Share

บทที่ 113

last update Last Updated: 2025-01-08 21:39:52

เพล้ง!

พอได้ยินเสียงของตก ทุกคนในกองถ่ายที่กำลังเตรียมกองกันอยู่ต่างก็มองไป

"ตอนเข้าฉากอย่าทำแบบนี้อีกนะ ต้องตั้งสติไว้ให้มั่น" ผู้ช่วยผู้กำกับเดินมาเตือนนักแสดงสมทบ ที่ทางโรงแรมจัดหามาให้

ที่ต้องขอพนักงานของทางโรงแรม ก็เพราะจะได้เป็นมืออาชีพมากกว่าใช้คนจากที่อื่น แต่เท่าที่เห็นแล้วซุ่มซ่ามมาก

"ขะ..ครับ" บทที่พนักงานชายได้รับก็คือบริการเครื่องดื่มให้กับสาวๆ ที่กำลังเล่นน้ำกันอยู่ แต่ตอนนี้พนักงานชายคนนั้นใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย เพราะสาวๆ หลายคนต่างก็โชว์เนื้อหนังมังสากันแล้ว

พอตั้งสติได้พนักงานชายก็ก้มลงไปเก็บของที่ทำตกหล่นไว้..

"อย่าเพิ่งฉันยังไม่พร้อม"

"สวยจะตาย ออกมาเถอะน่าา" ธัญญ่าพยายามลาก น้ำใจให้ออกมาจากที่แต่งตัว

เพล้ง!! .พอเก็บของขึ้นมาเท่านั้นแหละ น้ำใจก็เดินผ่านออกมาพร้อมกับธัญญ่า ของในมือก็เลยตกหล่นลงไปอีกครั้ง

"เอาอีกแล้ว" ผู้ช่วยผู้กำกับเพิ่งจะหันหลังให้

น้ำใจเห็นสายตาผู้ชายในกองที่มองมา เธอก็รีบหาผ้ามาปิดบังที่สงวนไว้ เพราะที่ตรงนั้นของเธอมันเด่นชัดมาก

"ทุกคนฟังพี่นะ นักแสดงนำของเราจะเดินมาลงน้ำตรงนี้ แล้วสาวๆ ที่ใส่ชุดว่ายน้ำ ให้คุยกันแล้วก็มองมาที่นักแสดงหลัก แบบตะ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 114

    "เดี๋ยวก่อนนะครับ" พอได้ยินเสียงนี้ดังขึ้นผู้กำกับและผู้ช่วย..กับคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ต่างหันมองมาด้านหลังชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนเต๊ะท่าอยู่ก่อนหน้านั้น ถึงกับเอามือออกจากกระเป๋ากางเกง จ้องมองที่จอมอนิเตอร์ให้เต็มตาอีกครั้ง"ลบออกให้หมด" พอเห็นชัดแล้วว่าสิ่งที่เขาคิดมันเป็นจริง ชายหนุ่มก็สั่งให้ผู้กำกับลบผลงานที่เพิ่งถ่ายเสร็จทิ้งไปแล้วเขาก็รีบถอดเสื้อสูทที่สวมใส่อยู่เดินเข้าไปในฉาก ซึ่งตอนนี้นักแสดงทุกคนก็ยังอยู่ที่จุดเดิมและทุกคนต่างก็งงว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร ..มีแต่พนักงานโรงแรมเท่านั้นที่รู้ว่าเขาคือผู้จัดการ "ใครอนุญาต" อิฐพูดพร้อมกับเอาเสื้อที่ถอดมาเมื่อสักครู่คลุมร่างของภรรยาไว้ แล้วมองเธอด้วยดวงตาที่ดุดัน"คุณ.." แต่น้ำใจไม่ได้มองหน้าสามีเลย เธอมองไปทั่วกองถ่าย "คุณเข้ามาทำไม""ผมถามว่าใครอนุญาตให้มาถ่ายแบบนี้ ดูชุดที่ใส่สิ!" นึกโมโหที่ตัวเองมัวแต่ติดงาน ไม่ได้ลงมาดูตั้งแต่ตอนเริ่มถ่ายทำ"เขาคนนั้นเป็นใคร" ผู้กำกับถามผู้ช่วย ..และผู้ช่วยก็ทำได้แค่ส่ายหน้าตอบกลับไป และในเวลาเดียวกันนั้น คนที่อิฐให้มาอำนวยความสะดวกก็ได้กลับมาจากไปเข้าห้องน้ำ"มีอะไรหรือครับผู้กำกับ""ผู้ชายคนนั

    Last Updated : 2025-01-08
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 115

