แชร์
บทที่ 862
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 863
คนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน ในวินาทีนั้นเอง พวกเขานึกถึงสายที่เย่เทียนหยู่โทรออกก่อนหน้านี้ขึ้นมาอีกครั้ง เพียงแต่ตอนแรก พวกเขาไม่มีใครเชื่อแต่ในขณะนี้พวกเขาอดไม่ได้ที่จะเชื่อขึ้นมาหรือว่า เด็กนั่นจะกล้าไม่เคารพประธานถานจริง ๆ เหรอแต่นั่นมันจะน่าเหลือเชื่อเกินไปถึงยังไงซะแล้ว พวกเขาเคยได้ยินตำนานมหัศจรรย์เกี่ยวกับประธานถานมามากเกินไปแล้ว ว่ากันว่าแม้แต่ผู้นำระดับสูงของเมืองก็ยังสุภาพมากเมื่อเผชิญหน้ากับประธานถานทำไมชายหนุ่มคนนี้ถึงกล้าหยิ่งขนาดนี้?สีหน้าของเฉินเค่อซินก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย แน่นอนว่าเธอรู้ว่าบราเดอร์เสี่ยวเทียนมีความสามารถมากทีเดียว เขายังสามารถโทรหาประธานถานเพื่อรายงานครั้งสุดท้ายในงานเลี้ยงอาหารค่ำของเพื่อนร่วมชั้นได้และการตอบสนองก็รวดเร็วมากจะเห็นได้ว่าพี่เย่รู้จักประธานตัน แต่ปัญหาคือพี่เย่ไม่ได้จริงจังกับประธานาธิบดีตันจริง ๆ ลูกยิงใหญ่ขนาดนี้จะไม่โกรธได้ยังไง?แต่ว่าประธานาธิบดีตันไม่เพียงแต่วิ่งไปอย่างรวดเร็วหลังจากถูกตำหนิ แต่เขายังไม่กล้าโกรธเลยด้วยซ้ำในขณะนี้ เธอนึกถึงการสัมภาษณ์ครั้งแรกและการดูแลของบริษัทหลังจากเข้าร่วม คงจะต้องเป็นพี่ชายเสี
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 864
ในขณะนี้ หวงฉินเข้าใจในที่สุดว่าทำไมประธานถานถึงบอกเขาให้ดูแลเฉินเค่อซินให้ดี และเพราะอะไรที่ทำให้เมื่อครู่เขาร้อนใจมากขนาดนี้เป็นแบบนี้เองสินะ โชคดีที่ตัวเขาไม่มีปัญหากับเฉินเค่อซินมาก่อน และยังคอยกำชับให้หัวหน้าแผนกธุรการให้ดูแลเฉินเค่อซินอย่างดีอีกด้วยหลังจากนั้นไม่นาน ผู้จัดการหวังจากฝ่ายธุรการและผู้จัดการอู่ฮุ่ยก็เข้ามาด้วยเมื่อเห็นภาพตรงหน้าพวกเขาต่างก็ตกกตะลึงเหงื่อเย็นผุดออกมาทันที!พวกเขากลัวจริง ๆ!แต่โชคดีที่พวกเขาเชื่อฟังและดูแลฝึกฝนเฉินเค่อซินเป็นอย่างดีไม่อย่างนั้นละก็ หูเฟินในวันนี้คงกลายเป็นพวกเขาแทนพวกเขาเคยคิดว่าเฉินเค่อซินอยู่หลังเวทีเหมือนกับผู้นำอาวุโสของบริษัท แต่พวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าจะมีเหตุการณ์หลังเวทีที่น่ากลัวเช่นนี้หัวหน้าที่อยู่เบื้องหลัง เทียนมู่กรุ๊ป!นี่อาจถือเป็นข่าวใหญ่ด้วยซ้ำถึงยังไงซะแล้วไม่มีใครเป็นเจ้านายเบื้องหลังมาก่อนเทียนหยู่เหลือบมองที่ถานล่าง ชี้ไปที่ผู้จัดการหลี่ว์ และพูดอย่างเย็นชา: "ถานล่าง ฉันมอบบริษัทให้คุณด้วยความหวังว่าคุณจะพัฒนาและขยายมัน แต่ดูสิ่งที่คุณนำออกมาสิ"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ก็เท่ากับการยืนยันคำพ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 865
