Episode 24 สับสน
ร่างบางเดินมายังโซฟาที่เป็นโซนนั่งเล่นกลางห้องทำให้เห็นรูปถ่ายสองใบที่วางอยู่บนโต๊ะ เธอหยิบมันขึ้นมาดูด้วยสายตาราบเรียบก่อนจะหันไปหาเจโรมพร้อมกับรอยยิ้มหวานล้อเลียนอีกฝ่ายอย่างไม่จริงจังนัก
“ที่แท้หัวขโมยก็อยู่นี่เอง” เธอชูรูปตัวเองขึ้นให้ชายหนุ่มดู ทว่านอกจากอีกฝ่ายจะไม่สะทกสะท้านที่ถูกจับได้แล้วยังตีมึนเดินเข้ามากอดเอวบางเอาไว้อีกต่างหาก
“แย่จัง ถูกจับได้ซะแล้วจะลงโทษฉันยังไงดีล่ะ” ใบหน้าคมคายส่ายหน้าเบาๆ นัยน์ตาคมกริบที่สะท้อนแววตาของเธอเอาไว้กำลังดึงดูดให้เธอลืมประเด็นสำคัญที่ตั้งใจมาหาเขาวันนี้ โดยเฉพาะฝ่ามือหนาที่เอื้อมมาจับเอามือเธอไปวางลงบนเป้ากางเกงปูดนูน
รอยยิ้มบนใบหน้าค่อยๆ จางหายไปก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความเจ้าเล่ห์และซุกซนที่สะท้อนกลับจากแววตาคู่สวยของเธอ ฝ่ามือเล็กจากที่ถูกควบคุมก็สับเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายเคลื่อนไหวด้วยตัวเองเธอลูบไล้ลำกายใหญ่ที่ผงาดซ่อนตัวอยู่ภายใต้กางเกงยีนด้วยความชอบใจ สายตายังคงจ้องมองลึกไปในดวงตาคมของชายหนุ่ม ราวกับกำลังหาคำตอ
Episode 25 บทรักที่จำไม่ลืมร่างบางถูกเหวี่ยงลงบนโซฟาพร้อมกับกางเกงยีนสีฟ้าอ่อนที่ถูกถอดออกไปอย่างรวดเร็ว ไออุ่นจากฝ่ามือ และกลิ่นกายที่คุ้นเคยทำให้คนตัวเล็กเริ่มรู้สึกมวนท้องราวกับมีผีเสื้อนับหมื่นตัวบินวนอยู่ภายในท้องน้อยของเธอ เธอมองดูการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว และชำนาญที่บ่งบอกถึงความมากประสบการณ์ของชายหนุ่มด้วยความรู้สึกตื่นเต้นถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอกับเขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยกัน ทว่าจู่ๆ แวบหนึ่งของความคิดก็ฉุกคิดขึ้นมาว่าสิ่งที่เขาทำกับเธอเขาก็เคยทำกับผู้หญิงคนอื่นมาก่อน และหลังจากนี้เขาก็คงไปมอบความสุขแบบนี้ให้กับผู้หญิงคนอื่นอีกเช่นกันก่อนที่เธอจะไล่ความคิดฟุ้งซ่านนั้นออกไป เพราะในเมื่อทะเบียนสมรสระหว่างเขาและเธอเป็นเพียงเครื่องมือในการแก้แค้น เธอเองก็ไม่มีสิทธิ์ไปคิดอะไรที่มันเกินความจำเป็น และการที่เขาจะไปมีใคร หรือชอบใคร...ก็คงไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเช่นกัน“คิดถึงชู้เธออยู่เหรอ” เจโรมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นักเมื่อสายตาคนตัวเล็กเหม่อลอยราวกับกำลังคิดอะไรบางอ
