로그인공유
บทที่ 1302
관련 챕터
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1303
สีหน้าของหัวหน้าใหญ่ไป๋ดูแย่ลงอย่างมาก ร่างกายสั่นเทาไม่หยุด เขาแทบจะควบคุมร่ายกายเอาไว้ไม่อยู่ ซึ่งนี่ก็แสดงให้เห็นว่าภายในใจของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความวิตกกังวลมากแค่ไหนเพราะคำตอบที่จะได้ยินต่อจากนี้ จะเป็นตัวกำหนดชะตาชีวิตของพวกเขา กำหนดชะตากรรมของตระกูลไป๋ว่าจะยังสามารถดำรงอยู่ต่อไปได้หรือไม่แต่ทว่า แววตาของเขากลับปรากฏเค้าลางของความสิ้นหวังขึ้นมาโดยเฉพาะเมื่อเขาสังเกตเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกของภรรยา มีความเป็นไปได้มากถึงแปดเก้าส่วนที่ภรรยาของเขายังไม่ได้โอนเงินก้อนนั้นออกไปจริง ๆ แต่ตัวเขาก็เห็นเองกับตาว่าเงินมีประวัติถูกโอนออกไปแล้วไม่ใช่รึไง เช่นนั้นเธอโอนไปให้ใครกันเดิมทีคุณนายไป๋รู้สึกเจ็บปวดมากจนแทบไม่อยากที่จะขยับตัวไปไหน เพราะจากการที่เธอโดนตบครั้งแล้วครั้งเล่า มันทำให้ใบหน้าของเธอบวมเป่งและเจ็บปวดอย่างมาก ถึงขั้นทำให้เธอไม่อยากพูดอะไรออกมาเลยด้วยซ้ำแต่เมื่อต้องเผชิญกับสายตาของทุกคน เธอจึงพยายามอย่างหนักเพื่ออ้าปากและรีบพูดออกมาว่า “อะ โอนแล้ว!”โอนแล้วงั้นเหรอ?พอได้ยินแบบนั้น ความตื่นเต้นก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของหัวหน้าใหญ่ไป๋ทันทีตัวเขาเอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1304
“พี่เฉิน พี่เอาให้ท่านราชามังกรดูเถอะ”คุณนายไป๋กลัวว่าหัวหน้าใหญ่ไป๋จะเปิดโปงเรื่องนี้ เธอจึงรีบเอ่ยขึ้นมาก่อนหัวหน้าใหญ่ไป๋ตกใจเล็กน้อย ก่อนจะเดาความคิดของภรรยาได้คร่าว ๆ โดยใช้เหตุผลโอนผิดมาเป็นข้ออ้าง แม้ว่าความคิดนี้จะเป็นความคิดที่ไร้สาระ แต่ก็กลับเป็นเพียงโอกาสเดียวที่เหลืออยู่ในตอนนี้อย่างไรก็ตาม ตัวเขาเองก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว ก่อนจะส่งโทรศัพท์ให้อีกฝ่ายด้วยความประหม่าเย่เทียนหยู่รู้สึกตกใจนิดหน่อย เขาสังเกตเห็นท่าทีผิดปกติที่ปรากฏบนใบหน้าของทั้งสอง แต่พวกเขาก็กลับยังกล้าที่จะยื่นโทรศัพท์มาให้อยู่อีก เขาอยากรู้เสียจริง ว่าพวกเขายังคิดจะเล่นลูกไม้อะไรอีกเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ก่อนจะสังเกตเห็นชื่อเจ้าของบัญชีวังเถี่ยงั้นเหรอ?เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์มาตั้งแต่เด็ก มีความสามารถในการจดจำเป็นเลิศ สำหรับข้อมูลที่เกี่ยวกับตระกูลไป๋ ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเคยรวบรวมทำเป็นสำเนาเอาไว้ให้เขาแล้วชุดหนึ่งแม้เขาจะเคยดูแค่ผ่าน ๆ แต่ก็กลับจำได้ว่าชื่อของคุณนายไป๋คือวังหรุ่ย และเธอก็มีน้องชายอยู่หนึ่งคน ชื่อวังเถี่ยนี่เธอโอนเงินให้น้องชายตัวเอง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1305
