แชร์
บทที่ 67
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 68
“ทำไม อยากขอร้องแทนเขางั้นเหรอ?”“ได้สิ เธอแค่มาอยู่เป็นเพื่อนฉัน แล้วฉันจะปล่อยเธอไป! ”ซาจื่อหาวยิ่งแสดงออกถึงความภาคภูมิใจและความชั่วร้ายมากขึ้นเรื่อย ๆ ใช้มือขวาบีบใบหน้าของหลินหว่านหรู“ไปให้พ้นนะ! ”หลินหว่านหรูปัดมืออีกฝ่ายออก เดินถอยหลังทีละก้าวไปทางด้านข้าง เธอทั้งกังวลและทำอะไรไม่ถูกหลิวเจี๋ยรู้สึกเสียใจมากจริง ๆ เห็นได้ชัดว่าทุกคนต่างยกย่องเทิดทูลเขาขนาดนั้น แต่ตอนนี้เขากลับเหมือนคนที่ไร้ประโยชน์ เขากัดฟันแล้วพูดว่า “พี่หาว ได้โปรดพี่อย่าทำแบบนี้...... ”ซาจื่อหาวตบเขาในทันที พร้อมทั้งสาดคำด่า “หุบปากซะ แกไสหัวไปอยู่ด้านข้างนู่นไป ขืนยังพูดพล่ามอยู่อีก ฉันจะฆ่าแกทิ้งซะ! ”หลิวเจี๋ยเอามือกุมแก้มที่เจ็บปวดของเขา และไม่กล้าที่จะเอ่ยปากพูดอะไรอีก“เหอะ คิดว่าแกจะแน่กว่านี้ซะอีก สุดท้ายก็เป็นแค่ขยะ ขี้ขลาด”ซาจื่อหาวกล่าวสีหน้าดูถูกสีหน้าของหลิวเจี๋ยแทบจะดูไม่ได้ พอมองไปทางผู้คนที่กำลังมองเขาด้วยสายตาแปลก ๆ เขารู้สึกทรมานราวกับว่าเขากำลังกินขี้สุนัขสีหน้าของหลินหว่านหรูเต็มไปด้วยความกังวลใจและความสิ้นหวัง ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ในเวลานี้เธอกลับนึกถึงเย่เทียนหยู่ขึ้นมาไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 69
บ้าเอ๊ย!แม้แต่คำพูดอวดดีแบบนี้ยังกล้าพูดออกมาได้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนอื่น หลินหว่านหรูเองก็แทบจะหลั่งน้ำตาอยู่แล้วเป็นอย่างที่คิดไว้ตริง ๆ คำพูดเหล่านี้ทำให้ซาจื่อหาวที่กำลังเล่นตลกกับคนดูอยู่โกรธเคืองเป็นอย่างมาก เขาพูดด้วยท่าทางที่น่ากลัว “เจ้าหนู นี่แกกำลังรนหาที่ตายอยู่นะ”“พอไปถึงยมโลกแล้ว ก็อย่ามาโทษว่าฉันโหดร้ายก็แล้วกัน”ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้งคราวนี้ ความเร็วเพิ่มขึ้นกว่าเดิม ลงมือหนักกว่าเดิม อีกทั้งยังเป็นการมุ่งหวังทำร้ายโดยตรง จนอาจจะสามารถเอาชีวิตของอีกฝ่ายได้จริง ๆแต่ว่า ในไม่ช้าเขาก็ค้นพบว่า อีกฝ่ายมีการเคลื่อนไหวที่เร็วกว่าเมื่อหลิวเจี๋ยและคนอื่น ๆ เห็นฉากนี้ พวกเขาต่างก็แอบส่ายหัวเด็กคนนี้จบเห่แล้ว ช่างเป็นคนที่ไม่รู้ภาษีภาษาจริง ๆ หากเขาจะโดน ก็สมควรแล้วล่ะแต่ในดวงตาของหลินหว่านหรูก็ยังคงมีความหวังอยู่ เธอก็จ้องมองไปยังสถาณการณ์ตรงหน้าอย่างไม่ละสายตาเพราะเธอรู้ว่าเย่เทียนหยู่เก่งศิลปะการต่อสู้มาก แต่เมื่อเทียบกับคนตรงหน้าแล้ว เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง ผั๊วะ!ซาจื่อหาวพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว แต่ถูกกระแทกกลับด้วยแรงที่เร็วกว่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 70
