Share

EP:29 หายสาบสูญ

last update Last Updated: 2025-03-18 11:56:09

เวลาต่อมา

"อะ ข้อมูลที่มึงอยากได้"

"ทำไมมาเป็นเอกสาร?" ศรัณย์เอ่ยถามอย่างงงๆ เพราะที่ให้ไปสืบมาให้เขาก็แค่อยากได้ภาพหรือข่าวสารเท่านั้น ไม่ได้อยากรู้ข้อมูลอะไรแบบนี้

"คนของกูบอกว่าไม่มีใครรู้ว่าเธอหายไปไหน ตอนนี้ลูกน้องคนสนิทของเธอเป็นคนขึ้นดูแลงานแทน ส่วนเธอนั้นไม่มีใครรู้ว่าหายไปไหน"

"หมายความว่าไง?"

"คนหายไปทั้งคนพร้อมข้อมูลมึงคิดว่าไง?"

"....."

"ไม่ตาย ก็หายสาบสูญ สร้างตัวตนใหม่ ลบตัวตนเก่าคนจะได้ตามไม่เจอ"

"แล้วเธอจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรวะ?" ศรัณย์ถาม

"งั้นมึงก็ลองใช้ประสบการณ์ตำรวจของมึงพิจารณาดูก็แล้วกันว่าเพราะอะไร"

"....." ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเพราะอะไร เธอจะทำแบบนั้นไปทำไม หรือเพราะต้องการที่จะหนีจากเขา หรือหนีอะไร ทำไมต้องทำแบบนี้

"ข้อมูลมีเท่านี้แหละ ถ้ามึงไม่เชื่อก็ลองไปดูเองก็แล้วกัน"

"อืม..."

ศรัณย์ได้แต่คิด ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงทำแบบนั้น หรือว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ จู่ๆ เธอก็หายไปพร้อมกับข้อมูล ราวกับว่าเป็นคนหายสาบสูญ ถ้าคนไม่รู้จักก็คงคิดว่าเธอไม่เคยมีตัวตนอยู่บนโลกนี้

และคนที่ทำเรื่องนี้ได้จะต้องเป็นคนที่มีอิทธิพลมากๆ เพราะการลบข้อมูลของคนคนนึงที่แม้แ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:30 ท้อง

    วานิลย้ายมาอยู่ที่ฮ่องกงหลังจากที่จัดการอะไรต่อมิอะไรเสร็จ เธอซื้อตึกเล็กๆ สองชั้นเอาไว้ แต่ก็ยังไม่ได้คิดว่าจะทำอะไรกับตึกนี้ เพราะเพิ่งจะมาเริ่มต้นใหม่เธอเลยต้องวางแผนก่อน อะไรๆ ก็ยุ่งวุ่นวายไปหมดเพราะเธอมาเริ่มต้นใหม่จริงๆ แบบไม่มีใครเลย เงินที่เอามาก็เป็นเงินในส่วนของเธอที่ทำงานและเก็บมาโดยตลอดเธอไม่มีใคร ไม่มีเพื่อนที่นี่ เธอตัวคนเดียว ยังดีที่เธอเองก็เก่งภาษาอยู่บ้างเพราะแบบนั้นมันจึงไม่เป็นปัญหาอะไร"อึก..." วานิลรีบเอามือปิดปากของตัวเอง จู่ๆ มันก็รู้สึกพะอืดพะอมแปลกๆ รู้สึกจุกอยู่ตรงคอเหมือนมีอะไรมาอุดจนแทบหายใจไม่ออก เหมือนจะอ้วกแต่ก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้น และเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วเหมือนกันเธอคิดว่าไม่ได้เป็นอะไรเลยไม่ได้ไปหาหมอ บวกกับก่อนหน้านั้นเธอเพิ่งจะผ่านเรื่องราวแย่ๆ มา ผลพวงมันอาจจะมาจากตรงนี้ เลยทำให้เธอไม่ค่อยสบายทว่าพอนานเข้าอาการของเธอกลับไม่ดีขึ้นเลย เหมือนว่ามันจะเป็นหนักมากกว่าเดิม จากที่รู้สึกแค่พะอืดพะอมก็กลับกลายเป็นว่าเธอนั้นอาเจียนออกมาจริงๆ ไม่ว่าจะกินอะไรเข้าไปเธอก็อาเจียนออกมาหมดเลยและมีผลข้างเคียงจากอาการนี้ด้วย เธอเริ่มมีอาการเวียนหัว มึนหัว รู้สึกร

