LOGINShare
บทที่ 635
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 636
เย่เทียนหยู่พูดด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เห็นได้ชัดว่าเขากำลังปรามาส และเยาะเย้ยคำพูดของเขาเรื่องนี้ทำให้หม่าเผิงโกรธและพูดด้วยความหงุดหงิดว่า “เย่เทียนหยู่แกนี่มันรนหาที่ตายจริงๆ ร้านอาหารนี้เป็นของตระกูลของฉัน ฉันจะให้คนจัดการแกให้เละเดี๋ยวนี้เลยเชื่อไหมละ!”“กล้าเหรอ!”หลินหว่านหรูพูดด้วยความโกรธทันที: “หม่าเผิง ฉันขอเตือนคุณนะ ถ้าเราได้รับบาดเจ็บออกไปจากที่นี่แม้แต่นิดเดียว ตระกูลหลินจะสู้กับคุณจนตายกันไปข้างแน่”“ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู”“หงหม่ากรุ๊ปของคุณเก่งมากก็จริง แต่หลินซื่อกรุ๊ปของฉันก็ไม่ได้แย่ไปกว่ากันสักเท่าไร เพื่อเทียนหยู่ ต่อให้หลินซื่อกรุ๊ปต้องพังพินาศ ฉันก็จะลากหงหม่ากรุ๊ปของคุณลงไปด้วย”น้ำเสียงของเธอเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวมาก ฟังดูราวกับเธอจะทำอย่างที่พูดเอาไว้แน่“เทียนหยู่ ไปกันเถอะ ไม่ต้องสนใจเขา!”“ถ้าเขากล้าแตะต้องเรา หลินซื่อกรุ๊ปจะต่อกรกับเขาให้ตายไปข้างแน่!”น้ำเสียงของหลินหว่านหรูยึดมั่นและเย็นชาอย่างยิ่งมือขวาของเธอคว้าเย่เทียนหยู่เอาไว้แล้วเดินออกไปด้านนอกกลุ่มคนถูกท่าทางหลินหว่านหรูทำเอาตกใจกลัวทำเอาก้าวถอยออกไปโดยไม่ทันรู้ตัว และประเด็นหลักคือเจ้านา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 637
แน่นอนว่าหลินหว่านหรูเข้าใจความหมาย และอดไม่ได้ที่จะคิดถึงสถานการณ์เมื่อครู่ ใบหน้าบอบบางและงดงามของเธออดไม่ได้ที่จะเผยความเขินอาย และพูดด้วยความโกรธ: “พูดอะไรของนาย เมื่อกี้มันสถานการณ์เร่งรีบหรอก เพื่อรับมือกับอีกฝ่ายต่างหาก”“แค่รับมือเหรอครับ ไม่ใช่ว่าอยากให้ผมเป็นสามีคุณหรอกเหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยรอยยิ้ม“ฝันไปเถอะย่ะ!”“เว้นแต่นายจะประสบความสำเร็จ เข้ารับตำแหน่งรองประธานของบริษัท” หลินหว่านหรูคิดว่าเธอสามารถใช้ความหวานเล็กน้อยนี้เพื่อกระตุ้นเย่เทียนหยู่ และทำให้เขายอมพยายามพัฒนาตัวเอง“แล้วความสำเร็จแบบไหนถึงจะพาผมไปตำแหน่งรองประธานได้?”“แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องมีส่วนช่วยอย่างมากต่อการพัฒนาของบริษัท อย่างเช่นว่าตอนน้บริษัทเรากำลังขยายธุรกิจไปสู่อุตสาหกรรมอัญมณีและหยก ถ้านายช่วยบริษัทได้มากนี่ก็ถือเป็นความช่วยเหลือครั้งใหญ่”“ความช่วยเหลือครั้งใหญ่?” เย่เทียนหยู่ถาม: “สนับสนุนบริษัทให้กลายเป็นหนึ่งในบริษัทชั้นนำในอุตสาหกรรมอัญมณีและหยกของเมืองเทียนไห่นับไหมครับ”“เหลวไหว ต้องนับอยู่แล้วสิ!”“แต่เราจะทำได้ยังไง เราเพิ่งเริ่มต้นกันเอง แทบยังไม่ได้เริ่มอะไรเลย” หลินหว่านห
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 638