Episode 26 ความจริงในอดีตจากปลายนิ้วก็เริ่มขยับมาเป็นลำกายใหญ่ที่จ่ออยู่บริเวณปากทางรักเปียกชื้นแทน เธอมองลำกายใหญ่ที่ไร้ซึ่งการป้องกันเหมือนครั้งก่อนด้วยหัวใจที่เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ทั้งตื่นเต้น และประหม่าในคราเดียวกัน เพราะผลลัพธ์ที่ตามมาอาจจะเกินกว่าที่ทั้งเธอและเขาจะรับไหว“ถุงยางอยู่ไหน” คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา“จำเป็นด้วยเหรอ” ใบหน้าราบเรียบไร้ความรู้สึกมีเพียงคิ้วหนาที่เลิกขึ้นสูงเป็นการถามกลับประโยคคำถามของหญิงสาว“คุณคงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์สิ้นคิดหรอกเชื่อฉันสิ”“ฉันไม่เชื่อใครทั้งนั้นนอกจากตัวเอง แต่ฉันรับปากได้ว่าฉันไม่เสกเด็กเข้าท้องเธอหรอกฉันเองก็ไม่อยากให้ลูกฉันโตมาเป็นเด็กมีปัญหา”“คุณว่าฉันเป็นเด็กมีปัญหาเหรอ” คนตัวเล็กรีบถามกลับเสียงแข็ง เมื่อรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังโดนอีกฝ่ายเหน็บแนม“เปล่าสักหน่อย แค่ไม่อยากให้โตมาดื้อเหมือนแม่”“เหมือนแม่อะไรกันฉันไม่ได้บอก
Episode 27 ของสำคัญหลังจากผ่านค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความสุข และความเจ็บปวดมาอย่างหนักหน่วง ผิวกายที่เคยเนียนละเอียดตอนนี้ก็เต็มไปด้วยร่องรอยบาดแผลตอกย้ำถึงความสัมพันธ์ที่ทั้งสองคนร่วมกันสร้างเมื่อคืนที่ผ่านมา เรี่ยวแรงที่ใช้ไปจนหมดสิ้นทำให้ตอนนี้คนตัวเล็กทำได้เพียงนอนซมอยู่บนที่นอนร่างกายบอบช้ำถึงขั้นที่เพียงแค่จะเคลื่อนไหวร่างกายยังระบมไปทั่วร่าง แต่ถึงอย่างนั้นเธอกลับรู้สึกว่านี่ไม่ใช่การเจ็บป่วยที่เลวร้ายเสียทีเดียวเนื่องจากตลอดเวลายังมีเจโรมคอยดูแลอยู่ไม่ห่างกาย ทั้งที่เขาควรจะดีใจที่ได้เห็นเธอในสภาพนี้เสียด้วยซ้ำ“มาดูแลฉันทำไม” คนตัวเล็กเอ่ยถามหลังจากที่พึ่งกินยาลดไข้ กับยาแก้อักเสบที่เจโรมเอามาให้“ผัวดูแลเมียมันมีอะไรผิดปกติตรงไหน” ชายหนุ่มตอบแบบขอไปที พร้อมกับช่วยประคองร่างบางให้ลุกขึ้นพิงหัวเตียง“คุณเหมาะกับบทผัวชั่วมากกว่าผัวที่แสนดีนะ” คาร์ลินแค่นหัวเราะเบาๆ เพราะรู้ว่าเขาไม่ได้อยากจะดูแลเธอจริงๆ อย่างที่ปากว่า“หัวเรา
Intro Blaine Grand Casino (เบลน แกรนด์ คาสิโน)สาวน้อยร่างบางในชุดเดรสสีดำรัดรูปโชว์เรือนร่างนาฬิกาทราย เดินสะบัดขาเรียวบนรองเท้าสนสูงขนาดสี่นิ้วเข้ามาภายในคาสิโนกลับกลุ่มเพื่อนของเธอ สถานที่แปลกตาที่เธอเองก็พึ่งได้เคยเห็นกับตาครั้งแรกทำให้เธอแอบรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย ถึงแม้ภาพลักษณ์ที่คนภายนอกมองเข้ามาเธอจะเป็นผู้หญิงที่ดูสวยสง่า มั่นใจตัวเองในทุกฝีก้าว และอิริยาบถ ทว่าจิตใจของเธอกลับเป็นเพียงเด็กสาวไร้เดียงสาที่อยากรู้อยากลองสิ่งใหม่ๆ เหมือนเด็กสาวในวัยเดียวกันกับเธอ แต่เพราะเกิดมาในครอบครัวที่คุณปู่เป็นมาเฟีย คุณย่าเป็นลูกสาวยากูซ่า อีกทั้งพ่อเธอเองก็ยังเป็นมาเฟียที่น่าเกรงขามทำให้ติดนิสัยชอบวางอำนาจ เอาแต่ใจมาโดยไม่รู้ตัว ถึงอย่างไรนั่นก็เพียงด้านหนึ่งของเธอที่มักจะแสดงออกมาเพื่อป้องกันภัยรอบตัวเท่านั้นทว่าตอนนี้สิ่งที่กำลังรังแกหัวใจไร้เดียงสาของเธอคงจะเป็นเพราะนิสัยดื้อตาใสของเธอที่แอบหนีออกมาเที่ยวเพียงลำพังกับกลุ่มเพื่อนสนิทโดยไร้ซึ่งบอดี้การ์ดที่พ่อเธอเตรียมเอาไว้ให้ ที่สำคัญสถานที่ที่เลือกมานั้นดันดูอันตรายสุดโต้งกว่าที่เด็กสาวอย่างพวกเธอจะรับมือไหวทั้งรูปร่าง และโครงห
Episode 01 เดิมพันคำตอบของหนุ่มหล่อผมบลอนตรงหน้าทำเอาหญิงสาวถึงกับชะงักไปชั่วขณะ เธอหันกลับมามองหน้าเขาด้วยแววตาประหลาดใจที่กล้าเอาคาสิโนแห่งนี้มาวางเดิมพัน“หมายความว่ายังไง คุณคิดว่าคุณจะมีปัญญาเอาคาสิโนนี้มาให้ฉันได้เหรอถ้าคุณแพ้น่ะ”“ได้สิ” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก แววตายังคงจ้องมองมาที่หญิงสาวด้วยความท้าทาย “ให้ทุกคนที่อยู่ตรงนี้เป็นพยานได้เลยว่าฉัน เจโรม เบลน เจ้าของเบลนแกรนด์คาสิโนยินดีเอาคาสิโนวางเดิมพันเพื่อแลกกับร่างกายของเธอ”ดวงตากลมโตที่หยิ่งทะนงก่อนหน้าเบิกโพลงขึ้นเล็กน้อยด้วยความตกใจ ทว่ากลับแสดงอาการออกมามากไม่ได้ เพราะเสียงเชียร์จากผู้คนที่กำลังให้ความสนใจกับการเดิมพันระหว่างเขากับเธอ สถานการณ์กำลังบีบบังคับให้เธอไม่มีทางเลือกอื่น ถ้ายอมแพ้ไม่เล่นตั้งแต่ตอนนี้ก็เป็นเธอเองที่เป็นฝ่ายเสียหน้าเพราะเป็นคนยื่นข้อเสนอต่ออีกฝ่าย แต่ถ้าเล่นไปแล้วแพ้เธอจะต้องยอมนอนกับหนุ่มผมบลอนตรงหน้าเธออย่างงั้นเหรอ?“หึ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะสาวน้อย”“คะ…ใครเป็นสาวน้อย ฉันโตเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่งั้นไม่มายืนอยู่ตรงหน้าคุณได้หรอก”“งั้นก็ดี เพราะฉันก็ไม่อยากโดนข้อหาพรากผู้เยาว์” รอยยิ้มร้ายกาจที่
Episode 02 แพ้ ชนะ?เสียงลูกเต๋าที่กลิ้งไปมาตามแรงเขย่าเป็นเพียงเสียงเดียวที่ดังขึ้นในตอนนี้เนื่องจากตอนนี้บรรยากาศรอบๆ ตัวตกอยู่ภายใน้ความเงียบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว“สูง หรือ ต่ำคะ” คำตอบที่จะชี้ชะตาเธอทำให้เธอรู้สึกกดดันไม่น้อย แต่นับว่ายังโชคดีที่คราวนี้เธอไม่ได้เป็นฝ่ายเลือกก่อน เธอจ้องมองไปยังแววตาลึกลับที่ยากจะคาดเดาของอีกฝ่าย ปลายนิ้วเรียวยาวเคาะลงบนโต๊ะเป็นจังหวะสองสามทีโดยที่สายตายังคงจ้องมองมาที่คนตัวเล็กที่นั่งรอฟังคำตอบของเขาอยู่ฝั่งตรงข้าม“สูง”“สูง” คนตัวเล็กรีบตอบตามอีกฝ่ายในทันที ทำให้เจโรมยกยิ้มมุมปากให้กับความเจ้าเล่ห์ของคนตัวเล็ก“สูง เสมอค่ะ”“แย่ล่ะสิ 3 ต่อ 3 