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:31 ร้านดอกไม้

    เวลาผ่านไปหลังจากที่คิดอยู่นานว่าจะทำอะไรต่อดีหลังจากนี้ วานิลก็ตัดสินใจได้แล้วว่าเธอจะเปิดร้านดอกไม้ กิจการของเธอเริ่มต้นทีละนิด เพราะแถวนี้มีแต่ร้านอาหารเต็มไปหมดแต่ยังไม่มีร้านดอกไม้เลย แบบนั้นเธอถึงไม่ต้องมีคู่แข่งที่ไหนทุกอย่างมันดีขึ้นเรื่อยๆ ร้านของเธอเริ่มเป็นที่รู้จัก ขายดีขึ้นเรื่อยๆ จนเธอต้องเปิดรับสมัครพนักงานช่วยขายหน้าร้าน และตอนนี้ท้องของเธอก็โตมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วด้วย ทำอะไรลำบากมากขึ้นเธอเลยต้องมีคนช่วยวานิลก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเธอจะมาลงเอยกับเรื่องแบบนี้ เธอเคยมีความฝันว่าอยากจะทำอะไรสักอย่างทำงานที่เป็นนายตัวเอง ตอนนี้เธอทำได้แล้วล่ะ ได้เปิดร้านเล็กๆ ตามความฝันของตัวเอง"พี่วานิล สวัสดีค่ะ""อ้าวมาแล้วเหรอ? พี่นึกว่าเราเป็นอะไรซะอีก ว่าจะโทรถาม เห็นมาช้า""โดนอาจารย์ดักไว้สั่งงานอยู่พักใหญ่เลยค่ะ แต่เสร็จแล้วก็รีบมาเลยนะคะ""อ๋อ จ้ะๆ"ผู้ช่วยของวานิลชื่อว่า เจียอี เป็นนักศึกษาที่กำลังหางานพาร์ทไทม์ทำอยู่ เธอเลยรับเข้ามาทำงานด้วย เห็นว่าเป็นผู้หญิงด้วยกันเลยไม่น่าจะอันตรายอะไร แถมเธอยังมีพี่ชายเป็นหมออีกด้วย ชื่อว่า จางเหว่ย คนที่เธอรู้จักก็มีอยู่เท่านี้แหละ เพราะ

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:32 แม่เลี้ยงเดี่ยว

    หลายเดือนต่อมา"อึกแง้ แง้ แง้""โอ๋ๆ แม่มาแล้วค้าบ"วานิลเดินออกมาพร้อมกับขวดนมที่เพิ่งจะชงเสร็จใหม่ๆ สภาพของเธอก็เป็นคุณแม่แบบเต็มตัวแล้วจริงๆ ผมเผ้าที่ยุ่งเหยิงเพราะไม่มีเวลาหวีและมัดให้เรียบร้อย ใต้ขอบตาดำคล้ำเพราะพักผ่อนน้อย เสื้อผ้าก็รุ่งริ่งชนิดที่ว่าคว้าตัวไหนได้ก็ใส่ตัวนั้นเลี้ยงเด็กคนนึงมันไม่ง่ายเลยเหมือนกันนะ ยิ่งเลี้ยงคนเดียวแบบนี้แล้วล่ะก็เป็นอะไรที่เหนื่อยแสนเหนื่อยมากจริงๆ"วานิล..""คุณหมอ""เหนื่อยมากไหมครับ""ค่ะ" เธอยิ้มจางๆ ให้กับคนตรงหน้า จะโกหกบอกว่าไม่เหนื่อยก็คงเป็นไปไม่ได้ สภาพของเธอมันบ่งบอกชัดเจนซะขนาดนี้ โกหกไม่ได้หรอกยิ่งคนตรงหน้าเป็นหมออีก"หมอว่าจ้างพี่เลี้ยงดีไหม?""ฉันว่าเลี้ยงเองดีกว่านะคะ ได้สัมผัสกับคำว่าแม่จริงๆ""มันเหนื่อยนะครับ""เหนื่อยค่ะ แต่แลกกับการได้สัมผัสกับรสชาติของคนเป็นแม่จริงๆ ได้อยู่ในทุกช่วงเวลาของลูก มันมีความสุขมากๆ เลยนะคะ""คุณวานิลไม่คิดจะมีใครบ้างเหรอครับ?""....." เธอไม่ได้ตอบ เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังหมายถึงอะไร ตอนนี้เธอเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว และเธอก็ไม่ได้ต้องการมีใครจริงๆ เธอรู้ว่าคุณหมอกำลังคิดอะไรกับเธอ แต่เธอไม่ได้คิดอะไร