ถึงจะหารือเรื่องความรวมมือไม่สำเร็จ หลินหว่านหรูเองก็แอบผิดหวังเล็กน้อย แต่คำพูดของเย่เทียนหยู่เมื่อครู่ก็ทำให้อารมณ์ของเธอดีขึ้นมากเกือบเป็นเวลาเที่ยงแล้ว ทั้งคู่ทานอาหารที่ร้านบริเวณใกล้กับโรงแรม แต่พวกเขาไม่รู้เลยว่า การเคลื่อนไหวของพวกเขาถูกคนที่หม่าเผิงส่งมาเห็นทั้งหมดหม่าเผิงเป็นคนชอบล้างแค้น โดยเฉพาะเรื่องที่หลินว่านหรูข่มขู่เขาเมื่อครู่ เขาจะไม่มีวันปล่อยไปแน่ทันทีที่ทั้งสองเข้ามาในร้านอาหาร การปรากฏตัวของหลินหว่านหรูก็ดึงดูดความสนใจอย่างมากในทันที เพราะเธอสวยมาก อาจจะสวยกว่าดาราดังๆ หลายคนเลยด้วยในสถานการณ์ที่ไม่รู้จะทำยังไงดีนี้ เย่เทียนหยู่จึงขอห้องวีไอพีใหญ่ ก่อนสั่งอาหารตามใจชอบมาเล็กน้อยบริกรไม่ใช่คนโง่ เขาสังเกตเห็นว่าทั้งสองคนไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป ประเด็นคือหลินหว่านหรูมีรัศมีของความสูงส่งอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอนอาหารของพวกเขาทำเสร็จอย่างรวดเร็ว และใช้เวลากินเพียงสิบนาทีเท่านั้นประตูห้องวีไอพีถูกผลักเปิดออก จากนั้นกลุ่มคนหกคนก็บุกเข้ามา ผู้นำไม่ใช่ใครอื่นหากแต่เป็น หม่าเผิง ที่เพิ่งแยกทางกันไปไม่นานหม่าเผิงเผยสีหน้าเยาะเย้ย และผู้คนที่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 639
ทันทีที่สิ้นคำพูด หลินหว่านหรูก็ตกตะลึงเล็กน้อยไม่คิดเลยว่าเย่เทียนหยู่จะกล้าคุยโวแบบนี้ต่อหน้าหม่าเผิง แต่เมื่อคิดดูอีกที เขาก็เป็นแบบนี้มาตลอดไม่ใช่เหรอ ที่สำคัญกว่านั้น ดูเหมือนสุดท้ายก็เป็นแบบนั้นตลอดหม่าเผิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นหัวเราะเยาะเย้ยและพูดว่า: “เหอะๆ น่าขำเป็นบ้า!”“เจ้าหนู ฉันอดไม่ได้ที่จะปรบมือให้กับความโง่ของแกจริงๆ เคยเห็นคนโง่มาก็มาก แต่ไม่เคยเห็นคนโง่เขลาเท่าแกมาก่อน น่าตลกสิ้นดี”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้า เขาไม่อยากพูดมากเกินไป และพูดอย่างใจเย็น: “หัวเราะเหรอ ผมก็หวังว่าอีกพักคุณจะยังหัวเราะได้แบบนี้”“แน่นอน ว่าฉันต้องหัวเราะออกอยู่แล้ว และจะหัวเราะได้ตลอดชีวิตด้วย ต่างจากแกที่ฉันเกรงว่าพรุ่งนี้เช้าแกคงไม่ได้เห็นดวงตะวันแล้ว”“ลงมือ!”เดิมทีตอนแรกพวกเขาก็จะลงมืออยู่แล้ว แต่เนื่องจากคำพูดของเย่เทียนหยู่ รวมกับที่หม่าเผิงไม่ได้สั่งการ พวกเขาจึงหยุดมือแต่พวกเขาได้ล้อมเย่เทียนหยู่ไว้แล้ว และพร้อมที่จะลงมือได้ตลอดเวลาในเวลานี้ หลังจากได้ยินคำสั่งแล้ว พวกเขาก็รวมตัวกันพุ่งเข้าโจมตีแม้หลินหว่านหรูจะรู้ว่าเย่เทียนหยู่เก่งเรื่องวรยุทธ์มาก แต่เธอก็อดไม่ได
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 640
