MasukShare
บทที่ 42 เธอเป็นสาวใช้ตัวน้อย
Bab terkait
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 43 คืนนี้เธอจะค้างที่นี่
ถ้าหากว่าในมือของเซี่ยซีหว่านยังมีลูกกวาดอยู่ก็ยังคงที่จะทุบลงไปบนหน้าหล่อเหลาอันแสนชั่วร้ายของลู่หานถิงอีกครั้งอย่างแน่นอน“แม่สาวใช้ตัวน้อย มานี่สิ” ในตอนนั้นเองที่ลู่หานถิงส่งสัญญาณออกคำสั่งเซี่ยซีหว่านลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเขาลู่หานถิงเอื้อมมือกุมแขนเรียวขาวของเธอแล้วฉุดลงมา เซี่ยซีหว่านถลาตัวลงนั่งที่ต้นขาแข็งแรงของเขาโดยตรง“ทำอะไรของคุณเนี่ย?” เซ่ยซีหว่านอยากที่จะลุกขึ้น“โกรธแล้วเหรอ? เมื่อครู่ไม่ใช่คุณหรอกเหรอที่บอกว่าตัวเองเป็นสาวใช้ตัวน้อย”เขาพาผู้หญิงกลับมาที่บ้านด้วยขนาดนี้แล้ว ถ้าเธอไม่บอกว่าตัวเองเป็นสาวใช้แล้วจะให้เธอจัดการอย่างไร?เซี่ยซีหว่านมองไปยังชายหนุ่มด้วยสายตาที่เปล่งประกาย “ฉันบอกว่าฉันเป็นแม่บ้านผู้ซื่อสัตย์ แต่ไม่ใช่สาวใช้ที่มีหน้าที่ต้องเล่นกับคุณ!”ลู่หานถิงยกริมฝีปากขึ้นแล้วพูดถากถางว่า “ไม่ได้สวมหูแมวเอาไว้นี่ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นสาวใช้ที่ไร้เครื่องแบบ เกรงว่าคุณจะเข้าใจอะไรผิดเกี่ยวกับบทบาทของแม่บ้านแล้วล่ะนะ”“...”เซี่ยซีหว่านไม่เคยคิดเลยว่าชายคนนี้จะคิดเรื่องแม่บ้านไปถึงขั้นนี้ ลักษณะของเขาดูเป็นคนแต่งตัวหรูหราเรียบร้อย เคร่งขรึมเ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 44 ที่ผมยั่วคุณเพราะผมชอบคุณ
ร่างกายของอันบอบบาวของเซี่ยซีหว่านไถลลงมาจนสุดท้ายก็ลงไปนั่งกองอยู่บนพรมผืนนุ่ม เธองอเข่าทั้งสองข้างแล้วใช้แขนโอบกอดตัวเองเอาไว้เธอเตือนตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าความสัมพันธ์ของเธอกับลู่หานถิงนั้นก็แค่คนที่ร่วมมือกันครั้งนี้ที่เธอกลับมาเพราะว่ามีเป้าหมาย แถมเธอยังทำได้ดีมาก งานหมั้นของซูซีกับเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพังลงแล้ว สิ่งต่อไปที่เธอต้องทำก็คือการรอคอยอยู่เงียบ ๆ รอพวกเขาตอบโต้กลับมาแล้วเปิดเผยจุดอ่อน เธอก็จะสามารถจัดการพวกเขาที่ไร้หนทางเอาชีวิตรอดได้แต่ว่าตอนนี้เซี่ยซีหว่านไม่สามารถรักษาสติเอาไว้ได้ ในสมองของเธอนั้นเต็มไปด้วยลู่หานถิงเวลาผ่านไปจากหนึ่งวินาทีเป็นหนึ่งนาที ด้านนอกไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรแล้ว เขากำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่กับหัวหรงอยู่ใช่หรือเปล่า?ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ทำไมเขาต้องยั่วโมโหเธอด้วย?ความโศกเศร้าในใจของเซี่ยซีหว่านพลันถูกแทนที่ด้วยความโกรธ ใช่แล้ว เธอใช้ชีวิตอยู่ดี ๆ ทำไมเขาต้องมากยั่วโมโหก่อกวนเธอด้วยจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้แล้วเซี่ยซีหว่านรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองอึดอัดและคับอกคับใจเป็นอย่างมาก ลู่หานถิงนั่นแหละที่ยั่วโมโหเธอก่อน เสร็จแล้วเธอต้องซ่อนตั
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 45 เขาบอกว่าเขาชอบเธอ
