เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 24.
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-24 16:42:11
บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยาขัดดอก บทที่ 25
บทที่ 25“โอ้ว... ร้อนแรงเหลือเกิน เมียจ๋า” ฟินิกซ์กระแทกอัดเข้าใส่ไป ครางไปด้วยความเสียวซ่านที่สุดในชีวิต“อ๊า... ฟิกข์ขา... ไม่ไหวแล้ว... อ๊า...”มิรินถูกสอดใส่ด้วยความรุนแรงไม่ถึงห้านาทีหล่อนก็สุขสมอีกครั้งอย่างแรงกล้า กล้ามเนื้อสาวจึงบีบรัดท่อนชายถี่ระรัวจนฟินิกซ์ต้องกัดฟันแน่น“รัดผมแน่นเหลือเกิน ทูนหัว... โอ้ว... โอ้ว...”ชายหนุ่มพยายามจะยื้อฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้ เขาต้องการสอดใส่ภายในร่างสาวให้นานที่สุด เพราะมีความซ่านสุขเหลือเกิน แต่กลับไม่อาจจะต้านทานความหวานฉ่ำรัดรึงของร่องสาวได้ ไม่ช้าเขาก็จำต้องกระแทกเข้าใส่ถี่ระรัว ซ้ำครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่อาจจะหยุดพักได้แม้แต่วินาทีเดียว“อ๊ากกกก โอ้ว... ผม... ผมไม่ไหวแล้ว... โอ้ว...”ในที่สุดเขาก็สุขสมอย่างแรงกล้าภายในร่องสาวคับแน่น หยาดรักฉีดพุ่งเข้าใส่ซอกสวาทอย่างล้ำลึก เขาซวนซบลงไปหา หอบหายใจระรัวราวกับจะขาดใจไม่เคยรู้สึกดี... ไม่เคยรู้สึกเสียวจนแทบขาดใจแบบนี้มาก่อน แต่กับมิริน เขารู้สึกแบบนี้ทุกครั้ง และมันก็ดีขึ้นในทุกครั้งที่ร่วมรักกัน“คุณวิเศษเหลือเกิน มิริน”คนถูกชมที่ยังตกอยู่ในมนต์เสน่หายิ้มเอียงอาย แก้มนวลแดงก่ำ รับรู้ถึงความ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ภรรยาขัดดอก บทที่ 26.
บทที่ 26.“ก็... ก็จริงน่ะสิคะ คุณ... ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันจะไปอาบน้ำ”“ผมจะอาบให้”“ไม่นะ ฉันอาบเองได้”หญิงสาวดิ้นรน แต่ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อย แถมยังก้มลงดูดปากอิ่มเร็วๆ อีกต่างหาก มิรินหัวใจสะท้านรุนแรง“ผมอยากขอบคุณคุณน่ะ”“ขอบคุณฉัน...?”“อืมม์...”“เรื่องอะไรคะ” หญิงสาวถามด้วยความสงสัยจริงๆ แต่ฟินิกซ์กลับเจ้าเล่ห์เหลือเกิน“ก็เรื่องที่คุณขี่ผมทั้งคืนยังไงล่ะครับ”“คนบ้า”มือนุ่มทุบลงบนแผงอกกว้างเต็มแรงด้วยความขัดเขิน และดิ้นรนจนหลุดจากอ้อมกอดของฟินิกซ์ออกมาได้“ตีผมทำไมครับ”มิรินที่ตอนนี้ก้มลงคว้าผ้าห่มมาพันรอบตัวได้อีกครั้งจ้องหน้าคนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อย่างหมั่นไส้“ก็คุณลามกนี่ ออกไปได้แล้ว ฉันจะอาบน้ำ”“ผมลามกตรงไหน ผมพูดเรื่องจริงต่างหาก”ว่าแล้วพ่อเจ้าประคุณก็ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ดอย่างใจเย็น ในขณะที่มิรินเบิกตากว้างมองด้วยความแคลงใจ“คุณ... ถอดเสื้อทำไมคะ”“ผมไม่อยากเปียก ตอนที่ช่วยคุณอาบน้ำน่ะ”“บ้าน่ะสิ ฉันไม่ได้อนุญาตสักหน่อย ฉันจะอาบเอง ได้ยินไหมคะ ฉันจะอาบน้ำเอง”สาบเสื้อถูกแยกกว้างออกจากกัน พร้อมๆ กับแผงอกกำยำที่เต็มไปด้วยไรขนที่สะท้อนเข้ามาในดวงตาพ่อเจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ภรรยาขัดดอก บทที่ 27.
