Share
ตอนที่ 15 แอบทำลับหลัง
Related chapter
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 16 บทลงโทษ 'คนทรยศ'
ตอนที่ 16 บทลงโทษ‘คนทรยศ’“เอลิซ ทำไมคุณทำแบบนี้” เสียงดังก้องกังวาน ทำฉันแทบตาสว่างฉันงัวเงียมองเขาด้วยความมึนงง จากการโดนกระชากขึ้นมาจากที่นอน และโดนตะคอกใส่“อะไรกันค่ะ เอลิซทำอะไร” ฉันยังคงสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจเลยว่าเพราะอะไรทำไมเขาถึงดูโกรธขนาดนี้ หรือว่าเขายังโกรธฉันจากเรื่องเมื่อเช้าอยู่อีกเขามองฉันด้วยสายตาที่ดุดันและน่ากลัวมาก จนทำให้ฉันรู้สึกหวาดผวา ก่อนที่สติฉันจะค่อยๆ กลับมา เขาได้ปาสิ่งหนึ่งมาที่หน้าตักฉัน“นี่มันคืออะไร” เขากดเสียงต่ำ สกัดอารมณ์สุดขีดซองสีน้ำตาลที่ดูคุ้นตาถูกปามาที่หน้าตัก ฉันตาสว่างขึ้นทันที นี่ฉันไม่น่าลืมวางไว้ที่หัวนอนเลยให้ตายเถอะ!!ฉันค่อยๆ หยิบซองนั้นขึ้นมา กำไว้แน่น แน่นอนเขาคงรู้แล้วว่าข้างในนั้นคืออะไร“อธิบายซิ” เขาคาดคั้นเอาคำตอบ“กะ...ก็” ฉันตอบตะกุกตะกัก“ก็...อะไร!!!” น้ำเสียงดุดันตะคอกใส่ฉันฉันสะดุ้งตกใจเสียงตะคอก มือยิ่งกำซองแน่น จนรับรู้ได้ถึงอาการชาที่มือ“ผมถามว่า...ก็อะไร!!!” เขายังคงตะคอกด้วยน้ำเสียงที่ดุดันยิ่งขึ้นตัวฉันสั่นอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ดวงตาหลุบต่ำไม่กล้าสบตากับร่างหนาที่ยืนเกรี้ยวกราดอยู่เบื้องหน้า ตอ
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 17 (NC) อย่างบ้าคลั่ง!!
ตอนที่ 17 (NC) อย่างบ้าคลั่ง!!เขาถอดเสื้อผ้าออกจนร่างเปลือยเปล่าแล้วคลานขึ้นมาที่เตียงมุ่งตรงมาที่ฉัน ก่อนจะใช้สองมือแกร่งจับไปที่ข้อเท้าของฉันแล้วออกแรงดึง ตัวฉันรูดไปกับที่นอนตามแรงของเขา จากนั้นเขาจับขาฉันอ้าออกเผยให้เห็นกุหลาบงามที่แย้มกลีบสีชมพูอ่อน เขากลืนน้ำลายลงคอ มองมันด้วยสายตาหื่นกระหาย แล้วเอาตัวมาแทรกอยู่ตรงกลางหว่างขา ฉันนอนตัวสั่นหวาดกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น“คนที่ทรยศผม มันต้องเจ็บ และนี่คือบทลงโทษที่คุณต้องได้รับ” เมื่อสิ้นเสียงของเขา เขาออกแรงดันเจ้าเอ็นยักษ์เข้ามาที่ร่องสวาทที่แห้งเหือดไร้ซึ่งน้ำหล่อเลี้ยงรวดเดียวพรวด~~~~ กึ๊ด~~~~“กรี๊ดดด / อ๊าาา” เสียงร้องที่พ่นออกมาจากปากของคนทั้งสอง ที่ต่างความรู้สึกกัน“ฮึก..ฮึก..ฮึก” ฉันกัดปากอดทนต่อความเจ็บปวดจากจุดกึ่งกลางที่โดนเสียดสีอย่างรุนแรง“คุณมันทรยศผมเอลิซ คุณมันเห็นคำสัญญาของเราไม่มีความหมาย คุณเห็นผมเป็นตัวตลก” ปั๊ก! ปั๊ก! ตับ! ตับ! เขาพูดพร้อมรัวเอวสอบ กระแทกท่อนเอ็นเข้าร่องสาวอย่างไม่ปรานี โดยที่ไม่มีการเล้าโลมใดๆ“คุณกินยานั้น เพราะหวังว่าจะได้ไม่ท้องกับผม คุณไม่เท่ากับผิดสัญญาข้อตกลงระหว่างเรา แต่เท่ากั
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 18 สำนึกผิด
