LOGINShare
บทที่ 75
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
Related chapters
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 76
หลินเสวี่ยเวยตัวแข็งไป ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองพี่อาเยี่ยนกลับมาพูดกับเธอรุนแรงแบบนี้！วินาทีถัดมา ฟู่ซือเยี่ยนกำชับบอร์ดี้การ์ด "ส่งคุณหนูหลินกลับห้องคนป่วย ส่วนคุณปู่ให้เพิ่มความเข้มงวดให้มากขึ้น！"กล่าวจบ ก็เดินจากไปทันทีหลินเสวี่ยเวยโกรธจนหน้าซีดแต่ก็ไม่กล้ารั้งไว้อีก เธอรู้ว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา ถ้าพูดมากกว่านี้อีกอาจจะทำให้ฟู่ซือเยี่ยนรู้สึกรำคาญได้เธอมองไปที่เงาร่างของฟู่ซือเยี่ยน ในใจกลับมีรู้สึกไม่ปลอดภัยขึ้นมาเล็กน้อยทำไมเธอถึงรู้สึกว่ายิ่งมองก็ยิ่งไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลยเป็นเพราะนังสารเลวหมิงซีนั่นใส่ไฟระหว่างพวกเขาแน่นอนพอคิดได้ถึงตรงนี้ เธอก็จิกฝ่ามือเป็นรอยห้อเลือดคิดจะแย่งผู้ชายกับเธอเหรอ ฝันไปเถอะ！"คนที่พี่อาเยี่ยนชอบมีได้เพียงฉันคนเดียวเธอจะต้องทำให้พี่อาเยี่ยนกลับไปเอ็นดูเธอเหมือนเดิม...ประตูห้องผู้ป่วยฟู่ซือเยี่ยนมองเห็นเหวินฉีที่โมโห ก็ถามเธอว่า "หมิงซีล่ะ"เหวินฉีร้องหึออกมา "หมิงซีอะไร หมิงซีเป็นใคร"ฟู่ซือเยี่ยนมไม่รู้จะพูดยังไง "แม่ แม่อย่าทำตัวเป็นเด็กไปเลย""ฉันเนี่ยนะทำตัวเป็นเด็ก ฉันดูแล้วทางด้านความรักนี่แกต่างหากล่ะที่เด็ก แม้
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 77
เหวินฉีไม่ได้ยินว่าน้ำเสียงเขาเปลี่ยนไป กล่าว "ใช่น่ะสิ วันนี้ต้องโทษฉัน ดึงเธอไปคุยที่ห้องโถง ใครจะรู้ว่าคุณปู่จะตื่นมาจากพักกลางวันเร็ว...ยังไม่ทันพูดจบ ฟู่ซือเยี่ยนพลันยกขา แล้วสีหน้าที่ก็เย็นนั้นจากไปเหวินฉีมองไปทางลิฟต์ที่เขาเดินไป ทำให้ก่อนหน้าที่โมโหไปนั้นหายไปหลายส่วนยังดี！ไม่ใช่ว่าสอนไม่ขึ้นชั้นจอดรถใต้ดินในรถเปิดอุณหภูมิธรรมดา แต่หมิงซีกลับรู้สึกว่าหนาวสั่นไปทั้งตัวพอคิดถึงที่ทั้งสองคนกอดกันเมื่อครู่ภาพที่ดูรักกันปานจะกลืนกิน ก็เป็นเหมือนฝ่ามือตบเข้าที่หน้าฉาดใหญ่สองปีที่แต่งงานมา พอมาย้อนกลับไปเหมือนเป็นเรื่องตลกเธอเค้นความจริงใจทั้งหมดที่มี แต่ในสายตาคนอื่นกลายเป็นไร้ค่า ถูกเหยียบย่ำ...เธอหลับตาลงพิงกระจกหน้าต่าง โดยไม่คิดอะไรทั้งนั้นพลัน ประตูที่นั่งด้านหลังถูกเปิดออก ฟู่ซือเยี่ยนเข้ามานั่ง"เหนื่อยเหรอไง" เขามองไปที่หน้าซีดเซียวของเธอ ยื่นมือออกมา น้ำเสียงเป็นห่วงหมิงซีหลบหลีกโดยไม่ต้องคิดมือของฟู่ซือเยี่ยนคว้าอากาศค้างอยู่ คิ้วกระตุก แต่ก็อดกลั้นไว้ได้ เก็บมือกลับมาเขาเอ่ยเสียงต่ำ "ขอโทษ เรื่องคุณปู่ฉันเข้าใจเธอผิดไป"หมิงซีแปลกใจเล็กน้อย แต
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 78
