เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 107
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-08 21:37:24
บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยาในนาม บทที่ 108
ร่างระหงค่อยๆ ถูกวางลงกับที่นอน ซึ่งเป็นแค่ที่นอนยางพาราริมฝีปากหนาพรมจูบลงมาจนทั่วใบหน้างามแบบทะนุถนอม และค่อยเป็นค่อยไป เพราะวันนี้คือวันที่เขารอคอยตั้งแต่รู้จักเธอมาน้ำใจก็รออยู่ว่าเขาจะจูบปากตอนไหน เพราะเธอหลงใหลในจูบของเขามากแต่อิฐก็ไม่ได้สนใจจะจูบปาก เพราะวันนี้เขาต้องการสิ่งอื่นจากเธอมากกว่า ..ริมฝีปากหนายังคงพรมจูบลงมาจนถึงเนินหน้าอกทั้งสองข้างที่มันแข่งกันชูชันล่อลิ้นสากๆ"อื้อ" หญิงสาวสะดุ้งเมื่อถูกเขาเม้มขบและดูด ไหล่ขาวผ่องค่อยๆ ห่อตัวเข้าหากัน เพราะความสยิวที่เขาได้บรรจงลงมาบนเรือนร่างระหง "ผู้จัดการคะ" พอเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น หญิงสาวต้องรีบห้ามปรามไว้แต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดจะฟัง ริมฝีปากนั้นพรมจูบลงมาจนถึงขาอ่อนที่น่าหลงใหล"อื้อออ" ร่างกายของเธอเริ่มเกร็งเมื่อเขาจูบเข้ามาใกล้จุดกึ่งกลาง วันนี้ถ้าเจอลิ้นเข้าไปอีก มีหวังกั้นเสียงไว้ไม่อยู่แน่และน้ำใจไม่อยากจะคิดเลย เพราะบ้านของเธอเป็นบ้านไม้ ซึ่งตอนที่พ่ออยู่กับภรรยาใหม่ มันสั่นสะเทือนบ่อยมาก ถึงแม้พ่อจะพยายามหลีกเลี่ยงการมีเซ็กส์กับเธอคนนั้นตอนที่ลูกสาวอยู่บ้าน แต่พอถูกภรรยาใหม่ยั่วยวนก็อดรนทนไม่ไหวอยู่ดี"อ๊อย.. ผู้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 109
เขาพาเธอเดินทางออกมาหลังจากที่เก็บของเสร็จ น้ำใจชวนให้พักที่รีสอร์ทแถวนั้นก่อน แต่อิฐบอกว่าเขายังขับรถไหวส่วนเรื่องไถ่ถอนบ้าน อิฐคิดว่าจะโทรกลับมาคุยกับป้าของเธออีกที และถ้าบ้านหลังนั้นเป็นของเธอโดยชอบธรรมแล้ว เขาคงไม่ยอมให้แม่เลี้ยงนิสัยแบบนั้นอยู่คอยเป็นมารในชีวิตของเธอได้แน่ส่วนเรื่องกำนันที่ถูกตำรวจเรียกไป ได้ถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าใกล้เธอ ไม่ว่าจะเจอที่ไหน ถ้าไม่เช่นนั้นก็ต้องได้ดำเนินตามกฎหมาย[โรงแรมกัลยา] ทั้งสองมาถึงโรงแรมตอนเช้ามืดจนเวลาผ่านมาถึง 08 : 50 น. น้ำใจก็ได้ตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนนุ่มๆ"???" หญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วมองกวาดไปทั่วห้อง ..เขามาถึงก็เกือบสว่างแล้ว แล้วตอนนี้เขาไปไหนน้ำใจลุกขึ้นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะเธอคิดว่าเขาต้องเข้าไปในโรงแรมแน่ คนอะไรยังไม่ได้นอนเลย จะทรมานร่างกายตัวเองไปถึงไหนหญิงสาวรีบเข้ามาในโรงแรม แล้วตรงขึ้นไปหาเขาด้วยความเป็นห่วงก๊อก ก๊อก "เข้ามา" อิฐอนุญาตด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม และก็ไม่ได้สนใจด้วยว่าเป็นใครที่มาขอพบ เพราะตอนนี้เขากำลังติ... "ผมบอกแล้วไง ว่าให้ระวังมากๆ""พวกเราสะเพร่าเองค่ะ""แล้วนี่ถ้าลูกค้าไม่ยอม..""เออ.. ถ้างั้นเดี๋
