกป้องเธออย่างแน่นอน”หลังจากที่เย่เทียนหยู่พูดจบ เขาก็ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นและไม่สนใจคุณปู่ตระกูลหลินเลย คุณปู่ตระกูลหลินคนเก่ายังคงสามารถมองหน้าเขาได้ แต่วันนี้เขาไม่อยากคุยกับคุณปู่ตระกูลหลินเลยเย่เซวียนเองก็ร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 889
หลินหว่านหรูจ้องมองเย่เทียนหยู่ผู้ทรงพลังที่อยู่ตรงหน้าอย่างว่างเปล่า โดยลืมความกลัวและความสิ้นหวังไปโดยสิ้นเชิง และแม้แต่ความขุ่นเคืองในใจของเขาก็ลดลงไปมากมีเพียงความสุขและความรักเท่านั้นแต่เธอก็คิดออกแล้วและเธอก็ทำมามากพอแล้วสำหรับตระกูลหลิน นอกจากนี้ไม่ใช่ว่าเธอไม่ต้องการช่วยตระกูลหลินในตอนนี้ แต่เป็นเพราะเธอไม่มีพลังรากฐานของทั้งหมดนี้คือพ่อแม่และปู่ของเขาเย่เทียนหยูมองไปที่ดวงตาของเย่เซวียนเพื่อขอความเมตตา และทนไม่ได้อยู่ครู่หนึ่ง ไม่ว่ายังไงก็ตาม พวกมันเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดแต่แล้วฉันก็คิดถึงความอิจฉาที่เขามีต่อเขาตั้งแต่เขายังเด็ก และสิ่งที่เขาทำในวันนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าหลินหว่านหรูทำผิดเพราะเขามากแค่ไหนเขาขจัดความสงสารในใจออกไปและพูดอย่างใจเย็น "เย่เซวียน บอกฉันที มันจะดีมากสำหรับคุณที่จะเชื่อฟังก่อนหน้านี้ คุณต้องใจร้ายมากและทำสิ่งที่น่ารังเกียจมากมาย"“ใช่ ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว ฉันสัญญาว่าจะทำให้มันถูกต้อง”“จริง ๆ แล้ว ฉันสาบานได้ว่าฉันจะแก้ไขมันอย่างแน่นอน” เย่เซวียนได้กลิ่นบางอย่างที่ผิดปกติ“ถ้าคุณมีสติสัมปชัญญะ นั่นหมายความว่าคุณยังต้องรอด จากนั้นขาข้างเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 890
แต่ตอนนี้ เย่เทียนหยู่ฆ่านายน้อยคนนั้นจริง ๆ เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและตะโกนด้วยความโมโห “คุณชาย!”จากนั้นเขาก็เป็นลมไปทันทีในขณะนี้ แม้แต่ผู้สนับสนุนตัวแข็งสองคนอย่าง หลินจื่อตงและหลิวเมิ่งก็ตกตะลึงเมื่อเห็นภาพเบื้องหน้าทั้งสองหน้าซีดเผือด นี่มันสิ่งที่พวกเขาทำจริง ๆเหรอนี่จะทำยังไงต่อไปหลินหว่านหรูจ้องมองทั้งหมดนี้อย่างว่างเปล่า และแอบยิ้มอย่างขมขื่น เทียนหยู่นะเทียนหยู่ ครั้งนี้คุณทำลายโลกทั้งใบจริง ๆแต่นั่นไม่สำคัญหรอก เส้นทางไปนรกนี่ เธอจะไปกับเขาเอง!ไม่ มันควรจะอยู่บนเส้นทางสู่สวรรค์ในขณะนี้ ในใจของเธอเทียนหยู่แน่ใจว่าจะตาย มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นและโดยธรรมชาติแล้วฉันก็เหมือนกันบางทีนี่อาจเป็นตอนจบที่ดีที่สุด ไม่อย่างนั้นละก็การติดตามคนอย่างเย่เซวียนไปยังเมืองหลงตูคงจะอึดอัดมากกว่าตายมันจบแล้ว!ตอนนี้มันจบลงแล้ว!แม่ตระกูลหลินต้องการฆ่าเย่เทียนหยู่ด้วยสายตาของเธอนับครั้งไม่ถ้วน และก่นด่าด้วยความโมโห "เย่เทียนหยู่ ไอ้สารเลว ไอ้สารเลว คุณจะตายด้วยตัวเอง ทำไมคุณถึงทำร้ายครอบครัวหลินของฉัน!"“เย่เทียนหยู่ พวกเราตระกูลหลิน มีเรื่องอยากจะขอโทษคุณ แต่คุณไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 891
