Share

บทที่ 180

Author: เฉียนเสี่ยวซี
เขาจ้องมองฟู่ซือเยี่ยน ดวงตาของเขาแสดงถึงอารมณ์ของเขาว่า เขาไม่ยอมแพ้ "คุณฟู่ ผู้ชายไม่สามารถตีผู้หญิงได้ไม่ว่าในสถานการณ์ใดก็ตาม"

หมิงซีเหงื่อจะแตก เธอรีบอธิบายทันที "เปล่าค่ะพี่ พี่เข้าใจผิดแล้วค่ะ... "

หมิงซียังไม่ทันพูดจบ เธอได้ยินเสียง "ปัง" ป๋อซือเหนียนถูกฟู่ซือเยี่ยนต่อยหน้าจนป๋อซือเหนียนโซเซและถอยหลังสองก้าว

ป๋อซือเหนียนเช็ดเลือดที่มุมปากและต่อยกลับโดยไม่แสดงอาการอ่อนแอใด ๆ แต่ฟู่ซือเยี่ยนเอียงหัวและหลบเขา

ฟู่ซือเยี่ยนเคยเรียนทักษะการต่อสู้แบบมืออาชีพ แม้ว่าป๋อซือเหนียนออกกำลังกายตลอดและแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อเทียบกับฟู่ซือเยี่ยน เขายังสู้ฟู่ซือเยี่ยนไม่ได้

ในขณะนี้ ฟู่ซือเยี่ยนโกรธแคว้นอย่างมาก เขาคว้าคอเสื้อของ ป๋อซือเหนียน แล้วต่อยป๋อซือเหนียนอย่างแรงอีกครั้ง ทำให้ป๋อซือเหนียนล้มใส่พื้นอย่างแรง

ทันใดนั้น เลือดก็ไหลออกมาจากมุมปากของป๋อซือเหนียน แต่กลิ่นโลหิตเต็มปากก็ไม่สามารถทำให้เขายอมแพ้ เขายืนขึ้นอย่างเหนียวแน่น และอยากสู้ต่อ

“หยุดค่ะ” หมิงซียืนอยู่ตรงกลางของผู้ชายสองคนนั้น เธอกางแขนออกแล้วตะโกนใส่ “พวกคุณหยึดเดี๋ยวนี้”

หมัดของฟู่ซือเยี่ยนที่กำลังพุ่งออกไปหยุดไว้ตรงห
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 181

    ในคืนที่มืดครึ้ม ดวงตาของฟู่ซือเยี่ยนนั้นมืดมัว ไม่มีใครรู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่เขาอยากเชื่อคำพูดของหมิงซีจริง ๆ แต่คำยืนยันของแพทย์ ผลตรวจนั้นและชายที่นอนอยู่ที่นี่ทำให้คำพูดนี้ไม่น่าเชื่อถือโดยสิ้นเชิงหมิงซีเห็นฟู่ซือเยี่ยนลังเลขนาดนี้ เธอรู้สึกไม่ดีอย่างมากเพราะอย่างที่เธอคิดจริง ๆ ต่อให้เธอบอกความจริง ฟู่ซือเยี่ยน ไม่เชื่อเธออยู่ดีแต่เธอยังคงต้องบอกพความจริง อย่าให้พี่รับความไม่เป็นธรรมน้ำตาค้างไว้ในขอบดวงตาของเธอ เธออธิบาย"ฉันโกรธคุณไม่เชื่อฉัน เลยพูดแบบนั้น เด็กคนนี้เป็นของคุณจริง ๆ"ป๋อซือเหนียนนอนบนพื้น เขาพยายามเก็บความรู้สึกที่เจ็บปวดร้าวของเขาไว้ หมิงซีมองสีหน้าของเขา เธอสะอึกสะอึ้น"คุณให้พี่ไปหาหมอก่อนได้ไหมคะ"ทุกครั้งที่เธอหมดหวังและทำอะไรไม่ถูก พี่ช่วยเหลือเธอเสมอ และตอนนี้เขายังถูกตีอย่างสาหัสเพราะเธอความรู้สึกผิดทำให้เธอหลั่งน้ำตาฟู่ซือเยี่ยนมองหมิงซีร้องไห้ เขาไม่มีความรู้สึกใด ๆ และความเจ็บปวดในหัวของเขาเกือบจะทำให้ร่างกายของเขาระเบิดเขาคว้าคางของหมิงซี บีบเธอหันกลับมามองเขาแล้วพูดอย่างโหดเหี้ยม " หมิงซี เพื่อช่วยผู้ชายคนนี้ คุณจะโกหกผมอีกครั้งเ