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:33 คุณลุงใจดี

    5 ปีต่อมาหนุ่มน้อยวัยห้าขวบเศษลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของวานิล น้องตะวัน กำลังวิ่งเล่นอยู่หน้าร้านดอกไม้ของผู้เป็นแม่ ร้านของวานิลได้ขยับขยายกว้างขึ้นมากกว่าเดิม มีพนักงานเพิ่มขึ้นตามการขยับขยายของร้านเพราะลูกค้าเยอะมากขึ้น รายได้ก็คงที่มาหลายปีและมันก็ดีขึ้นในทุกๆ เดือน"ตะวันครับ ระวังด้วยนะครับ""ฮะแม่นิล"ตะวันแม้จะอายุห้าขวบ แต่เพราะอยู่ท่ามกลางคนที่พูดหลายภาษา เด็กน้อยจึงติดพูดหลายภาษามาด้วยเลย ทั้งภาษาไทยที่แม่พูดด้วย ภาษาท้องถิ่นที่นี่ ภาษาอังกฤษ"แม่นิลฮะ ตะวันไปวิ่งเล่นตรงร้านของลุงโจวนะฮะ""ครับผม อย่าไปดื้อนะครับ""ค้าบ"ที่นี่ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก และด้วยความที่วานิลกับลูกก็อยู่ที่นี่กันมานาน เธอมีคนรู้จักเยอะแยะมากมาย ในฐานะคุณนายร้านดอกไม้ ทุกคนเรียกเธอแบบนี้ น้อยนักที่จะมีคนเรียกชื่อเล่นจริงๆ ของเธอ"ลุงโจว!""อ้าว นึกว่าใคร""ตะวันมาวิ่งเล่นฮะ""ระวังด้วยล่ะตะวัน""ฮะลุงโจว"เด็กน้อยวิ่งเล่นพร้อมกับทักทายพ่อค้าแม่ค้าที่อยู่ในระแวกที่ตัวเองกำลังวิ่งผ่าน ทุกคนต่างพากันเอ็นดูเพราะตะวันเป็นเด็กดีไม่เกเร สิ่งที่ชอบทำมากที่สุดคือวิ่งเล่นไปเรื่อยๆ ตามประสาเด็ก ชอบทักทายคนนั้นคนน

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:34 เจอกันอีกแล้ว

    ตลอดห้าปีที่ผ่านมาศรัณย์ไม่เคยหยุดตามหาวานิลเลย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องดำเนินชีวิตของตัวเองต่อเหมือนกัน ลาออกจากการเป็นตำรวจมา เขาก็ยังต้องมาทำงานของตัวเองเหมือนเดิม เดินทางไปตามต่างประเทศเพื่อดีลงานกับลูกค้า เช่นเดียวกับครั้งนี้ ที่เขามาฮ่องกงนานหน่อย และก็เป็นครั้งแรก ที่เพิ่งจะได้มาในละแวกนี้มาเฟียหนุ่มลงมาจากรถคันหรู ก่อนที่เขาจะกวาดตามองไปรอบๆ หวังว่าจะได้เห็นเด็กน้อยคนนั้นอีกครั้ง แต่เขากลับไม่เจอใครเลย วันนี้ตั้งใจมาที่นี่ ก็เพราะอยากเจอเด็กน้อยคนนั้นอีกครั้ง"เชิญครับคุณศรัณย์""......" มาเฟียหนุ่มไม่ได้ตอบ เขาเดินเข้าไปในร้านอาหารอย่างเงียบๆไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ตั้งแต่ที่เห็นหน้าเด็กน้อยครั้งนั้น มันก็ฝังอยู่ในใจของเขาตลอด และมันก็ทำให้เขาอยากจะเจอเด็กน้อยคนนั้นอีกครั้งเป็นลูกเต้าเหล่าใครกันนะ ทำไมเขาถึงได้อยากเจอบ่อยๆ ขนาดนี้ แถมหน้าตายังคล้ายเขามากอีกด้วย"สวัสดีครับคุณศรัณย์""ครับ""ติดใจอาหารร้านนี้เหรอครับ ถึงได้นัดมาที่ร้านนี้อีกแล้ว""อ่าครับ ก็อร่อยดีนะครับ""ถ้าอย่างนั้นสั่งอาหารกันก่อนนะครับ""ครับ"ศรัณย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาสั่งอาหารมานั่งกินกับนักธุรกิจฮ่องกงค

