LOGINShare
บทที่ 116 เซี่ยเหยี่ยนเหยียนอยากจะมีสัมพันธ์สวาทกับผมมาก
Related chapters
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 117 คุณสามี
เซี่ยซีหว่านรู้สึกหวานชื่นจนหัวใจกระชุ่มกระชวย ราวกับมีชั้นของน้ำผึ้งเคลือบอยู่ เธอพบว่าผู้ชายคนนี้สามารถเกลี้ยกล่อมผู้คนได้จริง ๆ ตอนนั้นเองเซี่ยเหยียนเหยียนก็ผลักประตูเข้ามา แล้วเธอก็เห็นฉากกั้น และกำลังจะก้าวเท้าเดินมาหา “ประธานลู่คะ ทําไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ คุณกําลังทําอะไรอยู่เหรอคะ?”เซี่ยเหยียนเหยียนกําลังจะเดินเข้ามา เซี่ยซีหว่านตกใจจนหยิกลู่หานถิงไปหนึ่งที ลู่หานถิงรู้สึกว่าเธอแค่ทำให้เขาจั๊กจี้เท่านั้น เมื่อเทียบกับความประหม่าของหญิงสาวแล้ว ใบหน้าหล่อเหลาของเขาไม่ได้สะทกสะท้านแต่อย่างใด เพีงแค่พูดเสียงเรียบว่า “หยุดอยู่ตรงนั้น!”เซี่ยเหยียนเหยียนหยุดฝีเท้าลงอย่างรวดเร็ว ไม่กล้าเดินเข้าไปด้านในอีก “ผมมาที่นี่เพราะมีเอกสารด่วนที่ต้องจัดการ คุณมาหาผมมีธุระอะไรหรือเปล่า?” แค่เซี่ยเหยียนเหยียนจะได้เห็นหน้าลู่หานถิงก็ว่ายากแล้ว ไม่ต้องพูดถึงโอกาสที่จะอยู่กันสองต่อสองแบบนี้ ดังนั้นการที่ตอนนี้เธออยู่ในห้องเดียวกับลู่หานถิงหัวใจเธอจึงเต้นแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว “ประธานลู่คะ ฉันมีคําถามหนึ่งจะถามคุณค่ะ คุณเลิกกับหว่านหว่านแล้วจริง ๆ เหรอคะ?”ลู่หานถิงที่อยู่ข้างในกำลังมองเซี
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 118 วันเกิดครบรอบ 20 ปีของเซี่ยซีหว่าน
เซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานที่อยู่นอกประตูได้รับการตอบกลับมาว่าชายชราสามีป่วยจะไปฉลองวันเกิดของเซี่ยซีหว่าน หลี่ยู่หลานรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาบอกข่าวดีกับเซี่ยเหยี่ยนเหยียน ส่วนเซี่ยเหยียนเหยียนที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็ดีใจจนตัวลอย ทั้งสองคนกลับมาที่รถหรู เซี่ยเจิ้งกั๋วหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเซี่ยซีหว่าน ไม่นานเธอก็รับสาย เสียงสดใสของเซี่ยซีหว่านดังขึ้นผ่านสายโทรศัพท์ “สวัสดีค่ะพ่อ”“ซีหว่าน คืออย่างนี้นะ อีกสองวันก็จะเป็นวันเกิดปีที่ 20 ของลูกแล้ว ลูกกับเหยียนเหยียนฉลองวันเกิดวันเดียวกัน พ่อได้เตรียมงานวันเกิดอย่างยิ่งใหญ่ไว้ให้พวกลูกแล้ว พอถึงเวลานั้นลูกก็มาเร็วหน่อยนะ พ่อจะฉลองวันเกิดให้ลูกสักหน่อย” เซี่ยซีหว่านที่อยู่ปลายสายยกริมฝีปากแดงระเรื่อขึ้น “ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะพ่อ” เมื่อวางสายโทรศัพท์แล้ว เซี่ยเจิ้งกั๋วก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทุกอย่างถูกจัดเตรียมพร้อมแล้ว ตอนนี้ก็แค่รอวันเกิดวันนั้นมาถึง“เจิ้งกั๋วคะ คราวนี้คุณวางใจได้หรือยังล่ะ เหยียนเหยียนของเราใจสู้มาตั้งแต่เด็ก วันเกิดวันนั้นจะเป็นวันที่เธอได้กลายมาเป็นคุณนายลู่” จากนั้นหลี่ยู่หลานก็ซบตัวลงในอ้อมแขนของเซี่ยเจิ้นกั๋วเ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 119 คุณนาย สุขสันต์วันเกิดนะครับ