ส่วนเรื่องที่ว่าตระกูลหม่าพังพินาศ กับหงหม่ากรุ๊ปกำลังจะล้มละลาย มันช่างเป็นเรื่องเพ้อฝัน และเขาก็ไม่เชื่อเรื่องนั้นเลยแม้แต่คำเดียวอย่าว่าแต่เขาที่ไม่เชื่อเลย แม้แต่หลินหว่านหรูก็ยังยากที่จะเชื่อ หากเธอไม่คิดว่าสิ่งที่เย่เทียนหยู่เย่ เทียนหยู่พูดก่อนหน้านี้ท้ายที่สุดจะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน เธอคงไม่เชื่อเลยในขณะนี้เย่เทียนหยู่กำลังใช้โทรศัพท์ของเขาโทรออกคนที่รับโทรศัพท์คือซ่งหยาง ซึ่งกำลังคิดว่าจะติดต่อเย่เทียนหยู่ได้ยังไง เพราะถึงยังไง แม้วันนี้หลี่ว์เจิ้งจะไม่มา แต่อย่างช้าที่สุดในวันพรุ่งนี้เขาก็จะมาถึงเขาจะต้องหารือกับคุณชายเย่ ว่าจะรับมือกับเรื่องนี้ยังไงกันแน่虽然叶先生把吕正说的轻描淡写，但想来也是为了面子，显示自己特别牛逼。真碰上吕正，恐怕也没那么容易。毕竟，那可是龙都大家族啊。虽然不是什么厉害的超级大家族，那也是相对厉害的一些家族。没想到，这时候叶先生主动打来了电话，恐怕也是聊吕正的事情，毕竟叶先生也是聪明人。แม้ว่าคุณชายเย่จะมองข้ามสิ่งที่หลี่ว์เจิ้งพูด แต่เขาอาจจะทำเพื่อเห็นแก่หน้าและเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขายอดเยี่ยมมาก ฉันเกรงว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้นถ้าฉันได้พบกับหลี่ว์เจิ้งจริงๆท้ายที่สุดนั่นคือตระกูลหลงตู แม้ว่าจะไม่ใช่ตระกูลซุปเปอร์ที่ทรงพลัง แต่ก็ยังคงเป็นตระกูลที่ค่อนข้างทรงพลัง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 641
แถมยังคิดจะโค่นล้มหงหม่ากรุ๊ป ซ่งหยางถึงกับตกตะลึงตระกูลซ่งจะทำแบบนั้นได้ยังไง?อันที่จริง ซ่งเหวินป๋อกับคนอื่นต่างก็อยู่ใกล้บริเวณนี้ ทำให้ทุกคนได้ยินเนื้อหาภายในได้อย่างชัดเจนและต่างก็ตกตะลึง นี่มันการบีบคั้นกันชัด ๆ เลยไม่ใช่เหรอ?“ทำไม คุณไม่อยากทำเหรอ?” เย่เทียนหยู่ถามเสียงเรียบ“เปล่าครับ คือผมเกรงว่าตระกูลซ่งจะไร้อำนาจ แม้หงหม่ากรุ๊ปจะไม่มีอำนาจเท่าตระกูลซ่ง แต่เราก็ต่างกันไม่มาก” ซ่งหยางกล่าวอย่างหมดหนทาง“คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นหรอก ผมแค่ถามว่าคุณเต็มใจจะทำหรือไม่” เย่เทียนหยู่พูดอย่างใจเย็นเมื่อได้ยินแบบนั้นซ่งหยางก็ตกใจและอดไม่ได้ที่จะมองซ่งเหวินป๋อพ่อของเขาซ่งเหวินป๋อลังเล แต่สุดท้ายเขาก็พยักหน้าซ่งหยางตอบทันที: “ครับ เราเต็มใจแน่นอน แต่ผมต้องหอรือเรื่องวิธีการกับพอเพื่อดูว่าเราจะลงมือยังไง”“ได้”เย่เทียนหยู่วางสายโทรศัพท์ จากนั้นก็กดหาเบอร์ของถานล่างและส่งข้อความหาเขาว่า “ติดต่อตระกูลซ่งแล้วร่วมกันดำเนินการ ผมจะให้หงหม่ากรุ๊ปล้มละลายภายในวันนี้”ที่แท้แล้วตอนเขาพาหลินหว่านหรูออกจากร้านอาหาร เขาได้ส่งข้อความถึงให้ถานล่างตรวจสอบและจัดการตระหูลหม่ากับหงหม่าก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 642
เมื่อได้ยินแบบนั้น ทุกคนก็ทำตามและในไม่ช้าพวกเขาก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง ก่อนจะรีบปล่อยมือด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไป“แต่อย่ากังวล ขอแค่พวกคุณคุณเชื่อฟัง รอผมออกจากที่นี่ไปแล้วพวกคุณจะหายเองโดยธรรมชาติ”“แต่คุณต้องสัญญาว่าจะไม่บอกใครว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่หลังจากที่ออกไปแล้ว แล้วอย่าคิดจะเรียกใครมา ไม่อย่างั้นพวกคุณตายภายในคืนนี้แน่”เมื่อกลุ่มคนได้ยินดังนั้น พวกเขาก็ตอบรับทันที: “ไม่กล้าครับ เรากลัวแล้วจริงๆ!”