บทที่ 24

“เจ้าจะออกไปข้างนอกหรือ” หลินเฮงฉวนถามขึ้นระหว่างเดินตามซูเจินจูไปที่ศาลาในสวน

“ข้าจะออกไปร้านผ้าซูเตี้ยนเจ้าค่ะ คุณชายมาหาข้าด้วยเหตุอันใดหรือเจ้าคะ”

“เพียงมาหาเฉยๆเท่านั้น ช่วงนี้ข้ายังไม่ต้องเข้าไปที่สถานศึกษา มีเวลาว่างระหว่างรอผลสอบอีกห้าวัน จึงมาชวนเจ้าไปดูดอกเหมยที่หมู่บ้านจั๋วมู่” หลินเฮงฉวนแอบมองซูเจินจูที่เดินอยู่ข้างๆเขา เขารู้ว่าซูเจินจูชอบเขา การที่เขาเอ่ยปากชวนนางไปดูดอกเหมยเช่นนี้ นางต้องดีใจมากแน่ๆ

“ขออภัยคุณชาย งานในมือข้ามากมายนัก คงไม่มีโอกาสได้ไปชมดอกเหมยเสียแล้ว”

“เช่นนั้นข้าค่อยหาโอกาสหน้าแล้วกัน หากเจ้าต้องไปร้านผ้าก็ไปเถอะ”

“เจ้าค่ะ”

ซูเจินจูลุกขึ้นคารวะก่อนจะเดินจากมา แต่หลินเฮงฉวนก็ลุกขึ้นเดินตามนางมาในทันทีเช่นกัน ซูเจินจูที่เห็นว่าวันนี้ซูหนี่ย์คงยังตกใจเรื่องเมื่อคืนไม่ออกมาตอนรับหลินเฮงฉวน จึงหันกลับไปยิ้มให้เขาและเดินเคียงข้างออกมาส่งถึงหน้าเรือน ซูเจินจูหันกลับมาคารวะเขาอีกครั้งก่อนจะเดินขึ้นรถม้าที่จอดรออยู่

“ไปเถอะ” เมื่อเห็นว่าผ้าไหมหอมหมื่นลี้ทั้งสิบหกพับอยู่ในรถม้าเรียบร้อยก็ออกคำสั่งให้คนขับรถออกรถ แต่รถม้ายังไม่ทันออกตัว หลินเฮงฉวนก็ขึ้นมาในรถม้