บทที่ 27.“สวยจังเลยค่ะ” มิรินอุทานอย่างลืมตัวเมื่อได้เห็นอุโบสถสีขาวสะอาดตกแต่งด้วยลวดลายกระจกสีเงินแวววาว เป็นเชิงชั้นลดหลั่นกันลงไปอยู่เบื้องหน้าวัดร่องขุน ถือเป็นอีกหนึ่งแลนด์มาร์กของจังหวัดที่ถูกโอบล้อมไปด้วยขุนเขาอย่างเชียงราย หล่อนไม่เคยมาเยือนที่วัดแห่งนี้ ก็เหมือนๆ กับที่ไม่เคยมาที่เชียงราย แต่เสียงล่ำลือถึงความงดงามราวกับสวรรค์บนดินของวัดร่องขุนก็เข้าหูมาตลอด จวบจนวันนี้ที่มีโอกาสได้มาเยือนที่นี่จริงๆ“ทุกคนที่มาที่วัดร่องขุนก็มักจะพูดแบบนี้กันทุกคนครับ”ฟินิกซ์ที่ยืนอยู่ข้างกายสาวน้อยเอียงหน้าลงมากระซิบเบาๆ ที่ข้างหูเล็ก“ถ้าชอบมาก ผมจะพามาเที่ยวที่นี่บ่อยๆ”“ขอบคุณมากค่ะ”มิรินฉีกยิ้มกว้าง ในขณะที่ดวงตายังคงจับจ้องอยู่ที่สถาปัตยกรรมที่แสนวิจิตรอลังการตลอดเวลา“สวยจนลืมหายใจเป็นแบบนี้นี่เองนะคะ”“ ตอนผมเห็นคุณครั้งแรก ผมก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกัน”คำพูดเบาๆ ของฟินิกซ์ดังแทรกผ่านสายลมเข้ามาในหู และมันก็ทำให้มิรินจำต้องละสายตาจากความงดงามเบื้องหน้า มาจ้องหน้าความสมบูรณ์แบบปานเทพบุตรของผู้ชายข้างตัวแทน“คุณหมายถึง... อะไรเหรอคะ...”“ไม่มีอะไรหรอกครับ เราเดินเข้าไปชมด้านในกันเถอะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ภรรยาขัดดอก บทที่ 28.
บทที่ 28.แล้วฟินิกซ์ก็หายไปจากสายตาชั่วครู่ ก่อนจะพยุงร่างของผู้หญิงผมยาวสีดำขลับเดินอ้อมมาขึ้นที่เบาะด้านหลัง หล่อนเห็นหน้าของผู้หญิงคนนั้นไม่ชัดนัก แต่ก็พอจะรู้ว่าสวยมาก“ฟิกซ์คะ ถ้าฝืนใจมากก็ไม่ต้องพาฉันกลับไปไร่ชาหรอกค่ะ”“ผมทำเพราะมนุษยธรรมน่ะ”เสียงของฟินิกซ์ช่างแข็งกร้าว และน่ากลัวจนผิดสังเกต มิรินมองหน้าผู้หญิงคนนั้น ก่อนจะหันมองเสี้ยวหน้าของฟินิกซ์ที่ตอนนี้ก้าวขึ้นมานั่งประจำที่คนขับด้วยความรู้สึกไม่สบายใจแปลกๆทำไมหล่อนจะต้องรู้สึกหวาดกลัวแบบนี้ด้วยนะ หล่อนหวาดกลัวอะไรกัน แล้วทำไมต้องรู้สึกรุนแรงแบบนี้ด้วย“เอ่อ คุณไม่เป็นอะไรมากใช่ไหมคะ” เมื่อเห็นว่าฟินิกซ์นั่งนิ่งและจดจ่ออยู่กับการขับรถ มิรินจึงอดไม่ได้ที่จะหันไปชวนผู้หญิงด้านหลังคุย“ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะ ขอบคุณนะคะ”ผู้หญิงแปลกหน้าโต้ตอบกลับมาอย่างเป็นมิตร และมันก็ยิ่งทำให้มิรินเลือกที่จะชวนคุยต่อไป“แล้วคุณเป็นคนแถวนี้เหรอคะ”“ไม่ใช่หรอกค่ะ ฉันพึ่งกลับมาจากเมืองนอกน่ะ”“เมืองนอก?”มิรินทวนคำพูดของคู่สนทนา กำลังจะอ้าปากถามต่อไปอีก แต่ก็ถูกฟินิกซ์เอ็ดตะโรเสียงดังขึ้นซะก่อน“นั่งเงียบๆ ได้ไหมมิริน เลิกชวนคนอื่นคุยเส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ภรรยาขัดดอก บทที่ 29.