    "อะไรนะคะ?" แทบจะหุบยิ้มไม่ทันเมื่อได้ยินเขาพูดว่า..เด็กดื้อต้องเจออะไร ถ้าไม่กลัวว่าเขาจะตกใจคงกรี๊ดออกมาตอนนี้แล้ว ผู้ชายอะไรหึงหวงได้น่ารักชิบ...."จำไว้ ห้ามโชว์เนื้อหนังให้ใครเห็นอีก โดยเฉพาะตรงนี้และตรงนี้" นิ้วแกร่งชี้ที่หน้าอก..แล้วในเวลาเดียวกันเขาก็ชี้ลงไปเนินน้องสาวที่มันอวบนูนเกินตัวของเธอ"คุณ!" หญิงสาวแทบจะขยับออกจากนิ้วเขาไม่ทัน "คนบ้า!" ทีแรกกำลังฟินอยู่เลย พอเจอนิ้วเท่านั้นแหละถึงกับเสียวว๊าบ"ผมบ้าได้มากกว่านี้อีก""คุณหึงจริงเหรอ" เกิดมาเธอไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน ก็เลยคิดว่าเขาคงแค่โมโหที่เธอทำอะไรไปแบบไม่คิดถึงหน้าของเขาที่เป็นผู้จัดการ"จริงสิ.. ไม่ต้องไปทำมันแล้วงานถ้าจะยังดื้ออยู่แบบนี้อีก""ไม่ดื้อแล้วก็ได้ ถ้าไม่ให้ทำงานต้องเป็นง่อยแน่เลย" ในเมื่อเธอคิดว่าจะฝากชีวิตไว้กับเขาแล้ว ก็ต้องเชื่อฟัง..แต่จะให้นั่งกินนอนกินคงไม่ไหวแน่"ถ้าอยากจะทำงานก็ทำ แต่ห้ามทำอะไรนอกเหนือที่ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าเข้าใจไหม" ที่อ้างหัวหน้าขึ้นมา เพราะเขาต้องได้เคลียร์กับวิลาวัลย์แล้ว เรื่องที่ให้ภรรยาสุดที่รักของเขาไปถ่ายชุดว่ายน้ำแบบนั้น"ขอบคุณค่ะ" คนตัวเล็กเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มไปฟอ

    Last Updated : 2025-01-08
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 116

    "ผมขอไปดูคุณกัลยาก่อนนะ วันนี้ไม่ต้องไปไหนนอนพักอยู่ห้อง" อิฐได้สั่งน้ำใจไว้ก่อนที่จะออกไป"คุณสันติเป็นอะไรหรือเปล่าคะ" จะไม่ถามก็ไม่ได้ เพราะเธอได้ยินเสียงเล็ดลอดออกมาจากโทรศัพท์"เรื่องนั้นคุณไม่ต้องสนใจ ดูปากผมนะ..ไม่ต้องไปยุ่งกับเรื่องนี้""แล้วมันใช่เวลาที่จะมาหึงไหมคะ" หลังจากที่เห็นเขาอาละวาดกองถ่ายแล้ว เธอก็รู้ได้ในทันทีว่าอาการแบบนี้ มันคือความหึงหวง"อยากจะเจออีกใช่ไหม" ขู่ไปงั้นแหละ เพราะคงไม่มีเวลามาจัดการกับเธอ และต้องได้เก็บเรี่ยวแรงไว้ทำงานอีกน้ำใจรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมใบหน้าไว้เพราะอายเวลาต่อมาในโรงแรม.."แล้วคุณสันติไปไหนครับ""ไม่กลับบ้านมาสามวันแล้ว คุณสันติขอค้างที่โรงแรม" กัลยาพูดคุยด้วยใบหน้าที่หมองเศร้า เธอไม่รู้ว่าคำว่ารัก ของเขากับของเธอมันเท่ากันไหม"แล้วตอนนี้อยู่บนห้องหรือเปล่าครับ""พี่ไปดูมาแล้ว แม่บ้านบอกว่า ไม่เห็นมาค้าง""อะไรนะครับ""พี่เหนื่อย อยากจะให้เรื่องนี้มันจบไปสักที""ใจเย็นก่อนสิครับ ลองคุยกับคุณสันติดูก่อน""คุยไปก็คงเหมือนเดิม" เธอรู้ดีว่าสันติเป็นคนเจียมตัว เวลาอยู่ใกล้ครอบครัวของเธอ เขาไม่เคยแสดงความรัก หรือเข้าใกล้เธอเลย"แล้วไปดูที่

    Last Updated : 2025-01-08
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 117