“ดี ออกไปได้แล้ว!”เย่เทียนหยู่บอกพวกเขาให้ออกไปจากที่นี่เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้น พวกเขาก็ลุกขึ้นและวิ่งออกไปทันทีราวกับกำลังหนีตาย เมื่อครู่ยังนอนกองอยู่บนพื้นแต่วินาทีถัดมากลับพากันวิ่งป๋อออกไปประเด็นคือชายหนุ่มตรงหน้าคนนี้ช่างน่ากลัวเมื่อเห็นคนเหล่านั้นวิ่งหนีไปโดยไม่สนใจเขา หม่าเผิงก็โกรธและกำลังจะตะโกนขอความช่วยเหลือแต่แล้วเขารู้สึกได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งที่พุ่งเข้ามา จากนั้นเขาก็รู้สึกเจ็บหน้าอกอย่างมากและกระอักเลือดออกมาอย่างไม่อาจควบคุมถ้าเย่เทียนหยู่ไม่ปัดมือขวาและทำให้เลือดนั้นกระเด็นกลับไปหาหม่าเผิง เลือดคงกระเซ็นไปทั่ว แต่เมื่อมองแบบนี้ ดูเหมือนว่าหม่าเผิงจะ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 643
“แก!”ใบหน้าของตู้อิ๋งเริ่มซีดเผือดซ่งหลิงรู้สึกตัวในที่สุด และรีบพูดทันที: “พี่อิ๋ง อย่าใจร้อน ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ ๆ ค่ะ”“คุณเย่ หม่าเผิงทำอะไรให้คุณโกรธหรือเปล่าคะ?”เย่เทียนหยู่ดูเฉยเมย และพูดอย่างใจเย็น: “ก็ไม่หรอก ผมแค่ไม่ชอบขี้หน้าเลยจะจัดการเขาซะ!”ซ่งหลิงถึงกับเหม่อเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้แม้เธอจะอยากช่วยพูด ก็คงจะทำไม่ได้พี่อิ๋งไม่ใช่คนธรรมดา พ่อของเธอคือตู้อีฝานรองนายกเทศมนตรีเมืองเทียนไห่ ที่สำคัญคือเขาเป็นคนที่มีอำนาจ และเขายังได้รับการสนับสนุนจากผู้นำในมณฑลหลายคนด้วยรัฐมนตรีถังลาออกแล้ว และนายกเทศมนตรีหวงยืนยันว่าเขาจะเข้ารับตำแหน่งนี้ส่วนตำแหน่งายกเทศมนตรีก็จะไม่มีทางว่างลง แต่จะถูกเลือกจากกลุ่มรองนายกเทศมนตรีพิจารณาจากข่าวปัจจุบันแล้ว ตู้อี้ฟานคงจะเป็นพ่อของตู้อิ๋งแน่นอนตอนที่หลี่ว์เจิ้งกำลังจะมาที่เมืองเทียนไห่ เขายังขอเข้าพบตู้อิ๋ง เพราะหวังว่าหากตัวเองสู้ไม่ชนะอย่างนั้นก็ยังมีตัวรับประกันอยู่อีกหนึ่งไม่คิดเลยว่าพวกเขาสองคนจะมาขัดแย้งกันที่นี่ถ้ารู้ก่อนเมื่อครู่เธอไม่เข้ามาก็ดีเมื่อหลินหว่านหรูเห็นว่าสถานการณ์กำลังจะตึงเครียด และเธอไม่อย
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1239
หลังจากที่พูดจจบ ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนที่สายตาของทุกคนจะจ้องมองไปทางเขาเจ้าตำหนักคนนี้พูดพล่ามอะไรอยู่ เขามาเพื่อเป็นผู้นำสำนักงั้นเหรอ?นี่มันไร้สาระสิ้นดี!หลินเจวี๋ยรู้สึกวิตกกังวลอย่างมาก เมื่อเขาได้ยินคำพูดที่เจ้าตำหนักพูดกับเจวี๋ยเทียน เขาก็คิดแล้วว่า ทุกอย่างคงจบสิ้นแล้วจริง ๆ จบเห่แล้วแน่ ๆ เจ้าตำหนักอย่าได้พูดเหลวไหลอีกเลยนะกลับคิดไม่ถึงเลยว่า คำพูดต่อมาของเจ้าตำหนักจะบ้าบิ่นมากขึ้นกว่าเดิม เขากล้าพูดว่าตนจะขึ้นรับตำแหน่งผู้นำสำนักจริง ๆ นี่เห็นได้ชัดเลยว่าเขาไม่เห็นทุกคนอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อยรวมถึงสำนักเจวี๋ยงฉิงเองก็ด้วยราชาสวรรค์ทั้งสองที่มากับหลินเจวี๋ยเองก็สับสนด้วยเช่นกัน นี่ใช่เจ้าตำหนักของพวกเขาจริง ๆ น่ะเหรอ นี่เขากำลังรนหาที่ตายชัด ๆเมื่อเห็นสายตาอันน่าสะพรึงกลัวของทุกคนที่มองมา ซึ่งเต็มไปด้วยแรงกดดันมหาศาลแผ่ซ่านออกมาพวกเขาต่างก็รู้สึกกลัวจนตัวสั่น!