ในใจของเย่เทียนยู่ ครอบครัวเย่ไม่ใช่คนดีตั้งแต่แรก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเรียนรู้จากราชาปีศาจว่าเย่ซีอองอาจจ้างใครสักคนมาเผาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาก็เกลียดตระกูลเย่มากยิ่งขึ้นในกรณีนี้เขาจะมีอะไรดีๆ จะพูดได้ยังไงและด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา มันไม่ได้ไร้จุดหมายเลยแต่ในสายตาของคนอื่นมันบ้าไปแล้วไร้สาระ!ตระกูลเย่ดำรงอยู่แบบใด มันเป็นหนึ่งในตระกูลระดับสุดยอดในหลงตูสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือแม้แต่เทพสงครามพยัคฆ์ขาวก็ยังเป็นสมาชิกของตระกูลเย่ สำหรับครอบครัวที่มีอำนาจเช่นนี้ เขาจะกล้าดูถูกคนอื่นได้ยังไงคุณปู่ตระกูลหลินและแม่ของเขาถึงกับดุเย่เทียนหยู่ที่คิดว่าตนเองชอบธรรมและต้องการความตายแม้แต่หลินหว่านหรูก็รู้สึกว่าเย่เทียนหยู่พร้อมที่จะตายแล้ว ณ จุดนี้มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรดีๆ มันคงจะสนุกกว่าถ้าพูดคำที่รุนแรงเย่เซวียนหัวเราะอย่างบ้าคลั่งอีกครั้งราวกับว่าเขาเคยได้ยินเรื่องตลกใหญ่ๆ มาบ้าง แต่เสียงหัวเราะนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความขุ่นเคือง และพูดอย่างชั่วร้าย "เย่เทียนหยู่ เจ้ากำลังจะตายจริง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเจ้าไม่รู้!"“รอก่อน อีกไม่นานคุณจะรู
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 892
เมื่อได้ยินว่าหลินหว่านหรูกังวลเกี่ยวกับเย่เทียนหยู่มากและต้องการจับตัวเองเป็นตัวประกัน ดวงตาของเย่เซวียนก็ดูน่ากลัวอย่างยิ่ง และเขาก็จ้องมองไปที่หลินหว่านหรูอย่างใกล้ชิดฉันอยากจะฆ่าด้วยตาของฉัน!ในความเห็นของเขา เขาดูแลหลินหว่านหรูเป็นอย่างดีและยังช่วยเธอหลายครั้ง แต่ตอนนี้เขาปฏิบัติต่อตัวเองเช่นนี้กับผู้ชายคนหนึ่งแต่ในวินาทีต่อมา ฉันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนอย่างมากที่แก้ม และฉันก็บินออกไปโดยไม่ตั้งใจเฉินอู่ที่อยู่ข้างๆ เขาต้องการหยุดเขา แต่มันก็สายเกินไป“เหอะ ทำไมคุณถึงจ้องมองล่ะ ผู้หญิงของฉัน คุณไม่สามารถโหดร้ายได้เท่าที่คุณต้องการ”เย่เทียนหยูตบเย่เซวียนออกไป ตะคอกอย่างเย็นชา แล้วหันไปเผชิญหน้ากับหลินหว่านหรู ในเวลานี้ เขาเปลี่ยนท่าทางที่อ่อนโยนทันทีในช่วงเวลาสั้นๆ พวกเขาเป็นเพียงสองคนยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องกังวล ฉันไม่กลัวพวกเขา ปล่อยให้เขากลับไปเถอะ""แต่……"“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ตระกูลเย่นั้นยอดเยี่ยมในสายตาของคุณ แต่พวกเขาไม่ได้จริงจังกับมันในสายตาของฉัน”หลินหว่านหรูทำอะไรไม่ถูก ช่างเถอะ ยังไงเรื่องราวก็มาถึงตอนนี้แล้ว ไม่ว่าเธอจะทำอะไรผลลัพธ์ก็เหมือนเดิมแม้แต่ตระกูล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 893