เซี่ยซีหว่านมองสีหน้าภาคภูมิใจของเซี่ยเหยียนเหยียนแล้วยกริมฝีปากแดงระเรื่อขึ้นอย่างเนิบนาบ “ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่โกรธ เธอจะเชื่อไหม?”เป็นไปได้อย่างไร? เซี่ยเหยียนเหยียนมั่นใจว่าเซี่ยซีหว่านจะต้องโกรธแน่ ๆ จนถึงกับต้องอิจฉาริษยาและเกลียดชังไปเลย ลู่หานถิงเซอร์ไพร์สเธอใหญ่โตขนาดนี้ จุดโคมลอยไปบนท้องฟ้ายามราตรีเป็นสัญญาณแห่งความรักไปทั่วเมืองไห่เฉิง ตอนที่เซี่ยซีหว่านได้รับความโปรดปรานยังไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่แบบนี้เลย เมื่อคิดได้แบบนี้แล้ว ลู่หานถิงคงชอบเธอมากขึ้นมาอีกหน่อยแล้ว“หว่านหว่าน ถ้าเธอโกรธก็ด่าฉันสักสองสามคําสิ อย่าเก็บมันเอาไว้ เพราะแบบนี้ไม่ดีต่อสุขภาพนะ” เซี่ยเหยียนเหยียนปิดปากแอบหัวเราะ จากนั้นหลี่ยู่หลานก็เดินเข้ามา หลี่ยู่หลานในวันนี้แต่งหน้าสวยปราณีตมาก เธอใส่เสื้อผ้าทันสมัยและเฟอร์ขนสัตว์ราคาสูงลิบลับ ทั้งตัวดูผ่องใสดูมีออร่า สองวันมานี้เซี่ยเจิ้งกั๋วค้างคืนในห้องของเธอ ชีวิตเธอช่างสุขสบายและกระชุ่มกระชวยจริง ๆเมื่อลูกโดดเด่นแม่ก็ชูคอได้ หลี่ยู่หลานเหมือนได้ล้างความอัปยศของตนจนหมดสิ้น วันนี้เธอหยิ่งผยองเป็นพิเศษ เธอมองเซี่ยซีหว่านอย่างดูแคลน “หว่านหว่าน เธอมาแล
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 120 ลู่หานถิงมาแล้ว!
ในตอนแรกทุกคนไม่ได้ให้ความสนใจกับฝูป๋อคนนี้มากนัก แล้วถึงแม้ว่าสวนโหย่วหลานจะลึกลับ แต่ก็ไม่ใช่ชนชั้นมั่งคั่งอะไร ผู้ดีชั้นสูงที่นี่ดูแคลนเขาอย่างยิ่งและรู้สึกว่าสวนโหย่วหลานนั้นอยู่คนละระดับกับพวกเขาอย่างสิ้นเชิง แต่สายตาที่เย็นเฉียบของฝูป๋อเมื่อครู่เป็นกลิ่นอายและความน่าเกรงขามที่ตระกูลชนชั้นมั่งคั่งที่มีอิทธิพลได้ซึมซับ และคลุกคลีกันมานานหลายสิบปี ทุกคนรู้สึกชาจนขนลุกและหุบปากลงอย่างรวดเร็วทุกคนก็แปลกใจเช่นกัน ชายชราสามีป่วยแห่งสวนโหย่วหลานมีความน่าเกรงขามได้ถึงเพียงนี้อย่างไม่น่าเชื่อ ในตอนนั้นเองก็ได้ยินฝูป๋อเรียกเซี่ยซีหว่านอย่างนอบน้อมว่า “คุณนาย” จากนั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นเสียงตื่นตะลึงจากใครที่ดังขึ้นมา“คุณได้ยินไหม ชายชราคนนี้เรียกเซี่ยซีหว่านว่า...คุณนาย!” “หมายความว่าอย่างไรกัน? เขาไม่ได้เป็น...สามีของเซี่ยซีหว่านหรอกเหรอ?” “นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”สีหน้าของเซี่ยเจิ้งกั๋ว หลี่ยู่หลานและเซี่ยเหยียนเหยียนถอดสีทันที พวกเขาไม่เคยสงสัยเรื่องที่ฝูป๋อเป็นสามีของเซี่ยซีหว่านเลย ตอนนี้เหมือนฟ้าผ่าตอนกลางวันแสก ๆ หลี่ยู่หลานรีบพูดขึ้นมาว่า “เซี่ยซีหว่าน ชายชราคนนี้เรี
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 121 คุณนายลู่เจ้าหญิงตัวน้อยของผม
ลู่หานถิงมาถึงแล้ว ทุกคนต่างก็รีบเขยิบเข้าไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น พวกเขาแห่กันไปล้อมรอบลู่หานถิง“ฉันได้ยินมาว่าประธานลู่จะมาร่วมงานวันเกิดคุณเหยียนเยียน แต่คิดไม่ถึงว่าจะมาร่วมงานจริง ๆ ประธานลู่เป็นเกียรติที่ได้พบนะคะ”“ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ประธานลู่เป็นคนที่ค่อนข้างจะเก็บตัว และลึกลับมาก เขาไม่เคยเข้าร่วมงานสังสรรค์ในโอกาสใด ๆ เลย นี่เป็นครั้งแรก ซึ่งมากเพียงพอแล้วที่จะแสดงถึงความรักของประธานลู่ที่มีต่อคุณเหยียนเหยียน”“คุณเหยียนเหยียนไม่เพียงแต่เป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งแห่งเมืองไห่เฉิงเท่านั้น แต่ยังเป็นอัจฉริยะทางการแพทย์อีกด้วย คุณเหยียนเหยียนกับประธานลู่เหมาะสมกันมาก