วันนี้ เกรงว่าคงได้ตายจริง ๆ แน่!เยว่เหลียนหานและคนอื่น ๆ จากสำนักดอกไม้เองก็รู้สึกตกตะลึงไปชั่วขณะเช่นกัน บุตรแห่งสวรรค์ผู้ที่มู่หรงอินภาคภูมิใจยังไม่ทันได้ปรากฏตัว ก็กลับมีเจ้าตำหนักที่ไม่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1238
“เพราะเหตุนี้ ผมจึงได้เชิญทุกท่านมาที่นี่ในวันนี้ เพื่อจัดการประชุมศักดิ์สิทธิ์นี้ขึ้น!”คำพูดง่าย ๆ เหล่านี้ นับว่าเป็นการอธิบายเรื่องทั้งหมดได้อย่างคร่าว ๆ เจวี๋ยเทียนยิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “นอกจากนี้ ทุกท่านสบายใจได้ ที่ผมเชิญทุกท่านมา ไม่ใช่เพื่อให้ทุกท่านมาก้มหัวเคารพผมโดยตรง”“แต่เราจะเลือกผู้ที่มีความสามารถสูงสุดในหมู่พวกเรา เพื่อขึ้นเป็นผู้ชี้นำทุกคนให้ก้าวไปข้างหน้าต่างหาก นั่นหมายความว่า ทุกคนจะได้รับความยุติธรรมและโอกาสที่เท่าเทียมกัน”หลังจากที่ได้ยินเช่นนี้ เยว่เหลียนหานกลับแอบส่ายหัวเบา ๆ การแข่งขันที่ยุติธรรมอะไรกัน ทุกคนต่างก็มีโอกาสเท่ากันงั้นเหรอ พวกเขามีโอกาสที่ไหนกันถ้าจะให้พูดตรง ๆ ก็คือเจวี๋ยเทียนเชื่อมั่นในพลังของตัวเองอย่างมาก ว่าจะไม่มีใครที่สามารถหยุดเขาจากการขึ้นเป็นผู้นำของสำนักศักดิ์สิทธิ์ได้สิ่งที่เรียกว่าความยุติธรรม ก็แค่การที่ปล่อยให้พวกเขาตกเป็นเหยื่อให้ถูกโจมตีเพื่อฆ่าเวลาเท่านั้นทุก ๆ คนต่างก็มีความคิดที่คล้าย ๆ กัน แต่อีกฝ่ายก็มีความแข็งแกร่งมากจริง ๆ พวกเขาแทบไม่มีทางเลือกเลยด้วยซ้ำการประชุมในวันนี้ หากพวกเขาไม่มาก็ต้องตายสถานเดียว แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1237
“ฮ่า ๆ ต้องขออภัยทุกท่านด้วยนะ พอดีเมื่อกี้มีธุระนิดหน่อย เลยทำให้มาช้า”ทั้งสองคนแต่งตัวค่อนข้างเรียบร้อย ทั้งดูดีและมีเกียรติมากโดยเฉพาะเจวี๋ยเทียน เขาสวมชุดสีม่วง ท่าเดินก็ดูองอาจ ซึ่งเปี่ยมไปด้วยรัศมีแห่งความยิ่งใหญ่และความสง่างามเครื่องแต่งกายของเขาค่อนข้างคล้ายคลึงกับชุดที่มู่หรงชิงเคยสวมใส่ในตอนนั้น ซึ่งทำให้สีหน้าของมู่หรงอินดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่เมื่อเห็นทั้งสองคนปรากฏตัวขึ้น ดวงตาของหยางผั่วจวินก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังพวกเขาในทันที และพร้อมที่จะลงมือได้ทุกเมื่อร่องรอยที่เจวี๋ยเทียนเคยทิ้งเอาไว้ในตอนที่เขาไปเยือนสำนักราชาผี ซึ่งนั่นก็ทำให้หยางผั่วจวินตกตะลึงอย่างมากหยางผั่วจวินเองก็สัมผัสได้ ไม่ว่ายังไงตนในตอนนั้นก็ไม่มีทางสู้อีกฝ่ายได้แต่ก่อนที่จะมาที่นี่ หลังจากที่เย่เทียนหยู่ใช้ของวิเศษของพรรคมารช่วยให้เขาพัฒนาตนเอง เขาก็สามารถทะลุจนเลื่อนขั้นสู่ปรมาจารย์ขั้นสูงสุดได้แล้ว แถมยังทะลุไปถึงคอขวด จนเกือบจะถึงจุดที่สามารถเลื่อนขั้นได้แล้วด้วยซ้ำตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขา นับว่าอยู่ในจุดที่ไม่ธรรมดาแล้วดังนั้น เขาจึงรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากที่จะได้เห็นคู่ต่อสู้ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1236
