บทที่ 1079

เมื่อเห็นว่าหยางผั่วจวินสามารถดูดซับพลังของบรมธาตุศักดิ์สิทธิ์ได้ เย่เทียนหยู่เองก็ไม่ได้หวงพลังของตนไว้ เขาเปลี่ยนผ่านพลังของบรมธาตุศักดิ์สิทธิ์โดยใช้พลังหฤทัยสูตรจักรพรรดิ แล้วค่อยถ่ายทอดพลังเข้าสู่ร่างของหยางผั่วจวิน

เวลาผ่านไปกว่าชั่วโมง กระทั่งแสงของบรมธาตุศักดิ์สิทธิ์ดับลงจนหมด

เย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น เด็กคนนี้นิสัยเสียจริงๆ น่าทึ่งยิ่งกว่าตัวเขาเองเสียอีก

เขาใช้เวลากี่ปีในการไปถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์ และหยางผั่วจวินก็มาถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์อย่างชัดเจนในเวลานี้ ซึ่งเป็นจุดสูงสุดที่แท้จริง และอยู่ห่างจากการบุกทะลวงเข้าสู่อาณาจักรเทพเจ้าแห่งผืนดินเพียงก้าวเดียว

แต่เย่เทียนหยู่ตระหนักว่าการช่วยเหลือหยางผั่วจวินในครั้งนี้จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับเขาเช่นกัน พลังงานที่แท้จริงในร่างกายของเขาควบแน่นมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และพลังวิญญาณของเขาก็แข็งแกร่งและทรงพลังมากขึ้น

และแม้จะทรงพลัง แต่อันที่จริงเขารู้สึกถึงความกดดันที่อธิบายไม่ได้ ซึ่งดูเหมือนจะมีจุดมุ่งหมายเพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาเพิ่มความแข็งแกร่ง

เขารู้สึกได้เมื่อหายใจเอาบรมธาตุศักดิ์สิทธิ์ แต่ไม่ชัดเจนเท่าตอนนี้