ขณะที่เย่เซวียนจากไป ทุกคนรอบตัวเขาก็รีบจากไปเช่นกันหากอยู่ต่อไปอีกก็กลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นและจะเข้าไปพัวพันท้ายที่สุดแล้วพลังของตระกูลเย่ก็น่ากลัวเกินไปหากมีคนมาแก้แค้นในไม่ช้า พวกเขาจะทำยังไงโดยเฉพาะญาติบางคนของตระกูลหลินพวกเขาเหลือบมองคุณปู่ตระกูลหลินและในที่สุดก็เดินจากไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไม่ต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างพึ่งพาได้เฉพาะคุณปู่ตระกูลหลินเท่านั้นคุณปู่ตระกูลหลินและแม่ของเขาดูสิ้นหวัง และเย่เซียนก็ถูกขับไล่ออกไป ไม่เพียงแต่ความฝันของพวกเขาที่จะเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยหายไปเท่านั้น แต่สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือวิกฤตครั้งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นกับพวกเขาพวกเขาจะอยู่รอดได้ในวันพรุ่งนี้หรือไม่นั้นเป็นคำถามด้วยพลังอันล้นหลามของตระกูลเย่ ฉันเกรงว่าตระกูลเย่ไม่จำเป็นต้องดำเนินการเป็นการส่วนตัว พวกเขาเพียงแต่สั่งคนในท้องถิ่นเท่านั้น แล้วใครบางคนจะบดขยี้พวกเขาและทำความสะอาดตระกูลหลินทันทีหลินหว่านหรู ยังมีสีหน้าขมขื่นบนใบหน้าของเธอโดยไม่มีรอยยิ้มที่มีความสุข หากคุณต้องการมีความสุขอย่างแท้จริง คุณควรเริ่มได้ยินว่าเย่เทียนหยู่เป็นขอทานตัวน้อยจริง ๆและจู่ๆ เขา
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1159
หลังจากที่เย่เทียนหยู่พังประตูเข้าไป หนานกงเล่อก็หันไปมองด้วยความโกรธ และเห็นว่าเป็นเย่เทียนหยู่ที่ถีบประตูเข้ามาโดยตรงสำหรับเย่เทียนหยู่ เขาค่อนข้างให้ความสนใจเป็นพิเศษ โดยเฉพาะวันนี้ที่ได้พบเขาบนเวทีไอ้เวรเอ้ย นี่มันไม่เป็นอะไรเลยงั้นเหรอ!แถมยังวิ่งมาที่นี่เพื่อทำลายเรื่องดี ๆ ของตนอีกไอ้สวะไป๋หยางนั่น ไม่ใช่ว่ามันหาคนไปจัดการกับไอ้เด็กนี่แล้วรึไง?เสียงที่เกิดขึ้นค่อนข้างดัง จึงทำให้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหันไปมอง รวมถึงเหอฉุนและจางผิงเองก็ด้วยจางผิงรู้สึกตกใจนิดหน่อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีใจ และตื่นตัวขึ้นทันทีเขาคือคุณเย่!คุณเย่มาแล้ว!ถึงแม้จะไม่รู้ว่าคุณเย่จะรับมือไหวไหม แต่แค่ได้เห็นว่าเขามา ก็รู้สึกว่าตนมีความหวังขึ้นมาแล้ว อย่างน้อยก็ยังดีกว่าสถานการณ์ในตอนนี้ไม่ใช่รึไงเหอฉุนรู้สึกตกใจเล็กน้อย เธอมองไปยังผู้ชายที่ดูน่ากลัวและดุร้ายที่กำลังยืนอยู่หน้าประตูคนนั้น เธอรู้สึกว่าเขาต่างจากที่เคยเห็นในตอนแรกไปโดยสิ้นเชิงแต่ว่า การที่เขาถึงกับรีบตรงมาที่นี่แบบนี้เขาก็น่าจะได้รับข่าวอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องที่หนานกงเล่อมาที่นี่แน่นอน ไม่เช่นนั้น เขาคงไม่รีบม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1158