เขาไม่อาจเรียกเธอว่านายน้อยได้ แต่ให้เรียกว่าคุณหนูก็ถือยังทำได้อยู่อีกสองคนยังคงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็กลับยืนนิ่ว และกว่าวทักทายออกมาว่า “คารวะคุณหนู!”มู่หรงอินขมวดคิ้วอย่างเย็นชา ก่อนจะกล่าวด้วยท่าทีที่ดูเมินเฉยว่า “เหอะ ในสายตาของพวกท่านยังเห็นข้าเป็นคุณหนูอยู่ด้วยงั้นเหรอ?”เมื่อพวกเขาได้ยินเช่นนี้ สีหน้าก็มืดมนลงเล็กน้อย โดยเฉพาะตู๋เปียนฝู เขาพูดอย่างเย็นชาออกไปว่า “มู่หรงอิน การที่พวกเรายอมเรียกเธอว่าคุณหนู ก็เพื่อเป็นการไว้หน้าผู้นำคนเก่า อย่าได้เหลิงไปหน่อยเลย!”หลังจากที่ได้ยินเช่นนี้ มู่หรงอินก็กลับไม่ได้โกรธอะไร กลับกัน สีหน้าของเย่เทียนหยู่กลับดูเย็นชาขึ้นมา จิตสังหารที่เย็นยะเยือกก็เกือบจะเผลอทะลักออกมา หากยังต้องทนฟังคำพูดของตู๋เปียนฝูต่อไป มู่หรงอินเกรงว่าเย่เทียนหยู่อาจจะเผลอทำอะไรที่หุนหันพันแล่นออกไปได้ เธอจึงรีบส่งสัญญาณด้วยสายตาเพื่อหยุดเขาในทันที เพราะตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาเปิดเผยความแข็งแกร่งออกมาเมื่อเห็นสายตาแจ้งเตือนให้ยั้งมือของแม่ เย่เทียนหยู่ก็รีบระงับพลังเอาไว้ทันที ทันใดนั้นจิตสังหารก็หายไปอย่างรวดเร็วเนื่องจากพลังที่เขาใช้ปกปิดนั้นค่อ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1235
“ก็ไม่ใช่ซะทีเดียวหรอก หากตอนนั้นพวกเราทั้งสี่คนร่วมมือกัน พวกเราคงครอบครองโลกใบนี้ไปแล้ว ใครกันจะกล้าขวาง!”ในขณะเดียวกันนี้เอง ชายชรารูปร่างผอมบางคนหนึ่ง ใบหน้าดูเศร้าหมอง ริมฝีปากเรียวเล็กก็ปรากฏตัวขึ้น“ตู๋เปียนฝู?”ในใจทูตใหญ่รู้สึกตกตะลึง“ยังมีข้าอีกคน บรรพจารย์หวงเฉวียน!”หลังจากที่ทั้งสี่ก้าวออกมาพูด สีหน้าของทูตใหญ่ก็ดูไม่ค่อนสู้ดีมากนัก สมญานามของพวกเขาในปีนั้นคือสี่ทูตใหญ่แห่งสำนักศักดิ์สิทธิ์ แต่ละคนต่างก็มีความแข็งแกร่งที่ทรงพลังมากการดำรงอยู่ของอำนาจพวกเขาเป็นรองก็แค่ผู้นำสำนักศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ซึ่งไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้นำสำนักเลยแม้แต่น้อย กระทั่งอาจจะแข็งแกร่งกว่าเสียด้วยซ้ำคิดไม่ถึงเลยว่าอีกสามคนที่เหลือจะอยู่ที่นี่กันหมด และดูจากท่าทีของพวกเขาแล้ว เหมือนว่าพลังจะมีการพัฒนาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่ละคนต่างก็อยู่ในระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดกันทั้งนั้นในกรณีนี้ แทบจะเท่ากับว่าผู้นำของนิกายจืดจางคือผู้นำที่แท้จริงของนิกายศักดิ์สิทธิ์แล้วในสถานการณ์เช่นนี้ แทบจะเท่ากับว่าตำแหน่งผู้นำสำนักศักดิ์สิทธิ์จะต้องตกเป็นของผู้นำสำนักเจวี๋ยฉิงยังไงอย่างงั้นเมื่อสองพี่น้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1234