คุณนายไป๋คิดไม่ถึงเลยว่า ทั้งที่ตนบอกเป็นนัยไปแล้ว วังเถี่ยจะยังตอบกลับแบบนี้อยู่อีก นั่นจึงทำให้เธอถึงกับอึ้งไปเลยในเวลานี้ เธอแทบไม่ได้สนใจเรื่องที่จะเอาเงินสี่หมื่นห้าพันล้านกลับมาได้ไหมเลยด้วยซ้ำ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือเรื่องที่เธอหลอกลวงท่านราชามังกรได้ถูกเปิดเผยแล้วหัวหน้าใหญ่ไป๋รู้สึกอ่อนแรง ดวงตาทั้งสองข้างอดไม่ได้ที่จะปิดลงจบสิ้นแล้ว!มันจบสิ้นแล้วจริง ๆ!สุดท้ายก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือของท่านราชามังกร“ฮึ ๆ ไม่ใช่ว่าพวกพี่มองผมเป็นพวกคนต่ำต้อยมาโดยตลอดหรอกเหรอ คิดว่าผมเป็นแค่คนไร้ประโยชน์ไม่ใช่รึไง ตอนนี้ผมมีเงินสี่หมื่นห้าพันล้านนี่แล้ว แล้วผมยังจะสนใจสีหน้าของพวกพี่อยู่อีกทำไม”“อ่อ จริงสิ ตอนนี้ผมออกมาใช้ชีวิตที่ต่างประเทศแล้วนะ ส่วนเบอร์นี้ผมอาจจะไม่ใช้มันอีกแล้ว ลาก่อนนะ พี่สุดที่รักของผม”“......”สีหน้าวังเถี่ยเต็มไปด้วยความรู้สึกพอใจ ก่อนที่เขาจะกดวางสายในทันที เขาไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายกำลังเผชิญกับชะตากรรมแบบใดอยู่ หรือต่อให้เขาจะรู้ ก็เกรงว่าคงจะไม่สนใจอยู่ดีเงินนี่ตั้งสี่หมื่นห้าพันล้านเชียวนะ เพื่อเงินสี่หมื่นห้าพันล้านแล้ว คิดว่ามีสิ่งใดบ้างที่เขาจะไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1306
ครั้งนี้ ทำให้คุณนายไป๋เห็นดวงดาวลอยเต็มไปหมด เธอแทบจะเป็นลมล้มพับไป ณ เดี๋ยวนั้นเลยการลงมือในครั้งนี้ เป็นการลงมือที่ค่อนข้างรุนแรง เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าใหญ่ไป๋รู้สึกกลัวมากจริง ๆไม่ว่าเขาจะบอกให้เธอหุบปากสักกี่ครั้ง เธอก็ไม่เคยคิดที่จะหยุด คำพูดของเธอทำร้ายเขาครั้งแล้วครั้งเล่า!อย่าว่าแต่เย่เทียนหยู่เลย แม้แต่เจวี๋ยซินและผู้อาวุโสหูเองก็ยังรู้สึกอึ้งเหมือนกัน พวกเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่โง่มากขนาดนี้มาก่อน หัวหน้าใหญ่ไป๋แต่งงานกับผู้หญิงประเภทนี้มาตั้งนาน ดีที่เรื่องเพิ่งจะมาเกิดขึ้นในวันนี้ นับว่าเขายังมีความโชคดีในความโชคร้ายอยู่“ท่านราชามังกร ท่านไม่ต้องสนใจคำพูดบ้า ๆ บอ ๆ ของเธอหรอกครับ ขอเพียงท่านยินดีให้โอกาสผม ไป๋เฉินผู้นี้จะรู้สึกขอบคุณท่านอย่างมาก และผมสาบานว่าจะจงรักภักดีตลอดไป!”ไป๋เฉินรีบกล่าวขึ้นมาเย่เทียนหยู่พยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไปว่า “อันที่จริงผมเองก็อยากจะให้โอกาสคุณอยู่เหมือนกัน แต่การที่คุณมีภรรยาแบบนี้อยู่ข้างกาย ต่อให้ครั้งนี้คุณจะรอดไปได้ แล้วคุณคิดว่าครั้งต่อไปคุณจะยังรอดอยู่อีกงั้นเหรอ?”ไป๋เฉินที่ได้ยินดังนั้น เขาก็รีบพูดขึ้น
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1307
แม้ว่าเย่เทียนหยู่จะสังเกตเห็น แต่เขาก็กลับไม่ได้ใส่ใจ ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไปว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นคุณก็เตรียมตัวให้พร้อม ช่วงบ่ายพวกเราจะได้เริ่มทำเรื่องโอนย้ายหุ้นกัน!”“ระ เร็วขนาดนี้เลยเหรอครับ?” หัวหน้าใหญ่ไป๋เริ่มรู้สึกเสียดายขึ้นมา“คุณไม่ยินยอมงั้นเหรอ?”