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 110
ทำไมเขาถึงส่งภาพนี้มาให้เรา ..เมื่อเห็นรูปภาพที่อิฐถ่ายคู่กับแอร์ แต่ถูกส่งมาให้กับเธอ ..น้ำใจเริ่มสับสน เพราะมันเป็นไลน์ที่ไว้ใช้คุยกับเธอ หรือเขาส่งผิด?ก็ในเมื่องานเลี้ยงอยู่แค่นี้เอง เธอจะไม่ยอมเชื่อในสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตาของตัวเอง น้ำใจก็เลยรีบเดินออกมาโดยลืมไปเลยว่าตัวเองยังอยู่ในชุดนอนอยู่เลยหลังห้องจัดเลี้ยง เธอเป็นพนักงานที่นี่ก็เลยรู้ว่าการจะเลี่ยงเข้าด้านหน้าต้องไปทางไหน"น้ำ" ธัญญ่าเพื่อนพนักงานคนที่น้ำใจแวะเล่นที่ห้องพักด้วย รีบเข้ามาทักเมื่อเห็นว่าน้ำใจโผล่หน้าออกมาจากทางด้านหลัง"เราแค่มาดูว่ามันคืองานเลี้ยงอะไร" ใช่แล้วเธอแค่อยากจะมาดูว่างานเลี้ยงอะไรทำไมถึงมีผู้หญิงคนนั้นอยู่ร่วมในงานเลี้ยงด้วย"เราว่าเธออย่ามาดีกว่า กลับไปก่อน""ทำไม?""ก็.." ธัญญ่าเห็นแล้วว่าเพื่อนของผู้จัดการดูจะคลอเคลียผู้จัดการมากเกินไป และเพื่อนที่ทำงานกับน้ำใจต่างก็เห็นทุกคนนี่แหละคือสิ่งที่แอร์ต้องการ เพราะรู้ดีว่าพนักงานในคืนนี้ก็คือเพื่อนของเธอคนนั้น จึงต้องพยายามเอาตัวเข้าไปใกล้ชิดตลอดเวลาที่อิฐเผลอ"นี่ใช่ไหมเหตุผลที่อยากจะมาจัดเลี้ยงโรงแรมนี้" เพื่อนที่ทำงานของแอร์ต่างก็แซวกัน เพราะเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 111
กึก! เสียงปิดประตูและล็อกห้องก็ได้ดังขึ้น"เขาไปแล้วใช่ไหม" น้ำใจที่แกล้งนอนหลับอยู่พูดออกมาเพียงเบาๆ แบบน้อยใจไม่มีเสียงตอบใดๆ ดังออกมาจากเพื่อน แต่เตียงนั้นขยับเล็กน้อยเหมือนมีคนนั่งลงมา"ฉันขออยู่ห้องนี้กับเธอไปก่อนนะ" เสียงพูดปนเสียงสะอื้นก็ได้ดังขึ้นเบาๆ"ทำไมถึงจะมาอยู่กับเพื่อน""???" หญิงสาวรีบหันมองกลับมาแบบตกใจ เมื่อได้ยินเป็นเสียงของเขา "คุณ""มีอะไรทำไมไม่พูดกันดีๆ""ไม่อยากจะพูด ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ""น้ำ บอกมา" อิฐรู้ว่าเธอเป็นคนมีเหตุผล คนแบบเธอถ้าจะทำอะไรแบบนี้ลงไป ต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ ซึ่งอิฐไม่คิดเลยว่าเรื่องนั้นจะเกี่ยวกับตัวเองโดยตรง"ยังต้องให้บอกด้วยหรือคะ ในเมื่อลืมคนเก่าไม่ได้ จะมีฉันไปทำไมกัน""คนเก่า?.. เดี๋ยวนะ ที่คุณพูดนี่หมายถึงผมใช่ไหม""คนใจโลเล ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ" ยังไม่รู้อีกว่าเธอกำลังงอนให้ตัวเอง"คุณพูดให้ชัดกว่านี้หน่อยสิ"น้ำใจโมโหในความที่เขาทำเป็นไม่รู้เรื่อง หญิงสาวคว้าเอาโทรศัพท์ของตัวเองแล้วเลื่อนเปิดไลน์รูปภาพที่เขาส่งมาให้"ฉันรู้ว่าคุณอาจจะส่งผิด แต่ทีหลังก่อนจะส่งอะไรช่วยดูให้ดีก่อน" เธอพูดพร้อมกับส่งโทรศัพท์ของตัวเองไปให้เขาดู"??" อิฐรั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 112