ตอนที่ 18 สำนึกผิดฉันตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่เจ็บไปทั่วทั้งร่าง ความร้าวระบมตรงจุดกึ่งกลางความสาวยิ่งทำให้ฉันขยับตัวไม่ได้ เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบกับไอ้ปีศาจร้ายที่มันทำร้ายฉัน มันทรมานฉันอย่างไร้ความปรานี ฉันเกลียดมัน รังเกียจมัน ไม่อยากให้มันมาแตะต้องฉันอีกฉันรับรู้ได้ถึงวงแขนของมันที่กำลังกอดฉันอยู่ ฉันค่อยๆ เอาออกอย่างแผ่วเบาด้วยนึกรังเกียจสัมผัสจากไปปีศาจร้ายนี้อย่างที่สุด ฉันอยากจะหนีไปให้พ้นๆ การหยัดตัวเพื่อลุกขึ้นเป็นไปอย่างยากลำบาก เนื่องจากการบอบช้ำทั้งภายในและภายนอก แต่ฉันก็พยายามฝืนตัวลุกขึ้น“จะไปไหน” เท้าฉันไม่ทันจะได้แตะพื้น เสียงเย็นเยือกก็ดังมาจากด้านหลัง“.........” ฉันเงียบ“ผมถามว่า จะไปไหน” เสียงที่ดังมายังคงราบเรียบเยือกเย็น“ไปเข้าห้องน้ำ” ฉันตอบโดยที่ไม่หันไม่มองหน้า แล้วพยายามลุกขึ้นยืน แต่เมื่อขาแตะพื้นฉันก็ทรุดฮวบลงไป เพราะความระบมที่โดนกระทำอย่างทารุณ“เอลิซ คุณเป็นอะไรไหม” ไอ้ปีศาจเซฟ พุ่งเขามาที่ฉันอย่างรวดเร็วเพื่อมาประคองให้ฉันลุกขึ้น“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!!! อย่ามาแตะต้องตัวฉัน” ฉันตวาดลั่นด้วยสุดแรงที่มี ความเกลียดพุ่งปี๊ดขึ้นมา พร้อมปัดมือเขาออกด้วย
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 19 คำขอโทษ
ตอนที่ 19 คำขอโทษฉันหลับไปนานแค่ไหนไม่รู้ รู้เพียงแต่เมื่อตื่นมา อาการเจ็บแสบตามตัวได้ทุเลาลงไปมากแล้ว ไม่ค่อยเจ็บเท่าไรแล้ว ฉันสอดสายตามองไป ก็พบว่าตัวเองยังคงนอนอยู่ที่เดิม สิ่งที่เกิดขึ้นมันคือเรื่องจริง ไม่ใช่ฝันร้ายที่แค่ตื่นลืมตามันก็หายไป ฉันพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนที่สายตาจะหันมองไปที่โต๊ะข้างหัวเตียงแล้วกับพบหลอดยาทา สงสัยป้าเสริมคงจะมาทายาให้ฉัน มิน่าอาการเจ็บแสบตามร่างกายถึงได้เบาบางลงพอฉันได้สังเกต ก็พบว่าตั้งแต่ตื่นขึ้นมาฉันก็ไม่เห็นไอ้ปีศาจเซฟแล้ว หึ...ไอ้คนเลว ไปซะได้ก็ดี จะไปลงนรกที่ไหนก็ไป ฉันไม่อยากเห็นหน้ามันอีกแล้ว ฉันก่นด่าอย่างคับแค้นในใจ ฉันหยัดตัวลุกยืนขึ้นมาก็พบว่าฉันเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นชุดธรรมดาแล้ว จึงทำแค่ลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันเท่านั้น แม้จะเดินได้ไม่ค่อยถนัดเพราะตรงนั้นของฉันยังคงระบมอยู่ แต่ฉันก็ต้องไป เพราะตอนนี้ท้องฉันมันเริ่มร้องขออาหารแล้วฉันลงมาจากชั้นสองของเพนท์เฮ้าส์ เดินตรงไปที่โต๊ะอาหาร จมูกฉันได้กลิ่นอาหารลอยมา กลิ่นมันออกจะแปลกๆ เสียหน่อย แต่ยิ่งได้กลิ่นท้องก็ยิ่งร้อง เมื่อไปถึงโซนห้องครัว ฉันถึงกับตกตะลึงเมื่อพบกับร่างสูงใหญ่ที่ทำตัวงกๆ เง
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 20 ง้อ'เมีย'