“ไม่ใช่นะครับ เพียงแต่เรื่องนี้อาจต้องใช้เวลาในการเตรียมการสักหน่อย แต่ในเมื่อเป็นคำสั่งของท่านราชามังกร เช่นนั้นผมก็จะรีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยครับ ช้าสุดไม่เกินสี่โมงเย็น ถึงตอนนั้นพวกเราก็สามารถเซ็นสัญญาได้ทันทีครับ”หัวหน้าใหญ่ไป๋ตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบพูดออกมาเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ เขาก็แทบไม่มีโอกาสต่อต้านเลยด้วยซ้ำ ได้แต่ต้องยอมแพ้และมอบทุกสิ่งทุกอย่างออกไปอย่างเชื่อฟังเท่านั้น“ดีมาก จำเอาไว้ด้วยว่า คนอย่างผมไม่ชอบความเอิกเกริก เพราะฉะนั้น เรื่องนี้ต้องดำเนินการให้เงียบมากที่สุด ห้ามให้พนักงานคนอื่น ๆ ในบริษัทรู้เรื่องเด็ดขาด ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติเหมือนที่เคยเป็น”“ได้ครับ!” หัวหน้าใหญ่ไป๋ตอบรับหลังจากที่เย่เทียนหยู่สั่งการเสร็จ เขาก็
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1308
ขอแค่มีผู้ที่แข็งแกร่งมากพอที่จะสามารถต่อกรกับอีกฝ่ายได้ นั่นถึงจะเป็นโอกาสในการแก้แค้นของเขาอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ต้องจัดการอย่างเร่งด่วนในตอนนี้ก็คือการเก็บกวาดที่เกิดเหตุ เรื่องนี้สำหรับไป๋เฉินแล้ว แทบไม่ได้ลำบากอะไรเลย เขาจึงรีบจัดเตรียมคนให้ไปจัดการในทันทีในส่วนของตัวเขาเองนั้น เขายังมีเรื่องที่สำคัญมากกว่าต้องไปจัดการอยู่ นั่นก็คือเรื่องการส่งมอบหุ้นแม้ว่าเขาจะมีเครือข่ายทางธุรกิจที่แข็งแกร่ง แต่การจะดำเนินการทุกอย่างโดยไม่ให้ใครเห็น ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นไหนจะยังมีผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ อีก พวกเขาเองก็จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้ด้วยแม้ว่าไปเฉิงกรุ๊ปจะถือว่าเป็นบริษัทที่ตระกูลไป๋สร้างขึ้นมาเองกับมือ และแม้ว่าหุ้นที่พวกเขาถือจะมีเพียงน้อยนิด แต่ถึงอย่างไรพวกเขาก็ยังเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นอยู่ดี ดังนั้น เหล่าผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ จึงมีสิทธิ์ที่จะได้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยเช่นกันเขากลับไม่รู้เลยว่า เย่เทียนหยู่กำลังนั่งอยู่บนรถ และยังไม่ทันได้จากไปไหน เนื่องจากเขากำลังรอเจวี๋ยซินกลับมาอยู่ เพราะเมื่อสักครู่นี้ จู่ ๆ เจวี๋ยซินก็หายไป ดูเหมือนว่าเขาจะกลั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1309
เย่เทียนหยู่สั่งการออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เงินสี่หมื่นห้าพันล้านสำหรับเขาแทบไม่ได้สำคัญเลยแม้แต่น้อยแต่ต่อให้เนื้อยุงจะเล็กแค่ไหน สุดท้ายก็ยังเป็นเนื้ออยู่ดี นำมันกลับมาเพื่อบริจาคให้เด็กยากไร้จะไม่ดีกว่าเหรอ?“รับทราบครับ!”พอคนจากอีกด้านของโทรศัพท์ได้ยินคำสั่ง เขาก็รีบตอบรับด้วยความเคารพทันทีในเมื่อวังเถี่ยหนีออกนอกประเทศไปแล้ว คนปกติก็อาจจะไร้หนทาง อย่างน้อยก็มีหัวหน้าใหญ่ไป๋คนหนึ่งที่ไม่สามารถทำอะไรได้ แต่เย่เทียนหยู่กลับไม่ใช่คนธรรมดา พูดถึงต่างประเทศ ตัวเขาเองก็มีอำนาจที่น่ากลัวมากเช่นกันเวลาบ่ายสามโมง หัวหน้าใหญ่ไป๋ได้จัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ขั้นตอนการโอนหุ้นก็ราบรื่นมากเช่นกัน ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็สามารถเดินเรื่องทั้งหมดจนเสร็จได้ตระกูลไป๋แตกต่างจากตระกูลใหญ่ ๆ ตระกูลอื่น พวกเขาถือครองอุตสาหกรรมอยู่หลายประเภทภายใต้ชื่อของพวกเขาตระกูลไป๋ทุ่มทรัพย์สินหลักที่มีแทบจะทั้งหมดให้กับไป๋เฉิงกรุ๊ป และบริษัทนี้เองก็ไม่ธรรมดา เพราะเป็นถึงบริษัทชั้นนำของเมืองหนานเจียงเลยทีเดียว ซึ่งมีมูลค่ามากกว่าหมื่นล้านเสียอีกเย่เทียนหยู่ได้หุ้นทั้งหมดของตระกูลไป๋มา แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1310
“หาคนคุยด้วยเกี่ยวกับเรื่องในอนาคตหน่อยน่ะ”เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เขาค่อนข้างแตกต่างจากผู้ฝึกฝนอย่างบรรพจารย์เจวี๋ยฉิง ที่มักมองว่าการฆ่าคือเรื่องปกติ ตั้งแต่ต้นจนจบเขายังมองว่าตัวเองเป็นเพียงพลเมืองธรรมดาทั่วไปคนหนึ่งมาโดยตลอดบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงรู้สึกงงงวยเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะสุดท้ายแล้ว เขาก็ต้องคอยติดตามนายท่าน และช่วยเหลือนายท่านอยู่ดีหลังจากผ่านไปสักระยะหนึ่ง ก็ดูเหมือนว่าเขาจะยิ่งมีความจงรักภักดีต่อเย่เทียนหยู่มากขึ้นเรื่อย ๆและในตอนนั้นเอง เย่เทียนหยู่ก็เริ่มสัมผัสได้ถึงผลลัพธ์พิเศษที่ซ่อนอยู่ในวิชาควบคุมปรานวิญญาณแล้ว เพียงแต่น่าเสียดาย ที่เขาไม่สามารถควบคุมได้หลายคน ดังนั้น เขาจึงต้องใช้ประโยชน์จากวิชานี้อย่างระมัดระวังและจะต้องใช้มันให้เกิดประโยชน์สูงสุดให้ได้ในขณะเดียวกันนั้นเอง สีหน้าของไป๋เถาที่นั่งอยู่ในโรงพยาบาลก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ความหวังเดียวของเขาในตอนนี้ ก็คือการเห็นตระกูลไปที่กำลังล่มสลายเท่านั้นแต่ไหนแต่ไร เขาก็เข้าใจมาโดยตลอดว่าไป๋เฉินเห็นเขาเป็นเหมือนน้องชายแท้ ๆ เพราะถึงอย่างไรตนก็ถูกเพิ่มชื่อเข้าไปในทะเบียนบ้านแล
최신 챕터
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1345
เย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก ถ้ารู้แบบนี้ ก็คงไม่ให้พวกเธอสองคนดื่มตั้งแต่แรกในขณะเดียวกันนั้นเอง หลิวซือซือที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ยกแก้วในมือขึ้น แล้วพูดออกมาว่า “พี่เย่คะ ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอกกับพี่มาโดยตลอด แต่ก็กลับไม่มีโอกาสได้พูดมันออกมาเลย”“งั้นก็อย่าพูดเลยจะดีกว่า” เย่เทียนหยู่นึกถึงเรื่องในอดีตของเขากับหลิวซือซือขึ้นมา ก่อนจะคาดเดาได้อย่างคลุมเครือว่าเธอกำลังจะพูดอะไร“ไม่ได้ค่ะ วันนี้ฉันต้องพูดให้ได้!”“ฉันกลัวว่าถ้าผ่านวันนี้ไปแล้ว ฉันไม่มีโอกาสได้พูดมันอีก”หลิวซือซือพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “พี่เย่คะ ฉันชอบพี่ค่ะ ชอบพี่มาตลอด ฉันชอบพี่มากจริง ๆ!”“ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันต้องไปทวงหนี้กับพี่ ฉันก็ถูกความสง่างามและความมั่นคงอันแข็งแกร่งของพี่ดึงดูดไปแล้วค่ะ ต่อมาพี่ก็คอยช่วยฉันเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า นั่นยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงมากกว่าเดิม ทำให้ฉันชอบพี่มากขึ้นเรื่อย ๆ”“แต่ก็เหมือนว่าพี่จะไม่เคยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของฉันเลย หลายครั้งที่ฉันอยากจะรุกเข้าหาพี่แต่ก็ไม่กล้า จนกระทั่งพบว่าพี่กับประธานหลินคบกันอยู่ ฉันถึงได้เข้าใจว่าฉันไม่ใช่อะไรสำหรับพี่เล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1344
แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ แต่ทั้งสองคนก็ได้ยินเรื่องราวที่เกี่ยวกับไป๋เฉิงกรุ๊ป และความน่ากลัวของแก๊งพยัคฆ์ทมิฬมาไม่น้อย ดังนั้นความหวาดกลัวและความรู้สึกหวั่นเกรงที่มีต่อตระกูลไป๋จึงมาจากใจของพวกเธออย่างแท้จริงสองสาวพูดสลับกันไปมา จนเกิดเป็นเสียงที่ดังอึกทึกขึ้น เย่เทียนหยู่แทบไม่มีโอกาสได้พูดเลยด้วยซ้ำ ในที่สุดเขาก็มีโอกาส เขาจึงพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พูดจบรึยัง?”สองสาวพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้“พวกเธอฟังฉันนะ พวกเธอวางใจเถอะ แค่ตระกูลไป๋ พวกมันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดออกมาตรง ๆ เดิมทีก็คิดจะบอกว่าไป๋เฉิงกรุ๊ปเป็นของตนอยู่หรอก แต่จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนความคิดถึงอย่างไรตอนนี้ก็อยู่ข้างนอก แถมแก๊งพยัคฆ์ทมิฬและไป๋เฉิงกรุ๊ปเองก็มีชื่อเสียงที่ไม่ดีสักเท่าไหร่คำพูดนี้ แทบจะไม่เห็นตระกูลไป๋อยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นถึงหนึ่งในตระกูลที่ทรงพลังที่สุดในเมืองตะวันออกเชียวนะ ในใจของสองสาวจึงรู้สึกไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่พวกเธอมองหน้ากัน ต่างคนต่างก็คิดว่าที่พี่เย่จงใจพูดแบบนี้ก็เพื่อทำให้พวกเธอสบายใจก็เท่านั้น“เอาล่ะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาแล้ว ควรกินก็กิน ควรดื่มก็ดื่มเถอะ” ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1343
สีหน้าหลี่ซินเยว่และหลิวซือซือเต็มไปด้วยความรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เมื่อกี้ตอนที่พวกเธอนึกถึงความน่ากลัวของตระกูลไป๋ อันที่จริง พวกเธอก็คิดที่จะเตือนเย่เทียนหยู่ไม่ให้ทำร้ายตงซู่อยู่เหมือนกัยแต่เมื่อลองนึกดูอีกที ในสถานการณ์แบบนี้ ด้วยนิสัยของตงซู่ ต่อให้จะหยุดเอาไว้ได้ก็ไม่มีความหมายอยู่ดีเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ พวกเธอก็ไม่มีทางให้ถอยกลับอีกต่อไปแล้วเป็นอย่างที่คิด เห็นเพียงตงซู่ที่กำลังร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ขณะเดียวกันเขาก็หันไปจ้องเย่เทียนหยู่ด้วยความเกลียดชัง แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรได้ ยิ่งไม่ควรทำอะไรบุ่มบ่ามด้วยเช่นกันอย่างไรก็ตาม รอจนกว่าตนจะออกไปจากที่นี่ได้เสียก่อน จากนั้นก็จะต้องรายงานเรื่องนี้ให้ไช่เตา คุณชายเตาได้ทราบ พอถึงตอนนั้น ตนจะต้องทำให้ไอ้เด็กนี่อยู่ไม่สู้ตายให้ได้ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็เงียบกริบ ไม่มีใครกล้าส่งเสียงใด ๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าจะเผลอทำให้ตัวเองเข้าไปเอี่ยวด้วยใครจะไปคิดล่ะว่า ชายหนุ่มที่ดูสุภาพไม่มีพิษมีภัยข้าง ๆ สาวสวยสองคนนี้จะลงมือได้โหดเหี้ยมมากขนาดนั้น แต่ถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็สมควรโดนแล้วแค่เห็นก็รู้เลยว่าไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1342