บทที่ 29.“เมื่อเช้ายังขี่ผัวไม่สะใจเลย เดี๋ยวขึ้นไปขี่ใหม่อีกรอบดีกว่า ขอตัวนะคะ”“เดี๋ยวก่อน” แขนของมิรินถูกขวัญตากระชากเอาไว้“มีอะไรกับฉันเหรอคะ คุณเมียเก่า”มิรินหันกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มหยัน และสะบัดแขนของตัวเองจนหลุดจากมือของขวัญตา“ฟิกซ์รักฉันมาก จำเอาไว้”“ฉันฟังได้ค่ะ แต่จะไม่จำ เพราะตอนนี้ผัวเก่าของคุณบอกว่ารักฉันเหลือเกิน ไปแล้วนะคะ เดี๋ยวผัวรอนาน”และคราวนี้มิรินก็ไม่คิดจะให้ขวัญตารั้งได้อีก หล่อนรีบจ้ำอ้าวเดินหนีออกมาทันที และทันทีที่เดินออกมาแล้ว ใบหน้าที่เคยเปื้อนยิ้มก็กลับเศร้าหมองลงถนัดตา หล่อนพยายามจะไม่คิดเรื่องของฟินิกซ์กับขวัญตา แต่ก็ห้ามสมองไม่ได้เลยขวัญตายืนกำมือแน่นมองร่างของมิรินที่เดินจากไปด้วยสายตาที่วาวโรจน์ ความริษยาแน่นอก คำพูดของฟินิกซ์ตอนที่ลงไปจากรถ และพบว่าคนที่ถูกชนเป็นหล่อนยังตราตรึงอยู่ในสมอง“ขวัญตา...”“ฟิกซ์... ขวัญเจ็บค่ะ”“ผมจะเรียกรถพยาบาลให้”“ได้โปรด... อย่าทำแบบนั้นค่ะ ให้ขวัญได้กลับไปอยู่กับคุณอีกครั้งได้ไหมคะ”“เรื่องของเรามันจบลงไปแล้ว ถ้าคุณไม่ได้เป็นอะไรมาก ผมขอตัว”“อย่าไปนะฟิกซ์ ถ้าคุณไม่รับขวัญไปด้วย ขวัญจะกระโดดตัดหน้ารถคันอื่นอี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ภรรยาขัดดอก บทที่30.
บทที่30.มะเฟืองอมยิ้ม ก่อนจะรีบหุบยิ้มเมื่อนึกได้ “คุณขวัญตามาที่นี่ได้ยังไงคะ แล้วมากับใคร มาทำไม”“ฉันแค่แวะมาหาเจ้านายของมะเฟืองน่ะ อีกประเดี๋ยวก็จะกลับแล้ว ว่าแต่มะเฟืองเถอะจะไปไหน”“มะเฟืองจะขึ้นไปหาคุณมิรินค่ะ”“คุณมิริน?” ขวัญตาแกล้งทำเป็นไม่รู้จักมิริน “ใครกันเหรอจ๊ะมะเฟือง ญาติของคุณฟิกซ์เหรอ”“อ๋อ ไม่ใช่หรอกค่ะ คุณมิรินเธอเป็นเมียขัดดอกของคุณฟิกซ์... อุ้ย...” มะเฟืองรีบยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง และทำหน้าตาตื่น“เธอว่าอะไรนะมะเฟือง... เมียขัดดอกอย่างนั้นหรือ”“เอ่อ ไม่ใช่หรอกค่ะ คุณขวัญตาฟังผิดไปแล้วค่ะ มะเฟืองขอตัวก่อนนะคะ” แล้วมะเฟืองก็ลนลานจะเดินหนี“ไม่ขึ้นไปหาคุณมิรินแล้วเหรอจ๊ะมะเฟือง” เมื่อเห็นว่าสาวใช้จะเดินกลับไปยังห้องครัวก็อดที่จะทักอย่างรู้ทันไม่ได้“เอ่อ คือมะเฟืองพึ่งนึกได้ว่าต้องกลับไปช่วยในครัวน่ะค่ะ ขอตัวนะคะคุณขวัญตา” แล้วมะเฟืองก็รีบเผ่นแน๊บจากไปอย่างรวดเร็ว ตลอดทางก็ก่นด่าตัวเองที่ปากพล่อยหลุดพูดออกไปแบบนั้นขวัญตามองตามร่างของมะเฟืองไปจนลับตา ก่อนจะเงยหน้ามองขึ้นไปชั้นที่สองของตัวเองบ้านด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ“เมียขัดดอกอย่างนั้นหรือ...”สองเท้าของขวัญตาก้าวขึ้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ภรรยาขัดดอก บทที่ 31.