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 182

    หรือว่าเธอต้องปฏิเสธความช่วยเหลือของพี่ป๋อ และปล่อยตัวเองตายในท่ามกลางฝนตกหนักหรือ“คุณกำลังบอกผมว่า เขารู้ว่าคุณกำลังท้องและแกล้งทำเป็นสามีของคุณ นี่เป็นความเข้าใจผิดเหรอ”ดวงตาสีเข้มของฟู่ซือเยี่ยนเต็มไปด้วยการเสียดสีหมิงซีรู้ เขาไม่เชื่อ เขาไม่เชื่อเลย“ฟู่ซือเยี่ยน นี่เป็นความเข้าใจผิดกันทั้งนั้น มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับพี่เลย แค่เป็นเพราะคุณไม่เชื่อฉันตรั้งแต่แรก”เธอยิ้มอย่างฝืนใจ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึก"ถ้าหลินเสวี่ยเวยเป็นคนบอกคุณเรื่องพวกนี้ คุณจะเชื่อเธอโดยไม่ลังเลเลยไหม"ฟู่ซือเยี่ยนเห็นหมิงซีพูดถึงหลินเสวี่ยเวย เขาขมวดคิ้วอย่างลึกซึ้ง "ทำไมต้องพูดถึงเธอด้วย"กลางคืนนั้นมืดมาก ลมก็แรงมากเหมือนกันหมิงซียืนอยู่ท่ามกลางสายลม ร่างที่ผอมเพรียวของเธอพลิ้วไหวราวกับใบไม้ที่แห้งแล้วซึ่งสามารถปลิวไปได้ทุกเมื่อหมิงซีพึมพำเบา "ฉันแค่อยากรู้ ทำไมคุณถึงเชื่อเธอขนาดนี้ แต่ไม่เชื่อสิ่งที่ฉันพูด สองปีแล้ว ฟู่ซือเยี่ยน สองปีเต็ม ๆ นะ นั้นยังไม่พอที่จะให้คุณรู้นิสัยของฉันเหรอ ในสายตาของคุณ ฉันมันสกปรกขนาดนี้เลยเหรอ”ฟู่ซือเยี่ยนน้ำเสียงของหมิงซี น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความ

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 183

    ฟู่ซือเยี่ยนรู้สึกหญิงที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาเหมือนไม่มีน้ำหนักเลย ใบหน้าของเธอซีดขาวเหมือนกระดาษสีขาว และหน้าผากของเธอปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็นที่บาง ๆฟู่ซือเยี่ยนรู้สึกตัวของเขาเกร็ง แม่แต่ฝ่ามือที่อุ้มเธอ เขาก็ไม่กล้าใช้แรง เขากังวลมากและถาม "ไม่สบายที่ไหนบ้าง"หมิงซีคว้าข้อมือของฟู่ซือเยี่ยน เธอขอร้องอย่างอ่อนแรง "ท้องของฉัน... ฉันปวดท้อง... ช่วยฉันเอาลูกคนนี้ไว้..."หมิงซีพูดจบ เธอก็หน้าซีดและเป็นลม...ม่านตาของฟู่ซือเยี่ยนหดตัวลงทันที เขาอุ้มหมิงซีขึ้นและเดินไปโรงพยาบาลอย่างไม่ลังเล“คุณฟู่”ป๋อซือเหนียนลุกขึ้นยืนแล้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "รบกวนดูแลเธอให้ดี"ฟู่ซือเยี่ยนหยุดฝีเท่า หันหลังกลับอย่างเย็นชา และพูดประโยคหนึ่งทิ้งไว้“ไปยุ่งกับเรื่องของตัวเองเถอะ คราวหน้าถ้าคิดถึงผู้หญิงของผมอีกละก็ มันจะไม่ใช่แค่มือข้างเดียวแล้ว”เจตนาฆ่าในเสียงนั้นแผ่กระจายออกไปหลายพันไมล์ ทำให้คนรอบข้างหวาดกลัวจากนั้นชายคนนั้นก็เดินเข้าไปในโรงพยาบาลบอดี้การ์ดมองป๋อซือเหนียนที่ได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ลงมือแรงจริง ๆแม้ว่ากระดูกข้อมือของเขาหลุด แต่ชายคนนี้ก็ยังส