เมื่อได้ยินคำสั่ง ลูกน้องทั้งสองคนของเขาก็รีบตั้งท่าเตรียมพร้อมขึ้นทันที ก่อนจะเดินตรงไปหาเย่เทียนหยู่ด้วยท่าทางดุดัน งานที่ต้องจัดการกับคนแบบนี้ มันได้กลายเป็นการเสพติดของพวกเขาไปแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ชอบความรู้สึกแบบนี้เย่เทียนหยู่ส่ายหัว ก่อนจะลุกขึ้นยืน หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะทำให้คนอื่นตกใจ ป่านนี้เขาคงจะโบกมือซัดเจ้าพวกนั้นให้กระเด็นไปนานแล้วจากนั้นก็เอาชีวิตของพวกมันมา ณ เดียวนั้นเลย!เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ยังกล้าลุกขึ้นมาพูดท้าทายตนอยู่ ทั้งสองจึงรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของพวกเขากำลังถูกดูหมิ่น นั่นจึงทำให้พวกเขารู้สึกโกรธอย่างมาก ก่อนที่ต่อมาทั้งสองจะเหวี่ยงหมัดออกไปพร้อมกันในทันทีผั๊วะ ผั๊วะ!เกิดเสียงผั๊วะดังขึ้นสองครั้งติด ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงของผู้คน เย่เทียนหยู่ใช้ฝ่ามือฟาดพวกเขาจนกระเด็นออกไปก่อนที่ร่างของพวกเขาจะร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง ร่างกายราวกับกำลังแหลกสลาย รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหวสีหน้าตงซู่ดูตกใจอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จะรู้วิชากังฟูด้วย เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวหยิ่งยโสแบบนี้ ที่แท้แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1341
หลี่ซินเยว่และหลิวซือซือที่กำลังด่ากันอย่างเมามัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ ๆ เสียงของตงซู่จะดังขึ้นมาข้างหู นั่นจึงทำให้พวกเธอรู้สึกตกใจจนต้องหันมองไปตามเสียงในทันทีเป็นตงซู่จริง ๆ ด้วย!นอกจากนี้ ด้านหลังของเขายังมีเหล่าชายฉกรรจ์ที่ดูดุร้ายอยู่อีกด้วย แค่มองก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดีอะไรสีหน้าของพวกเธอซีดเผือดในทันที!ต้องเข้าใจก่อนว่า พวกเธอเตรียมตัววางแผนจะหนีในวันนี้กัน แต่ตอนนี้ตงซู่กลับมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เป้าหมายของเขาไม่ต้องพูดก็รู้ หรือต่อให้จะเป็นการพบกันโดยบังเอิญ แต่หากได้ยินสิ่งที่พวกเธอเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้ เกรงว่าคงไม่มีทางปล่อยพวกเธอไปง่าย ๆ แน่เมื่อตงซู่เห็นสีหน้าตกใจของทั้งสอง เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกมาว่า “ด่าสิ ทำไมไม่ด่าต่อแล้วล่ะ นี่พวกเธอคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม?”หลี่ซินเยว่ตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้น และพูดออกไปว่า “รุ่นพี่เองเหรอคะ พอดีเมื่อกี้ฉันดื่มมากไปน่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปบ้าง อย่าโกรธกันเลยนะคะ”“หลี่ซินเยว่ จริงอยู่ที่ฉันชอบเธอมาก แต่ฉันก็ไม่โง่ขนาดนั้น เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่าพวกเธอเตรียมตัวที่จะหนีในคืนน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1340