แล้วมาดวนอีกรอบให้รู้แพ้ชนะกันดีกว่าไหม?” ชายหนุ่มยกคิ้วหนาเลิกขึ้นถามพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ทำเอาคนตัวเล็กรู้สึกสยดสยองจนไรขนอ่อนลุกชันไปทั่วเรือนร่าง“ฉันก็อยากต่อให้รู้แพ้รู้ชนะเหมือนกันนั้นแหละ แต่วันนี้ฉันไม่มีเวลาแล้วไว้คราวครั้งจะให้นายแก้มือใหม่แล้วกัน” คนตัวเล็กเชิดหน้าตอบด้วยท่าทางหยิ่งยโสเหมือนเคย ก่อนจะหยิบกระเป๋าครัชใบเล็กสีดำของตัวเองเตรียมลุกเดินจากไป เธอรีบลุกเดินออกมาจากโต๊ะด้วยความรู
Episode 03 แคมป์ปิ้งหลังจากทิ้งท้ายด้วยประโยคสยดสยองเอาไว้ อาคิราก็สั่งให้ลูกน้องพาทั้งสามคนกลับโรงแรม และแน่นอนว่าการแอบหนีเที่ยวของเธอครั้งนี้ทำให้เกิดการคาดโทษขึ้น“โดนป๊ะป๋ายื่นคำขาดแล้วว่าจะไปไหนต้องบอกบอดี้การ์ดก่อน ไม่งั้นจะให้กลับไปเรียนต่อที่ไทย” คนตัวเล็กเล่าด้วยน้ำเสียงเศร้า เดิมทีเธอเป็นคนที่รักอิสระชอบออกไปลองทำอะไรใหม่ๆ แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าอาคิราไม่ได้ให้ในสิ่งที่เธอต้องการ เขาอนุญาตให้เธอทำตามใจตัวเองได้ทุกอย่างเพียงแต่มีข้อแม้ว่าต้องให้บอดี้การ์ดติดตามไปด้วยเสมอ นั้นก็เป็นเพราะความปลอดภัยของเธอเองเธอรับรู้ และเข้าใจว่าทั้งหมดพ่อทำไปเพราะเป็นห่วงเธอก็เท่านั้นที่ต้องมาอยู่ไกลครอบครัวเพียงลำพังหนำซ้ำยังพ่วงสถานะลูกสาวมาเฟียที่ไม่รู้ว่ามีใครจ้องเล่นงานเธออยู่เมื่อไหร่‘ของมีค่าที่จะทำให้พวกศัตรูต่อรองกับป๋าได้มีเพียงแค่ 3 อย่างเท่านั้น นั่นคือ หนู น้อง และแม่ของหนู ทั้งสามคนเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตของป๋า เพราะฉะนั้นรู้เอาไว้ว่าป๋าจะไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องของรักของป๋าแม่แต่ปลายเล็บ’ประโยคบอกรักที่ไม่มีคำว่ารักของพ่อ ที่เธอยังจำขึ้นใจเสมอมาทำให้เธอไม่ได้มีปัญหากับกา
Episode 04 หลงป่าสองสาวถอดเสื้อออกเหลือเพียงชุดชั้นในเท่านั้น ส่วนเซเวียร์เองก็ถอดเสื้อตัวบนออกเหลือไว้เพียงกางเกงขาสั้นด้านล่าง เพราะอยู่ด้วยกันจนชินการใส่ชุดว่ายน้ำ หรือชุดชั้นในต่อหน้ากันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร“น้ำโคตรเย็น” เซเวียร์สบถออกมาหลังจากกระโดดลงน้ำไปคนแรก แต่ก็ควักมือเรียกสาวๆ ให้ลงตามไปอยู่ดีซึ่งสาวรูปร่างบอบบางแต่จิตใจสายลุยไม่ต่างจากผู้ชายอย่างคาร์ลินกับเม็ดฝุ่นก็ไม่รีรอที่จะกระโดดตามลงไปเสียงกรี๊ดของสองสาวที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นหลังจากได้สัมผัสกับกระแสน้ำเย็นเฉียบ ทั้งสามคนหากิจกรรมทำกันระหว่างเล่นน้ำไม่ว่าจะว่ายน้ำแข่งกัน หรือแม้กระทั่งแข่งกันดำน้ำ เพื่อเพิ่มสีสันให้ทริปนี้สนุกยิ่งขึ้นโดยตอนเย็นก็มีแพลนจะทำบาร์บีคิวกินกัน“ไปเดินป่ากันไหม” เซเวียร์เอ่ยถามหลังจากเล่นน้ำมาอยู่พักใหญ่“ไปไหมล่ะ ฟ้ายังไม่มืดเลย” คาร์ลินเงยหน้ามองดูท้องฟ้าที่ยังคงมีแสงแดดจ้าส่องเล็ดลอดมาตามเงาของร่มไม้ใหญ่“พวกแกไปฉันก็ไปแหละ ไปไหนไปกัน” เม็ดฝุ่นบอกความที่สนิทกันมากจึงต่างฝ่ายต่างสนับสนุนความคิดของกันและกันอยู่เสมอทั้งสามคนลุกขึ้นมาหยิบเสื้อผ้ามาสวมทับชุดชั้นในตัวเดิมที่เปี