เซี่ยซีหว่านรู้สึกงุนงงยิ่งกว่าเดิม เดิมทีเธอวางแผนไว้ว่าเมื่อสั่งสอนชายโฉดหญิงชั่วคู่นี้เสร็จแล้วก็จะย้ายออกจากที่นี่ไปอย่างสง่างาม เธอจะไม่ปล่อยให้ตัวเองได้รับความไม่เป็นธรรมอีกเด็ดขาด แต่ตอนนี้เรื่องราวมันเลยเถิดเหนือการคาดหมายของเธอไปมากเขาบอกว่า ระหว่างเขากับหัวหรงนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นเขาพูดว่า เขาชอบเธอเซี่ยซีหว่านที่ไม่ทันได้ตั้งตัวพูดพร้อมกับกระพริบตาปริบ ๆ ว่า “คุณ...ที่คุณพูดออกมาทั้งหมดนั่นคือความจริงอย่างนั้นเหรอ?”ลู่หานถิงยกริมฝีปากขึ้น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำบริสุทธิ์นั้นแฝงไปด้วยพลังที่ชวนให้ผู้คนหลงไหลว่า “เป็นความจริงแน่นอน ถ้าคุณยังไม่เชื่อ ผมจะไปโรงพยาบาลเพื่อทำการพิสูจน์ก็ได้”เซี่ยซีหว่านยกขาขึ้นเตะเขาหนึ่งครั้ง คนหลอกลวง เดิมทีผู้ชายน่ะตรวจสอบอะไรไม่ได้หรอกลู่หานถิงยอมให้เธอเตะ บนกางเกงสแล็คมีรอยเท้าเพิ่มขึ้นแต่ก็ไม่ได้สนใจเลยสักนิด คาดไม่ถึงว่าเจ้าเต่าขี้กลัวตัวนี้จะไปทะเลาะกับหัวหรงโดยมีเขาเป็นสาเหตุ นี่เป็นเรื่องที่อยู่เหนือการคาดหมายของเขาจริง ๆลู่หานถิงเอื้อมมือไปกุมใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอเอาไว้แล้วก้มหน้าลงจูบริมฝีปากสีแดงสดผ่านผ้าคลุมหน้า “หว่าน
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 46 เธอสมควรได้รับมัน!
ลู่หานถิงจ้องเขม็งไปที่เธอ เซี่ยซีหว่านซุกใบหน้าสีแดงก่ำของเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาลู่หานถิงก้มศีรษะลง และเอนไปทางริมฝีปากสีแดงของเธอเซี่ยซีหว่านเปิดริมฝีปากพูด “คุณชายลู่ ได้เวลานอนแล้วค่ะ”เธอเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างดังลู่หานถิงเทร่างกายที่แข็งทื่อของเขาลงบนเตียงและมองดูโคมไฟคริสตัลที่กำลังส่องแสงสว่างอยู่เหนือศีรษะของเขา เขายกมือขึ้นเพื่อปิดมุมตาสีแดงของเขา จากนั้นจึงคลุมตัวเธอด้วยผ้าห่ม “นอนเถอะ ราตรีสวัสดิ์”ในอ้อมแขนของเขานั้นเซี่ยซีหว่านก็ผล็อยหลับไปในไม่ช้าลู่หานถิงจูบหน้าผากเธอ กลิ่นหอมเย้ายวนบนร่างกายของเธอนั้นทำให้เขายากที่จะปล่อยมือ เมื่อโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง ปลายสายคือซูซีที่ยังคงโทรเข้ามาแบบไม่หยุดหย่อนลู่หานถิงเหลือบมองใบหน้าที่กำลังหลับใหลของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นจึงกดปุ่มรับสายเสียงของซูซีที่กำลังจะสติแตกก็ดังขึ้นในทันทีว่า “หว่านหว่าน ในที่สุดคุณก็รับสายของผมสักที ผม…”“เธอหลับไปแล้ว” ลู่หานถิงพูดขัดจังหวะเขาซูซีที่อยู่ปลายสายเงียบลงทันทีจนแทบไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของเขาลู่หานถิงเม้มริมฝีปากบางอย่างสบาย ๆ และพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำของเขาอย
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 47 หว่านสาวงามแห่งทิศใต้ และหลิงสาวงามแห่งทิศเหนือ
“ตอนนี้เซี่ยซีหว่านก็เปรียบเสมือนสิ่งที่ทุกคนรังเกียจ หนูจะรอดูว่าเธอยังมีหน้าที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้อีกไหม พี่ซูซีก็จะไม่ต้องการเธออีกต่อไป ถึงเวลานั้นพี่ซูซีก็จะยังคงเป็นของหนู และหนูก็จะสามารถแต่งงานเข้าตระกูลซูและเป็นคุณนายได้!” เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเริ่มตั้งตารอคอยอนาคตที่สดใสของเธอหลี่ยู่หลานกอดเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยและพูดว่า “เสี่ยวเตี๋ยไม่ต้องกังวลนะ มีแม่อยู่ทั้งคน ใครหน้าไหนก็ไม่สามารถแย่งเอาความสุขของลูกกับเหยียนเหยียนไปได้”“ค่ะ” เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพยักหน้าอย่างแรง ขณะเดียวกันเมื่อเธอนึกถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “ยังไงก็ตาม ท้ายที่สุดแล้วเซี่ยซีหว่านก็เป็นลูกสาวของพ่อ แม่คิดว่าพ่อจะไม่ช่วยเหลือเธอเลยอย่างนั้นเหรอคะ?”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้หลี่ยู่หลานก็ยิ้มเยาะเย้ยและพูดว่า “ต่อให้เซี่ยซีหว่านถูกฆ่าโดยใครบางคน พ่อของลูกก็จะไม่เสียใจสักนิด”“ทำไมคะ แต่แม่คะ หนูรู้สึกว่าพ่อชอบแม่ของเซี่ยซีหว่านมาก แต่ทำไมพ่อถึงไม่ชอบเซี่ยซีหว่านมากขนาดนั้นล่ะคะ?”หลี่ยู่หลานเม้มริมฝีปากของเธออย่างประหลาด “เสี่ยวเตี๋ยลูกไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของผู้ใหญ่หรอก ต่อไปอย่าถามอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก”เมื
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 48 ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก
ตั้งแต่เยี่ยหลิงเข้าสู่วงการบันเทิง ด้วยรูปลักษณ์และทักษะการแสดงอันยอดเยี่ยมของเธอนั้นทำให้เธอเป็นที่นิยมอันดับสูงสุด อีกทั้งเนื้อหาในเหวยป๋อนี้เกี่ยวข้องกับเซี่ยซีหว่าน ดังนั้นมันจึงระเบิดอย่างรวดเร็วมีชาวเน็ตตาดีบางคนพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะเปรียบเทียบเซี่ยซีหว่านกับบุคคลในรูปภาพอนาจาร พวกเขาศึกษาอย่างลึกซึ้งถึงขั้นที่คน ๆ นั้นทำศัลยกรรมตรงไหนบ้าง และทำมากเท่าไหร่ในภาพเยี่ยหลิงยังเผยใบหน้าของเธอให้ทุกคนได้เห็น ผมหยิกสีน้ำตาลของเธอกระจัดกระจาย และสวมแว่นกันแดดขนาดใหญ่ไว้บนใบหน้าขนาดเท่าฝ่ามือของเธอ เธอดูนุ่มนวลและมีเสน่ห์ ราวกับดอกกุหลาบสีแดงสดที่ผลิบานในฝั่งของเซี่ยซีหว่านนั้นเธอได้เผยใบหน้าด้านข้างของเธอโดยที่เธอยังคงสวมผ้าคลุมหน้าแบบบาง ๆ อยู่ ใบหน้าที่งดงามของเธอนั้นเผยให้เห็นกรอบหน้าที่ชัดเจนและสวยงามราวกับแสงจันทร์นวลผ่องในยามค่ำคืน งดงามเกินกว่าจะพรรณนาเซี่ยซีหว่านและเยี่ยหลิง คือความความงามแบบสุดขั้วของผู้หญิงทั้งสองแบบโดยสมบูรณ์ในไม่ช้าแฮชแท็ก หว่านสามงามแห่งทิศใต้ และหลิงสาวงามแห่งทิศเหนือ ก็ทะยานสู่การค้นหาที่ร้อนแรงที่สุด“ช่างงดงามอะไรเช่นนี้ มิตรภาพระหว่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 49 ซื้อของขวัญให้เขา
ณที่เกิดเหตุได้เกิดความโกลาหลขึ้น นักข่าวพุ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง มีคนเหยียบมือ เท้าและขาของหลี่ยู่หลาน... เธอร้องตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดเซี่ยเจิ้งกั๋วเดินออกไปด้วยความโกรธ เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยยังคงอยู่ที่นั่น เธอรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องแม่ของเธอ “ไปให้พ้นนะ พวกคุณกำลังเหยียบแม่ของฉันอยู่!”บรรดานักข่าวชี้ไปที่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยและเริ่มวิพากวิจารณ์ในทันที“เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยคุณก็ไม่ใช่คนดีเช่นกัน แม่เป็นแบบไหนลูกสาวก็ย่อมเป็นแบบนั้นด้วย”“ฉันจำได้ตอนที่เซี่ยซีหว่านเพิ่งกลับมาที่นี่ พวกคุณสองแม่ลูกใส่ร้ายเธอหลายครั้งต่อหลายครั้ง ช่างร้ายกาจเสียจริง”“เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยคุณสมควรแล้วที่ถูกทอดทิ้ง คุณชายซูจะชอบคุณได้อย่างไรกัน?”ความเย่อหยิ่งจองหองของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยหายไปในทันที มีคนเหยียบเธอเช่นกัน จากนั้นน้ำตาแห่งความเจ็บปวดของเธอก็ไหลลงมาสองแม่ลูกหดตัวเป็นลูกบอล ทุกคนต่างชี้นิ้วด่าท่อพวกเธอราวกับพวกเธอคือคนน่ารังเกียจไม่นานนัก รปภ.กลุ่มหนึ่งก็เข้ามาและสามารถช่วยเหลือสองแม่ลูกที่ได้รับบาดเจ็บออกมาได้...หลี่ยู่หลานและเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพากันกลับมาถึงที่บ้าน เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดด้
