MasukShare
บทที่ 185 คุณชายลู่ ขอบคุณนะคะ
Bab terkait
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 186 คุณนายลู่ ทำไมคุณถึงรู้สึกเขินอายล่ะ?
ลู่หานถิงกำลังอาบน้ำอยู่ ในขณะเดียวกันก็มีเสียงเคาะประตูกระจกฝ้าก็ดังขึ้น “ก๊อก ก๊อก ก๊อก”ลู่หานถิงปิดฝักบัว เขาเอื้อมมือไปเปิดประตูกระจกฝ้า ด้านนอกคือร่างเพรียวบางของเซี่ยซีหว่านนั่นเอง“คุณลุกออกจากเตียงมาทำไมล่ะ คุณไม่ง่วงแล้วเหรอ?”เซี่ยซีหว่านพ่นลมหายใจออกมา และพูดว่า “คุณปลุกฉันขนาดนั้นแล้ว ฉันจะนอนต่อได้ยังไงล่ะคะ?”ลู่หานถิงเอื้อมมือไปจับข้อมือที่เรียวเล็กของเธอแล้วดึงเธอเข้ามาด้านใน เขาบีบจมูกเล็ก ๆ ของเธอด้วยความรัก และพูดว่า “อย่ามาโยนความผิดให้คนอื่นนะ ใครกันที่ทำให้ผมนอนไม่หลับ?”จากนั้นลู่หานถิงก็บรรจงจูบริมฝีปากของเธออย่างนุ่มนวล...เช้าวันรุ่งขึ้นเซี่ยซีหว่านตื่นขึ้นมาเวลาแปดโมงเช้า เธอตื่นสาย แสงแดดยามเช้าจากด้านนอกหน้าต่างสาดส่องผ่านผ้าม่านหลายชั้นเข้ามา ทำให้ห้องเป็นสีทองและดูอบอุ่นยิ่งนักเซี่ยซีหว่านเอื้อมมือออกไปสัมผัสรอบ ๆ อ้อมกอดอันอบอุ่นหายไป ลู่หานถิงน่าจะตื่นแล้วเขาตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่?กว่าทั้งสองจะเข้านอนกันก็เกือบจะเช้าแล้ว เธอยังคงรู้สึกง่วงมากจนไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้ แต่เขากลับตื่นไปทำงานตามปกติเซี่ยซีหว่านลุกขึ้นและลงจากเตียง เธอยืนอยู
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 187 ไม่สนใจเขา!
ติ่งหูสีขาวราวกับหิมะของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว ในเวลาแบบนี้เขายังกล้าหยอกล้อเธออีกเหรอ!แม้ว่าเธอจะรู้สึกอายจริง ๆ เพราะว่าเธอรู้สึกอายและวิตกกังวลมากจนเกินไป ทำให้เธอเอื้อมมือออกไปคว้ามันไว้ และตอนนี้ยังโดนเขาล้อเลียนอีก เซี่ยซีหว่านอยากจะมุดดินหนีจริง ๆ เซี่ยซีหว่านเหยียบเท้าของเขาอย่างแรงเพื่อระบายความโกรธของเธอลู่หานถิงโอบเอวบางของเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแน่น และพูดว่า “มันเจ็บนะ...คุณนายลู่ไว้ชีวิตผมด้วย ครั้งต่อไปผมจะไม่ทำอีกแล้ว!”ผู้ชายคนนี้แม้ว่าเธอจะเหยียบเท้าของเขาอย่างแรงแล้วก็ตาม แต่เรี่ยวแรงอันน้อยนิดของเธอนั้นแทบจะทำอะไรเขาไม่ได้เลย แต่เขากลับตะโกนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเซี่ยซีหว่านพยายามดิ้นเพื่อที่จะหลุดออกจากอ้อมกอดของเขา แล้วพูดว่า “ถ้าคุณทำแบบนี้อีกครั้ง ฉันจะไม่สนใจคุณแล้วจริง ๆ ด้วย!”ลู่หานถิงกักขังเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา ริมฝีปากบางของเขาจูบผมยาวสีดำขลับของเธออย่างแผ่วเบา และพูดว่า “คุณนายลู่ ผมไม่รู้เรื่องนี้จริง ๆ นะ ผมโดนปรักปรำ ผมขอสาบานกับคุณเลยว่าผมลู่หานถิง ไม่ได้เป็นพวกยั่วยวนผู้หญิง”เขาสาบานและเกลี้ยกล่อมเธออย่างอดทน อารมณ์ของเซ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 188 คุณกำลังฟังอยู่หรือเปล่า