เธอดูนามบัตรในมือและรู้สึกเขินอายเล็กน้อย: "รุ่นพี่คะ สิ่งนี้ไม่เหมาะสม"แม้ว่าเธออยากจะไปก็ตามแต่เธอก็เคยรู้จักสตูดิโอนี้มาก่อนด้วย คุณวุฒิการศึกษาขั้นต่ำคือ ปริญญาเอก สาขาการออกแบบ และทุกคนล้วนมีประสบการณ์ไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ ทั้งความสวยงามและผลงานต่างก็โดดเด่น“มันไม่เหมาะสม ฉันส่งผลงานมหาวิทยาลัยก่อนหน้านี้ของเธอไปให้มิสเตอร์หลินอ่าน เธอสนใจคุณมาก”หมิงซี ไม่คิดว่าป๋อซื่อเหนียนจะพิถีพิถันขนาดนี้ และรู้สึกเขินอายยิ่งกว่านี้อีกเมื่อเห็นว่าเธอยังคงมีความกังวล โบ่ซีเนียนจึงปลอบเขาเบา ๆ “ไม่ต้องห่วง มิสเตอร์หลินจะไม่ทำเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวเพียงเพราะฉันแนะนำเธอ เธอยังต้องทำงานหนักเพื่อให้ได้งานนี้ มัน ค่อนข้างเร่งรีบในชั่วข้ามคืน เธอมีเวลาวาดต้นฉบับไหม”"ยังพอมีเวลา"ความกังวลเดียวที่คลายไป หมิงซี ก็กระตือรือร้นที่จะลองแล้วเธอไม่ต้องการผ่านประตูหลัง แต่ถ้ามันเป็นเรื่องของความแข็งแกร่ง เธออยากจะลองดูในเวลานี้ ซู่เหนียนโทรมาและนัดหมายเธออยู่ที่ประตูร้านกาแฟแล้วหมิงซี กล่าวขอโทษ: "รุ่นพี่ ครั้งต่อไปฉันจะเลี้ยงอาหารค่ำคุณ"ป๋อสเหนียนยิ้มอย่างอบอุ่นและพูดว่า "มันไม่สำคัญ"
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 79
หลินเสวี่ยเวย สบสายตาที่พินิจพิเคราะห์ของชายคนนั้น และจู่ๆ ก็ตื่นตระหนกนั่นเป็นเพราะเธอขอให้นางลินติดสินบนคนรับใช้ในบ้านหลังเก่าสิ่งนี้ไม่สามารถพูดได้อย่างแน่นอน!“ซูเว่ย ฉันไม่ชอบให้คนอื่นโกหกฉัน!”เมื่อเห็นว่าเธอเงียบ ฟู่ซือเยี่ยน ก็เข้ามาใกล้ ดวงตาของเขาเย็นชาและมีน้ำเสียงเตือน“พี่อายัน คุณสงสัยผมหรือเปล่า?”ก่อนที่ หลินเสวี่ยเวย จะพูดจบโต้วต้าก็หลั่งน้ำตาและรู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง“ฉันจะรู้ได้อย่างไร? แน่นอนว่าฉันเดานะ คุณดีกับคุณปู่มาก ดังนั้นคุณจะไม่ทำให้เขาเสียใจ!”ฟู่ซือเยี่ยน มองเธออย่างเย็นชา โดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆหลินเสวี่ยเวย รู้ว่าเขายังไม่เชื่ออย่างสมบูรณ์เธอโกรธและโพล่งออกมาโดยไม่ได้คิดว่า: "พี่อาเยี่ยน รักคุณและไม่ต้องการหย่าเหรอ?"ฟู่ซือเยี่ยน ขมวดคิ้ว หัวข้อนี้ถูกหยิบยกขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่าในวันนี้เขาหลงรัก หมิงซี หรือเปล่า?เป็นไปได้ยังไงเขาจะไม่หลงรักใคร!ในใจของเขา ดวงตาสีแดงของหญิงสาวปรากฏขึ้น และน้ำตาดูเหมือนจะไหลเข้าสู่หัวใจของเขาเขาพบว่าเขาไม่สามารถพูดได้ว่าเขาไม่รักเธอหลินเสวี่ยเวย โกรธและสิ้นหวัง ฟู่ซือเยี่ยน ก็เงียบไป!เมื่อเธอกำลังจะถ
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 80
