Share

EP:14 หวั่นไหว

last update Huling Na-update: 2025-03-03 08:17:46

บ้านของวานิล

"คุณวานิลครับ ดูนี่สิครับ"

"รัณ! ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าเอามา นายทำบ้าอะไรเนี่ย!!" เธอต่อว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า เพราะเขากำลังอุ้มลูกหมาตัวน้อยๆ อยู่

บอกแล้วว่าอย่าไปหามาเพราะเธอไม่มีเวลาดูแล เธอไม่ได้ต้องการเพื่อนไม่ได้เหงาอะไร เธอต้องทำงานจะเอาเวลาไหนไปดูแลมัน

"ผะ ผมเก็บมันได้ระหว่างทางครับ"

"อะไรนะ!"

"คือตอนขับรถมา เห็นมันวิ่งอยู่ข้างทาง ผมลงไปเดินดูแล้ว ไม่เจอตัวอื่นๆ หรือแม่มันเลย สงสัยถูกทิ้งครับ"

"....." เธอเงียบไม่ตอบ จะว่าก็ไม่ได้ด้วยสิ เธอไม่ใช่คนใจร้ายที่จะทำร้ายสัตว์นะ แต่สถานะของเธอที่อยู่แบบนี้จะเลี้ยงได้ไง เธอไม่ได้อยู่บ้านทั้งวันสักหน่อย

"เดี๋ยวผมดูแลมันเองครับ แต่คงต้องขออนุญาตพามันมาตอนที่มาหาคุณวานิล"

"แล้วนายจะเลี้ยงยังไง นายก็ต้องทำงาน"

"ตอนไปทำงานก็เอาอาหารเทไว้ แล้วก็ไปทำงานไงครับ"

"....."

"ผมอยากเลี้ยง สงสารมันนะครับ เดินอยู่ตัวเดียวในทางเปลี่ยวๆ ตัวเล็กแบบนี้จะดูแลตัวเองยังไง" เรื่องนี้เรื่องจริง ไม่ได้อยู่ในแผน แต่พอเก็บหมาน้อยมันมาได้แล้วเขากลับคิดจะเอามันเข้ามาเพื่อเอาใจเธอ เพราะรู้ว่าวานิลใจอ่อนง่าย

"เฮ้อ...นายนี่มันจริงๆ เลยนะ"

"ขอโทษครับ"

"ปล่
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:15 ถูกทำร้าย

    วันหนึ่งขณะที่วานิลกำลังขับรถกลับบ้าน เธอมองที่กระจกด้านหลัง และเห็นว่ามีรถคันสีดำกระจกทึบกำลังขับรถตามเธออยู่ ตอนแรกเธอก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ตอนนี้เธอเริ่มคิดซะแล้วสิ เพราะรถคันนี้ตามเธอมาตั้งแต่อยู่ที่คลับแล้ว ไม่ว่าเธอจะเลี้ยวตรงไหน ไปถนนเส้นไหน รถคันนี้ตามเธอมาตลอดเลยตู๊ด~( สวัสดีค่ะ ) ปลายสายเป็นเสียงผู้หญิง ทำให้เธอต้องมองหน้าจอเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง ว่าโทรถูกหรือเปล่า"นิคอยู่ไหน?"( คุณนิคอาบน้ำอยู่ค่ะ เขาบอกว่าถ้ามีใครโทรมาให้รับสายและบอกให้รอก่อน )"ห้านาทีนะ ฉันมีเวลาแค่ห้านาที บอกให้นิครีบโทรกลับให้เร็วที่สุด เรื่องด่วนจากวานิล"( ได้ค่ะ )สักพักต่อมา...ครืดด~"ฮัลโหลนิค"( ว่ายังไง มีอะไร )"มีคนกำลังขับรถตามฉัน"( แล้วเรนล่ะ )"วันนี้เรนหยุด ขับตามมาตั้งแต่ฉันออกจากคลับแล้ว ฉันใกล้จะถึงบ้าน รถคันนั้นก็ยังตามมาอยู่"( เดี๋ยวฉันจะส่งลูกน้องไป แล้วจะรีบตามไป ดูแลตัวเองด้วยนะ )"อืม..."วานิลขับรถมาเรื่อยๆ พร้อมกับคอยมองกระจกหลังอยู่ตลอด เธอพยายามที่จะไม่ตื่นตระหนก ตามสัญชาตญาณเธอรู้ดีว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว มีคนกำลังตามเธอ และใช้โอกาสที่ลูกน้องคนสนิทของเธอลาพักด้วย แสดงว

    Huling Na-update : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:16 ขอล้ำเส้น NC20+

