เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 107
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-08 21:37:24บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยาในนาม บทที่ 108
ร่างระหงค่อยๆ ถูกวางลงกับที่นอน ซึ่งเป็นแค่ที่นอนยางพาราริมฝีปากหนาพรมจูบลงมาจนทั่วใบหน้างามแบบทะนุถนอม และค่อยเป็นค่อยไป เพราะวันนี้คือวันที่เขารอคอยตั้งแต่รู้จักเธอมาน้ำใจก็รออยู่ว่าเขาจะจูบปากตอนไหน เพราะเธอหลงใหลในจูบของเขามากแต่อิฐก็ไม่ได้สนใจจะจูบปาก เพราะวันนี้เขาต้องการสิ่งอื่นจากเธอมากกว่า ..ริมฝีปากหนายังคงพรมจูบลงมาจนถึงเนินหน้าอกทั้งสองข้างที่มันแข่งกันชูชันล่อลิ้นสากๆ"อื้อ" หญิงสาวสะดุ้งเมื่อถูกเขาเม้มขบและดูด ไหล่ขาวผ่องค่อยๆ ห่อตัวเข้าหากัน เพราะความสยิวที่เขาได้บรรจงลงมาบนเรือนร่างระหง "ผู้จัดการคะ" พอเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น หญิงสาวต้องรีบห้ามปรามไว้แต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดจะฟัง ริมฝีปากนั้นพรมจูบลงมาจนถึงขาอ่อนที่น่าหลงใหล"อื้อออ" ร่างกายของเธอเริ่มเกร็งเมื่อเขาจูบเข้ามาใกล้จุดกึ่งกลาง วันนี้ถ้าเจอลิ้นเข้าไปอีก มีหวังกั้นเสียงไว้ไม่อยู่แน่และน้ำใจไม่อยากจะคิดเลย เพราะบ้านของเธอเป็นบ้านไม้ ซึ่งตอนที่พ่ออยู่กับภรรยาใหม่ มันสั่นสะเทือนบ่อยมาก ถึงแม้พ่อจะพยายามหลีกเลี่ยงการมีเซ็กส์กับเธอคนนั้นตอนที่ลูกสาวอยู่บ้าน แต่พอถูกภรรยาใหม่ยั่วยวนก็อดรนทนไม่ไหวอยู่ดี"อ๊อย.. ผู้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 109
เขาพาเธอเดินทางออกมาหลังจากที่เก็บของเสร็จ น้ำใจชวนให้พักที่รีสอร์ทแถวนั้นก่อน แต่อิฐบอกว่าเขายังขับรถไหวส่วนเรื่องไถ่ถอนบ้าน อิฐคิดว่าจะโทรกลับมาคุยกับป้าของเธออีกที และถ้าบ้านหลังนั้นเป็นของเธอโดยชอบธรรมแล้ว เขาคงไม่ยอมให้แม่เลี้ยงนิสัยแบบนั้นอยู่คอยเป็นมารในชีวิตของเธอได้แน่ส่วนเรื่องกำนันที่ถูกตำรวจเรียกไป ได้ถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าใกล้เธอ ไม่ว่าจะเจอที่ไหน ถ้าไม่เช่นนั้นก็ต้องได้ดำเนินตามกฎหมาย[โรงแรมกัลยา] ทั้งสองมาถึงโรงแรมตอนเช้ามืดจนเวลาผ่านมาถึง 08 : 50 น. น้ำใจก็ได้ตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนนุ่มๆ"???" หญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วมองกวาดไปทั่วห้อง ..เขามาถึงก็เกือบสว่างแล้ว แล้วตอนนี้เขาไปไหนน้ำใจลุกขึ้นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะเธอคิดว่าเขาต้องเข้าไปในโรงแรมแน่ คนอะไรยังไม่ได้นอนเลย จะทรมานร่างกายตัวเองไปถึงไหนหญิงสาวรีบเข้ามาในโรงแรม แล้วตรงขึ้นไปหาเขาด้วยความเป็นห่วงก๊อก ก๊อก "เข้ามา" อิฐอนุญาตด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม และก็ไม่ได้สนใจด้วยว่าเป็นใครที่มาขอพบ เพราะตอนนี้เขากำลังติ... "ผมบอกแล้วไง ว่าให้ระวังมากๆ""พวกเราสะเพร่าเองค่ะ""แล้วนี่ถ้าลูกค้าไม่ยอม..""เออ.. ถ้างั้นเดี๋