ทั้งคู่ช่างเป็นคู่แท้ที่สวรรค์สรรสร้างมาชัด ๆ ”ท่ามกลางคำทักทายและคำชื่นชมทั้งหลายนั้น เซี่ยเหยียนเหยียนเงยหน้าขึ้นและเหลือบมองลู่หานถิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ผู้ชายขายาวรูปร่างสูงโปร่งท่ามกลางแสงไฟสลัวซึ่งทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาราวกับเปล่งแสงสีทองเป็นประกายระยิบระยับออกมา เขาช่างงดงามและมีเสน่ห์มากจนผู้คนไม่กล้าที่จะมองเขาโดยตรงเซี่ยเหยียนเหยียนฝันอยู่เสมอว่าวันหนึ่งเธอจะสามารถยืนอยู่เคียงข้างเขาได้อย่างภา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 122 ความรู้สึกของคุณกับฉันมันไม่เท่ากัน
“ไม่นะ!” เซี่ยเหยียนเหยียนกำหมัดแน่น ตอนนี้เธอรู้สึกสับสนมาก เธอไม่สามารถควบคุมสติของเธอได้ “ประธานลู่ คุณลืมไปหรือเปล่าคะ คุณบอกว่าคุณจะเซอร์ไพรส์ฉันในงานวันเกิด…”ใบหน้าที่หล่อเหลาของลู่หานเรียบเฉยและไม่แยแส เขาพูดว่า “แล้วนี่ไม่ใช่การเซอร์ไพรส์วันเกิดหรอกเหรอ?”เซี่ยเหยียนเหยียนเกือบจะลืมหายใจ ในที่สุดเธอก็เข้าใจคำว่า “เซอร์ไพรส์” งานวันเกิดของลู่หานถิงว่าเขาหมายถึงอะไร ทุกอย่างเป็นการสมรู้ร่วมคิด ทั้งหมดคือแผนของเขา ตั้งแต่การทำให้เธอเข้าใจผิดว่าหัวหน้าผู้ดูแลบ้านเป็นสามีของเซี่ยซีหว่านไปจนถึงการเสแสร้งว่าเลิกคบกับเซี่ยซีหว่าน ทั้งหมดนี้เป็นแผนการที่พวกเขาคิดมาดีแล้ว และทั้งหมดนี้ก็เพียงเพื่อ “ตบหน้า” เธอในงานเลี้ยงวันเกิดวันนี้ผู้คนหลายคนที่รู้เรื่องนี้ดี คือ กู้เยี่ยจิ่น ฮั่วซีเจ๋อ เยี่ยหลิง...ที่บาร์ 1949 เธอยังพูดเรื่องแย่ ๆ มากมายเกี่ยวกับสวนโหย่วหลานต่อหน้าพวกเขา ตอนนั้นพวกเขาคงจะหัวเราะเยาะเธอในใจเธอเป็นคนโง่!เซี่ยเหยียนชอบเปรียบเทียบตัวเองกับเซี่ยซีหว่านตั้งแต่ตอนที่เธอยังเป็นเด็ก เธอหยิ่งทะนง และไม่สนใจใครทั้งนั้น ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนตนเองเป็นตัวตลกอย่างสมบูรณ์แบบ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 123 แหวนเพชรจากคุณชายลู่
เซี่ยซีหว่านตกตะลึง เธอรีบมองลู่หานถิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และพูดกระซิบว่า “คุณรีบบอกให้พวกเขากลับไปเร็ว ๆ สิคะ…”ลู่หานถิงยกริมฝีปากบางของเขาขึ้น และพูดว่า “คุณนายลู่ เงยหน้าและยืดตัวขึ้น คุณเป็นนายหญิงของพวกเขา!”“...” เซี่ยซีหว่านอยากจะเตะเขาสักทีสองทีขณะเดียวกันลู่หานถิงก็ยื่นมือออกมา และโอบกอดเธอเอาไว้เซี่ยซีหว่านไม่คิดว่าเขาจะโอบกอดตนเองท่ามกลางสายตาของทุกคน สองมือเล็ก ๆ ของเธอโอบรอบคอของเขาอย่างรวดเร็ว เธอส่งเสียงอุทานออกมาเบา ๆ จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงพนักงานหัวเราะ และพวกเขาก็รีบเอามือปิดปากของพวกเขาไว้ ติ่งหูสีขาวราวกับหิมะของเธอถูกย้อมไปด้วยสีแดงอย่างรวดเร็ว“คุณชายลู่ คุณจะทำอะไรคะ?”เธอมีน้ำหนักเพียง 45 กิโลกรัม ลู่หานถิงอุ้มเจ้าหญิงของเขาไว้ในอ้อมแขนอย่างสบาย ๆ เขาเดินบนพรมนุ่ม และกอดเธอไว้อย่างมั่นคง เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนหวานว่า “ถ้าคุณไม่ชอบเงยหน้าและยืดตัวก็ไม่เป็นไร ถ้าคุณนายลู่รู้สึกเขินอายก็สามารถซ่อนอยู่ในอ้อมแขนของผมได้นะ”ดวงตาอันสดใสของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย เธอรู้สึกเขินอายจริง ๆ เธอจึงทำได้เพียงแค่วางใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอไว้บนหน้าอกอันแข็งแกร่งของเขาแล้ว