ห้องอาหารหนึ่ง.."ไหนบอกจะลาหยุดเป็นอาทิตย์ไง เพิ่งหยุดได้แค่สี่วันเอง" วิลาวัลย์เห็นน้ำใจมาทำงาน ก็เลยเรียกมาถามดู"พอดีเสร็จงานจากที่บ้านเร็วค่ะ""ไหนๆ ก็ลาแล้ว จะหยุดถึงอาทิตย์หนึ่งก็ได้นะ""ไม่ดีกว่าค่ะ อยู่ห้องก็ไม่มีอะไรทำ" เธอคิดว่ามาทำงานยังพอเห็นเขาตอนเที่ยงเวลาที่มาทานข้าวบ้าง ถ้าให้นอนรออยู่ที่ห้องคงกระวนกระวายใจคิดถึงเขามากแน่ ..คิดมาแบบนั้นใบหน้างามๆ ก็เริ่มมีรอยยิ้มขึ้นมา"ดูจะอารมณ์ดีนะเรา""จะไม่ให้อารมณ์ดีได้ยังไงพี่วิ ถ้าเป็นฉันนะ จะนั่งฟินทั้งวันเลยแหละ" เพื่อนที่เดินผ่านแอบแซว"ทำไม""ก็มีผัวหล่อขนาดนั้นนี่" แล้วเพื่อนหลายคนต่างก็กรี๊ดกร๊าดกันขึ้นมา เพราะพวกเพื่อนๆ รู้ดีว่าเมื่อคืนนี้ อิฐตามง้อภรรยาที่ห้องของธัญญ่า"มัวแต่พูดมากอยู่นั่นแหละ แขกมาโน่นแล้ว" วิลาวัลย์รีบปรามลูกน้องไว้ เพราะเริ่มจะเสียงดังกันมากแล้ว"??" เพื่อนที่กำลังจะเดินไปต้อนรับลูกค้าถึงกับหยุดชะงัก..เมื่อเห็นว่าลูกค้าคนนั้นเป็นใคร "ทานอะไรคะ" แต่ก็ต้องได้ต้อนรับอยู่ดี"ฉันอยากจะคุยกับ.." สายตาผู้หญิงที่เข้ามามองไปที่น้ำใจ เพื่อสื่อให้รู้ว่าอยากจะคุยกับใคร"คุณมีอะไรจะคุยกับฉัน" น้ำใจรีบตรงเข้ามา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 113
เพล้ง!พอได้ยินเสียงของตก ทุกคนในกองถ่ายที่กำลังเตรียมกองกันอยู่ต่างก็มองไป"ตอนเข้าฉากอย่าทำแบบนี้อีกนะ ต้องตั้งสติไว้ให้มั่น" ผู้ช่วยผู้กำกับเดินมาเตือนนักแสดงสมทบ ที่ทางโรงแรมจัดหามาให้ที่ต้องขอพนักงานของทางโรงแรม ก็เพราะจะได้เป็นมืออาชีพมากกว่าใช้คนจากที่อื่น แต่เท่าที่เห็นแล้วซุ่มซ่ามมาก"ขะ..ครับ" บทที่พนักงานชายได้รับก็คือบริการเครื่องดื่มให้กับสาวๆ ที่กำลังเล่นน้ำกันอยู่ แต่ตอนนี้พนักงานชายคนนั้นใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย เพราะสาวๆ หลายคนต่างก็โชว์เนื้อหนังมังสากันแล้วพอตั้งสติได้พนักงานชายก็ก้มลงไปเก็บของที่ทำตกหล่นไว้.."อย่าเพิ่งฉันยังไม่พร้อม""สวยจะตาย ออกมาเถอะน่าา" ธัญญ่าพยายามลาก น้ำใจให้ออกมาจากที่แต่งตัวเพล้ง!! .พอเก็บของขึ้นมาเท่านั้นแหละ น้ำใจก็เดินผ่านออกมาพร้อมกับธัญญ่า ของในมือก็เลยตกหล่นลงไปอีกครั้ง"เอาอีกแล้ว" ผู้ช่วยผู้กำกับเพิ่งจะหันหลังให้น้ำใจเห็นสายตาผู้ชายในกองที่มองมา เธอก็รีบหาผ้ามาปิดบังที่สงวนไว้ เพราะที่ตรงนั้นของเธอมันเด่นชัดมาก"ทุกคนฟังพี่นะ นักแสดงนำของเราจะเดินมาลงน้ำตรงนี้ แล้วสาวๆ ที่ใส่ชุดว่ายน้ำ ให้คุยกันแล้วก็มองมาที่นักแสดงหลัก แบบตะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 114