กู้เยี่ยนโจว ขู่: "คุณต้องการรื้อธุรกิจเสริมของพี่ชายคุณจริง ๆ มีใครเหมือนคุณไหมที่จะทำสิ่งนี้"ฟู่ซือเยี่ยน วางสายโทรศัพท์โดยตรง เดินไปข้างหน้าและหยิบหลินเสวี่ยเว่ยขึ้นมาหลินเสวี่ยเวย รู้สึกภูมิใจในใจ แต่เธอไม่เชื่อว่า ฟู่ซือเยี่ยน จะไม่รู้สึกประทับใจที่เธอเศร้าหมองขนาดนี้!ทำไมเขาไม่มากอดฉันอย่างเชื่อฟัง?หลังจากคบกันมาหลายปี ฟู่ซือเยี่ยน จะไม่แสดงความรักต่อเขาได้อย่างไร เขาเพียงแต่ไม่ตระหนักรู้เธอยื่นมือออกเพื่อเกี่ยวคอของ ฟู่ซือเยี่ยน ด้วยน้ำตาไหล แต่เขาวางเธอไว้บนเตียงโดยตรงจากนั้นเขาก็หันไปมองพี่สะใภ้หลินแล้วพูดอย่างเย็นชา: "ถ้าดูแลคุณหนูไม่ได้อีก พี่สะใภ้หลินก็กลับบ้านไปเกษียณได้!"ถ้อยคำเหล่านี้เป็นคำสั่งสอนและคำเตือนหัวใจของนางลินเต้นรัวเมื่อได้ยินสิ่งนี้เธอดูแล หลินเสวี่ยเวย มาตั้งแต่เธอเกิดจนถึงปัจจุบัน ฟู่ซือเยี่ยน รู้เรื่องนี้และเคารพเธอนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการปฏิบัติอย่างไร้ความปรานีแต่สีหน้าของเธอก็ฟื้นคืนอย่างรวดเร็ว และเธอก็ตอบด้วยเสียงต่ำ: "อย่ากังวล คุณชายฟู่"ดวงตาของ หลินเสวี่ยเวย เบิกกว้าง และเธอเฝ้าดู ฟู่ซือเยี่ยน หันหลังกลับและจากไปโดยไม
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 81
ชายในเสื้อแจ็คเก็ตพูดและบีบเข้ามาใกล้อีกเล็กน้อย “เอาล่ะ ลองเรียกว่าพี่ชายดูหน่อย”"ตึ้ง"เศษแก้วปลิวและผลิบานบนหัวของชายเสื้อแจ็กเก็ตซูเหนียนถือขวดไวน์ที่เหลืออีกครึ่งขวดไว้ในมือ ชี้ไปที่ชายที่สวมแจ็กเก็ตแล้วตะโกนด้วยความโกรธ: "อยู่ห่างจากเพื่อนสาวของฉัน!"ชายในเสื้อแจ็กเก็ตมีเลือดออกจากใบหน้าครึ่งหนึ่ง และจู่ๆ เขาก็รู้สึกโกรธ เขาคลุมศีรษะแล้วชี้ไปที่ซู่เหนียนและสาปแช่ง: "ลูกพี่ลูกน้อง S ตัวน้อย อย่ามาที่บาร์โดยแต่งตัวแบบนี้ รอเสิร์ฟทำไมยังทำท่าแบบนี้อีก” ไร้เดียงสาอะไร!”เขาหยิบขวดไวน์บนโต๊ะขึ้นมาแล้วชี้ไปที่ หมิงซี ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคิดชั่วร้าย “สาวน้อยคนนี้ วันนี้ฉันจะจัดการกับเธอเสร็จแล้ว!”ที่ชั้นบน พนักงานเสิร์ฟเห็นสถานการณ์ จึงถามกู่เหยียนโจวที่อยู่ข้างๆ เขาว่า "คุณกู่ คุณอยากจะลงไปหยุดผมไหม?"กู้เยี่ยนโจว หัวเราะเบา ๆ: "ยังไม่ถึงตาเราที่จะดำเนินการ"เมื่อเห็นความวุ่นวายบนดาดฟ้าเบื้องล่าง ฉันก็ได้ยินเสียงดังปังจู่ๆ ขวดไวน์ในมือของชายเสื้อก็หันกลับมาและมีดอกไม้อีกดอกหนึ่งบานบนหัวของเขาตอนนี้ความสมดุลด้านซ้ายและขวาสมดุลแล้ว และใบหน้าก็เต็มไปด้วยเลือด!เขาเปิด
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 82
ความหมายก็คือคุณไม่ยุ่งเกี่ยวกับกิจการของอดีตภรรยาไม่เป็นไรถ้าเธอไม่พูดแบบนี้ แต่หลังจากที่เธอพูดแล้ว ใบหน้าของ ฟู่ซือเยี่ยน ก็ดูเหมือนจะปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็ง ทำให้ผู้คนตัวสั่นด้วยความหนาวเย็น“ตราบใดที่ฉันยังเป็นสามีของคุณ ฉันก็มีคุณสมบัติที่จะดูแลคุณ”หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็เอื้อมมือออกไปดึงเธออย่างแรง ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาอย่างแรงแล้วอุ้มเธอออกไปหมิงซี ยื่นมือออกมาทุบหน้าอกของเขา ตะโกน: " ฟู่ซือเยี่ยน วางฉันลง วางฉันลง!"