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 184

    หมิงซีตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จึงถามอีกครั้: "เปล่าอะไรคะ"ประตูถูกเคาะสองครั้ง“เตียง 304 เปลี่ยนยานะคะ”หัวหน้าพยาบาลพูดจบก็ผลักรถเข็นแพทย์เข้าไป เมื่อเธอเห็นเหตุการณ์นี้ เธอตกตะลึงไปชั่ววินาทีทันใดนั้นเธอรีบเข้าไปพูดกับชายคนนั้น "เป็นอะไรคะคุณ คนไข้ยังอ่อนแออยู่ คุณไม่รู้หรือไง ทำไมคุณยังสะเทือนอารมณ์ของคนไข้อีก ดูหน้าตาของคุณก็โอเคอยู่นะ ตีผู้หญิงทำไม ถ้าคุณยังเป็นอย่างนี้อีกละก็ ฉันจะแจ้งตำรวจ”หัวหน้าพยาบาลรู้สึกกลัวเล็กน้อยหลังจากพูดจ อย่างไรก็ตาม ชายคนนี้มีออร่าที่ครอบงำมากและดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ในตำแหน่งที่สูงมาโดยตลอดแต่ยังไงก็ตีผู้หญิงไม่ได้หรอก ขนาดเธอยังป่วยอยู่ ก็ทำแบบนี้กับผู้หญิงคนนี้ ถ้าอยู่บ้าน ไม่รู้เขาต้องเผด็จการขนาดใหนหญิงสาวที่อยู่บนเตียงดูอายุพอเท่ากับลูกสาวของตัวเอง ความเมตตาของเธอก็เอาชนะความขี้ขลาดของเธอในทันที หัวหน้าพยาบาลเริ่มแข็งแกร่งอีกครั้ง "คุณไปรอข้างนอกเลยค่ะ อย่าสะเทือนอารมณ์ของคนไข้เลย"ใบหน้าของชายคนนั้นซีดลงทันที กรามของเขาตึงขึ้น และเห็นได้ชัดว่าเขาโกรธมากแต่สุดท้ายเขาก็ไม่พูดอะไร เขาหันหลังและเดินออกไปจากนั้นรัศมีอันน่าเกรงขามก็หายไ

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 185

    บรรยากาศแย่ลงอย่างชัดเจนฟู่ซือเยี่ยนไม่เคยคิดเลยว่า คนที่เชื่อฟังยังกำลังกินข้าวดี ๆ วินาทีก่อนเลย วินาทีถัดไปกลายเป็นคนที่เย็นชามาก และถามเขาจะหย่ากันเมื่อไรเขาเหลือบมองเธอแล้วเยาะเย้ย "กินอิ่มแล้ว มีแรงมาทะเลาะกันอีกเหรอ"“ฟู่ซือเยี่ยน ตอนนี้เราทะเลาะกัน มันมีความหมายไหม”มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่จะย้อนกลับไปในอดีตหมิงซีเม้มริมฝีปากแล้วพูดต่อ "ความสัมพันธ์ของเราในปัจจุบัน เราจะทะเลาะกันและสงสัยกันอยู่ตลอดเวลา เราไปแก้ไขปัญหาอย่างสงบเพื่อที่เราจะได้พบกันและแยกทางกันดีกว่า"ฟู่ซือเยี่ยนฟังแล้วแค่หัวเราะเบา ๆ "อยู่กันดี ๆ และจากกันด้วยดีด้วยเหรอ"หมิงซีรู้สึกมีความหวังแล้ว เธอพูดคาวมในใจให้จบทีเดียว "ถ้าคุณตกลงหย่า คุณมีเงื่อนไขอะไร บอกมาเลย"ตอนนี้ลูกเป็นคนเดียวที่ปลอบใจเธอได้ เธอจะต้องไรักษาลูกคนนี้ให้ได้ ไม่ให้เขาจากไปถ้าฟู่ซือเยี่ยนมีเจตนานี้จริง ๆ เธอคงไม่มีปัญญาแย่งสิทธิ์การเลี้ยงดูลูกกับฝ่ายกฎหมายของกรุ๊ปฟู่ได้หรอกดวงตาของชายคนนั้นมืดมนภายในวินาที " หมิงซี คุณอยากทิ้งผมแล้วไปหาผู้ชายที่แซ่ป๋อขนาดนี้เลยเหรอ”หมิงซีเม้มริมฝีปากของเธ

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 186

    แถมยังทำหน้าแบบนี้อีกทันใดนั้นฟู่ซือเยี่ยนโมโหทันทีเขาดึงผ้าห่มแล้วขึ้นเตียงร่างกายของหมิงซีแข็งทันที เธอถามด้วยความตกใจ "คุณขึ้นเตียงทำไม"ฟู่ซือเยี่ยนเยาะเย้ยเบา ๆ เขาตอบเหมือนการกระทำนี้ธรรมดามาก "ไม่งั้นคุณคิดว่าเมื่อคืนผมเฝ้าคุณข้างเตียงทั้งคืนเหรอ"หมิงซีไม่อยากให้ฟู่ซือเยี่ยนขึ้นเตียง พวกเขามีปัญหากันใหญ่ขนาดนี้ ยังนอนด้วยกัน มันรู้สึกไม่โอเคเตียงเต็มไปด้วยกลิ่นหอมเย็นสดชื่น และเธอถามเบา ๆ "คุณอาบน้ำยัง?"สีหน้าของฟู่ซือเยี่ยนเปลี่ยนทันที เขาต้องอาบน้ำแล้วสิอ่างอาบน้ำในห้องผู้ป่วยมันเล็กเกิน เขาใช้ไม่ได้เขาขยับเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น เดินไปข้างหลังของเธอ และอุ้มเธอจากด้านหลัง เขาอ้าปากถาม“ไม่งั้นคุณดมหน่อย”เพราะฟู่ซือเยี่ยนใกล้ชิดมาก จนหมิงซีได้กลิ่นนั้น มันเป็นกลิ่นหอมสดชื่นหลังจากอาบน้ำจริง ๆดูท่าทาง ชายคนนี้มีกลิ่นประจำตัวของเขาเองกลิ่นหอมเย็นนั้นดูเหมือนจะทะลุเข้าไปในกระดูกของเขา ทำให้เขาสะอาดและมีกลิ่นหอมตลอดเวลาลมหายใจอันร้อนแรงของชายคนนั้นพ่นไปทั่วกระดูกอ่อนใบหูของเธอหมิงซีอดไม่ได้ที่ต้องนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อพวกเขาอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลก่อนหน้าน