    บ้านวานิล"นอนตรงนี้แหละ" วานิลพูดพร้อมกับวางฟูกผืนหนาลงข้างๆ เตียงของเธอ ที่จริงจะให้นอนคนละห้องแต่พอมาคิดๆ ใหม่แล้ว มือเจ็บสองข้างแบบนี้จะทำอะไรเองได้ล่ะที่ให้นอนด้วยก็เพื่อความปลอดภัยแหละ สภาพแบบนี้เผลอๆ เธอคงต้องพาเข้าห้องน้ำด้วยอีก"ให้ผมนอนด้วยเหรอครับ ที่ห้องคุณวานิล?""นายจะนอนกับเรนก็ได้นะ เดี๋ยวโทรตามให้" พูดจบก็หยิบโทรศัพท์เตรียมจะโทรออกไปหาลูกน้องคนสนิทของตัวเอง แต่แล้วก็ถูกแทรกด้วยคำปฏิเสธของอีกฝ่าย"มะ ไม่เอาครับ""งั้นก็อย่าถาม อย่าเรื่องมาก""ผมแค่ตกใจน่ะครับ ตอนแรกก็เข้าใจว่าจะได้นอนห้องรับแขกอะไรแบบนี้"คิดแบบนี้ก็มีแผนแหละ แต่เหมือนแผนการจะล่มไม่เป็นท่าเลย อุตส่าห์ได้โอกาสมานอนที่บ้านของเธอแล้วแท้ๆ แต่กลับถูกขัดด้วยเรื่องนี้ซะได้นี่"มือนายเจ็บ จะทำอะไรเองได้ อาบน้ำเข้าห้องน้ำ หรือแม้กระทั่งหยิบจับยังลำบากเลย จะยืนแอ่นฉี่เองรึไง?""....." พอได้ยินอย่างนั้นใบหน้าของเขาก็ร้อนขึ้นมาทันที ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับเขาเลย เชื่อแล้วว่าเธอเป็นคนตรงๆ พูดตรงๆ เล่นเอาเขาไปไม่เป็นเลยใช้ชีวิตมาตั้งเท่าไหร่ผ่านอะไรมาก็ตั้งเยอะ ไม่เคยต้องถูกผู้หญิงมาพูดว่าจะจับส่วนนั้นให้ยืนฉี่เลย

    Huling Na-update : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:17 ดูแลเอาใจใส่

    วันถัดมาวานิลตื่นมาตอนเช้าแต่เธอกลับมองไม่เห็นคนที่นอนอยู่ข้างๆ เตียง ศรัณย์ลุกออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันจากนั้นเธอรีบลุกออกจากเตียงทันที ก่อนจะลงไปที่ด้านล่าง หมอนี่ทำไมถึงชอบดื้อแบบนี้นะ ถ้าเห็นว่าเข้าครัวไปทำกับข้าว หรือทำอะไรที่มันทำให้แผลมีเลือดออก เธอจะจับตัดมือทิ้งให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย"รัณ!""ครับ ผมอยู่ตรงนี้ครับ""นายมาทำอะไรตรงนี้!?" รีบเดินไปตามเสียง"ผมมาเอาอาหารให้เจ้าปุยครับ เมื่อเช้าตื่นมาได้ยินเสียงร้องของมันก็เลยลงมาดู เห็นคุณวานิลยังไม่ตื่นผมก็เลยไม่อยากปลุกครับ""แผลนายยังไม่หายดีเลยนะรัณ""ไม่เป็นอะไรจริงๆ ครับ แค่เทอาหารเฉยๆไม่ได้หนักอะไรเลย""......""อะไรที่ผมช่วยตัวเองได้ผมก็อยากทำครับ โดยเฉพาะเข้าห้องน้ำ" พอพูดถึงเรื่องนี้แล้วก็เขินขึ้นมา ดีนะที่เรื่องนี้เธอไม่ได้ทำจริงๆ ไม่ได้พาเขาไปเข้าห้องน้ำและช่วยเขาให้ฉี่หรือนั่งส้วมถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ นะ เขาคงต้องหาปี๊บมาคลุมหัว หรือไม่ก็ไม่มาให้เธอเห็นหน้าอีกนาน"อุ้มเจ้าปุยมา แล้วเข้าไปนั่งข้างใน""ครับ""แล้วก็ไม่ต้องทำอะไรล่ะอยากได้อะไรก็เรียกฉัน อย่าดื้อให้มันมาก""แล้วคุณวานิลจะไปไหนครับ?""เข้าครัวสิถามได้"

    Huling Na-update : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:18 ทำตัวน่าสงสัย