นี่เป็นการดำรงอยู่ที่น่าสะพรึงกลัวและทรงพลังระดับไหนกันแน่ถ้าจะให้พูดตรง ๆ ก็คือ เธอรู้สึกขาดความมั่นใจอย่างมาก และนั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมช่วงนี้พวกเธอจึงเอาแต่กักตัวบำเพ็ญตนแต่สิ่งที่ทำให้เธอไม่เข้าใจเลยก็คือ เหตุใดมู่หรงอินถึงได้มั่นใจมากขนาดนั้น โดยเฉพาะลูกชายของเธอ แต่ถึงอย่างนั้นเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าก็แข็งแกร่งมากจริง ๆแต่เมื่อเทียบกับสองพี่น้องเจวี๋ยเทียนแล้ว เกรงว่าความแต่งต่างอาจจะยังห่างชั้นกันอยู่แต่ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็คงทำได้แค่เดินหน้าทำตามแผนต่อไป หากยังไม่ได้ผล ก็คงต้องสู้ตายเท่านั้นเวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่าณ ภูเขารกร้าง!สถานที่แห่งนี้อยู่หากจากเมืองตงเฉิงออกไปกว่าสามร้อยกิโลเมตร ซึ่งล้อมรอบไปด้วยภูเขารกร้าง เป็นที่ที่ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ แต่สำนักศักดิ์ กลับตั้งหลักอยู่จุดที่ลึกที่สุดของภูเขาเช่นนี้ซึ่งมีทางเข้าและทางออกเพียงสองทางเท่านั้นแน่นอน หากพูดถึงทางเข้าออกลับที่มีอยู่ ไม่ได้มีเพียงแค่สองทางอย่างแน่นอน ซึ่งมันเป็นทางที่คนธรรมดาไม่สามารถหาเจอได้อย่างไม่ต้องสงสัยเพราะบริเวณทางเข้ามีม่านพลังปิดเอาไว้อยู่ หากเป็นคนที่ไม่คุ้นเคยกับ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1233
เย่เทียนหยู่รู้สึกตกใจนิดหน่อย เขาไม่รู้จักอีกฝ่ายด้วยซ้ำ จึงได้แต่ยักไหล่ ก่อนจะพูดอย่างช่วยไม่ได้ออกไปว่า “ไม่เคยสู้ด้วยสักหน่อย ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”“แต่ฉันรู้ค่ะ!”“ราชามังกรแห่งพรรคมังกร ผู้นำแห่งสำนักเงา หรือจะให้ฉันเรียกว่าคุณชายเย่ดีคะ?” เยว่เหลียนเวยพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูราบเรียบเมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินแบบนี้ เขาก็รู้ได้ในทันทีว่าการคาดเดาของเขานั้นถูกต้อง อีกฝ่ายน่าจะมาจากสำนักดอกไม้ เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่รู้สถานะพวกนี้ของเขาแน่นอน เขาจึงพูดขึ้นอย่างเร่งรีบออกไปว่า “คุณน่าจะเป็นผู้อาวุโสของสำนักดอกไม้สินะ?”“ผู้อาวุโสอะไรกันคะ ฉันไม่ได้แก่ขนาดนั้นสักหน่อย ฉันชื่อว่าเยว่เหลียนเวยค่ะ คุณเรียกฉันว่าพี่เยว่ก็ได้!” เยว่เหลียนเวยยิ้มเล็กน้อย หลังจากที่เธอเผยรอยยิ้มออกมา เสน่ห์ในตัวเธอก็เพิ่มขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเยว่หลิงตกตะลึงไปชั่วขณะ อาจารย์รองเป็นอะไรไป เรียกว่าพี่เยว่งั้นเหรอ ไอ้เด็กนั่นมันเป็นใครกันแน่“เอ่อ สวัสดีครับ พี่เยว่!” ในเมื่ออีกฝ่ายไม่อยากถูกเรียกแบบนั้น เย่เทียนหยู่จึงทำได้แค่เริ่มทักทายใหม่อีกครั้ง“ค่ะ คุณชายเย่ไม่เลวเลยนะคะ ฉันชอบค่ะ”เยว่เหลียนเวยเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1232