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 187

    จู่ ๆ ฟู่ซือเยี่ยนก็จับพวงมาลัยแน่นขึ้น เขาเป็นห่วงมาก "เกิดอะไรขึ้น?"ป้าหลินร้องไห้หนักมากจนหายใจไม่ออก "เมื่อกี้คุณหนูตื่รู้สึกเวียนหัว ตอนที่คุณหนูกำลังลงบันได ตกบันไดเลยค่ะ"“เรียกรถฉุกเฉินยัง”"เรียกแล้วค่ะ"หลังจากนั้นทันที เสียงร้องโหยหวนของหลินเสวี่ยเวยก็ดังผ่านโทรศัพท์“อา... หนูปวดหัวมาก ปวดขามาด้วยก... ฮือ ๆ พี่อาเยี่ยนอยู่ไหน... หนูอยากเจอพี่อาเยี่ยน …”เสียงร้องไห้ที่หยาดเยิ้มนั้นฟังแล้วรู้เลยว่า เสียงนั้นมันถูกแต่งมาแน่ ๆหมิงซีฟังเสียงนั้น รู้สึกคลื่นไส้ทันทีมีเพียงชายแท้อย่างฟู่ซือเยี่ยนเท่านั้นแหละ ฟังไม่ออก แถมยังชอบเสียงแบบนี้มาก“โรงพยาบาลไหน” ฟู่ซือเยี่ยนถามเมื่อได้ยินถึงคำถามนี้ หมิงซีรู้สึกว่า ไม่จำเป็นต้องอยู่ในรถอีกต่อไปรอคนอื่นไล่ลงรถ ตัวเองรู้จักเรื่องหน่อยดีกว่าเธอเปิดประตูรถ ลงรถแล้วเดินตรงไปข้างหน้าทันทีฟู่ซือเยี่ยนทุบโทรศัพท์ของเธอพัง ตอนนี้เธอซื้อตั๋วรถไฟความเร็วสูงไม่ได้ เธอทำได้แต่เดินไปที่ป้ายรถเมล์แล้วเรียกรถไปส่งที่สถานีรถไฟความเร็วสูงซุปเปอร์คาร์ที่สะดุดตาที่อยู่ข้างหลังเธอส่งเสียงหยิ่งผยองและขับไปข้างหน้าหมิงซียืนอยู่ที่เดิมและยิ้มหยันอย่

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 188

    ในโรงพยาบาลหลินเสวี่ยเวยนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล ดื่มรังนกอย่างมีความสุขเพื่อให้สมจริง มือและเข่าของเธอฟกช้ำซึ่งเจ็บปวดมากแต่เมื่อเธอรู้นี่สามารถทำให้นังเลวนั้นไม่สบายใจ เธอรู้สึกคุ้มค่ามากเธอได้รับข่าวตั้งแต่เช้าว่า พี่อาเยี่ยนจะพานังเลวนั้นไปไหว้คุณยายของเธอที่บ้านนอกเชอะเธอจะปล่อยให้หมิงซีสมปรารถนาได้ยังไงในเวลานี้ ป้าหลิน คนที่เฝ้าประตู มารายงานว่า "คุณหนูคะ มาแล้วค่ะ"หลินเสวี่ยเวยรีบวางชามในมือของเธอลงทันที และนอนลง ท่าที่ดูป่วยและคดเคี้ยวก็แสดงได้แล้วหลังจากที่ผู้ช่วยของฟู่ซือเยี่ยน ซ่งไป๋เข้ามา ป้าหลินยังคงมองไปรอบ ๆ และถามอย่างสงสัย "เสี่ยวซ่ง คุณฟู่อยู่ไหนคะ"ซ่งไป๋ไอทีหนึ่ง ก้มศีรษะลงแล้วตอบ "คุณฟู่ยุ่งอยู่ จึงให้ผมมาเยี่ยมคุณหลินครับ"เดิมทีหลินเสวี่ยเวยนอนราบอยู่ เมื่อเธอได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอก็ลุกขึ้นนั่งและพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบคม "คุณพูดอะไรนะ"ซ่งไป๋พูดซ้ำอีกครั้งแล้วเสริม: "แต่คุณฟู่สั่งผม ให้ผมหาคุณหมอที่ดีที่สุดให้คุณหลินครับ"หลินเสวี่ยเวยรู้สึกเหมือนฟ้าผ่าในกลางวันแสก ๆเธอแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เรื่องที่เธอตกบันไดมันเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ พี่อาเ