แต่ความแข็งแกร่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เธอมีก็เหมือนกับการจั๊กจี้ลูกแมวต่อหน้าชายคนนี้กู้เยี่ยนโจว ยิ้มและส่ายหัวไปข้างหลังเขาใครไม่อยากหย่ากับผู้ชายที่พูดซ้ำซ้อน?ซู่เหนียนก็ยืนขึ้นและต้องการไล่ตาม หมิงซี แต่กู่เหยียนโจวก็เอื้อมมือไปหยุดเขา“คุณซู จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับ หมิงซี ซี จิงซิงกำลังรอคุณอยู่ที่นั่น”หลังจากพูดแบบนี้ ใบหน้าของซู่เหนียนก็ซีดลงและแม้แต่ขาของเธอก็อ่อนแอลงเล็กน้อย โชคดีที่ กู้เยี่ยนโจว เอื้อมมือไปช่วยเธอ“มีอะไรผิดปกติ คุณซู?” กู่เหยียนโจวดูสับสนหลู่จิงซิ่งทำอะไรให้ซู่เหนียนกลัวขนาดนี้?ซูเหนียนสงบลงแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไร ขอบ
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 83
ลู่จิ่งสิง โอบแขนรอบตัวเธอแล้วเยาะเย้ย: "คุณไม่อยากออกไปข้างนอกเหรอ ให้คนอื่นเห็นว่าลูกสาวคนโตของตระกูลซู นั้นน่ารังเกียจแค่ไหน"ซูเหนียนรู้สึกราวกับว่าเธอตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง เธอกระชับแขนของชายคนนั้นแน่นขึ้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยคำวิงวอนมารนี้หมายถึงสิ่งที่เขาพูดครั้งล่าสุด เธอแสดงความไม่พอใจเล็กน้อย และชายคนนั้นก็ลุกจากเตียงทันที ทำให้หุ้นของตระกูลซูตกถึงเส้นสีแดงพ่อของเธอโกรธมากจนต้องเข้าโรงพยาบาล ไม่ว่าเธอจะขอร้องมากแค่ไหน ลู่จิ่งสิง ก็เพิกเฉยต่อเธอและปฏิเสธที่จะพบเธอตอนนี้เขาเต็มใจที่จะพบเธอ และโอกาสนี้จะไม่สูญหายไปหลู่จิงซิงมองดูเธออย่างเย็นชา เห็นได้ชัดว่าเธองดงามมากและไม่สามารถแสร้งทำเป็นว่าไร้เดียงสาได้ไม่กี่ปีมานี้ตั้งแต่เขาไปต่างจังหวัดกลัวผู้ชายหลายคนร่วมร่างนี้กันเขาฉีกเสื้อของเธอและดันกระโปรงของเธอขึ้นโดยไม่ลังเลใจ...ซูเหนียนถูกคอบีบและถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของชายคนนั้น เขาไม่สงสารเลย มีเพียงความเจ็บปวดนับไม่ถ้วนร่างกายของซู่เหนียนเป็นเหมือนเรือลำเล็กที่แกว่งไปมาท่ามกลางพายุที่รุนแรงสองชั่วโมงต่อมาหลู่จิงซิงออกจากซู่เหนียนเขายืนขึ้
Latest chapter
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 274
ทันใดนั้นดวงตาของหลินเสวี่ยเวยก็เบิกกว้างขึ้นเป็นไปได้ยังไง......เธอวางแผนอย่างรอบคอบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เธอป่วยหรือเรื่องที่เธอถูกลักพาตัว เธอมั่นใจเธอไม่ได้ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้ผู้ชายคนนี้ต้องโกหกเธอแน่ ๆ เลยใช่ มันต้องเป็นอย่างนั้นแน่ ๆหลินเสวี่ยเวยอดทนต่อความเจ็บปวดสาหัสและยังคงแสร้งทำเป็นโง่ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา " พี่อาเยี่ยน