Episode 27 ของสำคัญหลังจากผ่านค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความสุข และความเจ็บปวดมาอย่างหนักหน่วง ผิวกายที่เคยเนียนละเอียดตอนนี้ก็เต็มไปด้วยร่องรอยบาดแผลตอกย้ำถึงความสัมพันธ์ที่ทั้งสองคนร่วมกันสร้างเมื่อคืนที่ผ่านมา เรี่ยวแรงที่ใช้ไปจนหมดสิ้นทำให้ตอนนี้คนตัวเล็กทำได้เพียงนอนซมอยู่บนที่นอนร่างกายบอบช้ำถึงขั้นที่เพียงแค่จะเคลื่อนไหวร่างกายยังระบมไปทั่วร่าง แต่ถึงอย่างนั้นเธอกลับรู้สึกว่านี่ไม่ใช่การเจ็บป่วยที่เลวร้ายเสียทีเดียวเนื่องจากตลอดเวลายังมีเจโรมคอยดูแลอยู่ไม่ห่างกาย ทั้งที่เขาควรจะดีใจที่ได้เห็นเธอในสภาพนี้เสียด้วยซ้ำ“มาดูแลฉันทำไม” คนตัวเล็กเอ่ยถามหลังจากที่พึ่งกินยาลดไข้ กับยาแก้อักเสบที่เจโรมเอามาให้“ผัวดูแลเมียมันมีอะไรผิดปกติตรงไหน” ชายหนุ่มตอบแบบขอไปที พร้อมกับช่วยประคองร่างบางให้ลุกขึ้นพิงหัวเตียง“คุณเหมาะกับบทผัวชั่วมากกว่าผัวที่แสนดีนะ” คาร์ลินแค่นหัวเราะเบาๆ เพราะรู้ว่าเขาไม่ได้อยากจะดูแลเธอจริงๆ อย่างที่ปากว่า“หัวเรา
Episode 26 ความจริงในอดีตจากปลายนิ้วก็เริ่มขยับมาเป็นลำกายใหญ่ที่จ่ออยู่บริเวณปากทางรักเปียกชื้นแทน เธอมองลำกายใหญ่ที่ไร้ซึ่งการป้องกันเหมือนครั้งก่อนด้วยหัวใจที่เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ทั้งตื่นเต้น และประหม่าในคราเดียวกัน เพราะผลลัพธ์ที่ตามมาอาจจะเกินกว่าที่ทั้งเธอและเขาจะรับไหว“ถุงยางอยู่ไหน” คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา“จำเป็นด้วยเหรอ” ใบหน้าราบเรียบไร้ความรู้สึกมีเพียงคิ้วหนาที่เลิกขึ้นสูงเป็นการถามกลับประโยคคำถามของหญิงสาว“คุณคงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์สิ้นคิดหรอกเชื่อฉันสิ”“ฉันไม่เชื่อใครทั้งนั้นนอกจากตัวเอง แต่ฉันรับปากได้ว่าฉันไม่เสกเด็กเข้าท้องเธอหรอกฉันเองก็ไม่อยากให้ลูกฉันโตมาเป็นเด็กมีปัญหา”“คุณว่าฉันเป็นเด็กมีปัญหาเหรอ” คนตัวเล็กรีบถามกลับเสียงแข็ง เมื่อรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังโดนอีกฝ่ายเหน็บแนม“เปล่าสักหน่อย แค่ไม่อยากให้โตมาดื้อเหมือนแม่”“เหมือนแม่อะไรกันฉันไม่ได้บอก