พระเจ้าช่วย หากช้าไปนิดเดียว เกรงว่าเฉินเฟยเฟยอาจจะต้องตายอยู่ที่นี่จริง ๆ แล้วเมื่อเห็นฉากนี้ หนานกงเล่อก็โกรธจัดขึ้นทันที เฉินเฟยเฟยถึงกับเลือกที่จะไม่ยอมแพ้แม้ตนจะต้องตาย จะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไรนี่เขาดูแย่มากขนาดนั้นเลยงั้นเหรอผู้ชายคนนั้นนอกจากหล่อนิดหน่อยแล้ว ยังจะมีอะไรดีอีก?หรือความหล่อมันกินแทนข้าวได้รึไง?หนานกงเล่อโกรธจัด ความบ้าคลั่งเริ่มปรากฏ เขาก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยใบหน้าที่ดูบิดเบี้ยว จับเฉินเฟยเฟยเอาไว้ แล้วพูดด้วยความโกรธออกไปว่า “เฉินเฟยเฟย เธอเกลียดฉันขนาดนี้เลยเหรอ ก็ดี ยิ่งเธอเกลียดฉันมากเท่าไหร่ วันนี้ฉันก็ยิ่งต้องเล่นสนุกกับเธอต่อหน้าทุกคนมากขึ้นเท่านั้น”“ไสหัวออกไปนะ!”เฉินเฟยเฟยเริ่มร้อนรน เธอยกมือขวาขึ้น ตบเข้าที่ใบหน้าของหนานกงเล่ออย่างแรงหนานกงเล่อรู้สึกงงงวยเล็กน้อย เขาไม่ทันได้เตรียมตัวเอาไว้ก่อน คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นแบบนี้ เพราะไม่อย่างนั้น แค่เฉินเฟยเฟยจะแตะต้องเขาได้อย่างไร“เวรเอ้ย แกกล้าตบฉันเหรอ!”หนานกงเล่อโกรธจัดทันที ก่อนที่เขาจะตบกลับไปอย่างแรงด้วยฝ่ามือเพี้ยะ!เสียงใส ๆ ดังก้องขึ้นอีกครั้งหนึ่งเฉินเฟยเฟยถูกตบที่ใบหน้าจนเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1157
ต้องบอกเลยว่า เหอฉุนค่อนข้างฉลาดเลยทีเดียวแต่น่าเสียดาย ที่มันไม่เป็นประโยชน์อะไรเลยหนานกงเล่อดูไม่ตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย สีหน้าของเขาสงบ และดูไม่รีบร้อนแต่อย่างใด เขาพูดพลางหัวเราะเยาะว่า “ร้องไปเถอะ ดูสิ ว่าถ้าร้องจนคอแห้งแล้ว จะมีใครสนใจพวกเธออยู่ไหม!”“ลืมบอกไปเลย ว่าบริเวณรอบ ๆ พวกเธอตอนนี้ไม่มีผู้เช่าคนอื่นอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้มีไม่กี่ครอบครัวที่อาศัยอยู่ แต่ก็ถูกไล่ออกไปตั้งแต่ตอนที่คอนเสิร์ตเธอเริ่มแล้ว”ส่วนวิธีการไล่นั้น พวกเขาก็แค่ยัดเงินเล็กน้อยให้กับโรงแรม โรงแรมก็หาข้ออ้างจัดการเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดายแล้วเมื่อคำนี้ถูกพูดออกมา สาว ๆ ต่างก็รู้สึกหมดหวังกันอย่างสิ้นเชิงในตอนนี้ จะให้เรียกฟ้า ฟ้าก็คงไม่ตอบ เรียกดิน ดินก็คงไม่สนใจอีกแล้วเมื่อต้องเผชิญหน้ากับบอดี้การ์ดที่มีพลังแข็งแกร่ง สองสาวแทบไม่มีแรงต้านเลยแม้แต่น้อย ในไม่ช้าพวกเธอก็ถูกมัดมือไว้ด้านหลัง พร้อมกับถูกปิดปากด้วยเทปกาวหนานกงเล่อแทบไม่ได้สนใจเสียงตะโกนของพวกเธอเลยด้วยซ้ำ เพราะไม่อย่างนั้น ป่านนี้เขาคงรีบจัดการผู้หญิงสองคนนั้นให้หมดสติไปนานแล้วแต่เขากลับไม่ต้องการที่จะทำแบบนั้น เขาแค่ต้องการให้ผ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1156