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 50 หญิงชราชอบอะไร？
เซี่ยซีหว่านมองกลับไปที่เยี่ยหลิงด้วยท่าทางสำนึกผิด “ฉันไม่ได้คิดอะไรเลยนะ”นัยน์ตาสีน้ำของเยี่ยหลิงที่ดูนุ่มนวลและมีเสน่ห์มองไปที่เธอแล้วพูดว่า “เธอคิดอะไรอยู่นั้นเขียนอยู่บนหน้าเธอหมดแล้วล่ะ”เซี่ยซีหว่านไม่สามารถโต้เถียงใด ๆ ได้ ดังนั้นเธอทำได้เพียงก้มศีรษะยอมรับ และวิ่งไปที่ตู้เพื่อเลือกเข็มขัด“หลิงหลิง ฉันอยากซื้อของขวัญให้หญิงชราด้วย”“ได้สิ แล้วหญิงชราชอบอะไรล่ะ”“ตุ๊กตา”เยี่ยหลิงพยักหน้า “งั้นเรามาซื้อตุ๊กตาบาร์บี้กันเถอะ ตุ๊กตาแบบนั้นไม่ว่าผู้หญิงอายุเท่าไหร่ก็ต่างชื่นชอบ หญิงชราจะต้องชอบมันอย่างแน่นอน”เซี่ยซีหว่านเห็นด้วย เธอพูดว่า “ดีมาก”ผู้จัดการที่ยืนอยู่ด้านข้างเมื่อได้ฟังคำพูดเหล่านั้นก็ตกตะลึง เธอจะมอบตุ๊กตาบาร์บี้ให้กับหญิงชราคนหนึ่งอย่างนั้นเหรอ... บ้าไปแล้วใช่ไหม?เธอเป็นคนสวย เธอพูดคำไหนคำนั้น!...เซี่ยซีหว่านอยู่ที่เมืองซานย่าอีกสองวัน เรื่องภาพอนาจารและหลี่ยู่หลานค่อย ๆ ซาลง เซี่ยซีหว่านรู้ว่าเซี่ยเจิ้งกั๋วได้ลงมือจัดการเรื่องราวเหล่านี้แล้วในไม่ช้าเธอก็ได้ข่าวว่าวันครบรอบแต่งงานของเซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานกำลังจะมาถึง พวกเขากำลังเตรียมงานฉลอง
Bab terbaru
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 345 เข้าสถาบันวิทยาศาสตร์
เซี่ยซีหว่านรู้สึกได้ว่าลู่ซือเจี๋ยรักลูกชายทั้งสองคนนี้ ดังนั้นที่เมืองไห่เฉิง เขาไม่สามารถอนุญาตให้เธออยู่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา เมื่อตอนนั้นหลินสุ่ยเหยากับหลิวอิงหลั่วสองสาวครองอันดับหนึ่งเรื่องความเก่งกล้าสามารถที่สุดของเมืองหลวง เขาต้องการตามหาหลินสุ่ยเหยา ผ่านตัวเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยวางลูกชายสองคนของเขาลงและปล่อยให้เธอดำรงอยู่หมายความว่า ภายในใจของลู่ซือเจี๋ย หลิวอิงหลั่วมีความสำคัญมากกว่าลูกชายทั้งสองคนของเขานี่เป็นครั้งแรกที่ เซี่ยซีหว่านตระหนักอย่างแท้จริงว่าลู่ซือเจี๋ยรักหลิวอิงหลั่วอย่างสุดซึ้งหลิวอิงหลั่วหายตัวไปหลายปี ปีนี้ลูกชายของเธอลู่หานถิงอายุ 28 ปีแล้ว เซียซีหว่านไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างไร ความรักที่ลึกซึ้งถึงสามารถทนต่อการกัดเซาะและความแข็งแกร่งของปีที่เลยผ่านได้ จึงทำให้ชายที่ราวกับจักรพรรดิยังคงรออยู่ที่นี่ตลอด บางทีอาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกแต่รักอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงต้องเจ็บอีก?ตอนนั้นหลินอิงหลั่วตั้งท้องลูกคนที่สอง เธอหยิบมีดมาคว้านท้องตัวเอง อุ้มทารกออกมา ช่างน่าเวทนานัก?ถ้าไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับจ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 344 ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้าย
แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อยเขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลงลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”“…”ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 343 เขาเกลียดเธอมาก ！
เขาจำไม่ได้แล้วแน่นอน เพราะความทรงจำเหล่านั้นเธอลบมันไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้อย่างชอบธรรมแถมเขายังพูดอีกว่า การที่เขานอนกับเธอคือ การนำน้ำสกปรกสาดใส่ตัวเขา เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร น้ำสกปรกเหรอ?แน่นนอน เขาเกลียดเธอ !แต่ในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก ทำไมเขาถึงมารังควานเธอด้วย?เซี่ยซีหว่านมองใบหน้าที่เย็นชาหล่อเหลาของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันแค่พูดไร้สาระ พอใจหรือยังล่ะ คนที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่าประธานลู่ ฉันจะทำให้คุณมีมลทินได้อย่างไรคะ !”“บริสุทธิ์เหรอ” ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจผึ่งผายนั้นและกล่าวว่า “คนที่พูดว่าผมนอนกับคุณ ก็คือคุณ ตอนนี้คนที่กำลังพูดไร้สาระก็คือคุณ คิดว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งก็สามารถพูดจาเหลวไหลแบบนี้ออกมาได้งั้นเหรอ เซี่ยซีหว่าน คุณยังมียางอายอยู่อีกไหม?”“ฉันจะมีหรือไม่มียางอายเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอคะ ใช่สิประธานลู่ คุณคงจะยังไม่...เป็นหนุ่มน้อยบริสุทธิ์คนหนึ่งอยู่ใช่ไหมคะ?”ดวงตาของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะเจอกับปัญหาเข้าแล้ว เขาไม่มีความทรงจำช่วงนั้นแล้ว เขาคงจำไม่ได้ว่าเขากับเธอเคยเดือดพล่านกันบนเตียงมาก่อน งั้นเขาคงไม่คิดว่า
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 342 กันเธอไว้ที่ห้องน้ำ
เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วงร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอเขาเป็นอะไรของเขา?ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเข้าใจแกล้งจริง ๆ !เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง...หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไปเซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวดเธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของล
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 341 เซี่ยซีหว่านก็คือเจ้าสาวตัวน้อยของเขา
ด้านนอกประตูคือลู่จื่อเซียนจริง ๆ และยังมีเงาเพรียวบางเงาหนึ่งอยู่ข้างกายของลู่จื่อเซียนหลิวจ้าวตี้ดีใจมาก “จื่อเซียน ลูกกลับมาแล้วเหรอ คู่หมั้นของลูก…”แววตาของหลิวจ้าวตี้จับจ้องไปยังเซี่ยซีหว่าน เมื่อมองชัดเจนแล้วว่าเป็นเซี่ยซีหว่าน รูม่านตาของหลิวจ้าวตี้ก็เบิกกว้างและตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ในทันทีเป็นไปได้ยังไงกัน?ทั้งลู่ซือเจี๋ยและลู่หานถิงที่อยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอกประตู คืนนี้พวกเขากำลังรอให้ลู่จื่อเซียนพาคู่หมั้นลึกลับกลับบ้านลู่ซือเจี๋ยวางหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจในมือลงแล้วยืนขึ้นพลางเอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นลู่จื่อเซียนจูงมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเดินเข้ามาทันทีที่ลู่ซือเจี๋ยเห็นเซี่ยซีหว่าน เขาเคยต่อกรกับเซี่ยซีหว่านมาแล้วสองครั้ง เขารู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าเซี่ยซีหว่านจะเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา！ในขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็มองไปยังลู่จื่อเซียน จากนั้นดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาก็ค่อย ๆ หันไปมองใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนการมาถึงของเซี่ยซีหว่านทำให้ครอบครัวลู่ทั้งหมดตกอยู่ในบรรยากา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 340 เป็นคู่หมั้นของผมเป็นเวลาสามเดือน
ลู่จื่อเซียนพูดกับเธอว่า หว่านหว่านผมชอบคุณครับเซี่ยซีหว่านนั่งลง เธอรู้ว่าลู่จื่อเซียนรู้สึกกับเธออย่างไร ได้รับความรักจากคุณชายรองตระกูลลู่ที่ทั้งสง่างาม และมีความสามารถ เธอควรจะมีความสุข และตื่นเต้นมากกว่าผู้หญิงคนไหน ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับลู่จื่อเซียน นอกจากนี้เธอแต่งงานกับลู่หานถิงแล้ว แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แต่เธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว และตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดขณะเดียวกันเซี่ยปัง และหลานเหยียนเดินเข้ามา เขาพูดว่า “หว่านหว่านการแต่งงานในครั้งนี้เป็นความต้องการของแม่ของลูก พวกเราคิดว่าคุณชายรองตระกูลลู่เป็นคนที่ดีมาก เขาจะไม่ทำให้ลูกเศร้าเสียใจเหมือนใครบางคน ตอนนี้ลูกคงจะไม่ปฏิเสธคุณชายรองตระกูลลู่เพราะคน ๆ นั้นใช่ไหม?”“ใช่แล้วหว่านหว่าน ผู้หญิงอย่างพวกเราต้องมองไปข้างหน้า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ไม่ต้องไปเสียใจกับมัน ปล่อยวางในสิ่งที่ควรจะปล่อย ถ้าลูกไม่ยอมเปิดใจ และก้าวไปข้างหน้า ลูกจะเห็นความงามของชีวิตได้อย่างไร?”เซี่ยปังและหลานเหยียนไม่ชอบลู่หานถิง ลู่หานถิงแต่งงานกับลี่เหยียนหลา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 339 หว่านหว่านผมชอบคุณ
สวี่เส้าหนานรู้สึกขมขื่นภายในใจ !คุณท่านลี่ไม่ต้องการให้เซี่ยซีหว่านลงเอยกับสวี่เส้าหนานหลานชายของท่าน เธอคิดว่าสองคนนี้ไม่คู่ควรกัน ตอนนี้คุณท่านลี่กำลังยืนมองลู่จื่อเซียน คุณท่านลี่รู้จักลูกชายสองคนของตระกูลลู่ เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าลู่จื่อเซียนเป็นเหมือนกับดอกบัวที่บานในโคลนตม เขาเป็นคนที่ดีมากชีวิตส่วนตัวของลู่จื่อเซียนใสสะอาดมาก และเขายังไม่เคยมีแฟนมาก่อน คุณท่านลี่ดูออกว่าลู่จื่อเซียนชอบเซี่ยซีหว่านมาก เขาดูแล และเอาใจใส่เธอด้วยความรัก ดังนั้นคุณท่านลี่จึงมองเขาเหมือนหลานชายคนหนึ่ง ท่านเหลือบมองลู่จื่อเซียน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจเซี่ยปังและหลานเหยียนก็พอใจในตัวลู่จื่อเซียนมากเช่นเดียวกัน ในมหานครเอมพีเรียลแห่งนี้ ลู่จื่อเซียนเป็นคนที่มีความสามารถและหล่อเหลา อีกทั้งยังเหมาะสมกับเซี่ยซีหว่านแหวนหยกวงนี้เป็นแหวนที่หลินสุ่ยเหยาสวมอยู่ตลอดเวลา เซี่ยปังและหลานเหยียนจำข้าวของส่วนตัวของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปในตอนนั้นเธอได้หมั้นหมายเซี่ยซีหว่านกับลูกชายของเพื่อนสนิท พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเด็กชายคนนั้นจะเป็นคุณชายรองตระกูลลู่ลู่จื่อเซียนเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยท
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 338 ลู่จื่อเซียนก็อยู่ที่นี่ด้วย !