    "พี่สันเป็นยังไงบ้าง" อ้อมรีบเข้ามาดูเมื่อเห็นคู่กรณีจากไปแล้ว"ไม่ต้อง" สันติชูมือขึ้นทั้งสองข้างเล็กน้อยเพื่อไม่ให้อ้อมเข้ามาใกล้ตัวเขา แล้วชายหนุ่มก็เดินกลับเข้าบ้านไป"มีอะไร" แม่และพ่อของสันติกลับมาจากไปซื้อของพอดี"พี่สันถูกผู้ชายที่บอกว่าเป็นน้องของภรรยามาชกค่ะ" อ้อมรีบพูดไปโดยไม่อ้อมค้อม"น้องชายของภรรยา?" สินีแม่ของสันติคิดว่าเป็นคฑา เพราะเคยเจอครอบครัวฝ่ายหญิงมาบ้างแล้ว"แล้วนั่นแม่จะไปไหน" เศรษฐาเห็นภรรยาเดินหน้าเครียดเข้าไปในบ้าน"จะไปคุยกับลูกให้รู้เรื่อง""พ่อว่าปล่อยให้ลูก.." ผู้เป็นสามีพูดยังไม่จบประโยคภรรยาก็รีบพูดแทรกขึ้น"ไม่ได้หรอกพ่อ นั่นลูกเราทั้งคนนะ ตามมาชกต่อยถึงบ้านแบบนี้ใครจะไปยอม!" ว่าแล้วนางก็รีบเดินขึ้นบ้านไปก๊อก! ก๊อก!!ขึ้นมาถึงชั้นบนผู้เป็นแม่ก็เคาะประตูเพื่อให้ลูกเปิด"ผมขอนอนต่อก่อนครับแม่" แค่ได้ยินเสียงเคาะประตูสันติก็รู้แล้วว่าเป็นใคร"ออกมาคุยกับแม่""ไม่มีอะไรหรอกครับแม่" เขารู้ได้ในทันทีว่าอ้อมคงต้องเล่าให้แม่ฟังแล้ว"ถ้ามันไม่ใช่ลูกก็รีบถอยออกมา เราไม่ได้หวังสมบัติของพวกเขาแบบที่พวกเขาคิดสักหน่อย""ผมขออยู่คนเดียวได้ไหมครับแม่" ใครบอกว่าเป็นผ

    Last Updated : 2025-01-08
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 118

    "แกจะร้องไห้หาพระแสงอะไรกัลยา หยุดเดี๋ยวนี้นะ!" พอวางสายไปจากสามีแล้ว น้ำตาของเธอก็ไหลไม่หยุดหญิงสาวเปิดดูรูป ที่นักสืบส่งมาให้อีกครั้ง เธอเข้าใจผิดเหรอว่าคนที่สันติสนใจคือน้ำใจ แต่ที่ไหนได้คือผู้หญิงข้างบ้านเขานั่นเองทำไมกัลยาจะไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้ เธอไปที่บ้านของเขาก็หลายครั้ง แล้วผู้หญิงคนนี้ก็มาวนเวียนกับสามีของเธอตลอด แต่กัลยาไม่อยากเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเด็กข้างบ้านแบบนั้นก๊อก ก๊อก "เข้ามา""คุณกัลยาเรียกผมมามีอะไรครับ"คนเดียวที่กัลยาพูดแบบเปิดอกได้ก็คืออิฐ เธอดีใจที่ครั้งหนึ่งตัดสินใจรับอุปการะเด็กคนนี้ ถึงแม้ว่าอายุของทั้งสองไม่ได้ต่างกันมาก แต่เธอก็เห็นเขาเป็นเด็กในสายตาอยู่ดี"บอกทนายทำเรื่องหย่า""อะไรนะครับ""พี่ตัดสินใจแล้ว พี่มันโง่เองที่คิดว่าเขาคงไม่ชอบแม่พี่ แต่ที่ไหนได้..""ทำไมครับ" อิฐมองดูโทรศัพท์ที่กัลยาเพิ่งจะวางลง เขาหยิบมันมาเปิดแล้วเลื่อนดู แบบถือวิสาสะ "เด็กข้างบ้านนี่ครับ""อิฐรู้จักเหรอ""เออ..คือว่า""บอกพี่มาตามตรง เรามีอะไรต้องปิดบังกันอีก" กัลยาเห็นว่าอิฐไม่กล้าพูด"เมื่อวานนี้ที่ผมไปหาคุณสันติ ผู้หญิงคนนี้ขายของอยู่บ้านของเขา""ไว้ใจกันจนปล่

    Last Updated : 2025-01-08
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 119

    "?????""???????"เครื่องหมายคำถามของทั้งสองคนผุดขึ้นมาพร้อมกัน เมื่อได้ยินผลตรวจที่คุณหมอเพิ่งจะแจ้งมา"คุณหมอเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ" พอตั้งสติได้กัลยาก็ถามออกไป"ไม่ผิดหรอกครับ""เดี๋ยวนะครับ พี่สาวผมจะท้องได้ยังไง ในเมื่อเธอไม่มีมดลูก""ใครบอกว่าเธอไม่มีล่ะครับ ปีกมดลูกของเธอยังเหลืออีกหนึ่งข้าง ซึ่งเปอร์เซ็นต์น้อยมากที่จะท้องได้""คะ??" ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าหมอตัดปีกมดลูกของเธอออกไปแค่ข้างเดียว แต่หมอบอกว่าอีกข้างหนึ่งเปอร์เซ็นต์ท้องน้อยมาก แทบจะไม่เหลือเปอร์เซ็นต์เลยด้วยซ้ำที่จะท้องได้ แต่งงานกันมาก็หลายปี ไม่มีทีท่าว่าปีกมดลูกข้างที่เหลือจะแสดงปฏิกิริยาอะไรเลย เพราะทั้งสองพยายามมาโดยตลอดแต่ในวันที่เธอกำลังจะเซ็นต์ใบหย่าให้กับเขา?? นี่มันอะไรกัน สวรรค์เล่นตลกอะไรกับเธออีก"คนไข้มีความเครียดมาก ก็เลยส่งผลถึงเด็กในท้อง หมออยากจะให้คนไข้ผ่อนคลายมากๆ เพราะโอกาสแบบนี้คงไม่เกิดขึ้นกับคุณอีก" คุณหมอหมายถึงว่า ถ้าเด็กคนนี้แท้งไปเพราะอาการเครียดของแม่ นั่นแสดงว่าเปอร์เซ็นต์ที่เธอจะมีลูกได้อีก..เหลือแค่ศูนย์เปอร์เซ็นต์แล้วล่ะ"ขอบคุณมากนะครับคุณหมอ ขอบคุณจริงๆ ครับ" อิฐดีใจเหมือนกับว่าตัว