“คุณชายหนานกงพูดจริงเหรอ?” เหอฉุนรู้ดีว่า ตระกูลชนชั้นสูงแบบพวกเขา ไม่มีทางที่จะแต่งงานกับดาราอย่างแน่นอนแน่นอน ว่าก็อาจจะมีบางกรณีที่พิเศษจริง ๆ“แน่นอนสิ!”หนานกงเล่อพูดอย่างมั่นใจ แม้ในใจจะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ยังคงต้องโกหกไปก่อน เรื่องอื่นไว้ค่อยว่ากันทีหลัง“หากว่าเป็นเช่นนั้นจริง ฉันคิดว่าเฟยเฟยก็อาจจะพอพิจารณาดูได้ แต่ว่า ตระกูลหนานกงจะยอมรับได้จริง ๆ เหรอคะ?” เหอฉุนถาม“ในเมื่อผมรับปากแล้ว ก็จะไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน เฟยเฟย คุณคิดว่ายังไง?” หนานกงเล่อเปิดปากถามออกไปเฉินเฟยเฟยชะงักไปชั่วขณะ เธอไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดีขณะที่เหอฉุนกำลังจะพูดหนานกงเล่อก็โบกมือ แล้วพูดออกไปตรง ๆ ว่า “คุณไม่ต้องพูด!” เขาไม่ใช่คนโง่ เมื่อกี้ตอนที่คุยกับเหอฉุน เขาก็สังเกตสีหน้าของเฉินเฟยเฟยอยู่ตลอดเวลา เห็นได้ชัดว่ามีข้อมูลบางอย่างที่ไม่ตรงกันบวกกับข่าวที่ตัวเองเพิ่งได้มาจากประธานหวัง ไหนจะยังมีเรื่องที่เฉินเฟยเฟยร้องเพลงคู่กับชายคนนั้นบนเวทีอีกเฉินเฟยเฟยรู้สึกงงงวย “ฉัน ฉัน......”“หรือที่ประธานเหอพูดกับผมเมื่อกี้แค่พูดพอเป็นพิธีเท่านั้น หลอกผมอยู่งั้นเหรอ?” หนานกงเล่อถา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1155
สีหน้าของหนานกงเล่อเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที พร้อมกับถามออกไปอย่างเย็นชาว่า “ประธานเหอ นี่คุณหมายความว่ายังไง คุณเห็นผมเป็นสัตว์ร้ายงั้นเหรอ?”เหอฉุนเปลี่ยนสีหน้า ก่อนจะรีบพูดออกไปว่า “จะเป็นแบบไปได้ยังไงกันคะ คุณชายหนานกงล้อกันเล่นแล้วล่ะค่ะ ก็แค่พวกเฟยเฟยกำลังแต่งตัวกันอยู่ ไม่ค่อยสุภาพสักเท่าไหร่ เลยจะดูไม่เหมาะสม หากจะมีผู้ชายอยู่ในห้องน่ะค่ะ”“งั้นเหรอ เช่นนั้นก็ให้ผมดูหน่อยสิ ว่ามันจะไม่สุภาพสักแค่ไหนกันเชียว” หนานกงเล่อไม่สนใจคำพูดของเหอฉุนเลยแม้แต่น้อย ไม่แม้แต่จะยืนรอที่ประตู เขาเดินตรงเข้าไปทันทีประธานหวังที่เห็นแบบนั้น ก็รีบพูดขึ้นว่า “เช่นนั้นคุณชายหนานกง ผมยังมีธุระที่ต้องไปจัดการ คงไม่อยู่รบกวนแล้วนะครับ”“ไปเถอะ!”หนานกงเล่อไม่หันกลับไปมองด้วยซ้ำ เดินมุ่งตรงเข้าไปข้างในท่าเดียวสีหน้าของเหอฉุนดูไม่ค่อยดีนัก จึงรีบเดินตามไปในทันทีบอดี้การ์ดที่เดินตามหลังเป็นคนปิดประตู ทั้งยังล็อกกลอนจากด้านในอีกต่างหาก ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในเมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจากประตู สีหน้าของเฉินเฟยเฟยและจางผิงก็เปลี่ยนไปทันที เพราะพวกเธอรู้แล้วว่า หนานกงเล่อมาแล้วจริง ๆ ทำไมถึ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1154