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 124 หวังว่าคุณจะเติบโตเคียงข้างผม
ทั้งสองคนนั่งอยู่บนพรมขนสัตว์นุ่ม ๆ ตอนนี้เซี่ยซีหว่านวางมือเรียวเล็กของเธอไว้บนพื้น ร่างผอมเพรียวเอนหลังเล็กน้อย เธอเตะเขาด้วยเท้าเล็ก ๆ ของเธอ ใบหน้างดงามที่ย้อมไปด้วยสีแดงของเธอยังคงติดอยู่ในดวงตาสีเข้มของเขา บางทีตัวเธอเองก็อาจจะไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังขี้บ่นมากแค่ไหนลู่หานถิงปล่อยเธอให้เป็นอิสระเซี่ยซีหว่านรีบลุกขึ้น เธอนอนลงตรงหน้าต่าง จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองดูดวงดาวบนท้องฟ้า เธอบอกแล้วว่าที่นี่สามารถหยิบดวงดาวได้ เพียงแค่เอื้อมมือออกไปเท่านั้น มันเป็นเรื่องจริงเซี่ยซีหว่านมองแหวนเพชรที่เธอกำลังสวมอยู่ในมือขวาของเธอ เธอเม้มริมฝีปากสีแดงของเธออย่างนุ่มนวลและอ่อนหวาน จากนั้นเธอจึงค่อย ๆ ยื่นมือเรียวเล็กของเธอออกไปหยิบดวงดาวในขณะเดียวกันเธอเห็นดาวตกอยู่ไกล ๆ และดาวตกก็ตรงไปยังมือของเซี่ยซีหว่านเซี่ยซีหว่านตกตะลึง เธอดึงมือเรียวเล็กของเธอกลับมา แขนที่แข็งแรงโอบเธอจากทางด้านหลัง เขารัดเอวบางของเธอและโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา“คุณกลัวอะไรเหรอ?” ลู่หานถิงจูบผมของเธอและหัวเราะด้วยเสียงทุ้มต่ำเธอเห็นดาวตกระเบิดดัง “ฟู่” และกลายเป็นดอกไม้ไฟหลากสีทันที ดอกไม้ไฟตกลงไปที่พื้นอย่
Latest chapter
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 345 เข้าสถาบันวิทยาศาสตร์
เซี่ยซีหว่านรู้สึกได้ว่าลู่ซือเจี๋ยรักลูกชายทั้งสองคนนี้ ดังนั้นที่เมืองไห่เฉิง เขาไม่สามารถอนุญาตให้เธออยู่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา เมื่อตอนนั้นหลินสุ่ยเหยากับหลิวอิงหลั่วสองสาวครองอันดับหนึ่งเรื่องความเก่งกล้าสามารถที่สุดของเมืองหลวง เขาต้องการตามหาหลินสุ่ยเหยา ผ่านตัวเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยวางลูกชายสองคนของเขาลงและปล่อยให้เธอดำรงอยู่หมายความว่า ภายในใจของลู่ซือเจี๋ย หลิวอิงหลั่วมีความสำคัญมากกว่าลูกชายทั้งสองคนของเขานี่เป็นครั้งแรกที่ เซี่ยซีหว่านตระหนักอย่างแท้จริงว่าลู่ซือเจี๋ยรักหลิวอิงหลั่วอย่างสุดซึ้งหลิวอิงหลั่วหายตัวไปหลายปี ปีนี้ลูกชายของเธอลู่หานถิงอายุ 28 ปีแล้ว เซียซีหว่านไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างไร ความรักที่ลึกซึ้งถึงสามารถทนต่อการกัดเซาะและความแข็งแกร่งของปีที่เลยผ่านได้ จึงทำให้ชายที่ราวกับจักรพรรดิยังคงรออยู่ที่นี่ตลอด บางทีอาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกแต่รักอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงต้องเจ็บอีก?ตอนนั้นหลินอิงหลั่วตั้งท้องลูกคนที่สอง เธอหยิบมีดมาคว้านท้องตัวเอง อุ้มทารกออกมา ช่างน่าเวทนานัก?ถ้าไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับจ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 344 ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้าย
แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อยเขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลงลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”“…”ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 343 เขาเกลียดเธอมาก ！