บทที่ 31.“ผมตามหาคุณขวัญเสียทั่ว มาอยู่ที่นี่เอง” ลุงน้อยมาหยุดที่หน้าห้องนอนของฟินิกซ์ และมองเลยขวัญตาเข้าไปภายในห้อง เห็นมิรินกำลังนิ่งตาแดงก่ำอยู่บนเตียง“มีอะไรกันหรือเปล่าครับ”“ไม่มีอะไรหรอกลุงน้อย ฉันก็แค่มาทักทายคุณมิรินตามประสาคนเคยใช้ผู้ชายคนเดียวกันเท่านั้นแหละ นี่กำลังจะกลับแล้ว” ขวัญตากล้าออกมา และดันประตูให้ปิดสนิทลง“ไปกันเถอะ”ลุงน้อยมองบานประตูที่ปิดสนิทลงด้วยความเป็นกังวล แต่ก็จำต้องเดินตามขวัญตาไปอย่างไม่มีทางเลือก โดยไม่มีทางรู้ได้เลยว่าร่างเล็กบนเตียงกว้างกำลังร่ำไห้อย่างน่าเวทนาตอนนี้คงจะเที่ยงคืนกว่าแล้ว แต่มิรินก็ยังคงนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง หัวใจเต็มไปด้วยการรอคอยที่แสนทรมาน ในที่สุดหล่อนก็จำต้องผุดลุกขึ้นนั่ง มองผ่าความมืดของยามรัตติกาลไปยังบานประตูห้อง เฝ้ารอการกลับของใครบางคนหยาดน้ำตาค่อยๆ ไหลลงมาอาบแก้ม คำพูดของขวัญตายังคงกึกก้องอยู่ในสองหู“ที่ฉันให้เธอถามฟิกซ์ก็เพราะว่า... ถ้าฟิกซ์ไว้ใจเธอ และเลิกรักฉันได้แล้ว เขาจะต้องกล้าพูดถึงฉันกับเธอ แต่ถ้าไม่... เธอก็จงรู้เอาไว้ซะว่า ฟิกซ์ยังคงตัดใจจากฉันไม่ได้ และเธอก็จะเป็นได้แค่ตัวแทนเท่านั้น”ถ้อยคำร้ายก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ภรรยาขัดดอก บทที่ 32.
บทที่ 32.มันอาจจะเป็นคืนสุดท้ายแล้วก็ได้... กับการได้นอนบนเตียงนุ่มหลังนี้หลังจากที่มิรินโซซัดโซเซจากไปแล้ว ฟินิกซ์ที่ยืนนิ่งเงียบอยู่นานก็ตอบโต้คู่สนทนาต่างวัยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“ผมไม่ได้รักขวัญตาแล้ว”“ถ้าไม่ได้รักคุณขวัญตา... แล้วคุณฟิกซ์มาดื่มเหล้าทรมานตัวเองทำไมล่ะครับ”“ผมมีเหตุผลส่วนตัวครับ”ลุงน้อยขยับเข้าไปใกล้ร่างของเจ้านายหนุ่ม พามองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความจงรักภักดี“บอกผมได้ไหมครับ คุณฟิกซ์”แม้จะใช้เวลานานว่าฟินิกซ์จะเอ่ยเอื้อนคำใดออกมา แต่สิ่งที่ได้ยินเข้ามาในหูนั่นก็ทำให้ลุงน้อยสบายใจขึ้นมากนัก“ที่ดื่มก็เพราะว่าผม... รู้ตัวแล้วว่าไม่ได้รักขวัญตา”“เรื่องแค่นี้เองเหรอครับคุณฟิกซ์”“มันไม่ใช่แค่นี้หรอกลุงน้อย เพราะการที่ผมรู้ว่าตัวเองไม่ได้รักขวัญตาแล้ว มันก็ทำให้ผมรู้ว่า... ตัวเองกำลังตกหลุมรักผู้หญิงอีกคน”ลุงน้อยเบิกตากว้างกับสิ่งที่ได้ยิน “คุณฟิกซ์หมายความว่า...”“ผมไม่อยากรักใครอีกแล้ว แต่ดูเหมือนว่าจะทำไม่ได้จริงๆ และด้วยเหตุผลนี้ไง ทำให้ผมต้องมาดื่มเหล้า ต้องมาดื่มเพื่อให้คลายความเกลียดชังในความโง่เง่าซ้ำซากของตัวเองไงครับ”“ผู้หญิงคนนั้นคงเป็น...”“มิริน ใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24
บทล่าสุด
ภรรยาขัดดอก บทที่ 42. ตอนอวสาน
บทที่ 42. ตอนอวสาน“ฉันก็รักคุณค่ะฟินิกซ์ รักเหลือเกิน... รักจนเจ็บปวดไปทั้งตัวใจ”“แต่ผม... กำลังเจ็บปวดเจ้านี่น่ะ... มันร้องจะกินคุณอีกแล้ว” มือใหญ่จับท่อนชาย และหัวเราะขบขัน มิรินหน้าแดงก่ำ ขณะหรี่ตาแคบจ้องมองเจ้าแท่งเนื้อที่ใหญ่กว่าท่อนแขนของตัวเองด้วยความขัดเขิน“แล้วถ้า... ฉันจะกินคุณก่อนล่ะคะ”“มิริน...”“เอ่อ ฉันหมายถึง... ฉันจะกินคุณด้วยปาก...”หล่อนช้อนตาขึ้นมองสามี ในขณะที่มือเล็กแย่งแท่งเนื้อมากอบกุมเอาไว้ด้วยสองมือของตัวเอง“จะใช้ปากของฉัน... พร้อมกับลิ้นของฉัน กับเจ้านี่ของคุณ”“มิริน...”แค่ได้ยินคำพูดของภรรยาสาว ฟินิกซ์ก็เสียวกระสันรอคอยจนไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้ซะแล้ว นอกจากครางชื่อของหล่อน“ถ้าคุณจะไม่ขัด... ข้อง...”“อย่าช้า... มิริน... ดูดมัน... โอ้ว...”ไม่ต้องให้ฟินิกซ์สั่งซ้ำ เพราะแค่เสี้ยววินาทีต่อมา อุ้งปากสาวก็ครอบครองปลายยอดของแท่นชายเอาไว้ หญิงสาวค่อยๆ ละเมียดด้วยริมฝีปาก ตวัดเลียตามรอยหยักสากด้วยลิ้นนุ่ม“โอ้ว... อู๊ยยย... เมียจ๋า... ไม่ไหวแล้ว... โอ้ว...”ฟินิกซ์คำราม ครวญคราง นอนแผ่หมดสภาพอยู่บนเตียง อยู่ภายในการครอบครองของมิริน“โอ้ว... มิรินจ๋า... ทูนหั
ภรรยาขัดดอก บทที่ 41.