“เดิมฉันก็ไม่ได้ขอให้มาช่วยอยู่แล้วหนิ” เย่เทียนหยู่พูดอย่างเย็นชา“นาย นายนี่มันเนรคุณจริง ๆ! ”ซูถิงกล่าวด้วยความโมโห“ไปให้พ้น! ”เย่เทียนหยู่รู้สึกรำคาญนิดหน่อย“เย่เทียนหยู่ นายกำลังทำอะไรอยู่น่ะ พูดแบบนั้นออกมาได้ยังไง! ”ในขณะเดียวกันนี้เอง ในที่สุดหลินหว่านหรูก็อดไม่ได้ที่จะพูดบางอย่างออกมาเธอรู้สึกประทับใจมากที่เย่เทียนหยู่สามารถออกหน้าช่วยเธอไว้ แต่เธอก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อความพยายามของหลิวเจี๋ยเช่นกัน ยิ่งไม่ควรตำหนิซูถิง ทั้งที่ซูถิงพยายามอุทิศตนเพื่อช่วยเธอด้วย“สิ่งที่ฉันพูดคือความจริงทั้งนั้น! ” เย่เทียนหยู่กล่าว“ได้ ต่อให้สิ่งที่นายพูดจะเป็นเรื่องจริง แต่ซูถิงก็ไม่ผิด ถ้านายยังจะลงมือกับเขาให้ได้ พวกเราทุกคนก็จะพลอยติดร่างแหไปกับนายด้วย”หลินหว่านหรูไม่เห็นด้วยกับคำพูดของเย่เทียนหยู่ แต่เธอไม่ต้องการที่จะโต้แย้งกับเขาที่นี่“ใช่แล้ว เย่เทียนหยู่ นายรู้ไหมว่าตัวตนของพี่ห่าวมีการดำรงอยู่แบบไหน เขาคือจุดสูงสุดสำหรับคนรุ่นใหม่ นายจะลงมือกับเขาไม่ได้” หลิวเจี๋ยเองก็ลุกมายืนข้างหน้าซาจื่อหาวเพื่อขวางทางเอาไว้ ราวกับว่ากำลังปกป้องอีกฝ่ายอยู่“นั่นสิ เย่เทียนยู่ นา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 71
หลิวเจี๋ยรู้สึกหวาดกลัวมาก เขารีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบอย่างระมัดระวัง และเรียกเบา ๆ “พี่หาวครับ พี่หาว......”ในไม่ช้า เขาก็พบว่าซาจื่อหาวยังไม่ตาย แต่อาจจะได้รับบาดเจ็บภายใน และพูดขึ้นทันที “เรียกรถพยาบาลเร็วเข้า”เมื่อบอดี้การ์ดได้ยินดังนั้น ก็รีบจัดการทันทีจากนั้นหลิวเจี๋ยก็มองไปที่เย่เทียนหยู่ และแอบเยาะเย้ยอยู่ในใจเจ้าเด็กนี่ ครั้งนี้ได้จบเห่แล้วจริง ๆ แน่นอนแค่หวังว่า จะไม่ทำให้พวกเขาต้องเดือดร้อนไปด้วยก็พอ ยังไงซะ เรื่องนี้ก็ถือว่าตัวเองก็เป็นต้นเหตุแต่ตอนนี้พี่หาวก็ไม่น่าจะเป็นอะไรมากแล้ว บวกกับตอนหลังเขาเองก็ได้ช่วยพี่หาวเอาไว้ น่าจะไม่ทำให้ตัวเองต้องเดือนร้อนอะไรมากนักจบเห่แล้ว!จบสิ้นแล้วจริง ๆ!ในเวลานี้เอง สีหน้าของหลินหว่านหรูซีดลง เธอทรุดตัวลงบนเก้าอี้ทันทีเมื่อก่อนทุกครั้งที่ต้องเจอกับปัญหามากมายครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่งบางครั้งอาจก็เคยเจอสถานการณ์ที่คล้ายกันกับครั้งนี้เลยด้วยซ้ำแต่ครั้งนี้แตกต่างกันออกไป ผลที่ตามมากลับร้ายแรงเกินกว่าที่คิดเอาไว้มีเพียงเย่เทียนหยู่เท่านั้นที่ดูสงบนิ่ง ราวกับว่าเขาไม่ได้ทำอะไรเลย รู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก กระทั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 72