    เวลาต่อมา"แผลนายเหมือนจะติดกันสนิทแล้วนะ แต่หมอยังไม่ให้ยกของหนัก เดี๋ยวแผลปริได้""ครับ"ครั้งแรกที่วานิลได้เปิดแผลของศรัณย์ ทุกครั้งที่เปิดแผลและทำความสะอาดเธอจะไม่อยู่ด้วย ส่งเขาที่ห้องทำแผลของโรงพยาบาลแล้วเธอจะนั่งรอด้านนอก จนกระทั่งวันนี้เปิดผ้าพันแผลออกเห็นเพียงรอยเย็บสีแดงจางๆ เพราะเป็นหน้ามือหรือเปล่านะมันเลยมองไม่ค่อยชัด"พักให้หายดีอีกซักอาทิตย์นึงก็ได้ ไปทำงานตอนนี้นายก็ต้องใช้มือยกของอยู่ดี""แล้วยังให้ผมอยู่ที่นี่อีกไหมครับ""มือของนายมันเป็นยังไงบ้างล่ะ กำมือได้หรือเปล่า จับแฮนด์รถขับได้ไหม?""อืม...น่าจะไม่ได้นะครับ สงสัยผมคงต้องอยู่ต่อ""นายนี่มันเจ้าเล่ห์จริงๆ เลย""ผมขออยู่ต่อนะครับ""อืม แต่ทำอะไรเองได้แล้ว ก็แยกไปนอนห้องรับแขกก็แล้วกัน""ได้ครับ"แบบนี้ก็เข้าทางเลยสิ เพราะไม่ได้อยู่ในสายตาของเธอในช่วงตอนกลางคืน เขาจะได้มีเวลาทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการจะทำ ทุกอย่างมันจะได้เสร็จเรียบร้อย ก่อนที่มันจะบานปลายไปมากกว่านี้แต่พอคิดแบบนั้นแล้ว นึกถึงอนาคตที่เขาจะต้องจากเธอ ทำไมถึงได้รู้สึกไม่เป็นตัวเองแบบนี้ล่ะจากหน้าที่มันกำลังกลายเป็นความรักแล้วอย่างนั้นเหรอ"รัณ รัณ!"

    Huling Na-update : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:19 งานเลี้ยง

    สองเดือนถัดมาCasino Will วันนี้ที่กาสิโนของวานิลมีงานเลี้ยง มีคนมาร่วมงานมากมายทั้งลูกค้าประจำของที่นี่ และคนรู้จักที่เคยร่วมงานทั้งเก่าและใหม่ และที่สำคัญคนที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ เพื่อนๆ ร่วมงานของเธอ"คุณวานิล...""อ้าวคุณสหรัฐ สวัสดีค่ะ""ครับ ไม่ได้เจอนานเลยนะครับเนี่ย""นั่นสิคะ ไม่คิดว่าคุณจะมาด้วย""ได้รับคำเชิญมาทั้งที จะพลาดได้ยังไงครับ""....." เรื่องนั้นเธอไม่ได้เป็นคนจัดการ บัตรเชิญต่างๆ พนักงานของเธอเป็นคนจัดการและแจกให้กับทุกคนเหมือนอย่างเคย ให้เธอทำเองคงไม่ไหวหรอก"ถ้าไม่รังเกียจ ดื่มกับผมสักแก้วนะครับ""แหม ใครจะกล้าปฏิเสธล่ะคะ" เธอยิ้มหวานให้กับคนตรงหน้า ก่อนจะชนแก้วดื่มกับเขาและในขณะที่เธอกำลังพูดคุยสนุกสนานอยู่กับแขกที่มาร่วมงาน สายตาดุดันคู่นึงก็จ้องไม่วางตาเลย แม้จะเดินอยู่แต่เขาก็คอยมองเธออยู่ตลอดเวลาอยากจะบ้า ทำไมเธอต้องไปยืนคุยกับคนอื่นแล้วยิ้มแบบนั้นด้วยล่ะ รอยยิ้มหวานๆ แบบนั้นเขาอยากเห็นคนเดียวด้วยซ้ำหึงแบบสุดๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะสถานะของตัวเองตอนนี้ก็คือ พนักงานเสิร์ฟ แต่เขารู้สึกได้ว่าเธอมีความสุขขึ้นมากจริงๆ ดูจากรอยยิ้มที่มีให้เห็นบ่อยๆแต่...เขาก็

    Huling Na-update : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:20 หึงหวง NC20+