Latest chapter

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 274

    ทันใดนั้นดวงตาของหลินเสวี่ยเวยก็เบิกกว้างขึ้นเป็นไปได้ยังไง......เธอวางแผนอย่างรอบคอบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เธอป่วยหรือเรื่องที่เธอถูกลักพาตัว เธอมั่นใจเธอไม่ได้ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้ผู้ชายคนนี้ต้องโกหกเธอแน่ ๆ เลยใช่ มันต้องเป็นอย่างนั้นแน่ ๆหลินเสวี่ยเวยอดทนต่อความเจ็บปวดสาหัสและยังคงแสร้งทำเป็นโง่ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา " พี่อาเยี่ยน พี่กำลังพูดถึงเรื่องอะไรคะ หนูฟังไม่รู้เรื่องเลย... "“ยาฉีดของหนูมาจาก ประเทศ L แล้วรถที่ชนหน้าผาและระเบิด โจวมู่พบรถที่วิ่งผ่านที่เกิดเหตุในเวลานั้น กล้องติดรถได้บันทึกไว้ว่า รถสูญเสียการควบคุมเบรกอย่างเห็นได้ชัด คนพวกนั้นยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อได้เงินสิบล้าน แต่กลับเตรียมรถที่มีปัญหาเบรกไว้”ฟู่ซือเยี่ยนเล่าอย่างใจเย็น " หลินเสวี่ยเวย หนูคิดว่ายังไงก็ไม่มีหลักฐานพิสูจน์อยู่แล้ว ดังนั้นคุณจึงคิดว่าผมเป็นคนโง่เหรอ"น้ำเสียงของชายคนนั้นสงบมาก ราวกับว่าเขากำลังพูดถึงมื้อเย็นว่าจะกินอะไรดีแต่ทุกคำพูดทำให้หลินเสวี่ยเวยรู้สึกมือและเท้าชาไปหมด เธอรู้สึกขนลุกเธอร้องไห้อย่างน่าสงสารและเธอก็ส่ายหัวอย่างสิ้นหวัง "ไม่ ไม่... พี่อาเยี่ยน พี่ฟังหนูอธิบ

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 273

    ดวงตาของฟู่ซือเยี่ยนจ้องลึก "ระวังปากของคุณ อะไรที่ไม่ควรชักชวน อย่าชักชวน"ดูเหมือนซูเนี่ยนเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว เธอพูดตรงประเด็นว่า "คุณฟู่ คุณคิดว่าหมิงซีจะให้อภัยคุณใช่ไหม"เมื่อมองดูใสีหน้าของฟู่ซือเยี่ยน ซูเนี่ยนรู้ตัวเองเดาถูกดูเหมือนว่านิยายที่เธออ่านไม่ได้หลอกลวงเธอไฮโซหนุ่มที่ทั้งหน้าตาดีและร่ำรวยมีความมั่นใจอย่างพิเศษในความรักซูเนี่ยนจะยอมพลาดโอกาสอย่างแก้แค้นให้เสี่ยวซีได้ยังไง"ไม่ต้องกังวล คุณฟู ฉันจะไม่พูดเรื่องไร้สาระ แต่ -"เธอหยุดชั่วคราวและพูดตรงประเด็น "เมื่อหมิงซีตัดสินใจอะไร เธอจะเด็ดขาดมากกว่าที่คุณคิด"ฟู่ซือเยี่ยนกระชับฝ่ามือของเขาและยืนอยู่ที่นั่นสองสามวินาทีจึงเดินเข้าห้องผู้ป่วยหลินเสวี่ยเวยเห็นฟู่ซือเยี่ยนกลับมา เธอถามอย่างกังวล " พี่อาเยี่ยน พี่ได้เอาปากกาบันทึกเสียงกลับมาหรือเปล่า"เธอเห็นฟู่ซือเยี่ยนตามออกไป เธอก็คิดว่าเขาจะช่วยเธอเอาปากกาบันทึกเสียงคืนมาดูสิ ไม่ว่าคนอื่นจะพูดอะไร พี่อาเยี่ยนก็ยังปล่อยเธอไปไม่ได้ครั้งที่แล้วเขาไม่ได้ติดตามเรื่องการเปลี่ยนใบรับรองผลการตรวจการเป็นบิดาไม่ใช่เหรอครั้งนี้เธอถูกหมิงซีทุบตีหนักขนาดแนี้ และป