“จะว่าไปแล้ว ยอดฝีมือของพวกเขายังไม่ทันได้มีใครลงมือเลยด้วยซ้ำ ทักษะกังฟูแค่นี้ของนาย เมื่อเทียบกับยอดฝีมืออาวุโสพวกนั้นแล้ว ก็ไม่มีค่าให้เอ่ยถึงหรอก”นี่คือความคิดที่แท้จริงของหลินหว่านหรู เธอเคยโชคดีที่ได้เห็นยอดฝีมือของสมาคมมังกรดำลงมือ พวกเขาสามารถผ่าก้อนหินได้ด้วยมือเปล่าจริง ๆมันน่ากลัวมาก เทียบกับความเก่งกาจของเย่เทียนหยู่ในตอนนี้ มีมากกว่าสิบเท่าเสียอีกทุกคนต่างก็พยักหน้า เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเห็นด้วยกับคำพูดของหลินหว่านหรูแต่หลิวเจี๋ยกลับไม่เต็มใจ และพูดด้วยน้ำเสียงที่ใจเย็น “เย่เทียนหยู่ แกสู้ไม่ไหวหรอก รีบหนีไปเถอะ แต่ถ้าแกหนีไป หว่านหรูก็จะเดือดร้อนแทน ตระกูลหลินก็จะเดือดร้อนยิ่งกว่าอีก เกรงว่ายังไงซะตอนนี้พวกเราก็ถูกแกดึงเข้ามาเอี่ยวกันหมดแล้ว”“ใช่ ใช่ เย่เทียนหยู่จะไปไม่ได้ เขาไปแล้วพวกเราจะทำยังไง” ซูถิงพูดขึ้นทันทีหลินหว่านหรูขมวดคิ้วเล็กน้อย และพูดว่า “เหิงซากรุ๊ปเก่งกาจมาก แต่ก็คงจะพอมีเหตุผลอยู่บ้าง พอพูดถึงผลสรุปสุดท้ายแล้ว ทุกคนก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรมากมาย คงไม่ทำให้ทุกคนเดือดร้อนหรอก”“ถ้าพวกเขาต้องการจะหาเรื่องจริง ๆ ฉันจะแบกมันไว้คนเดียว! ”แม้ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 73
เมื่อกี้ตอนที่ซูถิงได้ยินสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูด เธอคิดว่ามันเป็นเพียงคำพูดลม ๆ แล้ง ๆ เท่านั้น แล้วก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนั้นอีกแต่พอเป็นตอนนี้ ความรู้สึกที่ไม่อาจจินตนาการได้กลับพุ่งเข้ามาครอบงำเธอในทันที“หว่านหรู ฉันจะลงไปข้างล่างหน่อยนะ”ซูถิงพูดอะไรบางอย่างกับหลินหว่านหรู แล้วรีบวิ่งลงไปอย่างรวดเร็ว เธอต้องการไปถามนายกเทศมนตรีหวงโดยตรง ว่าเขารู้จักเย่เทียนหยู่หรือเปล่าหลินหว่านหรูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอนึกว่าซูถิงต้องการที่จะไปหาเย่เทียนหยู่แต่ไม่ทันที่จะรังเธอเอาไว้ได้ ซูถิงก็ได้วิ่งไปแล้ว งั้นก็คงต้องขึ้นอยู่กับเธอแล้วล่ะ ยังไงซะ ตอนนี้ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่ซูถิงจะหยุดเย่เทียนหยู่เอาไว้ได้ซูถิงวิ่งเร็วมาก ไม่นานก็มาถึงประตูทางเข้าเธอกวาดสายตาไปรอบ ๆ เพื่อมองหานายกเทศมนตรีหวงทันใดนั้น หัวใจของเธอก็รู้สึกสั่นสะท้าน สายตาของเธอก็ได้จับจ้องไปยังทิศทางทิศทางหนึ่ง ซึ่งมันทำให้ตัวเธอแข็งทื่อข้างหน้าของเธอ คือท่านผู้นำหยาง นายกเทศมนตรีหวงและเย่เทียนหยู่กำลังยืนอยู่ด้วยกันสิ่งที่ทำให้เธอตกใจมากที่สุดก็คือ ทั้งสองคนดูเกรงใจเย่เทียนหยู่มาก ท่านผู้นำหยางยังเป็นคนเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 74