    ตกดึกปึก!เสียงปิดประตูรถ วานิลลงมาจากรถเงียบๆ โดยที่มีลูกน้องคนสนิทเป็นคนมาส่งก่อนที่เรนจะขับรถออกไป จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในบ้านแต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรต่อ เสียงรถมอเตอร์ไซค์ก็ดังเข้ามาจอดในบ้านของเธอราวกับว่าตามกันมาติดๆ"รัณทำไมกลับมาเร็ว?"หมับ!"ผมขอโทษเรื่องนั้นนะครับ" เจ้าตัวโผเข้ากอดแน่น ทำเอาเธอตกใจอยู่ไม่น้อยเลยเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ผลักเขาออกไปเพราะที่นี่ไม่ได้มีใคร"รัณ...""ผมขอโทษนะครับที่ใจร้อน" พอผละตัวออกมาศรัณย์ก็นั่งคุกเข่าก้มหน้าต่อหน้าของเธอราวกับว่ากำลังลงโทษตัวเองที่ก่อนหน้านั้นทำตัวไร้มารยาทกับเธอ"ลุกขึ้นได้แล้ว""คุณวานิลโกรธผม""ใช่ฉันโกรธ แต่ตอนนี้หายแล้ว แต่ถ้านายไม่ลุกขึ้นฉันจะโกรธอีกรอบ""....." พอได้ยินอย่างนั้นเขาก็รีบลุกขึ้นทันที "คือผม...""ไม่ต้องพูดแล้ว""ผมผิดเองครับที่ตอนนั้นใจร้อน""ทำไมตามมาเร็ว?""ผมขอผู้จัดการกลับก่อนครับ"".....""คุณวานิลครับ""อืม...""ผู้ชายคนนั้นเป็นใครครับ ทำไมสนิทกับคุณวานิลขนาดนั้น"รู้อยู่แล้วแหละว่าจะต้องถูกถามแบบนี้ ตอนนั้นที่ยังไม่ได้พูดอะไรเพราะสถานที่มันไม่ใช่ที่ที่จะต้องพูดเลย เธอไม่ได้มีอะไรปิดบัง เพราะงั้นเลย

    Huling Na-update : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:21 ง้อ

    วานิลลุกเดินไปที่ห้องน้ำ และทันทีที่ได้เห็นสภาพร่างกายของตัวเองเธอก็ถึงกับพูดไม่ออกเลย ได้แต่อ้าปากค้างมองเรือนร่างของตัวเองที่เต็มไปด้วยรอยแดงมากมาย ไม่คิดว่าศรัณย์จะฝากรอยเอาไว้เต็มตัวของเธอแบบนี้"ไอ้บ้านี่ ทำอะไรของมันวะเนี่ย!"แล้วไอ้รอยแดงพวกนี้ใช่ว่าวันสองวันจะหายเมื่อไหร่ ปกติเธอจะชอบใส่ชุดเดรสสวยๆ ไปทำงานอยู่แล้ว ถ้าต้องเปลี่ยนการแต่งตัว เธอคงถูกสงสัย ว่าทำไมถึงแต่งตัวแปลกไปสักพักต่อมา..."ไอ้บ้ารัณ!""เฮ้ย! เดี๋ยวสิครับ มาตีผมทำไมเนี่ย""ทำบ้าอะไรของนาย!""ครับ? ผมทำอะไรครับ?" ถามอย่างงงๆ เพราะจู่ๆ เธอก็เดินมาตีเขาไม่หยุด"....." วานิลไม่ได้ตอบ แต่เธอเปิดหน้าอกส่วนบนให้กับเขาดู ไม่ต้องเปิดลงไปถึงเต้าหรอก แค่ตรงหน้าอกก็แดงจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว "นี่มันอะไร!?""เอ่อ...ผมก็ไม่คิดว่ามันจะแดงขนาดนี้""นายนี่มัน...""มันไม่ใช่รอยแผลนี่ครับ เดี๋ยวก็หาย""ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่รอยแผล แต่นายก็รู้ว่าฉันต้องไปทำงาน แล้วเสื้อผ้าของฉันก็มีแต่ชุดเดรสทั้งนั้นเลย ถ้าฉันไปสภาพนี้เขาคงได้คิดว่าฉันเป็นโรค!""ผมว่ามันก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยครับ ลองเปลี่ยนการแต่งตัวบ้างก็ได้ ใส่ปกปิดมิดชิด ปลอดภัยดีออ

    Huling Na-update : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:22 ของหล่น

    บ้านวานิล"นายหาอะไรของนายอยู่รัณ?" วานิลเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่ารัณกำลังทำเหมือนกับว่ากำลังหาอะไรบางอย่างอยู่ เขาดูเคร่งเครียดราวกับว่าของที่ตัวเองกำลังหามันเป็นของสำคัญมาก และพอได้ยินเสียงเรียกของเธอเขาก็สะดุ้งทันทีเลยเหมือนกัน"คะ คุณวานิล!""ตกใจอะไรขนาดนั้น นายหาอะไรอยู่" เธอทำหน้างงอยู่ไม่น้อย ทั้งที่ถามดีๆ น้ำเสียงปกติ แต่เขากลับหันมามองเหมือนตกใจมากที่เห็นเธอ"เอ่อคือ...ผมหาของอยู่ครับ มันหล่นหาย""ของอะไรล่ะ จะได้ช่วยหา""มะ ไม่เป็นอะไรครับ เดี๋ยวผมหาเองดีกว่าครับ""....." เธอไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่ยืนมองนิ่งๆ เงียบๆ เพราะไม่รู้ว่าศรัณย์กำลังหาของอะไร "สร้อย แหวน กำไล หรือของอย่างอื่น?""เอ่อ...เอกสารสำคัญน่ะครับ ผมทำหล่นจากระเป๋า ไม่รู้หล่นตรงไหน""อ๋อ เดี๋ยวช่วยเดินหาละกัน""มะ ไม่ต้องครับ!""อะไรของนาย คนจะช่วยหา เป็นอะไรอีก?""คุณวานิลไม่ต้องช่วยหาหรอกครับ เดี๋ยวผมหาเองดีกว่า บางทีผมอาจจะลืมไว้ที่รถหรือห้องพักตัวเองน่ะครับ หาไม่เจอแถวนี้ค่อยกลับไปดู""ตามใจ"เธอเดินกลับออกมาจากตรงนั้น และระหว่างทางที่เดินกลับเธอก็เห็นบางอย่างหล่นอยู่ตรงมุมเสา มันเป็นกระดาษที่เหมือนจะถูกพับจนเล็ก