เมื่อถูกถามเช่นนี้เซี่ยซีหว่านก็ชะงักไปครู่หนึ่งขณะเดียวกันอธิการบดีหลี่เหวินฉิงก็พูดผ่านทางโทรศัพท์ขึ้นมาว่า “หว่านหว่าน...หว่านหว่านคุณกำลังฟังอยู่หรือเปล่า?”“ท่านอธิการบดีคะ ฉันกำลังฟังอยู่ค่ะ คือว่า...เราต้องไปหารือเกี่ยวกับแผนการผ่าตัดกันที่โรงแรมเหรอคะ?” เซี่ยซีหว่านเอ่ยถาม“ใช่แล้ว ปกติเราจะหารือเกี่ยวกับแผนการผ่าตัดใหญ่ในห้องสวีทสำหรับคุยธุรกิจของโรงแรม หว่านหว่าน คุณรีบมาที่นี่เถอะ เราจะรอคุณอยู่ที่โรงแรมเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก” อธิการบดีหลี่เหวินฉิง บอกที่อยู่ให้กับเธอ จากนั้นก็กดวางสายในทันทีเซี่ยซีหว่านเก็บโทรศัพท์มือถือของเธอ จากนั้นก็มองไปที่ลู่หานถิงที่ยืนอยู่ข้างประตู และพูดว่า “คุณไม่อยากให้ฉันไปเหรอคะ?”ดวงตาของลู่หานถิงมืดมนมากจนทำให้ผู้คนไม่สามารถคาดเดาสิ่งที่เขาคิดได้ เมื่อเห็นดวงตาสดใสของหญิงสาวที่มองมาที่เขา เขาจึงส่ายหัว และพูดว่า “ไม่ใช่สักหน่อย ผมรู้ว่าการผ่าตัดในครั้งนี้สำคัญกับคุณมาก อีกอย่างคุณเป็นหมอ ยังมีคนอีกหลายคนที่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ดังนั้นคุณไปเถอะ”อันที่จริงแล้วเป็นเรื่องที่พบได้บ่อยมากที่จะหารือเกี่ยวกับแผนการผ่าตัดในห้องสวีทสำหรับคุย
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 189 หว่านหว่าน คุณทำให้ผมโลภ
ร่างกายที่อ่อนนุ่มราวกับไร้กระดูกของเธอโผล่มาจากทางด้านหลัง ลู่หานถิงไม่ต้องมองย้อนกลับไปก็รู้ได้ในทันทีว่าใครกำลังอยู่ด้านหลังของเขา เขาประสานมือกับเธอ และพูดว่า “คุณนายลู่ ผมว่าคุณนับวันก็ยิ่งจะกล้าหาญมากขึ้นเรื่อย ๆ นะ ผมกำลังทำงานอยู่ แต่คุณกลับเรียกให้ผมมาขับรถให้คุณอย่างนั้นเหรอครับ?”เซี่ยซีหว่านกอดเขาจากทางด้านหลังอย่างแนบแน่นราวกับปลาหมึก แล้วพูดว่า “คุณชายลู่คะ ฉันเรียกรถแท็กซี่ไม่ได้จริง ๆ นะคะ อีกอย่างคุณจะทำงานหาเงินจำนวนมากไปเพื่ออะไรกันคะ คุณจะเอาเงินไปเลี้ยงดูบ้านเล็กเหรอคะ เลี้ยงดูฉันเพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้วค่ะ!”ลู่หานถิงไม่ได้หันหลังกลับไปมอง เขาถูกเธอโอบกอดอย่างนุ่มนวล ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็ค่อย ๆ หลับตาอันคมคายของเขาลง และพูดว่า “หว่านหว่าน คุณทำให้ผมโลภมากยิ่งขึ้นอีกแล้วนะ”...ตอนนี้ตระกูลเซี่ยเต็มไปด้วยความหมองหม่นและไร้ชีวิตชีวาเซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานยังไม่สามารถยอมรับความจริงว่า เซี่ยซีหว่านเป็นผู้ปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำและช่วยชีวิตหญิงชราคนนั้นไว้ โลกโซเชียลยังคงร้อนระอุไปด้วยประเด็นที่ว่าเซี่ยซีหว่านเป็นหญิงสาวอัจฉริยะตัวจริง แต่พวกเขากลับม
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 190 เซี่ยซีหว่านน่ากลัวเกินไปแล้ว
ในเวลานี้เซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานอยากจะยืนขึ้นจนตัวสั่น สมาชิกในครอบครัวทั้งสามคนแทบจะอดทนรอไม่ไหวแล้วที่จะยิงเซี่ยซีหว่านให้ตาย“หว่านหว่าน ลูกอย่าโกหกอีกเลย มันจะต้องใช้เงินจำนวนมากในการเรียนมหาวิทยาลัยที่มหานครเอมพีเรียล และพ่อไม่เคยให้เงินลูกสักหยวนเดียว ลูกจะไปเรียนที่นั่นได้ยังไง!”“ใช่แล้วเซี่ยซีหว่าน ถ้าเธอไม่มีเงิน เธอจะไปเรียนที่นั่นได้ยังไง คำโกหกของเธอเต็มไปด้วยช่องโหว่ ทุกคนอย่าไปเชื่อเธอนะคะ!”