“เอ่อคือ มีสิ!” ไป๋หยางพูดอย่างระมัดระวัง “คุณชายหนานกงพยายามตามจีบเฉินเฟยเฟยอยู่หลายครั้ง แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธตลอด มันเลยทำให้เขาโกรธมาก ตอนนี้เขาอาจจะกำลังไปที่โรงแรมที่เธอพักอยู่”“แกว่าไงนะ!”สีหน้าของเย่เทียนหยู่มืดมนลงทันทีไป๋หยางตกใจมาก และกลัวว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือกับเขาอีก จึงรีบพูดออกไปว่า “ฉัน ฉันจะบอกทุกอย่าง แต่แกห้ามลงมือกับฉันนะ แล้วก็ ทุกสิ่งที่ฉันพูดคือเรื่องจริง ตำแหน่งของโรงแรมก็เป็นฉันที่บอกเขา”“ตอนนี้คุณชายหนานกงก็น่าจะไปถึงโรงแรมแล้ว”ไป๋หยางตกใจอย่างเห็นได้ชัด เขาคิดแค่ว่าต้องล่อให้เย่เทียนหยู่ไปหาหนานกงเล่อให้เร็วที่สุด แต่เขาไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาพูดจะทำให้เย่เทียนหยู่โกรธมากแค่ไหนสีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นชาลงทันที แล้วรีบถามออกไปว่า “โรงแรมไหน ห้องอะไร?”ทันทีที่ไป๋หยางได้ยิน เขาก็รีบบอกทันทีโรงแรมนี้อยู่ใกล้กับบริเวณที่เขาอยู่พอดี ห่างออกไปไม่ไกลมากนัก“ทางที่ดีแกก็ภาวนาให้เฉินเฟยเฟยยังคงปลอดภัยอยู่เถอะ เพราะไม่อย่างนั้น แกได้ตายอย่างน่าสังเวชแน่นอน”หลังจากที่เย่เทียนหยู่พูดอย่างเย็นชาจบ ก็ใช้เท้าเตะไปที่ตัวไป๋หยางอย่างแรง เห็นได้ชัดว่าจาก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1153
“แก แกคิดจะทำอะไร?” ไป๋หยางตกใจจนหน้าซีด เขาทั้งกลัวและโกรธในเวลาเดียวกัน“ทำอะไรล่ะ เมื่อกี้ก็บอกแกไปแล้วนี่ แกต้องการชีวิตฉันเลยนะ ฉันแค่ต้องการขาสองข้างของแกก็เท่านั้น ไม่เกินไปหรอกมั้ง?” เย่เทียนหยู่พูดอด้วยน้ำเสียงที่ดูเฉยเมย“ไม่ ไม่ได้นะ!”ไป๋หยางรู้สึกร้อนรน จึงรีบพูดขึ้นว่า “เอางี้นะ ขอแค่แกปล่อยฉันไป เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ เรื่องที่ผ่านไปแล้วฉันก็จะไม่ถือโทษโกรธเคืองอีก”“กลับกัน หากแกลงมือกับฉัน ตระกูลไป๋จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ แน่ ด้วยความสามารถของตระกูลไปแล้ว ต่อให้แกจะเก่งแค่ไหน แกก็คงจะรักษาชีวิตเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี”“นี่แกยังกล้ามาข่มขู่ฉันอยู่อีกเหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ไม่ ไม่ใช่การข่มขู่ แต่เป็นการขอร้อง ขอความเมตตา” เมื่อเห็นท่าทางของเย่เทียนหยู่ ไป๋หยางก็รู้สึกกลัวขึ้นมาจริง ๆ เขาจึงไม่สนใจเรื่องศักดิ์ศรีอีกต่อไปไม่ว่ายังไงก็ต้องหนีจากสถานการณ์ตรงหน้าให้ได้ก่อน รอให้ผ่านวันนี้ไปได้ ตนก็มีอีกเป็นหมื่นวิธีที่จะทำให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าสังเวชมากที่สุด“ท่าทีของแกตอนนี้ก็ถือว่าไม่เลว แต่น่าเสียดา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1152