เยว่หลิงแทบไม่สามารถต่อต้านได้เลย และพบว่าตัวเองกำลังถูกชายคนหนึ่งกดทับด้วยมือเอาไว้อยู่ เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอันแรงกล้าของผู้ชายจากอีกฝ่าย สีหน้าเธอก็แดงก่ำทันทีแม้ว่าเธอมักจะใช้วิชาเสน่ห์อาคมอยู่บ่อย ๆ แต่เธอก็ไม่เคยให้ผู้ชายเข้าใกล้มากขนาดนี้มาก่อน นั่นจึงทำให้เธอหน้าแดงขึ้นมาแบบนี้เย่เทียนหยู่ที่เห็นฉากตรงหน้า เขาก็พูดพลางหัวเราะออกมาว่า “ฟังจากน้ำเสียงของคุณแล้ว ผมยังคิดอยู่เลยว่าคุณคงจะเป็นคนที่เปิดกว้างมาก คิดไม่ถึงว่าจะเขินได้ง่ายขนาดนี้”“นาย นายรีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!” เยว่หลิงวิตกกังวลอย่างมาก เธอคิดไม่ถึงเลยว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีวิชากังฟู่ที่น่ากลัวอย่างเดียวเท่านั้น แต่เขายังเป็นคนที่ชั่วร้ายมากอีกต่างหากถ้ารู้แต่แรก ก็คงไม่มาคนเดียวแบบนี้หรอก พวกเธอได้ทำการนัดพบกับคนในสำนักที่นี่ และตอนนี้ก็ใกล้จะถึงเวลานัดแล้วด้วยเมื่อเห็นท่าทางน่าสงสารและวิตกกังวลของเธอ เย่เทียนหยู่ก็อดไม่ได้ที่จะแกล้งหยอกล้อเธอ พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ผมจะปล่อยคุณไปก็ได้ แต่คุณต้องขอร้องผมก่อน”“เพราะไม่อย่างนั้น ผมคงไม่อาจทำใจแยกจากความงามอันน่าหลงใหลเช่นนี้ได้แน่”ในขณะที่พูด เย่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1231
ช่วงเวลาประมาณเที่ยงครึ่ง เย่เทียนหยู่และหลินหว่านหรูก็กลับมาถึงเมืองตะวันออกกันแล้ว เวลาที่เหลือก็ค่อนข้างเยอะ ทั้งสองจึงทานข้าวด้วยกันก่อน แล้วค่อยส่งหลินหว่านหรูกลับบริษัทจากนั้นเย่เทียนหยู่จึงค่อยออกเดินทาง แต่ขณะที่เขากำลังจะขึ้นรถ เขาก็ได้ยินเสียงอันอ่อนหวานดังเข้ามาในหู “คุณเย่คะ ท่าทางรีบร้อนแบบนั้น คุณจะรีบไปไหนเหรอคะ?”เย่เทียนหยู่ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปมอง ตรงหน้าเขาปรากฏร่างที่มีเสน่ห์และสง่างามของหญิงสาวคนหนึ่ง มองผิวเผินรู้สึกว่าเธอยังเด็กอยู่มาก ราวกับว่าเธอเพิ่งจะสี่สิบต้น ๆ เท่านั้นเองรูปร่างหน้าตาของเธอดูอ่อนเยาว์กว่าจูเก่อหลิวหลีนิดหน่อย แต่ความเซ็กซี่และเสน่ห์ที่เธอแสดงออกมานั้น โดยเฉพาะความขาวที่ถูกเผยให้เห็นเพียงเล็กน้อย เพียงเท่านั้นก็ทำให้ผู้คนต่างพากันใจเต้นแล้วขาเรียวยาวสองข้างที่ค่อนข้างสมบูรณ์แบบ ผิวพรรณผุดผ่องเป็นยองใย นี่ถือเป็นค่านิยมของผู้หญิงที่นับว่าเป็นอันตรายต่อผู้ชายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่นอน เย่เที่ยนหยู่เองก็เคยเห็นผู้หญิงมามากมายนับไม่ถ้วนจนเคยชินหมดแล้ว โดยเฉพาะเทพธิดาสองสามคนที่สวยกว่าหลินหว่านหรู่ก็เคยเจอมาหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงไ