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 110
ทำไมเขาถึงส่งภาพนี้มาให้เรา ..เมื่อเห็นรูปภาพที่อิฐถ่ายคู่กับแอร์ แต่ถูกส่งมาให้กับเธอ ..น้ำใจเริ่มสับสน เพราะมันเป็นไลน์ที่ไว้ใช้คุยกับเธอ หรือเขาส่งผิด?ก็ในเมื่องานเลี้ยงอยู่แค่นี้เอง เธอจะไม่ยอมเชื่อในสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตาของตัวเอง น้ำใจก็เลยรีบเดินออกมาโดยลืมไปเลยว่าตัวเองยังอยู่ในชุดนอนอยู่เลยหลังห้องจัดเลี้ยง เธอเป็นพนักงานที่นี่ก็เลยรู้ว่าการจะเลี่ยงเข้าด้านหน้าต้องไปทางไหน"น้ำ" ธัญญ่าเพื่อนพนักงานคนที่น้ำใจแวะเล่นที่ห้องพักด้วย รีบเข้ามาทักเมื่อเห็นว่าน้ำใจโผล่หน้าออกมาจากทางด้านหลัง"เราแค่มาดูว่ามันคืองานเลี้ยงอะไร" ใช่แล้วเธอแค่อยากจะมาดูว่างานเลี้ยงอะไรทำไมถึงมีผู้หญิงคนนั้นอยู่ร่วมในงานเลี้ยงด้วย"เราว่าเธออย่ามาดีกว่า กลับไปก่อน""ทำไม?""ก็.." ธัญญ่าเห็นแล้วว่าเพื่อนของผู้จัดการดูจะคลอเคลียผู้จัดการมากเกินไป และเพื่อนที่ทำงานกับน้ำใจต่างก็เห็นทุกคนนี่แหละคือสิ่งที่แอร์ต้องการ เพราะรู้ดีว่าพนักงานในคืนนี้ก็คือเพื่อนของเธอคนนั้น จึงต้องพยายามเอาตัวเข้าไปใกล้ชิดตลอดเวลาที่อิฐเผลอ"นี่ใช่ไหมเหตุผลที่อยากจะมาจัดเลี้ยงโรงแรมนี้" เพื่อนที่ทำงานของแอร์ต่างก็แซวกัน เพราะเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 111
กึก! เสียงปิดประตูและล็อกห้องก็ได้ดังขึ้น"เขาไปแล้วใช่ไหม" น้ำใจที่แกล้งนอนหลับอยู่พูดออกมาเพียงเบาๆ แบบน้อยใจไม่มีเสียงตอบใดๆ ดังออกมาจากเพื่อน แต่เตียงนั้นขยับเล็กน้อยเหมือนมีคนนั่งลงมา"ฉันขออยู่ห้องนี้กับเธอไปก่อนนะ" เสียงพูดปนเสียงสะอื้นก็ได้ดังขึ้นเบาๆ"ทำไมถึงจะมาอยู่กับเพื่อน""???" หญิงสาวรีบหันมองกลับมาแบบตกใจ เมื่อได้ยินเป็นเสียงของเขา "คุณ""มีอะไรทำไมไม่พูดกันดีๆ""ไม่อยากจะพูด ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ""น้ำ บอกมา" อิฐรู้ว่าเธอเป็นคนมีเหตุผล คนแบบเธอถ้าจะทำอะไรแบบนี้ลงไป ต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ ซึ่งอิฐไม่คิดเลยว่าเรื่องนั้นจะเกี่ยวกับตัวเองโดยตรง"ยังต้องให้บอกด้วยหรือคะ ในเมื่อลืมคนเก่าไม่ได้ จะมีฉันไปทำไมกัน""คนเก่า?.. เดี๋ยวนะ ที่คุณพูดนี่หมายถึงผมใช่ไหม""คนใจโลเล ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ" ยังไม่รู้อีกว่าเธอกำลังงอนให้ตัวเอง"คุณพูดให้ชัดกว่านี้หน่อยสิ"น้ำใจโมโหในความที่เขาทำเป็นไม่รู้เรื่อง หญิงสาวคว้าเอาโทรศัพท์ของตัวเองแล้วเลื่อนเปิดไลน์รูปภาพที่เขาส่งมาให้"ฉันรู้ว่าคุณอาจจะส่งผิด แต่ทีหลังก่อนจะส่งอะไรช่วยดูให้ดีก่อน" เธอพูดพร้อมกับส่งโทรศัพท์ของตัวเองไปให้เขาดู"??" อิฐรั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 112
ห้องอาหารหนึ่ง.."ไหนบอกจะลาหยุดเป็นอาทิตย์ไง เพิ่งหยุดได้แค่สี่วันเอง" วิลาวัลย์เห็นน้ำใจมาทำงาน ก็เลยเรียกมาถามดู"พอดีเสร็จงานจากที่บ้านเร็วค่ะ""ไหนๆ ก็ลาแล้ว จะหยุดถึงอาทิตย์หนึ่งก็ได้นะ""ไม่ดีกว่าค่ะ อยู่ห้องก็ไม่มีอะไรทำ" เธอคิดว่ามาทำงานยังพอเห็นเขาตอนเที่ยงเวลาที่มาทานข้าวบ้าง ถ้าให้นอนรออยู่ที่ห้องคงกระวนกระวายใจคิดถึงเขามากแน่ ..คิดมาแบบนั้นใบหน้างามๆ ก็เริ่มมีรอยยิ้มขึ้นมา"ดูจะอารมณ์ดีนะเรา""จะไม่ให้อารมณ์ดีได้ยังไงพี่วิ ถ้าเป็นฉันนะ จะนั่งฟินทั้งวันเลยแหละ" เพื่อนที่เดินผ่านแอบแซว"ทำไม""ก็มีผัวหล่อขนาดนั้นนี่" แล้วเพื่อนหลายคนต่างก็กรี๊ดกร๊าดกันขึ้นมา เพราะพวกเพื่อนๆ รู้ดีว่าเมื่อคืนนี้ อิฐตามง้อภรรยาที่ห้องของธัญญ่า"มัวแต่พูดมากอยู่นั่นแหละ แขกมาโน่นแล้ว" วิลาวัลย์รีบปรามลูกน้องไว้ เพราะเริ่มจะเสียงดังกันมากแล้ว"??" เพื่อนที่กำลังจะเดินไปต้อนรับลูกค้าถึงกับหยุดชะงัก..เมื่อเห็นว่าลูกค้าคนนั้นเป็นใคร "ทานอะไรคะ" แต่ก็ต้องได้ต้อนรับอยู่ดี"ฉันอยากจะคุยกับ.." สายตาผู้หญิงที่เข้ามามองไปที่น้ำใจ เพื่อสื่อให้รู้ว่าอยากจะคุยกับใคร"คุณมีอะไรจะคุยกับฉัน" น้ำใจรีบตรงเข้ามา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 113
เพล้ง!พอได้ยินเสียงของตก ทุกคนในกองถ่ายที่กำลังเตรียมกองกันอยู่ต่างก็มองไป"ตอนเข้าฉากอย่าทำแบบนี้อีกนะ ต้องตั้งสติไว้ให้มั่น" ผู้ช่วยผู้กำกับเดินมาเตือนนักแสดงสมทบ ที่ทางโรงแรมจัดหามาให้ที่ต้องขอพนักงานของทางโรงแรม ก็เพราะจะได้เป็นมืออาชีพมากกว่าใช้คนจากที่อื่น แต่เท่าที่เห็นแล้วซุ่มซ่ามมาก"ขะ..ครับ" บทที่พนักงานชายได้รับก็คือบริการเครื่องดื่มให้กับสาวๆ ที่กำลังเล่นน้ำกันอยู่ แต่ตอนนี้พนักงานชายคนนั้นใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย เพราะสาวๆ หลายคนต่างก็โชว์เนื้อหนังมังสากันแล้วพอตั้งสติได้พนักงานชายก็ก้มลงไปเก็บของที่ทำตกหล่นไว้.."อย่าเพิ่งฉันยังไม่พร้อม""สวยจะตาย ออกมาเถอะน่าา" ธัญญ่าพยายามลาก น้ำใจให้ออกมาจากที่แต่งตัวเพล้ง!! .พอเก็บของขึ้นมาเท่านั้นแหละ น้ำใจก็เดินผ่านออกมาพร้อมกับธัญญ่า ของในมือก็เลยตกหล่นลงไปอีกครั้ง"เอาอีกแล้ว" ผู้ช่วยผู้กำกับเพิ่งจะหันหลังให้น้ำใจเห็นสายตาผู้ชายในกองที่มองมา เธอก็รีบหาผ้ามาปิดบังที่สงวนไว้ เพราะที่ตรงนั้นของเธอมันเด่นชัดมาก"ทุกคนฟังพี่นะ นักแสดงนำของเราจะเดินมาลงน้ำตรงนี้ แล้วสาวๆ ที่ใส่ชุดว่ายน้ำ ให้คุยกันแล้วก็มองมาที่นักแสดงหลัก แบบตะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 114
"เดี๋ยวก่อนนะครับ" พอได้ยินเสียงนี้ดังขึ้นผู้กำกับและผู้ช่วย..กับคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ต่างหันมองมาด้านหลังชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนเต๊ะท่าอยู่ก่อนหน้านั้น ถึงกับเอามือออกจากกระเป๋ากางเกง จ้องมองที่จอมอนิเตอร์ให้เต็มตาอีกครั้ง"ลบออกให้หมด" พอเห็นชัดแล้วว่าสิ่งที่เขาคิดมันเป็นจริง ชายหนุ่มก็สั่งให้ผู้กำกับลบผลงานที่เพิ่งถ่ายเสร็จทิ้งไปแล้วเขาก็รีบถอดเสื้อสูทที่สวมใส่อยู่เดินเข้าไปในฉาก ซึ่งตอนนี้นักแสดงทุกคนก็ยังอยู่ที่จุดเดิมและทุกคนต่างก็งงว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร ..มีแต่พนักงานโรงแรมเท่านั้นที่รู้ว่าเขาคือผู้จัดการ "ใครอนุญาต" อิฐพูดพร้อมกับเอาเสื้อที่ถอดมาเมื่อสักครู่คลุมร่างของภรรยาไว้ แล้วมองเธอด้วยดวงตาที่ดุดัน"คุณ.." แต่น้ำใจไม่ได้มองหน้าสามีเลย เธอมองไปทั่วกองถ่าย "คุณเข้ามาทำไม""ผมถามว่าใครอนุญาตให้มาถ่ายแบบนี้ ดูชุดที่ใส่สิ!" นึกโมโหที่ตัวเองมัวแต่ติดงาน ไม่ได้ลงมาดูตั้งแต่ตอนเริ่มถ่ายทำ"เขาคนนั้นเป็นใคร" ผู้กำกับถามผู้ช่วย ..และผู้ช่วยก็ทำได้แค่ส่ายหน้าตอบกลับไป และในเวลาเดียวกันนั้น คนที่อิฐให้มาอำนวยความสะดวกก็ได้กลับมาจากไปเข้าห้องน้ำ"มีอะไรหรือครับผู้กำกับ""ผู้ชายคนนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ภรรยาในนาม บทที่ 115
"อะไรนะคะ?" แทบจะหุบยิ้มไม่ทันเมื่อได้ยินเขาพูดว่า..เด็กดื้อต้องเจออะไร ถ้าไม่กลัวว่าเขาจะตกใจคงกรี๊ดออกมาตอนนี้แล้ว ผู้ชายอะไรหึงหวงได้น่ารักชิบ...."จำไว้ ห้ามโชว์เนื้อหนังให้ใครเห็นอีก โดยเฉพาะตรงนี้และตรงนี้" นิ้วแกร่งชี้ที่หน้าอก..แล้วในเวลาเดียวกันเขาก็ชี้ลงไปเนินน้องสาวที่มันอวบนูนเกินตัวของเธอ"คุณ!" หญิงสาวแทบจะขยับออกจากนิ้วเขาไม่ทัน "คนบ้า!" ทีแรกกำลังฟินอยู่เลย พอเจอนิ้วเท่านั้นแหละถึงกับเสียวว๊าบ"ผมบ้าได้มากกว่านี้อีก""คุณหึงจริงเหรอ" เกิดมาเธอไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน ก็เลยคิดว่าเขาคงแค่โมโหที่เธอทำอะไรไปแบบไม่คิดถึงหน้าของเขาที่เป็นผู้จัดการ"จริงสิ.. ไม่ต้องไปทำมันแล้วงานถ้าจะยังดื้ออยู่แบบนี้อีก""ไม่ดื้อแล้วก็ได้ ถ้าไม่ให้ทำงานต้องเป็นง่อยแน่เลย" ในเมื่อเธอคิดว่าจะฝากชีวิตไว้กับเขาแล้ว ก็ต้องเชื่อฟัง..แต่จะให้นั่งกินนอนกินคงไม่ไหวแน่"ถ้าอยากจะทำงานก็ทำ แต่ห้ามทำอะไรนอกเหนือที่ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าเข้าใจไหม" ที่อ้างหัวหน้าขึ้นมา เพราะเขาต้องได้เคลียร์กับวิลาวัลย์แล้ว เรื่องที่ให้ภรรยาสุดที่รักของเขาไปถ่ายชุดว่ายน้ำแบบนั้น"ขอบคุณค่ะ" คนตัวเล็กเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มไปฟอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
บทล่าสุด
ภรรยาในนาม บทที่ 129 ตอนจบ