Episode 25 บทรักที่จำไม่ลืมร่างบางถูกเหวี่ยงลงบนโซฟาพร้อมกับกางเกงยีนสีฟ้าอ่อนที่ถูกถอดออกไปอย่างรวดเร็ว ไออุ่นจากฝ่ามือ และกลิ่นกายที่คุ้นเคยทำให้คนตัวเล็กเริ่มรู้สึกมวนท้องราวกับมีผีเสื้อนับหมื่นตัวบินวนอยู่ภายในท้องน้อยของเธอ เธอมองดูการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว และชำนาญที่บ่งบอกถึงความมากประสบการณ์ของชายหนุ่มด้วยความรู้สึกตื่นเต้นถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอกับเขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยกัน ทว่าจู่ๆ แวบหนึ่งของความคิดก็ฉุกคิดขึ้นมาว่าสิ่งที่เขาทำกับเธอเขาก็เคยทำกับผู้หญิงคนอื่นมาก่อน และหลังจากนี้เขาก็คงไปมอบความสุขแบบนี้ให้กับผู้หญิงคนอื่นอีกเช่นกันก่อนที่เธอจะไล่ความคิดฟุ้งซ่านนั้นออกไป เพราะในเมื่อทะเบียนสมรสระหว่างเขาและเธอเป็นเพียงเครื่องมือในการแก้แค้น เธอเองก็ไม่มีสิทธิ์ไปคิดอะไรที่มันเกินความจำเป็น และการที่เขาจะไปมีใคร หรือชอบใคร...ก็คงไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเช่นกัน“คิดถึงชู้เธออยู่เหรอ” เจโรมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นักเมื่อสายตาคนตัวเล็กเหม่อลอยราวกับกำลังคิดอะไรบางอ
Episode 24 สับสนร่างบางเดินมายังโซฟาที่เป็นโซนนั่งเล่นกลางห้องทำให้เห็นรูปถ่ายสองใบที่วางอยู่บนโต๊ะ เธอหยิบมันขึ้นมาดูด้วยสายตาราบเรียบก่อนจะหันไปหาเจโรมพร้อมกับรอยยิ้มหวานล้อเลียนอีกฝ่ายอย่างไม่จริงจังนัก“ที่แท้หัวขโมยก็อยู่นี่เอง” เธอชูรูปตัวเองขึ้นให้ชายหนุ่มดู ทว่านอกจากอีกฝ่ายจะไม่สะทกสะท้านที่ถูกจับได้แล้วยังตีมึนเดินเข้ามากอดเอวบางเอาไว้อีกต่างหาก“แย่จัง ถูกจับได้ซะแล้วจะลงโทษฉันยังไงดีล่ะ” ใบหน้าคมคายส่ายหน้าเบาๆ นัยน์ตาคมกริบที่สะท้อนแววตาของเธอเอาไว้กำลังดึงดูดให้เธอลืมประเด็นสำคัญที่ตั้งใจมาหาเขาวันนี้ โดยเฉพาะฝ่ามือหนาที่เอื้อมมาจับเอามือเธอไปวางลงบนเป้ากางเกงปูดนูนรอยยิ้มบนใบหน้าค่อยๆ จางหายไปก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความเจ้าเล่ห์และซุกซนที่สะท้อนกลับจากแววตาคู่สวยของเธอ ฝ่ามือเล็กจากที่ถูกควบคุมก็สับเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายเคลื่อนไหวด้วยตัวเองเธอลูบไล้ลำกายใหญ่ที่ผงาดซ่อนตัวอยู่ภายใต้กางเกงยีนด้วยความชอบใจ สายตายังคงจ้องมองลึกไปในดวงตาคมของชายหนุ่ม ราวกับกำลังหาคำตอ
Episode 23 เพื่อนเก่าคาร์ลินส่งทั้งสองหนุ่มกลับไปหลังจากที่เมื่อคืนเธอแทบจะกลายเป็นผู้ประสบภัยไม่ได้นอนเกือบทั้งคืน ถึงแม้ทั้งสองคนจะอิดออดอยากอยู่ต่อเพียงใด แต่เมื่อเจ้าของห้องยื่นคำขาดพวกเขาก็ต้องจำใจกลับไปอย่างไม่มีทางเลือก ขณะที่เจ้าของห้องอย่างเธอกำลังหัวเสียจนไม่รู้ตัวเลยว่ามีใครบางคนหยิบสิ่งของจากห้องของเธอติดมือออกไปทางด้านเจโรมหลังกลับออกจากเพนต์เฮาส์หรูของคาร์ลินแล้ว