เขาจำไม่ได้แล้วแน่นอน เพราะความทรงจำเหล่านั้นเธอลบมันไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้อย่างชอบธรรมแถมเขายังพูดอีกว่า การที่เขานอนกับเธอคือ การนำน้ำสกปรกสาดใส่ตัวเขา เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร น้ำสกปรกเหรอ?แน่นนอน เขาเกลียดเธอ !แต่ในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก ทำไมเขาถึงมารังควานเธอด้วย?เซี่ยซีหว่านมองใบหน้าที่เย็นชาหล่อเหลาของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันแค่พูดไร้สาระ พอใจหรือยังล่ะ คนที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่าประธานลู่ ฉันจะทำให้คุณมีมลทินได้อย่างไรคะ !”“บริสุทธิ์เหรอ” ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจผึ่งผายนั้นและกล่าวว่า “คนที่พูดว่าผมนอนกับคุณ ก็คือคุณ ตอนนี้คนที่กำลังพูดไร้สาระก็คือคุณ คิดว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งก็สามารถพูดจาเหลวไหลแบบนี้ออกมาได้งั้นเหรอ เซี่ยซีหว่าน คุณยังมียางอายอยู่อีกไหม?”“ฉันจะมีหรือไม่มียางอายเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอคะ ใช่สิประธานลู่ คุณคงจะยังไม่...เป็นหนุ่มน้อยบริสุทธิ์คนหนึ่งอยู่ใช่ไหมคะ?”ดวงตาของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะเจอกับปัญหาเข้าแล้ว เขาไม่มีความทรงจำช่วงนั้นแล้ว เขาคงจำไม่ได้ว่าเขากับเธอเคยเดือดพล่านกันบนเตียงมาก่อน งั้นเขาคงไม่คิดว่า
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 342 กันเธอไว้ที่ห้องน้ำ
เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วงร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอเขาเป็นอะไรของเขา?ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเข้าใจแกล้งจริง ๆ !เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง...หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไปเซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวดเธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของล
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 341 เซี่ยซีหว่านก็คือเจ้าสาวตัวน้อยของเขา
ด้านนอกประตูคือลู่จื่อเซียนจริง ๆ และยังมีเงาเพรียวบางเงาหนึ่งอยู่ข้างกายของลู่จื่อเซียนหลิวจ้าวตี้ดีใจมาก “จื่อเซียน ลูกกลับมาแล้วเหรอ คู่หมั้นของลูก…”แววตาของหลิวจ้าวตี้จับจ้องไปยังเซี่ยซีหว่าน เมื่อมองชัดเจนแล้วว่าเป็นเซี่ยซีหว่าน รูม่านตาของหลิวจ้าวตี้ก็เบิกกว้างและตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ในทันทีเป็นไปได้ยังไงกัน?ทั้งลู่ซือเจี๋ยและลู่หานถิงที่อยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอกประตู คืนนี้พวกเขากำลังรอให้ลู่จื่อเซียนพาคู่หมั้นลึกลับกลับบ้านลู่ซือเจี๋ยวางหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจในมือลงแล้วยืนขึ้นพลางเอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นลู่จื่อเซียนจูงมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเดินเข้ามาทันทีที่ลู่ซือเจี๋ยเห็นเซี่ยซีหว่าน เขาเคยต่อกรกับเซี่ยซีหว่านมาแล้วสองครั้ง เขารู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าเซี่ยซีหว่านจะเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา！ในขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็มองไปยังลู่จื่อเซียน จากนั้นดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาก็ค่อย ๆ หันไปมองใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนการมาถึงของเซี่ยซีหว่านทำให้ครอบครัวลู่ทั้งหมดตกอยู่ในบรรยากา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 340 เป็นคู่หมั้นของผมเป็นเวลาสามเดือน