    Last Updated : 2025-01-08
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 120

    กัลยาค่อยๆ นั่งลงที่เก้าอี้ ในใจคิดว่าเขาคงมารอเวลาเซ็นต์ทะเบียนหย่ามั้งหญิงสาวเริ่มคุยงาน แต่เรื่องงานตอนนี้ไม่ได้อยู่ในหัว พูดผิดพูดถูก จนสันติที่เพิ่งจะศึกษางานเมื่อชั่วโมงกว่าก่อนหน้านี้เอง ต้องได้เป็นคนกล่าวนำโปรเจคนี้และเขาก็เสนอตัวที่จะไปดูงานโปรเจคนี้ด้วยตัวเอง เพราะกลัวว่าผู้บริหารท่านอื่นจะไม่เห็นชอบด้วยในโปรเจคที่เธอเพิ่งจะคิดออกมาพอได้ยินสันติพูด ทุกคนต่างก็เห็นดีเห็นงาม และเซ็นต์อนุมัติ เพราะถ้าผู้ร่วมหุ้นคนใดคนหนึ่งไม่เห็นชอบด้วย โครงการนั้นก็จะสะดุดลงในทันที"ผมขอเชิญทุกท่านร่วมรับประทานอาหาร ที่ห้องอาหารหนึ่งต่อเลยนะครับ" พอจบการประชุมสันติก็ชวนทุกคนไปทานข้าวร่วมกัน ซึ่งเขาได้ให้คนจัดเตรียมไว้รอก่อนที่จะเข้าประชุมแล้วผู้บริหารทุกท่านก็ไม่ปฏิเสธ ต่างก็ทยอยกันลงไปรอที่ห้องอาหาร ซึ่งตอนนี้ห้องอาหารหนึ่งได้เปิดรับแค่ผู้บริหารของโรงแรม"มานั่งทานด้วยกัน" อิฐเห็นภรรยานำเครื่องดื่มมาบริการ ก็เลยเลื่อนเก้าอี้ให้เธอได้นั่งหญิงสาวส่ายหน้าในทันทีโดยไม่ต้องคิด เขามากับผู้บริหารแค่คนสองคนเธอก็ไม่กล้านั่งแล้ว ครั้งนี้มาเป็นขบวนใครจะไปกล้านั่งล่ะ"ทานด้วยกันสิน้ำ" กัลยาก็เลยเป็นค

    Last Updated : 2025-01-08
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 121

    นานเท่าไรแล้วที่เขาไม่ได้นอนกอดเรา เขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร ไม่อยากจะหย่า..หรือว่าอยากจะหย่ามาก กลัวว่าเราไม่เซ็นต์ให้เหรอในเมื่อจะหย่ากันอยู่แล้ว จะกลับมาอีกทำไม คิดเองก็น้อยใจเอง หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดสามีในเวลานี้ ค่อยๆ ขยับกายเพื่อนอนตะแคงหันหลังให้ เพราะจะบังคับตัวเองให้หลับไม่อยากจะคิดอะไรอีกแล้ว"??" แต่เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน ใบหน้าหล่อคมของสามีก็ค่อยๆ ซุกซอกคอด้านหลังเขาสูดดมกลิ่นกายของเธอ แล้วค่อยๆ ขยับริมฝีปากแนบจูบลงมาจนถึงแผ่นหลัง"คุณจะทำอะไร" หญิงสาวรีบหันมองกลับไป ..ร่วมเดือนแล้วมั้งที่ไม่ได้สัมผัสกันใกล้ชิดแบบนี้"ผมขอโทษที่ไม่ได้ดูแลคุณ" ใบหน้าของเขาและคำพูดเหมือนสำนึกผิด"คุณหมายความว่ายังไง" หรือเขาจะรู้ว่าเราท้องแล้ว? คนแรกที่กัลยาคิดถึงคืออิฐ เพราะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้จากคุณหมอ"นอนนะครับ ไม่ต้องคิดอะไรมากอีกแล้ว""??" คุณสันติเนี่ยนะ จะมาบอกให้เราไม่ต้องคิดอะไรมากก่อนนอน ..เพราะทุกครั้งกลับเข้าห้องคือเขาหลับปุ๋ยไปก่อนแล้ว นอกจากวันไหนที่เขาต้องการ ถึงจะรอทำเรื่องอย่างว่าจนเสร็จ แล้วก็นอนหันหลังให้ โดยที่ไม่สนใจว่าเธอจะยังค้างอยู่ไหมกัลยาก็เลยเลือกที่จะหันหลัง