หูเฟินกลัวมากจริง ๆเพราะเธอรู้ว่าถานล่างน่ากลัวแค่ไหน แต่ตอนนี้ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย ประธานถานก็ยังขี้ขลาดขนาดนี้ แต่เมื่อครู่เธอทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองเข้าเต็มประดายิ่งไปกว่านั้น เธอยังพูดคำที่ไม่น่าฟังเกี่ยวกับเฉินเค่อซินไปมาก แต่มองดูตอนนี้ คำพูดที่เธอพูดไปเมื่อกี้มันเป็นไปไม่ได้เลยเพราะถึงยังไงเฉินเค่อซินก็มีแฟนที่ทั้งหล่อและมีอิทธิพลขนาดนี้อยู่แล้ว แล้วจะไปประจบประแจงคนอื่นได้ยังไงกันทุกคนรอบตัวมองดูรูปลักษณ์ที่น่าสมเพชของเธอและแอบส่ายหน้า แต่หูเฟินคนนี้ไร้ยางอายจริง ๆ และเขากล้าพูดอะไรเพื่อปกป้องตัวเองคุณไม่มีแฟนแล้วคุณจะอยู่ที่ไหน?หลังจากนั้นไม่นาน ใบหน้าของหูเฟินก็บวมเกือบเหมือนหัวหมู และเขาไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมของเขาได้เลยเย่เทียนหยู่ส่ายหน้าและพูดอย่างเย็นชา: “เอาล่ะ การทุบตีคนอย่างคุณจะทำให้มือของฉันสกปรก!”"ใช่ ใช่ ฉันเป็นแค่ขยะ ฉันควรจะถูกทุบตี แต่ฉันไม่ควรทำให้มือคุณชายสกปรก” หลังจากได้ยินคำพูดของเทียนหยู่ หูเฟินก็รู้สึกเหมือนว่าเขากำลังได้รับการอภัยโทษตอนนี้เธอเสียใจมากจนอยากจะตาย โชคดีที่หลังจากขอความเมตตา ในที่สุดเธอก็หนีไปได้แม้จะน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 866
ถานล่างดูพยักหน้าด้วยสีหน้ามืดมนเมื่อหูเฟินได้ยินแบบนั้น เธอก็อึ้งไปทันที ใบหน้าของซีดเผือด และพูดด้วยความร้อนใจ: “คุณชาย เมื่อกี้คุณไม่ได้…”“หุบปาก!”ถานล่างเต็มไปด้วยความโกรธ เขาจึงก้าวไปข้างหน้าและเตะเธอ มันเป็นความผิดของเขาทั้งหมดที่ผู้หญิงคนนี้ฆ่าเขาเฉินเค่อซินตกใจเมื่อเห็นฉากนี้ เห็นได้ชัดว่าเธอทนไม่ไหวและพูดอย่างเร่งรีบ: “พี่เย่...”เย่เทียนหยู่เข้าใจสิ่งที่เธอหมายถึงตอนนี้ เขาโกรธมาก ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขามีความผิดต่อเฉินเค่อซินมากเดิมทีฉันส่งเธอไปที่บริษัทเพื่อดูแลเธอ แต่ไม่คิดว่าเธอจะต้องเจอกับคำวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้เสมอไปเมื่อมองด้วยสายตาที่ใจดีของเฉินเค่อซินเขาก็หันกลับมาแล้วพูดว่า “อย่าให้มันมากเกินไป ถึงยังไงก็แค่พวกผู้หญิงไม่กี่คน ให้พวกเขาได้รับบทเรียนแล้วไม่กล้าทำอีกก็พอ”“แต่ว่า คนแบบนี้บริษัทไม่มีทางเก็บไว้แน่”“ไม่ต้องห่วงครับ เรื่องนี้แน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่สามารถหวังหางานได้ในเวลาอันสั้นด้วยซ้ำ!”ถานล่างกล่าวอย่างเย็นชาเฉินเค่อซินถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม้ว่าคนเหล่านี้จะพูดสิ่งที่ไม่พึงประสงค์มากมายก็ตาม แต่ถึงยังไงซะแล้ว มีการโจมตีทางก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 867