พี่กำลังพูดถึงเรื่องอะไรคะ หนูฟังไม่รู้เรื่องเลย... "“ยาฉีดของหนูมาจาก ประเทศ L แล้วรถที่ชนหน้าผาและระเบิด โจวมู่พบรถที่วิ่งผ่านที่เกิดเหตุในเวลานั้น กล้องติดรถได้บันทึกไว้ว่า รถสูญเสียการควบคุมเบรกอย่างเห็นได้ชัด คนพวกนั้นยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อได้เงินสิบล้าน แต่กลับเตรียมรถที่มีปัญหาเบรกไว้”ฟู่ซือเยี่ยนเล่าอย่างใจเย็น " หลินเสวี่ยเวย หนูคิดว่ายังไงก็ไม่มีหลักฐานพิสูจน์อยู่แล้ว ดังนั้นคุณจึงคิดว่าผมเป็นคนโง่เหรอ"น้ำเสียงของชายคนนั้นสงบมาก ราวกับว่าเขากำลังพูดถึงมื้อเย็นว่าจะกินอะไรดีแต่ทุกคำพูดทำให้หลินเสวี่ยเวยรู้สึกมือและเท้าชาไปหมด เธอรู้สึกขนลุกเธอร้องไห้อย่างน่าสงสารและเธอก็ส่ายหัวอย่างสิ้นหวัง "ไม่ ไม่... พี่อาเยี่ยน พี่ฟังหนูอธิบ
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 273
ดวงตาของฟู่ซือเยี่ยนจ้องลึก "ระวังปากของคุณ อะไรที่ไม่ควรชักชวน อย่าชักชวน"ดูเหมือนซูเนี่ยนเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว เธอพูดตรงประเด็นว่า "คุณฟู่ คุณคิดว่าหมิงซีจะให้อภัยคุณใช่ไหม"เมื่อมองดูใสีหน้าของฟู่ซือเยี่ยน ซูเนี่ยนรู้ตัวเองเดาถูกดูเหมือนว่านิยายที่เธออ่านไม่ได้หลอกลวงเธอไฮโซหนุ่มที่ทั้งหน้าตาดีและร่ำรวยมีความมั่นใจอย่างพิเศษในความรักซูเนี่ยนจะยอมพลาดโอกาสอย่างแก้แค้นให้เสี่ยวซีได้ยังไง"ไม่ต้องกังวล คุณฟู ฉันจะไม่พูดเรื่องไร้สาระ แต่ -"เธอหยุดชั่วคราวและพูดตรงประเด็น "เมื่อหมิงซีตัดสินใจอะไร เธอจะเด็ดขาดมากกว่าที่คุณคิด"ฟู่ซือเยี่ยนกระชับฝ่ามือของเขาและยืนอยู่ที่นั่นสองสามวินาทีจึงเดินเข้าห้องผู้ป่วยหลินเสวี่ยเวยเห็นฟู่ซือเยี่ยนกลับมา เธอถามอย่างกังวล " พี่อาเยี่ยน พี่ได้เอาปากกาบันทึกเสียงกลับมาหรือเปล่า"เธอเห็นฟู่ซือเยี่ยนตามออกไป เธอก็คิดว่าเขาจะช่วยเธอเอาปากกาบันทึกเสียงคืนมาดูสิ ไม่ว่าคนอื่นจะพูดอะไร พี่อาเยี่ยนก็ยังปล่อยเธอไปไม่ได้ครั้งที่แล้วเขาไม่ได้ติดตามเรื่องการเปลี่ยนใบรับรองผลการตรวจการเป็นบิดาไม่ใช่เหรอครั้งนี้เธอถูกหมิงซีทุบตีหนักขนาดแนี้ และป
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 272
ซูเนี่ยนหัวเราะเมื่อได้ยินคำพูดนี้ เธอเม้มริมฝีปากอันสีแดงของเธอ " หลินเสวี่ยเวย บ้านคุณไม่มีกระจกเหรออิจฉาใบหน้าของคุณที่เต็มไปด้วยกรดไฮยาลูโรนิกมากเกินไปหรืออิจฉาคุณเก่งเรื่องแย่งสามีของคนอื่นหรืออิจฉาคุณทำแบ้วทันทีเมื่อเห็นผู้ชาย หรืออิจฉาคุณมีทักษะการแอบแรดเหรอ"ทุกคำพูดของซูเนี่ยนแทงทะลุหัวใจของหลินเสวี่ยเวยถ้าฟู่ซือเยี่ยนไม่ได้อยู่ที่นั่น เธอคงรีบเข้าไปฉีกปากของซูเนี่ยนเป็นชิ้น ๆ แล้วในเวลานี้ ฟู่ซือเยี่ยนค่อย ๆ ดึงมุมเสื้อผ้าของเขาออกจากมือของหลินเสวี่ยเวย เขาก้มหัวหมองหลินเสวี่ยเวย“ เสวี่ยเวย ครั้งที่แล้วพี่พูดอะไรไป