เซี่ยซีหว่านมองไปที่คนหน้าด้านทั้งสองคน เธอยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “โอ้ ที่แท้พวกคุณก็รู้นี่ว่า พวกคุณไม่ได้ให้เงินฉันสักหยวนเดียว และการเรียนมหาวิทยาลัยนั้นมีค่าใช่จ่ายที่สูงมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ การที่เซี่ยเหยียนเหยียนไปเรียนที่สถาบันเซิงลี่ พวกคุณคงจะจ่ายเงินไปจำนวนมหาศาลเป็นแน่ และฉันจำได้ว่ากระเป๋าหรูของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยก็มีราคาตั้งหลายแสนหยวนนะคะ”เซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานตัวแข็งทื่อในทันที พวกเขาคิดไม่ถึงว่าจะถูกเซี่ยซีหว่านโต้ตอบเช่นนี้“แชะ แชะ แชะ” บรรดานักข่าวต่างพากันถ่ายรูปและชี้นิ้วนินทาพวกเขา“เซี่ยเจิ้งกั๋วโหดร้ายจริง ๆ พวกเธอทั้ง
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 191 ฉันอยากให้กําเนิดลูกน้อยสองคนกับคุณชายลู่ค่ะ
พระเจ้า ทุกคนมองเซี่ยเหยียนเหยียนด้วยความตกตะลึง ที่แท้เธอก็ใช้เส้นสายในการไปเรียนต่อต่างประเทศที่สถาบันเซิงลี่ ส่วนเซี่ยซีหว่านที่อายุ 15 ปีกลับได้รับคําเชิญเป็นการส่วนตัวจากอาจารย์ใหญ่ของสถาบันเซิงลี่ แต่เพราะต้องจากบ้านไปไกลจึงตอบปฏิเสธไป! นี่มัน...ความห่างชั้นระหว่างสาวน้อยอัจฉริยะตัวจริงกับตัวปลอมนี่อยู่ห่างกันหลายขุมมาก! จากนั้นนักข่าวก็ต่างพากันยื่นไมค์ส่งให้เซี่ยเหยียนเหยียน รวมถึงเซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานที่ยืนอยู่ติดกันก็ถูกพ่วงไปด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้“คุณเซี่ยเหยียนเหยียนคะ ตอนนี้คุณรู้สึกโมโหมากใช่หรือเปล่าคะ ทั้งเรื่องทักษะทางการแพทย์อันน้อยนิด ทั้งเรื่องวุฒิการศึกษาจอมปลอม ทั้งยังถูกสื่อกระแสหลักวิพากษ์วิจารณ์และถูกอาจารย์ใหญ่ลู่เปิดโปงโดยมีพวกเราเป็นศักขีพยานในการถูกตบหน้าครั้งรุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ของคุณ ใบหน้าของคุณตอนนี้ถูกตบจนบวมไปหมดแล้ว ดูจากสีหน้าของคุณแล้วดูเหมือนว่ากำลังจะอกแตกตายเพราะความโกรธเลยนะคะ!” “คุณหลี่ยู่หลานครับ คุณใกล้จะกระอักเลือดออกมาแล้วใช่ไหมครับ เพราะในขณะที่ลูกสาวแสนเจ้าเล่ห์ทั้งสองคนของตัวเองยังคงเป็นคนไร้ความสามารถ แต่เซี่ยซ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 192 อดีตของลู่หานถิง
เซี่ยซีหว่านพูดต่อหน้านักข่าวทุกสํานักและต่อหน้าคนทั่วทั้งเมืองไห่เฉิงแห่งนี้ว่า ฉันอยากให้กำเนิดลูกน้อยสองคนกับคุณชายลู่ ไม่ใช่แค่คนเดียวนะ แต่เป็นสองคน เมื่อสิ้นเสียงนี้ ลู่อินอินก็รู้สึกตัวแข็งทื่อ มุมปากที่ยกโค้งขึ้นเล็กน้อยของลู่จื่อเซียนก็ค่อย ๆ หุบยิ้มลง เขาเงยหน้ามองไปยังมุมด้านหนึ่งที่อยู่ตรงหน้า จากนั้นนักข่าวทุกสำนักก็หันกลับไปมอง ขณะที่สายตาของทุกคนกำลังกวาดมองออกไปโดยรอบ พวกเขาก็เห็นลู่หานถิงที่อยู่ในชุดสูทตัวยาวอีกด้านหนึ่งในทันทีขาเรียวยาวของลู่หานถิงยืนตระหง่านอย่างสง่างามอยู่ตรงนั้นครู่หนึ่งแล้ว หลังจากที่เขามาส่งเซี่ยซีหว่าน เขาก็ยังไม่ได้จากไปแต่อย่างใด แต่เขากลับยืนมองเธอที่กำลังถูกล้อมรอบไปด้วยแสงสปอตไลท์อยู่ตรงนี้ วันนี้เธอคือเจ้าหญิงที่เปล่งประกายเจิดจรัสไปทั่วทุกหนแห่ง ในขณะที่เขาเป็นเพียงผู้ชมของเธอเท่านั้น เมื่อได้ยินว่าเธอจะให้กําเนิดลูกสองคนกับเขา รังสีอํามหิตแห่งความเย็นเยือกที่เต็มไปด้วยความน่าสะพรึงกลัวบนตัวเขาก็หายไปในพริบตา นักข่าวหลายคนที่คิดจะหนีออกไปจากที่แห่งนี้ก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกนี้เช่นกัน ชายหนุ่มที่เงียบขรึมและน่าสะพรึงกลัวราวกับสั