    Last Updated : 2025-01-08

Latest chapter

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 122 ตอนจบ

    เช้าวันต่อมา.."ขอบพระคุณคุณปู่คุณย่ามากนะคะ""ถ้าอยากมาค้างที่นี่ก็มาได้ตลอดเวลาเลยนะ ปู่กับย่ายินดีต้อนรับเสมอ""ขอบคุณมากเลยนะครับ ส่วนเรื่องประตู เดี๋ยวผมจะให้ช่างมาดูให้""ไม่เป็นไรหรอก แค่เปลี่ยนลูกบิดเฉยๆ ก็ใช้งานได้เหมือนเดิมแล้ว""ให้ช่างมาดูดีกว่าค่ะคุณปู่" รักนรินทร์เกรงใจ มาขออาศัยอยู่บ้านท่านแท้ๆ ยังมาทำของท่านเสียหายอีก"ถ้างั้นก็เอาที่พวกเราสบายใจเลยแล้วกัน เดินทางปลอดภัยนะลูก""ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ทั้งสองไหว้ร่ำลาพวกท่านแล้วก็ออกมา[บ้านภูมิฐาน]ชายหนุ่มพาเธอกลับมาที่บ้านก่อน เพื่อจะมาเปลี่ยนเสื้อผ้าพอมาถึงก็เจอพ่อกับแม่ของเขาอยู่ที่บ้านพอดี"คุณพ่อจะออกไปไหนหรือครับ" เดินเข้ามาก็เห็นผู้เป็นพ่อกำลังจะออกจากบ้าน"ก็เข้าบริษัทน่ะสิ ที่บริษัทโทรมาบอกว่าตามตัวผู้บริหารไม่เจอ""ขอโทษครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเอง แต่ขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ" เขามัวแต่ยุ่งตามหาเธออยู่ ก็เลยปล่อยปละละเลยเรื่องบริษัทไป"ฉันรออยู่ข้างล่างได้ค่ะ" หญิงสาวชักมือออกเมื่อเขายื่นมาจะจูงเธอขึ้นไปด้วย"จะรออยู่ข้างล่างทำไม..ไม่อาบน้ำก่อนหรือไง""คุณก็ไปอาบเองสิ""ไปด้วยกัน แล้วก็เข้าบริษัทด้วยกัน""ฉ

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 121

    "ใครเขาจะให้คุณนอนด้วย" หญิงสาวรีบเก็บของบนโต๊ะอาหาร พอเก็บเสร็จก็เดินไปที่ประตูบ้าน "คุณกลับไปเลยนะ ฉันจะล็อกบ้านแล้ว""บอกแล้วไงว่าจะนอนที่นี่ด้วย""แต่นี่มันไม่ใช่บ้านฉันนะ""งั้นก็กลับบ้านสิ""ไม่"จากที่ยืนกอดอกพิงผนังอยู่ชายหนุ่มก็ก้าวเดินไปที่บันได"นี่คุณ!" รักนรินทร์รีบหันไปล็อกบ้านไว้แล้วก็เดินตามเขาขึ้นมา"คุณพักอยู่ห้องไหน""ไม่บอก"ไม่บอกก็ไม่เห็นจะยาก เพราะชั้นบนมีห้องนอนแค่สองห้อง ภูมิฐานเดินไปหน้าห้องนอนหนึ่งในสองนั้น"คุณภูมิหยุดเดี๋ยวนี้นะ!" รักนรินทร์รีบเดินเข้าไปรั้งตัวเขาไว้ก่อนที่จะเปิดประตูห้องนั้น "นี่มันห้องของคุณปู่คุณย่า""คุณก็ไม่บอกแต่ทีแรก" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมไปเปิดอีกห้องที่อยู่ข้างกัน หญิงสาวก็เลยรีบตามเข้าไป"ก็ได้แต่ฉันให้คุณค้างแค่คืนนี้คืนเดียวนะ"เขาไม่ตอบ..ให้พ้นคืนนี้ไปก่อนแล้วกัน ถ้ายังรับไหวอยู่ภูมิฐานเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำ ทำเหมือนบ้านของตัวเองยังไงยังงั้นรักนรินทร์ได้แต่ยืนทำหน้าบูดบึ้งใส่ แต่หัวใจกลับเต้นแรงสวนทางกับสิ่งที่แสดงออกมาเพียงไม่นานภูมิฐานก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เลยเข้าไปใช้ต่อพรึบ! "กรี๊ดด" หญิงสาวที่กำลังอา