    Huling Na-update : 2025-03-18

Pinakabagong kabanata

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:60 ตอนจบ

    เวลาต่อมาสนามบินประเทศไทย"ระวังนะครับตะวัน" ฉันร้องห้ามลูกชาย เมื่อลงมาจากเครื่องเจ้าตัวก็วิ่งไปรอบๆ เหมือนกำลังตื่นเต้น ก็ปกติแหละสำหรับเด็กที่เพิ่งจะได้ออกมาจากโลกของตัวเอง ตะวันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลขนาดนี้มาก่อนเลย"มันแปลกตามากเลยครับแม่""ตะวันครับตะวัน""ปล่อยเถอะครับ แกยังไม่เคยเห็น คนของผมก็อยู่กันเยอะแยะ เขาไม่ปล่อยให้นายน้อยของเขาคลาดสายตาหรอก""....." ฉันไม่ได้ตอบอะไร ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่คนเป็นแม่อ่ะ ยังไงก็ห่วงลูกอยู่แล้ว"รถจอดอยู่ทางนี้ครับ" ลูกน้องของเขาเดินมาบอก"มากันเถอะครับนิล ตะวันครับมาขึ้นรถเร็ว""ครับคุณพ่อ"สมกับเป็นเขาจริงๆ นะ แค่เจ้านายกลับมาจากต่างประเทศ ลูกน้องนี่ขนกันมารุมล้อมต้อนรับราวกับว่าจะมีคนมาดักทำร้ายงั้นแหละ ฉันอุตส่าห์จะกลับมาอย่างเงียบๆ แต่นี่คงไม่เงียบแล้วล่ะจะว่าไปหลายปีที่ฉันไม่เคยได้กลับมา อะไรต่อมิอะไรมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันเลยนะเนี่ย มันดูแปลกตาไปเยอะเลย แม้บางอย่างจะอยู่ที่เดิม แต่ก็ปรับเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อย"เราจะไปที่ไหนกันครับคุณพ่อ""บ้านของพ่อไงครับ""แล้วแม่นิลมีบ้านที่นี่ไหมครับ""มีครับ""เราจะไปเที่ยวไหนกันบ้างค

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:59 โอกาสครั้งสุดท้าย

    เช้าแสนสดใสของวันรุ่งขึ้น"เฮือก!!" วานิลสะดุ้งตื่น เธอรีบลุกขึ้นและมองรอบๆ ตัวเอง พอเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นจนสว่างจ้าแล้วเธอก็รู้ได้ทันทีว่า มันสายมากแล้ว "รัณ!"ร่างบางรีบลุกขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดู ให้ตายสินี่มันจะสิบโมงแล้ว เธอนอนตื่นสายขนาดนี้ได้ยังไงกัน"ให้ตายสิโอ้ย! ตื่นสายได้ยังไงวะเนี่ย!" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังเร่งรีบแต่งตัว เพราะเธอจะลงไปสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอกพอแต่งตัวเสร็จเธอก็รีบเดินออกไปที่ประตู แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เปิดออกไปประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาซะก่อนแกร๊ก~"คุณ!""ตื่นแล้วเหรอครับ ผมว่าจะขึ้นมาดูอยู่พอดี" ศรัณย์พูด"ตะวันล่ะคุณ?""ไปเรียนแล้วครับ""ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ นี่ฉันสายเลยนะ ไหนจะต้องเปิดร้านอีก""ไม่เห็นต้องเร่งรีบเลยครับ พนักงานของคุณเขาจัดการกันเรียบร้อยหมดแล้วนะครับ""....""ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วครับ ลงมากินข้าวสิ ผมเตรียมให้แล้ว""เฮ้อ...ตกใจหมด!""ตกใจทำไมครับ มีผมอยู่ทั้งคนนะครับ""ปกติฉันเป็นคนไม่ตื่นสายนะ เล่นมาตื่นสายแบบนี้ ใครบ้างจะไม่ตกใจ""มากินข้าวเถอะครับ""อืม..."วานิลรีบเดินตามศรัณย์ลงไปด้านล่าง เขาทำอาหารไว้ให