หนูลืมแล้วเหรอ”เขาหมายถึงคำเตือนที่เขาพูดในคืนที่เขาจับตัวป้าหลินไปความเย็นจากฝ่าเท้ากระจายไปทั่วร่างกาย หลินเสวี่ยเวยรู้สึกหนาวจนตัวสั่น เธอบีบตัวเองแรง ๆ และน้ำตาก็ไหลอาบหน้าทันที“ พี่อาเยี่ยน ไม่ใช่หนูจริง ๆ อย่าเชื่อเธอ เธอเข้าข้างหมิงซี เธอต้องช่วยหมิงซีแน่…”"ฮือ ๆ " ซูเนี่ยนประชด:"ถ้าคุณไม่เชื่อ ฉันยอมจ้างองค์กรมืออาชีพทำการประเมินเพื่อดูว่าเสียงนี้เป็นเสียงที่ถูกตัดแปลงขึ้นมาหรือเปล่า"“หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลย” หลินเสวี่ยเวยดุอย่างแรง“พวกคุ
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 271
หลินเสวี่ยเวยยังไม่ทันโต้ตอบ ซูเนี่ยนรีบถาม "ในเมื่อคุณบอกว่าหมิงซีตีคุณ ฉันขอถามคุณก่อนว่าทำไมเธอถึงตีคุณ"ใบหน้าของหลินเสวี่ยเวยแข็งทื่อทันที และความไม่สบายใจอย่างรุนแรงก็พลุ่งพล่านอยู่ในใจของเธอเธอพูดด้วยความตื่นตระหนก "ฉันบอกว่าเธอมีปัญหาทางจิต ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่..."รอยยิ้มบนใบหน้าของซูเนี่ยนหายไป และน้ำเสียงของเธอก็จริงจัง“คุณด่าว่าเธอเป็นสุนัขจรจัดที่ถูกคุณฟู่ทิ้งไม่ใช่เหรอ คุณยังบอกว่า ของในท้องของเธอเป็นตัวร้ายและตายแล้วดีมากเลย คุณยังด่าว่าเธอเป็นดวงซวยของทั้งครอบครัว..."ทุกคำพูดเป็นเหมือนการเล่าขานยิ่งหลินเสวี่ยเวยฟังมากเท่าไร สีหน้าของเธอก็ยิ่งแย่ลง และเธอก็อุทาน "คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระ"เมื่อก่อนหลินเสวี่ยเวยด่าหมิงซีนังตัวแสบ แต่ไม่เคยเห็นหมิงซีบอกใครเลย แต่คาดไม่ถึง คราวนี้หมิงซีเล่าทำคำให้ซูเนี่ยนฟังแต่แล้วยังไงได้ล่ะ เธอกล้าด่าอย่างนั้น ยอมไม่กลัวหมิงซีฟ้องอยู่แล้วอีกอย่างไม่มีหลักฐานใด ๆ ที่จะพิสูจน์ว่าเธอพูดเช่นนั้นซูเนี่ยนยิ้มและพูดต่อ "อย่ากังวล ฉันยังพูดไม่จบ คุณยังบอกด้วยว่าคุณเปลี่ยนใบรับรองผลการตรวจพิสูจน์ความเป็นบิดาและ
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 270
ฟู่ซือเยี่ยนได้ยินคำพูดนี้ เขาขมวดคิ้วทันทีหลินเสวี่ยเวยตกใจมากจนเธอซ่อนตัวอยู่ข้างหลังของฟู่ซือเยี่ยน และตกใจ "ทำไมคุณถึงบุกเข้าไปในหอผู้ป่วยของคนอื่น"เธอรู้ซูเนี่ยนเป็นเพื่อนสนิทของหมิงซี พวกเธอไม่คุ้นเคยกันแต่เคยพบกันที่งานปาร์ตี้“ไม่เป็นไร ฉันรีบไปแล้ว พวกคุณสามารถไปต่อได้หลังจากที่ฉันออกไปแล้ว”ก่อนจะเข้าห้อง ซูเนี่ยนจูงใจทาลิปสติกสีแดงสดเป็นพิเศษ ในขณะนี้ เธอเม้มริมฝีปากและยิ้มเต็มไปด้วยทรงพลังหลินเสวี่ยเวยนึกว่าซูเนี่ยนมาตามหาฟู่ซือเยี่ยนเพื่อแก้แค้นให้หมิงซี ดวงตาของเธอก็ฉายแววด้วยความชั่วร้าย และเธอก็พูดอย่างไม่พอใจอย่างยิ่ง "คุณซู นี่คือห้องของฉัน เชิญออกไปเดี่ญวนี้เลยค่ะ"ถ้าเป็นตระกูลซูในปีที่แล้ว เธอยังคงพูดสุภาพกับซูเนี่ยน มากกว่านี้ เพราะครอบครัวของเธอยังพอแข่งกับตระกูลหลินได้แต่ตอนนี้ ตระกูลซูถูกลู่จิ่งสิงปราบปรามจนไม่เหลืออะไรแล้ว เธอได้ยินมาว่า พวกเขาทั้งหมดต้องพึ่งพาคุณซูขายตัวเพื่อช่วยบริษัทหญิงขายตัวไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะถือรองเท้าให้เธอ ดังนั้นเธอจึงไม่จำเป็นต้องสุภาพกับหญิงโสเพณีคนนี้ซูเนี่ยนเยาะเย้ย "ถ้าฉันออกไป ฉันจะเห็นคุณเห้อยตัวบนสามีของคนอื่