บทที่ 41.“นั่งบนขอบเตียงคนสวย แล้วนอนหงายลงไป ใช่แบบนั้นแหละ แยกขาออก ยกขาสวยๆ ของคุณมาพาดบ่าของผมทั้งสองข้าง ไม่ต้องอาย... มันจะสนุก คุณจะชอบ เชื่อผมนะเมียจ๋า...”หล่อนทำตามอย่างว่าง่าย สองขาของหล่อนพิงกับบ่ากำยำ กลีบสาวแยกแย้มออกจากกันจนมองเห็นเนื้อนุ่มสีแดงระเรื่อภายใน หล่อนเห็นเขามองแล้วอมยิ้ม ก่อนจะจับท่อนชายฝังลงไป“อ๊า... อ๊า...”หล่อนครางให้กับความใหญ่โตของแก่นกายร้อนจัด ก่อนจะยัดก้นสูงขึ้นเพื่อให้เขาได้เข้าไปอย่างล้ำลึกที่สุด“ว้าว... แน่นเหลือเกิน ทูนตัว...”เขาก้มหน้าลงมองใบหน้าของภรรยา ก่อนจะโน้มตัวลงไปละเลงยอดถันด้วยสองนิ้วมือ หญิงสาวกรีดร้องด้วยความเสียวซ่านทั้งบนทั้งล่าง“อู๊ยยยย... ฟิกซ์ขา... อ๊า...”“ชอบไหมคนสวย ชอบสิ่งที่ผมมอบให้ไหม”“ชอบค่ะ ชอบมาก อ๊า... โยกเถอะค่ะ ไม่ไหวแล้ว... ฉันรอไม่ไหวแล้ว โยกสิคะ อ๊า...”เมื่อเขาทำตามคำสั่ง หล่อนก็กรีดร้องด้วยความเสียวกระสันรับในทันที หญิงสาวดิ้นพล่าน หยัดยกร่างกายเพื่อให้เขาได้ล่วงล้ำอย่างกระตือรือร้าน ปากอิ่มเผยอกรีดร้องตลอดเวลา“อ๊า... ไม่ไหวแล้ว... ฟิกซ์ขา... อ๊า...”หล่อนเสียว... เสียวซ่านเหลือเกิน รู้สึกร้อนผ่าวไปจนถึงป
ภรรยาขัดดอก บทที่ 40.
บทที่ 40.ชุดเจ้าสาวแบบเกาะอกถูกระชากให้หลุดลงไปกองอยู่ที่บั้นเอว และคนตัวโตจอมตะกละก็ผลักร่างเปลือยท่อนบนให้ชนกับขอบหน้าต่าง ส่วนตัวเองก็ก้มลงดูดอมจงอยถันงามเอาไว้เต็มปากเต็มคำ“อ๊า... อ๊า ฟิกซ์ขา...”จากที่เคยทัดทานตอนนี้ส่ายร่อนระริกรับการรุกรานของปากร้อนจัด ลิ้นแกว่งไกว่ และนิ้วมือที่ช่ำชอง“อ๊า... ซี๊ดดด... อ๊า...”ชุดเจ้าสาวที่ค้างคาบนเอวคอด มือถูกเล็กของเจ้าของร่างดันให้มันหล่นไปกองที่ข้อเท้า ก่อนจะสลัดให้มันออกไปพ้นตัว จนตอนนี้เรือนร่างสาวน้อยเปลือยเปล่าขาวเนียนอวดแสงจันทร์“เมียจ๋า... อวบ ขาว เหลือเกิน”ฟินิกซ์เงยหน้าขึ้นจากทรวงอกอวบ แต่มือยังคงเฝ้าขยำตลอดเวลา หญิงสาวกัดปาก เงยหน้าครางเสียวซ่าน“อ๊า... ฟิกซ์ขา... อ๊า...”ยิ่งยามที่จงอยถันถูกปากร้อนจัดดูดอม และกึ่งกลางลำตัวถูกนิ้วแกร่งจู่โจม หล่อนก็แทบจะสุขสมเสียให้ได้ หล่อนเสียวซ่าน กระสันไปทั่วทุกอณูกาย“อ๊ะ... ซี๊ดดด... ฟิกซ์ขา... ไม่ไหวแล้ว...”หล่อนวิงวอน ส่ายร่างสาวระรัวรับการโรมรันชำนาญของชายหนุ่ม ไม่นานเขาก็เลิกดูดอมยอดถัน คุกเข่าลงตรงหน้าของหล่อนแทน หล่อนก้มลงประสบสานสายตากับเจ้าบ่าวสุดหล่อ ก่อนจะต้องยกมือที่ยันกับขอบ
ภรรยาขัดดอก บทที่ 39.