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:58 จูบหน้าระเบียง NC20+

    "อุ๊บ! อื้อ!!~"วานิลทำตัวไม่ถูก จู่ๆ ศรัณย์ก็โน้มหน้าลงมาจูบปากกับเธอ เรียวลิ้นสอดเข้าไปในปากเล็ก ตวัดไปมาเหมือนควานหาอะไรในปากของเธอ"อื้ม...!!""อืม...อยู่นิ่งๆ สิครับ" น้ำเสียงของอีกฝ่ายแหบพร่า แม้เธอจะขัดขืนแต่เขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำของตัวเองนี่มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เธอได้จูบกับใคร และมันก็น่าตกใจไม่น้อย เพราะตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าระเบียง"อืม...""พะ พอ อืม..." วานิลพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่แล้วก็ถูกเขาประคองให้กลับมาอยู่ในท่าเดิม เริ่มที่จะขัดขืนยากขึ้น เพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อคเอาไว้ บวกกับร่างกายที่เหมือนจู่ๆ ก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาบอกไม่ถูก"ระ รัณ...!" คราวนี้เธอผลักเขาออกไปได้สำเร็จ แต่ถึงจะจูบกับเธอต่อไม่ได้ ก็ใช่ว่าเขาจะหยุดการกระทำของตัวเองเสียหน่อยจมูกโด่งเริ่มซุกไซ้ตามลำคอขาวต่อจากนั้น คลอเคลียอยู่กับใบหูของเธอจนมาถึงหน้าอก ทำอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด เหมือนกับแมวน้อยที่กำลังคลอเคลียเจ้านาย"อะ อืม...พอแล้ว""ตัวคุณหอมจัง""ระ รัณ...""ผมไม่เคยรังเกียจคุณ ผมรักคุณ ผมรักคุณ...""อะ อือ...หยะ หยุดก่อน" เพราะเขาไม่ได้พูดอย่างเดียวเนี่ยสิ มือสองข้างก็เล้าโลม จับตรงนั้นตรง

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:57 ความลับในอดีต

    ตกกลางคืน หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาแสนหวานกับศรัณย์มา วานิลกำลังนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวเงียบๆ จนกระทั่งศรัณย์เดินเข้ามา"คิดอะไรอยู่ครับ""มีเรื่องให้ต้องคิดน่ะค่ะ" วานิลตอบ"พอจะบอกผมได้ไหม ว่าคุณกำลังคิดเรื่องอะไร?""....." วานิลเงียบ ก่อนจะถอนหายใจออกมา การกระทำแบบนี้เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอไปแล้ว "ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ""ครับ?""ฉันคิดว่าเรื่องนี้คุณเองก็ยังไม่รู้ และถ้าฉันเล่าออกไป คุณอาจจะรังเกียจคนอย่างฉันไปเลยก็ได้""ไม่ ผมจะไม่...""ฟังฉันก่อนสิ" วานิลรีบพูดดักขึ้น เขายังไม่รู้เลยว่าเธอจะพูดเรื่องอะไรให้ฟัง บางทีถ้าเขาได้ยินแล้วเขาอาจจะรับไม่ได้และเลิกรักเธอไปเลยด้วยและที่เธอเลือกที่จะพูดเอาตอนนี้ เพราะหลายครั้งที่ผ่านมาเธอไม่มีความกล้าซะเลย ยิ่งเธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น มันก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของเธออยู่ตลอด"พูดมาสิครับ...""ฉันเคยติดคุก แต่คุณคงรู้แล้ว ฉันถูกอดีตแฟนใส่ร้ายเรื่องยาเสพติด ฉันเลยต้องติดคุก เพราะไม่มีพยาน ไม่มีหลักฐาน ไม่มีคนมาช่วยเรื่องคดี""ใช่ ผมรู้เรื่องนี้แล้ว""เรื่องข้างใน...""ครับ?""ขอโทษนะ ที่เพิ่งบอกเอาตอนนี้ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงมัน ฉันก็ยังเจ็บใจอยู