เซี่ยปัง “...”ที่นี่...คือตระกูลเซี่ย ไม่ใช่เหรอ?เซี่ยปังมองไปยังคุณท่านลี่ที่พูดออกไปเช่นนั้น มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยคุณท่านลี่เป็นนายหญิงของตระกูลลู่มานานหลายปีแล้ว ท่านมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกท่านดุก็มักจะกลัวจนขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไปในทันทีขณะเดียวกันร่างที่หล่อเหลา และดูชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น เขาพูดว่า “อย่าทำให้เขาตกใจกลัวสิครับคุณยาย ผมเองที่มาที่นี่ !”เมื่อทุกคนหันไปมอง กลายเป็นสวี่เส้าหนานคุณชายของตระกูลสวี่ เจ้าชายแห่งมหานครเอมพีเรียลที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดเขามาที่นี่จริง ๆ !คุณท่านลี่มองสวี่เส้าหนานด้วยสีหน้าไม่พอใจ ราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของท่านจริง ๆ ท่านพูดว่า “ทำไมหลานถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?”“คุณยายผมมาที่นี่เพราะ…” ดวงตาทรงดอกท้อของสวี่เส้าหนานมองไปยังใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน และพูดต่อว่า “...เพราะเซี่ยซีหว่านครับ !”คุณชายที่มีชื่อเสียงเช่นเขา มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยปังและหลานเหยียนรีบดึงเซี่ยซีหว่านไปทางด้านหลังพวกเขา และพูดว่า “คุณชายสวี่ครับ หว่านหว่านของพวกเราไม่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 337 ตระกูลสวี่ส่งคำขอแต่งงานให้กับตระกูลเซี่ย
คุณท่านลี่ยิ้ม และพูดว่า “ทำไมล่ะ ฉันมาร่วมฉลองงานวันเกิดของเซี่ยปังผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้เหรอ?”เมื่อท่านพูดจบ ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลลี่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเซี่ยปัง!”คุณท่านลี่มองไปที่เซี่ยปังและหลานเหยียน จากนั้นก็พูดว่า “ท่านเซี่ย คุณนายเซี่ย ฉันมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำเชิญ หวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสาและไล่ฉันออกไปใช่ไหม?”เซี่ยปังและหลานเหยียนชำเลืองมองกัน พวกเขาไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณท่านลี่จะมาร่วมงานด้วย แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล แต่ตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวยในมหานครเอมพีเรียลก็ไม่ได้สนใจที่จะคบค้าสมาคมกับพวกเขา นั่นเป็นเป็นเหตุผลว่าทำไมเซี่ยซีหว่านจึงไม่สามารถเข้าสู่แวดวงคนดังในมหานครเอมพีเรียลได้ตระกูลเซี่ยและสี่ยักษ์ใหญ่แห่งมหานครเอมพีเรียลไม่เคยติดต่อไปมาหาสู่ หรือมีปัญหาอะไรกันมาก่อน แต่จู่ ๆ วันนี้คุณท่านลี่กลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงแต่ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว เซี่ยปังก็ไม่สามารถไม่ต้อนรับท่าน เขาจึงพูดว่า “คุณท่านลี่ ยินดีต้อนรับครับ”คุณท่านลี่ยิ้ม จากนั้นก็ส่งกล่องของขวัญให้กับเ