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 193 คุณนายลู่ตั้งท้องลูกแฝด
ลู่หานถิงยืนอยู่ตรงนั้นโดยสายตาของเขากำลังจับจ้องไปที่ใบหน้าของลู่อินอิน ดวงตาคมคายคู่นั้นทั้งมืดมนและดุดัน ภายในนั้นเหมือนกับมีลมพายุอันน่าสะพรึงกลัวกำลังก่อตัวเป็นความดำมืด ดูดุร้ายและป่าเถื่อน และลมพายุนี้สามารถกลืนกินลู่อินอินเข้าไปได้ทั้งตัว ลู่อินอินไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวลู่หานถิงแต่อย่างใด อย่างไรก็ตามเธอก็เป็นญาติผู้อาวุโสกว่า แต่ทว่าเวลานี้เธอเองก็รู้สึกขนลุกซู่และเริ่มหวาดกลัวลู่หานถิงขึ้นมาไม่น้อยหรืออาจจะเป็นความประหม่ามากกว่า เพราะในขณะที่เธอกําลังจะบอกเล่าถึงอดีตที่เลวร้ายของเขาให้เซี่ยซีหว่านฟัง เขาก็เดินเข้ามาพอดี เมื่อเซี่ยซีหว่านหันหน้าไปมองก็เห็นลู่หานถิงพอดี เธอจึงพูดขึ้นมาว่า “คุณชายลู่ คุณมาแล้วเหรอคะ เมื่อครู่นี้ฉันหาคุณไม่เจอเลยค่ะ” ลู่หานถิงก้าวเดินเข้ามาอย่างมั่นคง ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขานิ่งสงบไม่มีความสะทกสะท้าน แม้แต่น้ำเสียงก็ราบเรียบไม่ได้รู้สึกถึงอารมณ์ที่เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย เขาพูดว่า “คุณนายลู่ คุณไปโทรศัพท์หาคุณย่าหน่อยสิ และบอกท่านว่าเย็นนี้เราจะกลับไปทานข้าวที่บ้าน คุณย่าไม่ได้เจอคุณมาหลายวันแล้ว ท่านต้องคิดถึงคุณแน่ ๆ”เขาอยากให้เธอออกไปจากตร
Bab terbaru
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 345 เข้าสถาบันวิทยาศาสตร์
เซี่ยซีหว่านรู้สึกได้ว่าลู่ซือเจี๋ยรักลูกชายทั้งสองคนนี้ ดังนั้นที่เมืองไห่เฉิง เขาไม่สามารถอนุญาตให้เธออยู่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา เมื่อตอนนั้นหลินสุ่ยเหยากับหลิวอิงหลั่วสองสาวครองอันดับหนึ่งเรื่องความเก่งกล้าสามารถที่สุดของเมืองหลวง เขาต้องการตามหาหลินสุ่ยเหยา ผ่านตัวเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยวางลูกชายสองคนของเขาลงและปล่อยให้เธอดำรงอยู่หมายความว่า ภายในใจของลู่ซือเจี๋ย หลิวอิงหลั่วมีความสำคัญมากกว่าลูกชายทั้งสองคนของเขานี่เป็นครั้งแรกที่ เซี่ยซีหว่านตระหนักอย่างแท้จริงว่าลู่ซือเจี๋ยรักหลิวอิงหลั่วอย่างสุดซึ้งหลิวอิงหลั่วหายตัวไปหลายปี ปีนี้ลูกชายของเธอลู่หานถิงอายุ 28 ปีแล้ว เซียซีหว่านไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างไร ความรักที่ลึกซึ้งถึงสามารถทนต่อการกัดเซาะและความแข็งแกร่งของปีที่เลยผ่านได้ จึงทำให้ชายที่ราวกับจักรพรรดิยังคงรออยู่ที่นี่ตลอด บางทีอาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกแต่รักอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงต้องเจ็บอีก?ตอนนั้นหลินอิงหลั่วตั้งท้องลูกคนที่สอง เธอหยิบมีดมาคว้านท้องตัวเอง อุ้มทารกออกมา ช่างน่าเวทนานัก?ถ้าไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับจ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 344 ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้าย
แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อยเขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลงลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”“…”ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 343 เขาเกลียดเธอมาก ！