บทที่ 39.“ผมแทบเป็นบ้า ตอนที่เห็นคุณล้มลงไป และมีเลือดออกเต็มหลัง”“ฉันถูกยิงนี่คะ ก็ต้องมีเลือดสิ”“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย รู้ไหมว่าผมเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน ผมแทบขาดใจ... ตอนที่เห็นคุณสลบไป ผม... ผมนึกว่าผมจะต้องเสียคุณไปเสียแล้ว มิริน... อย่าทำแบบนี้อีกนะครับ อย่าก้าวออกห่างจากผมแม้แต่ก้าวเดียว ผมคงทนเห็นคุณถูกทำร้ายไม่ได้อีกแล้ว...”“ขอบคุณค่ะ ที่เป็นห่วงฉัน” หล่อนยิ้มกว้าง มองเขาทั้งน้ำตา“คุณเจ็บก็เพราะผม ผมขอโทษ...”มิรินส่ายศีรษะน้อยๆ“ไม่ใช่เพราะคุณสักหน่อยค่ะ แต่เป็นเพราะฉัน... งี่เง่าเองต่างหาก ถ้าฉันไม่วิ่งหนีออกมา เรื่องร้ายก็คงไม่เกิดขึ้น”ฟินิกซ์คว้ามือนุ่มมากุมเอาไว้ พลางยกขึ้นแนบกับแก้มสากของตัวเอง “ต่อไปนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าคุณจะได้ยินอะไรมา ได้โปรด... ถามผมก่อนนะมิริน... ผมสัญญาว่าจะไม่มีความลับระหว่างเราอีกแล้ว ผม... ผมจะบอกกับคุณทุกเรื่อง ผมขอโทษ...”“ฟินิกซ์คะ คุณไม่ได้ผิดอะไร ฉันต่างหากที่ผิด คนที่ควรขอโทษคือฉันค่ะ ไม่ใช่คุณ”“แต่ถ้าผมยอมบอกเหตุผลที่พาขวัญตาเข้ามาในไร่อีกครั้งให้คุณฟัง คุณก็คงจะไม่หึงหวงผมจนเข้าใจผิดแบบนั้น”มิรินแก้มแดงก่ำ และเสหลบตาด้ว
ภรรยาขัดดอก บทที่ 38.
บทที่ 38.“ขวัญ... ปล่อยมิรินเถอะครับ ผมขอร้อง”“อย่าเข้ามานะคะฟิกซ์ ขวัญยิงนังมิรินจริงๆ ด้วย”“ฟินิกซ์...” มิรินมองชายคนรักผ่านม่านน้ำตา เพราะหล่อนผิดเอง โง่เองทุกอย่างจึงต้องมาเป็นแบบนี้“ฉันขอโทษ... ฉัน... ขอโทษ...”“คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษผมมิริน”“รักกันเหลือเกินนะ มานี่นังมิริน”ขวัญตากระชากผมของมิรินแรงๆ“โอ๊ย... ฉันเจ็บนะ”มิรินพ้อด้วยความเจ็บร้าวบนศีรษะ“อย่าทำอะไรมิรินนะขวัญตา อย่าทำ...”ขวัญตาไม่สนใจคำพูดของใครอีกแล้ว หล่อนรีบดันร่างของมิรินให้ขึ้นไปบนรถ และกำลังจะก้าวขึ้นไป แต่ถูกฟินิกซ์กระโจนเข้าชาร์ตเอาไว้เสียก่อน ปืนในมือของขวัญตาถูกปัดจนกระเด็นห่างออกไป“ปล่อยนะ ปล่อยสิ” ขวัญตาดิ้นรนและจะกระโจนไปคว้าปืน แต่ถูกฟินิกซ์ผลักจนล้มไปกับพื้น“มิรินออกมาเร็วครับ”มิรินรีบทำตามที่ชายหนุ่มบอก ก้าวลงจากรถ และกำลังจะวิ่งเข้าไปกอดเขา แต่สองหูของหล่อนก็ได้ยินเสียงกัมปนาทแผดร้องขึ้นเสียงก่อน พร้อมๆ กับความเจ็บลึกที่บริเวณบั้นเอวปัง!“มิริน!”ฟินิกซ์ตกใจแทบช็อก เมื่อพบว่ามิรินถูกขวัญตาที่ไปคว้าปืนกลับมาได้ตอนไหนก็ไม่รู้ยิงเข้าเต็มๆ หนึ่งนัด ร่างของมิรินกำลังจะร่วงลงกับพื้น เขารีบถลาไป
ภรรยาขัดดอก บทที่ 37.