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 269
คำถามนี้ทำให้หัวใจของหลินเสวี่ยเวยเต้นเร็วขึ้นเธออยู่ในสภาพที่น่าสังเวชขนาดนี้ ฟู่ซือเยี่ยนกลับไม่เรียกคุณหมอมารักษาเธอก่อน แต่สนใจเรื่องนี้ก่อนยิ่งไปกว่านั้น กระดูกสะบ้าของเธอยังเจ็บอยู่ และเธอไม่รู้ว่ากระดูกนี้ถูกนังเลวนั้นเหยียบแตกหรือเปล่าหลินเสวี่ยเวยโกรธในใจ แต่ใบหน้าของเธอสงบและดวงตาของเธอก็เปียกน้ำขณะที่เธอพูดว่า“หนูไปเยี่ยมเธอเฉย ๆ หนูไม่รู้เลย เราคุยแค่สองประโยคเอง หมิงซีก็รีบวิ่งเข้ามาหาหนูอย่างบ้าคลั่ง หนูกลัวจะตาย”“หนูพูดอะไรในสองประโยคนี้” ดวงตาสีเข้มของฟู่ซือเยี่ยนมองดูเธออย่างลึกซึ้งด้วยความหมายที่ไม่ชัดเจนหลินเสวี่ยเวยไม่คาดคิดฟู่ซือเยี่ยนจะไล่ถามเธออย่างนี้ ไม่ว่าผู้ชายที่หล่อเหลาเช่นนี้จะมองเธอกี่ครั้ง เธอก็จะรู้สึกตื่นตระหนกในใจโดยไม่รู้ตัวดวงตาของเธอสั่นไหวและเธอก็ร้องไห้ "หนูแค่ถาม' หมิงซี คุณเป็นอะไรไป ทำไมคุณดูแย่มาก' จู่ ๆ เธอก็รีบวิ่งเข้ามาตีหนู"ฟู่ซือเยี่ยนจ้องมองไปที่ใบหน้าที่บวมของเธอและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "หนูไม่ได้พูดอะไรทำให้เธอโกรธเหรอ"หลินเสวี่ยเวยปฏิเสธทันที "ไม่ค่ะ หนูจะทำได้ยังไง เธอเป็นคนที่เอาแต่พูดอยู่เสมอว่า พวกเราเป็นคนที่ฆ่
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 268
"ออกไป"ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ซีดเซียวของหมิงซีแสดงความรังเกียจโดยไม่ปิดบังมือของฟู่ซือเยี่ยนแข็งนิ่งในอากาศ และสีหน้าของเขาแย่มากเป็นพิเศษทันใดนั้นหลังของเขาก็ตึงขึ้น และมีคนเข้ามากอดเขาดูเหมือนว่าหลินเสวี่ยเวยเจอคนช่วยชีวิต เธอกอดฟู่ซือเยี่ยน อย่างแน่น ร่างกายของเธอสั่นเทาเธอตกใจมากจนพูดไม่ออก " พี่อาเยี่ยน หมิงซีบ้าไปแล้ว หัวเข่าของหนู... ถูกเธอเหยียบ หนูเจ็บมากค่ะพี่ ช่วยหนูด้วย เธอมันบ้า เธออยากฆ่าหนูด้วย"......"ผู้ดูแลเข้ามาในเวลานี้ เธอเห็นห้องรกอย่างนี้ เธอตกใจมาก เธอรีบก้าวไปข้างหน้าและช่วยหมิงซีไปที่เตียงบาดแผลที่หู หมิงซี เปิดออกอีกครั้งเพราะ หลินเสวี่ยเวย เพิ่งกระแทกเธอลงบนรถเข็น และมีเลือดไหลออกมา แต่ดูเหมือนเธอจะหมดสติและมองดูชายและหญิงที่พันกันอย่างเย็นชาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความประชดฟู่ซือเยี่ยนพาหลินเสวี่ยเวยไปนั่งที่รถเข็น แต่หลินเสวี่ยเวยยังคงจับมือของฟู่ซือเยี่ยนไว้แน่นและร้องไห้จนตัวสั่นไปทั่วทั้งตัว ราวกับว่าเธอหวาดกลัวจริง ๆแสดงก็ดีจริง ๆถ้าเป็นหมิงซีคนก่อน เธอคงกลัวถูกเข้าใจผิดและรีบอธิบายด้วยความตื่นตระหนกแน่นอนแต่ตอนนี้หัวใจของหมิงซีว่างเปล่า