"คุณทำอะไรคะ" กัลยาเห็นว่าเขากำลังทำอะไรกับเตียงสักอย่าง"ไม่มีอะไรหรอกครับ คุณจะอาบน้ำอีกไหม""อาบก่อนที่จะมาแล้วนี่คะ""ครับ..ถ้างั้นก็มานอนกันดีกว่า" ขยับเตียงเสร็จ สันติก็จัดการกับผ้าปูที่นอน เพราะดูเหมือนจะไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไร"คุณขยับออกไปนิดหนึ่งก็ได้ค่ะ" นอนได้สักพัก หญิงสาวก็รู้สึกแปลกๆ ขึ้นมา ก็เลยบอกให้สามีขยับออกห่างเธอหน่อย"คุณอึดอัดที่ผมกอดเหรอ""เปล่าสักหน่อย""แล้วทำไมให้ขยับล่ะ""ก็ฉันกลัวจะอด..เออ" กัลยาคิดว่ามันเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนเธอหรือเปล่า พอได้กลิ่นกายของสามีใกล้ๆ ก็เริ่มมีอารมณ์ ซึ่งแต่ก่อนเขาจะทำหรือไม่ทำก็ไม่เป็นไร"คุณก็พูดให้จบสิผมจะได้รู้""ฉันเป็นผู้หญิง""ผู้หญิง?? คุณอยากอีกแล้วเหรอ" เขาพูดแทนในสิ่งที่ผู้หญิงคงไม่กล้าพูดกัลยาอายมากจนเอาใบหน้าซุกเข้าไปกับแผ่นอกของสามี โชคดีที่หมอไม่ได้ห้ามเรื่องอย่างว่า เพราะเรื่องนี้สันติแอบถามมาแล้วตึก! ตึก! ตึก!!"เราทดลองดีแล้วไม่ใช่หรือพ่อ""ปล่อยมันไปเถอะแม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้ช่างมาต่อเติมห้องข้างล่าง""ต่อเติมห้องข้างล่างทำไม""เราจะย้ายลงไปนอนข้างล่างกัน"วันต่อมา..ที่โรงแรมกัลยา"คุณสันติ!" อิฐ
ภรรยาในนาม บทที่ 128
เย็นวันเดียวกัน พอได้รับข่าวดี อัญชัญก็เลยให้คนจัดเตรียมอาหารเพื่อเลี้ยงฉลองเล็กๆ ในบ้าน กัลยาและสามีก็เลยต้องได้ค้างที่บ้านหลังนี้แต่อัญชัญก็ไม่ได้คิดว่าจะเลี้ยงแค่นี้ เพราะมันเป็นความยินดีที่สุดในครอบครัว จึงอยากจะป่าวประกาศให้คนในสังคมได้รับรู้ด้วย ก็เลยคิดว่าจะจัดงานเลี้ยงที่โรงแรมอีกครั้ง"พี่สุดยอดมากเลยนะ" ขณะที่คฑาและคริสได้อยู่ตามลำพังกับสันติ ทั้งสองถึงกับยกนิ้วโป้งให้ จากเปอร์เซ็นต์ที่มีน้อยมาก แทบจะไม่มีเปอร์เซ็นต์เลยก็ว่าได้ แต่สันติก็ทำมันสำเร็จสันติไม่เอ่ยพูดอะไรได้แค่อมยิ้มเล็กน้อย ในความเก่งของตัวเอง"หยุดเลยนะคะ" รรรรรรรีบห้ามกัลยา เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะอุ้มรชต"ทำไม""เดี๋ยวพี่สันติก็มาเล่นงานอีก""เขาบ้าเห่อไปงั้นแหละ""แม่ก็ว่าอย่าเพิ่งอุ้มหลานเลย เรายิ่งมีลูกยากอยู่""ค่ะ" กัลยาก็เลยเชื่อฟัง ได้แค่นั่งหยอกรชตตอนที่คนอื่นอุ้มในเวลาเดียวกันนั้น และตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ที่บ้านของสันติ"สงสัยวันนี้จะไม่กลับมานอนบ้าน" เศรษฐาพูดเปรยกับภรรยาขณะที่กำลังเดินขึ้นบ้าน เพราะเพิ่งจะปิดร้าน"คงใช่" เพราะถ้าลูกชายจะมานอนค้างที่บ้านก็คงกลับมาแล้ว"แม่.."สินีหยุดแล้วหันกลับมามอ
ภรรยาในนาม บทที่ 127
เช้าในวันต่อมา..วันนี้เป็นวันหยุดของผู้บริหาร ส่วนพนักงานโรงแรมจะผลัดเปลี่ยนกันทำงาน เพราะโรงแรมต้องเปิดตลอด 24 ชั่วโมง"อึก..อึก.." ตื่นขึ้นมากัลยาก็อยากจะอาเจียน แต่เธอต้องพยายามกลั้นไว้ ทีแรกว่าจะบอกเขาเรื่องท้องตอนที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง แต่พอปล่อยเวลาให้ผ่านไป เธอก็เลยไม่รู้จะเริ่มต้นบอกกับเขายังไง"คุณเป็นอะไร""เปล่าค่ะ""อยากจะอาเจียนใช่ไหม"หญิงสาวพยักหน้าบอกทันที สันติรีบปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด ..พอเป็นอิสระเท่านั้นแหละ กัลยาก็รีบตรงเข้าไปในห้องน้ำชายหนุ่มไม่รอช้ารีบเข้าไปลูบหลังให้ พอเธอสบายท้องแล้วเขาก็กดน้ำลงให้"ดีขึ้นไหม""เวียนหัว" วันนี้รู้สึกว่าจะมีอาการเวียนหัวเพิ่มขึ้นมา"ไปหาหมอกัน""ไม่ค่ะ""ทำไม""ก็ฉันรู้อยู่ว่าตัวเองเป็นอะไร" ยังไงต้องได้บอกเขาอยู่แล้ว ถ้างั้นก็บอกวันนี้เลยแล้วกัน"ผมก็รู้""คะ??""คุณรู้ไหมว่าผมรอว่าเมื่อไรคุณจะบอกผม""คุณหมายความว่ายังไง" กัลยาลองถามดู ว่าที่เขาพูดหมายถึงเรื่องเธอท้องไหม หรือพูดคนละเรื่อง"ผมก็แอบน้อยใจ เมื่อไรคุณจะบอกเรื่องที่น่ายินดีสำหรับเราสองคนสักที แต่คุณก็ไม่พูด""คุณรู้แล้วหรือคะ""ผมคงเป็นพ่อที่ไม่ดีมากเลยใช่ไหม คุณ
ภรรยาในนาม บทที่ 126
"คุณอยากกินเหรอ" เข้าทางสันติเลย เพราะคิดอยู่ว่าจะเอาของเปรี้ยวมาล่อเธอตอนไหนดี"เปล่าสักหน่อย ฉันแค่มองดูว่าทำไมถึงมีของแบบนั้นอยู่ในห้องอาหาร" เพราะอาหารพวกนี้มันเป็นอาหารเฉพาะ และถ้ามีใครแอบเอาอาหารข้างนอกเข้ามากิน ก็จะถูกทำโทษ เพราะกลัวว่าจะขัดต่อมาตรฐานอาหารของโรงแรม"น้ำเก็บเดี๋ยวนี้เลยนะ" วิลาวัลย์รีบเดินกลับมาเพื่อส่งซิกให้กับน้ำใจน้ำใจก็รีบเก็บมันไว้ โชคดีที่เป็นมะม่วงสด ถ้าเป็นของดองยิ่งจะถูกเล่นงานหนัก เพราะกลิ่นมันแรง"ฉันก็ลืมดูต้นทางให้แก แล้วนี่แกเป็นอะไรทำไมถึงอยากจะกินของเปรี้ยวๆ แบบนี้แต่เช้าจัง" ธัญญ่าเข้ามายืนบังเพื่อนไว้ในขณะที่กำลังเก็บของกินอยู่"ไม่รู้..สงสัยจะเป็นประจำเดือนมั้ง อยากกินแบบนี้มาหลายวันแล้ว""ทานข้าวหน่อยสิ" สันติตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้กับกัลยาแต่เธอก็ยังมีท่าทางพะอืดพะอม เขาก็เลยเอายาดมที่ติดตัวมาด้วยส่งให้"คุณมีของแบบนี้ได้ยังไง" กัลยาถามสามี เพราะไม่เคยเห็นเขาดมยาสักที แล้วจะติดตัวมาทำไม"ผมเห็นใครวางไว้ที่บ้านไม่รู้ ก็เลยหยิบติดมาด้วย"พอได้ดมยาเข้าไปแล้ว กัลยาก็พอจะทานอาหารได้บ้าง แต่ก็ทั้งทานและทั้งดมยาไปด้วยสายๆ ของวันเดียวกัน.."อะไร
ภรรยาในนาม บทที่ 125
"หนูเป็นอะไร" สินีรีบวางของที่กำลังทำอยู่ เดินตามลูกสะใภ้เข้าไปในห้องน้ำ"คุณแม่อย่าเข้ามาค่ะ" คุยกับแม่สามียังไม่ขาดคำเธอก็ต้องได้หันกลับไปคุยกับคอห่านอีกครั้งแต่ก็ไม่มีอะไรจะออกมา เพราะเพิ่งจะตื่นก็เลยยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย"ดมยาหน่อยนะ" แม่ของสามีไปเอายาดมที่เตรียมไว้ขายออกมาให้ลูกสะใภ้"ขอบคุณค่ะ" พอเธอเอามาใส่จมูกแล้วสูดดม ก็รู้สึกโล่งขึ้นเยอะ อาการพะอืดพะอมก็หายไป"หนูเป็นอะไร""ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ กัลขอตัวก่อนนะคะจะรีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน" ที่ไม่อยากจะอยู่นาน เพราะยังอายเรื่องเมื่อคืนนี้อยู่มาก"แล้วตาสันติล่ะ""คุณสันติยังไม่ตื่นค่ะ"สินีก็เลยไม่พูดต่อ เมื่อคืนนี้นางรู้ดีว่ากว่าลูกชายจะได้หลับได้นอน เพราะพ่อกับแม่ก็ได้นอนพร้อมกันนั่นแหละ.."