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 120

    [คอนโด]เพียงไม่นานรถของภูมิฐานก็มาถึงคอนโด ชายหนุ่มลงจากรถได้ก็รีบตรงขึ้นไปก๊อก ก๊อกแกร็ก! แกร็ก!! เขาไม่มีคีย์การ์ดของห้องนี้ ก็เลยต้องได้เคาะประตูแล้วลองเปิด แต่ข้างในก็ยังเงียบอยู่"รักนรินทร์..คุณมาถึงหรือยังเปิดประตูให้ผมหน่อย" ขณะที่เรียกเขาก็ยังคงเคาะประตู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆชายหนุ่มเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเธอ หลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังคงเหมือนเดิม[ร้านขายของชำ]"ผมก็ได้ยินคุณแม่บอกว่า ได้ฤกษ์ยามแล้วไม่ใช่หรือครับพี่" เมื่อเกียร์เห็นพี่สาวมาหา ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง ก็เลยถามเอาความจริง"สงสัยเขาจะยังไม่พร้อม""พี่จะไปสนใจอะไร" เกียร์ของขึ้นทันทีเมื่อได้ยินว่าฝ่ายชายไม่พร้อมที่จะแต่งงานกับพี่สาว"เรื่องนี้เราอย่าไปพูดให้ใครฟังนะ" ที่รักนรินทร์ต้องเล่าให้เกียร์ฟังก็เพราะอยากจะมาขออาศัยอยู่ที่นี่ก่อน ในระหว่างที่รอให้เขาตัดสินใจ พอคิดแล้วดูเหมือนไม่มีค่า ต้องให้ผู้ชายตัดสินใจว่าอยากจะแต่งงานด้วยไหม"ถ้างั้นพี่ก็ค้างที่ห้องผมเลยแล้วกัน..เพราะผมต้องกลับไปค้างที่บ้านของคุณแม่" ข้าวฟ่างไม่ได้มาด้วย เกียร์แค่แวะมาดูร้านช่วยปู่กับย่า"แล้วคุณปู่คุณย่าของเกียร์จะไม่ว่าพี่เหรอ""

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 119

    "ปล่อยค่ะนี่มันห้องทำงานนะ" พอเป็นอิสระหญิงสาวก็รีบห้ามปรามกลัวว่าเขาจะเลยเถิด"คุณทำเสน่ห์ใส่ผมหรือเปล่าเนี่ย" ยอมรับว่าไม่เป็นอันทำการทำงานเลย เพราะตั้งแต่ได้สัมผัสร่างกายของเธอมา เขาก็โหยหาเธอโดยตลอด"ทำเสน่ห์? อะไรคือทำเสน่ห์คะ" อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอเติบโตที่ต่างประเทศ เรื่องแบบนี้ที่นั่นเขาไม่เชื่อกันอยู่แล้ว และไม่มีใครพูดถึง แม้แต่พ่อและแม่ สื่อโซเชียลก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่สนใจ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี"ผมแค่ล้อเล่น มันเป็นเสน่ห์จากตัวคุณเอง""คุณรักฉันจริงเหรอ" รักนรินทร์ถามอีกครั้ง เพราะคิดว่าเขาคงอยากจะพูดแค่ต่อหน้าผู้ใหญ่"รักสิ ผมรักคุณ ว่าแต่คุณคิดยังไงกับผม""คิดยังไง?" ใช่แล้วเราคิดยังไงกับเขากันแน่ แต่พอได้ยินเขาบอกรักทำไมถึงดีใจมาก ดีใจจนห้ามน้ำตาของตัวเองไม่ได้"ผมไม่ได้บังคับให้คุณพูดหรอก เรื่องแบบนี้ต้องพูดออกมาจากใจ เหมือนที่ผมบอกคุณไง""คุณพูดจากใจจริงหรือคะ" ก็มันยากที่จะเชื่อนี่ วันนั้นยังทำเหมือนไม่ชอบหน้าเธออยู่เลย"ถ้าพูดแล้วคุณยังไม่เชื่อ งั้นผมทำให้คุณเชื่อเลยแล้วกัน""ทำอะไรคะ"คนตัวโตเดินมาที่ประตู แล้วก็จัดการล็อกมันไว้ แถมไม่ได้ล็อกแค่ลูกบิด เขายังล็อกก