บทที่ 37.ขวัญตาก็กำลังจะทำตาม และคนงานเอาท่อนไม้มาขวางหน้ารถเอาไว้ จนไม่สามารถไปต่อได้“มันเอาไม้มาขวาง ทำไงดีล่ะ” ขวัญตาหันไปขอความคิดเห็นไอ้สามคน“ก็แค่ปล่อยฉันลงไป แล้วฉันจะบอกกับฟินิกซ์ไม่ให้เอาเรื่องพวกคุณ” มิรินที่ใจชื้นขึ้นมาแล้วเพราะมีคนมาช่วยรีบพูดขึ้น แต่กลับถูกขวัญตาตวาดลั่นด้วยความฉุนเฉียว“อย่ามาสะเออะออกความคิดเห็น แกไม่มีทางรอดเงื้อมือฉันได้หรอก”“แต่คุณก็ไม่มีทางรอดเหมือนกัน” มิรินเถียง และพยายามหาหนทางที่จะลงไปจากรถคันนี้ให้ได้“ถ้าฉันไม่รอด แกก็ไม่รอดนังมิริน เฮ้ย... ไอ้ยักษ์พาลูกน้องแกลงไปจัดการพวกมันให้ยับ”“แต่มันหลายคนนะเจ๊ แถมแต่ละคนอาวุธครบมือ”“แล้วพวกแกไม่มีอาวุธเลยหรือไง ลงไป! ฉันบอกให้ลงไปสู้กับพวกมัน”ขวัญตาตวาดดังลั่น ตอนนี้ทั้งแค้นทั้งหวาดกลัวผสมรวมกันไปหมด“ถ้าไม่สู้พวกแกก็ต้องติดคุก แต่ถ้าสู้ บางทีอาจจะชนะ”“ก็ได้เจ๊ เฮ้ย... ลงไปจัดการพวกมันเร็วเข้า” ไอ้คนเป็นลูกพี่เปิดประตูนำลงไปก่อนที่ลูกน้องจะทำตาม จากนั้นก็ควักมีดที่เหน็บเอวเอาไว้ออกมาขู่คนงานของฟินิกซ์“พวกแกอย่าเข้ามานะ ไม่อย่างนั้นฉันแทงจริงๆ ด้วย”“ปล่อยเมียฉันซะ แล้วฉันจะไม่เอาเรื่องอะไรพวกแ
ภรรยาขัดดอก บทที่ 36.
บทที่ 36.“คุณขวัญตา...” มิรินไม่เข้าใจการกระทำของขวัญตา “คุณทำอะไรคะ”ขวัญตาหัวเราะ ดวงตาเต็มไปด้วยไฟริษยา “ฉันก็จะทำให้แก ถูกพวกมันจับตัวไปยังไงล่ะ”“คุณขวัญตา!”“ไม่ต้องมาทำหน้าตาตี่นแบบนั้นหรอก ฉันจะบอกให้ก็ได้นะ ว่าไอ้สามคนนั้นน่ะ เป็นคนของฉันเอง”มิรินแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่สองหูได้ยิน “คุณ... คุณขวัญตาหมายความว่ายังไงคะ”“นังโง่! ฉันก็แค่จะทำทุกทาง เพื่อให้แกระเห็จออกไปจากชีวิตของฟิกซ์น่ะสิ”“แม้แต่วิธีผิดกฎหมายเหรอคะ”ขวัญตาแค่นยิ้มหยัน กระชากเส้นผมของมิรินเอาไว้แน่น“ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ!” มิรินพยายามดิ้นรนช่วยตัวเอง แต่หนทางรอดมันกลับติดลบเหลือเกิน“แกจะไม่ใช่แค่เจ็บ แต่แกจะต้องตายทั้งเป็นนังมิริน!”มิรินเงยหน้าน้ำตาไหล มองขวัญตาด้วยความเดือดดาล “คุณมันก็แค่ขี้แพ้ชวนตี พอไม่ได้สิ่งที่ต้องการก็พาลคนอื่น เพราะแบบนี้ไง ฟินิกซ์ถึงไม่รักคุณแล้ว”เพี๊ยะ!!!ใบหน้านวลของมิรินสะบัดไปตามแรงปะทะจากฝ่ามือของขวัญตา“ถ้าแกตายซะคน ฉันก็จะเป็นคนชนะ นังมิริน” ขวัญตาบีบคางของมิรินแรงๆ และบังคับให้คู่กรณีเผชิญหน้า“แต่ก่อนตาย แกจะต้องถูกรุมโทรมเสียก่อน”“คุณไม่มีวันชนะฉันได้หรอก ไม่ว่าคุณจะทำ
ภรรยาขัดดอก บทที่ 35.