กลิ่นหอมมาแต่ไกลเลยค่ะคุณป้า" จังหวะที่กัลยากำลังจะเดินออกประตู ก็เจอเข้ากับอ้อมเด็กข้างบ้าน "นี่?!" และอ้อมถึงกับชะงักเมื่อเห็นว่าเป็นใคร"หนูอ้อมมาแต่เช้ามีอะไร" แม่ของสันติถามไปแบบเกรงใจลูกสะใภ้"อ้อมอยากจะมาฝากท้องค่ะ วันนี้แม่ไม่อยู่บ้าน" อ้อมพูดในขณะที่มองตามหลังกัลยาออกไปแบบไม่พอใจตุ๊บ! เสียงกัลยาปิดประตูรถ เธอเลือกที่จะไม่
ภรรยาในนาม บทที่ 124
"ฉันนอนข้างในก็ได้ค่ะ" หญิงสาวเริ่มพูดเสียงเบาลง เมื่อสัมผัสถึงความแข็งแกร่งที่มันเริ่มขยายตัวขึ้นมา"ไม่ทันแล้ว" สันติจับร่างของเธอให้นอนลงข้างล่าง แล้วดันตัวเองขึ้นคร่อมเธอไว้ จมูกคมสันโน้มลงไปไซ้ซอกคอระหงและสูดดมกลิ่นกายของเธอแบบโหยหาและอาวรณ์ เขาคิดว่าจะไม่มีวันนี้อีกแล้ว"อย่าทำแรงนะคะ" กัลยาไม่ได้ห้ามถ้าเขาจะทำเรื่องอย่างว่า แต่กลัวจะมีผลกระทบกับลูกเพราะรู้ดีเวลาที่เขากระแทก ไม่ค่อยชอบเก็บแรงไว้เท่าไรที่กัลยายังไม่บอกเรื่องท้อง เพราะถ้าบอกไปแล้วกลัวเขาจะคิดว่าที่เธอวิ่งมาหาเพราะกลัวว่าลูกจะไม่มีพ่อ"ไหนบอกสบายดีแล้วไง ทำไมถึงไม่ให้ทำแรง" วันนั้นที่เขายับยั้งก็เพราะได้ยินอิฐบอกว่าเธอไม่สบาย"ก็กลัวพ่อกับแม่ที่นอนอยู่ข้างห้องจะได้ยินไงคะ" หญิงสาวรีบหาข้ออ้างมาพูดแต่สันติไม่รับปาก เขาจัดการกับเสื้อผ้าของเธอออกแบบรวดเร็ว พอทั้งสองไม่มีอะไรปิดบังแล้ว ชายหนุ่มก็เลื่อนตัวลงมาที่ใต้หว่างขาหญิงสาวค่อยๆ แยกขาออกแบบรู้งาน เพราะเธอชอบมากเวลาที่เขาลงลิ้นให้ แต่ก็นานๆ ครั้ง เหมือนอย่างที่เคยพูดนั่นแหละ ไม่รู้ว่าเขาจะรีบไปตามควายที่ไหน"อ๊อย..คุณสันติ.." กัลยาเริ่มครวญครางเมื่อถูกลิ้นตวัดแร
ภรรยาในนาม บทที่ 123
"คุณคิดว่าฉันป่วยใกล้ตายแล้วอย่างนั้นเหรอ?" คำพูดที่เขาเพิ่งจะพูดไป มันตีความหมายได้ไม่หลายอย่างหรอก เพราะในเมื่อเขาบอกเธอไปหาหมอจะได้มีทางรักษา..นี่เขากำลังคิดอะไรอยู่"คุณไม่สบายไม่ใช่เหรอ" วันนั้นที่ร่วมทานอาหารด้วยกัน รวมทั้งที่เธอมีอาการแปลกๆ ซึ่งตั้งแต่อยู่กินกันมาไม่เคยเห็นเธอมีอาการแบบนั้นเลย"คุณไปได้ยินมาจากไหนว่าฉันไม่สบาย""ก็.." สันติกำลังจะพูด แต่เขาก็ต้องได้เก็บคำพูดไว้ก่อน "ตกลงคุณ??""คุณคงเข้าใจผิดอะไรไปแล้วล่ะ ตั้งแต่ฉันอยู่กับคุณมาฉันไม่เคยสบายขนาดนี้มาก่อน ถ้าคุณคิดว่าฉันป่วยใกล้ตายแล้วจะเข้ามาทำดีด้วย..ก็ไม่ต้อง""หึ" เขาคงจะถูกอิฐหลอก เพื่อที่จะให้มาดูแลเธอ เพราะอิฐรู้จุดอ่อนของเขาดี ว่ารักและเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน "ถ้างั้นผมก็ขอโทษด้วยที่เข้าใจผิด และผมดีใจด้วยนะครับที่คุณสบายดี แถมสบายกว่าตอนที่มีผมอยู่ด้วยอีกต่างหาก"จบประโยคคำพูดเขาก็หันหลังให้แล้วเดินออกมาสันติไม่ได้เดินไปทางที่มีประตูเชื่อมต่อกัน แต่เขาออกมาประตูหน้า แล้วก็ตรงไปที่ลิฟต์ โดยที่ไม่ได้สนใจจะไปหยิบเอาของในห้องทำงานเลยพอประตูห้องปิดลง ร่างของกัลยาก็ทรุดลงกับพื้น นี่เธอพูดอะไรออกไป เธอพูดไปได้ย