ท่าทีของพวกเขาแสดงออกราวกับว่าไม่มีทางเลือก แม้แต่จะพูดขอร้องยังไม่กล้าแค่ล้อเล่นน่ะ ลงมือกับซาจื่อหาวจนแทบจะเอาชีวิตไม่รอดขนาดนั้น หากยังวิ่งไปขอร้องพวกเขาอีก นั่นไม่ใช่ยิ่งเป็นการหาเรื่องใส่ตัวรึไงตอนนี้ซูถิงไม่อยากให้หลินหว่านหรูต้องมาชดใช้แทนเย่เทียนหยู่มากมายขนาดนั้น เธอจึงพูดว่า “หว่านหรู เย่เทียนหยู่เป็นสามีที่ถูกต้องในนามของเธอก็จริง แต่เธอเองก็ทำอะไรมามากมายแล้วเหมือนกัน เธอทำเต็มที่ที่สุดแล้ว”“ส่วนที่เหลือ ก็ปล่อยให้เขาได้รับชะตากรรมตัวเองเถอะ”ซูถิงเองก็อยากรู้ว่าถ้าหากไม่มีหลินหว่านหรู เย่เทียนหยู่จะสามารถเปลี่ยนวิกฤติครั้งนี้ให้เป็นความปลอดภัยด้วยตัวเองได้หรือไม่ ถ้าหากครั้งนี้ยังผ่านไปได้อีก งั้นสิ่งที่ตัวเธอเองเดาไว้ก็ไม่ผิดพอถึงตอนนั้น เธอจะต้องคิดให้ดี ๆ ว่าจะทำยังไงเพื่อที่จะให้เย่เทียนหยู่เปลี่ยนมาสนใจเธอเป็นเรื่องจริงที่เมื่อก่อนเธอมักจะเคยพูดในสิ่งที่ไม่น่าฟังออกมามากมาย ไม่แน่เธออาจจะอยู่อันดับต้น ๆ ในบัญชีดำของเย่เทียนหยู่เลยก็ได้ขณะเดียวกันนี้เอง เธอก็รู้สึกเสียใจมากจนแทบอยากจะตาย เมื่อก่อนทำไมเธอจะต้องไปขวางหน้าเย่เทียนหยู่ไม่ให้เขาลงมือให้ได้ครั้ง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 75
ผั๊วะ!เสียงตบหน้าสะท้อนก้องเข้ามาในหู!หลินหว่านหรูคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเย่อหยิ่งและดุร้ายขนาดนี้ จนเธอไม่สามารถโต้ตอบได้ทันเวลา บนใบหน้าของเธอก็มีรอยตบปรากฏขึ้นมาอย่างชัดเจนตั้งแต่เล็กจนโต เธอก็เป็นเหมือนธิดาของสวรรค์เธอไม่เคยต้องมาประสบกับความอัปยศเช่นนี้มาก่อน ดวงตาของเธอกลอกกลิ้งไปมาอยู่ด้านในซูถิงเองก็ทนไม่ไหว แต่เมื่อเธอนึกถึงเรื่องที่ว่าหลินหว่านหรูกำลังแย่งชิงเย่เทียนหยู่กับตันเองอยู่ เธอก็อดกลั้นคำพูดของเธอเอาไว้หลินหว่านหรูทำได้แค่ต้องอดทน เธอพยายามควบคุมตัวเองให้สงบสติอารมณ์ และพยายามพูดด้วยน้ำเสียงที่ปกติที่สุด “คุณนายซาคะ สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นความผิดของพวกเรา ฉันต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะ”“แค่คำพูดขอโทษแค่ประโยคเดียวคิดว่าเรื่องจะจบงั้นเหรอ ทำไมเธอไปตายตายไปซะเลยล่ะ! ”ขณะที่คุณนายซากำลังดุ เธอก็เดินไปตบเธอแรง ๆ อีกครั้ง แถมเธอยังตบซ้ำที่เดิมอีกต่างหากครั้งนี้ หลินหว่านหรูสามารถหลบได้จริงๆแต่เธอก็ทนรับมันไว้อยู่ดี เธอรับฝ่ามือนั้นไว้โดยตรง ตอนนี้ใบหน้าของเธอรู้สึกปวดแสบปวดร้อนไปหมดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาในฐานะหัวหน้า เธอได้เรียนรู้มาว่าบางสิ่งที่เราสามารถย
บทล่าสุด