ตอนที่ 20 ง้อ‘เมีย’ฉันตื่นมาอีกทีก็เป็นเวลาค่ำแล้ว ข้างกายฉันไม่มีเขาคนนั้นอยู่ ฉันรู้สึกโล่งใจขึ้น สงสัยน่าจะไปทำงานแล้ว ไปให้พ้นๆ สักที ฉันลุกขึ้นยืนตอนนี้อาการบาดเจ็บตามตัวและตรงกลางกายได้บรรเทาขึ้นมากแล้ว ฉันเลยจะไปอาบน้ำเพื่อที่จะได้ลงไปหาอะไรกิน พอว่างไม่มีอะไรทำท้องมันก็คอยร้องหาอาหารอยู่นั่นแหละ เห้อออ ถ้ายังอยู่ที่นี่ฉันคงได้เป็นถังแก๊สเคลื่อนที่สักวัน เพราะว่ากินกับนอนพออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อจะมาหาอะไรกินสักหน่อย แล้วสิ่งที่เห็นก็คือ ภาพเดิมเหมือนเมื่อตอนกลางวันเป๊ะ!!! ชายร่างสูงยืนง่วนอยู่ที่เคาน์เตอร์ครัวเช่นเดิม นี่เขาไม่คิดจะไปไหนเลยหรือไง อีกทางคือผู้หญิงสูงวัยยืนถัดออกมาไม่ไกลด้วยอาการเป็นกังวล คล้ายกับภาพที่ฉายซ้ำ....“คุณเอลิซ ตื่นแล้วหรอค่ะ” คำถามเดิมเป๊ะ!!!!ฉันยิ้มให้ป้าแทนคำตอบ เดี๋ยวจะเดจาวูไป๊!!!!ป้าเสริมขยับเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น ก่อนจะบ่นเชิงขอความเห็นใจกับเรื่องราวที่แกได้เจอ“เหมือนเดิมเลยค่ะ ไม่ยอมให้ป้าลงครัวจะลงครัวเอง เมื่อกลางวันก็ทิ้งหม้อทิ้งไหไปหลายใบล่ะ สงสัยคราวนี้น่าจะหมดตู้นะคะ” ป้าเสริมกระซิบบอกฉัน ด้วยท่าทางปลงตกเพราะเสี
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 21 กัดเต็มแรง
ตอนที่ 21 กัดเต็มแรงเขาเดินตามฉันมาที่ห้องนอนเช่นเคยแล้วนั่งลงปลายเตียง ฉันลุกขึ้นเพื่อจะเดินออกจากห้องนอน แต่เขากลับคว้าเอวบางของฉันลงไปนั่งบนตักแกร่ง ก่อนจะกระซิบคำว่า ‘ขอโทษ’ ขึ้นมาอีกครั้ง ฉันเหนื่อยใจไม่อยากจะพูดอะไรอีก พยายามแกะมือที่เกาะอยู่ที่เอวออก แต่ก็เหมือนเดิม มือแกร่งไม่ขยับเขยื้อนเลย ฉันถอนหายใจแล้วมองไปที่หน้าเขาด้วยสายตาที่เหนื่อยหน่ายเต็มทน“จะเอายังไงคะ เอาจริงๆ สัญญาเรามันแค่คืนเดียว แต่คุณกลับ....” ฉันเม้มปากแน่นเมื่อพูดที่คืนที่เลวร้ายนั้น ก่อนจะสูดลมหายใจลึกๆ แล้วพูดต่อ“ฉันถือว่าหักล้างกับการที่ฉันกินยาคุมฉุกเฉินไปแล้วกัน ดังนั้นจะไม่มีการล่วงเกินกันอีก แล้วคุณก็เลิกแตะต้องตัวฉันพร่ำเพรื่อได้แล้ว เห็นฉันไม่พูด คุณก็ควรให้เกียรติฉันบ้าง” นี่คงเป็นคำพูดที่ยาวที่สุดในหลายวันที่ผ่านมาที่ฉันไม่ได้พูดกับเขาเลย“อ่ออีกอย่าง ฉันเห็นว่าข้างล่างมีห้องพักแขกอยู่กรุณาให้ฉันย้ายลงไปนอนด้านล่างด้วยค่ะ ฉันไม่อยากอยู่กับคุณ” ฉันบอกข้อตกลงอีกข้อกับเขาไป---เซฟ Talk---คำพูดสุดท้ายของเธอบาดลึกลงไปถึงใจของผม มันปวดมันเจ็บ แต่ผมก็ต้องก้มหน้ารับกรรมจากผลการกระทำชั่วร้ายของตัวเอง ห
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 22 แลกด้วยเลือด
ตอนที่ 22 แลกด้วยเลือด“โอ๊ยยยยยย” เสียงร้องลั่นจากริมฝีปากหนา เป็นผลมาจากที่ฉันกัดเข้าไปที่หน้าอกของเขาเต็มแรง หึ..