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 272

    ซูเนี่ยนหัวเราะเมื่อได้ยินคำพูดนี้ เธอเม้มริมฝีปากอันสีแดงของเธอ " หลินเสวี่ยเวย บ้านคุณไม่มีกระจกเหรออิจฉาใบหน้าของคุณที่เต็มไปด้วยกรดไฮยาลูโรนิกมากเกินไปหรืออิจฉาคุณเก่งเรื่องแย่งสามีของคนอื่นหรืออิจฉาคุณทำแบ้วทันทีเมื่อเห็นผู้ชาย หรืออิจฉาคุณมีทักษะการแอบแรดเหรอ"ทุกคำพูดของซูเนี่ยนแทงทะลุหัวใจของหลินเสวี่ยเวยถ้าฟู่ซือเยี่ยนไม่ได้อยู่ที่นั่น เธอคงรีบเข้าไปฉีกปากของซูเนี่ยนเป็นชิ้น ๆ แล้วในเวลานี้ ฟู่ซือเยี่ยนค่อย ๆ ดึงมุมเสื้อผ้าของเขาออกจากมือของหลินเสวี่ยเวย เขาก้มหัวหมองหลินเสวี่ยเวย“ เสวี่ยเวย ครั้งที่แล้วพี่พูดอะไรไป หนูลืมแล้วเหรอ”เขาหมายถึงคำเตือนที่เขาพูดในคืนที่เขาจับตัวป้าหลินไปความเย็นจากฝ่าเท้ากระจายไปทั่วร่างกาย หลินเสวี่ยเวยรู้สึกหนาวจนตัวสั่น เธอบีบตัวเองแรง ๆ และน้ำตาก็ไหลอาบหน้าทันที“ พี่อาเยี่ยน ไม่ใช่หนูจริง ๆ อย่าเชื่อเธอ เธอเข้าข้างหมิงซี เธอต้องช่วยหมิงซีแน่…”"ฮือ ๆ " ซูเนี่ยนประชด:"ถ้าคุณไม่เชื่อ ฉันยอมจ้างองค์กรมืออาชีพทำการประเมินเพื่อดูว่าเสียงนี้เป็นเสียงที่ถูกตัดแปลงขึ้นมาหรือเปล่า"“หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลย” หลินเสวี่ยเวยดุอย่างแรง“พวกคุ

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 271

    หลินเสวี่ยเวยยังไม่ทันโต้ตอบ ซูเนี่ยนรีบถาม "ในเมื่อคุณบอกว่าหมิงซีตีคุณ ฉันขอถามคุณก่อนว่าทำไมเธอถึงตีคุณ"ใบหน้าของหลินเสวี่ยเวยแข็งทื่อทันที และความไม่สบายใจอย่างรุนแรงก็พลุ่งพล่านอยู่ในใจของเธอเธอพูดด้วยความตื่นตระหนก "ฉันบอกว่าเธอมีปัญหาทางจิต ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่..."รอยยิ้มบนใบหน้าของซูเนี่ยนหายไป และน้ำเสียงของเธอก็จริงจัง“คุณด่าว่าเธอเป็นสุนัขจรจัดที่ถูกคุณฟู่ทิ้งไม่ใช่เหรอ คุณยังบอกว่า ของในท้องของเธอเป็นตัวร้ายและตายแล้วดีมากเลย คุณยังด่าว่าเธอเป็นดวงซวยของทั้งครอบครัว..."ทุกคำพูดเป็นเหมือนการเล่าขานยิ่งหลินเสวี่ยเวยฟังมากเท่าไร สีหน้าของเธอก็ยิ่งแย่ลง และเธอก็อุทาน "คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระ"เมื่อก่อนหลินเสวี่ยเวยด่าหมิงซีนังตัวแสบ แต่ไม่เคยเห็นหมิงซีบอกใครเลย แต่คาดไม่ถึง คราวนี้หมิงซีเล่าทำคำให้ซูเนี่ยนฟังแต่แล้วยังไงได้ล่ะ เธอกล้าด่าอย่างนั้น ยอมไม่กลัวหมิงซีฟ้องอยู่แล้วอีกอย่างไม่มีหลักฐานใด ๆ ที่จะพิสูจน์ว่าเธอพูดเช่นนั้นซูเนี่ยนยิ้มและพูดต่อ "อย่ากังวล ฉันยังพูดไม่จบ คุณยังบอกด้วยว่าคุณเปลี่ยนใบรับรองผลการตรวจพิสูจน์ความเป็นบิดาและ