“โปรโมทฉันเหรอคะ?”จางสยาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปครู่หนึ่ง“ใช่ ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เฉินเค่อซินจะเป็นผู้จัดการแผนกของบริษัทของเรา และคุณจะเป็นผู้ช่วยของเธอ” อู๋ฮุ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม“หา…”จางสยาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง โดยไม่คาดคิดว่าจะมีสิ่งดีๆ เช่นนี้เกิดขึ้น แต่ไม่นานก็นึกถึงตำแหน่งของ อู่ฮุ่ยในฐานะผู้จัดการ และอดไม่ได้ที่จะถาม: "แล้วคุณล่ะ ผู้จัดการอู๋?"อู่ฮุ่ยใจดีต่อพวกเขามาโดยตลอด และเธอก็สนับสนุน อู่ฮุ่ยอยู่ในใจ“ฉันมีการเตรียมการของตัวเอง และคุณไม่เพียงแค่มีโอกาสนี้ หากคุณทำได้ดี คุณจะพัฒนาต่อไปเมื่อสถานะของเฉินเค่อซินดีขึ้นในอนาคต”อู่ฮุ่ยยิ้มและพูดว่า: "และ เค่อซินคุณคงจินตนาการได้ว่าเธอจะมีอนาคตที่สดใสอย่างแน่นอน ดังนั้นคุณต้องทำงานหนักและอย่าพลาดโอกาสนี้"“เรื่องนั้น…”จางสยาสับสนสุดขีด มีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย นี่เธอก้าวไปอยู่จุดสูงแบบนั้นในพริบตาเดียวงั้นเหรอนี่มันข่าวดีข่าวใหญ่เลยนะเนี่ย“พยายามเข้าไว้นะ ไม่แน่ อีกไม่นานผมอาจจะต้องเชื่อฟังคุณก็ได้นะ”“เป็นไปได้ยังไง ผู้จัดการอู๋ คุณกำลังล้อเล่น” จางสยาพูดอย่างเร่งรีบ“ฉันไม่ได้ล้อเล่น ฉันจริงจัง แต่ว่าเริ่มตั้ง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 868
“อือ ดูเหมือนว่าต้องรอพรุ่งนี้ถึงจะได้นะ”“อ่า หมายความว่ายังไงเหรอคะ?”“เพราะว่าพรุ่งนี้พี่อยากขอยืมใช้จี้หยกสักหน่อยน่ะ” เทียนหยู่อธิบาย“อย่างนั้นเองเหรอคะ ทำฉันตกใจหมดเลย ถ้าพี่เย่อยากเอาไปก็ได้เสมออยู่แล้วค่ะ เดิมทีมันก็เป็นของของพี่นี่น่า ต้องยืมอะไรกันล่ะคะ”“ไม่เป็นไร เพราะมันถูกมอบให้กับคุณ มันเป็นของคุณ คราวนี้มันเป็นสถานการณ์ที่พิเศษมากจริง ๆ ฉันจำเป็นต้องใช้จี้หยก” เทียนหยู่กล่าว“อือ!”พี่เย่ไม่ได้บอกว่าเขาต้องการทำอะไรกับจี้หยก ดังนั้นเฉินเค่อซินจึงไม่ถาม หากพี่เย่รู้สึกว่าจำเป็น เขาจะบอกกับตัวเองตามธรรมชาติหลังจากที่ทั้งสองกินข้าวเสร็จแล้ว เย่เทียนหยู่ก็พาเฉินเค่อซินไปซื้อของมากมาย รวมถึงกระเป๋าใบใหญ่และใบเล็กจำนวนมาก ก่อนที่จะกลับไปที่ชุมชนและพาพวกเขาไปที่ประตูด้วยกันเมื่อเฉินหมินเปิดประตูและเห็นเย่เทียนหยู่ เขาก็ยิ้มทันทีและเชิญเขาเข้าไปหลังจากเข้ามาแล้ว เทียนหยู่ก็นั่งเป็นเวลานาน เขายังเตือนพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าหากพวกเขามีปัญหาใด ๆ พวกเขาจะต้องบอกเขาทันทีและอย่ากลัวที่จะเกิดปัญหาเพราะหลายสิ่งหลายอย่างเป็นปัญหาใหญ่สำหรับพวกเขา แต่สำหรับฉัน มันเป็นแค่เร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 869