เขาก็ไม่ได้ตรงกลับไปยังโรงแรมที่พักของตัวเอง แต่กลับนัดเจอใครบางคนที่ร้านอาหารแทน“ไม่เจอกันนานเลยนะ” หญิงสาววัยสี่สิบกว่าเป็นฝ่ายเอ่ยทักทายเจโรมที่เลื่อนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามนั่งลงตรงหน้าเธอ“งั้นแสดงว่าคงมีเรื่องอะไรให้ผมต้องมาเจอกับคุณใช่ไหม?” ทั้งที่เป็นฝ่ายนัดอีกฝ่ายออกมา แต่กลับถามคำถามที่กำลังจะสื่อให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าเธอรู้ดีว่าเขานัดเธอมาเพราะเรื่องอะไร“ก็ถ้านายไม่เก็บเอาเรื่องพวกนั้นมาใส่ใจ ฉันว่าเราก็คงไม่จำเป็นต้องมาเจอกัน” หญิงสาวคลี่ยิ้มบางๆ พลางยกแก้วกาแฟขึ้นจิบอย่า
Episode 22 หากเราไม่เคยรู้จักกันหลังจากที่คนตัวเล็กเดินเข้าไปแต่งตัว เฟลิกซ์ก็จัดการถอดเสื้อเชิ้ตสีดำราคาแพงของตัวเองออก ก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้เจโรมที่ยืนโวยวายอยู่หน้าห้อง“ร้องเป็นลูกหมาถูกขังเลยนะ” เฟลิกซ์แค่นหัวเราะเบาๆ ด้วยความสมเพช เขาหันหลังเดินไปทางห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวของตัวเอง เป็นจังหวะเดียวกับที่คาร์ลินเดินสวนออกมาพอดี เฟลิกซ์ก้มหน้าหอมลงบนศีรษะทุยเบาๆ พร้อมกับหันมาเหลือบมองเจโรมที่ยืนอยู่ด้านหลังเพียงนิด ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำปล่อยให้คาร์ลินเผชิญหน้ากับเจโรมเพียงลำพัง“ให้ชายชู้หอมหัวต่อหน้าผัวแบบนี้ใจกล้าไม่เบานี่”“ฉันใจกล้ากว่าที่คุณคิดเอาไว้เยอะคุณก็รู้” เธอเดินผ่านหน้าเขาออกมานอกห้อง โดยมีเขาเดินตามหลังมาติดๆ“ดูเหมือนฉันจะประเมินผู้หญิงอย่างเธอต่ำไปหมดเลยนะ”“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันมีค่ามากกว่าที่คุณคิด ดังนั้นคุณไม่ควรประเมินฉันต่ำเกินไปถ้าไม่อยากแพ้ให้ฉันเหมือนกับที่ครอบครัวคุณแพ้ให้กับครอบครัวของฉันเหมือนที่ผ่านมา&rdq
Episode 21 พระเอก หรือ พระรองคาร์ลินเดินนำเฟลิกซ์ออกมานอกกาสิโนตรงไปยังรถหรูของเฟลิกซ์ที่จอดเด่นอยู่ด้านหน้า โดยที่ภาพรวมของระดับสายตายังคงทำให้เธอมองเห็นรถของเจโรมที่ยังคงจอดอยู่ไม่ไปไหน แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจเดินตรงไปขึ้นรถของเฟลิกซ์ทันทีเฟลิกซ์ก้าวขึ้นมาประจำตำแหน่งคนขับรถของตัวเองมุ่งหน้าไปยังเพนต์เฮาส์หรูของคาร์ลินที่เขาเองคุ้นเคยเป็นอย่างดี โดยระหว่างนั้นก็มีเจโรมขับรถตามมาติดๆ โดยที่ทั้งตัวคาร์ลิน และเฟลิกซ์เองต่างก็รู้ตัวดีว่าเขาขับรถตามมาขณะที่คาร์ลินกับเฟลิกซ์กำลังจะเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน เจโรมก็รีบเดินตามมาประกบข้างร่างบางเอาไว้ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เฟลิกซ์ยกมือขึ้นมาโอบเอวคอดบางเอาไว้ เจโรมที่เห็นแบบนี้ก็รีบเอามือโอบเอวคนตัวเล็กไว้เช่นเดียวกัน ทำให้เกิดการยื้อยุดฉุดกระชากอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะเป็นคนจัดการแก้ปัญหานี้ด้วยตัวเอง“พอได้แล้วทำอะไรกันน่ะ” เธอถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ ดันมือหนาทั้งสองข้างที่โอบเอวเธอไว้ออก ตามด้วยเป็นฝ่ายคล้องแขนทั้งสองหนุ่มเอาไว้แทนเพื่อตัดปัญหา &
Episode 20 สถานะชู้เจโรมใช้ปลายลิ้นดุนกระพุ้งแก้มราวกับสิ่งที่เฟลิกซ์พูดมาเป็นเรื่องตลกขบขันสำหรับเขา อีกทั้งยังใช้สายตามองมาที่เขาอย่างเหยียดหยาม“กำลังบอกว่าอยากได้เมียของคนอื่นอยู่อย่างนั้นเหรอ” เจโรมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ“ใช่ ผมยอมเป็นชู้ก็ได้นะถ้าคุณอนุญาต” เฟลิกซ์เองก็ตอบกลับด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มไม่ต่างกัน พร้อมกับเอื้อมมือไปโอบเอวคอดบางเอาไว้ด้วยท่าทางสนิทสนม“กลับไปกับฉันถ้าไม่อยากให้ฉันส่งต่อหนังของเราให้มันดู” คำตอบกวนประสาทของเฟลิกซ์ทำให้เจโรมรู้สึกฉุนเฉียวพอสมควร จึงหันไปยื่นคำขาดกับหญิงสาวที่ยืนดูสองหนุ่มฟาดฟันกันเพื่อแย่งชิงเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขไม่ได้ดูเดือดเนื้อร้อนใจอะไร“ถ้าจะส่งก็ขอไฟล์ 4K นะเฟลิกซ์คงอยากซูมดูฉันชัดๆ เวลาเอากับนายน่ะ” คำตอบที่ไร้ซึ่งความเขินอายของหญิงสาวทำเอาเจโรมถึงกับกำหมัดแน่นด้วยความไม่ชอบใจ “คุณกลับไปก่อนเถอะยังไงชื่อฉันก็อยู่ในทะเบียนสมรสของคุณอยู่แล้ว ฉันไม่หนีคุณไปไหน
Episode 19 เพื่อน?หลังจากจบการแสดงหนังสดที่ทั้งสองคนร่วมมือร่วมใจกันแสดงจนแทบไม่ได้สนใจหนังรักที่ฉายอยู่บนหน้าจอขนาดใหญ่ยักษ์ ต่างคนต่างก็พากันจัดเสื้อผ้าหน้าผมของตัวเองให้เข้าที่ ก่อนที่คนตัวเล็กจะย้ายจากที่นั่งตัวเองมานั่งลงบนหน้าตักแกร่ง พลางใช้มือโอบลำคอหนาด้วยท่าทางออดอ้อน“รอบหน้าอยากรู้ว่าคุณเตรียมสถานที่ไหนไว้ให้เราเล่นหนังด้วยกันอีกจัง อยากได้ที่มัน…ตื่นเต้นมากกว่านี้อีก” หญิงสาวจีบปากจีบคอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อน รอยยิ้มหวานที่เต็มไปด้วยยาพิษทำเอาเจโรมถึงกับแค่นหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ ด้วยความเย้ยหยัน“รอบหน้าต้องเร้าใจกว่านี้แน่ฉันรับประกัน” ชายหนุ่มบอกพลางใช้ปลายนิ้วลูบไล้เรือนแก้มใสเบาๆ ถึงแม้การกระทำจะดูอ่อนโยน แต่สายตากลับสะท้อนความอยากเอาชนะอย่างเด่นชัด“สายตากับการกระทำของคุณมันย้อนแย้งกันจังเลยนะ”“ก็เหมือนเธอไง”“ถ้างั้นเราคงได้เล่นด้วยกันไปอีกนาน ดูแล้วคุณเองก็สนุกที่ได้เล่นกับฉันไม่ใช่เหรอ” เ