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 270

    ฟู่ซือเยี่ยนได้ยินคำพูดนี้ เขาขมวดคิ้วทันทีหลินเสวี่ยเวยตกใจมากจนเธอซ่อนตัวอยู่ข้างหลังของฟู่ซือเยี่ยน และตกใจ "ทำไมคุณถึงบุกเข้าไปในหอผู้ป่วยของคนอื่น"เธอรู้ซูเนี่ยนเป็นเพื่อนสนิทของหมิงซี พวกเธอไม่คุ้นเคยกันแต่เคยพบกันที่งานปาร์ตี้“ไม่เป็นไร ฉันรีบไปแล้ว พวกคุณสามารถไปต่อได้หลังจากที่ฉันออกไปแล้ว”ก่อนจะเข้าห้อง ซูเนี่ยนจูงใจทาลิปสติกสีแดงสดเป็นพิเศษ ในขณะนี้ เธอเม้มริมฝีปากและยิ้มเต็มไปด้วยทรงพลังหลินเสวี่ยเวยนึกว่าซูเนี่ยนมาตามหาฟู่ซือเยี่ยนเพื่อแก้แค้นให้หมิงซี ดวงตาของเธอก็ฉายแววด้วยความชั่วร้าย และเธอก็พูดอย่างไม่พอใจอย่างยิ่ง "คุณซู นี่คือห้องของฉัน เชิญออกไปเดี่ญวนี้เลยค่ะ"ถ้าเป็นตระกูลซูในปีที่แล้ว เธอยังคงพูดสุภาพกับซูเนี่ยน มากกว่านี้ เพราะครอบครัวของเธอยังพอแข่งกับตระกูลหลินได้แต่ตอนนี้ ตระกูลซูถูกลู่จิ่งสิงปราบปรามจนไม่เหลืออะไรแล้ว เธอได้ยินมาว่า พวกเขาทั้งหมดต้องพึ่งพาคุณซูขายตัวเพื่อช่วยบริษัทหญิงขายตัวไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะถือรองเท้าให้เธอ ดังนั้นเธอจึงไม่จำเป็นต้องสุภาพกับหญิงโสเพณีคนนี้ซูเนี่ยนเยาะเย้ย "ถ้าฉันออกไป ฉันจะเห็นคุณเห้อยตัวบนสามีของคนอื่

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 269

    คำถามนี้ทำให้หัวใจของหลินเสวี่ยเวยเต้นเร็วขึ้นเธออยู่ในสภาพที่น่าสังเวชขนาดนี้ ฟู่ซือเยี่ยนกลับไม่เรียกคุณหมอมารักษาเธอก่อน แต่สนใจเรื่องนี้ก่อนยิ่งไปกว่านั้น กระดูกสะบ้าของเธอยังเจ็บอยู่ และเธอไม่รู้ว่ากระดูกนี้ถูกนังเลวนั้นเหยียบแตกหรือเปล่าหลินเสวี่ยเวยโกรธในใจ แต่ใบหน้าของเธอสงบและดวงตาของเธอก็เปียกน้ำขณะที่เธอพูดว่า“หนูไปเยี่ยมเธอเฉย ๆ หนูไม่รู้เลย เราคุยแค่สองประโยคเอง หมิงซีก็รีบวิ่งเข้ามาหาหนูอย่างบ้าคลั่ง หนูกลัวจะตาย”“หนูพูดอะไรในสองประโยคนี้” ดวงตาสีเข้มของฟู่ซือเยี่ยนมองดูเธออย่างลึกซึ้งด้วยความหมายที่ไม่ชัดเจนหลินเสวี่ยเวยไม่คาดคิดฟู่ซือเยี่ยนจะไล่ถามเธออย่างนี้ ไม่ว่าผู้ชายที่หล่อเหลาเช่นนี้จะมองเธอกี่ครั้ง เธอก็จะรู้สึกตื่นตระหนกในใจโดยไม่รู้ตัวดวงตาของเธอสั่นไหวและเธอก็ร้องไห้ "หนูแค่ถาม' หมิงซี คุณเป็นอะไรไป ทำไมคุณดูแย่มาก' จู่ ๆ เธอก็รีบวิ่งเข้ามาตีหนู"ฟู่ซือเยี่ยนจ้องมองไปที่ใบหน้าที่บวมของเธอและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "หนูไม่ได้พูดอะไรทำให้เธอโกรธเหรอ"หลินเสวี่ยเวยปฏิเสธทันที "ไม่ค่ะ หนูจะทำได้ยังไง เธอเป็นคนที่เอาแต่พูดอยู่เสมอว่า พวกเราเป็นคนที่ฆ่

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 268

    "ออกไป"ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ซีดเซียวของหมิงซีแสดงความรังเกียจโดยไม่ปิดบังมือของฟู่ซือเยี่ยนแข็งนิ่งในอากาศ และสีหน้าของเขาแย่มากเป็นพิเศษทันใดนั้นหลังของเขาก็ตึงขึ้น และมีคนเข้ามากอดเขาดูเหมือนว่าหลินเสวี่ยเวยเจอคนช่วยชีวิต เธอกอดฟู่ซือเยี่ยน อย่างแน่น ร่างกายของเธอสั่นเทาเธอตกใจมากจนพูดไม่ออก " พี่อาเยี่ยน หมิงซีบ้าไปแล้ว หัวเข่าของหนู... ถูกเธอเหยียบ หนูเจ็บมากค่ะพี่ ช่วยหนูด้วย เธอมันบ้า เธออยากฆ่าหนูด้วย"......"ผู้ดูแลเข้ามาในเวลานี้ เธอเห็นห้องรกอย่างนี้ เธอตกใจมาก เธอรีบก้าวไปข้างหน้าและช่วยหมิงซีไปที่เตียงบาดแผลที่หู หมิงซี เปิดออกอีกครั้งเพราะ หลินเสวี่ยเวย เพิ่งกระแทกเธอลงบนรถเข็น และมีเลือดไหลออกมา แต่ดูเหมือนเธอจะหมดสติและมองดูชายและหญิงที่พันกันอย่างเย็นชาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความประชดฟู่ซือเยี่ยนพาหลินเสวี่ยเวยไปนั่งที่รถเข็น แต่หลินเสวี่ยเวยยังคงจับมือของฟู่ซือเยี่ยนไว้แน่นและร้องไห้จนตัวสั่นไปทั่วทั้งตัว ราวกับว่าเธอหวาดกลัวจริง ๆแสดงก็ดีจริง ๆถ้าเป็นหมิงซีคนก่อน เธอคงกลัวถูกเข้าใจผิดและรีบอธิบายด้วยความตื่นตระหนกแน่นอนแต่ตอนนี้หัวใจของหมิงซีว่างเปล่า