หลิวซือซือไม่อยากให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับปัญหาใหญ่ที่ตนต้องเจอยังไงซะ ตระกูลไป๋ก็เป็นถึงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองตะวันออก จะล่วงเกินตระกูลไป๋เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยของตนไม่ได้“ไม่มีจริง ๆ น่ะเหรอ?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นว่าเธอมีท่าทีแปลก ๆ เขาจึงพูดขึ้นว่า “หลี่ซิน พวกเธออยู่ด้วยกัน ไหนเธอพูดมาซิ”“ไม่มีอะไรจริง ๆ ค่ะ พี่เย่ ไหนเมื่อกี้พี่บอกว่ามีเรื่องอยากจะถามไงคะ เรื่องอะไรเหรอ?”จู่ ๆ หลี่ซินเยว่ก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีโดยไม่ทันตั้งตัวเย่เทียนหยู่จึงเข้าใจได้ในทันที ว่าทั้งสองจะต้องมีเรื่องปิดบังตนอยู่แน่นอน แต่ในเมื่อไม่ยอมพูด เขาเองก็ไม่อยากถามให้มากความ แต่ต้องบอกเลยว่า หลี่ซินเยว่คนนี้ค่อนข้างมีทักษะในการเข้าสังคมมากกว่าหลิวซือซือเสียอีกบวกกับที่เธอเคยทำงานเป็นผู้จัดการระดับกลางของหลินซื่อกรุ๊ปมาก่อน ตอนนั้นเธอเองก็ทำได้ไม่เลวเลยทีเดียวไม่แน่ว่าอาจจะพิจารณาให้เธอขึ้นมารับตำแหน่งผู้บริหารเลยก็ได้ หรือถ้าเธอไม่ไหวจริง ๆ ก็ให้รับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปก็ฟังดูไม่แย่เหมือนกัน แล้วตนก็รับบทบาทท่านประธานไปก็พอ ยังไงซะ บริษัทจะทำกำไรได้หรือไม่ได้ก็ไม่สำคัญอยู่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1339
ไม่นานก็ถึงเวลาเลิกงาน พวกหลี่ซินเยว่ก็พากันเดินทางออกจากบริษัท พวกเธอรู้สึกกังวลอยู่ตลอด เธอกลัวว่าตงซู่จะเล่นตุกติกเพื่อรั้งไม่ให้พวกเธอไปแต่ก็กลับคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นมากขนาดนี้ในตอนนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้รับสายจากเย่เทียนหยู่ หลังจากที่วางสาย หลี่ซินเยว่ก็ถามขึ้นว่า “ซือซือ พวกเราจะกลับไปเก็บของแล้วหนีไปเลย หรือพวกเราจะไปพบกับพี่เย่กันก่อนดี?”หลิวซือซือรู้สึกลังเล หากเป็นคนอื่นเชิญก็คงไม่เป็นไร แต่การที่จะได้ทานข้าวกับพี่เย่สักครั้ง สำหรับเธอนับว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากเธอจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้นเราก็ไปตามนัดกันก่อนดีไหม ถึงยังไงคืนนี้เราก็สามารถไปได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว”“ได้ เอาตามที่เธอว่าเลย”“แต่ว่านะ เรื่องของพวกเรา อย่าได้บอกกับพี่เย่เด็ดขาด”“เข้าใจแล้ว ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นเมืองหลวง พี่เย่เองก็ไม่ได้เก่งไปเสียทุกอย่าง พวกเราจะสร้างปัญหาให้เขาไม่ได้” หลี่ซินเยว่เองก็เห็นด้วยอย่างมากทั้งสองตัดสินใจกันอย่างแน่วแน่ ไม่นานพวกเธอก็มองเห็นรถของเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เองก็สังเกตเห็นการมาถึงของพวกเธอ ทั้งคู่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกระโปรงรัดรูปทรงเอ เผ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1338