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:56 สวมแหวน

    หลายเดือนต่อมาร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop"อะไรเนี่ย?" วานิลพึมพำกับตัวเอง เพราะจู่ๆ ตรงหน้าของเธอก็มีช่อดอกไม้ใหญ่อยู่ตรงหน้า และดูเหมือนว่าจะมีคนยืนถือมันอยู่ด้วย"จ๊ะเอ๋!~""คุณ! เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมด!""เซอร์ไพรส์ครับ""ร้านดอกไม้อยู่ตรงนี้แท้ๆ คุณไปอุดหนุนร้านอื่นเหรอ?" ถามเสียงแข็งเหมือนหาเรื่อง"ปะ ป่าวนะครับ ผมสั่งมาจากร้านตรงที่บริษัทที่ผมไปทำงาน ซื้อจากร้านคุณ คุณก็รู้น่ะสิ แบบนั้นก็ไม่เซอร์ไพรส์หรอก""......" ก็ไม่อะไรหรอก แค่แกล้งเขาเล่นก็เท่านั้นแหละ"ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยๆ ของผมครับ""อื้ม...ขอบใจนะ""หิวกาแฟจังเลยครับ""เข้าไปข้างในสิ""ไปนั่งด้วยกันนะครับ""อ๊ะ! ดะ เดี๋ยว! ฉันยังทำงานอยู่นะ!"เหมือนศรัณย์จะไม่ฟังอะไรเลย เขาจับแขนของวานิลแล้วดึงเธอเข้าไปในร้าน และตอนนี้ร้านขยับขยายไปอีกเพราะซื้อคูหาใกล้ๆ กันรวมเป็นร้านเดียวไปแล้ว เป็นร้านดอกไม้ที่มีคาเฟ่อยู่ด้วย พอจัดด้วยดอกไม้สวยๆ แล้ว เรียกลูกค้าได้ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะคนที่ชอบมาถ่ายรูป"อะไรของคุณเนี่ย!?""พนักงานก็เต็มร้าน ไม่เห็นต้องทำเองเลยครับ""ก็คนมันว่าง จะให้ฉันทำอะไร ทำไม่ให้ฉันทำแบบนี้""ตอนนี้ไม่ว่างแล้วน

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:55 รอยยิ้ม

    เวลาผ่านไปร่วมเดือน"ตะวัน!!" วานิลตะโกนเรียกลูกชาย พร้อมกับเท้าเอวยืนรออยู่ตรงบันได เพราะนี่มัน 7:45 แล้วแต่ลูกชายยังมัวแต่โอ้เอ้อยู่ได้ ศรัณย์นี่แหละตัวดีเลย คอยอยู่เบื้องหลังคอยให้ท้ายกันอยู่แบบนี้ไงตะวันถึงได้เป็นแบบนี้"มาแล้วคร้าบแม่นิล..." เสียงหวานของหนุ่มน้อยดังมาแต่ไกล"สายแล้วนะ มัวทำอะไรกันอยู่!" เธอถามเสียงเข้ม"เสร็จแล้วครับ เสร็จแล้ว""คุณ...!" กำลังจะบ่นแต่ก็ถูกเขาพูดแทรกซะก่อน ราวกับว่ารู้ว่าเธอจะบ่นยังไงเลยชิงพูดก่อน"ขอโทษครับ ผมลืมดูเวลา จะรีบไปส่งเดี๋ยวนี้เลย""....." วานิลยืนมองนิ่ง ส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับสองพ่อลูกคู่นี้ที่กำลังพากันวิ่งไปที่รถ มันน่าจริงๆ เลยนะสองพ่อลูกคู่นี้"มีอะไรกันเหรอพี่นิล?" เจียอีเดินเข้ามาถาม"จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากสองพ่อลูกคู่นี้""หึหึ ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยนะ" เจียอีหัวเราะใส่ ตอนแรกที่รู้ความจริงว่าพ่อของตะวันเป็นใครก็ตกใจอยู่นะ แต่ตอนนี้ก็ชินแล้วล่ะ"เข้ากันได้ดีเกินน่ะสิ หัวจะปวด โอ้ยยย!""เอาน่าพี่ อย่าไปเคร่งนักเลย""พี่ไม่ได้เคร่งนะ แต่เขากำลังจะทำให้ตะวันเสียคน ตะวันเคยตรงเวลา มีระเบียบเรียบร้อย แต่พอมีเขาที่ทำให้ทุกอย่าง ตะวันเปลี

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:54 เปิดใจ

    ตอนเช้าวันถัดมา"ตะวันดูมีความสุขนะครับ" ศรัณย์เอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังยืนมองลูกชายวิ่งเล่นอยู่กับบอดีการ์ดของเขา แกดูสนุกสนานมีความสุขเอามากๆ เลย"เขาเป็นเด็กที่แบบ ไม่ค่อยชอบเล่นกับเด็กวัยเดียวกันเท่าไหร่" วานิลตอบ"เหมือนกับคุณเลย""อืม...เหมือนฉัน""ดีนะครับ เพราะคุณเป็นคนที่แข็งแกร่ง เป็นคนที่จิตใจแข็งแรง เป็นคนที่เก่ง อดทน""......""ผมอยากให้คุณกับลูก ย้ายมาอยู่ที่นี่จัง""ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ ฉันต้องทำงาน""ถ้าอะไรมันลงตัวมากกว่านี้ ตึกนั้นก็ทำเป็นร้านไปเลยดีกว่าไหม ห้องข้างบนก็ทำเป็นที่เก็บของ ส่วนคุณกับลูกก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ มีแม่บ้านคอยจัดการงานบ้านให้ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเยอะ""เรื่องนั้นฉันยังไม่คิดหรอก มันไกลเกินที่ฉันจะคิด""......" ศรัณย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเข้าใจเธออยู่ จะย้ายบ้านอะไรทั้งทีมันก็ต้องมีความพร้อม ไม่ใช่ปุบปับจะย้ายเข้ามาอยู่ได้เลย ถึงมันจะไม่ได้ไกลกันก็ตาม"เข้าไปข้างในกันดีกว่าครับ ผมมีอะไรให้คุณดูด้วย""อะไร?"ศรัณย์พาวานิลไปที่ห้องทำงานของเขา ก่อนจะยกกล่องบางอย่างออกมาจากชั้นบนตู้ จากนั้นก็หยิบของในกล่องออกมา ซึ่งมันเป็นอัลบั้มรูปถ่ายเก่าๆ หลายใบมาก"เอ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:53 คำสัญญา