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 267

    หมิงซี หัวเราะเยาะ" หลินเสวี่ยเวย ฉันขอบอกคุณละกัน ฉันนี่แหละ เป็นคนทิ้งฟู่ซือเยี่ยน ขยะที่โดนฉันทิ้ง คุณจะมาอวดทำไม"หลินเสวี่ยเวยไม่รู้สึกโกรธเลย แต่รู้สึกพึงพอใจอย่างยิ่งด่าไปเถอะ ด่าแรงกว่านี้สิเธอไม่เชื่อหรอกว่า นังเลวนี้ด่าแรงขนาดนี้ พี่อาเยี่ยนยังอยากได้ผู้หญิงเลวคนนี้คงลากเธอไปหย่าในวินาทีหน้าหมิงซีค่อย ๆ พูดต่อ "ในเมื่อคุณต้องการเก็บขยะที่ฉันใช้แล้ว ฉันจะช่วยพวกคุณละกัน อย่างไรก็ตาม ขอให้หญิงสำส่อนกับผู้ชายเหี้ยคงอยู่ตลอดไป และผู้ชายหน้าหม้อคู่กับหญิงโสเพณี รักกันนาน ๆ ”ประโชคสุดท้ายทำให้ชายที่ยืนอยู่ด้านหลังหยุดก้าวเท้า ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเริ่มน่ากลัวผู้ชายชั่ว ผู้ชายหน้าหม้อเหรอหมิงซีเริ่มพูดเก่งขนาดนี้เมื่อไรหลินเสวี่ยเวยไม่ชอบคำพูดนี้เหมือนกัน เธอโกรธและพูด "คุณด่าใครผู้หญิงชั่ว ใครหญิงโสเพณี"“โอ้ ฉันเกือบลืมไป อาชีพของคุณควรจะเป็นเมียน้อย”คำพูดเหล่านี้ทำให้หลินเสวี่ยเวยอายจริง ๆหมิงซีขดริมฝีปากขึ้นและเยาะเย้ย "อย่ากังวลสิ แม้ว่าคุณจะเป็นเมียหลวงได้ มันจะไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่าคุณเป็นต้นเหตุที่ทำให้สามีภรรยาคู่อื่นหย่าร้าง ประวัติศาสตร์อันร้ายนี

  • พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว   บทที่ 266

    ทันใดนั้นรอยยิ้มที่ผิดปกติก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินเสวี่ยเวย เธอมองหมิงซี ดูเหมือนเธอกำลังมองคนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา“คุณยังคิดว่าพี่อาเยี่ยนไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหม”หมิงซีตัวแข็งทื่อและเธอก็พึมพำ "คุณหมายความว่ายังไง"หลินเสวี่ยเวยมองสีหน้าของหมิงซี เธอรู้หมิงซีไม่รู้เรื่องนี้นั่นน่ะสิ พี่อาเยี่ยนบอกเธอเรื่องนี้ทำไมหลินเสวี่ยเวยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ พี่อาเยี่ยนรู้เรื่องนี้มานานแล้ว แต่เพราะเป็นเกี่ยวฉัน เขาจึงไม่ติดตาม”สมองของหมิงซีว่างเปล่าไปครู่หนึ่ง จากนั้น เธออยากจะหัวเราะมากหัวเราะความโลภ ความโกรธ ความหลงไหล และความโง่เขลาในอดีตของเธอเธอกล้ามั่นใจว่า แม้ว่าเธอไม่สามารถเปรียบเทียบกับหลินเสวี่ยเวยได้ แต่อย่างน้อยเธอก็เป็นทางเลือกสองทางเดียวของฟู่ซือเยี่ยนแต่เธอลืมไปว่า ในโลกนี้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น ไม่เคยมีสองเลยแม้ว่าฟู่ซือเยี่ยนจะรู้ถึงความชั่วร้ายของหลินเสวี่ยเวย แล้วเธอจะทำอะไรได้ล่ะแม้ว่าผู้หญิงคนนี้เกือบจะทำร้ายเนื้อตัวของตัวเขาเองแล้วไงล่ะเมื่อเผชิญหน้ากับผู้คนที่เขาต้องการปกป้องในใจ หลักการและเส้นตายของเขาสามารถถอยกลับได้ครั้งแล้วครั้งเล่าในที่สุ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status