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:35 ผู้หญิงที่หายไป

    "นี่ไงครับ ร้านดอกไม้ของตะวัน" เด็กน้อยจูงมือชายหนุ่มจนกระทั่งมาถึงร้านดอกไม้ของผู้เป็นแม่ ซึ่งอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่นัก"โอ้โห มีแต่ดอกไม้สวยๆ ทั้งนั้นเลยครับ""สวัสดีครับ รับช่อดอกไม้แนวไหนดีครับ อยากได้ไปเซอร์ไพรส์เนื่องในโอกาสอะไร แจ้งพนักงานในร้านจัดการให้ได้เลยนะครับ" พนักงานคนนึงเดินออกมาทักทายกับศรัณย์ด้วยภาษาอังกฤษ"ครับ ขอเลือกดูก่อนนะครับ""แม่นิลฮะ ตะวันกลับมาแล้ว""ตะวันลูก ไปเล่นที่ไหนมาครับ""......" ศรัณย์มองตามหลังของเด็กน้อยที่กำลังวิ่งเข้าไปข้างใน ทั้งชื่อและน้ำเสียงตอบกลับของผู้หญิงคนนึง มันช่างคุ้นเอามากๆ จนกระทั่งเจ้าของน้ำเสียงหวานนั้นปรากฏตัวออกมาตรงหน้าร้าน พร้อมกับย่อตัวนั่งลงพูดคุยกับเด็กน้อยที่เดินเข้าไปอย่างยิ้มแย้มใช่! เขาจำได้ ต้องเป็นเธออย่างแน่นอน แต่ทำไมเธอถึงเป็นแบบนั้นล่ะ ทำไมเธอถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ หรือเป็นเพราะไม่ได้เจอกันนานตั้ง 6 ปีเชียวนะ"ตะวันพาคุณลุงคนนั้นกลับมาด้วยฮะ คุณลุงบอกว่าอยากซื้อดอกไม้ อยากได้ดอกไม้แบบเดียวกับตะวัน""เหรอครับ..." พอตอบรับลูกชายเสร็จ วานิลก็ค่อยๆ มองออกไป วินาทีนั้น เธอทั้งอึ้ง ตกใจ และทำอะไรไม่ถูกเลย เธอยืนนิ่งมองผู

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:36 มีพ่อแล้ว

    วันถัดมา"ตั้งใจเรียนนะครับคนเก่ง""ฮะแม่นิล""เดี๋ยวตอนเย็นแม่จะมารับนะครับ""....." หนุ่มน้อยพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่างกระตือรือร้นจากนั้นวานิลก็กลับไปทำงานของตัวเองต่อ ยังไม่ทันที่จะได้เปิดร้าน ลูกค้าคนเดิม คนที่เธอไม่อยากเห็น ไม่อยากให้มา ก็มาดักรออยู่ที่หน้าร้านตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว"ร้านยังไม่เปิดค่ะ""ตะวันไปโรงเรียนแล้วเหรอ""ถ้าจะมาซื้อของ ต้องรอก่อนนะคะ ร้านเปิดสิบโมงค่ะ ตอนนี้ยังไม่เปิด""......" ศรัณย์เงียบ เพราะไม่ว่าเขาจะพูดอะไรออกไปวานิลก็จะเบี่ยงเบนไปประเด็นอื่นอยู่เรื่อยเลยเธอทำเหมือนไม่รู้จักเขา เหมือนไม่รู้จักกันจริงๆ ทั้งแววตา ทั้งการกระทำ แต่เขามั่นใจว่าคือเธอ เขาจำเธอได้ ผู้หญิงที่เขารัก เขาจะลืมลงได้ยังไง ต่อให้เธอจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนก็ตาม"ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?""......""คุยกันสักหน่อยได้ไหม""ถ้าคุณไม่ได้มาซื้อของ ก็อย่ามาเกะกะหน้าร้านเลยจะดีกว่านะคะ" เธอมองหน้าของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย สีหน้าสายตาบ่งบอกเหมือนกำลังรำคาญ ที่เขาไม่ยอมออกไปสักที แถมตอนนี้ยังมายืนเกะกะขวางทางเธออีกด้วย"ซะ ซื้อสิ แต่ตอนนี้ร้านยังไม่เปิด ผมแค

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:37 เด็กไม่โกหก

    หลังจากวันนั้นศรัณย์ก็ยังคงตามดูอยู่อย่างเงียบๆ โดยที่ไม่ให้วานิลรู้ตัว เขาอยากจะเข้าไปหาเด็กน้อยที่หน้าตาคล้ายคลึงกับเขาอย่างกับแกะ แต่ก็ยังกลัวเพราะวานิลเป็นคนที่พูดแล้วทำจริงเขาไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะมีคนใหม่ไม่เคยเชื่อเลยสักนิด เพราะเธอเคยบอกเองว่ารักครั้งแรกมันทำให้เธอเจ็บจนไม่อยากมีใครอีก ยิ่งมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกเขามั่นใจว่า เธอจะยิ่งไม่อยากมีใครอีกเลยและถ้าความจริงแล้วเธอไม่มีใคร ตะวันก็ต้องเป็นลูกของเขา ซึ่งเรื่องนี้ก็ยังไม่ได้ปักใจเชื่ออะไรขนาดนั้น ถึงเขาจะเชื่อไปมากกว่า 70% แล้วก็เถอะ แต่เขาจะเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ได้ก็ต่อเมื่อมีหลักฐานเท่านั้นวันนี้ก็เช่นเดียวกัน ศรัณย์แอบดูอยู่ห่างๆ มองเด็กชายตัวน้อยที่กำลังพูดคุยอยู่กับใครบางคน ซึ่งมองจากการแต่งตัวแล้ว ดูเหมือนจะเป็นคุณหมอเลย หรือว่าจะเป็นคุณหมอพ่อของตะวันกันนะ เขายืนรอจนกระทั่งผู้ชายคนนั้นเดินออกไปเขาจึงรีบเดินเข้าไปหา"ตะวันครับ""อ้าว คุณลุงสวัสดีครับ""สวัสดีครับ มาเที่ยวเล่นอีกแล้วล่ะสิ""ครับ""อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวลุงซื้อให้""ไม่ครับ ตะวันแค่มาเดินเล่น ไม่ได้มาซื้อของ""อ๋อ..."เด็ดเดี่ยวพูดจาฉะฉาน ไม่ต่างอะไรจ