เขาจำไม่ได้แล้วแน่นอน เพราะความทรงจำเหล่านั้นเธอลบมันไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้อย่างชอบธรรมแถมเขายังพูดอีกว่า การที่เขานอนกับเธอคือ การนำน้ำสกปรกสาดใส่ตัวเขา เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร น้ำสกปรกเหรอ?แน่นนอน เขาเกลียดเธอ !แต่ในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก ทำไมเขาถึงมารังควานเธอด้วย?เซี่ยซีหว่านมองใบหน้าที่เย็นชาหล่อเหลาของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันแค่พูดไร้สาระ พอใจหรือยังล่ะ คนที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่าประธานลู่ ฉันจะทำให้คุณมีมลทินได้อย่างไรคะ !”“บริสุทธิ์เหรอ” ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจผึ่งผายนั้นและกล่าวว่า “คนที่พูดว่าผมนอนกับคุณ ก็คือคุณ ตอนนี้คนที่กำลังพูดไร้สาระก็คือคุณ คิดว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งก็สามารถพูดจาเหลวไหลแบบนี้ออกมาได้งั้นเหรอ เซี่ยซีหว่าน คุณยังมียางอายอยู่อีกไหม?”“ฉันจะมีหรือไม่มียางอายเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอคะ ใช่สิประธานลู่ คุณคงจะยังไม่...เป็นหนุ่มน้อยบริสุทธิ์คนหนึ่งอยู่ใช่ไหมคะ?”ดวงตาของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะเจอกับปัญหาเข้าแล้ว เขาไม่มีความทรงจำช่วงนั้นแล้ว เขาคงจำไม่ได้ว่าเขากับเธอเคยเดือดพล่านกันบนเตียงมาก่อน งั้นเขาคงไม่คิดว่า
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 342 กันเธอไว้ที่ห้องน้ำ
เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วงร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอเขาเป็นอะไรของเขา?ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเข้าใจแกล้งจริง ๆ !เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง...หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไปเซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวดเธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของล
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 341 เซี่ยซีหว่านก็คือเจ้าสาวตัวน้อยของเขา
ด้านนอกประตูคือลู่จื่อเซียนจริง ๆ และยังมีเงาเพรียวบางเงาหนึ่งอยู่ข้างกายของลู่จื่อเซียนหลิวจ้าวตี้ดีใจมาก “จื่อเซียน ลูกกลับมาแล้วเหรอ คู่หมั้นของลูก…”แววตาของหลิวจ้าวตี้จับจ้องไปยังเซี่ยซีหว่าน เมื่อมองชัดเจนแล้วว่าเป็นเซี่ยซีหว่าน รูม่านตาของหลิวจ้าวตี้ก็เบิกกว้างและตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ในทันทีเป็นไปได้ยังไงกัน?ทั้งลู่ซือเจี๋ยและลู่หานถิงที่อยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอกประตู คืนนี้พวกเขากำลังรอให้ลู่จื่อเซียนพาคู่หมั้นลึกลับกลับบ้านลู่ซือเจี๋ยวางหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจในมือลงแล้วยืนขึ้นพลางเอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นลู่จื่อเซียนจูงมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเดินเข้ามาทันทีที่ลู่ซือเจี๋ยเห็นเซี่ยซีหว่าน เขาเคยต่อกรกับเซี่ยซีหว่านมาแล้วสองครั้ง เขารู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าเซี่ยซีหว่านจะเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา！ในขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็มองไปยังลู่จื่อเซียน จากนั้นดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาก็ค่อย ๆ หันไปมองใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนการมาถึงของเซี่ยซีหว่านทำให้ครอบครัวลู่ทั้งหมดตกอยู่ในบรรยากา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 340 เป็นคู่หมั้นของผมเป็นเวลาสามเดือน