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 118

    "กระดาษอะไรแปะอยู่ด้านหลัง" รรินธรที่ยืนอยู่ห่างหน่อยมองไปเห็นตอนที่สามียกแพทเทิร์นขึ้นมาดูหมั่บ รักนรินทร์รีบดึงมันออกมา แล้วก็ขยำไว้ในมือ "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่เจ้านายเขียนโน้ตแก้งานไว้ค่ะ"ภูมิฐานมองที่มือของเธอแบบยิ้มๆ "คุณพ่อกับคุณแม่ทานข้าวมาหรือยังครับ" แล้วเขาก็หันมาชวนพวกท่านคุย"ยังไม่ได้ทานเลย ก็นัดทานข้าวกับพ่อเรานั่นแหละ ไม่รู้ป่านนี้มาหรือยัง""อ้าวหรือครับ พอดีเลยผมกำลังหิว ขอไปร่วมทานด้วยคนนะครับ"ในขณะนั้นโทรศัพท์ของคริสก็ได้ดังขึ้น และคนที่โทรมาก็คือภูสิษฐ์รับโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งคริสก็หันมาหาภูมิฐาน"ถ้าจะไปทานด้วยกันก็ป่ะ ตอนนี้พ่อกับแม่เราอยู่ข้างล่างแล้ว" ว่าแล้วคริสก็เอื้อมไปจูงแขนภรรยาให้เดินตามมา ส่วนภูมิฐานก็รีบเดินนำหน้าไป เพื่อเปิดประตูห้องให้"แล้วเราไม่ไปเหรอลูก" รรินธรเห็นว่าลูกสาวไม่เดินตาม"ไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวรักหาอะไรทานแถวโรงอาหารนี้ก็ได้"ภูมิฐานถึงกับหันกลับมามอง เพราะเขาเดินนำพวกท่านจะออกนอกห้องอยู่แล้ว..หน้าประตูลิฟต์.."ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีงานด่วน คงไปร่วมทานข้าวด้วยไม่ได้ เอาไว้โอกาสหน้านะครับคุณพ่อคุณแม่" เขาพูดในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังเปิดอ

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 117

    แกร็ก! แกร็ก!!"ทำไมประตูเปิดไม่ได้ล่ะคะคุณ หรือคีย์การ์ดใช้ไม่ได้แล้ว" คีย์การ์ดเคยเป็นของรรินธรสมัยที่พักอยู่ที่คอนโดนี้ ตอนนั้นเธอไม่ได้คืนให้กับคฑา แต่ก็ไม่ได้ทิ้งยังคงเก็บไว้เป็นอย่างดี"ก็เปิดได้อยู่นะ..แต่เหมือนถูกปิด" คริสใช้คีย์การ์ดเปิดอีกครั้งลองดู"ใครคะ" เสียงคนที่อยู่ด้านในดังออกมา เมื่อได้ยินว่าคนข้างนอกจะเปิดลองดูอีกครั้ง"อ้าวหนูยังไม่นอนเหรอลูก เปิดประตูให้พ่อกับแม่หน่อย" ที่ไม่เคาะเรียกเพราะกลัวจะรบกวนลูกสาว"แป๊บหนึ่งนะคะพ่อ"ที่คริสเปิดประตูเข้ามาไม่ได้ ก็เพราะตอนนั้นภูมิฐานอุ้มรักนรินทร์ยืนอยู่ใกล้ประตู พอได้ยินเสียงแกร๊กเท่านั้นแหละเขาก็รีบใช้มือดันประตูปิดไว้เหมือนเดิม ด้านในมันก็เลยล็อกอีกที ..และตอนนี้ทั้งสองกำลังมัววุ่นใส่เสื้อผ้ากันอยู่แกร็ก~"อ้าวนี่หนูยังไม่อาบน้ำเลยเหรอลูก แม่นึกว่าหนูหลับไปแล้วเสียอีก""ยังค่ะมัวเคลียร์งานอยู่" โกหกแม่จะบาปไหมเรา"ถ้างั้นหนูก็ไปทำงานต่อเถอะลูก ไม่ต้องห่วงพ่อกับแม่หรอก""คุณพ่อจะทำอะไรคะ" รักนรินทร์เห็นพ่อกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องนอน"หนูจะให้พ่อกับแม่นอนห้องไหนล่ะ" คริสถึงกับตกใจแล้วหันกลับมาถามลูกสาว"อีกห้องค่ะพ่อ"

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 116

    [ร้านอาหารหรู]"ว่าไงเสือ""ใครเสือ เรียกให้ถูกหน่อยสิ" ดวงตาภูสิษฐ์ กรอกมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆ ถ้าจำกันได้สมัยก่อนภูสิษฐ์ก็ไม่ใช่เบาๆ และคนที่กล้าเรียกเขาว่าเสือก็คือ.. "นายก็ไม่เบาเหมือนกันแหละไอ้คุณคริส"ใช่แล้วคนที่คริสมาทานข้าวด้วยก็คือภูสิษฐ์ ทั้งสองรู้จักกันที่ต่างประเทศ หลายสิบปีผ่านมาแล้ว"อุ๊ย" เมื่อได้ยินเพื่อนเอาคืนคริสก็ได้มองมาที่ภรรยาบ้าง พอเห็นสายตาพิฆาตแล้วถึงกับเสียวสันหลังวูบ"แล้วเมื่อไรเด็กๆ จะมากันเนี่ย" สามีทั้งสองยกนาฬิกาขึ้นมาและพูดพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย"ไม่มีพิรุธเลยนะคะ""แหะๆ เมียจ๋าา อย่าไปเชื่อไอ้ภูมันเลย""นั่นไงมาแล้ว" เหมือนกรรมการตีระฆังเพื่อพักยก เมื่อเห็นภูมิฐานเดินเข้ามาพอมองเห็นแล้วว่าพ่อกับแม่นั่งอยู่โต๊ะไหนภูมิฐานก็เดินตรงเข้ามา สายตาคมมองดูชายหญิงวัยกลางคนคู่หนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน"สวัสดีครับ" เขายังไม่รู้หรอกว่าทั้งสองท่านเป็นใครแต่ด้วยมารยาทพอมาถึงก็ยกมือไหว้"หล่อกว่าพ่อเยอะเลยนะเนี่ย" คริสพูดพร้อมกับรับไหว้"ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มมองไปที่พ่อ เพื่ออยากจะถามว่าเพื่อนของท่านทำไมเขาถึงไม่รู้จัก"เพื่อนพ่อเพิ่งเดินทางมาจากต่างปร