    Last Updated : 2025-03-18

Latest chapter

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:60 ตอนจบ

    เวลาต่อมาสนามบินประเทศไทย"ระวังนะครับตะวัน" ฉันร้องห้ามลูกชาย เมื่อลงมาจากเครื่องเจ้าตัวก็วิ่งไปรอบๆ เหมือนกำลังตื่นเต้น ก็ปกติแหละสำหรับเด็กที่เพิ่งจะได้ออกมาจากโลกของตัวเอง ตะวันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลขนาดนี้มาก่อนเลย"มันแปลกตามากเลยครับแม่""ตะวันครับตะวัน""ปล่อยเถอะครับ แกยังไม่เคยเห็น คนของผมก็อยู่กันเยอะแยะ เขาไม่ปล่อยให้นายน้อยของเขาคลาดสายตาหรอก""....." ฉันไม่ได้ตอบอะไร ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่คนเป็นแม่อ่ะ ยังไงก็ห่วงลูกอยู่แล้ว"รถจอดอยู่ทางนี้ครับ" ลูกน้องของเขาเดินมาบอก"มากันเถอะครับนิล ตะวันครับมาขึ้นรถเร็ว""ครับคุณพ่อ"สมกับเป็นเขาจริงๆ นะ แค่เจ้านายกลับมาจากต่างประเทศ ลูกน้องนี่ขนกันมารุมล้อมต้อนรับราวกับว่าจะมีคนมาดักทำร้ายงั้นแหละ ฉันอุตส่าห์จะกลับมาอย่างเงียบๆ แต่นี่คงไม่เงียบแล้วล่ะจะว่าไปหลายปีที่ฉันไม่เคยได้กลับมา อะไรต่อมิอะไรมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันเลยนะเนี่ย มันดูแปลกตาไปเยอะเลย แม้บางอย่างจะอยู่ที่เดิม แต่ก็ปรับเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อย"เราจะไปที่ไหนกันครับคุณพ่อ""บ้านของพ่อไงครับ""แล้วแม่นิลมีบ้านที่นี่ไหมครับ""มีครับ""เราจะไปเที่ยวไหนกันบ้างค

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:59 โอกาสครั้งสุดท้าย

    เช้าแสนสดใสของวันรุ่งขึ้น"เฮือก!!" วานิลสะดุ้งตื่น เธอรีบลุกขึ้นและมองรอบๆ ตัวเอง พอเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นจนสว่างจ้าแล้วเธอก็รู้ได้ทันทีว่า มันสายมากแล้ว "รัณ!"ร่างบางรีบลุกขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดู ให้ตายสินี่มันจะสิบโมงแล้ว เธอนอนตื่นสายขนาดนี้ได้ยังไงกัน"ให้ตายสิโอ้ย! ตื่นสายได้ยังไงวะเนี่ย!" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังเร่งรีบแต่งตัว เพราะเธอจะลงไปสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอกพอแต่งตัวเสร็จเธอก็รีบเดินออกไปที่ประตู แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เปิดออกไปประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาซะก่อนแกร๊ก~"คุณ!""ตื่นแล้วเหรอครับ ผมว่าจะขึ้นมาดูอยู่พอดี" ศรัณย์พูด"ตะวันล่ะคุณ?""ไปเรียนแล้วครับ""ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ นี่ฉันสายเลยนะ ไหนจะต้องเปิดร้านอีก""ไม่เห็นต้องเร่งรีบเลยครับ พนักงานของคุณเขาจัดการกันเรียบร้อยหมดแล้วนะครับ""....""ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วครับ ลงมากินข้าวสิ ผมเตรียมให้แล้ว""เฮ้อ...ตกใจหมด!""ตกใจทำไมครับ มีผมอยู่ทั้งคนนะครับ""ปกติฉันเป็นคนไม่ตื่นสายนะ เล่นมาตื่นสายแบบนี้ ใครบ้างจะไม่ตกใจ""มากินข้าวเถอะครับ""อืม..."วานิลรีบเดินตามศรัณย์ลงไปด้านล่าง เขาทำอาหารไว้ให