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 267
หมิงซี หัวเราะเยาะ" หลินเสวี่ยเวย ฉันขอบอกคุณละกัน ฉันนี่แหละ เป็นคนทิ้งฟู่ซือเยี่ยน ขยะที่โดนฉันทิ้ง คุณจะมาอวดทำไม"หลินเสวี่ยเวยไม่รู้สึกโกรธเลย แต่รู้สึกพึงพอใจอย่างยิ่งด่าไปเถอะ ด่าแรงกว่านี้สิเธอไม่เชื่อหรอกว่า นังเลวนี้ด่าแรงขนาดนี้ พี่อาเยี่ยนยังอยากได้ผู้หญิงเลวคนนี้คงลากเธอไปหย่าในวินาทีหน้าหมิงซีค่อย ๆ พูดต่อ "ในเมื่อคุณต้องการเก็บขยะที่ฉันใช้แล้ว ฉันจะช่วยพวกคุณละกัน อย่างไรก็ตาม ขอให้หญิงสำส่อนกับผู้ชายเหี้ยคงอยู่ตลอดไป และผู้ชายหน้าหม้อคู่กับหญิงโสเพณี รักกันนาน ๆ ”ประโชคสุดท้ายทำให้ชายที่ยืนอยู่ด้านหลังหยุดก้าวเท้า ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเริ่มน่ากลัวผู้ชายชั่ว ผู้ชายหน้าหม้อเหรอหมิงซีเริ่มพูดเก่งขนาดนี้เมื่อไรหลินเสวี่ยเวยไม่ชอบคำพูดนี้เหมือนกัน เธอโกรธและพูด "คุณด่าใครผู้หญิงชั่ว ใครหญิงโสเพณี"“โอ้ ฉันเกือบลืมไป อาชีพของคุณควรจะเป็นเมียน้อย”คำพูดเหล่านี้ทำให้หลินเสวี่ยเวยอายจริง ๆหมิงซีขดริมฝีปากขึ้นและเยาะเย้ย "อย่ากังวลสิ แม้ว่าคุณจะเป็นเมียหลวงได้ มันจะไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่าคุณเป็นต้นเหตุที่ทำให้สามีภรรยาคู่อื่นหย่าร้าง ประวัติศาสตร์อันร้ายนี
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว บทที่ 266
ทันใดนั้นรอยยิ้มที่ผิดปกติก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินเสวี่ยเวย เธอมองหมิงซี ดูเหมือนเธอกำลังมองคนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา“คุณยังคิดว่าพี่อาเยี่ยนไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหม”หมิงซีตัวแข็งทื่อและเธอก็พึมพำ "คุณหมายความว่ายังไง"หลินเสวี่ยเวยมองสีหน้าของหมิงซี เธอรู้หมิงซีไม่รู้เรื่องนี้นั่นน่ะสิ พี่อาเยี่ยนบอกเธอเรื่องนี้ทำไมหลินเสวี่ยเวยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ พี่อาเยี่ยนรู้เรื่องนี้มานานแล้ว แต่เพราะเป็นเกี่ยวฉัน เขาจึงไม่ติดตาม”สมองของหมิงซีว่างเปล่าไปครู่หนึ่ง จากนั้น เธออยากจะหัวเราะมากหัวเราะความโลภ ความโกรธ ความหลงไหล และความโง่เขลาในอดีตของเธอเธอกล้ามั่นใจว่า แม้ว่าเธอไม่สามารถเปรียบเทียบกับหลินเสวี่ยเวยได้ แต่อย่างน้อยเธอก็เป็นทางเลือกสองทางเดียวของฟู่ซือเยี่ยนแต่เธอลืมไปว่า ในโลกนี้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น ไม่เคยมีสองเลยแม้ว่าฟู่ซือเยี่ยนจะรู้ถึงความชั่วร้ายของหลินเสวี่ยเวย แล้วเธอจะทำอะไรได้ล่ะแม้ว่าผู้หญิงคนนี้เกือบจะทำร้ายเนื้อตัวของตัวเขาเองแล้วไงล่ะเมื่อเผชิญหน้ากับผู้คนที่เขาต้องการปกป้องในใจ หลักการและเส้นตายของเขาสามารถถอยกลับได้ครั้งแล้วครั้งเล่าในที่สุ