ตอนนี้ถึงทีของเย่เทียนหยู่แสดงสีหน้าดูถูกออกมาแล้ว เขาส่ายหัวพลางพูดขึ้นว่า “ขยะพวกนี้มาจากไหนกัน กล้าดียังไงมาอวดดีต่อหน้าฉัน เบื่อที่จะมีชีวิตอยู่กันแล้วรึไง!”คำพูดนี้ทำให้คนเหล่านั้นโกรธอย่าเห็นได้ชัด แต่ก็กลับไม่กล้าพูดอะไรออกมาเวลาแบบนี้ ใครมันจะกล้าเสนอหน้าออกไปกัน นั่นไม่เท่ากับเป็นการหาเหาใส่หัวหรอกเหรอ?แต่สุดท้ายแล้ว มันก็จะมีคนที่โง่มาก ๆ ชอบทำตัวเสร่อ ไป๋หยางที่โดนชนจนได้รับบาดเจ็บก็พยายามตะเกียกตะกายออกมา แล้วพูดด้วยความโกรธออกมาว่า “ไอ้หนู แกอย่าได้เหลิงนักนะ!”“แกรู้ไหม ว่าฉันเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน?”“ก็คุณชายไป๋ไง เมื่อกี้แกก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยสีหน้าที่ดูไม่แยแสไป๋หยางหมดคำจะพูด ก่อนจะโต้กลับด้วยความโกรธ “งั้นแกรู้ไหม ว่าเป็นคุณชายไป๋คนไหน รู้ไหมว่าคุณชายไป๋ที่ว่าหมายถึงอะไร มันหมายความว่าฉันคือคุณชายจากตระกูลไป๋ยังไงล่ะ” “......”เย่เทียนหยู่ไม่มีอะไรจะพูด นี่หัวมันโดนชนจนพังไปแล้วเหรอไป๋หยางรู้สึกว่าตนเองอาจจะอธิบายได้ไม่ชัดเจนมากพอ ก่อนจะรีบพูดเสริมอีกว่า “ที่ฉันจะสื่อก็คือ ตระกูลไป๋นั้นไม่ธรรมดา เป็นถึงหนึ่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1151
ผั๊วะ ผั๊วะ......หลังจากที่คนเหล่านั้นเดินล้อมเข้ามาด้วยความดุดัน เสียงดังสนั่นก็เกิดขึ้นในทันทีเมื่อมองอย่างละเอียด ก็พบว่าทั้งหมดคือกลุ่มคนที่พุ่งเข้าไปเพื่อหวังจะล้อมโจมตีเย่เทียนหยู่ พวกเขากลับต้องนอนกองบนพื้นเรียงตัว ได้แต่เอามือกุมหน้าตัวเองเอาไว้ และร้องด้วยความเจ็บปวดที่แท้ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เย่เทียนหยู่ที่ในมือกำลังถือไม้เอาไว้อยู่นั้น เขาเหวี่ยงมันใส่พวกเขาได้อย่างแม่นยำ จนทำให้พวกเขาล้มลงกันหมด พร้อมกับเสียงร้องโอดโอยที่ดังขึ้นเป็นระนาวบางคนโดนตีจนขาทั้งสองข้างหัก แต่ก็ยังมีบางคนที่โชคดีหน่อย ที่โดนตีขาหักแค่ข้างเดียวในตอนนี้เอง เหล่าลูกน้องต่างก็มองไปทางเย่เทียนหยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย แทบจะเข้าประชิดตัวเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำแววตาของไป๋หยางเองก็แสดงความประหลาดใจออกมา แต่ส่วนใหญ่เหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความโหดเหี้ยมเสียมากกว่า เขาจึงพูดพลางหัวเราะขึ้นว่า “ไอ้หนู คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะเก่งกังฟูขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวอวดดีแบบนี้!”“ฉันเนี่ยนะ ที