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 115

    ภูมิฐานรีบตามออกมา คิดว่าที่เธอรีบออกไปคงเพราะเรื่องดินสอแท่งนั้นแน่แกร็ก! ประตูห้องประชุมถูกเปิดเข้าไปแบบถือวิสาสะ รักนรินทร์คิดว่าไอรยาคงยังอยู่ในห้องประชุมเพราะต้องได้คุยเรื่องแบบต่อทุกคนที่ยังอยู่ในห้องประชุมต่างก็หันมองมาที่ประตู"ฉันได้ยินท่านประธานบอกว่าคุณได้ดินสอด้ามนี้ที่ถังขยะ" รักนรินทร์เดินตรงเข้าไปแล้ววางดินสอลงตรงหน้าของไอรยา"ค่ะ" ไอรยาตอบรับเมื่อเห็นว่าภูมิฐานเดินตามเข้ามาด้วย"ถังไหนคะ""เออ..ถัง? ถังไหนแล้วทำไมคะ""มันวางอยู่บนโต๊ะทำงานของฉันแล้วมันจะไปอยู่ข้างถังขยะได้ยังไง ฉันก็เลยอยากรู้ว่าถังไหน""ถังหน้าห้อง" ถ้าจะบอกว่าถังขยะที่ไกลกว่านั้น กลัวจะไม่น่าเชื่อถือ"คุณเจอตอนไหน""นี่คุณ ฉันไม่มีเวลามานั่งจำเวลาหรอกนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะให้คนตรวจสอบกล้องวงจรปิดเองแล้วกัน""??" ไอรยาลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยคนที่อยู่ในห้องประชุมได้แค่นั่งฟัง เพราะไม่รู้ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน"ออกไปก่อนครับ" ภูมิฐานเป็นคนสั่ง เพราะเห็นแล้วว่าศึกครั้งนี้คงไม่สงบง่าย"ไม่ต้องหรอกค่ะ อยู่ฟังด้วยกันนี่แหละ"คนที่กำลังเก็บของจะลุกขึ้นต่างก็นั่งลงที่เดิม เมื่อได้ยินรักนรินทร์สั่งอี

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 114

    แกร็ก~ "??" พอรู้ว่าใครมาเคาะประตูเท่านั้นแหละ รักนรินทร์ก็รีบปิด..แต่ก็ไม่ทัน"คุณออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"แต่ดูเหมือนว่าภูมิฐานจะไม่สนใจที่เธอไล่ เขายังคงดันประตูแล้วก็แทรกตัวเข้ามา"คุณดื่มเหล้ามาเหรอ?""ขอค้างด้วยหน่อยสิ""คุณเห็นฉันเป็นอะไร""ผมยังไม่รู้ เราคบกันดูก่อนไหม" มันเป็นสิ่งที่เขาคิดไว้ ในระหว่างที่เขายังไม่รู้ใจตัวเองอยากจะอยู่ใกล้เธอให้มากที่สุด"อะไรนะ?""ในระหว่างนี้เราก็คบกันไปก่อน""ฟังดูดีนะ คนเห็นแก่ตัว" ถ้าเขาขอเป็นแฟนเธออาจจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่นี่แค่มาขอคบ แถมยังคบกันดูก่อนอีก"แล้วคุณต้องการแบบไหนก็บอกมาสิ""ต้องการให้คุณออกไปจากห้องนี้""คำก็ไล่สองคำก็ไล่ คุณจะให้ผมคิดยังไง""คิดว่าฉันไม่สนใจคุณไง ถ้าสนใจคุณแล้วฉันจะไล่เหรอ""ถ้างั้นแสดงว่าผมคิดกับคุณอยู่ฝ่ายเดียวหรอกหรือ"หญิงสาวทำได้แค่กลืนน้ำลายลงคอ เขาไม่คิดเหรอว่าเธอต้องเล่นตัวไว้บ้าง ถ้ารีบตกลงไป ก็จะดูเหมือนไม่มีค่าไม่มีราคาอะไรเลย"อืม?!" ในขณะที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้นก็ถูกอีกฝ่ายจู่โจมโดยการจูบมือเรียวแนบลงที่แผ่นอกกว้าง นี่เธอโหยหาจูบจากเขาขนาดนี้เลยเหรอ เพราะแรงจะผลักออกก็ยังไม่มีเมื่

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status