"เดี๋ยวก่อนนะครับ" พอได้ยินเสียงนี้ดังขึ้นผู้กำกับและผู้ช่วย..กับคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ต่างหันมองมาด้านหลังชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนเต๊ะท่าอยู่ก่อนหน้านั้น ถึงกับเอามือออกจากกระเป๋ากางเกง จ้องมองที่จอมอนิเตอร์ให้เต็มตาอีกครั้ง"ลบออกให้หมด" พอเห็นชัดแล้วว่าสิ่งที่เขาคิดมันเป็นจริง ชายหนุ่มก็สั่งให้ผู้กำกับลบผลงานที่เพิ่งถ่ายเสร็จทิ้งไปแล้วเขาก็รีบถอดเสื้อสูทที่สวมใส่อยู่เดินเข้าไปในฉาก ซึ่งตอนนี้นักแสดงทุกคนก็ยังอยู่ที่จุดเดิมและทุกคนต่างก็งงว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร ..มีแต่พนักงานโรงแรมเท่านั้นที่รู้ว่าเขาคือผู้จัดการ "ใครอนุญาต" อิฐพูดพร้อมกับเอาเสื้อที่ถอดมาเมื่อสักครู่คลุมร่างของภรรยาไว้ แล้วมองเธอด้วยดวงตาที่ดุดัน"คุณ.." แต่น้ำใจไม่ได้มองหน้าสามีเลย เธอมองไปทั่วกองถ่าย "คุณเข้ามาทำไม""ผมถามว่าใครอนุญาตให้มาถ่ายแบบนี้ ดูชุดที่ใส่สิ!" นึกโมโหที่ตัวเองมัวแต่ติดงาน ไม่ได้ลงมาดูตั้งแต่ตอนเริ่มถ่ายทำ"เขาคนนั้นเป็นใคร" ผู้กำกับถามผู้ช่วย ..และผู้ช่วยก็ทำได้แค่ส่ายหน้าตอบกลับไป และในเวลาเดียวกันนั้น คนที่อิฐให้มาอำนวยความสะดวกก็ได้กลับมาจากไปเข้าห้องน้ำ"มีอะไรหรือครับผู้กำกับ""ผู้ชายคนนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 115
"อะไรนะคะ?" แทบจะหุบยิ้มไม่ทันเมื่อได้ยินเขาพูดว่า..เด็กดื้อต้องเจออะไร ถ้าไม่กลัวว่าเขาจะตกใจคงกรี๊ดออกมาตอนนี้แล้ว ผู้ชายอะไรหึงหวงได้น่ารักชิบ...."จำไว้ ห้ามโชว์เนื้อหนังให้ใครเห็นอีก โดยเฉพาะตรงนี้และตรงนี้" นิ้วแกร่งชี้ที่หน้าอก..แล้วในเวลาเดียวกันเขาก็ชี้ลงไปเนินน้องสาวที่มันอวบนูนเกินตัวของเธอ"คุณ!" หญิงสาวแทบจะขยับออกจากนิ้วเขาไม่ทัน "คนบ้า!" ทีแรกกำลังฟินอยู่เลย พอเจอนิ้วเท่านั้นแหละถึงกับเสียวว๊าบ"ผมบ้าได้มากกว่านี้อีก""คุณหึงจริงเหรอ" เกิดมาเธอไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน ก็เลยคิดว่าเขาคงแค่โมโหที่เธอทำอะไรไปแบบไม่คิดถึงหน้าของเขาที่เป็นผู้จัดการ"จริงสิ.. ไม่ต้องไปทำมันแล้วงานถ้าจะยังดื้ออยู่แบบนี้อีก""ไม่ดื้อแล้วก็ได้ ถ้าไม่ให้ทำงานต้องเป็นง่อยแน่เลย" ในเมื่อเธอคิดว่าจะฝากชีวิตไว้กับเขาแล้ว ก็ต้องเชื่อฟัง..แต่จะให้นั่งกินนอนกินคงไม่ไหวแน่"ถ้าอยากจะทำงานก็ทำ แต่ห้ามทำอะไรนอกเหนือที่ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าเข้าใจไหม" ที่อ้างหัวหน้าขึ้นมา เพราะเขาต้องได้เคลียร์กับวิลาวัลย์แล้ว เรื่องที่ให้ภรรยาสุดที่รักของเขาไปถ่ายชุดว่ายน้ำแบบนั้น"ขอบคุณค่ะ" คนตัวเล็กเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มไปฟอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
บทล่าสุด
ภรรยาในนาม บทที่ 122 ตอนจบ
เช้าวันต่อมา.."