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:58 จูบหน้าระเบียง NC20+

    "อุ๊บ! อื้อ!!~"วานิลทำตัวไม่ถูก จู่ๆ ศรัณย์ก็โน้มหน้าลงมาจูบปากกับเธอ เรียวลิ้นสอดเข้าไปในปากเล็ก ตวัดไปมาเหมือนควานหาอะไรในปากของเธอ"อื้ม...!!""อืม...อยู่นิ่งๆ สิครับ" น้ำเสียงของอีกฝ่ายแหบพร่า แม้เธอจะขัดขืนแต่เขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำของตัวเองนี่มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เธอได้จูบกับใคร และมันก็น่าตกใจไม่น้อย เพราะตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าระเบียง"อืม...""พะ พอ อืม..." วานิลพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่แล้วก็ถูกเขาประคองให้กลับมาอยู่ในท่าเดิม เริ่มที่จะขัดขืนยากขึ้น เพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อคเอาไว้ บวกกับร่างกายที่เหมือนจู่ๆ ก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาบอกไม่ถูก"ระ รัณ...!" คราวนี้เธอผลักเขาออกไปได้สำเร็จ แต่ถึงจะจูบกับเธอต่อไม่ได้ ก็ใช่ว่าเขาจะหยุดการกระทำของตัวเองเสียหน่อยจมูกโด่งเริ่มซุกไซ้ตามลำคอขาวต่อจากนั้น คลอเคลียอยู่กับใบหูของเธอจนมาถึงหน้าอก ทำอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด เหมือนกับแมวน้อยที่กำลังคลอเคลียเจ้านาย"อะ อืม...พอแล้ว""ตัวคุณหอมจัง""ระ รัณ...""ผมไม่เคยรังเกียจคุณ ผมรักคุณ ผมรักคุณ...""อะ อือ...หยะ หยุดก่อน" เพราะเขาไม่ได้พูดอย่างเดียวเนี่ยสิ มือสองข้างก็เล้าโลม จับตรงนั้นตรง

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:57 ความลับในอดีต

    ตกกลางคืน หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาแสนหวานกับศรัณย์มา วานิลกำลังนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวเงียบๆ จนกระทั่งศรัณย์เดินเข้ามา"คิดอะไรอยู่ครับ""มีเรื่องให้ต้องคิดน่ะค่ะ" วานิลตอบ"พอจะบอกผมได้ไหม ว่าคุณกำลังคิดเรื่องอะไร?""....." วานิลเงียบ ก่อนจะถอนหายใจออกมา การกระทำแบบนี้เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอไปแล้ว "ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ""ครับ?""ฉันคิดว่าเรื่องนี้คุณเองก็ยังไม่รู้ และถ้าฉันเล่าออกไป คุณอาจจะรังเกียจคนอย่างฉันไปเลยก็ได้""ไม่ ผมจะไม่...""ฟังฉันก่อนสิ" วานิลรีบพูดดักขึ้น เขายังไม่รู้เลยว่าเธอจะพูดเรื่องอะไรให้ฟัง บางทีถ้าเขาได้ยินแล้วเขาอาจจะรับไม่ได้และเลิกรักเธอไปเลยด้วยและที่เธอเลือกที่จะพูดเอาตอนนี้ เพราะหลายครั้งที่ผ่านมาเธอไม่มีความกล้าซะเลย ยิ่งเธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น มันก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของเธออยู่ตลอด"พูดมาสิครับ...""ฉันเคยติดคุก แต่คุณคงรู้แล้ว ฉันถูกอดีตแฟนใส่ร้ายเรื่องยาเสพติด ฉันเลยต้องติดคุก เพราะไม่มีพยาน ไม่มีหลักฐาน ไม่มีคนมาช่วยเรื่องคดี""ใช่ ผมรู้เรื่องนี้แล้ว""เรื่องข้างใน...""ครับ?""ขอโทษนะ ที่เพิ่งบอกเอาตอนนี้ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงมัน ฉันก็ยังเจ็บใจอยู