ลู่จื่อเซียนพูดกับเธอว่า หว่านหว่านผมชอบคุณครับเซี่ยซีหว่านนั่งลง เธอรู้ว่าลู่จื่อเซียนรู้สึกกับเธออย่างไร ได้รับความรักจากคุณชายรองตระกูลลู่ที่ทั้งสง่างาม และมีความสามารถ เธอควรจะมีความสุข และตื่นเต้นมากกว่าผู้หญิงคนไหน ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับลู่จื่อเซียน นอกจากนี้เธอแต่งงานกับลู่หานถิงแล้ว แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แต่เธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว และตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดขณะเดียวกันเซี่ยปัง และหลานเหยียนเดินเข้ามา เขาพูดว่า “หว่านหว่านการแต่งงานในครั้งนี้เป็นความต้องการของแม่ของลูก พวกเราคิดว่าคุณชายรองตระกูลลู่เป็นคนที่ดีมาก เขาจะไม่ทำให้ลูกเศร้าเสียใจเหมือนใครบางคน ตอนนี้ลูกคงจะไม่ปฏิเสธคุณชายรองตระกูลลู่เพราะคน ๆ นั้นใช่ไหม?”“ใช่แล้วหว่านหว่าน ผู้หญิงอย่างพวกเราต้องมองไปข้างหน้า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ไม่ต้องไปเสียใจกับมัน ปล่อยวางในสิ่งที่ควรจะปล่อย ถ้าลูกไม่ยอมเปิดใจ และก้าวไปข้างหน้า ลูกจะเห็นความงามของชีวิตได้อย่างไร?”เซี่ยปังและหลานเหยียนไม่ชอบลู่หานถิง ลู่หานถิงแต่งงานกับลี่เหยียนหลา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 339 หว่านหว่านผมชอบคุณ
สวี่เส้าหนานรู้สึกขมขื่นภายในใจ !คุณท่านลี่ไม่ต้องการให้เซี่ยซีหว่านลงเอยกับสวี่เส้าหนานหลานชายของท่าน เธอคิดว่าสองคนนี้ไม่คู่ควรกัน ตอนนี้คุณท่านลี่กำลังยืนมองลู่จื่อเซียน คุณท่านลี่รู้จักลูกชายสองคนของตระกูลลู่ เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าลู่จื่อเซียนเป็นเหมือนกับดอกบัวที่บานในโคลนตม เขาเป็นคนที่ดีมากชีวิตส่วนตัวของลู่จื่อเซียนใสสะอาดมาก และเขายังไม่เคยมีแฟนมาก่อน คุณท่านลี่ดูออกว่าลู่จื่อเซียนชอบเซี่ยซีหว่านมาก เขาดูแล และเอาใจใส่เธอด้วยความรัก ดังนั้นคุณท่านลี่จึงมองเขาเหมือนหลานชายคนหนึ่ง ท่านเหลือบมองลู่จื่อเซียน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจเซี่ยปังและหลานเหยียนก็พอใจในตัวลู่จื่อเซียนมากเช่นเดียวกัน ในมหานครเอมพีเรียลแห่งนี้ ลู่จื่อเซียนเป็นคนที่มีความสามารถและหล่อเหลา อีกทั้งยังเหมาะสมกับเซี่ยซีหว่านแหวนหยกวงนี้เป็นแหวนที่หลินสุ่ยเหยาสวมอยู่ตลอดเวลา เซี่ยปังและหลานเหยียนจำข้าวของส่วนตัวของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปในตอนนั้นเธอได้หมั้นหมายเซี่ยซีหว่านกับลูกชายของเพื่อนสนิท พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเด็กชายคนนั้นจะเป็นคุณชายรองตระกูลลู่ลู่จื่อเซียนเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยท
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 338 ลู่จื่อเซียนก็อยู่ที่นี่ด้วย !