ขอบพระคุณคุณปู่คุณย่ามากนะคะ""ถ้าอยากมาค้างที่นี่ก็มาได้ตลอดเวลาเลยนะ ปู่กับย่ายินดีต้อนรับเสมอ""ขอบคุณมากเลยนะครับ ส่วนเรื่องประตู เดี๋ยวผมจะให้ช่างมาดูให้""ไม่เป็นไรหรอก แค่เปลี่ยนลูกบิดเฉยๆ ก็ใช้งานได้เหมือนเดิมแล้ว""ให้ช่างมาดูดีกว่าค่ะคุณปู่" รักนรินทร์เกรงใจ มาขออาศัยอยู่บ้านท่านแท้ๆ ยังมาทำของท่านเสียหายอีก"ถ้างั้นก็เอาที่พวกเราสบายใจเลยแล้วกัน เดินทางปลอดภัยนะลูก""ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ทั้งสองไหว้ร่ำลาพวกท่านแล้วก็ออกมา[บ้านภูมิฐาน]ชายหนุ่มพาเธอกลับมาที่บ้านก่อน เพื่อจะมาเปลี่ยนเสื้อผ้าพอมาถึงก็เจอพ่อกับแม่ของเขาอยู่ที่บ้านพอดี"คุณพ่อจะออกไปไหนหรือครับ" เดินเข้ามาก็เห็นผู้เป็นพ่อกำลังจะออกจากบ้าน"ก็เข้าบริษัทน่ะสิ ที่บริษัทโทรมาบอกว่าตามตัวผู้บริหารไม่เจอ""ขอโทษครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเอง แต่ขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ" เขามัวแต่ยุ่งตามหาเธออยู่ ก็เลยปล่อยปละละเลยเรื่องบริษัทไป"ฉันรออยู่ข้างล่างได้ค่ะ" หญิงสาวชักมือออกเมื่อเขายื่นมาจะจูงเธอขึ้นไปด้วย"จะรออยู่ข้างล่างทำไม..ไม่อาบน้ำก่อนหรือไง""คุณก็ไปอาบเองสิ""ไปด้วยกัน แล้วก็เข้าบริษัทด้วยกัน""ฉ
ภรรยาในนาม บทที่ 121
"ใครเขาจะให้คุณนอนด้วย" หญิงสาวรีบเก็บของบนโต๊ะอาหาร พอเก็บเสร็จก็เดินไปที่ประตูบ้าน "คุณกลับไปเลยนะ ฉันจะล็อกบ้านแล้ว""บอกแล้วไงว่าจะนอนที่นี่ด้วย""แต่นี่มันไม่ใช่บ้านฉันนะ""งั้นก็กลับบ้านสิ""ไม่"จากที่ยืนกอดอกพิงผนังอยู่ชายหนุ่มก็ก้าวเดินไปที่บันได"นี่คุณ!" รักนรินทร์รีบหันไปล็อกบ้านไว้แล้วก็เดินตามเขาขึ้นมา"คุณพักอยู่ห้องไหน""ไม่บอก"ไม่บอกก็ไม่เห็นจะยาก เพราะชั้นบนมีห้องนอนแค่สองห้อง ภูมิฐานเดินไปหน้าห้องนอนหนึ่งในสองนั้น"คุณภูมิหยุดเดี๋ยวนี้นะ!" รักนรินทร์รีบเดินเข้าไปรั้งตัวเขาไว้ก่อนที่จะเปิดประตูห้องนั้น "นี่มันห้องของคุณปู่คุณย่า""คุณก็ไม่บอกแต่ทีแรก" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมไปเปิดอีกห้องที่อยู่ข้างกัน หญิงสาวก็เลยรีบตามเข้าไป"ก็ได้แต่ฉันให้คุณค้างแค่คืนนี้คืนเดียวนะ"เขาไม่ตอบ..ให้พ้นคืนนี้ไปก่อนแล้วกัน ถ้ายังรับไหวอยู่ภูมิฐานเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำ ทำเหมือนบ้านของตัวเองยังไงยังงั้นรักนรินทร์ได้แต่ยืนทำหน้าบูดบึ้งใส่ แต่หัวใจกลับเต้นแรงสวนทางกับสิ่งที่แสดงออกมาเพียงไม่นานภูมิฐานก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เลยเข้าไปใช้ต่อพรึบ! "กรี๊ดด" หญิงสาวที่กำลังอา
ภรรยาในนาม บทที่ 120
[คอนโด]เพียงไม่นานรถของภูมิฐานก็มาถึงคอนโด ชายหนุ่มลงจากรถได้ก็รีบตรงขึ้นไปก๊อก ก๊อกแกร็ก! แกร็ก!! เขาไม่มีคีย์การ์ดของห้องนี้ ก็เลยต้องได้เคาะประตูแล้วลองเปิด แต่ข้างในก็ยังเงียบอยู่"รักนรินทร์..คุณมาถึงหรือยังเปิดประตูให้ผมหน่อย" ขณะที่เรียกเขาก็ยังคงเคาะประตู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆชายหนุ่มเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเธอ หลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังคงเหมือนเดิม[ร้านขายของชำ]"ผมก็ได้ยินคุณแม่บอกว่า ได้ฤกษ์ยามแล้วไม่ใช่หรือครับพี่" เมื่อเกียร์เห็นพี่สาวมาหา ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง ก็เลยถามเอาความจริง"สงสัยเขาจะยังไม่พร้อม""พี่จะไปสนใจอะไร" เกียร์ของขึ้นทันทีเมื่อได้ยินว่าฝ่ายชายไม่พร้อมที่จะแต่งงานกับพี่สาว"เรื่องนี้เราอย่าไปพูดให้ใครฟังนะ" ที่รักนรินทร์ต้องเล่าให้เกียร์ฟังก็เพราะอยากจะมาขออาศัยอยู่ที่นี่ก่อน ในระหว่างที่รอให้เขาตัดสินใจ พอคิดแล้วดูเหมือนไม่มีค่า ต้องให้ผู้ชายตัดสินใจว่าอยากจะแต่งงานด้วยไหม"ถ้างั้นพี่ก็ค้างที่ห้องผมเลยแล้วกัน..เพราะผมต้องกลับไปค้างที่บ้านของคุณแม่" ข้าวฟ่างไม่ได้มาด้วย เกียร์แค่แวะมาดูร้านช่วยปู่กับย่า"แล้วคุณปู่คุณย่าของเกียร์จะไม่ว่าพี่เหรอ""
ภรรยาในนาม บทที่ 119
"ปล่อยค่ะนี่มันห้องทำงานนะ" พอเป็นอิสระหญิงสาวก็รีบห้ามปรามกลัวว่าเขาจะเลยเถิด"คุณทำเสน่ห์ใส่ผมหรือเปล่าเนี่ย" ยอมรับว่าไม่เป็นอันทำการทำงานเลย เพราะตั้งแต่ได้สัมผัสร่างกายของเธอมา เขาก็โหยหาเธอโดยตลอด"ทำเสน่ห์? อะไรคือทำเสน่ห์คะ" อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอเติบโตที่ต่างประเทศ เรื่องแบบนี้ที่นั่นเขาไม่เชื่อกันอยู่แล้ว และไม่มีใครพูดถึง แม้แต่พ่อและแม่ สื่อโซเชียลก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่สนใจ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี"ผมแค่ล้อเล่น มันเป็นเสน่ห์จากตัวคุณเอง""คุณรักฉันจริงเหรอ" รักนรินทร์ถามอีกครั้ง เพราะคิดว่าเขาคงอยากจะพูดแค่ต่อหน้าผู้ใหญ่"รักสิ ผมรักคุณ ว่าแต่คุณคิดยังไงกับผม""คิดยังไง?" ใช่แล้วเราคิดยังไงกับเขากันแน่ แต่พอได้ยินเขาบอกรักทำไมถึงดีใจมาก ดีใจจนห้ามน้ำตาของตัวเองไม่ได้"ผมไม่ได้บังคับให้คุณพูดหรอก เรื่องแบบนี้ต้องพูดออกมาจากใจ เหมือนที่ผมบอกคุณไง""คุณพูดจากใจจริงหรือคะ" ก็มันยากที่จะเชื่อนี่ วันนั้นยังทำเหมือนไม่ชอบหน้าเธออยู่เลย"ถ้าพูดแล้วคุณยังไม่เชื่อ งั้นผมทำให้คุณเชื่อเลยแล้วกัน""ทำอะไรคะ"คนตัวโตเดินมาที่ประตู แล้วก็จัดการล็อกมันไว้ แถมไม่ได้ล็อกแค่ลูกบิด เขายังล็อกก
ภรรยาในนาม บทที่ 118
"กระดาษอะไรแปะอยู่ด้านหลัง" รรินธรที่ยืนอยู่ห่างหน่อยมองไปเห็นตอนที่สามียกแพทเทิร์นขึ้นมาดูหมั่บ รักนรินทร์รีบดึงมันออกมา แล้วก็ขยำไว้ในมือ "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่เจ้านายเขียนโน้ตแก้งานไว้ค่ะ"ภูมิฐานมองที่มือของเธอแบบยิ้มๆ "คุณพ่อกับคุณแม่ทานข้าวมาหรือยังครับ" แล้วเขาก็หันมาชวนพวกท่านคุย"ยังไม่ได้ทานเลย ก็นัดทานข้าวกับพ่อเรานั่นแหละ ไม่รู้ป่านนี้มาหรือยัง""อ้าวหรือครับ พอดีเลยผมกำลังหิว ขอไปร่วมทานด้วยคนนะครับ"ในขณะนั้นโทรศัพท์ของคริสก็ได้ดังขึ้น และคนที่โทรมาก็คือภูสิษฐ์รับโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งคริสก็หันมาหาภูมิฐาน"ถ้าจะไปทานด้วยกันก็ป่ะ ตอนนี้พ่อกับแม่เราอยู่ข้างล่างแล้ว" ว่าแล้วคริสก็เอื้อมไปจูงแขนภรรยาให้เดินตามมา ส่วนภูมิฐานก็รีบเดินนำหน้าไป เพื่อเปิดประตูห้องให้"แล้วเราไม่ไปเหรอลูก" รรินธรเห็นว่าลูกสาวไม่เดินตาม"ไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวรักหาอะไรทานแถวโรงอาหารนี้ก็ได้"ภูมิฐานถึงกับหันกลับมามอง เพราะเขาเดินนำพวกท่านจะออกนอกห้องอยู่แล้ว..