ลู่จื่อเซียนพูดกับเธอว่า หว่านหว่านผมชอบคุณครับเซี่ยซีหว่านนั่งลง เธอรู้ว่าลู่จื่อเซียนรู้สึกกับเธออย่างไร ได้รับความรักจากคุณชายรองตระกูลลู่ที่ทั้งสง่างาม และมีความสามารถ เธอควรจะมีความสุข และตื่นเต้นมากกว่าผู้หญิงคนไหน ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับลู่จื่อเซียน นอกจากนี้เธอแต่งงานกับลู่หานถิงแล้ว แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แต่เธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว และตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดขณะเดียวกันเซี่ยปัง และหลานเหยียนเดินเข้ามา เขาพูดว่า “หว่านหว่านการแต่งงานในครั้งนี้เป็นความต้องการของแม่ของลูก พวกเราคิดว่าคุณชายรองตระกูลลู่เป็นคนที่ดีมาก เขาจะไม่ทำให้ลูกเศร้าเสียใจเหมือนใครบางคน ตอนนี้ลูกคงจะไม่ปฏิเสธคุณชายรองตระกูลลู่เพราะคน ๆ นั้นใช่ไหม?”“ใช่แล้วหว่านหว่าน ผู้หญิงอย่างพวกเราต้องมองไปข้างหน้า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ไม่ต้องไปเสียใจกับมัน ปล่อยวางในสิ่งที่ควรจะปล่อย ถ้าลูกไม่ยอมเปิดใจ และก้าวไปข้างหน้า ลูกจะเห็นความงามของชีวิตได้อย่างไร?”เซี่ยปังและหลานเหยียนไม่ชอบลู่หานถิง ลู่หานถิงแต่งงานกับลี่เหยียนหลา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 339 หว่านหว่านผมชอบคุณ
สวี่เส้าหนานรู้สึกขมขื่นภายในใจ !คุณท่านลี่ไม่ต้องการให้เซี่ยซีหว่านลงเอยกับสวี่เส้าหนานหลานชายของท่าน เธอคิดว่าสองคนนี้ไม่คู่ควรกัน ตอนนี้คุณท่านลี่กำลังยืนมองลู่จื่อเซียน คุณท่านลี่รู้จักลูกชายสองคนของตระกูลลู่ เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าลู่จื่อเซียนเป็นเหมือนกับดอกบัวที่บานในโคลนตม เขาเป็นคนที่ดีมากชีวิตส่วนตัวของลู่จื่อเซียนใสสะอาดมาก และเขายังไม่เคยมีแฟนมาก่อน คุณท่านลี่ดูออกว่าลู่จื่อเซียนชอบเซี่ยซีหว่านมาก เขาดูแล และเอาใจใส่เธอด้วยความรัก ดังนั้นคุณท่านลี่จึงมองเขาเหมือนหลานชายคนหนึ่ง ท่านเหลือบมองลู่จื่อเซียน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจเซี่ยปังและหลานเหยียนก็พอใจในตัวลู่จื่อเซียนมากเช่นเดียวกัน ในมหานครเอมพีเรียลแห่งนี้ ลู่จื่อเซียนเป็นคนที่มีความสามารถและหล่อเหลา อีกทั้งยังเหมาะสมกับเซี่ยซีหว่านแหวนหยกวงนี้เป็นแหวนที่หลินสุ่ยเหยาสวมอยู่ตลอดเวลา เซี่ยปังและหลานเหยียนจำข้าวของส่วนตัวของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปในตอนนั้นเธอได้หมั้นหมายเซี่ยซีหว่านกับลูกชายของเพื่อนสนิท พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเด็กชายคนนั้นจะเป็นคุณชายรองตระกูลลู่ลู่จื่อเซียนเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยท
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 338 ลู่จื่อเซียนก็อยู่ที่นี่ด้วย !