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:56 สวมแหวน

    หลายเดือนต่อมาร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop"อะไรเนี่ย?" วานิลพึมพำกับตัวเอง เพราะจู่ๆ ตรงหน้าของเธอก็มีช่อดอกไม้ใหญ่อยู่ตรงหน้า และดูเหมือนว่าจะมีคนยืนถือมันอยู่ด้วย"จ๊ะเอ๋!~""คุณ! เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมด!""เซอร์ไพรส์ครับ""ร้านดอกไม้อยู่ตรงนี้แท้ๆ คุณไปอุดหนุนร้านอื่นเหรอ?" ถามเสียงแข็งเหมือนหาเรื่อง"ปะ ป่าวนะครับ ผมสั่งมาจากร้านตรงที่บริษัทที่ผมไปทำงาน ซื้อจากร้านคุณ คุณก็รู้น่ะสิ แบบนั้นก็ไม่เซอร์ไพรส์หรอก""......" ก็ไม่อะไรหรอก แค่แกล้งเขาเล่นก็เท่านั้นแหละ"ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยๆ ของผมครับ""อื้ม...ขอบใจนะ""หิวกาแฟจังเลยครับ""เข้าไปข้างในสิ""ไปนั่งด้วยกันนะครับ""อ๊ะ! ดะ เดี๋ยว! ฉันยังทำงานอยู่นะ!"เหมือนศรัณย์จะไม่ฟังอะไรเลย เขาจับแขนของวานิลแล้วดึงเธอเข้าไปในร้าน และตอนนี้ร้านขยับขยายไปอีกเพราะซื้อคูหาใกล้ๆ กันรวมเป็นร้านเดียวไปแล้ว เป็นร้านดอกไม้ที่มีคาเฟ่อยู่ด้วย พอจัดด้วยดอกไม้สวยๆ แล้ว เรียกลูกค้าได้ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะคนที่ชอบมาถ่ายรูป"อะไรของคุณเนี่ย!?""พนักงานก็เต็มร้าน ไม่เห็นต้องทำเองเลยครับ""ก็คนมันว่าง จะให้ฉันทำอะไร ทำไม่ให้ฉันทำแบบนี้""ตอนนี้ไม่ว่างแล้วน

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:55 รอยยิ้ม

    เวลาผ่านไปร่วมเดือน"ตะวัน!!" วานิลตะโกนเรียกลูกชาย พร้อมกับเท้าเอวยืนรออยู่ตรงบันได เพราะนี่มัน 7:45 แล้วแต่ลูกชายยังมัวแต่โอ้เอ้อยู่ได้ ศรัณย์นี่แหละตัวดีเลย คอยอยู่เบื้องหลังคอยให้ท้ายกันอยู่แบบนี้ไงตะวันถึงได้เป็นแบบนี้"มาแล้วคร้าบแม่นิล..." เสียงหวานของหนุ่มน้อยดังมาแต่ไกล"สายแล้วนะ มัวทำอะไรกันอยู่!" เธอถามเสียงเข้ม"เสร็จแล้วครับ เสร็จแล้ว""คุณ...!" กำลังจะบ่นแต่ก็ถูกเขาพูดแทรกซะก่อน ราวกับว่ารู้ว่าเธอจะบ่นยังไงเลยชิงพูดก่อน"ขอโทษครับ ผมลืมดูเวลา จะรีบไปส่งเดี๋ยวนี้เลย""....." วานิลยืนมองนิ่ง ส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับสองพ่อลูกคู่นี้ที่กำลังพากันวิ่งไปที่รถ มันน่าจริงๆ เลยนะสองพ่อลูกคู่นี้"มีอะไรกันเหรอพี่นิล?" เจียอีเดินเข้ามาถาม"จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากสองพ่อลูกคู่นี้""หึหึ ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยนะ" เจียอีหัวเราะใส่ ตอนแรกที่รู้ความจริงว่าพ่อของตะวันเป็นใครก็ตกใจอยู่นะ แต่ตอนนี้ก็ชินแล้วล่ะ"เข้ากันได้ดีเกินน่ะสิ หัวจะปวด โอ้ยยย!""เอาน่าพี่ อย่าไปเคร่งนักเลย""พี่ไม่ได้เคร่งนะ แต่เขากำลังจะทำให้ตะวันเสียคน ตะวันเคยตรงเวลา มีระเบียบเรียบร้อย แต่พอมีเขาที่ทำให้ทุกอย่าง ตะวันเปลี

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:54 เปิดใจ

    ตอนเช้าวันถัดมา"ตะวันดูมีความสุขนะครับ" ศรัณย์เอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังยืนมองลูกชายวิ่งเล่นอยู่กับบอดีการ์ดของเขา แกดูสนุกสนานมีความสุขเอามากๆ เลย"เขาเป็นเด็กที่แบบ ไม่ค่อยชอบเล่นกับเด็กวัยเดียวกันเท่าไหร่" วานิลตอบ"เหมือนกับคุณเลย""อืม...เหมือนฉัน""ดีนะครับ เพราะคุณเป็นคนที่แข็งแกร่ง เป็นคนที่จิตใจแข็งแรง เป็นคนที่เก่ง อดทน""......""ผมอยากให้คุณกับลูก ย้ายมาอยู่ที่นี่จัง""ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ ฉันต้องทำงาน""ถ้าอะไรมันลงตัวมากกว่านี้ ตึกนั้นก็ทำเป็นร้านไปเลยดีกว่าไหม ห้องข้างบนก็ทำเป็นที่เก็บของ ส่วนคุณกับลูกก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ มีแม่บ้านคอยจัดการงานบ้านให้ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเยอะ""เรื่องนั้นฉันยังไม่คิดหรอก มันไกลเกินที่ฉันจะคิด""......" ศรัณย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเข้าใจเธออยู่ จะย้ายบ้านอะไรทั้งทีมันก็ต้องมีความพร้อม ไม่ใช่ปุบปับจะย้ายเข้ามาอยู่ได้เลย ถึงมันจะไม่ได้ไกลกันก็ตาม"เข้าไปข้างในกันดีกว่าครับ ผมมีอะไรให้คุณดูด้วย""อะไร?"ศรัณย์พาวานิลไปที่ห้องทำงานของเขา ก่อนจะยกกล่องบางอย่างออกมาจากชั้นบนตู้ จากนั้นก็หยิบของในกล่องออกมา ซึ่งมันเป็นอัลบั้มรูปถ่ายเก่าๆ หลายใบมาก"เอ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:53 คำสัญญา

    บ้านพักของศรัณย์ตกกลางคืน"ฝันดีนะครับคนเก่ง""ครับคุณพ่อ""นอนหลับนะครับ พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมรออยู่""ตะวันมีความสุขจังเลยครับ""พ่อก็มีความสุขมากครับ" ศรัณย์หอมหัวของลูกชายครั้งแล้วครั้งเล่า มันมีความสุขมากจริงๆ สุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะพาตะวันกับวานิลไปที่บ้านของเขาทุกหลังที่มีเลยด้วยซ้ำ"คุณพ่อไปนอนกับแม่นิลใช่ไหมครับ""ใช่ครับ""อย่าทะเลาะกันนะครับ""โอเคครับผม ไม่ทะเลาะกันแน่นอน""ฝันดีครับ พ่อรัณ..""ฝันดีครับตะวันของพ่อ"หลังจากที่ส่งลูกชายเข้านอนเรียบร้อยแล้วศรัณย์ก็กลับเข้ามาที่ห้องนอนของตัวเอง"ตะวันหลับละเหรอ?" วานิลเอ่ยถาม เพราะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอกับเขาพอดี เธอกำลังเช็ดผมที่กำลังเปียก"อื้ม หลับแล้ว""แกเป็นยังไงบ้าง""ชอบห้องนอนมากเลยล่ะครับ""คุณไปอาบน้ำสิ""เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ก่อนดีกว่าครับ"วานิลยังไม่ทันได้พูดอะไรศรัณย์ก็เดินมาแย่งผ้าเช็ดผมของเธอไปก่อนแล้ว เขากำลังเช็ดผมให้กับเธอ มองหน้าของเธอผ่านกระจกตรงหน้า"คุณชอบไหม?""ชอบอะไร?""ที่นี่ไงครับ คุณชอบไหม""ฉันมาก็เพราะตะวันอยากมาแค่นั้น""บอกว่าชอบสักนิดก็ได้นะครับ""ฉันเป็นคนที่พูดตามใจ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:52 บ้านพักของเขา

    วันหยุดสุดสัปดาห์สุดท้ายก็ได้มาจริงๆ แถมต้องมาพักค้างคืนด้วย เพราะลูกชายตัวดีดันอยากนอนพักค้างคืน เพราะอยากเล่นน้ำ อยากวิ่งเล่น วานิลเองก็ขัดใจลูกชายไม่ได้ เธอเลยต้องเออออตามไปด้วยเลยศรัณย์ขับรถพาเธอมาที่บ้านหลังนึง ซึ่งมันอยู่นอกชานเมือง ไม่ใช่บ้านหลังใหญ่อะไร แต่ดูแล้วก็ร่มรื่น และดูเงียบสงบดีไม่น้อยเลย เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบวุ่นวายกับใครแหละ"นี่บ้านของคุณเหรอ?""ครับ มีแม่บ้านอยู่ ผมจ้างพวกเขามาคอยดูแล อยู่กับผมมานานแล้วเหมือนกันครับ""คุณไม่ค่อยกลับมาแบบนี้ เขาไม่พากันลาออกหมดหรือไง""ผมก็ไม่ได้ว่านี่ครับ เขาทำงานข้างนอกได้ แต่พอผมกลับมา พวกเขาก็ต้องมาทำงานบ้านให้กับผม""ชิ! เป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ นะ""พูดอย่างกับตัวเองไม่เคยรวย เป็นถึงเจ้าแม่บ่อนเชียวนะ""อย่าพูดให้ลูกได้ยินนะ! นั่นมันก็แค่อดีต ก็แค่โชคหล่นทับ""หึหึ~""เลิกพูดเรื่องนี้นะ ไม่งั้นฉันทุบหัวคุณแน่"ศรัณย์มองแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่ยิ้ม และก็นึกในใจ ว่าเธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม ผู้หญิงที่ปากแรงแต่ความจริงเป็นคนใจดี ถึงจะกล้าถามอย่างที่ปากตัวเองพูดจริงๆ ก็เถอะ"เข้าไปในบ้านสิครับตะวัน""ครับ"เด็กน้อยรีบวิ่งนำหน้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status