หน้าประตูลิฟต์.."ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีงานด่วน คงไปร่วมทานข้าวด้วยไม่ได้ เอาไว้โอกาสหน้านะครับคุณพ่อคุณแม่" เขาพูดในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังเปิดอ
ภรรยาในนาม บทที่ 117
แกร็ก! แกร็ก!!"ทำไมประตูเปิดไม่ได้ล่ะคะคุณ หรือคีย์การ์ดใช้ไม่ได้แล้ว" คีย์การ์ดเคยเป็นของรรินธรสมัยที่พักอยู่ที่คอนโดนี้ ตอนนั้นเธอไม่ได้คืนให้กับคฑา แต่ก็ไม่ได้ทิ้งยังคงเก็บไว้เป็นอย่างดี"ก็เปิดได้อยู่นะ..แต่เหมือนถูกปิด" คริสใช้คีย์การ์ดเปิดอีกครั้งลองดู"ใครคะ" เสียงคนที่อยู่ด้านในดังออกมา เมื่อได้ยินว่าคนข้างนอกจะเปิดลองดูอีกครั้ง"อ้าวหนูยังไม่นอนเหรอลูก เปิดประตูให้พ่อกับแม่หน่อย" ที่ไม่เคาะเรียกเพราะกลัวจะรบกวนลูกสาว"แป๊บหนึ่งนะคะพ่อ"ที่คริสเปิดประตูเข้ามาไม่ได้ ก็เพราะตอนนั้นภูมิฐานอุ้มรักนรินทร์ยืนอยู่ใกล้ประตู พอได้ยินเสียงแกร๊กเท่านั้นแหละเขาก็รีบใช้มือดันประตูปิดไว้เหมือนเดิม ด้านในมันก็เลยล็อกอีกที ..และตอนนี้ทั้งสองกำลังมัววุ่นใส่เสื้อผ้ากันอยู่แกร็ก~"อ้าวนี่หนูยังไม่อาบน้ำเลยเหรอลูก แม่นึกว่าหนูหลับไปแล้วเสียอีก""ยังค่ะมัวเคลียร์งานอยู่" โกหกแม่จะบาปไหมเรา"ถ้างั้นหนูก็ไปทำงานต่อเถอะลูก ไม่ต้องห่วงพ่อกับแม่หรอก""คุณพ่อจะทำอะไรคะ" รักนรินทร์เห็นพ่อกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องนอน"หนูจะให้พ่อกับแม่นอนห้องไหนล่ะ" คริสถึงกับตกใจแล้วหันกลับมาถามลูกสาว"อีกห้องค่ะพ่อ"
ภรรยาในนาม บทที่ 116
[ร้านอาหารหรู]"ว่าไงเสือ""ใครเสือ เรียกให้ถูกหน่อยสิ" ดวงตาภูสิษฐ์ กรอกมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆ ถ้าจำกันได้สมัยก่อนภูสิษฐ์ก็ไม่ใช่เบาๆ และคนที่กล้าเรียกเขาว่าเสือก็คือ.. "นายก็ไม่เบาเหมือนกันแหละไอ้คุณคริส"ใช่แล้วคนที่คริสมาทานข้าวด้วยก็คือภูสิษฐ์ ทั้งสองรู้จักกันที่ต่างประเทศ หลายสิบปีผ่านมาแล้ว"อุ๊ย" เมื่อได้ยินเพื่อนเอาคืนคริสก็ได้มองมาที่ภรรยาบ้าง พอเห็นสายตาพิฆาตแล้วถึงกับเสียวสันหลังวูบ"แล้วเมื่อไรเด็กๆ จะมากันเนี่ย" สามีทั้งสองยกนาฬิกาขึ้นมาและพูดพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย"ไม่มีพิรุธเลยนะคะ""แหะๆ เมียจ๋าา อย่าไปเชื่อไอ้ภูมันเลย""นั่นไงมาแล้ว" เหมือนกรรมการตีระฆังเพื่อพักยก เมื่อเห็นภูมิฐานเดินเข้ามาพอมองเห็นแล้วว่าพ่อกับแม่นั่งอยู่โต๊ะไหนภูมิฐานก็เดินตรงเข้ามา สายตาคมมองดูชายหญิงวัยกลางคนคู่หนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน"สวัสดีครับ" เขายังไม่รู้หรอกว่าทั้งสองท่านเป็นใครแต่ด้วยมารยาทพอมาถึงก็ยกมือไหว้"หล่อกว่าพ่อเยอะเลยนะเนี่ย" คริสพูดพร้อมกับรับไหว้"ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มมองไปที่พ่อ เพื่ออยากจะถามว่าเพื่อนของท่านทำไมเขาถึงไม่รู้จัก"เพื่อนพ่อเพิ่งเดินทางมาจากต่างปร
