บทที่ 177

คำพูดของซ่งซิน ดูเหมือนกำลังขู่หลินเสวี่ยเวยว่า ถ้าไม่ช่วย เธอจะสู้จนตายไปด้วยกัน

ดวงตาของหลินเสวี่ยเวยเปล่งประกายด้วยความโหดร้าย และเธอรู้ว่าซ่งซินไม่มีประโยชน์อีกแล้ว

ป้าหลินห้ามซ่งซินพูดต่อ "คุณซ่งคะ คุณพูดอย่างนี้ไม่ถูกต้องนะคะ คุณหนูของฉันขอคุณไปหาเรื่องกับคุณหมิงหรือไง? ตอนนั้นคุณหนูก็แค่เดาว่า คุณหมิงกำลังท้อง และเป็นเพราะคุณหนูนับคุณซ่งเป็นเพื่อน จึงเล่าเรื่องความในใจให้คุณฟัง แต่คุณหนูไม่เคยสั่งคุณซ่งไปทำร้ายลูกของคนอื่นนะคะ”

ซ่งซินได้ยินคำพูดของป้าหลิน เธอครุ่นคิด เธอรู้ตัว หลินเสวี่ยเวยไม่เคยพูดแบบนั้นจริง ๆ

แต่เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะหลินเสวี่ยเวยร้องไห้และบอกใบ้ เธอจะพยายามจัดการหมิงซีได้ยังไงล่ะ

ทีนี้หลินเสวี่ยเวยพูดด้วยเสียงที่อ่อนโยน“ป้าหลินอย่าพูดแบบนั้นสิ หนูนับซินซินเป็นน้องสาว เธอลำบากขนาดนี้ หนูต้องช่วยน้องอยู่แล้ว”

เธอส่งสัญญาณบอกป้าหลิน ป้าหลินเข้าไปข้างในและหยิบเงินสดออกมาสองสามก้อน ซึ่งดูเหมือนว่าจะมีมูลค่าหลายหมื่นหยวนอยู่

หลินเสวี่ยเวยจับมือของซ่งซิน เธอทำตัวเหมือนอยากร้องไห้ ขอบตาของเธอเป็นสีแดง เธอพูดกับซ่งซิน " ซินซิน ไม่ใช่พ