บทที่ 35.“ผมหวังว่าคุณจะไม่เกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของมิรินนะขวัญตา” แม้จะยังไม่ได้ค้นหาทั้งไร่ แต่เพราะคำพูดทิ้งท้ายของขวัญตาทำให้ชายหนุ่มคิดเลยเถิดไปไกล“แล้วถ้าใช่ล่ะคะ”“ขวัญตา!”“ถ้าไม่มีมันสักคน คุณก็จะต้องรักขวัญ”“ผมไม่มีวันรักคุณอีกแล้วขวัญตา และถ้าคุณทำร้ายเมียของผม ผมจะลากคุณเข้าตะรางจำเอาไว้ด้วย”“น่ากลัวจังนะคะ”แล้วขวัญตาก็กดตัดสายลงอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ฟินิกซ์ตะโกนอยู่คนเดียวลั่นบ้าน“ขวัญตา! คุณอย่าพึ่งวางสายนะ ขวัญตา!”แต่ไม่ว่าฟินิกซ์จะพยายามต่อสายหาขวัญตาอีกครั้ง อีกฝ่ายก็ไม่ยอมรับเลย“เกิดอะไรขึ้นหรือครับคุณฟิกซ์”ลุงน้อยที่ถูกสาวใช้อย่างมะเฟืองไปตามมา รีบละล่ำละลักถามเจ้านายหนุ่มด้วยความแปลกใจ“มิรินหายไป”“คุณมิรินหายไปเหรอครับ”“ใช่ ลุงน้อยช่วยไประดมคนงานตามหาให้ทั่วไร่ด้วยนะครับ”“ครับคุณฟิกซ์”“ขอบคุณครับ”ฟินิกซ์กล่าวขอบคุณก่อนจะโทรหาตำรวจซึ่งเป็นเพื่อนของตัวเองให้ส่งกำลังมาช่วย เสร็จแล้วก็หันมามองหน้ามะเฟือง“เธอก็ขึ้นไปตามหาบนห้องอีกครั้งนะ”มะเฟืองพยักหน้ารับคำ แต่ก็อดที่จะแสดงความคิดเห็นไม่ได้ “หนูว่าบางที... คุณมิรินอาจจะแค่ไปเดินเล่นนะคะ”“แต่ฉันมีลางส
ภรรยาขัดดอก บทที่ 34.
บทที่ 34.มิรินตะโกนลั่นออกมาอย่างสุดจะทน ก่อนจะวิ่งออกไปนอกบ้าน ขวัญตาหัวเราะตามหลังไปอย่างสะใจ ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันที่มะเฟืองวิ่งออกมาดูพอดีมะเฟืองเห็นแผ่นหลังของมิรินไกลๆ ก็แปลกใจ แต่ก็ต้องแปลกใจมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นขวัญตามาอยู่ในบ้าน“คุณขวัญตา... คุณมาได้ยังไงคะ”“ฉันมาหาฟิกซ์น่ะ แต่เห็นแม่บ้านบอกว่าไม่อยู่”“ใช่ค่ะ คุณฟิกซ์เข้าไร่ไปแล้ว หนูว่าคุณขวัญตากลับไปเถอะค่ะ”ขวัญตาไม่พอใจคำพูดของมะเฟือง แต่ก็จำต้องสะกดกลั้นเอาไว้ “ฉันก็กำลังจะกลับพอดี ไปล่ะ”“เดี๋ยวค่ะ...”ขวัญตาจะเดินไปแต่ก็ต้องชะงักเพราะถูกเรียก“มีอะไรเหรอมะเฟือง”“เมื่อกี้หนูได้ยินเสียงคุณมิรินตะโกนดังลั่น คุณขวัญตาทะเลาะกับคุณ มิรินเหรอคะ”“เปล่านะ ฉันยังไม่ได้พูดอะไรกับมิรินเลย เข้ามาก็เห็นวิ่งสวนออกไปพอดี คงจะรีบเข้าไปหาฟิกซ์ล่ะมั้ง”“คงใช่ค่ะ เพราะคุณฟิกซ์สั่งให้คุณมิรินเข้าไปหาในไร่”หน้าตาของขวัญตาบูดบึงจนปิดไม่มิดทันที ซึ่งมะเฟืองก็มองเห็น จึงรีบกระพือเชื้อไฟต่อ“คุณฟิกซ์เธอเอาอกเอาใจคุณมิรินมากค่ะ สงสัยจะรักจริงๆ”“ไม่จริง! ฟิกซ์ไม่มีทางรักมัน”“คุณขวัญตาพูดว่าอะไรนะคะ”ขวัญตาได้สติจึงรีบกลบเกลื่อน “อ๋