จะได้รู้ซะบ้างเวลาโดนกัดมันเจ็บแค่ไหนเขาปล่อยมือจากตัวฉันอย่างเร็วเพราะความเจ็บแสบที่บริเวณหน้าอกของเขา ฉันได้จังหวะรีบลุกขึ้นจากตัวเขาทันที ก่อนจะวิ่งไปหยิบคัตเตอร์ที่อยู่ใต้หมอนที่ฉันแอบซ่อนเอาไว้ แล้วเอามันชี้ไปที่หน้าเขา“ฉันบอกให้คุณออกไป!!” ฉันเอ่ยน้ำเสียงดุดัน เพราะว่าไม่อยากจะเกี่ยวข้องกับเขาอีกแล้ว ถ้าเขาจะให้ฉันอยู่เราจะอยู่กันแบบคนแปลกหน้า 1 เดือนฉันทำใจได้แล้วถ้าต้องอยู่ แต่ต้องอยู่อย่างต่างคนต่างอยู่เขามีท่าทีตกใจเล็กน้อย ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เขายิ้มเย็นส่งมาให้ฉัน ก่อนจะเอ่ยประโยคที่คล้ายจะดูถูกฉันกลับมาว่า“คุณไม่กล้าหรอก” แววตาที่นิ่งจ้องกลับมาจนฉันเดาใจไม่ออก ทำให้ฉันแอบหวั่น เพราะรู้แก่ใจดีว่าคงสู้เขาไม่ได้อย่างแน่นอนเมื่อคิดได้ดังนั้น ฉันจึงค่อยๆ เปลี่ยนปลายคัตเตอร์คมจากที่ชี้หน้าเขาอยู่ หันมาจ่อที่คอขาวระหงของตัวเอง“ใช่...ฉันไม่กล้ากับคุณ แต่...ฉันกล้ากับตัวเอง” พูดจบฉันค่อยๆ กดปลายคัตเตอร์ที่แหลมคมเข้าไปที่เนื้อเนียนบริเวณลำคอขาว จนเลือดไห
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 23 โดนลอบฆ่า
ตอนที่ 23 โดนลอบฆ่าฉันใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำแล้วเช็ดบริเวณแผล เพราะว่าเลือดยังคงไหลซึมออกมาเป็นระยะ ฉันจึงจำเป็นต้องออกไปขอยาทำแผลกับป้าเสริม แต่เมื่อฉันเปิดประตูออกมาก็พบกับกล่องปฐมพยาบาลวางไว้หน้าห้องแล้ว ก็ยังดีที่ยังมีความเป็นคนเหลืออยู่บ้าง ฉันหยิบขึ้นมาแล้วเอาเข้ามาในห้องนั่งทำแผลให้ตัวเอง ก่อนจะออกไปหาอะไรกินฉันเดินออกมาจากห้องตรงไปยังส่วนห้องครัว เป็นจังหวะเดียวกับที่ป้าเสริมทำอาหารเสร็จแล้ว ฉันนั่งลงกินทันที แต่อดไม่ได้ที่จะลอบมองว่าเขายังอยู่ไหม เหมือนป้าเสริมจะเห็นความหลุกหลิกในสายตาของฉัน ป้าเสริมจึงเอ่ยขึ้นมา“นายท่านไปทำงานแล้วค่ะ” สิ้นเสียงป้าเสริมฉันลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วลงมือจัดการกับอาหารตรงหน้าได้อย่างสบายใจเวลาผ่านไป 3 วัน ที่เขาไม่กลับมาที่เพนท์เฮ้าส์เลย ส่วนฉันก็ใช้ชีวิตแบบไร้ความหวาดระแวงนั่ง นอน กิน แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะมีป้าเสริมคอยทำให้หมดทุกอย่าง แต่ในความสบายใจที่ไม่มีไอ้ปีศาจร้ายอยู่ใกล้ตัว มันกลับทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดตัวเองแปลกๆ ว่าทำไมฉันถึงต้องใจเต้นและอดมองไปทางเข้าไม่ได้ทุกครั้งที่เสียงประตูเปิดเข้ามา แล้วทำไมฉันต้องรู้สึกเศร้าหน่อยๆ ที่คนที่เข
Latest chapter
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 80 (NC) ใช้ปาก
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 79 เฮียร้องเพราะ...
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 78 (NC) ผลัดกันทำ
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 77 ห่วงความรู้สึก
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 76 ง้อให้หนักๆ
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 75 จะทำให้ร้องขอชีวิต
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 74 ท่าไม้ตาย!!
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 73 ศัตรูของศัตรูเท่ากับมิตร
พ่ายเกมสวาท ตอนที่ 72 จะเอาคุณมาเป็นของผมให้ได้