เขาถึงขั้นกล้าลงมือกับคุณท่านเย่ ที่เป็นถึงพ่อแท้ ๆ ของตัวเอง!อย่าไรก็ตาม ปัจจุบันตระกูลเย่นับว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และอาจจะล้มได้ทุกเมื่อในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นก็รออีกสักสองสามวันก็แล้วกัน รอจนกว่าพวกงู แมลง มด หนูโผล่หัวออกมาให้หมดเสียก่อน พอถึงตอนนั้นก็ค่อยจัดการรวดเดียว แล้วค่อยมอบความสดใสให้กับตระกูลเย่อีกครั้งนอกจากนี้ ก็เพื่อที่จะรอดูว่าท่านอาจารย์จะมีการเคลื่อนไหวอะไรรึเปล่า มาถึงตอนนี้ อันที่จริงในใจเขาก็เริ่มรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้วเช่นกันหลังจากว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงหม่าต้านขึ้นมาได้ เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป ก็ดูเหมือนว่าหม่าต้านคนนี้จะไม่ใช่คนดีอะไร เขาจึงได้สั่งการให้คนไปตรวจสอบคนผู้นี้ดูสักหน่อยจริงด้วย หลี่ซินเยว่กับหลิวซือซือเองก็ทำงานที่ไป๋เฉิงกรุ๊ปไม่ใช่รึไง เช่นนั้นก็เชิญพวกเธอมาก็ได้นี่ จะได้ให้พวกเธอช่วยอธิบายสถานการณ์ในไปเฉิงกรุ๊ปให้ฟังด้วยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหยู่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะกดโทรออกหาหลี่ซินเยว่ทันที เดิมทีตั้งใจจะโทรหาหลิวซือซือ แต่เมื่อนึกถึงความรู้สึกของหลิวซือซือที่มีต่อตน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1337
ในใจโจวฉิงรู้สึกสั่นสะท้านอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ต้นจนจบหม่าต้านก็เผยความรู้สึกหวาดกลัวออกมาไม่หยุด นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกตกใจไปชั่วขณะการแสดงออกของหม่าต้านหลังจากนั้น ราวกับคนใกล้ตายที่กำลังร้องขอชีวิตไม่หยุดไม่มีผิด ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงความกลัวของเขาที่มีต่อคุณเย่ได้เป็นอย่างดีคนคนหนึ่ง เหตุใดถึงทำให้คนอีกคนกลัวได้มากขนาดนี้ แต่นั่นก็ทำให้เธอได้เห็นถึงสถานะและจุดยืนของเขาได้อย่างชัดเจนหลังจากที่โจวฉิงได้สติ ในใจก็กลับรู้สึกเหมือนมีม้ากำลังวิ่งพล่านไปทั่ว ทำให้เธอรู้สึกสั่นสะเทือนอย่างมากในเวลานี้ เธอก็นึกถึงสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ แต่ตอนนั้นเธอก็กลับไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยการกดโทรออกเพียงครั้งเดียวเท่าที่เห็นแทบไม่จำเป็นต้องโทรเลยด้วยซ้ำ อารมณ์เหมือนแค่เขาไอออกมาก็สามารถทำให้หม่าต้านวิ่งมาคุกเข่าเพื่อร้องขอชีวิตได้เลยอย่าว่าแต่เธอเลย ขนาดหลินหว่านหรูเองก็ชะงักไปด้วยเช่นกัน แม้เธอจะรู้ดีว่าเย่เทียนหยู่เก่งกาจมาก แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนหยู่จะเก่งกาจได้มากถึงเพียงนี้ต้องเข้าใจก่อนว่า โจวฉินเองก็เพิ่งจะพูดไป ว่าตระกูลไป๋เป