    บ้านพักของศรัณย์ตกกลางคืน"ฝันดีนะครับคนเก่ง""ครับคุณพ่อ""นอนหลับนะครับ พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมรออยู่""ตะวันมีความสุขจังเลยครับ""พ่อก็มีความสุขมากครับ" ศรัณย์หอมหัวของลูกชายครั้งแล้วครั้งเล่า มันมีความสุขมากจริงๆ สุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะพาตะวันกับวานิลไปที่บ้านของเขาทุกหลังที่มีเลยด้วยซ้ำ"คุณพ่อไปนอนกับแม่นิลใช่ไหมครับ""ใช่ครับ""อย่าทะเลาะกันนะครับ""โอเคครับผม ไม่ทะเลาะกันแน่นอน""ฝันดีครับ พ่อรัณ..""ฝันดีครับตะวันของพ่อ"หลังจากที่ส่งลูกชายเข้านอนเรียบร้อยแล้วศรัณย์ก็กลับเข้ามาที่ห้องนอนของตัวเอง"ตะวันหลับละเหรอ?" วานิลเอ่ยถาม เพราะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอกับเขาพอดี เธอกำลังเช็ดผมที่กำลังเปียก"อื้ม หลับแล้ว""แกเป็นยังไงบ้าง""ชอบห้องนอนมากเลยล่ะครับ""คุณไปอาบน้ำสิ""เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ก่อนดีกว่าครับ"วานิลยังไม่ทันได้พูดอะไรศรัณย์ก็เดินมาแย่งผ้าเช็ดผมของเธอไปก่อนแล้ว เขากำลังเช็ดผมให้กับเธอ มองหน้าของเธอผ่านกระจกตรงหน้า"คุณชอบไหม?""ชอบอะไร?""ที่นี่ไงครับ คุณชอบไหม""ฉันมาก็เพราะตะวันอยากมาแค่นั้น""บอกว่าชอบสักนิดก็ได้นะครับ""ฉันเป็นคนที่พูดตามใจ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:52 บ้านพักของเขา

    วันหยุดสุดสัปดาห์สุดท้ายก็ได้มาจริงๆ แถมต้องมาพักค้างคืนด้วย เพราะลูกชายตัวดีดันอยากนอนพักค้างคืน เพราะอยากเล่นน้ำ อยากวิ่งเล่น วานิลเองก็ขัดใจลูกชายไม่ได้ เธอเลยต้องเออออตามไปด้วยเลยศรัณย์ขับรถพาเธอมาที่บ้านหลังนึง ซึ่งมันอยู่นอกชานเมือง ไม่ใช่บ้านหลังใหญ่อะไร แต่ดูแล้วก็ร่มรื่น และดูเงียบสงบดีไม่น้อยเลย เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบวุ่นวายกับใครแหละ"นี่บ้านของคุณเหรอ?""ครับ มีแม่บ้านอยู่ ผมจ้างพวกเขามาคอยดูแล อยู่กับผมมานานแล้วเหมือนกันครับ""คุณไม่ค่อยกลับมาแบบนี้ เขาไม่พากันลาออกหมดหรือไง""ผมก็ไม่ได้ว่านี่ครับ เขาทำงานข้างนอกได้ แต่พอผมกลับมา พวกเขาก็ต้องมาทำงานบ้านให้กับผม""ชิ! เป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ นะ""พูดอย่างกับตัวเองไม่เคยรวย เป็นถึงเจ้าแม่บ่อนเชียวนะ""อย่าพูดให้ลูกได้ยินนะ! นั่นมันก็แค่อดีต ก็แค่โชคหล่นทับ""หึหึ~""เลิกพูดเรื่องนี้นะ ไม่งั้นฉันทุบหัวคุณแน่"ศรัณย์มองแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่ยิ้ม และก็นึกในใจ ว่าเธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม ผู้หญิงที่ปากแรงแต่ความจริงเป็นคนใจดี ถึงจะกล้าถามอย่างที่ปากตัวเองพูดจริงๆ ก็เถอะ"เข้าไปในบ้านสิครับตะวัน""ครับ"เด็กน้อยรีบวิ่งนำหน้

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status