เซี่ยปัง “...”ที่นี่...คือตระกูลเซี่ย ไม่ใช่เหรอ?เซี่ยปังมองไปยังคุณท่านลี่ที่พูดออกไปเช่นนั้น มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยคุณท่านลี่เป็นนายหญิงของตระกูลลู่มานานหลายปีแล้ว ท่านมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกท่านดุก็มักจะกลัวจนขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไปในทันทีขณะเดียวกันร่างที่หล่อเหลา และดูชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น เขาพูดว่า “อย่าทำให้เขาตกใจกลัวสิครับคุณยาย ผมเองที่มาที่นี่ !”เมื่อทุกคนหันไปมอง กลายเป็นสวี่เส้าหนานคุณชายของตระกูลสวี่ เจ้าชายแห่งมหานครเอมพีเรียลที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดเขามาที่นี่จริง ๆ !คุณท่านลี่มองสวี่เส้าหนานด้วยสีหน้าไม่พอใจ ราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของท่านจริง ๆ ท่านพูดว่า “ทำไมหลานถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?”“คุณยายผมมาที่นี่เพราะ…” ดวงตาทรงดอกท้อของสวี่เส้าหนานมองไปยังใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน และพูดต่อว่า “...เพราะเซี่ยซีหว่านครับ !”คุณชายที่มีชื่อเสียงเช่นเขา มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยปังและหลานเหยียนรีบดึงเซี่ยซีหว่านไปทางด้านหลังพวกเขา และพูดว่า “คุณชายสวี่ครับ หว่านหว่านของพวกเราไม่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 337 ตระกูลสวี่ส่งคำขอแต่งงานให้กับตระกูลเซี่ย
คุณท่านลี่ยิ้ม และพูดว่า “ทำไมล่ะ ฉันมาร่วมฉลองงานวันเกิดของเซี่ยปังผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้เหรอ?”เมื่อท่านพูดจบ ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลลี่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเซี่ยปัง!”คุณท่านลี่มองไปที่เซี่ยปังและหลานเหยียน จากนั้นก็พูดว่า “ท่านเซี่ย คุณนายเซี่ย ฉันมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำเชิญ หวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสาและไล่ฉันออกไปใช่ไหม?”เซี่ยปังและหลานเหยียนชำเลืองมองกัน พวกเขาไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณท่านลี่จะมาร่วมงานด้วย แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล แต่ตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวยในมหานครเอมพีเรียลก็ไม่ได้สนใจที่จะคบค้าสมาคมกับพวกเขา นั่นเป็นเป็นเหตุผลว่าทำไมเซี่ยซีหว่านจึงไม่สามารถเข้าสู่แวดวงคนดังในมหานครเอมพีเรียลได้ตระกูลเซี่ยและสี่ยักษ์ใหญ่แห่งมหานครเอมพีเรียลไม่เคยติดต่อไปมาหาสู่ หรือมีปัญหาอะไรกันมาก่อน แต่จู่ ๆ วันนี้คุณท่านลี่กลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงแต่ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว เซี่ยปังก็ไม่สามารถไม่ต้อนรับท่าน เขาจึงพูดว่า “คุณท่านลี่ ยินดีต้อนรับครับ”คุณท่านลี่ยิ้ม จากนั้นก็ส่งกล่องของขวัญให้กับเ