เซี่ยปัง “...”ที่นี่...คือตระกูลเซี่ย ไม่ใช่เหรอ?เซี่ยปังมองไปยังคุณท่านลี่ที่พูดออกไปเช่นนั้น มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยคุณท่านลี่เป็นนายหญิงของตระกูลลู่มานานหลายปีแล้ว ท่านมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกท่านดุก็มักจะกลัวจนขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไปในทันทีขณะเดียวกันร่างที่หล่อเหลา และดูชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น เขาพูดว่า “อย่าทำให้เขาตกใจกลัวสิครับคุณยาย ผมเองที่มาที่นี่ !”เมื่อทุกคนหันไปมอง กลายเป็นสวี่เส้าหนานคุณชายของตระกูลสวี่ เจ้าชายแห่งมหานครเอมพีเรียลที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดเขามาที่นี่จริง ๆ !คุณท่านลี่มองสวี่เส้าหนานด้วยสีหน้าไม่พอใจ ราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของท่านจริง ๆ ท่านพูดว่า “ทำไมหลานถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?”“คุณยายผมมาที่นี่เพราะ…” ดวงตาทรงดอกท้อของสวี่เส้าหนานมองไปยังใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน และพูดต่อว่า “...เพราะเซี่ยซีหว่านครับ !”คุณชายที่มีชื่อเสียงเช่นเขา มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยปังและหลานเหยียนรีบดึงเซี่ยซีหว่านไปทางด้านหลังพวกเขา และพูดว่า “คุณชายสวี่ครับ หว่านหว่านของพวกเราไม่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 337 ตระกูลสวี่ส่งคำขอแต่งงานให้กับตระกูลเซี่ย
คุณท่านลี่ยิ้ม และพูดว่า “ทำไมล่ะ ฉันมาร่วมฉลองงานวันเกิดของเซี่ยปังผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้เหรอ?”เมื่อท่านพูดจบ ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลลี่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเซี่ยปัง!”คุณท่านลี่มองไปที่เซี่ยปังและหลานเหยียน จากนั้นก็พูดว่า “ท่านเซี่ย คุณนายเซี่ย ฉันมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำเชิญ หวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสาและไล่ฉันออกไปใช่ไหม?”เซี่ยปังและหลานเหยียนชำเลืองมองกัน พวกเขาไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณท่านลี่จะมาร่วมงานด้วย แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล แต่ตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวยในมหานครเอมพีเรียลก็ไม่ได้สนใจที่จะคบค้าสมาคมกับพวกเขา นั่นเป็นเป็นเหตุผลว่าทำไมเซี่ยซีหว่านจึงไม่สามารถเข้าสู่แวดวงคนดังในมหานครเอมพีเรียลได้ตระกูลเซี่ยและสี่ยักษ์ใหญ่แห่งมหานครเอมพีเรียลไม่เคยติดต่อไปมาหาสู่ หรือมีปัญหาอะไรกันมาก่อน แต่จู่ ๆ วันนี้คุณท่านลี่กลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงแต่ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว เซี่ยปังก็ไม่สามารถไม่ต้อนรับท่าน เขาจึงพูดว่า “คุณท่านลี่ ยินดีต้อนรับครับ”คุณท่านลี่ยิ้ม จากนั้นก็ส่งกล่องของขวัญให้กับเ