ภรรยาในนาม บทที่ 115
ภูมิฐานรีบตามออกมา คิดว่าที่เธอรีบออกไปคงเพราะเรื่องดินสอแท่งนั้นแน่แกร็ก! ประตูห้องประชุมถูกเปิดเข้าไปแบบถือวิสาสะ รักนรินทร์คิดว่าไอรยาคงยังอยู่ในห้องประชุมเพราะต้องได้คุยเรื่องแบบต่อทุกคนที่ยังอยู่ในห้องประชุมต่างก็หันมองมาที่ประตู"ฉันได้ยินท่านประธานบอกว่าคุณได้ดินสอด้ามนี้ที่ถังขยะ" รักนรินทร์เดินตรงเข้าไปแล้ววางดินสอลงตรงหน้าของไอรยา"ค่ะ" ไอรยาตอบรับเมื่อเห็นว่าภูมิฐานเดินตามเข้ามาด้วย"ถังไหนคะ""เออ..ถัง? ถังไหนแล้วทำไมคะ""มันวางอยู่บนโต๊ะทำงานของฉันแล้วมันจะไปอยู่ข้างถังขยะได้ยังไง ฉันก็เลยอยากรู้ว่าถังไหน""ถังหน้าห้อง" ถ้าจะบอกว่าถังขยะที่ไกลกว่านั้น กลัวจะไม่น่าเชื่อถือ"คุณเจอตอนไหน""นี่คุณ ฉันไม่มีเวลามานั่งจำเวลาหรอกนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะให้คนตรวจสอบกล้องวงจรปิดเองแล้วกัน""??" ไอรยาลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยคนที่อยู่ในห้องประชุมได้แค่นั่งฟัง เพราะไม่รู้ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน"ออกไปก่อนครับ" ภูมิฐานเป็นคนสั่ง เพราะเห็นแล้วว่าศึกครั้งนี้คงไม่สงบง่าย"ไม่ต้องหรอกค่ะ อยู่ฟังด้วยกันนี่แหละ"คนที่กำลังเก็บของจะลุกขึ้นต่างก็นั่งลงที่เดิม เมื่อได้ยินรักนรินทร์สั่งอี
ภรรยาในนาม บทที่ 114
แกร็ก~ "??" พอรู้ว่าใครมาเคาะประตูเท่านั้นแหละ รักนรินทร์ก็รีบปิด..แต่ก็ไม่ทัน"คุณออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"แต่ดูเหมือนว่าภูมิฐานจะไม่สนใจที่เธอไล่ เขายังคงดันประตูแล้วก็แทรกตัวเข้ามา"คุณดื่มเหล้ามาเหรอ?""ขอค้างด้วยหน่อยสิ""คุณเห็นฉันเป็นอะไร""ผมยังไม่รู้ เราคบกันดูก่อนไหม" มันเป็นสิ่งที่เขาคิดไว้ ในระหว่างที่เขายังไม่รู้ใจตัวเองอยากจะอยู่ใกล้เธอให้มากที่สุด"อะไรนะ?""ในระหว่างนี้เราก็คบกันไปก่อน""ฟังดูดีนะ คนเห็นแก่ตัว" ถ้าเขาขอเป็นแฟนเธออาจจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่นี่แค่มาขอคบ แถมยังคบกันดูก่อนอีก"แล้วคุณต้องการแบบไหนก็บอกมาสิ""ต้องการให้คุณออกไปจากห้องนี้""คำก็ไล่สองคำก็ไล่ คุณจะให้ผมคิดยังไง""คิดว่าฉันไม่สนใจคุณไง ถ้าสนใจคุณแล้วฉันจะไล่เหรอ""ถ้างั้นแสดงว่าผมคิดกับคุณอยู่ฝ่ายเดียวหรอกหรือ"หญิงสาวทำได้แค่กลืนน้ำลายลงคอ เขาไม่คิดเหรอว่าเธอต้องเล่นตัวไว้บ้าง ถ้ารีบตกลงไป ก็จะดูเหมือนไม่มีค่าไม่มีราคาอะไรเลย"อืม?!" ในขณะที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้นก็ถูกอีกฝ่ายจู่โจมโดยการจูบมือเรียวแนบลงที่แผ่นอกกว้าง นี่เธอโหยหาจูบจากเขาขนาดนี้เลยเหรอ เพราะแรงจะผลักออกก็ยังไม่มีเมื่