เช้าวันรุ่งขึ้น เวลา 06.00 น. เย่เทียนหยู่ถูกปลุกด้วยเสียงโทรศัพท์มือถือ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรับสาย: “ฮัลโหล”“พี่เย่ พี่ทำอะไรอยู่? ยังหลับอยู่หรือเปล่าคะ?”เสียงเร่งรีบของหยางเฉียนเฉียนดังมาจากอีกด้านหนึ่ง“ใช่ คุณมีเรื่องอะไรเหรอเช้าตรู่แบบนี้ถึงตื่นแล้วน่ะ?” เทียนหยู่รู้สึกงุนงง“พี่ยังหลับลงอีกเหรอคะ?”“คุณไม่รู้ใช่มั้ย วันนี้หลินหว่านหรูกำลังจากไปพร้อมกับ เย่เซวียนซึ่งเป็นหัวหน้าของตระกูลเย่ใน เมืองหลงตู” หยางเฉียนเฉียนกังวลเกี่ยวกับ เย่เทียนหยู่ตามความเข้าใจของเขาเอง พี่เย่รู้จักหลินหว่านหรูมาตั้งแต่เด็ก และเขาไม่เคยลืมเธอในใจเลยหยางต้าฝูพ่อของเธอเล่าสิ่งเหล่านี้ให้เธอฟังในตอนนั้น“อ่อ ถ้าเรื่องนั้นผมรู้แล้วละ”“พี่รู้เหรอ?”“พี่รู้แต่ว่าไม่กังวลเลย หรือพี่ไม่ชอบเธอแล้วจริง ๆ เหรอคะ?”“ฉันได้ยินมาว่าพวกคุณหย่ากันแล้ว?”หยางเฉียนเฉียนไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน แต่ถึงอย่างนั้น ปฏิกิริยาแรกของเธอคือการเตือนเย่เทียนหยู่ให้รับรู้ถึงสิ่งที่เธอต้องการจริง ๆแม้ว่าสิ่งนี้จะทำให้เธอเสียโอกาส แต่เธอก็จะมีความสุขอย่างแท้จริงเมื่อพี่เย่มีความสุข"ถูกต้องแล้ว!"เทียนหยู่พ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 870
ในเวลานี้ หลิวเมิ่งอยู่ข้างกายหลินหว่านหรูไม่ห่าง เธอแอบด่าเย่เทียนหยู่ผู้เป็นพี่เขยไปนับครั้งไม่ถ้วน พี่สาวเธอเชื่อใจเขาเปล่าประโยชน์จริง ๆ ทั้งที่ตัวเธอเองบอกความจริงอีกฝ่ายไปแล้ว แต่เขากลับยังไม่โผล่มาอีกขี้ขลาดอย่างกับหนูไม่มีผิดสีหน้าของหลินหว่านหรูเฉยเมยและเศร้าหมอง เธอรู้ว่าชะตากรรมของเธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่ไม่ว่ายังไง ต่อให้เธอต้องตาย เธอก็จะเก็บความบริสุทธิ์สุดท้ายของตัวเองไว้นอกจากเย่เทียนหยู่แล้ว ร่างกายของเธอจะไม่มีวันยอมถูกผู้ชายคนไหนแตะต้องได้อีกแม้ว่ามันจะนำไปสู่การทำลายล้างของตระกูลหลินก็ตาม!เขาไม่สามารถควบคุมได้มากนัก ดังนั้นเขาจึงต้องโทษปู่ พ่อแม่ และตัวเองโดยหลักแล้วภายใต้สถานการณ์ปกติ หากเขาเสียชีวิตในตระกูลเย่ของ เมืองหลงตู ก็ไม่มีเหตุผลที่ เย่เซวียนจะต้องฆ่าพ่อแม่ของเขา“พี่สาว คุณอยากไปกับคุณเย่เซวียนจริง ๆ เหรอ?” หลิวเมิ่งทนไม่ไหวจริง ๆ“ไม่อย่างนั้น ฉันจะมีทางเลือกมั้ย?”หลินหว่านหรู ยิ้มอย่างน่าสมเพชและพูดว่า: "เสี่ยวเหมิง ถ้าคุณมีโอกาสได้อยู่กับเทียนหยู่ คุณต้อง..."“พี่ นี่พี่พูดไร้สาระอะไรกันคะ? ฉันจะไม่ทำอย่างนั้น บางทีพี่เขยของฉันอา
บทล่าสุด