ภรรยาในนาม บทที่ 122
"ผมเป็นคนชลอเรื่องนี้ไว้เอง" พอทนายจากไปแล้วเขาถึงได้หันมาพูดกับเธอ"คุณทำไปเพื่ออะไร""ช่วงนี้เราอย่าเพิ่งพูดเรื่องหย่ากันเลยได้ไหม""ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณบอกเหตุผลฉันมา""เหตุผล?" ชายหนุ่มมองดูแฟ้มเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะของเธอ "ก็เรื่องโปรเจคไง ผมสัญญากับผู้ร่วมหุ้นคนอื่นไว้แล้วว่าจะดูงานเอง"จุก.. จุกมากเมื่อได้ยินเหตุผลของเขา ที่อยู่ต่อเพราะเรื่องงานอย่างนั้นเหรอ"ถ้าเพราะเรื่องนี้ ถึงแม้เราจะหย่ากันแล้ว แต่คุณก็ยังเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อยู่ คุณจะดูแลโครงการนี้ก็คงไม่มีใครว่า" กัลยาพยายามบอกตัวเองให้เข้มแข็งเข้าไว้ อย่าให้เขาไม่อยากจะหย่าเพราะความสงสารเด็ดขาด"ดูเหมือนคุณอยากจะหย่ามากเลยนะ" สันติอดคิดไม่ได้ เพราะสองสามวันมานี้ได้ยินแต่เธอพูดเรื่องนี้"ค่ะ ฉันอยากจะเซ็นต์วันนี้เลยด้วยซ้ำ"ชายหนุ่มหันกลับไปทางห้องของตัวเอง เพื่อสะกดอารมณ์ "เสียใจด้วย เผอิญว่าผมยังไม่อยากจะหย่า""คุณยังต้องการอะไรจากฉันอีก" ถ้าเหตุผลในการชะลอเรื่องหย่าไว้มีแค่นี้ มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะชะลอเหมือนเขานี่ รีบหย่ารีบจบกันไป"ผมว่าเราอย่าคุยเรื่องนี้กันดีกว่า เดี๋ยวคุณเครียดมากไปกว่านี้""เครียด?!" หญิงสาวรี
ภรรยาในนาม บทที่ 121
นานเท่าไรแล้วที่เขาไม่ได้นอนกอดเรา เขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร ไม่อยากจะหย่า..หรือว่าอยากจะหย่ามาก กลัวว่าเราไม่เซ็นต์ให้เหรอในเมื่อจะหย่ากันอยู่แล้ว จะกลับมาอีกทำไม คิดเองก็น้อยใจเอง หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดสามีในเวลานี้ ค่อยๆ ขยับกายเพื่อนอนตะแคงหันหลังให้ เพราะจะบังคับตัวเองให้หลับไม่อยากจะคิดอะไรอีกแล้ว"??" แต่เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน ใบหน้าหล่อคมของสามีก็ค่อยๆ ซุกซอกคอด้านหลังเขาสูดดมกลิ่นกายของเธอ แล้วค่อยๆ ขยับริมฝีปากแนบจูบลงมาจนถึงแผ่นหลัง"คุณจะทำอะไร" หญิงสาวรีบหันมองกลับไป ..ร่วมเดือนแล้วมั้งที่ไม่ได้สัมผัสกันใกล้ชิดแบบนี้"ผมขอโทษที่ไม่ได้ดูแลคุณ" ใบหน้าของเขาและคำพูดเหมือนสำนึกผิด"คุณหมายความว่ายังไง" หรือเขาจะรู้ว่าเราท้องแล้ว? คนแรกที่กัลยาคิดถึงคืออิฐ เพราะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้จากคุณหมอ"นอนนะครับ ไม่ต้องคิดอะไรมากอีกแล้ว""??" คุณสันติเนี่ยนะ จะมาบอกให้เราไม่ต้องคิดอะไรมากก่อนนอน ..เพราะทุกครั้งกลับเข้าห้องคือเขาหลับปุ๋ยไปก่อนแล้ว นอกจากวันไหนที่เขาต้องการ ถึงจะรอทำเรื่องอย่างว่าจนเสร็จ แล้วก็นอนหันหลังให้ โดยที่ไม่สนใจว่าเธอจะยังค้างอยู่ไหมกัลยาก็เลยเลือกที่จะหันหลัง
